pappie of self made man

[nps]

Mijn ouders zijn redelijk rijk. Omdat ze dat zelf ook niet aan is komen waaien hebben ze ons altijd geleerd gewoon zelf voor onze zaakjes te zorgen. Ik heb ook nooit echt gigantisch duurdere dingen gehad dan mijn leeftijdsgenoten, integendeel, als mijn ouders het bullshit vonden kreeg ik het gewoon niet.

nare man schreef op 18-08-2003 @ 22:29:
Does the word DUH mean anything to you?

Wel eens van puberale rebellie gehoord?

Could be

Hell, ik wist niet dat er mensen waren met extreem-linkse sypathiëen die rijke ouders hadden

Waarom niet

Wel eens van puberale rebellie gehoord?

Nee, dat is het niet. Het is een kwestie van opvoeding en inzichten die je hebt meegekregen van je ouders. Trouwens zit het socialisme in de familie verankerd

Mijn ouders zijn niet rijk en ook nooit geweest. Altijd onder de middenmoot.
Ik heb dus ook nooit dure dingen gekregen of speciale dingen kunnen doen als kind, zoals op een sport (en als ik er wel op 1 mocht moest ik er weer af na een seizoen want het werd te duur).
Ook nooit zakgeld of kleedgeld dus ik kon nooit iets kopen. Ik ging werken op mn 14e. Vanaf toen moest ik dus alles zelf betalen, voorheen kreeg ik nog wel wat kleding of speelgoed.
Nou ja. Ik heb dus al heel wat jaren voor mezelf gezorgd. Ik moet ook zelf mn extra eten kopen, dus chips of snoep of beautyspul/shampoo en tandpasta. en lekker drinken dat ik zelf wil. Avondeten krijg ik wel vaak gewoon.Ik weet dus wel goed wat geld is en hoe ik voor mezelf moet zorgen, maar toch koop ik vaak onzinnige dingen en ben ik al blut na 2 weken. (laatste tijd wel iets minder, ik let er meer op) Ik denk omdat ik nooit zoveel kreeg en nu mezelf maar verwen.

Maar goed. Self made man dus. Niet dat ik het heel erg vind dat mn ouders niet zo rijk zijn, zij kunnen er ook niks aan doen.
Ohja en over andere rijke kinderen, er zit wel een rijke jongen in mn klas, en dat is juist degene met wie ik veel omga. Hij is niet echt verwend, werkt zelf ook al sinds zn 15e. Ik ben niet jaloers ofzo, ben juist blij voor ze dat ze zich geen zorgen hoeven maken over geldproblemen, als ze zich maar niet verwend gedragen, of uit de hoogte doen.

Gauloises schreef op 19-08-2003 @ 03:22:

Waarom niet

Vooroordeel

Nee, dat is het niet. Het is een kwestie van opvoeding en inzichten die je hebt meegekregen van je ouders. Trouwens zit het socialisme in de familie verankerd

Ja ja, links lullen, rechts vullen zeker?

[Kaps]

Mn ouders zijn niet rijk
En ik zal ook nooit rijk worden
heppie daarentegen wel...

Mijn ouders zijn gemiddeld denk ik. Ik heb opzich wel luxe, mooi huis enzo. Kom niets tekort. Moet alleen erg veel zelf betalen. Vanaf mijn 17e mijn studie. Etc. Behoorlijk klote dus. Maar verder nix te klagen

EPD schreef op 19-08-2003 @ 23:07:
Mn ouders zijn niet rijk
En ik zal ook nooit rijk worden
heppie daarentegen wel...

Dat hoop ik van ganser harte voor je, want het is wel een stuk gemakkelijker op heppie te worden als je wel veel geld hebt

nare man schreef op 19-08-2003 @ 23:27:
Dat hoop ik van ganser harte voor je, want het is wel een stuk gemakkelijker op heppie te worden als je wel veel geld hebt

niet mee eens.

Bliksem schreef op 19-08-2003 @ 23:32:
niet mee eens.

Voer voor discussies. Mits je dit even probeert te onderbouwen.

[Kaps]

nare man schreef op 19-08-2003 @ 23:27:
Dat hoop ik van ganser harte voor je, want het is wel een stuk gemakkelijker op heppie te worden als je wel veel geld hebt

dat verschilt van persoon tot persoon denk...

