HELP Wat moet ik nou??:(

[Salvia]

Ok, hoe zal ik dit verhaal eens beginnen...

Ik zit met een groot probleem dat ik tot nu toe slechts aan 2 mensen heb verteld, deze lachten me echter vierkant uit dus vandaar dat ik hier nu enigszins anoniem mijn verhaal wil doen, op hand hiervan kan ik misschien ook besluiten of ik verder met mijn verhaal naar buiten ga treden of niet.

Op mijn 14e is er iets heel ingrijpends met me gebeurd, iets wat ik grotendeels verdrongen heb maar wat me nog wel veel achtervolgd.

Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik ben ontvoerd door 'aliens' of hoe je ze ook noemen wil.
Ik was met mijn vriendje (toen) en zijn hond in het bos aan het wandelen maar op een gegeven moment waren we ineens zijn hond kwijt, gezien het feit dat ik zwaar astmatisch ben en enigzins last had van mijn astma zei ik hem dat ik even op een bankje ging zitten en dat hij maar even alleen op zoek moest gaan naar de hond en dit deed hij.
Ik herriner me dat ik zo'n 5 minuten later een gigantische flits zag en daT en 2 vreemde angstaanjagende wezentjes voor me stonden, ze raakten me niet aan en probeerden niet dichterbij me te komen dan dat ze op dat moment al waren. Ondanks het feit dat ze er zo angstaanjagend uitzagen had ik een niet te bedwingen drang om dichterbij ze te komen, ik heb toen ook geen moment getwijveld en ben op ze afgestapt.

Vanaf dat moment herriner ik me niets meer, ik werd wakker in het ziekenhuis 3 maanden later en er werd me verteld dat ik een zware astma aanval had gehad in het bos en in coma ben geraakt, ik weet echter dat dat absoluut onmogelijk is aangezien mijn vriendje wist waar ik was en ik mezelf prima weet te redden als ik een astma aanval heb (ik had zelfs medicijnen bij me!)

In het ziekenhuis ben ik erg snel hersteld en ik heb 2 jaar lang niemand verteld wat er met me gebeurd was.
Wel word ik vanaf dat moment nachtelijks overvallen met aanvallen van hypervetilatie, tijdens deze aanvallen hoor ik altijd een schelle piep en zie ik flitsen van die vreemde wezens voor me, ook overdag overkomt me dit wel eens al is het dan gelukkig in een veel mildere vorm.

Ook heeft er zich achterin mijn nek een vreemde vlek gevormd, ik dacht eerst dat het een moedervlek was maar toen het begon te groeien ben ik er mee naar de dokter gegaan die ook niet wist wat het was. Ze schreef het af op een pigment vlek en gaf me er een zalfje voor, maar ik weet wel beter.

Ik weet dat deze vervelende wezens me nog steeds achtervolgen en ik weet niet wat ik moet doen om het weg te laten gaan. Ik bid dag en nacht dat het ophoud maar het helpt allemaal niets.

Zoals gezegd heb ik het 2 vriendinnen proberen te vertellen 1 dacht echter dat ik een grap maakte en de ander heeft me meteen laten stikken en verklaart me voor gek.

Ik weet het allemaal niet meer
Of gelooft iemand in mij .. of begin ik echt door te daaien.

[Marcade]

Hoe oud ben je? Hoe zagen die Aliens eruit? Wat denk je dat die vlek is?

Wat zegt je vriendje en wat heeft hij meegemaakt?

[Salvia]

Marcade schreef op 06-04-2004 @ 12:45 :
Hoe oud ben je? Hoe zagen die Aliens eruit? Wat denk je dat die vlek is?

Wat zegt je vriendje en wat heeft hij meegemaakt?

Ik ben 19, de 'aliens' zagen er absoluut NIET uit zoals je ze in films etc. ziet, ze hadden wel veel menselijke trekjes maar ik vind het heel moeilijk uit te leggen, ze hadden zeg maar alles wat mensen een kwaadaardig uiterlijk kan geven, ook hun ' huid ' had een grijs grauwige kleur en zag er eerder uit als een olifantenhuis dan iets menselijks.
Ik heb werkelijk geen idee wat de vlek is en het feit dat de dokter het ook niet weet is imo erg angstaanjagend. Ik kan vanavond/morgen wel een foto van de vlek in mijn nek plaatsen misschien dat iemand me een geruststellende verklaring kan geven.
Mijn toemalige vriend heeft niet meer met me willen praten en daar zit ik erg mee omdat hij eigenlijk de enige is die misschien wel meer erover weet. Maar hij doet alsof hij me niet kent.

[Marcade]

Salvia schreef op 06-04-2004 @ 13:21 :
Ik ben 19, de 'aliens' zagen er absoluut NIET uit zoals je ze in films etc. ziet, ze hadden wel veel menselijke trekjes maar ik vind het heel moeilijk uit te leggen, ze hadden zeg maar alles wat mensen een kwaadaardig uiterlijk kan geven, ook hun ' huid ' had een grijs grauwige kleur en zag er eerder uit als een olifantenhuis dan iets menselijks.
Ik heb werkelijk geen idee wat de vlek is en het feit dat de dokter het ook niet weet is imo erg angstaanjagend. Ik kan vanavond/morgen wel een foto van de vlek in mijn nek plaatsen misschien dat iemand me een geruststellende verklaring kan geven.
Mijn toemalige vriend heeft niet meer met me willen praten en daar zit ik erg mee omdat hij eigenlijk de enige is die misschien wel meer erover weet. Maar hij doet alsof hij me niet kent.

Neem je nog ander soort medicijnen? Of heb je wel is de psycholoog bezocht voor bepaalde zaken?

Wat denk je zelf dat die aliens kwamen doen? Voelt die vlek vreemd? Wat denk je dat de lichtflits was? Waarom ben je toendertijd in een coma terecht gekomen?

Heb je eerder dit soort dingen meegemaakt?

Allemaal misschien wat flauwe standaard vragen; maar ik denk wel dat sommige mensen er net als mij hier toch nieuwsgierig naar zijn. Niet veel mensen ontmoeten Aliens en je moet toegeven dat het niet raar is als mensen dit soort verhalen niet geloven in eerste instantie.

