Citaat:
AtHell schreef:
.. babbelen, converseren en nog meer van die troep, gewoon een gesprek met iemand, waarom willen we eigenlijk praten ?
(retorische vraag, dus quote me niet en ga er maar niet op in)
|
Met andere woorden, waarom communicatie? of echt een gesprek? verbale communicatie dan...
Citaat:
AtHell schreef:
.. babbelen, converseren en nog meer van die troep, gewoon een gesprek met iemand, waarom willen we eigenlijk praten ?
(retorische vraag, dus quote me niet en ga er maar niet op in)
Ik kwam eigenlijk net zelf tot de conclusie, toen ik me voorstelde hoe het zou zijn om gewoon geen partner te 'nemen'/'willen', dat je eigenlijk altijd de rare drang hebt om mensen dingen te willen vertellen en dat die mensen *ik verplaats me even in de luisteraar* het eigenlijk vrij weinig tot niets kan boeien wat je vertelt en ze enkel hun gedachte ten opzichte van je verhaal gewoon maar verwoorden maar eigenlijk het gevoel dat je probeert over te brengen totaal niet vatten of gewoon misinterpreteren, waarom willen we eigenlijk praten betekent zo'n stomme reactie van een ander nou echt wat ? misschien wel, aangezien ik nu ook enigzins probeer een reactie te krijgen hoewel ik voor mezelf het antwoord allang gevormd heb.. vreemd.
|
Ik denk dat we ons, wanneer we niet zouden praten, erg eenzaam zouden gaan voelen. Je hoort nu ook al vaak dat mensen die door niemand begrepen worden zich eenzaam gaan voelen. Ik denk dat wanneer we niet meer zouden praten dat gevoel heel sterk zouden ontwikkelen.
We hebben ht praten ook voor het praktische deel nodig, we leren elkaar dingen (door informatie te verwoorden, door ervaringen te delen...) Maar ook om gewone boodschappen te kunnen verduidelijken is dit zeer belangrijk.
Verder denk ik dat de ontvanger van de boodschap niet altijd 'verveeld' is met wat hem wordt verteld. Anders zouden er ook geen discussies en dergelijke zijn. Als mensen oveerr problemen praten dan kan het zijn dat deze de echte boodschap op een verkeerde manier gaan interpreteren, maar de basis van een goed gesprek is de luisteraar die zich inspant tot luisteren en inleven in de andere zijn situatie. Dit heeft zijn resultaten voor de spreker die misschien zijn hart kan luchten maar ook voor de luisteraar, want die krijgt meer informatie over de mensen waar hij mee leeft... en ja, de luisteraar wordt ook ooit een spreker.
Citaat:
AtHell schreef:
Ik denk niet dat de reactie opzich er toe doet maar meer het gevoel dat je elkaar geeft, het gevoel van bevestiging van gedachtens, het gevoel van delen en het gevoel van verbonden zijn met elkaar en daarom de (verwoorde)mening van een ander op prijs stellen.
|
Je zei eerder : dat luisteraars
hun gedachte ten opzichte van je verhaal gewoon maar verwoorden maar eigenlijk het gevoel dat je probeert over te brengen totaal niet vatten of gewoon misinterpreteren. Nu zeg je dat het vooral uitmaakt dat er een band ontstaan, een mate van verbondenheid, het delen van gevoel... Dit is toch zeer moeilijk als de boodschap telkens verkeerd wordt geinterpreteert?
Ik denk overigens dat wat jij zei wel belangrijk is in een gesprek (dat delen van gevoel en dergelijk,..) maar dat dit alleen mogelijk is in goede gesprekken, en niet elk gesprek is een goed en diepgaand gesprek...en toch hebben deze ook hun belang.