Hermione schreef op 19-08-2003 @ 23:34:
Voer voor discussies. Mits je dit even probeert te onderbouwen.

Ik was niet echt serieus. Maar ik wil het graag even toelichten.

Geld maakt niet gelukkig, dat is duidelijk. Maar het is zeker wel zo dat helemaal geen geld wel vrij makkelijk ongelukkig maakt. Het is namelijk gewoon heel erg irritant als je elke eurocent drie keer moet omdraaien. Dan loop je altijd op je tenen, dat is gewoon niet leuk. Dan kun je nooit een keer impulsief doen.

Ook is het natuurlijk zo dat als je veel geld hebt, je niet per definitie gelukkig bent. Dat beweer ik ook niet. Maar als je wel geld hebt kan het gebrek daaraan in ieder geval niet tot ongeluk leiden.

[Pan Am]

feline schreef op 18-08-2003 @ 20:24:
We hebben 't gewoon goed thuis.

Gewoon??? Als je je nou eens inbeelt dat je het niet 'gewoon goed' hebt, maar fantastisch (wat betreft financiën dan, de rest weet ik natuurlijk niets van af) en het wat minder bagatelliserend zou bekijken, leer je misschien ooit luxe wel ECHT te waarderen. Luxe stelt helemaal niks voor als je het toch niet waardeert.

Goed, ontopic:

De financiële sitatie bij ons thuis was, tot ik een jaar of 12 was niet echt geweldig. Moeder had uitkering, ouders gescheiden. Was dus geen sprake van dat wij op vakantie gingen. Op mijn 12 kreeg mijn moeder, dankzijde opleiding die ze had gevold een leuke baan. Vanaf toen werd het allemaal beter, en vanaf het moment dat ik kon gaan werken ben ik ook gaan werken. Heb vanaf dat moment ook alles zelf betaald, kreeg wel kleedgeld, maar bijna alle 'leuke' dingen moest en wilde ik zelf betalen.
Vind dat ik een erg goede leerschool heb gehad wat dat betreft. Kijk, ik zal echt niet ontkennen dat ik houd van merkkleding, veel uitgaan, etc. etc. En nu kan ik het me ook vrij makkelijk veroorloven. Maar ik weet het in ieder geval wel op waarde te schatten. Ben blij met alles wat ik koop, meestal puur om het feit DAT ik het kan kopen.

Ja ja, links lullen, rechts vullen zeker?

Leuk bedacht, maar het is niet zo

Wat mij opvalt is dat mensen met weinig geld veel meer waarde eraan hechten dure dingen te kopen dan mensen met redelijk wat geld. Of vergis ik me nu?

Gauloises schreef op 20-08-2003 @ 04:28:
Leuk bedacht, maar het is niet zo

Wat mij opvalt is dat mensen met weinig geld veel meer waarde eraan hechten dure dingen te kopen dan mensen met redelijk wat geld. Of vergis ik me nu?

Waarom is dat niet zo?

Het is logisch dat mensen met weinig geld dat doen, voor hen is het echt een luxe-artikel. Mensen met redelijk wat geld kopen dat soort zaken alsof het een brood is. Even kort door de bocht gezegd dan.

[Komkommertje]

geld maakt niet gelukkig, maar indirect kan geld WEL gelukkig maken.
Je koopt of doet dingen van geld waar je wel gelukkig mee kan worden. Dus indirect speelt geld wel een rol om je gelukkig te voelen.

gelukkig hé?

[Arun]

je kunt je welvaart ermee opkrikken wat weer leidt tot een hoger welzijn, maar dat is mijn idee ervan..

Tuurlijk is dat zo Als je geen geld hebt, is de kans groot dat je bepaalde leuke dingen die je wel wilt doen, niet kunt doen. En dat is slecht voor welzijn en welvaart.

[Pan Am]

Che Guevara schreef op 20-08-2003 @ 10:40:
Waarom is dat niet zo?

Het is logisch dat mensen met weinig geld dat doen, voor hen is het echt een luxe-artikel. Mensen met redelijk wat geld kopen dat soort zaken alsof het een brood is. Even kort door de bocht gezegd dan.

Precies, ik kan er ook echt van genieten om iets te kopen dat we ons vroeger absoluut niet konden veroorloven.

[Tahvall]

ik betaal alles met mijn zelfverdiende geld.
En krijg dus niets van mijn vader.

