Eetprobleem?

[IcedEarth]

Al Murphy schreef op 17-08-2006 @ 18:23 :
Hey, sterkte !

Hopelijk lukt het je de komende tijd weer wat meer om eten niet te zien als een middel om de juiste cijfertjes te halen. Probeer er gewoon van te genieten.

En wees een beetje lief voor je lichaam ! Je zal het nog misschien 70 jaar nodig hebben. En je lichaam heeft dat voedsel (liefst lekkere dingen, en dan nog een beetje gezond ook) gewoon nodig. Niet elke boterham of elk stuk kaas zal zich als een vetmassa aan je benen plakken, hoor. Ieder lichaam kan heus wel wat reserve gebruiken, zonder dat dat pijn hoeft te gaan doen aan iemands ogen. Hoe gezonder je leeft, hoe gezonder je lichaam er zal uitzien. Of dat dan echt op het onderste randje is met 45 kilo, of dat je een girl-in-trouble bent van 55 kilo met kont en borsten is dan nog niet eens het belangrijkste. Wel hoe je je erbij voelt. Met 55 kilo kan je er trouwens even strak bijlopen, hoor, je traint nu toch ook al!

Je zei daar nog zoiets over kont en borsten, dat je er geen heb en dat het net dat is wat jongens graag zien. Mja, natuurlijk klopt dat wel, maar dat is lang niet alles. Doe jij het dan met je benen? Of ogen, of een mooie hals of weet-ik-veel wat er zo nog allemaal aan een vrouwenlichaam is. Is al heel wat om mee te beginnen (c: En die weegschaal... zou je die niet gewoon eens een tijdje ergens laten verstoppen? Dat je je op andere dingen kan gaan concentreren. Want misschien is een obsessie voor cijfertjes soms wel een erg vermoeiende vorm van tijdsverlies. Just my two cents...

ik hoor ook vaak dat er jongens zijn die van kleine borsten houden hoor. aldus vriendje

[Al Murphy]

IcedEarth schreef op 17-08-2006 @ 19:13 :
ik hoor ook vaak dat er jongens zijn die van kleine borsten houden hoor. aldus vriendje

Oh, ik denk niet dat je vriendje de enige zal zijn, hoor. (Ik weet het wel zeker). Ik veralgemeende een beetje. Lang leve een het sleutelbeentje !

[IcedEarth]

Grote borsten gaan ook eerder hangen he

[Al Murphy]

IcedEarth schreef op 17-08-2006 @ 19:35 :
Grote borsten gaan ook eerder hangen he

Ja, daar spreekt een vrouw met ervaring ! (c: (of zoiets) Alhoewel ik een beetje invloed van de zwaartekracht echt geen killer voor het sexappeal is.

Maar we dwalen af van de zaak...

[Dashja]

Ik zou je hoe dan ook aanraden om hulp te zoeken.
Hoe langer het duurt, hoe erger en hardnekkiger het kan
worden. Ik spreek uit ervaring, heb er ontzettend lang mee
gewacht. Altijd maar opnieuw: "Morgen....." etc etc.
Uiteindelijk belandde ik in het ziekenhuis, waar ik een jaar
moest blijven (met o.a. sondevoeding) Nu ben ik thuis,
het gaat stukken beter,
maar het zal altijd een aandachtspunt blijven.
n.
Dus zoek alsjeblieft gauw hulp. Geloof me, uiteindelijk
maakt dat je enkel sterker!!!!

Sterkte,
Dashja

[o0-yina-0o]

girl-in-trouble schreef op 06-07-2006 @ 16:53 :
Ik zit een beetje met een probleem, omdat ik het allemaal niet meer weet. Ik denk alleen wel dat ik behoorlijk slecht bezig ben.