Ja precies, wat zegt je vriendje van die dag, dat moment dat jij die aanval kreeg. was hij erbij, heeft hij je gevonden???
Ik vind het moeilijk te geloven en ik hoop dat je dat begrijpt. Misschien kun je beter opzoek gaan op internet naar Lotgenoten want ik denk dat veel mensen er hier ook een beetje lacherig over gaan doen. Misschien kun je eens met een psycholoog of iemand die hier iets meer van weet gaan praten. Of misschien kun je onder hypnose terug gaan naar dat moment en zien wat er echt is gebeurt! Veel sterkte ermee.........

[Salvia]

Marcade schreef op 06-04-2004 @ 13:27 :
Neem je nog ander soort medicijnen? Of heb je wel is de psycholoog bezocht voor bepaalde zaken?

Wat denk je zelf dat die aliens kwamen doen? Voelt die vlek vreemd? Wat denk je dat de lichtflits was? Waarom ben je toendertijd in een coma terecht gekomen?

Heb je eerder dit soort dingen meegemaakt?

Allemaal misschien wat flauwe standaard vragen; maar ik denk wel dat sommige mensen er net als mij hier toch nieuwsgierig naar zijn. Niet veel mensen ontmoeten Aliens en je moet toegeven dat het niet raar is als mensen dit soort verhalen niet geloven in eerste instantie.

Nee ik neem geen andere medicijnen, ik heb verder ook nooit psychische problemen gehad en ben ook nooit bij een psycholoog geweest.

Ik denk niet dat de aliens speciefiek naar mij op zoek waren, ik denk dat dit soort dingen vaker gebeuren maar dat niemand er over durft te praten... en ik neem aan dat ik in coma ben geraakt omdat ze op 1 of andere manier ergens mee bezig waren in mijn hoofd, mensen hebben me ook pas de volgende dag gevonden in het bos dus ik snap ook niet waarom mijn vriend niet is teruggekomen.
Ik vind het ook niet raar dat mensen het niet geloven maar ik denk dat mensen zich wel wat opener op mogen stellen, wat als het jou/hen was gebeurd en niemand geloofde je?! Het maakt me helemaal gek van binnen, ik heb meerdere malen op het punt gestaan om er een einde aan te maken omdat het me maar blijftr achtervolgen, in de vorm van die aanvallen maar ook in mijn gedachten 24/7.

[Salvia]

kleineghcdraak schreef op 06-04-2004 @ 13:29 :
Ja precies, wat zegt je vriendje van die dag, dat moment dat jij die aanval kreeg. was hij erbij, heeft hij je gevonden???
Ik vind het moeilijk te geloven en ik hoop dat je dat begrijpt. Misschien kun je beter opzoek gaan op internet naar Lotgenoten want ik denk dat veel mensen er hier ook een beetje lacherig over gaan doen. Misschien kun je eens met een psycholoog of iemand die hier iets meer van weet gaan praten. Of misschien kun je onder hypnose terug gaan naar dat moment en zien wat er echt is gebeurt! Veel sterkte ermee.........

Ik snap wel dat jullie het niet geloven ik had het ook niet geloofd waarschijnlijk als het me niet was overkomen, maar waar vind ik in godsnaam lotgenoten? en hypnose is misschien wel een goed idee.

[Marcade]

Salvia schreef op 06-04-2004 @ 13:36 :
Nee ik neem geen andere medicijnen, ik heb verder ook nooit psychische problemen gehad en ben ook nooit bij een psycholoog geweest.

Ik denk niet dat de aliens speciefiek naar mij op zoek waren, ik denk dat dit soort dingen vaker gebeuren maar dat niemand er over durft te praten... en ik neem aan dat ik in coma ben geraakt omdat ze op 1 of andere manier ergens mee bezig waren in mijn hoofd, mensen hebben me ook pas de volgende dag gevonden in het bos dus ik snap ook niet waarom mijn vriend niet is teruggekomen.
Ik vind het ook niet raar dat mensen het niet geloven maar ik denk dat mensen zich wel wat opener op mogen stellen, wat als het jou/hen was gebeurd en niemand geloofde je?! Het maakt me helemaal gek van binnen, ik heb meerdere malen op het punt gestaan om er een einde aan te maken omdat het me maar blijftr achtervolgen, in de vorm van die aanvallen maar ook in mijn gedachten 24/7.

Hmm, om even heel bot te zijn, ik denk dat of jouw verhaal nu echt gebeurd is of niet, minder ter zake doet, als ik hoor wat je huidige problemen nu zijn. (Zo te horen zijn de Aliens nooit teruggekomen en ws. zal je ook niks meer van ze merken ?)

Wat wel zorgelijk is, is dat je er nu nog mee zit, nu nog aan denkt en piekert. En dat je er zelfs aan gedacht hebt om er een einde aan te maken.

Waarom maakt het je gek dat niemand je gelooft? Het is iets wat jou is overkomen, maar je leeft nog en je staat hier nog, en je bent nog in staat om te communiceren en je leven te volgen, toch? Of lukt dat niet, en waarom niet? Waarom wil je zo graag gelooft worden, dat je anders een einde aan je leven zou willen maken?

[Salvia]

Marcade schreef op 06-04-2004 @ 13:55 :
Hmm, om even heel bot te zijn, ik denk dat of jouw verhaal nu echt gebeurd is of niet, minder ter zake doet, als ik hoor wat je huidige problemen nu zijn. (Zo te horen zijn de Aliens nooit teruggekomen en ws. zal je ook niks meer van ze merken ?)

Wat wel zorgelijk is, is dat je er nu nog mee zit, nu nog aan denkt en piekert. En dat je er zelfs aan gedacht hebt om er een einde aan te maken.

Waarom maakt het je gek dat niemand je gelooft? Het is iets wat jou is overkomen, maar je leeft nog en je staat hier nog, en je bent nog in staat om te communiceren en je leven te volgen, toch? Of lukt dat niet, en waarom niet? Waarom wil je zo graag gelooft worden, dat je anders een einde aan je leven zou willen maken?