Ik heb geen hekel aan mensen die wel alles van de rijke ouders krijgen, ik hoop alleen voor ze dat ze nooit zonder het geld van hun ouders hoeven te leven. Ze zijn zo gewend aan dat luxe leventje, dat een ander leven weleens goed tegen zou kunnen gaan vallen.

[Yab-Yum]

Ninnoc schreef op 17-08-2003 @ 22:54:
heb jij de luxe van rijke ouders of niet?

zo ja; profiteer je daar ook van of vind je het belangrijk eerst je zaakjes zelf te regelen, heb je bijv. een bijbaantje? hoe staan je ouders tegenover de geldsituatie, hoef je maar te piepen en je krijgt pappies creditcard of geven ze eerder schop onder je kont?

zo niet; wat vind je van mensen die dat wel hebben. heb jij een hekel aan ze of gun je het ze

ETC

Mijn ouders zijn niet superarm maar hebben zeker geen modaal inkomen, zelf zeggen ze dat ze ongeveer de helft van een modaal inkomen hebben. Mijn vader is pas weer een paar jaar weer begonnen met werken na 15 jaar in de wao te hebben gezeten door een hersenbloeding, en mijn moeder heeft ms, dus kan niet zoveel. Ik heb geen bijbaantje, maar krijg maandelijks geld gestort en daar moet ik het mee zien te doen. Aangezien van het eetgeld nauwelijks eten is te kopen, gaat mijn zak en kleedgeld daar ook vaak van op, maar ik red me wel. Mijn ouders hebben moeten bezuinigen, krijgen al geen krant meer enzo omdat ik op mezelf ging wonen, en kan ook zeker niet alles zomaar krijgen. Maar ze zijn niet superstreng.

Mensen die papa's creditcard bij alles krijgen zie ik niet als minder, maar die zullen afhankelijk worden en niet leren hun eigen aardappeltjes te rooien en later dus problemen krijgen.

Wat me opvalt is dat er vrij algemeen gedacht wordt dat het met name mensen met rijke ouders zijn die verwend worden. Dat is dus in de praktijk vaak juist niet zo. Het zijn juist mensen met lage inkomens, gebroken gezinnen, weinig sociale cohesie, lagere maatschappelijke klassen, die proberen hun gemis aan een normaal gezinsleven te compenseren door voor hun kinderen spelcomputers, mobiele telefoons, e.d. te kopen.

[Arun]

In feite krijgen beide 'soorten' kinderen evenveel materieele luxe aangeboden, maar lijkt het dan voor de armere laag meer verwennen omdat het niet echt een prioriteit heeft om een tv voor je zoon te kopen als je net je drempelinkomen bereikt..

Nou, de ervaring leert toch (althans in mijn omgeving) dat het vaker mensen zijn met lagere inkomens die hun kinderen verwennen, althans meer met materiële zaken. Een rijk gezin zal waarschijnlijk wel makkelijker geld uitgeven aan de studie van de kinderen, hun geestelijke welzijn e.d. Een arm gezin zal eerder geneigd zijn om het geld voor de kinderen om te zetten in materiële dingen als TV's, stereo's en dergelijke.

En jij weet ook dat een kind veel eerder een TV/stereo/Nikes als verwennen ziet, dan het bekostigen van een studie. Dat is allemaal maar toekomstmuziek, en velen nemen dat 'for granted'.

[Arun]

Niet bij mensen die ik ken met een lager inkomen.. Juist daar hechten ze veel waarde aan een hoge diploma en gaat geld vooral daarheen. Materiele luxe zegt die kinderen ook niet zoveel, ze zeggen dat ze nu een stap achterliggen maar school kunnen afmaken om zo later weer een stap of twee vooruit te doen wat luxe betreft. Dat vind ik een mooi ideaal.

[coecie]

god, ik moet er niet aan denken dat ik zou moeten werken voor geld...
daar heb ik echt helemáál geen tijd voor
ik heb het veel te druk met elke dag winkelen en uitgaan...
een baantje zou er echt niet bijkunnen, dan raak ik overbelast

[Arun]

coecie schreef op 20-08-2003 @ 13:01:
god, ik moet er niet aan denken dat ik zou moeten werken voor geld...
daar heb ik echt helemáál geen tijd voor
ik heb het veel te druk met elke dag winkelen en uitgaan...
een baantje zou er echt niet bijkunnen, dan raak ik overbelast

Meid.. stel je eens voor.. Jij en werken..