Ik kom op een dag lang niet aan de basishoeveelheden eten per dag (dan heb ik dat al nooit gehaald, ik eet vanaf m'n geboorte al te weinig, maar oké).
En dat terwijl ik al te licht ben. Ik weet niet of je hier gewichten mag noemen, maar voor het idee: Om op een BMI van 18,5 uit te komen zou ik zo'n 7 kilo moeten aankomen.
Snoepen is bij mij echt een ramp. Ik probeer het vol te houden om het niet te doen, ik ben er half bang van. Maar als ik het een keer doe, raak ik behoorlijk in paniek.
Ik sta iedere dag op de weegschaal om te kijken hoeveel ik afgevallen of aangekomen ben. Ik moet dit van mezelf iedere dag doen als een soort van controle, daarom is logeren ook niet makkelijk voor me. Ik heb een obsessie voor getallen.
Verder train ik als het kan iedere dag heel hard omdat het zo goed voelt.
Tot slot ben ik best wel bang om aan te moeten komen. M'n vriendin zegt dat ik eigenlijk wat zou moeten aankomen, een kilo of 5, maar dat durf ik niet. Ik ben bang dat ik me dan weer net zo ongelukkig ga voelen als een paar jaar terug, toen ik ook iets meer woog. Naar mijn idee weeg ik nu al 1 kilo teveel en die zou ik er graag af hebben.

Toch blijf ik erbij dat dit niet echt een eetstoornis is. Ik zou niet weten welke het dan zou kunnen zijn... Ik heb niet de kenmerken... Ik weet alleen dat dit niet goed is...

Hey!

Het feit dat je jezelf 1 kg te dik vind bij 'n te lage BMI, wijst al op 'n eetstoornis. Het is zinloos om je te vertellen dat je jezelf aan het "afbreken" bent, maar ik denk dat je dat zelf ook wel beseft.

Mijn tip aan jou is in ieder geval: stop met snoepen. Het klinkt gek, maar na 'n chocolaatje ga je je schuldig voelen, raak je van streek, moet het er weer uit etc. Het is sowieso beter om 'n gezond tussendoortje, als (magere) yoghurt of 'n stuk fruit, te pakken. Mocht je zin krijgen in zoetigheid: eet 'n boterham met appelstroop, dat is mierzoet én gezond.

Verder is het aan te raden om naar een psycholoog te gaan. Het lucht op om iedere keer je verhaal te kunnen doen en aangezien hij/zij beroepsgeheim heeft, blijft alles tussen jou en hem/haar.

Ik heb hetzelfde als jou meegemaakt en ik bleef ook maar ontkennen. Ik eet al 2 jaar helemaal niets waar suiker inzit en al helemaal geen vettige dingen, toch weet ik mezelf op gewicht te houden. Dit is me gelukt met een psycholoog en steun van m'n omgeving.

Ik ben er (bijna) bovenop gekomen, dus dit lukt jou ook!!

Sterkte.

girl-in-trouble schreef op 15-08-2006 @ 17:44 :
Volgens het voedingscentrum zat ik nu ik nog 18 ben met drie kilo erbij goed, en dat was geen BMI 18,5... Maar dat weet ik ook niet precies. BMI 19,5 Ik vraag me af of ik dat wel kan. Ik heb er nu al moeite mee als ik iets over de 45 kg zit en voor BMI 20 zou ik 11 kg moeten aankomen... 3 is misschien nog te proberen, maar 11... Damn, ik weet ook niet wat ik daar mee aanmoet... Ik kan er niet zo goed tegen als de cijfers op de weegschaal me niet laten zien wat ik wil.
Ik had vandaag opnieuw voor mijn doen niet slecht gegeten, een beetje vergelijkbaar met gisteren, maar veel meer eten als dat ging ook niet. Ik zeg niet dat ik goed bezig ben, maar ik vind zelf wel dat het beter is dan wat het geweest was. Vorige keer was ik dan ook twee dagen te laat, nu een uur of drie, dus ik hoop dat dat ook langzaam weer beter gaat.

