Advertentie | |
|
28-02-2010, 22:44 | |
mijn oom heeft 2 keer een vriendin met borderline gehad
1 van de belangrijkste kenmerken was beide keren geloof ik het aantrekken-afstoten, ene moment heel lief doen en het andere moment ineens niks meer met de partner(in dat geval mijn oom) te maken willen hebben mijn oom had toen geloof ik in of andere checklijst met 7 punten erop, als je er iets van 3 had had je borderline(1 van die ounten was geloof ik ook automutilatie) maar is alweer even geleden, en ik praat met mn oom meestal niet over zulke dingen, is meer wat ik opgevangen heb toen mn ouders en oma het er met elkaar of met mn oom over hadden en zo |
28-02-2010, 22:52 | |
OK, bedankt voor je reactie. Aangezien ze in ieder geval 5 van de 7 bovenstaande symptonen heeft, is het wel aanneembaar dat ze de Borderline-persoonlijkheidsstoornis zou kunnen hebben? Het zou wel een goede verklaring zijn van veel dingen die ik met haar heb meegemaakt.
__________________
Break the glass, head in hands, bell tolls endlessly, no end in sight
|
28-02-2010, 23:33 | |
Verwijderd
|
Het zou kunnen, maar daarvoor zou ze toch echt een aantal testen moeten laten doen. Ikzelf ben in mijn tweede ziekenhuis beoordeeld als borderliner. Ik heb zelf blijven volhouden dat dit niet zo was. Idem voor mijn ouders. Uiteindelijk in een ander ziekenhuis beland en die hebben heel wat meer tests en onderzoeken gedaan en daaruit bleek dat ik inderdaad geen borderline had. Ik was gewoon depressief en had wel hier een daar iets van borderline, maar ook wel wat van schizofrenie en psychoses en en en.... Later ben ik ook te weten gekomen dat dat tweede ziekenhuis al heel snel concludeerde dat iemand borderline had, vooral omdat de depressiegroep zo vol zat. (ze hebben daar toen 2 weken over gedaan en ik had nog niet eens 1/4e van mijn testen gedaan).
Zelfs ziekenhuizen kunnen dus wel eens mis zitten. Maar wat haar probleem ook is, ik denk wel dat ze hulp nodig heeft, professionele hulp. Als vriend kun je niets anders dan steun betekenen. |
01-03-2010, 08:59 | |
Het lijkt me moeilijk om haar als borderliner te diagnosticeren als je daar niet de opleiding voor hebt. De overeenkomsten kunnen er wel zijn, maar zo zijn die er waarschijnlijk met meerdere ziektebeelden en daarvan zal deze wel de bekendste zijn. Het is dus aannemelijk maar het zou ook een depressie, dysthyme stemmingsstoornis enz kunnen zijn. En bedenk ook dat er wellicht ook 'gewoon karaktertrekken' bij zitten, die niet meteen aan een ziektebeeld gelinkt hoeven te worden maar er wel mee overeen kunnen komen. Iemand die moeite heeft met sociale contacten is ook niet vanzelfsprekend een autist (beetje extreme vergelijking, maar even ter illustratie). Je kunt het haar zeker voor leggen maar jij kunt vrij weinig doen zoals Mutant al zegt, als zij zich zo voelt kan ze inderdaad beter op zoek naar professionele hulp.
Overigens wil ik je zeggen dat dat idee wat jij over dissociëren hebt niet klopt. Het dissociëren betekent dat je voor enige tijd 'helemaal weg' bent, je kunt het vergelijken met een soort van blackout die je ook kunt krijgen als je teveel hebt gedronken. Vaak weet je dan niet meer precies waar je bent, wat je doet en na afloop niet meer precies wat er is gebeurd. Ik heb zelf ook nogal wat dissociaties meegemaakt en ik kreeg dan bijvoorbeeld echte angstaanvallen, ik begon dingen te vertellen, leek soms zelfs dingen te zien die er niet waren en kon absoluut niet meer reageren op de mensen om mij heen, het leek alsof die stemmen van heel ver kwamen. Vage uitleg, maar goed. Het is dus niet het idee van 'tijdelijk een hekel aan jezelf hebben' waar jij het aan linkt, dat zou ik meer relateren aan een stemmingswisseling.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
01-03-2010, 11:31 | |
Over dissociatie kan ik wel iets zeggen. Ik denk niet dat je haar periode van zelfhaat kunt bestempelen als dissocatie. Het kan zeer beangstigend zijn. De werkelijkheid voelt dan niet meer als de werkelijkheid, volgens mij zal je dan dus eerder een paniekreactie zien. Ook wil je bij dissocatie zoveel mogelijk prikkels ontvluchten. Dus wat ook kan is dat ze zich gaat afsluiten of de rust opzoekt. Misschien uit zich dat dan wel in een opmerking als "ik wil je niet meer zien". Dit is misschien wel wat gevaarlijk om te zeggen, want zo'n opmerking kan ook het gevolg zijn van een stemmingswisseling.
Hoe dan ook, dat gedrag is niet gezond, ze zou professionele hulp moeten zoeken imo.