Het is logisch dat mensen met weinig geld dat doen, voor hen is het echt een luxe-artikel. Mensen met redelijk wat geld kopen dat soort zaken alsof het een brood is. Even kort door de bocht gezegd dan.

Waar ik op doelde is dat veel mensen met een redelijke hoeveelheid geld helemaal geen intresse voor zulke goederen hebben.

Wat me opvalt is dat er vrij algemeen gedacht wordt dat het met name mensen met rijke ouders zijn die verwend worden. Dat is dus in de praktijk vaak juist niet zo.

Inderdaad, geld hebben zegt daar niets over.
Ik koop mn kleren grotendeels bij de C&A en de hema en de dump. Verder is een groot deel van wat ik bezit 2nd hand. Als ik iets duurs wil hebben zeggen mn ouders dat ik kan oprotten, want ze vinden dat helemaal niet nodig.

Volgens mij hebben mensen met redelijk wat geld alle keus, en kiezen daarom bewust ervoor om bepaalde dure dingen niet te doen omdat ze het niet als zeer speciaal ervaren. Mensen met weinig geld doen dure zaken eerder omdat ze dan het gevoel hebben dat ze wat speciaals bereikt hebben doordat ze zich dure producten gunnen.

Eigenlijk verschilt het uiteindelijk toch per persoon.

[Firefly]

Gauloises schreef op 20-08-2003 @ 19:35:

Eigenlijk verschilt het uiteindelijk toch per persoon.

[Ninnoc]

mijn ouders hadden het tijdens mijn opvoeding vrij breed en ik heb eigenlijk nooit iets te klagen gehad. Toen ik nog in friesland woonde waren mijn beste vrienden vrij arm daardoor heb ik wel de waarde van geld leren kennen. Mijn papa is overigens selfmademan en met een simpel beroep rijk geworden. Bij ons thuis werd ook nooit met geld gesmeten, geen levi's of nike-air max voor mij. vanaf mijn 15de was het ook een baantje voor de xtra dingen die ik wilde, ik kreeg een normaal zakgeld etc.
Nu zitten mijn ouders aan de grond door tja omstandigheden zal ik maar zeggen. Dus moet elke euro omgedraait, dat is zwaar voor ze. En ook af en toe voor mij, ik studeer nu en dat is duur, ik ben weleens jaloers op mensen die volledig gesponserd worden.

Ik heb geen hekel aan rijke mensen maar wel aan rijke mensen die daardoor denken beter te zijn.

rijkdom maakt niet gelukkig maar helpt wel een boel. Niet omdat je bankrekening dan hoog is maar omdat je mogelijkheden groter zijn. de kansen je te ontplooien en de dingen te doen waar je gelukkig van wordt zijn groter.

[Ninnoc]

nare man schreef op 20-08-2003 @ 12:28:
Wat me opvalt is dat er vrij algemeen gedacht wordt dat het met name mensen met rijke ouders zijn die verwend worden. Dat is dus in de praktijk vaak juist niet zo. Het zijn juist mensen met lage inkomens, gebroken gezinnen, weinig sociale cohesie, lagere maatschappelijke klassen, die proberen hun gemis aan een normaal gezinsleven te compenseren door voor hun kinderen spelcomputers, mobiele telefoons, e.d. te kopen.

qua mobiele telefoons etc zijn die kinderen misschien meer verwend omdat ze niet willen dat hun kinderen achterlopen door hun armoede dus word het kind een stel nike air max aangemeten (nou ja toen ik nog jong en onbedorven was was dat hip en mijn arme vriendinnen kregen ze idd wel en ik niet).
Maar op de langere termijn heb je als je rijke ouders hebt meer kansen, studie, de juiste contacten, de goede opvoeding etc.
En ik las laatst een stukje van een kerel die was bijna 30 en had nog nooit gewerkt in zijn leven, dat vind ik echt walgelijk.
Als je de juiste komaf hebt zul je minder snel vies werk hoeven te doen dan kom je met beetje netwerken etc meteen goed terecht. dat bedoelde ik meer,b dat je daardoor niet de waarde van geld leert kennen en ook geen respect voor de stratenmaker

Arun schreef op 20-08-2003 @ 12:41:
Niet bij mensen die ik ken met een lager inkomen.. Juist daar hechten ze veel waarde aan een hoge diploma en gaat geld vooral daarheen. Materiele luxe zegt die kinderen ook niet zoveel, ze zeggen dat ze nu een stap achterliggen maar school kunnen afmaken om zo later weer een stap of twee vooruit te doen wat luxe betreft. Dat vind ik een mooi ideaal.

