atheistische binding met religie

[Ninnoc]

voor de atheisten

hersenspinsels nav sterven paus.
ik ben atheist en vind georganiseerde religie iets 'engs'.
maar aan de andere kant vind ik het geloof (het christelijke wegens westerse achtergrond en boedhisme vanwege interessantheid) iets machtig interessants. ik kijk op feestdagen ook altijd naar de paus en nu volg ik t dus ook. Ik heb misschien geen respect (voor respect zijn/worden te veel 'fouten' gemaakt) maar wel eerbied voor de kerk, paus, nonnen etc.
(ik sta ook voor ze op in ov ) ik ben erg gevoelig voor t uiterlijk vertoon en de tradities van de rkk. al vergelijk ik het dan wel met een studentencorps, ik wil er niet bij maar aan de andere kant vind ik zon set van tradities etc erg charmant.
ik kan niet geloven in een god (ben gewoon veel te atheistisch) maar denk wel vaak 'oh kon ik maar in god geloven'. ik heb dit eigenlijk altijd wel gehad een weirde interesse in religie. op mn 13de heb ik uit mezelf de bijbel gelezen enzo.

nou vraag ik me af.
alle atheisten hier, wat is jullie binding met religie?
waarom kom je op dit forum?
ligt jou binding in een afschuw of toch in n soort oprechte interesse of vind je t net als ik eigenlijk stiekum iets heel moois?

sorry voor de vaagheid van de topic

[RanC]

Mijn binding ligt in verveling. Maar ik houd wijselijk mijn mond over mijn echte mening, want de tijd is nog niet rijp voor een perm-ban. En zéker na de verdachte ban van Machiavelli lijken de FB's wel erg gevoelig voor 'stoorzenders' op het forum.

Ik vind het idioot en belachelijk.

Ik ben niet geinteresseerd in godsdienst, noch heb ik het verlangen om religeus te (kunnen) zijn.
Ik ben wel geinteresseerd in de denk(waan)beelden van de gelovigen, hoe het kan dat zoveel mensen gewoon blind een eeuwenoud boek volgen als de waarheid.

Tevens vind ik het gevaarlijk. Extremistische godsdienstigen zijn in staat moorden te plegen omdat ze in een oppermachtig persoon geloven wat niet bestaat. Geschillen in interpretatie tussen de verschillende godsdiensten is ook iets nutteloos, en eventueel gevaarlijks.

[T_ID]

Tja, de houding die ik tegenover geloof en uitingen ervan aanneem is afhankelijk van de correctheid ervan, als er ergens een kathedraal wordt gebouwd ga ik niet roepen dat het ding lelijk is omdat het toevallig voor geloof gebouwt is, terwijl ik uitingen van Staphorsts kaliber vaak wel kan schieten.

Op zich ook niet raar, het is niet alsof atheisme voorschrijft dat elke vorm van geloof geexcommuniceerd moet worden uit je wereld, je mag er zo veel mee doen als je wilt, zolang je maar niet over gaat tot het daadwerkelijk geloven in en aanbidden van een opperwezen kan je jezelf nog steeds tot de atheiste rekenen.

Om eerlijk te zijn walg ik van diep religieuze mensen. Ik kan ze werkelijk niet uitstaan. Maar het is net als met een gruwelijk lelijk schilderij: het ziet er niet uit, maar je moet er naar blijven kijken. Daarom blijf ik komen. Ik heb niet de illusie een diep religieuze hier ook maar iets aan het verstand te kunnen peuteren.

Verder moet ik toegeven dat het inderdaad ook wel iets heeft, al die tradities, die mooie gewaden en dergelijke. Maar als ik dan hoor wat ze verkondigen stijgt het schaamrood me alweer naar de kaken. Inderdaad, hetzelfde als bij het corps; het ziet er geweldig uit van buiten maar als je je bedenkt wat ze éigenlijk doen dan heb je er spontaan een afkeer van.