Ik wil gelooft worden omdat dit iets is wat ik in mijn eentje niet aankan, het is teveel druk en ik krijg ook het gevoel dat ze me steeds meer willen laten zien als ik snachts die aanvallen krijg het lijken wel flashbacks en het maakt me helemaal gek.
Over een maand is het precies 5 jaar geleden dat dit alles is gebeurd en het gaat steeds gekker klinken maar ik ben zo bang dat ze dan terug komen en dan wil ik er helemaal niet bijzijn, dan ben ik gewoon liever dood!

[moon]

Wat vervelend dat je je zo onveilig voelt en dat je zo bang bent. Heb je een idee waarom die Aliens jou op hebben gezocht?
Het lijkt me erg vervelend als niemand je gelooft, terwijl jij het beleefd hebt.
Is het misschien geen goed idee om proffesionele hulp te zoeken? Dan kun je je verhaal tenminnste kwijt en loop je niet meer alleen rond met dat verhaal. Bovendien kunnen ze je misschien leren om om te gaan met je angst gevoelens enz. Het lijkt me zo vervelend als je hier de hele tijd alleen mee om moet gaan.

[Salvia]

moon schreef op 06-04-2004 @ 16:49 :
Wat vervelend dat je je zo onveilig voelt en dat je zo bang bent. Heb je een idee waarom die Aliens jou op hebben gezocht?
Het lijkt me erg vervelend als niemand je gelooft, terwijl jij het beleefd hebt.
Is het misschien geen goed idee om proffesionele hulp te zoeken? Dan kun je je verhaal tenminnste kwijt en loop je niet meer alleen rond met dat verhaal. Bovendien kunnen ze je misschien leren om om te gaan met je angst gevoelens enz. Het lijkt me zo vervelend als je hier de hele tijd alleen mee om moet gaan.

Bedankt voor je begrip, maar ik wil geen proffesionele hulp zoeken want dan denken ze toch alleen maar dat ik gek ben.

[Dark Psycho]

Salvia schreef op 06-04-2004 @ 17:02 :
Bedankt voor je begrip, maar ik wil geen proffesionele hulp zoeken want dan denken ze toch alleen maar dat ik gek ben.

je hebt ook alle reden om gek te zijn. je denkt dat je waarschijnlijk door aliens bent ontvoerd. niet dat je dat als excuus kan gebruiken, maar het lijkt mij wel slim om er proffesionele hulp bij te halen. geen psychologen ofzo, maar alternatieve eh...mensen zeg maar. die ook geloven in zoiets. lotgenoten. die verklaren je niet voor gek.

maar je typte dat ze in het ziekenhuis zeiden dat je een zware astma aanval had, en vervolgens in coma raakte. misschien heb je tijdens die coma dat alien gedoe beleefd. zoals in een droom, maar dan wat realistischer. maar dan kan ik nog niet verklaren hoe die vlek is gekomen..

[Evelyne1988]

ik snap heel goed dat je je heel erg bang voelt. mijn vriendin heeft ook ooit iets meegemaakt (welliswaar iets anders maar ook iets waar ik liever niet over praat) en heeft dit ook lang niet durven vertellen. het ergste wat er kan gebeuren is wanneer je dit verteld aan je vriendinnen of wie dan ook en diegene laat je gewoon stikken!!! mijn vriendin heeft professionele hulp gezocht en er is haar verteld dat het zou kunnen dat dit alles te maken heeft met een vorig leven. ik geloof hier eigenlijk helemaal niet in maar op een of andere manier is het toch iets wat me een beetje bang maakt, het klinkt misschien vreemd maar denk er wel vaker over. het is in jou geval misschien moeilijk om hulp te zoeken omdat je je verhaal aan niemand kwijt kunt en niemand je kan helpen (vrienden/vriendinnen/familie). toch denk ik dat je je zo moedig mogelijk moet opstellen en hulp moet gaan zoeken, hoe moeilijk het ook is, het is toch het beste. zoals al gezegt is, misschien moet je lotgenoten zoeken, waar weet ik eigenlijk ook niet maar zoek op internet informatie...misschien dat je er achter komt waarom ze juist naar jou zijn gekomen...
zou je misschien een foto willen plaatsen van het vlekje in je nek..?
sterkte...

[Mother Earth]

Ik heb ook een keer op tv gezien (geen film, maar discovery channel) dat er iets van 2000 mensen over de wereld, onafhankelijk van elkaar, zeggen dat ze door aliens zijn ontvoerd. Ze hebben allemaal het zelfde verhaal: wezens met lampekappige hoofden en ze voelden zich bij die aliens op hun gemak. Of zij in coma raakten, weet ik niet meer, maar al deze mensen hebben ook ergens op een lijf een stukje 'plastic' (naja, geen plastic, maar een stof die hier op aarde niet voorkomt) onder hun huid ofzo, ook allemaal in de zelfde vorm.

Misschien kan je iets met dit verhaal, ik zou idd zeggen: zoek lotgenoten... In ieder geval heel veer sterkte!!!

[Freestyler*]

^ net alsof alles wat op discovery verteld wordt zo betrouwbaar is

ik dacht eigenlijk ook gelijk aan hypnose ofzo
maar je moet het misschien zoeken in de alternatieve hoek zegmaar
omdat alienontvoeringen geloof ik niet echt erkend worden door de hulpverleners in de reguliere gezondheidszorg.
Ik kan het hun ook niet kwalijk nemen.
Maar het kan zo zijn dat je dit verhaal als het ware zelf verzonnen hebt. Dat je herinneringen meer als een droom zijn.
Dat je daadwerkelijk een zware astmaaanval had. Maar ik vind het wel heel vreemd dat je vriendje geen verhaal heeft.

als het 1 april was geweest had ik hier niet op gereageerd

[Marcade]

*wilt mensen erop wijzen dat 't 'professioneel' is en niet 'proffesioneel' .. omdat drie mensen 't opeenvolgend fout hebben geschreven in dit topic *

[Snow White]

Hoi,
Je verhaal klinkt zó geloofwaardig, dat ik het (bijna) zou geloven. Helaas kan ik hier zelf niks mee. Ik vind het wel fijn dat mensen hier op een goede manier op reageren, want dat heb je denk ik wel nodig.
Maar mij zegt het weinig en ik moet eerlijk zeggen dat ik erg heb gefronst bij deze post !