Nou, bij ons is dat wel zo. Maar als ik in m'n omgeving kijk... Die lui doen niets voor hun school, hangen doelloos op straat rond en vinden een nieuwe scooter vele malen boeiender dan hun school.

[debieltje nr 1]

nou wij hebben niet echt zo super veel,gaat zo in vlagen,soms veel,soms bijna niks,en ja ik ben jaloers op leeftijdsgenoten die meer hebben dan mij,dan ga je samen met zo'n rijkere vriendin op reis en dan werk je voor die reis en zij krijgen het gewoon maar... of dan ga je met hen winkelen en kopen ze alles wat ze willen en sta je daar maar wat te draaien,grr

[psychobunny]

Li schreef op 18-08-2003 @ 10:43:
Kom uit goed gezin, ik werk niet dus als ik wat nodig heb krijg ik het van m'n ouders. Ik ben wel verwend, maar kan er ook mee leven als een keer iets niet mogelijk is. Ach ik kan m'n hele leven nog werken

[Esmée]

Ja, ik kom uit een rijke familie en krijg ook veel. Werk zelf wel (nu niet meer), in de horeca, maar vooral omdat ik dat zelf wel leuk vind, en tja hoe meer geld hoe beter. Ik zit vanaf volgende week een jaar in NYC en dat wordt ook allemaal voor me betaald. Ik vind het niet erg als ouders hun kinderen verwennen, als ze de kinderen maar wel de waarde van geld leren e.d., en dat heb ik van mijn ouders wel meegekregen.

[Roxy]

mijn vader heeft een gemiddelde baan in de grafische sector waarschijnlijk mbo niveau ofzo, mijn moeder heeft toen ze nog in spanje woonde een goede baan gehad in de textielindustrie. Mijn ouders zijn allebei vroeg begonnen met werken en hebben de huizen van mijn opa en oma´s overgekocht, zonder ze uit huis te schoppen, als investering.. Van een zown huis is ons huis betaald en we hadden tot dit jaar nog een appartament in spanje.. Dat hebben ze verkocht om ons huis in Nederland uit te breiden.. er is nog een oud krothuis in spanje... Mijn ouders hebben nooit kunnen studeren omdat ze het thuis niet breed hadden, en daar is nooit geld op bezuinigd bij mij. Op andere dingen had ik altijd wel het idee dat ze bezuinigden, ik kreeg geen gameboy, tv of supernintendo.. Wel mocht/moest ik op 2 verschillende sporten. Ze betalen mijn hele studie inclusief boeken enige wat ik daaraan bijdraag is mijn stufi. Ze betalen ook ongeveer de helft van mijn kleren, als ik veel of dure dingen wil dan moet ik het zelf betalen. Tot dat ik ging studeren kreeg ik zakgeld een tientje in de week geloof ik, daarnop mijn 15de ben ik gaan werken voor mijn extraatjes.. Toen ik stopte met mijn eerste studie is mijn zakgeld stopgezet met het idee dat ik het weer zou krijgen als ik ging studeren maar ik heb het niet nodig. Nou gaan ze misschien binnekort een hele dure uitgave voor mij doen (een paard) maar ik zou wel zelf het onderhoud moeten betalen. Dit is veel maar het is een verantwoordelijkheid die ik graag op me neem. Ik heb wel de waarde van geld leren inzien doordat ik niet alles kreeg en krijg... en hoewel ik mn koopaanvallen heb heb ik nooit rood gestaan en heb ik een leuk bedragje gespaard...

[StijnSpoortNiet]

Kwoon thuis, ben op zoek naar een kamer en me ouders betalen me vreten/me wonen en me collegegeld.

Kleding/uitgaan/telefoonrekeningen/studieboeken etc. betaal ik verder zelf. Ik werk ongeveer 8 uur per week bij een accountant en doe hbo (fiscale economie, 2e jaar).