[cartman666]

Ninnoc schreef op 03-04-2005 @ 10:21 :
Ik heb misschien geen respect (voor respect zijn/worden te veel 'fouten' gemaakt) maar wel eerbied voor de kerk, paus, nonnen etc.

nu ben ik toch zeer benieuwd naar jouw definitie van 'respect'

[Ninnoc]

cartman666 schreef op 03-04-2005 @ 12:28 :
nu ben ik toch zeer benieuwd naar jouw definitie van 'respect'

res·pect (het ~)
1 eerbied uit hoogachting of angst

eer·bied (de ~ (m.))
1 gevoel van bewondering op geestelijk en zedelijk vlak => achting, hoogachting, ontzag, piëteit, respect, reverentie

even van dale bekeken en eerlijk gezegd zegt dit t al.
mijn gevoel laat zich beter verwoorden door 'eerbied'.
omdat ik veel bezwaren heb tegen kerk/religie vind ik 'respect' ongepast. ik zal bijv. zo passend mogelijk een priester benaderen maar dat wil niet zeggen dat ik respect heb voor zijn woorden/daden, wel bewonder ik zijn levensstijl. kan het slecht verwoorden

verder bedankt voor de reacties

vinden jullie overigens dat een atheistisch leven moeilijker is dan n religieuze, of juist niet?

Dat hangt natuurlijk enorme van je perspectief af. Een gelovige zal het leven moeilijker vinden als hij niet zou geloven. Het is voor hem immers niet voor te stellen dat het leven geen zin heeft en dat er geen hogere macht of afterlife bestaat waar je het allemaal voor doet. Hij vindt het dus makkelijker te leven met het besef dat al zijn acties nut hebben. Dat biedt ook wel een zekere vorm van geborgenheid.

De ongelovige daarentegen zal het atheïstische leven makkelijker vinden omdat er helemaal geen verplichting bestaat continue je eigen acties te toetsen aan de wil van god of aan toelatingseisen voor enig afterlife of whatever. De ongelovige accepteert simpelweg dat hij op aarde in leven is en voelt niet de behoefte het 'waarom' van zij bestaan uit te drukken in termen waar zijn menselijke voorstellingsvermogen iets mee kan.

[Mujahideen]

nare man schreef op 03-04-2005 @ 12:24 :
Om eerlijk te zijn walg ik van diep religieuze mensen. Ik kan ze werkelijk niet uitstaan. Maar het is net als met een gruwelijk lelijk schilderij: het ziet er niet uit, maar je moet er naar blijven kijken. Daarom blijf ik komen. Ik heb niet de illusie een diep religieuze hier ook maar iets aan het verstand te kunnen peuteren.

Verder moet ik toegeven dat het inderdaad ook wel iets heeft, al die tradities, die mooie gewaden en dergelijke. Maar als ik dan hoor wat ze verkondigen stijgt het schaamrood me alweer naar de kaken. Inderdaad, hetzelfde als bij het corps; het ziet er geweldig uit van buiten maar als je je bedenkt wat ze éigenlijk doen dan heb je er spontaan een afkeer van.

Je kunt ook overdrijven.

[Mujahideen]

RanC schreef op 03-04-2005 @ 15:32 :
Nee, het is de waarheid. Wat doe jij in dit topic overigens? Moet jij geen anti-westerse posts maken?

Ja straks.

Mujahideen schreef op 03-04-2005 @ 15:29 :
Je kunt ook overdrijven.

Dat is dan ook een vak.

[RanC]

Mijn binding met religie is mijn haat en onbegrip.

[RanC]

Fuck, laat ik eens een persoonlijk stukje posten!

Ik heb een gigantische hekel aan religie. Best vreemd voor iemand die geboren, opgevoed en leeft in een vrij religieuze (doch vrij progressieve) familie.

Ik ben de zoon van een dominee en heb tot mijn dertiende levensjaar overtuigd geweest van een God...

...Totdat ik kleine tegenstrijdigheden en onmogelijkheden begon te ontdekken. De Ark van Noach bijvoorbeeld net zoals het Scheppingsverhaal. Ook begon ik het idioot te vinden om een 2000 jaar oud boek te volgen dat, in tegenstelling tot de mensheid, niet is veranderd. (Niet écht is veranderd.)

Door die twijfels ging ik mijzelf interesseren in de ándere kant van het verhaal. Ideeën zoals de evolutietheorie en de oerknal leken mij veel logischer toe en aannemelijker dan een God die van de een op de andere dag besloot om maar eens een wereld te creëeren.