Sterkte

(hierbij bedoel ik dus , dat ik probeer niet te veroordelen maar dat vind ik nogal lastig. Ik kan me voorstellen dat je heel er bang bent. Ik zit zelf meer te denken aan een psychose, of waanbeelden die je hebt. en daarom denk ik wel dat het erg noodzakelijk is dat je hulp zoekt)

[littlegurl]

Hej Salvia,

Ik begrijp best dat het heel erg rot voor je is, dat je er zo van overtuigd bent dat je die aliens hebt gezien maar dat je verhaal nogal ongeloofwaardig is en dat niemand je gelooft. Ik moet heel eerljik zeggen, dat ik het ook heel raar vind en dat ik best kan begrijpen dat iemand moet lachen als die iemand jou dit hoort vertellen. Niet lullig bedoelt ofzo, maar ik geloof niet in buitenaardse wezens en omdat je ook in coma bent geraakt zou het kunnen dat je het in een soort van droom meegemaakt hebt. Dromen kunnen heel echt raken en al helemaal als je in coma ligt! Misschien was je asma aanval toch wel uit de hand gelopen of weet ik het wat.
Het spijt me, ik denk dat je met je verhaal eht beste naar die dokters kan gaan die je toen behandelt hebben, misschien komt het wel heel vaak voor dat mensen zich dingen herinneren uit hun coma, succes ermee!

[Fainne]

Ik sluit niet uit dat aliens zouden kunnen, want tenslotte weten we er niet genoeg van om te kunnen ooirdelen of zoiets kan of niet kan, dus van mij krijg je het voordeel van de twijfel. Ik vind het ook heel erg voor jou dat je deze zorgen en twijfels in je eentje moet dragen.

Ik zou ook graag een foto van de vlek zien als het kan.

Hypnose zou ik ook kiezen, als er iemand bij kan zijn die je kan opvangen en begeleiden erna, zolang als nodig.

Ik dacht aan andere dingen als ik alles las, er missen veel elementen in je verhaal.

- Heeft je exvriend zijn hond teruggevonden?
kan het zijn dat die hond werd weggelokt door mensen die iets slechts met je voorhadden of je wilden belagen?

- Heeft jouw exvriend misschien ook niet iets meegemaakt toen, want het klopt niet dat hij jou achterlaat in de bossen, ligt daar mss de reden dat hij niet meer met je wilt praten?
iig moet je zeker contact met hem krijgen, hij heeft mss nog antwoorden. Hij is het je ook wel verplicht.

- Stel je werd bedwelmd door mensen, kan het in combinatie met je medicijnen voor astma (als je die toen had genomen) een coma hebben veroorzaakt ? werd het onderzocht in het ziekenhuis?

- Die vlek in je nek is misschien toeval, ben je al naar een of meerdere huidspecialisten geweest ervoor? (tip: zowat alle huidvlekken en uitslag verdwijnen als je ze regelmatig aanstipt met Tea Tree Oil , misschien het proberen waard )

- Misschien kom je met hypnose tot een totaal andere versie van de feiten, dan diegene die nu jou zo'n angst inboezemen, en kun je hopelijk eindelijk hulp krijgen om eindelijk alles te verwerken.
Dit moet geholpen en verwerkt worden, ik in jouw plaats zou er ook erge moeilijkheden mee hebben. Niet opgeven dus!

sterkte,
Fainne

[Silver rain]

Je klinkt erg geloofwaardig. Ik geloof dat je het ervaren hebt zoals je hier neergezet hebt. Weet je zeker dat je het meemaakte vóór je in coma raakte? Of kreeg je problemen met ademen en begon alles toen pas?
Voor het 2e geval: er zijn veel mensen die als ze in coma raken een soort lange droom hebben die ontzettend echt lijkt.
Voor het 1e geval: hoe goed is de band met je ouders? En staan ze open voor dit soort dingen? En psychologen geloven over het algemeen niet in niet-bewezen dingen. Misschien kan een paragnost je helpen? Of een goede vriend? Dit lijkt me niet iets wat je helemaal alleen kunt oplossen. Ik zou de hulp van anderen vragen, ook omdat je hier al zolang mee rondloopt.
En zo'n hypnose lijkt me een goed idee

[moon]

Marcade schreef op 06-04-2004 @ 18:42 :
*wilt mensen erop wijzen dat 't 'professioneel' is en niet 'proffesioneel' .. omdat drie mensen 't opeenvolgend fout hebben geschreven in dit topic *

foutje, mijn schuld ik ben er mee begonnen
overigens mag wilt ook wel zonder t hoor, dan klopt je zin beter.

[Eend]

Ik heb wel eens over dit soort dingen gelezen ja Ik vind het kinderachtig om hier over te gaan lachen, want het is nooit, maar dan ook nooit bewezen, dat het onmogelijk is.
Ik vind dit zelfs interessant om te lezen.

Maar afgezien wat er gebeurd is, je lijdt er nu ongelooflijk onder en ik zou als ik jouw was hulp zoeken bij een psycholoog. Of dit nou waar of niet waar is, zij kan je helpen een weg te zoeken door je angsten heen. Zij kan je helpen weer lekker te kunnen slapen.

Het idee al dat je constant achtervolgt wordt lijkt me nmlk zwaar angstaanjagend.