Kom dan eerst die drie kilo aan. Nogmaals: niemand zegt dat je gelijk elf kilo aan moet komen, maar alles wat je aankomt is goed. Heb je wel eens het opbouwschema gezien? Ik vind dat een hele goede om te wennen aan normale hoeveelheden. *Klik* Ik eet nu ongeveer stap drie en kom daar niet van aan. Je bent miss verbaast en gelooft het nog niet, dat deed ik ook niet, maar ik heb het ervaren. En echt, van minder eten en vervolgens eetbuien hebben kom ik wel aan! Oh en van dat wegen. Eén keer per week wegen is de eerste paar weken heel moeilijk, maar daarna geeft het veel meer rust!

[Mienke]

Hoezo in ontkenning?

Dit lukt je niet in je eentje, je hebt serieus een probleem en het zit blijkbaar al diep. Zoek hulp! Je bent steeds excuses aan het verzinnen en je blijft aan de gang over preciese hoeveelheden eten en water en nummertjes op de weegschaal.

Als jij psychologie gaat studeren, moeten er toch duidelijk belletjes gaan rinkelen... Hier kom je niet meer zelf uit. Zoek een psycholoog of een persoon die gespecialiseerd is in dit soort dingen. Je hebt iemand nodig die je van die extreme gedachten afbrengt en je min of meer "dwingt" om normaal te eten, want jij weet blijkbaar zelf dat het abnormaal is (je wilt het geheim houden voor je studiegenoten), maar je doet er helemaal niets aan.. Je hebt duidelijk een eetstoornis en als je te lang zo doorgaat, belandt je in het ziekenhuis.

Ik kende 2 van deze meisjes, waaronder mijn eigen nichtje, en die zijn beide onvruchtbaar geworden. Ga dus alsjeblieft niet zo door, want je vergooit je toekomst...

Bovendien vind ik het nogal raar dat het hier toegestaan is om op deze manier over eetstoornissen te praten. Op de meeste sites wordt dit verboden, omdat mensen zich veel te veel met elkaar gaan vergelijken en dit een soort van concurrentie-gevoel oproept.

[SupahhSannie]

Ik eet al 2 jaar helemaal niets waar suiker inzit en al helemaal geen vettige dingen, toch weet ik mezelf op gewicht te houden.

En dat is wel 'normaal'??

[girl-in-trouble]

Allereerst dankje voor jullie reacties. Ik ben hier een tijdje niet geweest, maar ik heb ze allemaal terug gelezen. Ik kan niet op iedereen afzonderlijk reageren, want dat is voor mij geen doen en ga ik dingen dubbel zeggen.

Met mij gaat het op zich wel redelijk. Ik heb 18 augustus mijn verjaardag voor familie gehad (gewoon meegedaan) en 20 augustus was ik op een verjaardag (ook gewoon normaal gedaan).
De 19de was ik bij mijn beste vriendin en had het even heel moeilijk vanwege mijn slechte lichmelijke situatie, waardoor bij mij het gevoel alleen maar sterker werd dat ik moest veranderen. Ik moest daarom erg huilen en kon er ook niet over heen komen dat dit de laatste dag was van het oude schooljaar (voor de introductie begon) was.

De introductie zelf verloopt nogal moeizaam. Ik heb niet echt iemand waarmee ik goed kan praten, het groepje ligt me niet zo en het eten in de groep kostte me in het begin ontzettend veel moeite. Ik kon m'n avondeten nooit op (daar was ik niet de enige in, maar oké...) terwijl ik de rest van de dag ook nauwelijks at. Alleen maar ijsjes en ongezonde dingen en zo. (Heb wel geleerd die dingen te eten tijdens de intro en het niet alleen maar gezond willen doen.) Daardoor was ik ondanks mijn slechte eten ook helemaal niks afgevallen, wat maar goed ook was. (Ik had voordat ik daaraan begon, mijn minimum gewicht een kilo hoger gelegd dan dat ik eerst aanhield.)
Vanaf donderdag ging het pas weer beter met eten. We aten in een restaurantje en het was voor het eerst dat ik alles wat ik kreeg (mexicaans en ijs met chocolade toe) op kon =). Daar was ik toen heel trots op. Zeker omdat ik daarnaast ook nog snoep gehad had =).
Ik was wel blij dat ik gisteren en vandaag weer thuis at, waardoor het allemaal weer een beetje normaal/gezond en regelmatig was, maar ik eet nu nog steeds ook ongezonde dingen.

