Het-Grote-Lucht-Je-Hart Topic #139

@Nijn, niets van aantrekken want als jij zulke hoge cijfers haalt doe je het hardstikke goed .

OT:
Ik zit nu lekker te werken, best leuk want de klanten zijn vriendelijk en ik hoef nog maar 4 uur . Heb zin in morgen, heerlijk vrij dagje. Veel studeren, naar de kapper, sinterklaascadeautjes kopen en savonds nog schaatsen .

Het gaat goed hier. Ik krijg steeds meer vrijheden. Met mijn pols gaat het nog niet zo goed, met mijn enkel is alles weer goed. Ik heb nu een bandage om mijn pols. Eerst hadden ze me een mitella gegeven, maar dat geeft te veel rust, kan het ook van achteruit gaan, en dit is veel gemakkelijker . Morgen even naar mijn kamertje toe!

[ecrivaine]

Ik ben zo gruwelijk aan het soggen. Straks moet ik werken (ik wil niet) en morgen ook geen tijd. Het tentamen is volgende week en in die week moet ik ook nog m'n verjaardagsfeest proppen...

[duivelaartje]

Heksjuh schreef:

Duivelaartje: ik vind het grappig dat we het over hetzelfde onderwerp hebben Krijgen jullie ook nog over andere orgaansystemen, zoals digestie?

Nee, hart en vaten en nieren en integratie tussen hart/nier/long. Digestie is bij ons als een apart vak te volgen. Stofwisseling enzo.

[Redhair]

Langzaam lijkt er weer een verslaving in te sluipen. Zoals altijd, zelfdestructie, zelfdestructie. Ik drink al zolang elke dag, maar het was een gewoonte. Maar nu begin ik steeds vroeger en als er 's avonds geen fles wijn is maak ik me al druk, want hoe kan ik dan slapen. De laatste tijd drink ik minimaal een fles, meestal meer. Ik zeg steeds dat ik moet minderen, met vrienden lachen we erover, we drinken allemaal veel, en hebben we het over alcoholvrije dagen inlassen, maar dat doen we niet.

Qua speed gaat het wel oke. Vrijdag wel een lijntje gehad, want een vriend kwam en had speciaal voor mij wat gehaald. Zwak als ik was zei ik niet dat ik nog probeerde te stoppen, maar nam er maar een en heb gewoon geslapen. Gelukkig bij vriendje, die zo lief was om 's nachts thuis te komen na een ongelooflijke huilbui dat ik echt even niet alleen wilde zijn in de nachten. Zaterdag kwam een andere gast langs, we zaten bij mijn huisgenootje. Hij had ook speed en mijn huisgenootje, die ook aan het stoppen was, wilde wat omdat ze minder dronken wilde worden. Ik werd boos, drink dan godverdomme minder. Zei tegen haar dat het echt zwak was, ze heeft er zelf voor gekozen te veel te drinken, ze wilde geen pep meer, doe het niet. Maar ze deed het en om zelf niet in de verleiding te komen ben ik weggegaan. Dat heb ik niet vaak gedaan in de jaren dat ik aan pep zit. Weglopen, vermijden. Het gezellig hebben maar te vertrekken als de drugs op tafel komt. Mijn vriendin smste me later dat ze enorm trots op me was, wat me echt goed deed. Dit moet ik blijven doen, hoe moeilijk het ook is, hoe graag ik ook pep wil, want ik wil wasted worden, ik wil die drank niet, ik wil wasted worden van de pep. Maar vriendje was al zo teleurgesteld over dat kleine lijntje vrijdag en ik moet stoppen, ik wil de verslaving niet meer, ik wil de drang naar kapot gaan niet meer, ik wil normaal zijn.

De huilbuien zijn over, het ongeluk heb ik zo'n beetje achter me gelaten. In de auto kijk ik niet meer om de minuut in de achteruitkijkspiegel, ik lig er niet meer wakker van. Slaap wel slecht maar dat komt vast door de wijn. Vannacht voor het eerst weer eens alleen slapen, dat kwam even beter uit. Ben benieuwd hoe het zal gaan.

Het gaat wel oke. Soms somber, soms vrolijk. Geen hele lage dalen, geen hele hoge pieken. Het gaat wel goed. Onzekerheid wisselt zich af met zelfvertrouwen. Afhankelijkheid tegenover mijn vriendje, wat ik niet ken. Het idee dat dit misschien ooit over gaat, dat we ooit uit elkaar zullen gaan, kan mijn hart al breken. Het gevoel dat ik niet zonder hem kan schiet soms door mij heen. Zo ben ik nooit geweest, dat gevoel is nog nooit zo puur geweest. Die afhankelijkheid gaat samen met jaloezie. Ook jaloezie kende ik niet. Even, met C., maar C. was niet eens mijn vriendje. Toen schrok ik al toen ik even iets van jaloezie bespeurde. Ik ben niet constant jaloers, weet het vaak te relativeren, maar toch veel vaker dan me lief is voel ik het wel. Als hij zegt dat een meisje in een film ofzo mooi is, ben ik bang dat hij haar mooier vindt dan mij. Als hij en mijn beste vriendin met elkaar lachen ben ik altijd bang dat hij haar leuker vindt. Ja, vooral mijn vriendin beangstigd mij. Want ze is mooi en leuk. Ik weet ook wel dat ik mooi en leuk ben, maar toch, door die afhankelijkheid ben ik ook zo onzeker. Als ik iets met een vriend ga doen, die toevallig het vriendje van mijn vriendin is, zegt vriendje voor de gein dat hij hetzelfde met mijn vriendin gaat doen. Daar kan ik echt niet tegen, dat doet pijn. Ik zie die vriend niet eens als haar vriendje, ik ken hem al zo lang, door mij kennen ze elkaar. Mijn vriendin heeft er dan niets mee te maken. Dan word ik weer beetje boos op vriendje en voel ik me zo'n jaloerse trut. Die jaloezie is nergens goed voor, het slaat nergens op. Hij is met mij en is verliefd op mij. Maar altijd ben ik bang dat anderen knapper en leuker en geiler zijn, terwijl ik weet dat het nergens op slaat. Soms verstikt het me, ik wil dat niet voelen, ik wil me niet zo voelen. Pfff.