Heel veel sterkte hiermee iig

[Dragon God]

een site van een regressie therapist (misschien heb je er wat aan)

http://www.eenandereblikopjeik.nl

als je daar niet heen wilt, begrijp ik dat best, denk ik.

ik had ook een periode dat ik geen zin meer had om te leven, dit was toen mijn geliefde opa overleed, snel gevolgd door nog een familie lid. door het verdriet kreeg ik een beeld, dat toch iedereen dood gaat. iedereen die ik lief heb/had (ouders, ooms tantes, oma's, neven, nichten etc.) toch allemaal dood zouden gaan en mij zouden achterlaten.

ik ben toen gaan "mediteren" (iets anders dan normaal, vandaar de " ")

gewoon op de grond zitten, voeten over mekaar, zodat je buik kan "uitstulpen", adem langzaam in en uit. nu komt het zwaarste gedeelte: laat alles over je heen komen, de hele gebeurtenis, gedachten, gevoelens etc.

hoe vaker je dit doet, hoe minder beangstigend het op een gegeven moment zal worden, net zoiets als gewenning bij sommige drugs.

bedenk wel, dat dit echt gebeurt zou kunnen zijn!
als er inteligent leven is dat naar onze planeet komt (die kans is zeer groot, als je bedenkt dat zelfs licht ong 40 jaar doet om de randen van ons zonnen stelsel te bereiken. er zijn miljoenen zonne stelsels, met een giiiiiiiiiigantische ruimte ertussen!!!!)
dan is dat leven inteligenter dan ons, dus dat je niet weg wilde rennen zou dan heel goed kunnen.

ik zeg dat je niet gek begint te worden, de kans op ander leven is heel groot!

blijf leven, doe je dat niet dan zou je je ouders, familie,vrienden/vriendinnen, gigantisch veel verdriet doen

succes, laat je niet kisten, je komt er wel uit! Je bent niet gek, heb vertrouwen in jezelf!

Wat ik raar vind, echt heel raar, is dat je zegt dat ze je de volgende dag pas hebben gevonden. Hoe kan dat nou? Je vriendje was er toch bij, hij ging alleen nog de hond zoeken.. je laat toch niet zo ff je vriendin achter in het bos..

[Snow White]

Alicia Silverstone schreef op 07-04-2004 @ 08:06 :
Wat ik raar vind, echt heel raar, is dat je zegt dat ze je de volgende dag pas hebben gevonden. Hoe kan dat nou? Je vriendje was er toch bij, hij ging alleen nog de hond zoeken.. je laat toch niet zo ff je vriendin achter in het bos..

ja zeg! dat is inderdaad maf. Maar volgens mij klopt het verhaal van meerdere kanten niet (omdat ze zelf ook zo in de war is, maar dat maakt het allemaal wel erg wazig)
Áls je vriendje je heeft laten liggen in coma, dan denk ik; lekker vriendje heb jij!

[Fantôme]

hmm, lastig verhaal dit. Gelukkig reageren de mensen op dit forum (zover ik de post heb gelezen) er niet lacherig over. Ik denk dat jij je ook wel voor kunt stellen dat mensen niet geloven dat er echt aliens zijn geweest, maar dat is nog geen reden om er dan gelijk lacherig over te gaan doen.

Goed, stel nou dat het waar is geweest, wees dan alsjeblieft blij dat er niets ernstigs met je is gebeurd, dat je er nog bent. Dat mensen je niet geloven, en je er ook nog om laten vallen is heel erg jammer. Ze laten een VRIENDIN (dus je moet voor hen altijd wel een leuke meid zijn geweest) vallen om iets wat ze (denkt te hebben) meegemaakt. Dat is iets wat ik eigenlijk wel afkeur (van jouw (ex)vriendinnen dan). Maar meis, maak je niet al te druk om wat anderen ervan vinden. Veel mensen gaan nou eenmaal alleen af op feiten, en aangezien het nooit is bewezen dat er buitenaardse wezens bestaan (maar er is ook niet bewezen dat ze NIET bestaan) gaat men daar niet snel vanuit. Maar als dit jouw ervaring is moet je het zelf een plek zien te geven. Voor sommige mensen helpt het dan om met iemand te praten die hetzelfde hebben meegemaakt of je in ieder geval kunnen begrijpen. Zoals al is gezegd hier op het forum kun je lotgenoten proberen te vinden op het internet of WEL hulp gaan zoeken, maar dan niet bij een 'normale' psycholoog/psychiater maar bij iemand die er zelf in geloofd, of in ieder geval niet uitsluit dat het waar kan zijn.

Misschien even iets heel anders maar ik heb laatst een film in de bios gezien, ging over een psychiater en die geloofde ook alleen maar in feiten, niet in geesten (het ging dan over geesten, en niet over aliens, mja). Maargoed, haar clienten hadden in haar ogen hallucinaties, en kregen gewoon wat extra medicijnen. Later maakt ze zelf iets mee, word ze opgenomen, en is ze er (vanzelfsprekend!!) van overtuigd dat wat zij heeft meegemaakt echt is gebeurd, en dit gaat ze proberen te bewijzen, ook zij wil dat anderen haar geloven (net als jij!). Afgezien van het feit of het nu waar is of niet zegt het wel genoeg dat dingen voor degene die het heeft 'meegemaakt' gewoon altijd heel echt zijn... Maar mensen ervan proberen te overtuigen, doet anderen vaak de indruk geven dat je nog 'gekker' bent dan je je al voordeed. (nogmaals, ik deel deze mening niet!). Dus, afgezien van het feit of het echt is gebeurd of niet, lijkt het voor jou iig wel alsof het echt is gebeurd, en dat moet serieus worden genomen!

jeej, dit verhaal is langer geworden dan ik van plan was. (ik hoop dat het enigzins te begrijpen is). Ik wens je heel veel sterkte, en ik hoop dat je de mening van anderen opzij kan zetten, blij kan zijn met het feit dat je er nog bent, en er anders met mensen die je wel serieus nemen, en evt. ook je verhaal voor waar aannemen, erover kunt praten.

xxx Wen

[Salvia]

~~Fantôme~~ schreef op 07-04-2004 @ 10:59 :

Misschien even iets heel anders maar ik heb laatst een film in de bios gezien, ging over een psychiater en die geloofde ook alleen maar in feiten, niet in geesten (het ging dan over geesten, en niet over aliens, mja). Maargoed, haar clienten hadden in haar ogen hallucinaties, en kregen gewoon wat extra medicijnen. Later maakt ze zelf iets mee, word ze opgenomen, en is ze er (vanzelfsprekend!!) van overtuigd dat wat zij heeft meegemaakt echt is gebeurd, en dit gaat ze proberen te bewijzen, ook zij wil dat anderen haar geloven (net als jij!).