Eergisteren had ik het wel even moeilijk om op de weegschaal te zien dat ik daardoor toch wel wat aangekomen was. Maar het gezondere eten van thuis (en daarnaast toch een beetje snoepen) heeft me geholpen me daar beter over te voelen. Zeker omdat ik ook weer begonnen ben met een klein beetje trainen (niet extreem, gewoon een beetje voor het vertrouwen). Ik zit nou iets over mijn minimum gewicht heen, maar kan het inmiddels accepteren. Ik ben niet van plan om weer te gaan lijnen. Ik wil mijn nu wat betere eetpatroon proberen te behouden en langzaam aan nog meer op te bouwen.
Ik wil hier gewoon vanaf komen!

[Nona]

Als je wat je in een restaurant krijgt helemaal op kunt mag je echt trots op jezelf zijn!

[girl-in-trouble]

Kruimel schreef op 27-08-2006 @ 21:05 :
Als je wat je in een restaurant krijgt helemaal op kunt mag je echt trots op jezelf zijn!

Was ik ook ! Ik hoop dat ik dit maandag en dinsdag (de laatste twee intro-dagen) ook nog vol kan houden.

[girl-in-trouble]

Mienke schreef op 22-08-2006 @ 22:26 :
Als jij psychologie gaat studeren, moeten er toch duidelijk belletjes gaan rinkelen... Hier kom je niet meer zelf uit. Zoek een psycholoog of een persoon die gespecialiseerd is in dit soort dingen. Je hebt iemand nodig die je van die extreme gedachten afbrengt en je min of meer "dwingt" om normaal te eten, want jij weet blijkbaar zelf dat het abnormaal is (je wilt het geheim houden voor je studiegenoten), maar je doet er helemaal niets aan.. Je hebt duidelijk een eetstoornis en als je te lang zo doorgaat, belandt je in het ziekenhuis.

Ik kende 2 van deze meisjes, waaronder mijn eigen nichtje, en die zijn beide onvruchtbaar geworden. Ga dus alsjeblieft niet zo door, want je vergooit je toekomst...

Bovendien vind ik het nogal raar dat het hier toegestaan is om op deze manier over eetstoornissen te praten. Op de meeste sites wordt dit verboden, omdat mensen zich veel te veel met elkaar gaan vergelijken en dit een soort van concurrentie-gevoel oproept.

Ik heb tijdens de hele introductieweek mijn best gedaan om mijn problemen te verbergen, en dat is me toh wel redelijk gelukt. Maar de momenten dat ik me niet happy voelde vanwege de situatie, waren toch niet helemaal te verbergen.
Toen ik in de gaten kreeg dat het niet goed zat met mijn menstruatie, was ik tot de conclusie gekomen dat ik wel beter moest gaan eten omdat ik niet mijn hele toekomst wil vergooien of in het ziekenhuis belanden. Als dat eenmaal gebeurt, is het zeker niet meer te verbergen... Ik wil gewoon een normaal leven hebben en later nog kinderen kunnen krijgen.
Het is alleen helemaal niet de bedoeling dat anderen zich met mij gaan vergelijken. Ik wil ze veel liever duidelijk maken dat dit helemaal niets is om trots op te zijn (gezien hoe het met mij ging) en hopelijk kunnen anderen voorkomen dat ze in hetzelfde wereldje belanden als ik, want dit is alles behalve leuk!