__________________
Diamanten zijn moeilijk te vinden.
|
02-03-2010, 15:26 | |
Iemand die ik heel goed ken (noem geen namen/relaties) heeft borderline. Ik noem hem/haar maar even Steph
Wat ik vooral in diegene herken, is dat Steph uitermate zwart-wit denkt.. Iemand is op dat moment of: Zijn/Haar beste vriend of zijn/haar vijand. verder is ze heel erg opstinaat.. pubergedrag |
03-03-2010, 16:23 | |
Het zwart-wit denken en de extremiteit in sociale relaties zijn toch ook wel twee verschillende dingen. Het zwart-wit denken is niet alleen in vriend-vijand maar ook in andere vormen waarin anderen een duidelijke nuancering kunnen zien. Met extreme relaties wordt meer gekeken naar van iemand houden/om iemand geven, totdat hij/zij iets (kleins) fout doet, dan heeft diegene nooit van ze gehouden/deed ze opzettelijk verdriet enz. Dat is ook zwart-wit natuurlijk maar dat zwart-wit zit in veel meer dingen verweven. Bijvoorbeeld; een gebeurtenis is of hélemaal kut en vervelend, of geweldig en leuk. Er is vaak weinig nuance, bijv. bij een uitje dat erg leuk was maar waarbij het wel de hele dag regende (fijn-niet fijn, wordt dan gegeneraliseerd naar de component die overheerst). Of bepaald gedrag; je doet het wel of niet, je houdt van me of haat me, je liegt tegen me dus je hebt me altijd bedrogen enz.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
08-03-2010, 14:53 | |
@ Volk: er zijn wel verschillende 'gradaties' van BPS, voor sommigen is het heel goed 'leefbaar' voor anderen veel heftiger en die kunnen inderdaad niet altijd helemaal meedraaien met alles zoals ze zouden willen. Het is dus niet per definitie zo dat je niet meer 'normaal/zomaar' kunt meedoen als je borderline hebt.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
08-03-2010, 15:06 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Maargoed, TS, de grens tussen puberteitsgedrag en een persoonlijkheidsstoornis is heel moeilijk te trekken, daarom wordt de diagnose in principe niet gesteld voordat iemand volwassen is. Omdat jij 17 bent denk ik niet dat dat meisje volwassen is, klopt dat? Dan kun je er dus sowieso niet van uitgaan dat ze een persoonlijkheidsstoornis zou hebben. |
08-03-2010, 19:06 | ||
Citaat:
Overigens over de leeftijdskwestie; ik kreeg op mijn 16e al diagnose van 'borderline in ontwikkeling' (of hoe ze dat dan precies noemen ), nu ik de leeftijd van 18 ben gepasseerd kunnen ze het pas officieel vaststellen. Daarvoor kunnen ze dus wel al borderline vermoeden of soort van 'voorspellen', natuurlijk is dat altijd moeilijk omdat je persoonlijkheid dan nog in de ontwikkeling is. Maar die ontwikkeling zet zich na je 18e ook nog voort (je bent nog adolescent) dus wat dat betreft is die leeftijdsgrens ook een beetje raar natuurlijk.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
09-03-2010, 07:54 | ||
Citaat:
|
09-03-2010, 08:34 | |
@ Volk; ik bedoelde het ook niet alsof jij niet weet wat borderline is hoor! Ik wilde meer gewoon een nuance aanbrengen in het hele verhaal
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
09-03-2010, 10:50 | |
Verwijderd
|
Ik geloof niet zo in die leeftijdsgrens van 18 jaar. Ik heb ook wel eens gehoord dat het pas vanaf je 21ste vastgesteld mag worden. Ik had zelf toen ik in de puberteit zat ook de diagnose BPS in ontwikkeling. Een psychiater beweerde zelfs dat ze haar papiertje zou inleveren als het geen BPS was ( hele slechte uitspraak voor een psychiater). Op een gegeven moment ging ik een speciale dagbehandeling volgen en bleef er nog persoonlijkheidsstoornis NAO over (toen was ik 21). Nu is zelfs de hele persoonlijkheidsstoornis van mijn diagnose afgehaald. Ik heb nog wel schizofrenie, dus de problemen duidden toch wel ergens op, maar je kunt niet zomaar zeggen dat het BPS is. Van een meisje uit mijn kliniek hoor ik ook dat soort verhalen. Zij heeft in een kliniek gezeten voor persoonlijkheidsstoornissen en bijna allemaal zijn ze nu diagnose-vrij. "Gewoon" een moeilijke puberteit.
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Borderline (BL) MisterDJ | 10 | 11-05-2005 06:11 | |
Psychologie |
Relatie met borderliner Ostensibly | 70 | 14-04-2004 15:23 | |
Psychologie |
Borderline... Rabbi Daniel | 62 | 18-09-2003 09:05 | |
Psychologie |
vraag aan alle borderliners eeh...? | 11 | 16-05-2003 19:22 | |
Psychologie |
sympthonen van Borderliner Janicha | 3 | 06-06-2002 16:38 | |
Psychologie |
borderliner Verwijderd | 5 | 06-05-2002 17:11 |