Gothika, ik heb 'm zelf ook gezien en ik wou dat er voor mij ook een manier was om aan te tonen dat het allemaal echt is.
Ik snap heel goed dat ik niet geloofd word en waarschijnlijk had ik het zelf ook weggewuifd als een soort droom als het iets was geweest dat me tijdens die coma gebeurd was, dit is echter zeker iets van voor de coma en ook al ben ik in de war en zijn er inderdaad een paar dingen die niet helemaal kloppen aan mijn verhaal (ik ben inderdaad in de war en in mijn gedachten zijn er bepaalde dingen ook erg tegenstrijdig en weet ik sommige dingen niet meer geheel zeker) ik weet van bepaalde dingen gewoon zeker dat het echt gebeurd is en die flashbacks die ik krijg worden me ook steeds duidelijker.

Ik wil het verhaal een beetje rationeel houden, ik ben blij dat ik tot dusver nog geloofd word en ben bang dat als ik alles vertel dat mensen die nu nog openstaan voor de gedachte dat het mogelijk is dat dit alles (of een gedeelte hiervan) echt gebeurd is straks ook hun wenkbrauwen ophalen en me afschrijven als 1 of andere gek rijp voor het gesticht.

Ik ben er zeker nog niet aan toe om er weer met anderen in RL over te praten en ik zit nog steeds erg met het idee om er een einde aan te maken voordat het precies 5 jaar geleden is (dat geeft me om een of andere reden nou eenmal een heel beangtigend gevoel, het is alsof ze proberen me alles steeds duidelijker te maken voordat ze geheel terug zullen keren) ik ben zelf erg gelovig en er van overtuigd dat god me wel zal brengen waar ik naar toe moet, als dit mijn einde moet zijn dan merk ik dat wel. Ik weet dat ik nabestaanden veel pijn en verdriet zou doen, maar ik zou dan de kans hebben een brief te schrijven en ze alles uit te leggen, misschien zelfs de URL te geven van dit forum zodat ze min of meer kunnen begrijpen wat een impact dit op mij gehad heeft en dat het zo echt niet meer verder ging.
Ik weet gewoon nog niet zo goed wat ik er mee aanmoet maar ik zal zoiezo proberen het duidelijk te laten worden en als ik daar aantoe ben ook professionele hulp te zoeken...


Verder bedankt voor jullie reacties, het feit dat ik hier niet knetterhard uitgelachen word betekent erg veel voor me en het is een grote gerusstelling dat ik nu mijn verhaal kwijt kan bij mensen die me wel geloven(tot op zeker hoogte).
Ik zal zo snel mogelijk een camera proberen te regelen om een foto te maken van die vreemde vlek in mijn nek zodat dat ook wat duidelijkheid kan scheppen.

[Snow White]

Salvia schreef op [pl=10475752]07-04-2004 @ 11:48
Ik ben er zeker nog niet aan toe om er weer met anderen in RL over te praten en ik zit nog steeds erg met het idee om er een einde aan te maken voordat het precies 5 jaar geleden is (dat geeft me om een of andere reden nou eenmal een heel beangtigend gevoel, het is alsof ze proberen me alles steeds duidelijker te maken voordat ze geheel terug zullen keren) ik ben zelf erg gelovig en er van overtuigd dat god me wel zal brengen waar ik naar toe moet, als dit mijn einde moet zijn dan merk ik dat wel. Ik weet dat ik nabestaanden veel pijn en verdriet zou doen, maar ik zou dan de kans hebben een brief te schrijven en ze alles uit te leggen, misschien zelfs de URL te geven van dit forum zodat ze min of meer kunnen begrijpen wat een impact dit op mij gehad heeft en dat het zo echt niet meer verder ging.
Ik weet gewoon nog niet zo goed wat ik er mee aanmoet maar ik zal zoiezo proberen het duidelijk te laten worden en als ik daar aantoe ben ook professionele hulp te zoeken...


[/B]

Als je gelovig bent, en je gelooft in God en de engelen, dan weet je ook dat jij hier een doel hebt op aarde. Dat je gezonden bent door God en dat hij er voor jou is. Dat hij jouw dit zware pad heeft gegeven om te leren en daarmee anderen dingen te kunnen leren.
Wanneer je er zelf een einde aan maakt, geeft je dat geen rust, je zult verder moeten in een nieuw leven. Dit is moeilijk te bevatten misschien voor jou op dit moment, maar ik zelf heb er veel steun aan dit te weten.

[Fainne]

Fainne schreef op 06-04-2004 @ 20:00 :


*knip*

Ik dacht aan andere dingen als ik alles las, er missen veel elementen in je verhaal.

- Heeft je exvriend zijn hond teruggevonden?
kan het zijn dat die hond werd weggelokt door mensen die iets slechts met je voorhadden of je wilden belagen?

- Heeft jouw exvriend misschien ook niet iets meegemaakt toen, want het klopt niet dat hij jou achterlaat in de bossen, ligt daar mss de reden dat hij niet meer met je wilt praten?
iig moet je zeker contact met hem krijgen, hij heeft mss nog antwoorden. Hij is het je ook wel verplicht.

- Stel je werd bedwelmd door mensen, kan het in combinatie met je medicijnen voor astma (als je die toen had genomen) een coma hebben veroorzaakt ? werd het onderzocht in het ziekenhuis?

- Die vlek in je nek is misschien toeval, ben je al naar een of meerdere huidspecialisten geweest ervoor? (tip: zowat alle huidvlekken en uitslag verdwijnen als je ze regelmatig aanstipt met Tea Tree Oil , misschien het proberen waard )

*knip*

sterkte,
Fainne

Als je deze vragen nog zou willen beantwoorden, krijgen we meteen ook een beter beeld op wat er gebeurd is/ gebeurd zou zijn.

