Ik zie het niet meer zitten...

[°Mel°]

Ik zit sinds een maand of 2 in een depressie... Ik voel mij nutteloos op deze wereld, denk dat ik niks waard ben en voel me zo machteloos.
Het is allemaal begonnen op school,problemen met mijn klasgenoten. Er is nooit een leuke sfeer geweest in onze klas,want de helft heeft een hoge dunk van zichzelf en de anderen durven zich niet te verdedigen. Nu de laatste tijd was ik het grote slachtoffer van al die groffe opmerkingen en beschuldigingen en daar ben ik stilletjesaan aan kapot gegaan. Op een morgen toen ik wou vertrekken naar school,ben ik in tranen uitgebarsten en is alles eruit gekomen,mamma direct met mij naar huisdokter gegaan en die heeft me doorgestuurd naar de psychiater omdat ik gezegd heb dat ik met zelfmoordneigingen rondloop. Ik slik anti-depressiva ofzoiets (Cipramil en Xanax) en heb ademhalingsproblemen. Ben sindsdien ook niet meer naar school geweest en wil er dit schooljaar ook niet meer naartoe. Mijn jaar is sowieso al naar de bliksem,dus waarom zou ik nog 2maanden in die rotklas gaan zitten?!
Heb laatst wel gehoord dat ze me willen opnemen,maar nog liever dat dan nog 2maanden in die klas moeten zitten...
De reden waarom ik nog leef is mijn vriend en degenen die wel om mij geven. Ik heb momenteel wel ruzie met mijn vriend waardoor ik vandaag een enorme terugval gehad heb want ik denk weer dat ik enorm slecht moet zijn en dat ik hem niet waard ben,kortom ik denk alles negatief...
Ik heb ook mijn 2 werelden,heel eenvoudig: de wereld waarin ik goed ben en de wereld waarin ik enorm slecht ben. In mijn slechte wereld staat een diepe put en daar zit ik nu in,in die put,en het lijkt wel alsof die bodem steeds dieper wegzakt en ik val altijd maar dieper en dieper...
En wanneer ik uit die miserie zal zijn,weet niemand...

From BadAngel with love
xxx

[Saari]

Jeetje zeg. Ik schrik wel een beetje van zo'n verhaal. Allereerst vind ik t heel goed van je dat je t tegen je ouders hebt verteld maar ook dat je het hier je hart durft te storten. Opzich heb ik hier wel een beetje ervaring mee want een van mijn dierbaren famillieleden heeft ook zelfmoord gepleegd. Ik weet dat je nu meer leeft voor je vriend dan voor jezelf, maar je moet proberen dat weer terug te schakelen: je moet weer leren leven vooral voor jezelf. Anders hoef je maar een klein duwtje te krijgen van je vriend en je zakt weer helemaal terug in je depressiviteit. Ik ben er niet voor opgeleid dus ik kan je niet vertellen hoe dat moet, in elk geval moet je weer leren van jezelf te houden.
Ik sta helemaal open voor je als je nog iets hierover kwijt wil of er nog met iemand over wil praten. Je kan mailen naar roosbo@hotmail.com.

[aerox_girl]

Ik ben ook behoorlijk depressief, ik weet zelf niet eens waardoor het allemaal komt. Er zijn thuis altijd wel wat problemen geweest met het huwelijk van mijn ouders en mijn broer die al helemaal een probleem vormde voor mijn ouders. Ik praat er eigenlijk met niemand over. Er is dan ook niemand die weet dan ik zoveel problemen heb, maar ik durf er niet mee naar een dokter te stappen want ik ben bang dat die zegd dat ik me aanstel of dat ik voor gek word verklaard. Nou heeft mijn moeder me verteld dat ze wil scheiden zodra ik mijn examens achter de rug heb. Ik word helemaal gek thuis. Maar ik durf echt niet naar een dokter toe. Want ik weet niet precies wat al mijn problemen zijn, soms komt alles naar boven en dan gooi ik alles eruit. Ik kan spontaan gaan huilen en dan weet ik niet waarom ik huil. Mijn broer is nou een tijd lang met de kermis mee. Hij was degene op wie ik terug kon vallen. Hij wist precies wat ik allemaal bedoelde en hij zag ook hoe ik eronder lijd. Ik heb al een keertje een zelfmoordpeging gadaan. Ik heb gewoon mijn polsen doorgesneden. maar mijn broer kwam net erna binen en heeft meteen mijn polsen verzorgd. Ik heb geen zin meer om naar school te gaan en da halve tijd me;ld ik me ziek. Mijn broer zit er erg mee dat ik zo depressief ben maar ik weet echt niet wat ik eraan kan doen want ik weet niet wat ik tegen zo'n dokter moet zeggen want ik kan er niet echt over praten want ik weet niet waarover ik dan moet praten. Wie weet wat ik hieraan kan doen en wie kan me advies geven waar ik terecht kan? mail me dan naar aerox_girl@hotmail.com Ik zou je eeuwig dankbaar zijn als jij mijn oplossing was. Want niemand ziet dat ik depressief ben.

