*knuffelt moon* Dankje
*knuffelt dionnetje*
Ik heb vandaag mijn gedachten op papier gezet, het is een heel verhaal geworden. Mijn vingers bleven maar over het toetsenbord gaan.
De hele situatie is zo niets voor mij, zo naief als ik altijd gedacht heb dat het me geen 2e keer overkomt. Het is wel gebeurd, vrees ik en tijd is de enige uitweg. Misschien dat het anders loopt, ik geloof er alleen niet in, hoe graag ik het ook hoop en wil.
Nu dat hele verhaal op papier staat weet ik niet wat ik er mee moet doen, opzich wil ik het wel naar hem sturen, maar wat moet hij ermee? Er staat teveel in, teveel over mezelf. Dingen die hij niet hoeft te weten. Misschien is het beter als ik het gewoon bewaar, en het met hem deel als ik dat nodig vind.
Ik luister naar de muziek die ik ooit van Ewout heb gekregen, te mooi, maar waarom juist van hem. Zulke mooie nummers, maar ik wil niet aan hem denken. Hij doet me niets meer, maar laat de feiten en waarheid wel zien. Grutjes, ik snap mezelf echt niet meer en ik heb er zo'n puinhoop van gemaakt.