[Marcade]

Salvia schreef op 07-04-2004 @ 11:48 :
.. , dit is echter zeker iets van voor de coma en ook al ben ik in de war en zijn er inderdaad een paar dingen die niet helemaal kloppen aan mijn verhaal (ik ben inderdaad in de war en in mijn gedachten zijn er bepaalde dingen ook erg tegenstrijdig en weet ik sommige dingen niet meer geheel zeker) ik weet van bepaalde dingen gewoon zeker dat het echt gebeurd is en die flashbacks die ik krijg worden me ook steeds duidelijker...

.. waarom weet je dat zeker? Omdat je dat voelt of omdat je keihard bewijs hebt?

.. De menselijke hersenen zijn er een meester in, ons voor de gek te houden .. weet je? (Simpel voorbeeld is alleen al al die leuke tekeningetjes waar 't lijkt alsof alles ronddraait, of dat een lijn groter lijkt dan de ander)

[Droyd]

Hey, waarschijnlijk is die verschijning gebeurd in gedachten toen je begon te stikken. Het zou niet vreemd zijn dat je je niet meer herinnert wanneer je astma is begonnen. Beetje zoals een ongeval...vaak herinneren mensen zich het momenten vlak voor een autoongeval niet meer.

Mogelijk heeft dit een zodanige impact op je gehad dat je inderdaad nog flashbacks ziet, en misschien zelfs hersenschade hebt opgelopen met alle gevolgen vandien.
Je bent dus niet gek ofzo, alleen is het volgens mij niet echt gebeurd.

Troost je, ik ben er 3 jaar van overtuigd geweest dat ik in de toekomst kon kijken na een hele vreemde angstaanjagende droom. Ik heb pas nu geaccepteerd dat het geheel zich in mijn gedachten moet hebben afgespeeld.

[Salvia]

Snow White schreef op 07-04-2004 @ 12:05 :
Als je gelovig bent, en je gelooft in God en de engelen, dan weet je ook dat jij hier een doel hebt op aarde. Dat je gezonden bent door God en dat hij er voor jou is. Dat hij jouw dit zware pad heeft gegeven om te leren en daarmee anderen dingen te kunnen leren.
Wanneer je er zelf een einde aan maakt, geeft je dat geen rust, je zult verder moeten in een nieuw leven. Dit is moeilijk te bevatten misschien voor jou op dit moment, maar ik zelf heb er veel steun aan dit te weten.

Je hebt hier imo gelijk in tot op een zekere hoogte, als de piijn voor mij ondragelijk word denk ik dat ik het recht heb om te vluchten, ik weet ook dat ik hier voor gestraft zal worden maar er zal een punt zijn dat ik liever lichamelijke pijn zal ondergaan dan dat ik mentaal helemaal instort.
Het is ook alleen een gedachte geloof me ik zal er alles aan doen om hiermee te leren leven.

[Snow White]

Salvia schreef op 07-04-2004 @ 13:06 :
Je hebt hier imo gelijk in tot op een zekere hoogte, als de piijn voor mij ondragelijk word denk ik dat ik het recht heb om te vluchten, ik weet ook dat ik hier voor gestraft zal worden maar er zal een punt zijn dat ik liever lichamelijke pijn zal ondergaan dan dat ik mentaal helemaal instort.
Het is ook alleen een gedachte geloof me ik zal er alles aan doen om hiermee te leren leven.

je wordt niet gestraft, zo moet je het niet zien.
En ik weet zeker dat jij sterk genoeg bent om hier uit te komen. Als je het zo vreselijk moeilijk hebt, dan heb je niks te verliezen en kun je zonder vrees hulp gaan vragen. Je kunt het!

[Salvia]

Fainne schreef op 06-04-2004 @ 20:00 :
Ik sluit niet uit dat aliens zouden kunnen, want tenslotte weten we er niet genoeg van om te kunnen ooirdelen of zoiets kan of niet kan, dus van mij krijg je het voordeel van de twijfel. Ik vind het ook heel erg voor jou dat je deze zorgen en twijfels in je eentje moet dragen.

Ik zou ook graag een foto van de vlek zien als het kan.
Ik ga proberen deze week nog een camera te regelen en hier een foto te plaatsen.

Hypnose zou ik ook kiezen, als er iemand bij kan zijn die je kan opvangen en begeleiden erna, zolang als nodig.
Hypnose klinkt inderdaad als een redelijke optie, ik weet alleen niet zeker of ik dat op dit moment aankan want ik ben een emotioneel wrak en ik denk dat je sterk in je schoenen moet staan om iets opnieuw mee te maken wat je helemaal verdrongen of verdraaid hebt.

Ik dacht aan andere dingen als ik alles las, er missen veel elementen in je verhaal.

- Heeft je exvriend zijn hond teruggevonden?
kan het zijn dat die hond werd weggelokt door mensen die iets slechts met je voorhadden of je wilden belagen?
Er is niets dat ik liever zou willen als een gesprek met mijn ex vriend. Mijn ouders waren het niet eens met onze relatie toen de tijd en weten dus niet dat hij op dat moment bij mij was, ik heb na die tijd ontelbare keren geprobeerd hem te benaderen, emails sturen, bellen in RL op hem afstappen het schijnt niets uit te maken hij wil niets van me weten en weigert een woord aan me vuil te maken.

- Heeft jouw exvriend misschien ook niet iets meegemaakt toen, want het klopt niet dat hij jou achterlaat in de bossen, ligt daar mss de reden dat hij niet meer met je wilt praten?
iig moet je zeker contact met hem krijgen, hij heeft mss nog antwoorden. Hij is het je ook wel verplicht.
Het lijkt ook inderdaad alsof hij bang is om met me te praten, er is zeker iets gebeurd al heb ik geen enkel idee wat het kan zijn.

- Stel je werd bedwelmd door mensen, kan het in combinatie met je medicijnen voor astma (als je die toen had genomen) een coma hebben veroorzaakt ? werd het onderzocht in het ziekenhuis?
Voor zover ik weet zijn ze vrijwel meteen uitgegaan van een aanval hyperventilatie na aanleiding van de astma dus, geloof ook niet dat ze dat verder onderzocht hebben destijds hadden ze ook geen reden toe natuurlijk gezien het feit ik niemand iets verteld heb.