[girl-in-trouble]

sonho schreef op 20-08-2006 @ 10:29 :
Kom dan eerst die drie kilo aan. Nogmaals: niemand zegt dat je gelijk elf kilo aan moet komen, maar alles wat je aankomt is goed. Heb je wel eens het opbouwschema gezien? Ik vind dat een hele goede om te wennen aan normale hoeveelheden. *Klik* Ik eet nu ongeveer stap drie en kom daar niet van aan. Je bent miss verbaast en gelooft het nog niet, dat deed ik ook niet, maar ik heb het ervaren. En echt, van minder eten en vervolgens eetbuien hebben kom ik wel aan! Oh en van dat wegen. Eén keer per week wegen is de eerste paar weken heel moeilijk, maar daarna geeft het veel meer rust!

Ik ben het nou aan het proberen (zie een paar stukjes hierboven), waardoor ik wel ietsje aangekomen ben. Voor mijn gevoel is het veel, ik heb een lange tijd niet meer zo veel gewogen, maar anderen zullen waarschijnlijk zeggen dat het niets voorstelt...
Ik denk dat ik aan stap één nu inmiddels bijna kom (gezien mijn laaste paar dagen), alleen helemaal vergelijken kan ik het niet omdat ik bepaalde dingen niet lus (bijv. jus, boter en thee) en bepaalde andere dingen ook nog eet. En beleg op brood doen, kan ik alleen thuis, omdat ik dat bijvoorbeeld op school niet weg kan krijgen. Als ik dat alleen al ruik, staat het me al tegen om nog iets te eten dan...
Maar wat je zegt klopt, van gezond en regelmatig eten kom je niet aan, van onregelmatig en eetbuien wel omdat je zo je hele stoelgang naar de haaien helpt.
Tijdens de intro heb ik niet veel op de weegschaal kunnen staan omdat ik vaak pas laat thuis kwam, maar toen ik vrijdagavond keek, was het dus wel even schrikken. Het was niet wat ik wilde zien, maar toen ik de dagen daarna thuis gezonder ben gaan eten en een beetje trainen, voelde ik me er toch ietsje beter bij. Ik heb het kunnen accepteren en ben niet meer van plan om dat er weer af te trainen of eraf te krijgen door weinig eten.

[girl-in-trouble]

flyaway schreef op 28-08-2006 @ 17:33 :
Wauw wat goed van je! Ga zo door

=) Probeer ik ook.
Vandaag bij de Mac gegeten en daar gewoon normaal gedaan (friet, groenteburger en een Mc Flurry toe). Mijn ontbijt was redelijk, mijn lunch goed (picknick met mijn hele mentorgroep, ik deed gewoon mee). Wat dat betreft dus een hele geslaagde dag =).

[da leentjuh]

girl-in-trouble schreef op 29-08-2006 @ 05:18 :
=) Probeer ik ook.
Vandaag bij de Mac gegeten en daar gewoon normaal gedaan (friet, groenteburger en een Mc Flurry toe). Mijn ontbijt was redelijk, mijn lunch goed (picknick met mijn hele mentorgroep, ik deed gewoon mee). Wat dat betreft dus een hele geslaagde dag =).

Dat vind ik dus heel knap van je

[dark princess]

wat fijn dat het nu goed met je gaat met die introductie Ik vind het heel knap van je!!! Probeer het ook vol te houden als straks de introductie afgelopen is he , ik weet wel hoe moeilijk dat is als je weer in een ander 'ritme' komt. Ik ben trots op je!