Wat een lang en onsamenhangend verhaal ook weer. Drukte in mijn kop, chaoschaoschaos, ik moet me godverdomme niet zo aanstellen, ik moet niet zo moeilijk doen.

[Roosje]

Jaa, heb ik dat ook weer gehad. Nu is het wachten op vanavond - ik moet met S. praten en met m'n vriendinnetjes die me gaan helpen met verhuizen afspreken, en daarna ga ik vooral heel erg gelukkig zijn. Jajajaja <3

Steleto schreef:

Ik zit met een dilemma, en ik kom er niet echt uit. Het gaat alweer zo'n 4 maanden niet echt goed met me. Er zijn veel stressvolle dingen gebeurd: Therapeut kreeg een andere baan, de vervanging had een wachtlijst van maanden, ben weer begonnen met een voltijdstudie die veel van me vraagt. (en daarnaast nog de "gebruikelijke" dingen die samenhangen met een misbruikverleden, zoals een laag zelfbeeld, moeite met vertrouwen, eetproblemen, etc)

Een tijd geleden ben ik al naar de huisarts gegaan omdat ik het niet meer redde, en hij heeft me naar een fysio/haptonoom gestuurd om te kijken of ik een beetje kon leren ontspannen. Op zich werkt dat aardig, al is het lastig om de balans te vinden tussen in m'n lijf zakken om te ontspannen, en de ellendige gevoelens die daarbij ook naar boven komen te doseren. Milimeter-werk dus, waar hij eigenlijk helemaal niet voor is gekwalificeerd. (en dus tricky)

Maargoed, ondanks onze inspanningen, voel ik mezelf afzakken. Ik zie op tegen de dagen, krijg niks voor elkaar, m'n zelfvertrouwen en -waardering nemen gevaarlijk veel af, dagelijkse contacten (bijv met klasgenoten) verlopen moeizaam, helder nadenken kost moeite, ik mis overzicht en concentratie en raak nergens meer enthousiast over (wat een groot obstakel in mijn studie is, aangezien ik op de kunstacademie zit en dus een bepaalde mate van passie/fascinatie nodig heb om te functioneren daar)

Volgende week heb ik mijn eerste gesprek bij een eerstelijkspsycholoog die ook psychotherapeut is, maar zijn registraties nog niet rond heeft (als ik het goed heb begrepen). Deze gesprekken zijn ter overbrugging tot degene bij wie ik op de wachtlijst sta, tijd heeft.
Maar ik vraag me af in hoeverre het slim is om alleen daarop in te zetten, en ik denk na over medicatie. Maar ik ben daar zó tegen...je zit er lang aan vast, en het is al helemaal funest voor de creativiteit (al kan het niet echt minder worden dan nu ). Ik heb ze vier jaar geleden ook geslikt, maar ik vind dat ik vérder moet zijn dan dat, dat ik het zonder moet kunnen zo onderhand na al die therapie.
En ik druk m'n emoties al zo enorm weg...moet ik dan ook nog medicijnen slikken die dat versterken ?

Maargoed, aan de andere kant: Hoe handig is het om op deze manier door te blijven lopen? Ik ken mezelf, weet dat het met periodes lastiger is, maar dit voelt wel anders. Elke ochtend heb ik nog wel zo'n gevoel van: "ik ga er iets van maken", maar gedurende de dag lukt het dan niet om dit waar te maken en neemt het nare gevoel toe. Soms is het ook 's ochtends al niks, en zie ik niet in hoe ik de dag door moet komen, laat staan hoe ik tot iets zinvols kan komen.

Herkennen jullie hier iets in? En hoe gaan jullie ermee om als je van jezelf wel een bepaalde neerslachtigheid kent, maar het ineens heftiger wordt?
En waar ligt het punt van ingrijpen voor jullie?

Alvast bedankt voor de reacties
Liefs,
Steleto

Wachtlijsten, argh!
Ik bof zelf dat ik zelf nooit lang op de wachtlijst stond,
maar er zijn instanties waarbij het echt een drama is.
Om de tijd te overbruggen voordat je naar je vervangende therapeut gaat
is het inderdaad goed om met iemand anders te kunnen praten. Zodat je in elk geval je ding kwijt kunt. Zonder dat je perse meteen aan de slag gaat. Wat ik wel raar vindt is dat je oude therapeut weg is gegaan, en jij op een nieuwe wachtlijst komt te staan. Misschien dat je het geluk krijgt dat je tussenpersoon iets kan regelen, zodat je bovenaan komt te staan. Ik weet niet wat je verder doet qua opleiding/school etc? Maar ik zou proberen gewoon je ritme te houden qua school, eten, en evt werk. Wat ook helpt is aangeven wat JIJ wilt. Als zij één keer in de twee weken een gesprek plannen, maar voor jou is dat te weinig. Geef dit aan. Probeer verder wat steun te vinden in je omgeving.