Enne, geld maakt niet gelukkig, dus ga niet bitchen.

Ik heb het goed thuis, maar ik ben absoluut niet verwend. Ik krijg een vast bedrag per maand, en als ik dat zelf te weinig vind, moet ik maar gaan werken (en dat doe ik dus ook al een hele tijd). Mijn ouders hebben me goed geleerd wat geld waard is, en dat je moet werken voor je geld. Later komt het je ook niet zomaar aanwaaien. Door zelf voor je geld te werken, begrijp je vaak ook beter wat het waard is en hoe je ermee om moet gaan.
Mijn ouders betalen wel heel mijn studie, inclusief boeken, dus daar hoef ik me verder geen zorgen meer over te maken. Het geld wat ik verdien is van mij. Ik wil verder ook geen geld van mijn ouders. Ik vind dat zij al genoeg voor mij doen en betalen.

[Toet0r]

we zijn niet rijk..we hebben gewoon genoeg geld voor wat nodig is en wat extra's.
Maar nu mn broer en zus aant studeren zijn en mijn schoolboeken ook veel kosten moeten we wel wat gaan bezuinigen (bijvoorbeeld een jaartje niet op vakantie).
Maar ik heb er opzich geen last van ofzo en we zijn ook helemaal niet arm.
Mensen die wel rijk zijn zullen vast niet gelukkiger zijn dan ik omdat ze veel geld hebben, dus ik gun het ze wel hoor..ik ben niet stinkend jaloers

[feline]

ADHD schreef op 20-08-2003 @ 01:22:
Gewoon??? Als je je nou eens inbeelt dat je het niet 'gewoon goed' hebt, maar fantastisch (wat betreft financiën dan, de rest weet ik natuurlijk niets van af) en het wat minder bagatelliserend zou bekijken, leer je misschien ooit luxe wel ECHT te waarderen. Luxe stelt helemaal niks voor als je het toch niet waardeert.

Ik bedoelde ermee dat ik het aardig/redelijk/best goed had thuis. Maar dat we niet stikken in het geld, zwembaden en buitenhuisjes.
Zoals ik al zei werk ik er ook bij, en leer daarom ook zeker dingen te waarderen. Ik vind het gaaf om iets te kopen waar ik mijn best voor heb gedaan.

[checko]

Geen rijke ouders en geen geldzorgen....m'n ouders betalen zo'n beetje al m'n studiemateriaal en ik de rest en dat gaat perfect

[Stevill]

Me ouders zijn absoluut niet arm gezien hun aankopen of ze echt rijk zijn weet ik niet.
Of ik dr mee van profiteer absoluut niet eerder andersom vanaf 18 jaar geen zakgeld meer maar kostgeld bijna alles wat in mijn kamer staat heb ik zelf gekocht.
Echter word mijn broertje wel vet verwend door ze en soms is het vrij irritant maar goed, self made men hebben meestal een ruime voorsprong qua zelfstandigheid op spoiled ones dus dat houd ik meestal op die momenten in mijn achterhoofd.

[Eleanor Rigby]

Mijn ouders geven allebei les op een basisschool, mijn vader 4 en mijn moeder 2 dagen per week. Ze verdienen modaal i guess.
Mijn broer, zusje en ik zijn nog nooit wat te kort gekomen, ieder jaar op zomervakantie (weliswaar geen ontzettend dure vakantie, vroeger altijd in Nederland, de laatste 3 jaar naar Frankrijk), ik zat vroeger op schaatsen en korfbal, had altijd genoeg kleren ed.
Ze geven niet veel geld uit aan dure materiële dingen, we hebben wel een groot huis, maar daar tegenover staat dat we geen dure auto/computer/televisie/video/stereotoren hebben. Ze geven meer uit aan culturele dingen als balletvoorstellingen, musea ed. (zal vast ook wel komen omdat ze lesgeven )

Nu krijg ik kleedgeld, maar dat stelt niet zo erg veel meer voor omdat ik zelf ook werk. Mijn ouders hebben me nooit verwend in de zin van hele dure cadeaus met sinterklaas of verjaardagen, voor rapporten kreeg ik een kleinigheidje, en dan alleen voor mijn eind/overgangsrapport. Ik heb wel altijd ruim geld gekregen voor kleren.

