Programma
30 juni 2006
17:00-18:00 1e training
20:00-21:00 2e training
01 juli 2006
16:00-17:00 Vrije training
19:00 Kwalificatie
02 juli 2006
19:00 Race
Circuit : Indianapolis
Land : Verenigde Staten
Lengte : 4.195
Aantal ronden : 73
Totale lengte : 306,016 km
Baanoppervlak : vlak
Hoeveelheid grip : medium
Ronde record : 1:10.399 (R. Barrichello) `
De baan van Indianapolis moet samen met Monaco en Le Mans het meest bekende circuit ter wereld zijn. In de Verenigde Staten behoort Indianapolis zonder twijfel tot de absolute top. Wie op dit circuit weet te winnen, zal door de Amerikanen massaal worden aanbeden. Vraag dat maar aan tweevoudig Indy 500-winnaar Arie Luyendijk.
In 1959 werd de eerste Grote Prijs van Amerika gehouden in Sebring, Florida. Deze werd gewonnen door Bruce McLaren, die later niet onverdienstelijk een eigen team zou opzetten. In 1961 verhuisde het circus van de Formule 1 naar het legendarische Watkins Glen, een baan gesitueerd tussen de heuvels onder de rook van New York. Daar bleef de Grand Prix tot en met 1980. Enkele grote kampioenen zegevierden op dit circuit gedurende deze periode van bijna twintig jaar: Jim Clark en Graham Hill wonnen beiden drie keer, Jackie Stewart en James Hunt beiden twee keer.
De combinatie van Formule 1 en de Verenigde Staten wilde in het verleden niet echt vlotten. Het Amerikaanse publiek wilde maar niet warm te lopen voor de Formule 1. Na 1980 werd de Amerikaanse Grand Prix op verschillende locaties gehouden, zoals Dallas, Detroit en Las Vegas. In 1991 was het stratencircuit van Phoenix het toneel van een voorlopig laatste Amerikaanse Formule 1-race, omdat het grote succes uitbleef. Jammer, want de Amerikaanse races stonden vaak garant voor een spannend stukje racerij.
Na jaren van afwezigheid keerde de Formule 1 in 2000 terug op niet zomaar Amerikaanse bodem, maar het heilige asfalt van Indianapolis. Het originele circuit moest wel worden aangepast om het de teams en de coureurs naar de zin te maken. Aangezien Formule 1-wagens niet geschikt zijn voor een complete race op een zogenaamde 'oval', werd er in het middenveld een nieuw stuk baan aangelegd. Wel mogen de rijders Turn One en het daaropvolgende rechte stuk ervaren.
De terugkeer van de Formule 1 in de Verenigde Staten bood niet meteen de verwachte spanning en sensatie. In 2000 was de titanenstrijd tussen de McLaren-rijders en Schumacher sneller voorbij dan voorzien. Coulthard schakelde zichzelf uit door te vroeg te starten en Hakkinen werd tijdens de achtervolging op Schumacher verraden door de Mercedes-techniek. Meteen ook een serieuze domper op de titelkansen van de Fin. Gelukkig waren er ook enkele rijders, als Jacques Villeneuve en Heinz-Harald Frentzen, die toch voor de broodnodige show zorgden.
In 2001 toonde Mika Hakinnen zich de sterkste, maar 2002 en 2003 was weer voor Ferrari, met zeges van respectievelijk Rubens Barrichello en Michael Schumacher. 2005 verschenen er 6 wagens aan de start door de banen problemen bij michelin..wat brengt 2006?? een blauwe of een rode winnaar??
Historie circuit
Indianapolis is het oudste nog bestaande permanente circuit ter wereld, waarop sinds 1911 de wereldberoemde 500-mijlsrace van Indianapolis wordt verreden. Al sinds 1916 bestaat er in de Verenigde Staten een hoogwaardig nationaal kampioenschap: 1916-1955 het AAA National Championship, 1956-1979 het USAC National Championship en sindsdien de CART Indycar World Series. Jacques Villeneuve is de laatste CART-winnaar op Indianapolis, want sindsdien is deze club daar in de ban en rijden er alleen nog de IRL Series en (ter compensatie voor het verlies van CART) de NASCAR-stockcars. Ecclestone c.s. hebben in 2000 met de organisatie van de Grand Prix van de Verenigde Staten op Indianapolis in Amerika een goede beurt gemaakt, al is het huidige Grand Prix-circuit eerder ’speciaal’ dan spectaculair te noemen.
Historie Grand Prix
1908 (twee jaar na de eerste Grand Prix van Frankrijk) was het jaar van de eerste Grand Prix van Amerika (toen nog ’Grand Prize of the Automobile Club of America’ oftewel ’American Grand Prize’ geheten). Na 1918 scheidden de Amerikaanse en Europese wegen zich op het gebied van autosport, hoewel in 1936/1937 de Vanderbilt Cup massale Europese deelname trok. De 500-mijlsrace van Indianapolis heeft absoluut niets te maken met de Grand Prix van Amerika, behalve dan dat de ’Indy 500’ om een of andere reden (ondanks andere regels, andere auto’s en een totaal andere cultuur) van 1950 tot en met 1960 meetelde voor het wereldkampioenschap Formule 1. De eerste Grand Prix van Amerika voor ’echte’ Formule 1-auto’s had in 1959 plaats op Sebring waar Bruce McLaren, toen 22 jaar oud, de jongste Grand Prix-winnaar aller tijden werd. Tussen 1961 en 1980 werd de Grand Prix werd verreden op Watkins Glen. In de jaren zeventig en tachtig kwamen een aantal stadsraces op de kalender (soms wel twee of drie per seizoen) te Long Beach (1976-1983), Las Vegas (1981-1982), Detroit (1982-1988), en Phoenix (1989-1991). In Phoenix kreeg men na 1991 genoeg van de Formule 1, toen een plaatselijke struisvogelrace meer bezoekers bleek te hebben getrokken... De Formule 1 heeft dus in the States wel het een en ander goed te maken! De eerste race was geslaagd. De tribunes zaten vol en met Michael Schumacher kreeg de race een passende winnaar. In 2002 kreeg het imago van de Formule 1 op dezelfde ’Brickyard’ een gevoelige deuk toen Schumacher de zege op de meet afstond aan Barrichello. Dat ging in 2003 beter, toen Michael Schumacher in de regen zijn rivalen in de titelstrijd om de oren reed en zegevierde. Amerika 19 juni 2005 De Grand Prix van Amerika staat volledig in het teken van het bandendebacle van Michelin. De Franse bandenfabrikant heeft de verkeerde banden meegenomen en kan daardoor de veiligheid van de coureurs niet garanderen. Gevolg: alle teams op Ferrari, Jordan en Minardi (Bridgestone) na, verschijnen niet aan de start. Ferrari wint de race gemakkelijk met Michael Schumacher voor Rubens Barrichello. Tiago Monteiro (Jordan) beklimt als derde het podium. Christijan Albers wordt vijfde. Eerdere winnaars 2005 Michael Schumacher (Ferrari) 2004 Michael Schumacher (Ferrari) 2003 Michael Schumacher (Ferrari) 2002 Rubens Barrichello (Ferrari) 2001 Mika Hakkinen (McLaren) 2000 Michael Schumacher (Ferrari)