Heel veel succes!
x Queasy

--
Opnieuw een PO, maar nu alleen een IQ test, omdat er uit kwam dat ik performaal zwakbegaafd was. xD havo, en een 8 voor sk? Klopt niet helemaal geloof ik. Maargoed
toen lag ik ook in het ziekenhuis, en maakte het me allemaal niet zoveel uit. Daarna is hopelijk het plaatje rond! Worden oude diagnoses bijgesteld (althans dat hoop ik) en kan ik aan de slag, en hopelijk werkt een individueel traject.

Hoi Ik ben fb hier

[Roosje]

@ Ave: supercool Gefeliciteerd!

Ontopic: ik ben een hel. Ik kan me niet concentreren op mijn NaNo terwijl ik nog maar vierenhalfduizend woorden moet. Ik zit met mijn hoofd bij maandag- en dinsdagnacht en bij wat er dadelijk allemaal gaat gebeuren. En ik heb met S. gepraat, per sms weliswaar, maar ik denk dat het wel goed is zo. (-: We hebben afgesproken wat we doen, that is, eerlijk doen, maar ik weet niet hoe eerlijk zoiets kan zijn wanneer ik de hele dag al met T. aan het sms'en ben geweest over kusjes, over bij elkaar slapen, het boekenfestijn en vanavond. Mja. Om dat dan weer te zeggen? Ik weet het ook niet. Nog maar een-uur-of-twee. Ik heb er zinnnn in. <3

Ave schreef:

Hoi Ik ben fb hier

hoi

Koud, moe, pijn, bah.

buikpijn, misselijk, moe, maar buiten wat kleine eetfoutjes vandaag wel weer netjes op het gewicht wat ik als persoonlijk maximum had gesteld. Dat betekent dat ik dus weer een beetje afgevallen was! Nog even volhouden nu, en dan maandag eindelijk die klotestabilisatie beginnen. Want dat moet nu maar es gaan gebeuren, dacht ik zo. Oh ja, en even de dokter bellen, om wat dingetjes maar vast geregeld te hebben. Nattigheid is het spoor bijster. Maar dat is al een tijdje zo.

[Gedoemd]

misselijk, voel me ronduit kut. Bahbahbah hatelijke depressies

Brr, ik heb het koud en ik heb zo'n hoofdpijn. De laatste tijd heb ik constant hoofdpijn. En ik ben verliefd en niemand weet het. Het is namelijk dat een vriendin van mij ook verliefd op die persoon is en zij vertelde het mij voordat ik het haar kon vertellen. Dus nu kan ik het tegen niemand zeggen omdat iedereen weet dat zij hem al leuk vindt. Ik vind het zo lullig, zij is helemaal straalverliefd en loopt heel de dag over hem te kletsen en denkt dat ik heel blij voor haar ben. En ondertussen heb ik zin om keihard te gaan schreeuwen als ik zie dat ze hem probeert te versieren. En ik heb vandaag voor haar een hotmailadres en msn aangemaakt zodat ze met hem kan msn'en. Eigenlijk stom dat ik dat deed, maar het lukte haar niet en dat vond ik zielig. Maar nu zijn ze dus allebei online en zitten ze waarschijnlijk met elkaar te msn'en. Heb ik weer. Bah, ik ben in een zeikstemming.
Morgen moet ik een presentatie houden bij Duits in het Nederlands. Best vaag eigenlijk. Maar ik ben bang dat ik het helemaal ga verknallen en ik ga nu nog maar ff oefenen.

[coopergirl]

Vandaag heb ik statistiek verneukt, ik weet he tbijna zeker. Daarom om 15 uur, direct aansluitend na het tentamen, met een vriendin aan de whiskey gegaan... Ik werd me vanavond misselijk in de trein Omgz.

Straks duik ik in mijn voorverwarmde bed <3 Morgen van 9 tot 11 college Markt. Vreselijk economisch en suf. Maar goed, whiskey voor nu.

[metallica]

Ave schreef:

Hoi Ik ben fb hier

Ik wil me niet zo voelen, ik wil me goed voelen. Soms vraag ik me echt af of het niet beter is er een punt achter te zetten, maar aan de andere kant wil ik zo graag dat het lukt en ben ik zo gek op hem. Ik had verwacht dat ik gelukkig kon worden, maar ik begin steeds meer te denken dat dat toch niet gaat lukken. In alles dat ik wil, word ik ondanks al m'n ambitieszo tegen gehouden door m'n psychische staat. Het lukt gewoon niet, ik kan het niet en het gaat allemaal nergens over...

[Pruts0r]

Ik kan niet slapen. =/ Ik schrok ineens wakker rond half 1, uit een heel erg nare droom, waarin ik werd aangevallen door misvormde wezens. Toen ik dan eventjes in-game inlogde om te kijken of daar iemand online was waarmee ik goed kon praten (zijn een paar mensen maar), kreeg ik te horen dat een meisje dat ik in-game kende in kritieke toestand in het ziekenhuis ligt, na een poging tot zm, met slaappillen.

En ik voel allerlei dingen hier in huis, die de rest niet voelt, die me bang maken en die me wakker houden. Mja, het komt wel goed. Het heeft er ook mee te maken dat ik dinsdagnacht doormidden ben gebroken en nu me heel erg kwetsbaar opstel. En die dingen die ik hier voel, die kan ik me ook inbeelden, want ik heb wel vaker dat ik me raar voel als ik even op een onzeker moment zit. Want het is nu de vraag, hoe ga ik mijn problemen aanpakken?

Ik weet nu waar ze zitten en wat ze zijn, omdat ik daaraan wel heb toegegeven, maar nu moet ik ermee zien om te gaan en ze aan te pakken en dat is de volgende stap. Het is moeilijk, maar het begin heb ik al gemaakt. Maar wat ik dus het rare vind, is dat ik heel erg moe ben, maar niet goed kan slapen, maar ondanks al die rare dingen, ben ik alsnog stukken rustiger dan voorheen als ik me vrolijk voelde.