Ik vind het wel fijn hoe ze dat gedaan hebben, ik kan nu zelf prima mijn geldzaken regelen, ik moet ook vrijwel alles zelf betalen (muv school). Dat lijkt mij fijner dan wanneer je ouders alles voor je betalen, je zult het toch ooit zelf moeten doen, en ik vind het handig dat ik dat dan al gewend ben.

ik moet ook vrijwel alles zelf betalen (muv school). Dat lijkt mij fijner dan wanneer je ouders alles voor je betalen, je zult het toch ooit zelf moeten doen, en ik vind het handig dat ik dat dan al gewend ben.

Mja, dat kan, ik ken ook iemand die zijn gehele opleiding zelf moet betalen. Ik vind dat die verantwoordelijkheid toch eigenlijk bei de ouders ligt ervoor te zorgen dat een kind een goede opleiding krijgt, en niet dat het kind deze moet betalen.

[~Sjeherazade~]

Ik ben nooit iets tekort gekomen thuis. M'n ouders hebben best wel centen. Toch ben ik nooit verwend geweest. Toen in de lagere school heel mijn chichi-school met een dure kipling-boekentas rondliep, kreeg ik er geen, omdat mijn moeder vond dat ik geen meeloper moest worden. Ik kreeg zelden uitzonderlijk dure dingen, en ik vind dat maar normaal ook. Zeker als kind vertelden ze me dat ik maar blij moest zijn met wat ik had, want ze wilden geen verwende strontjoenkskes.

Nu de laatste tijd heb ik wél het gevoel dat ze me verwennen, en zomaar dingen voor me kopen, maar dat is eerder omdat ze het zielig vinden dat ik herexamens heb, denk ik . En omdat ik binnenkort alleen ga wonen, en dan m'n geld wel zal kunnen gebruiken.

Woah geforceerd alto omg... sjez als je wil praten mag je me altijd mailen he?

Valt me toch op dat niemand het hier slecht heeft....


Wij hebben het thuis niet echt supergoed maar we zullen ook nooit in de problemen komen, mijn vader heeft altijd fulltime gewerkt (gaat nu parttime werken) en mijn moeder werkt nu parttime (vrijwilligerswerk). Mijn vader verdiend goed, mijn moeder krijgt volgens mij alleen een reisvergoeding. Qua kleren krijg ik wel veel, heb ontzettend veel kleding maar dat komt ook omdat mijn moeder dat belangrijk vind. Electronica heb ik zelf voor gewerkt, alleen mijn computer heb ik van mijn ouders gekregen.


Ik weet niet precies, ik heb niet echt het gevoel dat ik verwend ben ofzo. Maar ik leef best wel luxe; veel gadgets enzo, veel kleren/accesoires, veel uitstapjes, veel boeken, veel stappen, veel dvd's, dure hobbies allemaal dingen die best veel geld kosten... waar het vandaan komt weet ik eigenlijk niet precies mijn ouders zijn toch iets relaxter voor me dan ik denk (ik werk zelf ook wel, en in vakanties ook best hard)

In Nederland hoeft niemand het in principe echt slecht te hebben, wat heel mooi is

[Stevill]

Alex schreef op 07-09-2003 @ 20:03:
Valt me toch op dat niemand het hier slecht heeft....

mensen die het financieel moeilijk hebben kopen niet zo snel een pc

[Dory]

Nouja, mijn ouders hebben een gemiddeld inkomen. We wonen wel in een nogal bekakt dorp, en ik zit op een Stedelijk Gymnasium . Vergeleken bij veel mensen daar krijg ik echt niet veel. Sommigen krijgen gewoon scooters, een auto voor hun eindexamen, rijlessen als ze niet gaan roken , dat soort omzin. Een meisje uit mijn klas op de basisschool kreeg elke Kerst 1000 gulden van opa en oma (ik: ik krijg twee gulden zakgeld! en jij? zij: 10 gulden per week en natuurlijk met Kerst het jaarlijkse 1000je van opa en oma).

Maar goed, ik krijg genoeg geld om van rond te komen (100 euro pm, om alles van te kopen, behalve schooldingen enzo). Ja, als ik hele dure dingen wil gaan kopen, dan moet ik wel extra gaan bijverdienen. En als ik ga studeren, betalen ze mijn collegegeld, en krijg ik denk ik nog steeds 100 euro pm. Dan moet ik dus zeker gaan bijverdienen