Nu, ruim twee jaar later ben ik van mening dat het blind geloven een gevaar is voor de menselijkheid en het individu zelf. Als je niet openstaat voor andere ideeën, roest je vast.

Iedereen mag van mij geloven wat hij/zij wil, zolang ze maar weten dat ik het onzin, idioot en kortzichtig vind. Zolang gelovigen een beetje laid-back en relaxed overkomen is er best met ze te praten. Maar beginnen ze bij elke gelegenheid over "zoek voor een antwoord bij God!" te zeuren; dan hoop ik dat ze een pijnlijke dood sterven.

[Bloedpropje]

Ik vind religie ontzettend interessant, niet zozeer om wat er geloofd wordt maar omdat er geloofd wordt. Het feit dat miljarden mensen goden verheerlijken omdat andere mensen zeggen dat ze bestaan en aanbeden moeten worden, het feit dat een hele gemeenschap gelooft in een god maakt het waarheid, massaliteit maakt argumenten overbodig. Ik kom op dit forum om dat proces van geloven beter te begrijpen, oprechte interesse dus.

De tradities en verhalen vind ik niet erg interessant, ik heb het niet zo op verhalen met een moraal en zo mooi is de kleding van de paus nou ook weer niet.

Een atheistisch leven is in mijn ogen veel makkelijker dan een religieus leven. Er hoeft geen waardeoordeel gegeven te worden aan gebeurtenissen, negatieve gebeurtenissen hoeven niet goedgepraat te worden en er zijn geen regels.

[one.]

RanC schreef op 03-04-2005 @ 15:58 :
Als je niet openstaat voor andere ideeën, roest je vast.

En dat is voor mij de reden om op dit forum te komen, om wat te weten te komen over (waan)denkbeelden.

[Halogeen]

RanC schreef op 03-04-2005 @ 15:58 :
Iedereen mag van mij geloven wat hij/zij wil, zolang ze maar weten dat ik het onzin, idioot en kortzichtig vind. Zolang gelovigen een beetje laid-back en relaxed overkomen is er best met ze te praten. Maar beginnen ze bij elke gelegenheid over "zoek voor een antwoord bij God!" te zeuren; dan hoop ik dat ze een pijnlijke dood sterven.

Zeg je dat ook tegen je eigen vader? Bovendien vind ik het nogal verwarrend dat je moorden blijkbaar als iets slechts ervaart, maar mensen een pijnlijke dood toewensen niet. Qua intentie wil je hetzelfde.
Het vreselijke cliché van de dominees zoon gaat dus ook voor jou op.

Qua bekeringsdrang hoeven atheïsten niet voor gelovigen onder te doen, dat heb ik al wel gemerkt

[juno]

Het is net zoiets als met je tong tegen een zere kies te drukken. Je weet dat het pijn doet, maar iedere keer doe je het toch weer, om te testen of het nog steeds pijn doet, of in de hoop dat het over zal zijn, of uit fascinatie met de pijn.

Ik krijg eerlijk waar spontaan jeuk van gelovigen die hun religie als zingevend en maatgevend voor alle dingen, inclusief die van mij, beschouwen, en absoluut niet verder wensen te denken dan dat. Het is een zelf verkozen kortzichtigheid of kokervisie van soms hele intelligente mensen die me fascineert.

Het is overigens ook de reden dat ik het niet kan laten op N en A te komen. Omdat ik het met sommigen zo verschrikkelijk oneens ben en het nauwelijks te begrijpen vind waarom ze zo denken. Maar ik doe dus dappere pogingen.

[T_ID]

Ninnoc schreef op 03-04-2005 @ 15:09 :
vinden jullie overigens dat een atheistisch leven moeilijker is dan n religieuze, of juist niet?

Hmm, ik denk het wel, je kan je niet beroepen op godslastering = lullig = je moet je mond houden, je kan geen standpunten ontlenen aan een voorgeschreven tekst, een behoorlijk deel van de minder ontwikkelde wereld haat je voor wat je geloofd en je komt constant in aanvaring met fanatiekelingen.

