ik wil dit gewoon ergens kwijt

[Frank G.]

hoi ik wil graag kwijt:

Ik ben bang, nu zo'n flink paar maand dat ik een ppsygose krijg, ik let op zoveel kleine dingetjes en vooral hoe ik me voel, ik twijfel erg erg erg veel en ben bang dat als ik iets ga doen 't gaat escaleren.

Ik zit al enkele maanden thuis, ik doe geen school noch werk, ik ben bang dat ik faal, ik ben bang om mezelf voor schut te zetten, ik stress alleen al bij het idee dat ik niet op tijd zou komen en dan denk ik "wat als?" Zelfde is met school, alleen dan denk ik half in het jaar "wat denkt die over mij?"

Ik wil graag mezelf zijn, maar verander constant, mijn intresses en doelstellingen veranderen om de week/ paar weken. Ik maak haast niks af, als ik ergens mee begin, afmaken komt zelden voor.

Iedere avond, elke avond ja ELKE avond, als ik in bed lig komt er een gedachtenstroom die focust zich op zelfmoord met "hoe, waar, wat zal er gebeuren als" etc dit heb ik sinds ik "barste" lang verhaal kort maken: ik heb mezelf aangepraat toen des tijds dat 't leven geen ruk voorstelt, je gaat toch dood, waarom dat proces niet versnellen? maar toch ging ik niet meteen zelfmoord plegen maar eerst plannen, ik was er constant mee bezig, had 2 schriften vol gepent en op een dag op school knapte ik na een opmerking over mijn haar en vlekken in mijn gezicht. Toen had ik voor het eerst verteld dat ik dood wou, maar wist niet hoe. heb 2 keer voor een trein gestaan maar was toch te laf.

Ik probeer sindsdien met man en macht het leven interresanter te maken voor mezelf, ik ben nooit blij geweest met wie ik was, een sukkeltje/nerdje/een nobody zo zag ik mezelf. ik zat op speciaal onderwijs en voelde me (ja klinkt stom) ik voelde in vergelijking met hen een genie. De opdrachten waren zo simpel, met een klein beetje moeite had ik alleen 9 / 10'n maar ik nam nooit de moeite ergens voor

ik heb vaak nagedacht over wat "ik heb" manisch depresief, autist,etc ik heb geen idee, ik loop wel bij een psygiater en hij zegt dat ik een visuele cirkel heb en die moet doorbreken. s'avonds een boek lezen voor t slapen gaan. Ik doe niks, nogsteeds niet ik ben gewoon bang...

ik blijf elke nacht wakker tot ik niet meer kan en ga dan pas slapen, ik eet slecht en ben dus amper buiten.

ouders zijn ook altijd belangerijk en ook om dit te delen: Mijn vader leeft in zijn eigen wereldje, hij had een psygose en dat heeft mij nogal "wakkergeschud" hij woont tering hard in zijn eigen wereldje en kraamt vaak de grootste onzin uit, zo zouden rappers uit amsterdam te maken hebben met een bom op de afsluitdijk, en dit heeft nog een heel verhaal maar hij komt eraan om het woord : "Veliciraptor" te ontleden. Dus nogal een apart wereldje zonder de mogelijkheid om in te leven bij andere mensen. Mijn moeder heeft me verwend, als een dolle ik kreeg alles, ik was een moederskindje, ik denk dat me dat heel soft heeft gemaakt, toen mijn moeder ging scheiden met me vader, ging ze verhuizen en ik ging met haar mee, anders zou ze alleen wonen. (ik was erachter gekomen dat mijn moeder was vreemdgegaan met een man, die ze leerde kennen via het internet en ze had die man gebatst op een parkeerplaats bij een chinees restaurant... ik zei dat etgen haar en ik mocht t aan iemand vertellen van d'r nu herinner ik me ook dat ze een x huilend thuis kwam en ze zei tegen mij dat mensen zeiden dat ze seks had gehad met een bouwvakker, maar ze zei dat dat niet waar was en of ik d'r wou geloven, ik deed dat en kwam d'r laatst achter dat ze dus wel die bouwvakker had geneukt, toen had ze ook met mijn vader en die bouwvakker had zelf ook een vrouw en kinderen..) Mijn moeder was dus verhuist en ik ging mee... toen leerde ze een 3e kerel kennen.. een sjonnie van de hoogste plank en die woonde aan de andere kant van nederland, ze ging er vaak heen en ik bleef vaak thuis alleen, zonder cash en idioot weinig boodschappen, soms tot 3 weken bleef ze weg en als ze thuiskwam kreeg ik de volle laag omdat t niet was opgeruimd, en dan bleef ze ook nog eens soms een dag of 2 of nog niet eens 1 dag en ging er alweer heen, als ze bij die kerel was werd ze opeens "ziek" "autopech" in deze tijd was mijn suicidale gedachten ten top.

Mensen zeggen dat ik erover moet praten, ik wou dat eerst nooit, ik wou niet zeuren, aanstellen maar het is me gewoon teveel en ook al zal dit misschien niks opschieten, ik heb in ieder geval het eens ergens neergezet.

ik ben bang en voel me niet op mijn gemak, ik wil niet zelfmoord plegen, niet meer, maar ik wil absoluut niet meer op de manier leven zoals ik nu doe.

ben 21, en sociaal niet goed acktief...

Jouw verhaal komt mij redelijk bekend voor.

Als jij het idee hebt dat wat je psycholoog zegt en doet niet aansluit op wat jij nodig hebt, kan je altijd vragen om een ander.

Misschien heb je inderdaad een depressie, dat is altijd op te lossen, maar dan moet je wel de hulp krijgen die je nodig hebt.

Succes!

[*oma*]

Misschien moet je toch maar werk gaan zoeken of naar school gaan. Als je er nu al vanuit gaat dat het daar niet gaat lukken, maak je voor jezelf de kans ook daadwerkelijk groter en zal het je waarschijnlijk ook niet lukken. Ik denk dat het goed is als je fijne werkplek of school zoekt, dan heb je ook weer wat om handen. Al die tijd om na te denken, daar word je ook niet vrolijker van. Als je dan op school zit of werk hebt kun je ook uit huis gaan. Het is beter (denk ik) om nu even afstand te nemen van je moeder en je op jezelf te gaan richten. En wat matige muis zegt; zoek een psycholoog die bij je past, want het klinkt nu alsof je niet zoveel hebt aan de psycholoog die je nu hebt.

[StIpse]

Wat kan helpen is iemand die ECHT naar je luistert en dat hoeft helemaal geen een of ander ....oog te zijn, maar wel een vertrouwenspersoon. Dat kan ook een ''onbekende" zijn! Gewoon iemand waarbij je je ei kwijt kan, zodat je de schakelaar voor jezelf kan omzetten. Want hulp kan je krijgen, maar je moet het ZELF doen!!! Jouw lange verhaal maakt duidelijk dat je over een drempel heen moet om een echt EIGEN leven te leiden.

Je verhaal maakt duidelijk dat je toch de potentie hebt om uit de vicieuze cirkel te komen!!!! DOEN!!!!!!

[StIpse]

Frank,

REAGEER NOU EENS, vanuit je eigen GEVOEL. De rest is allemaal blabla.

[StIpse]

StIpse schreef:

Frank,

REAGEER NOU EENS, vanuit je eigen GEVOEL. De rest is allemaal blabla.

DOEN, hoeft niet perse hier, maar probeer je ei bij iemand kwijt te raken, het gaat om een vertrouwenspersoon, wie dat ook is!!! Die kan je ook een richting aangeven die je zelf zou kunnen volgen! SUCCES!!!