[girl-in-trouble]

!!!
De introductie is al vanaf woensdag voorbij en ik heb sindsdien nog geen terugval gehad. Eerder het omgekeerde, ik ben juist meer gaan eten =P. In het begin kwam ik wel wat aan, maar nu blijf ik qua gewicht stabiel. Als ik verder zou willen, moet ik waarschijnlijk nog meer eten.
De komende week wil ik proberen om dit zelfde te blijven eten (stabiel blijven) omdat het een hele onregelmatige week gaat worden.
Ik loop mee met de avondvierdaagse en die start van dinsdag tot en met vrijdag om 18:00. Dat betekent dat mijn avondeten veel minder zal zijn dan normaal (anders kan ik mijn tempo niet halen zonder buikpijn te krijgen). Maar de colleges gaan beginnen, dus ik ga wel proberen om een normaal ritme te behouden ('s ochtends en 's midags gewoon goed proberen te eten).
Nu alleen nog wat verzinnen op mijn avondeten van komende week. Ik denk dat ik daarnaast maar meer calorierijke tussendoortjes moet eten (meer eetmomenten moet nemen) en 's avonds als ik terugkom van het lopen ook nog iets moet pakken. Ik wil hoe dan ook niet meer afvallen want dan is alles wat ik tot nu toe geprobeerd heb voor niets geweest. Ik ben echt heel tervreden als ik qua gewicht volgende week dus nog gelijk blijf. En vanaf zaterdag weer gewoon de draad op kan pakken.

[girl-in-trouble]

flyaway schreef op 29-08-2006 @ 19:37 :
Voelt het veilig? Ik merk dat als ik probeer wat normaler te eten dat ik me dan zo onveilig voel dat ik liever weer terugval in het verkeerde eetpatroon... hoe doe je dat?

Ik weet niet hoe ik dat doe. Ik heb echt een hele tijd gehad dat ik gewoon trots was op mijn slechte eetpatroon. Nu gelukkig niet meer. Mijn gedachten zijn zeg maar omgeslagen toen ik erachter kwam dat ik hier wel eens tramelant mee kon krijgen. Mijn menstruatie was al drie keer achter elkaar te laat en te licht en daar maakte ik me echt zorgen over. (Al zou het als het goed is komende keer al beter moeten zijn.) Ik wilde voorkomen dat het ooit zover zou komen dat ik onvruchtbaar werd.
Ik ben het gaan proberen om langzaam aan (iedere dag een klein beetje meer erbij) op te bouwen. De introductie heeft me daarbij geholpen (hoewel ik in het begin niks weg kon krijgen), omdat ik daar veel meer en ongezonder moest eten. Ook kon ik daarbij niet achterblijven als iedereen iets te snoepen kocht.
Die lijn van de introductie zet ik nu nog steeds voort, maar ik zal niet ontkennen dat ik er in het begin heel veel moeite mee had. Ik was heel ontevreden met de getallen op de weegschaal en vond het echt teveel. Toen wilde ik het liefste een hele tijd niets meer eten. Gelukkig was ik het weekend thuis (en niet op kamp) en kon ik daar wel gezond eten. In dat weekend ben ik niet afgevallen, maar ik voelde me wel al een stuk beter omdat ik wist dat ik gezond at. Wat me ook erg hielp om vertrouwen te krijgen, was daarbij per dag een uurtje (niet extreem dus) trainen.
Nu heb ik dat iets hogere gewicht kunnen accepteren en ik hoop dat ik deze goede lijn nog veel langer door kan zetten.

[darkfairy]

succes

[Vitamintje]

@ girl- in-trouble Volgens mij ben je echt aan het proberen om hieruit te komen en daar mag je best trots op zijn. Super goed dat je inziet dat lijnen heel erg slecht is voor je lichaam, je menstruatie is super belangrijk ook voor je botten. Ik heb zelf ook anorexia gehad en daardoor zijn mijn botten aangetast. Met eten gaat het nu gelukkig wel goed en ben nu ook veel gelukkiger dan toen ik zo ziek was. Ik heb het nog wel eens moeilijk maar mijn leven is nu echt veel mooier. Heel veel sterkte en succes met alles

xxx Tess

[girl-in-trouble]

Dankje

@ vitamintje
Fijn dat het met jou wel goed gaat... Het is wel balen dat je er achteraf pas achter komt wat dat alles aangericht heeft...
Wat ik vooral merk, is dat ik me minder beperkt voel. Voorheen telde ik hoeveelheden, en als ik meer at dan ik wilde (al was het gezond) voelde ik me meteen slecht. Dat heb ik gelukkig niet meer zo erg.
Ik voel me een stuk mooier zo, maar kan mijn gewicht, het zien van de getallen op de weegschaal, nog niet helemaal accepteren.