- Die vlek in je nek is misschien toeval, ben je al naar een of meerdere huidspecialisten geweest ervoor? (tip: zowat alle huidvlekken en uitslag verdwijnen als je ze regelmatig aanstipt met Tea Tree Oil , misschien het proberen waard )
Ik kom geregeld bij de dermatoloog voor mijn eczeem en heb het haar laatst ook laten zien, ze zei dat ik nog maar even moest proberen het zalfje van de dokter 2 maal daags te smeren kijken of het kleiner zal worden. Het is in ieder geval geen moedervlek/eczeem en beide de dokter en dermatoloog wisten dus niet wat het wel was.
- Misschien kom je met hypnose tot een totaal andere versie van de feiten, dan diegene die nu jou zo'n angst inboezemen, en kun je hopelijk eindelijk hulp krijgen om eindelijk alles te verwerken.
Dit moet geholpen en verwerkt worden, ik in jouw plaats zou er ook erge moeilijkheden mee hebben. Niet opgeven dus!
Heel erg bedankt

sterkte,
Fainne

[Salvia]

Snow White schreef op 07-04-2004 @ 13:11 :
je wordt niet gestraft, zo moet je het niet zien.
En ik weet zeker dat jij sterk genoeg bent om hier uit te komen. Als je het zo vreselijk moeilijk hebt, dan heb je niks te verliezen en kun je zonder vrees hulp gaan vragen. Je kunt het!

Het is fijn dat je zo positief bent maar dit is helemaal niets voor mij ik was altijd een helder/nuchter denkende persoon en ik blijf er van overtuigd dat dit iets is buiten mensenkennis om.
Feiten tegenover mijn geheugen.

[Emilia]

Hey!
Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik het dapper vind dat je je verhaal hier neerzet, vooral omdat het niet alledaags is en je het gevaar loopt niet geloofd/uitgelachen te worden.
Ik heb geen ervaring met dit soort verschijnselen, maar ik heb vroeger astma gehad en een tijdje geleden weer hyperventilatie en ik kan heel goed begrijpen dat er zich dan vreemde scenario's voor je ogen afspelen, zeker als het zo'n zware aanval was! Dat heeft te maken met benauwdheid, denk ik en even helemaal weg zijn. Ik heb nog nooit zo'n erge aanval meegemaakt (gelukkig maar!), maar op een avond was ik een beetje kortademig en ik dacht dat het wel zou overgaan als ik eenmaal in mijn bed lag. Ik heb toen m'n discman meegenomen naar bed en geprobeerd me te ontspannen, maar toen welde er als het ware een 'snik' in mij op en kon ik helemaal niet meer ademen. Echt heel vreemd en vooral angstaanjagend! Ik heb toen op de een of andere manier aan mijn zus duidelijk gemaakt dat ik geen adem had en toen is mijn vader me komen halen.
Achteraf wilde ik aan mijn ouders vragen of ik nu eindelijk eens naar een 'normale' dokter kon gaan (we gingen naar een homeopaat, al twee jaar lang, maar het hielp niet), maar ze schenen me niet te begrijpen. Ik denk dat je over dit soort dingen pas kunt oordelen als je zelf iets gelijksoortigs hebt meegemaakt. Mijn 'ervaringetje' is dan nog niets vergeleken bij wat jij hebt meegemaakt, maar dit maar als anekdote...

Ik denk dat jij misschien eens moet gaan praten met iemand die zelf vaak wordt geconfronteerd met bovenzinnelijke fenomenen en dan denk ik aan een astroloog.
Onze vroegere buurvrouw heeft heel wat meegemaakt dat ervoor gezorgd heeft dat ze alle vertrouwen kwijt was en echt wanhopig was. [Dat wil niet zeggen dat je wanhopig moet zijn om een astroloog te raadplegen.] Bovendien hadden haar kinderen veel gezondheidsproblemen. Ze is dan naar een astrologe gegaan, misschien omdat ze niet meer wist wat te doen en die vrouw heeft haar ongelooflijk geholpen. Ik weet er het fijne niet van (ik wil wel eens navraag doen), maar het gaat veel beter met haar en haar kinderen!
Die astroloog kan - als je dat wil - vertellen wat er in de toekomst met je zou kunnen gebeuren, maar als je dat liever niet hoort, dan zal hij/zij daar zeker begrip voor opbrengen. [Dat was het geval bij die astrologe van mijn buurvrouw.]
Astrologie wordt meestal bekeken met heel wat minachting en aanvankelijk stond ik er ook nogal weigerachtig tegenover, maar als het je kan helpen, waarom niet? Zelf ben ik ook relatief nuchter, maar als ik zie hoeveel beter het gaat met onze buurvrouw, begin ik er wel een beetje in te geloven.
Mijn moeder heeft ook al een bezoekje gebracht aan die astrologe (wegens gezondheidsredenen), maar het is nog te vroeg om te kunnen zeggen of het iets heeft uitgehaald (Ze heeft pillen gekregen waarvan ik de precieze inhoud niet ken, maar ik weet wel dat het om natuurproducten gaat.) Na de paasvakantie ga ik er waarschijnlijk zelf ook heen en als je wilt, zal ik dan eens vertellen over mijn ervaringen. Ik ben vooral nieuwsgierig!!!

Kijk, misschien speelt het placebo-effect wel een beetje mee en lukt het daarom bij sommige mensen wel en bij andere niet. Maar jij zult (na je ingrijpende ervaring meer dan wie ook) kunnen getuigen dat er meer is dan wat we met onze eigen ogen kunnen zien, zeker al omdat je niet goed kunt uitleggen hoe de wezentjes eruit zagen.
Mijn reactie kan voor sommige mensen misschien erg onwaarschijnlijk overkomen, maar ik hoop dat ik je enigszins heb kunnen helpen.

P.S.: Als je nog meer wilt weten over die astrologe, kun je me altijd mailen of een pm sturen, mijn moeder heeft nog een aantal interessante dingen verteld...
Sorry voor de lange post!