Nouja, ik ga zo eventjes op de bank liggen, denk ik, met Porcupine Tree zachtjes aan en de verwarming flink hoog. <3 Nog effetjes een paar kleine dingetjes doen en dan ga ik even rust nemen. Komt wel goed. En ik heb altijd nog mijn goede vrienden die er altijd voor me zijn, zelfs midden in de nacht.

[Vogelvrij]

Zo, ik heb gedroomd vannacht. Echt weer een heel verhaal, met echt tien verschillende scènes. Over dat ik een zwerver was en hoe ik dat dan was geworden, heel dramatisch met dat mijn moeder was vermoord door een vriend van een vriend van mij en hoe ik dan naar de supermarkt ging en naar een reünie en nog allemaal andere dingen. Het was echt zo'n droom met dat je dan wakker wordt en dat je er nog helemaal in zit, ik voel me echt een zwerver nu
Het was wel een fijne droom Als je zwerft, hoef je niet zoveel.

[Missy1234567890]

Freyja schreef:

Ja hetzelfde geldt voor mij, nog een half jaar en dan ben ik klaar, maar wat dan? Een baan? Wat voor baan? Toch terug naar de kunstacademie? Maar waar haal ik dan geld vandaan? Of toch eerst reizen of vrijwilligerswerk gaan doen? Om maar niet te spreken van waar ik moet gaan wonen en eventueel met wie enenen argh. Het komt toch allemaal wel zoals het komt.

Goh, echt zo herkenbaar. Ik ben als het goed is over een week klaar (althans, dan lever ik m'n ma-scriptie in) en dan? Ik heb echt geen idee wat ik wil en kan. Ben ook nog aan het twijfelen of ik nog een andere studie zal gaan doen, maar om nou weer 4 jaar te gaan studeren..hbo zou het dan worden en ik ben echt helemaal geen hbo-type. En inderdaad, m'n stufi is op, ik krijg geen ov meer, hoe ga ik dat doen? En lekker praktisch ook, m'n vriend woont aan de andere kant van het land, in een uithoek, dus waar ga ik wonen, wat ga ik doen en hoe ga ik dat betalen? En het helpt ook niet dat iedereen er steeds naar vraagt en 'dat ik er maar eens over na moet gaan denken.' Dus daarom ga ik nu eerst zorgen dat ik m'n scriptie afkrijg en dan zien we het wel. In december ga ik sowieso nog via een uitzendbureau werken.

OT: ik ben zo dom, zo dom Ik had vanmorgen m'n bespreking over het laatste deel van m'n scriptie dat ik woensdag eindelijk af had en opgestuurd...kom ik daar, krijg ik te horen dat ik het verkeerde deel heb opgestuurd, het eerste deel van m'n vergelijking ipv. het tweede. Dus we konden niks bespreken, ja, ze hadden nog wel wat puntjes uit het eerste deel (wat we paar weken geleden al besproken hadden), dat hadden ze dus nog een keer gelezen en er nog wat andere punten uitgehaald. Dus toen hebben we maar een nieuwe afspraak gemaakt, gelukkig kan het dinsdagmiddag al. Maar god, wat baal ik hiervan en het is helaas ook nog m'n eigen schuld. M'n hele planning weg en het moet gewoon volgende week af.

Vannacht echt een hele realistische droom. Mijn moeder zou een routine operatie hebben, ik bracht haar naar het ziekenhuis. Een dag later belde mijn vader op dat de operatie goed was gegaan, maar dat ze iets hadden gevonden dat niet goed was en dat ze nog hooguit een week had. Bah, 't was echt zoo realistisch Ik ging meteen naar ze toe, mijn zus was er ook en mijn moeder was heel erg opgezet en geel in haar gezicht, ze rook naar ziekenhuis. 't Was echt heel naar Ik zag m'n vader lopen en begon heel hard te huilen toen ik me bedacht dat hij straks helemaal alleen zou zijn...
Pas toen viel 't me op dat ik wel erg snel bij hun thuis was en ik me geen treinreis van 4 uur kon herinneren, en vervolgens bleken ze ook nog in hun oude huis te wonen (waar ze toch al zo'n vier jaar niet meer wonen). Toen werd ik wakker. Brrr.

Straks sexy foto's laten maken als verrassing voor t vriendje. En verder gaat het eigenlijk wel prima!

[Daantje_0705]

Gisteren laatste gesprek met m'n longarts omdat ik naar een arts dichter in de buurt wil. Kreeg de uitslag van de bronchoscopie. Wat ze gevonden hebben is een typisch astmatisch beeld, rood en ontstoken. Er zijn eigenlijk geen bijzonderheden maar het feit dat m'n longen nog zo ontstoken zijn verklaard wel waarom ik nog zoveel klachten heb. Het is alleen raar want m'n ontstekingswaarde in uitademingslucht is heel erg laag en m'n andere labwaarden zijn ook redelijk goed. M'n medicijnen worden nu drastisch opgehoofd. Ik mocht wel zelf kiezen welke medicijnen ik had. Heb een hele tijd hele fijne in gebruik gehad maar hij wilde toch iets anders proberen. Daar had ik dan wel geen bijwerkingen van maar ik vond het wel lastiger. Ik had nu gevraagd of het nu dan beter ging qua waarden maar dat was niet zo dus nou mag ik weer terug naar m'n oude medicijnen die ik fijner vind M'n moeder zei ook dat ze me er toen beter mee om vond gaan en ik mag nu zelf ook met de dosis gaan spelen. Vind het heel fijn dat hij me dat allemaal zelf toe vertrouwd. Uiteindelijk voel ik het toch het beste aan en heeft hij er niets aan als hij me wat geeft wat ik zelf niet zie zitten want dat houd je toch geen jaren vol.