[Vitamintje]

Het is normaal dat je jezelf niet meteen kunt accepteren met een hoger gewicht, dat heeft gewoon tijd nodig. Als je je echt heel rot voelt over je gewicht, probeer het dan te relativeren. Je vindt jezelf nu mooier, dus wat zegt zo'n getalletje dan helemaal? Ik weet dat het anders voelt, maar besef dat dat een fout gevoel is.

[girl-in-trouble]

Als ik naast het meer eten iedere dag ook een beetje train, gaat het allemaal wel redelijk, maar zodra ik dat trainen een dag oversla, voel ik me meteen een stuk dikker, ook al bijf ik op hetzelfde gewicht. (Één van mijn gedachtes die niet kloppen.)
Het is zo dat ik me daardoor beter voel, maar als ik die getallen op de weegschaal zie, denk ik echt dat het veels te veel is en ga dat vervolgens ook geloven (terwijl ik dat zonder het zien van die getallen nog niet dacht). Wel zit er verschil in als ik kijk naar hoe de dag qua eten verlopen is. I don't know why, maar als ik iets meer weeg en ik heb die dag gewoon goed en gezond gegeten, heb ik daar altijd minder moeite mee als dat het komt omdat ik teveel snoep heb gehad. Heel erg verwarrend allemaal

Op dit moment loop ik de auvondvierdaagse en het gaat eigenlijk (nu ik toch gewoon warm ben gaan eten) best redelijk. Tot nu toe verloopt het nog zoals ik wil: Deze week stabiel blijven qua gewicht .

[Vitamintje]

Probeer niet te dwangmatig te worden met bewegen. Bewegen moet je doen omdat je het leuk vindt en niet om je gewicht onder controle te houden. Ik heb zelf heel veel last gehad van bewegingsdrang en ik weet dus hoe moeilijk het is. Gezond eten is prima, maar af en toe wat meer snoepen of Maccen hoort ook bij een normaal eetpatroon. Je moet niet te streng te zijn voor jezelf. Ik denk ook dat je het beste professionele hulp kunt zoeken want het is heel erg moeilijk om hier zelf uit te komen.

[girl-in-trouble]

Ik ben de avondvierdaagse en het weekend doorgekomen, maar ik ben er toch niet helemaal tevreden over. Mijn eten was wel oké (behalve vandaag dan, maar mijn ouders hadden trouwdag --> alleen maar ongezonde dingen), alleen de avonden niet. 's Avonds heb ik nou al een paar dagen dat ik me ziek/misselijk voel (waarschijnlijk vanwege school) en soms mijn eten niet meer binnen kan houden. Dit heb ik toch liever niet, al ben ik er eerder van aangekomen dan afgevallen... Ik zit nu nog steeds met de gedachte dat minus 0,3 kilo toch iets beter voelt...
Ik probeer het nu met bewegen op een uur per dag te houden. Dat lijkt me wel ongeveer normaal. Dan kan ik normaal eten, maar hou ik wel het gevoel dat ik nog een beetje stak blijf.
Komende week probeer ik weer verder te gaan met opbouwen (al wil ik na de avondvierdaagse wel weer even aan mijn eetpatroon van daarvoor wennen). Gewoon gezond eten en een pakje liga en een paar snoepjes (niet overdrijven dus, zoals vandaag) er nog bij. Hopelijk ga ik me door dat gezonder eten ook beter voelen en kan ik het iets beter accepteren als nu. Ben nog steeds niet blij met dat getal op de weegschaal...