[°Mel°]

aerox_girl schreef:
Ik ben ook behoorlijk depressief, ik weet zelf niet eens waardoor het allemaal komt. Er zijn thuis altijd wel wat problemen geweest met het huwelijk van mijn ouders en mijn broer die al helemaal een probleem vormde voor mijn ouders. Ik praat er eigenlijk met niemand over. Er is dan ook niemand die weet dan ik zoveel problemen heb, maar ik durf er niet mee naar een dokter te stappen want ik ben bang dat die zegd dat ik me aanstel of dat ik voor gek word verklaard. Nou heeft mijn moeder me verteld dat ze wil scheiden zodra ik mijn examens achter de rug heb. Ik word helemaal gek thuis. Maar ik durf echt niet naar een dokter toe. Want ik weet niet precies wat al mijn problemen zijn, soms komt alles naar boven en dan gooi ik alles eruit. Ik kan spontaan gaan huilen en dan weet ik niet waarom ik huil. Mijn broer is nou een tijd lang met de kermis mee. Hij was degene op wie ik terug kon vallen. Hij wist precies wat ik allemaal bedoelde en hij zag ook hoe ik eronder lijd. Ik heb al een keertje een zelfmoordpeging gadaan. Ik heb gewoon mijn polsen doorgesneden. maar mijn broer kwam net erna binen en heeft meteen mijn polsen verzorgd. Ik heb geen zin meer om naar school te gaan en da halve tijd me;ld ik me ziek. Mijn broer zit er erg mee dat ik zo depressief ben maar ik weet echt niet wat ik eraan kan doen want ik weet niet wat ik tegen zo'n dokter moet zeggen want ik kan er niet echt over praten want ik weet niet waarover ik dan moet praten. Wie weet wat ik hieraan kan doen en wie kan me advies geven waar ik terecht kan? mail me dan naar aerox_girl@hotmail.com Ik zou je eeuwig dankbaar zijn als jij mijn oplossing was. Want niemand ziet dat ik depressief ben.

Ik zit heel erg met je in,echt waar...
Maar je moet er met iemand over praten meid,dat opkroppen is voor niks goed en dat hou je toch niet vol (ik heb het ook gedaan dus ik weet wat ik zeg)
Een dokter gaat zeker niet zeggen dat je je aanstelt. Ik vond het idee dat ik naar een psychiater moest ook allesbehalve leuk en dacht vroeger dat zo'n dokters alleen voor gestoorde mensen waren,maar nu besef ik dat hij de enige is die mij echt begrijpt. Er was niemand die het normaal vond dat ik brieven begon te schrijven naar mijn opa die al 10jaar overleden is (soms doe ik dat via mijn dagboek en soms brand ik ze op,vraag me niet waarom...) maar hij zegt dat het normaal is dat ik me een beschermengel ga inbeelden.
Dat spontaan beginnen huilen ken ik ook. Gisteren nog begon ik heel erg te huilen en kreeg een aanval van hyperventilatie (heb ik vaker als ik me heel erg opjaag) Mijn broertje heeft toen dadelijk naar mijn pappa gebeld en die is direct naar huis gekomen van zijn werk.
Met mijn vriend is alles uitgebabbeld,maar alles blijft in mijn hoofd rondspoken...
Ik zit ook met schrik dat ze me toch naar school gaan sturen, gisteren nog heeft mijn pappa gezegd dat het misschien goed zou zijn het te proberen,ik begon weer te huilen en vannacht heb ik gedroomd dat ze me naar school stuurden maar in plaats van naar binnen te gaan liep ik opzettelijk onder een auto die heel snel reed... Dus nu heb ik wel bang dat het verkeerd met me zal aflopen als ze me in die hel gaan steken...

Saari,ook jij heel erg bedankt voor je reactie,heb je msn? dan zal ik je toevoegen.

From BadAngel with love
xxx

[RED]

Ik heb hetzelfde gehad als jij (met de klas enzo)
Ik ben toen ook van school af gegaan maar ik ben doorgestuurd naar de ppi dat is een soort school.
Daar heb ik geleerd dat het ook heel anders kan dan zoals het bij mij op school ging.
Ik ben NL en de rest in mijn klas niet daarom moesten ze mij altijd hebben.
Wat je het beste kan doen is veeeeel praten en zoveel mogenl;ijk leuke dingen doen.
Ik weet dat het simpel klinkt maar elk leuk ding dat je doet maakt je gevoel al ietsjes beter.

Succes

XXX RED