Ik mag nu ook naar een andere longarts maar hij wist eigenlijk niet hoe hij me door moest verwijzen ik moet gewoon proberen om hier te bellen en een afspraak te maken en dat zij dan mijn dossier opvragen. Als dat niet lukte mocht ik altijd bellen en als het hier niets werd mocht ik ook altijd weer terug komen Ben blij dat m'n laatste gesprek zo goed voelt

Ga ik net m'n medicijnen ophalen, staat er op 'pas extra goed op' dat ik denk 'wtf, wat moet ik nou met zo'n mededeling' Naja, ik ga het wel proberen. Als het niets wordt na een paar weken mocht ik ook zelf weer terug naar m'n vorige medicijnen. Echt heel fijn

[Vogelvrij]

Het is wel echt de nacht van de rare/ nare dromen hè?

Ik ga zo naar het uitzendbureau om te vragen hoe het nu zit met dat geld dat ze op een verkeerde rekening hadden gestort. Best wel eng

OMG er is weer iets veranderd aan het forum

ontopic: God straft onmiddellijk. Wat een rotbuikpijn. BahbahbahbahbahBAH!
En ik zat vanmorgen in de (wederom vertraagde trein) naar Utrecht, met echt 3 hilarische mannen. En ik denk dat mijn leraar me wel mag, aangezien hij het van mij pikt dat ik dus (met goede reden overigens) te laat kwam, en dat ik maandag waarschijnlijk weer te laat kom. Ondanks dat ik slecht ben in het vak heb ik veel te zeggen en te vragen en op en aan te merken. En ik merk dat ie dat wel boeiend vindt.

Hm. Heb ik hier nou goed aan gedaan of niet.
Heb besloten te stoppen met 1 vak dit blok. Ik zag er steeds zo tegen op. Het waren saaie colleges, moeilijke stof en gewoon stomstomstom. En nu heb ik dus besloten er mee te stoppen. Aan de ene kant is het heel erg vermijdend, aan de andere kant lucht het wel erg op. Het geeft even wat rust in m'n hoofd, energie (& tijd) om me op m'n andere vak te richten. Dat vak vind ik namelijk ook best moeilijk, maar vooral omdat het allemaal even niet zo gaat. Weinig concentratie, weinig slaap, veel buikpijn en veel faalangst. En een ander positief punt is dat ik nu t/m eind januari wat meer tijd heb, wat wel erg prettig is met de verhuizing en al het klussen en verven enzo.

Maar goed. Ik heb me nu voor periode 3&4 voor extra vakken ingeschreven. Wel druk, maar laten vallen kan altijd nog en het lijken me echt erg leuke vakken. En hoewel ik van Psych. nog ECTS meeneem, vind ik het ook wel fijn om gewoon dit jaar m'n studiepunten te halen, als dat lukt..

En nou vind ik mezelf stom dat ik als het ware 'opgeef'.

Ik ben eventjes op mijn kamertje! Heerlijk! Vanochtend mijn arts gesproken en we gaan waarschijnlijk naar ontslag toewerken. zo fijn . Ik weet niet hoe lang het nog gaat duren, het leifst hebben ze dat mijn ontslag samenvalt met opnieuw beginnen bij de deeltijd, maar of dat lukt ewet ik niet en hoe lang dat gaat duren weet ik ook niet, maar ik zie het allemaal wel. Ik ben in ieder geval wel blij.

[metallica]

@Lentekriebel: goed zeg!
@Ave: Je geeft niet op, je stelt prioriteiten. En dat is niet slecht, het is net goed dat je dat kan. Dus voel je er niet te rot bij dat je een vak laat zitten, maar zorg ervoor dat je in de resterende tijd bezig kan zijn met leuke dingen en je beter voelen

@ lentekriebel: wat een leuk berichtje <3 fijn om je positief te horen (niet dat je niet ook negatief mag posten, maar fijn voor jou dat je je blij voelt!)
@ metallica: thanks, dat is wel even fijn om te horen. Het voelt wel even als '-failure!-' maar de opluchting overheerst. Last van mn schouders af. En als ik er voor zorg dat ik de resterende tijd idd gebruik voor goede dingen ipv apathisch voor me uitstaren en het liefst in bed willen blijven liggen, dan is het alleen maar een goed plan. *zichzelf overtuigt*

[darkfairy]

@ lentekriebel goed bezig.
@ ave gefeliciteerd.

ot.
dit weekend hier blijven voor het eerst.
door dat mijn voet en enkel elke dag ingezwachtelt moeten worden.

[Hawahaai]

Missy1234567890 schreef:

(...) Ben ook nog aan het twijfelen of ik nog een andere studie zal gaan doen, maar om nou weer 4 jaar te gaan studeren..hbo zou het dan worden en ik ben echt helemaal geen hbo-type. En inderdaad, m'n stufi is op, ik krijg geen ov meer, hoe ga ik dat doen? (...)

Je mag 4 jaar stufi + ov, en daarna nog 3 jaar een (nul-)lening waarbij je ook een ov-kaart krijgt. Ik weet niet of je die 7 jaar allemaal al 'opgebruikt' hebt?
Enne, aan hbo wen je vanzelf. Ik ben ook veel meer een theoretisch persoon dan praktisch, maar juist door hbo te doen heb ik meer die praktische instelling gekregen, waardoor ik inmiddels echt wel aan 'werken' toe was. Na mijn WO-studie zag ik mezelf dat echt nog niet doen. Ik ben echt erg gegroeid (qua persoonlijkheid) in de 2 jaar (deeltijd) hbo die ik gedaan heb.

