[Verhaal] Het leven

[NecroDopey]

Een verhaaltje dat ik zo'n drie jaar terug geschreven heb en om de een of andere reden bewaard heb. In zekere zin zie ik het leven nog steeds zo maar dan meer gefocust op de leegheid van het bestaan, de moedeloosheid bij het besef dat het geen ruk uit maakt wat we wel of niet doen. Anywayz, maybe dat sommigen van jullie het vermakelijk vinden om het te lezen


Ik vroeg laatst aan iemand hoe het zou zijn om een leven te hebben. Ik weet het niet. Dagelijks dezelfde sleur tegemoet zien, je leventje leven om je vervolgens achter de computer te nestelen en je met zinvolle dingen bezig te houden, dat is mijn leven.
Mijn dag ziet er zo uit. Ik word wakker, stap onder de douche, pak mijn tas in, eet twee boterhammen en fiets naar school. Daar zie ik dezelfde mensen die ik al twee jaar lang zie en onderhand niets meer te vertellen heb en luister ik aandachtig naar de zinvolle onzin dat de leraren zo nodig kwijt moeten. Vervolgens pak ik mijn spullen in en fiets weer huiswaarts. Ik heb een uur voordat ik weer naar mijn werk moet, dus ga de dagelijkse sites af op Internet om vooral niet het idee te krijgen dat ik iets mis in mijn leventje.
Op mijn werk vertoef ik vervolgens drie a vier uur om vooral zinvol werk uit te voeren en rijkelijk beloond te worden voor mijn verdiensten. De meesten zijn twee a drie jaar jonger daar en heb ik dus weinig mee, laat staan het feit dat ik vaak alleen sta en verlegen van aard ben. Daarna ga ik weeer huiswaarts, zit achter mijn computer tot het verlossende moment dat ik mag gaan slapen om vervolgens hetzelfde ritueel nog eens mee te maken.
De weekenden zijn echter speciaal. Dan heb je daadwerkelijk keuze over hoe de dag ingedeeld kan worden en wat je gaat doen. Het probleem is echter dat je pas na twaalfen wakker wordt en er toch niets boeiends is om te doen waardoor je je vervolgens weer achter de computer nestelt tot het avond is en het tijd is om uit te gaan. Ik ga meestal met een zooi vrienden naar Totum, een jongerencafe in Almere. Door mijn verlegen aard maak ik niet snel contact met mensen en is de vraag vaak wat ik nou eigenlijk daar doe. Het is lekkere muziek, maar het is vaak relaxter om met vrienden thuis te zitten en te bespreken hoe zinvol het leven wel niet is, wat we dan ook regelmatig nog doen. Zondag is een rotdag. De druk die op je ligt om je aan je huiswerk te zetten, terwijl je weet dat je dat toch niet doet wordt met de week zwaarder. En vervolgens is het alweer maandag om de hele week weer vrolijk te mogen herhalen.
Vaak zien mensen in deze gevallen de vakanties nog als lichtpunt. Een week niets doen en bij te komen van al die ervaringen die je op hebt gedaan in de weken. In mijn optiek is de vakantie niets anders dan een zondag waar je achter de computer zit. Ik zie mijn vrienden iets vaker in zo'n week, maar we hebben elkaar toch weinig te vertellen, we maken immers niets mee. We doen nog wel eens samen wat dingen, zoals poolen of gewoon de stad in om een beetje rond te zwerven, maar dat hebben we onderhand ook al iets te vaak gedaan.
Wat blijft er dan nog over om naar uit te kijken? Einde van school? Dat is nog zo ver weg en presoonlijk zien die vooruitzichten er ook niet al te smakelijk uit. Universiteit of HBO, je valt toch wel weer in hetzelfde ritme, maar het zal enig jaar duren voordat je aan dat ritme gewend bent geraakt, dus het zal een welkome afwisseling zijn. Voordat het zover is zou ik liever dood willen zijn dan nog dagelijks deze sleur door te moeten.
Wie heeft in mijn optiek dan wel een leven zul je jezelf misschien afvragen? Persoonlijk denk ik dat dat de mensen zijn die niet beseffen in wat voor sleur ze leven en gelukkig zijn met wat ze doen. Veel mensen in mijn klas zullen dat zijn. Het doel de school af te ronden met goede cijfers houdt ze op de voet en zorgt er voor dat ze doorzetten tot het einde. Ik zie daar de lol echter niet in.
Mensen die ik de vraag stel of zij wel een leven hebben geven vaak geen duidelijk antwoord en vinden mij negatief en depressief overkomen, tenslotte met zo'n instelling als deze heeft het leven toch ook geen nut? Gelijk hebben ze, maar ik bekijk de situatie slechts nuchter. Waarom anderen doodleuk zonder problemen wel hun leventje kunnen leven is voor mij een raadsel. Ik heb nog mijn computer en vrienden om me achter te verschuilen, wat hebben anderen dan waar zij zich achter verschuilen? Is er iets dat ik gemist heb in dit leven dat iedereen in een soort extase houdt?
Ik weet niet wat het antwoord is op de vraag of je een leven hebt. Ik weet alleen zeker dat ik het niet heb.

Mooi, alleen wel een beetje verdrietig. Vooral de laatste zin doet 't hem.

U raakt met uw gedachtengang een gevoelige snaar in mij, één die al jaren aan het trillen is. Ik begrijp wat u bedoeld en ben zelfs bang mijzelf af en toe te herkennen in uw schrifturen. Wat dat betreft doe je het goed.

Het is inderdaad, zoals je zelf zegt, dat je de situatie nuchter bekijkt. Misschien iets te nuchter. Iemand die uiteenzet waarom zijn leven nu eigenlijk precies waardeloos is, daar had ik een iets meer verslagen indruk van willen hebben dan de indruk die ik nu krijg. De opsomming van de dag is goed, het overgaan naar de week toe is beter, maar daarna beginnen over de vakantie en vervolgens weer terugvallen op het algemeen (wat beperkt blijft tot de school-periode) viel me iets tegen.

Gooi er meer ironie in, of maak het droeviger. Laat het een kant op gaan. Kleine fout: 'zinvolle onzin dat' is met 'die'.

Verder een erg aardig stuk. Drie jaar oud, hm? Hoe schrijf je nu?

LUH-3417

[NecroDopey]

Grappig dat je dit naar voren haalt, nadat ik je verhaal "Elke dag" had gelezen bedacht ik me dat ik ook nog zoiets soortgelijks had liggen ergens Tegenwoordig schrijf ik eigenlijk alleen verhalen om vervolgens samen te vatten tot een gedicht. Ik kwam nog wel een paar andere dingen tegen die misschien de moeite waard zijn om gelezen te worden Thnx voor jullie commentaar in ieder geval

[rozijntje]

de eerste en laatste zin zijn briljant. daartussen vind ik het iets minder, thema is uiteraard prachtig, en zeer herkenbaar, maar kan misschien wat beter uitgewerkt.

[Hermes]

*slik*

[Black Bird]

Heb het al eens eerder gelezen, je weet wat ik ervan vindt. Heb niet echt iets zinnigs te zeggen hierop. "Hoop doet leven!" bla..