[Gothic]

girl-in-trouble schreef op 11-09-2006 @ 01:06 :
Ik ben de avondvierdaagse en het weekend doorgekomen, maar ik ben er toch niet helemaal tevreden over. Mijn eten was wel oké (behalve vandaag dan, maar mijn ouders hadden trouwdag --> alleen maar ongezonde dingen), alleen de avonden niet. 's Avonds heb ik nou al een paar dagen dat ik me ziek/misselijk voel (waarschijnlijk vanwege school) en soms mijn eten niet meer binnen kan houden. Dit heb ik toch liever niet, al ben ik er eerder van aangekomen dan afgevallen... Ik zit nu nog steeds met de gedachte dat minus 0,3 kilo toch iets beter voelt...
Ik probeer het nu met bewegen op een uur per dag te houden. Dat lijkt me wel ongeveer normaal. Dan kan ik normaal eten, maar hou ik wel het gevoel dat ik nog een beetje stak blijf.
Komende week probeer ik weer verder te gaan met opbouwen (al wil ik na de avondvierdaagse wel weer even aan mijn eetpatroon van daarvoor wennen). Gewoon gezond eten en een pakje liga en een paar snoepjes (niet overdrijven dus, zoals vandaag) er nog bij. Hopelijk ga ik me door dat gezonder eten ook beter voelen en kan ik het iets beter accepteren als nu. Ben nog steeds niet blij met dat getal op de weegschaal...

Ga ook hulp zoeken. Je kunt dit zo niet alleen. Je eetprobleem is namelijk het gevolg/uiting van een onderliggend probleem wat duidelijk met je zelfvertrouwen en je zeer onrealistische zelfbeeld te maken. Doe daar wat aan. Ga hulp zoeken of betere hulp...

[girl-in-trouble]

Gothic schreef op 11-09-2006 @ 09:29 :
Ga ook hulp zoeken. Je kunt dit zo niet alleen. Je eetprobleem is namelijk het gevolg/uiting van een onderliggend probleem wat duidelijk met je zelfvertrouwen en je zeer onrealistische zelfbeeld te maken. Doe daar wat aan. Ga hulp zoeken of betere hulp...

Ik heb vanmorgen het nummer van de huisarts opgezocht, maar die moet ik om 8:00 's ochtends bellen ... Daar was ik vandaag te laat voor, maar deze week zal het er vast nog wel een keer van komen.
Gisteren best goed gegeten. Ik moet alleen nog proberen om het snoepen om te zetten in meer gezonde dingen te eten, zodat ik daarbij dichter in de buurt van de normale hoeveelheden kom.

[zus]

girl-in-trouble schreef op 12-09-2006 @ 11:04 :
Daar was ik vandaag te laat voor, maar deze week zal het er vast nog wel een keer van komen.

Als ik jou was zou ik zo snel mogelijk bellen zodat je er vanaf belt! En ook nu al een dag uitkiezen, dat is concreter dan: 'vast wel'...En zo kun je makkelijker je doel (=bellen) behalen!

[girl-in-trouble]

Ja, ik weet het... Uitstellen, uitstellen, uitstellen...
En ik verslaap me ook bijna iedere dag omdat ik 's nachts mijn bed niet in kan komen. Ben echt 'gewelig' bezig.
En dan ben je ook nog ziek en kun je de helft van de tijd je eten niet binnenhouden (hoewel ik ondanks dat niet minder ben gaan eten op een dag) ... Ben er niets van afgevallen, mijn gewicht is gelijk gebleven, maar met deze manier mág ik er niet tevreden zijn. Ik ben niet happy met mijn gewicht nu, maar ik zie liever dat het gelijk blijft terwijl ik fatsoenlijk eet, dan dat ik fatsoenlijk eet maar een deel niet binnen kan houden. Dat bevalt me absoluut niet.
Ik moet mijn ritme weer op zien te pakken, maar dat gaat zo moeilijk als je bij het denken aan eten alleen al misselijk wordt... Mijn stuatie, op school... Het hindert me... Het doet meer met me dan ik zou willen...