OT: Woehoe, ik was gewoon om 16.15u thuis! Echt een record voor mij. En eigenlijk had ik alles nog best aardig afgesloten ook. Ik hoef nog maar een paar dingetjes te doen! Die ga ik straks en morgen even doen, en dan houd ik echt even een relaxd weekend, dat heb ik wel verdiend na die overdrukke week. Ik heb haast op school gewoond. Weekend, here I come! *vrolijk is*

Edit: verdorie, ben ik het leerkrachtboek voor geschiedenis vergeten, moet ik dat dus maandagavond nog voorbereiden. Nou ja, so be it.

Ah, wat een ge-sog! Ik moetmoetmoet echt aan de slag, maar ik ben altijd al bezig! Ik snap het niet... en als ik niet studeer dan doe ik ook nog stomme dingen, zoals urenlang reizen of schoonmaken, opruimen, boodschappen doen... Pff. Ik stel me aan, want ik doe ook leuke dingen zoals op bezoek gaan <3 en dansen, maar arrgh. Waarom moet al gelijk alles 'fout' gaan als ik alleen de tijd neem om sinterklaascadeautjes te kopen?
Het is ook gewoon een waardeloos blok en ik wil te graag en de begeleiding is slecht. Dat is het, maar ik ga nu echt studeren! Tot het eten. Dan weer. En dan slapen. Het móét zich laten 'terugbetalen'.

[Missy1234567890]

HaWaHaai schreef:

Je mag 4 jaar stufi + ov, en daarna nog 3 jaar een (nul-)lening waarbij je ook een ov-kaart krijgt. Ik weet niet of je die 7 jaar allemaal al 'opgebruikt' hebt? Enne, aan hbo wen je vanzelf. Ik ben ook veel meer een theoretisch persoon dan praktisch, maar juist door hbo te doen heb ik meer die praktische instelling gekregen, waardoor ik inmiddels echt wel aan 'werken' toe was. Na mijn WO-studie zag ik mezelf dat echt nog niet doen. Ik ben echt erg gegroeid (qua persoonlijkheid) in de 2 jaar (deeltijd) hbo die ik gedaan heb.

Nou, die nul-lening heb ik al 2,5 jaar nu...
En ja, ik zal er vast aan wennen, misschien word ik dan idd wat praktischer, ik ben nu enorm theoretisch. Maar al dat groepjesgedoe en samenwerken, ik zie dat echt niet zitten. Maar ik ben er ook nog niet uit, moet eerst maar eens kijken waar (NL of Belgie) en hoe (vooral financieel) en of ik het ' wat' ook wel zeker wil

OT: lange dag, maar ik heb niet echt het gevoel veel gedaan te hebben. Nouja, ik heb nu wel alle literatuur die ik nog moest bekijken gekopieerd en op 1 punt na alles van m'n lijstje gedaan. Morgen maar weer verder, de rest van de week wordt gewoon mega druk. Laatste inlevermogelijkheid voordat ik op vakantie ga, is volgende week maandag.

@metallica: heb je berichtje ontvangen. Ben mijn telefoon vergeten op mijn kamer dus kan even niet bellen. Mocht je me nodig hebben kun je mijn mams bellen, die heeft een telnr. dat je kunt bellen.

OT: stom dus, telefoon vergeten. Verder word ik een beetje maf op de afdeling van een manische man, maargoed. Gelukkig mag ik steeds meer naar buiten.

[Dith]

Roosje:
Je bent gespot! Haha, D. zei dat hij "bezoek" kreeg met een heel giechelend hoofd en een uurtje later zag ik je binnenkomen .

Ik had vandaag gewoon in Spanje kunnen zitten! Ik had een verplicht practicum waardoor ik niet mee kon met een vriendinnetje en nou bleek dat practicum gewoon zó'n bullshit dat ik na 2 minuten alweer weg mocht omdat ik het al per ongeluk thuis had gemaakt.
Net eerste zaalhockeytraining van het jaar gehad en pff, dat gaat echt niks worden haha. Moet het echt weer oppakken maar dat komt wel goed.

[Missy]

Alles gaat kut, wat er maar kut kan gaan.

Geweldig.

[Daantje_0705]

Missy1234567890 schreef:

Nou, die nul-lening heb ik al 2,5 jaar nu...
En ja, ik zal er vast aan wennen, misschien word ik dan idd wat praktischer, ik ben nu enorm theoretisch. Maar al dat groepjesgedoe en samenwerken, ik zie dat echt niet zitten. Maar ik ben er ook nog niet uit, moet eerst maar eens kijken waar (NL of Belgie) en hoe (vooral financieel) en of ik het ' wat' ook wel zeker wil

OT: lange dag, maar ik heb niet echt het gevoel veel gedaan te hebben. Nouja, ik heb nu wel alle literatuur die ik nog moest bekijken gekopieerd en op 1 punt na alles van m'n lijstje gedaan. Morgen maar weer verder, de rest van de week wordt gewoon mega druk. Laatste inlevermogelijkheid voordat ik op vakantie ga, is volgende week maandag.

Ik heb bij mijn HBO-opleiding in vier jaar tijd één keer een project moeten doen met anderen en verder heb ik nooit in groepjes gewerkt. Wel eens practica ofzo in tweetallen maar als je daar een fijn iemand hebt met wie je samenwerkt is dat ook geen probleem. Als ik naar de universitaire studie van m'n vriend kijk moet hij veel meer in groepjes werken dan ik ooit gedaan heb. Het ligt denk ik heel erg aan de studie die je wil gaan doen.

Zelf kriebelt het bij mij ook nog steeds wel om te gaan werken maar ik heb besloten om iig eerst nu te gaan werken (kan toch niet in november doorstuderen en ik heb een mooi diploma). Misschien dat ik het later nog wel oppik maar dan heb ik iig ff lekker kunnen sparen met het werken.

[marrel]

Vandaag goed aan m'n leerpunt kunnen werken ent was ook opgevallen

Ik ben echt een brok melancholisch mormel vanavond. En dat komt omdat ik moe ben. Dat komt omdat ik verdrietig ben, en dat komt omdat dat alles me in de war maakt. Dat komt door de muziek die ik draai, en dat komt omdat ik buikpijn heb. Het komt omdat ik over 3,5 week terug ga naar Peru, en...nou ja. Ik weet dat het allemaal niks is, en dat ik me niet druk moet maken, en dat doe ik dan ook niet, maar op zo'n avond als vanavond hakt het er gewoon effe lekker in. Zonder tranen of zonder boosheid of zonder wat dan ook. Maar gewoon zodanig dat ik alles m'n kamer grondig aan het opruimen ben bij kaarslicht. Dat soort gekke dingen. hehe.

En dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht...

[Vogelvrij]

Ik heb anders het idee dat hbo toch wel veel projectgerichter is en dat je allerlei verslagen en dergelijke de hele tijd moet schrijven en leerdoelen en bla, allemaal van die dingen waar ik niet echt zin in zou hebben. Maar ik heb eigenlijk ook zat van de universiteit, al dat theoretische geblaat

Dadelijk werken en ik moet eigenlijk heel veel studeren maar ik ben zo vergeetachtig de laatste tijd, ik kan de helft niet doen omdat ik van alles in Utrecht heb laten liggen

Pannenkoeken zijn vreselijk slecht als ontbijt, maar wel vreselijk lekker .

It took me four days to hitchhike from Saginaw

@Vogelvrij & Missy (en Daantje_0705): Het verschilt (inderdaad) erg per studie, zowel op het HBO als op de uni. Op de uni werd ik soms ook niet goed van de verslagen die ik moest schrijven ed en ik had soms het idee dat we op het HBO vrijer gelaten werden wat betreft plannen ed (op de uni werden we echt weer als kleine kinderen aan de hand genomen...vreselijk ). In groepjes werken heb ik zowel op het HBO als op de uni moeten doen, wat dat betreft was er bij mij niet zoveel verschil.

[Missy1234567890]

Ik denk ook wel dat het van de studie afhangt, ik weet niet hoeveel dat bij voedingskunde/diëtiek voorkomt. Het is in elk geval wel een stuk praktischer dan wat ik nu doe (en dus ook niks mee kan). Dit is trouwens geen bevlieging, want ik loop er al 4 jaar mee rond dat ik dat misschien wel wil. Heb nog overwogen geen master te gaan doen en meteen hbo, maar wilde toch graag die master hebben. Duurt alleen een beetje lang voordat ik hem eindelijk heb, maarja.

OT: ik heb oogdruppels voorgeschreven gekregen bij de oogarts, maar vind de bijwerkingen een beetje eng. En er staat ook in de bijsluiter dat ik ze maximaal 2 weken mag gebruiken en ik moest een maand druppelen. Weet dus niet of ik er wel aan wil beginnen

*gaat weer aan de scriptie*

[Hawahaai]

Nou heb ik dit weekend eindelijk echt eens 'rust' ingepland voor mezelf (behalve de verplichte huishoudelijke klusjes die al een paar weken zijn blijven liggen), en dat heb ik al geweten ook... Gisteravond om 10 uur viel ik op de bank in slaap. Mijn vriend maakte me wakker om me in bed te stoppen en toen heb ik geslapen tot 10 uur vanochtend. Kennelijk had ik het dus echt nodig.

[Daantje_0705]

Missy1234567890 schreef:

Ik denk ook wel dat het van de studie afhangt, ik weet niet hoeveel dat bij voedingskunde/diëtiek voorkomt. Het is in elk geval wel een stuk praktischer dan wat ik nu doe (en dus ook niks mee kan). Dit is trouwens geen bevlieging, want ik loop er al 4 jaar mee rond dat ik dat misschien wel wil. Heb nog overwogen geen master te gaan doen en meteen hbo, maar wilde toch graag die master hebben. Duurt alleen een beetje lang voordat ik hem eindelijk heb, maarja.

OT: ik heb oogdruppels voorgeschreven gekregen bij de oogarts, maar vind de bijwerkingen een beetje eng. En er staat ook in de bijsluiter dat ik ze maximaal 2 weken mag gebruiken en ik moest een maand druppelen. Weet dus niet of ik er wel aan wil beginnen

*gaat weer aan de scriptie*

Kan je die studie niet in deeltijd ofzo doen? Dan kan je er naast werken en daar ook je studie mee bekostigen?

En over medicijnen: ik gebruik al jaren medicijnen in hogere doseringen dan volgens de bijsluiter mag maar wel op advies van mijn arts. In bijsluiters staan altijd doseringen met een heel grote veiligheidsmarge maar daar boven is het echt niet direct schadelijk. Dat is alleen om te voorkomen dat mensen niet zelf gaan rommelen met hun dosering. Ik zou gewoon beginnen en kijken hoe het gaat, als je last krijgt van bijwerkingen kan je altijd afbouwen of stoppen toch? Ik neem aan dat je ze ook gekregen hebt omdat je ergens last van hebt waar je ook niet mee wil blijven lopen.

[Missy1234567890]

Daantje_0705 schreef:

Kan je die studie niet in deeltijd ofzo doen? Dan kan je er naast werken en daar ook je studie mee bekostigen?

En over medicijnen: ik gebruik al jaren medicijnen in hogere doseringen dan volgens de bijsluiter mag maar wel op advies van mijn arts. In bijsluiters staan altijd doseringen met een heel grote veiligheidsmarge maar daar boven is het echt niet direct schadelijk. Dat is alleen om te voorkomen dat mensen niet zelf gaan rommelen met hun dosering. Ik zou gewoon beginnen en kijken hoe het gaat, als je last krijgt van bijwerkingen kan je altijd afbouwen of stoppen toch? Ik neem aan dat je ze ook gekregen hebt omdat je ergens last van hebt waar je ook niet mee wil blijven lopen.

Hij bestaat geloof ik in Den Haag wel als deeltijdstudie, maar dan doe je er dus 6 jaar over. Maar aan de andere kant kan ik dan wel ook een beetje wennen aan het werken en dat hoeft dan ook echt geen enorm uitdagende baan te zijn, want die uitdaging haal ik dan wel uit m'n studie. Zoiets lijkt me wel ideaal, een 'simpel' baantje en daarnaast studeren.

Nou ik heb er niet echt last van. Loop er al 3 maanden mee rond, maar heb er niet echt last van, behalve dat ik geen lenzen in kan. Het is me trouwens afgeraden nog zachte lenzen te dragen. Harde zou wel kunnen of speciale zachte, waarvoor ik dan kan overleggen met de specialisten op de oogheelpoli. Heb eigenlijk al zo goed als besloten dat ik een leuke nieuwe bril ga uitzoeken. Maar het is gewoon niet helemaal goed met m'n ogen, dus die druppels moet ik toch maar gaan gebruiken. Ik kan er inderdaad nog eerder mee stoppen.

[Yana]

Ik heb zoveel te zeggen, en tegelijkertijd zo weinig woorden.

Maandag begint het dan, het motivatieverhogende voortraject met weegschaal en tussendoortjes. Ik voel me zo dik. Ik voel me zo kwaad. Ik verlang naar alles waarnaar ik niet verlangen mag. Ik maak mijn vriend boos, ik schop hem van me af terwijl hij me liefde wil geven.

Ik weet van een heleboel dingen niet wat ik er mee moet of wil. Ik wil niemand kwetsen en tegelijkertijd kan ik het allemaal niet bijbenen. Ik lees over vroeger en ik voel me verdrietig. Ik voel allerlei dingen die ik soms niet eens meer thuis kan brengen. Wat is er met mij gebeurd vroeger? Wie was ik toen?

Nou ja. Ik kan het allemaal niet uitleggen hier, op een openbaar forum. Maar ja, ok, ik heb het door. Ik ben hartstikke eetgestoord, hartstikke vermijdend en -helaas- nog hartstikke ver van genezing af.

[Yana]

Ave schreef:

Hoi Ik ben fb hier

Gefeliciteerd

[Roosje]

Jajaja, dit is echt heel goed. <3 Ik zit op de open dag van de uni nu en ik heb echt de hele dag gepraat - en de hele nacht trouwens, ik sliep om vier uur ofzo? Het is zo fijn! En vanmiddag straks komt T. langs en dan gaan we inpakken want morgen verhuizen. Ik vind het zo leuk, en dingen kunnen zó snel gaan. Het is bizar. Dit had ik héús niet verwacht toen ik afgelopen maandag zei dat ik me op die dag zou storten zonder me druk te maken over wat ik eigenlijk zou moeten doen.
Maar het heeft goed uitgepakt. En ik lijk veel minder op Bridget dan ik dacht, en ik heb gisteren zowaar gepráát.

Het zou ook wel raar zijn als ik nu niet gelukkig was.

Yana schreef:

Maar ja, ok, ik heb het door. Ik ben hartstikke eetgestoord, hartstikke vermijdend en -helaas- nog hartstikke ver van genezing af.

En daarom heb je de stap genomen om (meer) hulp te zoeken. Deze gevoelens horen er vast bij, het is ook eng en spannend en moeilijk en alles wat het nog meer is, ik denk dat veel mensen daar dat ook wel herkennen. Maar ik geloof dat je er wel komt. (Niet om er nog een beetje meer druk op te leggen, maar gewoon omdat ik denk dat het je wel gaat lukken. Het zal niet makkelijk worden/zijn, maar dat is je leven nu ook allerminst.)

[darkfairy]

klotezooi eerst was ze buiten levensgevaar.
en nou licht ze op sterven en zijn ze al gestopt met eten en drinken geven wat een klotezooi .

[Yana]

Leonoor schreef:

En daarom heb je de stap genomen om (meer) hulp te zoeken. Deze gevoelens horen er vast bij, het is ook eng en spannend en moeilijk en alles wat het nog meer is, ik denk dat veel mensen daar dat ook wel herkennen. Maar ik geloof dat je er wel komt. (Niet om er nog een beetje meer druk op te leggen, maar gewoon omdat ik denk dat het je wel gaat lukken. Het zal niet makkelijk worden/zijn, maar dat is je leven nu ook allerminst.)

Ik vind het lief dat je het zegt, en tegelijkertijd denk ik.. "Tja. Maar wie zegt dat ik er kom? Waar is je geloof op gebaseerd?" Het is logisch te denken dat ik er óóit wel kom.. maar alleen als ik nou echt eens wat ga doen. Het is niet dapper of goed om me aan te melden voor hulp. Het is pas dapper of goed als ik ook eindelijk eens écht (en vooral structureel) wat ga veranderen. Niet een hapje daar erbij, om het vervolgens op een ander vlak weer te laten verslechteren.