[Ninnoc]

@ RanC: hoe is de band met je pa? en denk je dat je je 'afgekeerd' hebt van het geloof juist omdat je vader dominee is? niet om te stangen maar misschien omdat je je geindoctrineerd voelde of omdat je er juist meer feitjes kent dan de gemiddelde christen?
oprechte interesse

@ bloedpropje: met uiterlijk vertoon bedoel ik ook niet de pauselijke jurken. maar ook de massaliteit (de drukte op t sint pietersplein momenteel bijv.) en ook de formaliteit en t kofi annan effect wat ervanuitgaat.

@ juno ik deel je fascinatie

@ T_ID: je omschrijft je moeilijkheden met de buitenwereld voor atheisten. maar ervaar jij t zelf ook als zwaar voor je persoonlijk leven? ik heb zelf grote moeite met de nutteloosheid van t leven bijv. als ik christen was geweest had ik daar waarschijnlijk geen last van.

alle atheisten hier, wat is jullie binding met religie?
waarom kom je op dit forum?
ligt jou binding in een afschuw of toch in n soort oprechte interesse of vind je t net als ik eigenlijk stiekum iets heel moois?

Mijn houding tegenover religie is een beetje tweezijdig.
Als mensen een traumatische ervaring hebben gehad en ze dan bij de verwerking daarvan steun vinden in hun geloof, dan is geloof/religie iets goeds.

Elke andere vorm van uiting/beleving van religie wijs is zonder meer af. Dit zegt niet dat ik geen respect heb voor de persoon zelf. Ik ben er van overtuigd dat ieder zijn eigen mening/denkpatroon etc. moet kunnen hebben en uiten, ongeacht het "publiek", zolang er maar geen anderen worden lastiggevallen met dat gedrag.

Ik denk dat mensen door hun religie met oogkleppen op door de wereld lopen. Zichzelf verschuilend achter een god of profeten zodra er erge dingen gebeuren. Ook denk ik dat gelovigen hun angst voor het onbekende niet onder ogen durven te komen. Als er ergens niet direct een verklaring voor is, dan is het meteen eng en bovennatuurlijk en moet er dus een god zijn die het veroorzaakt heeft. Veel gelovigen denken zelf niet na, maar volgen blindelings hun heilige boekje.

Mijn binding met religie ligt eigenlijk in het willen kunnen doorgronden van de waanideeen van gelovigen. Waar ze vandaan komen en hoe en waarom sommige mensen de meest onwaarschijnlijke fabels toch kunnen geloven.
Om eerlijk te zijn: Het meest fasinerende vind ik nog hun manier van verdedigen van hun geloof in een discussie. Daarom kom ik op dit forum. Ik vind het interessant te lezen wat voor kromme redeneringen ze gebruiken om aangedragen tegenargumenten tegen te spreken. Er zijn er maar weinig die echt durven te zeggen: "het is voor mij genoeg dat ik geloof en niemand kan daar iets aan doen, punt uit".

Mijn eigen denkpatroon zit hem gewoon in analytisch denken. Als ergens geen bewijzen voor zijn neem ik aan dat het niet waar is, totdat het wel bewezen is, maar het ook niet geheel uitsluiten. Zo ook met god. Hoewel ik atheist ben, zal ik zeker toegeven aan het geloof zodra iemand mij een wetenschappelijk bewijs van haar bestaan kan leveren.
Als je zomaar alles gelooft wat niet bewezen wordt, dan wordt het een zooitje. Wie zegt dat het christendom geloofwaardiger is dan het polytheisme van de Grieken, de Romeinen of het Scandinavische pantheon?

[Ninnoc]

nare man schreef op 03-04-2005 @ 15:28 :
Dat hangt natuurlijk enorme van je perspectief af. Een gelovige zal het leven moeilijker vinden als hij niet zou geloven. Het is voor hem immers niet voor te stellen dat het leven geen zin heeft en dat er geen hogere macht of afterlife bestaat waar je het allemaal voor doet. Hij vindt het dus makkelijker te leven met het besef dat al zijn acties nut hebben. Dat biedt ook wel een zekere vorm van geborgenheid.

De ongelovige daarentegen zal het atheïstische leven makkelijker vinden omdat er helemaal geen verplichting bestaat continue je eigen acties te toetsen aan de wil van god of aan toelatingseisen voor enig afterlife of whatever. De ongelovige accepteert simpelweg dat hij op aarde in leven is en voelt niet de behoefte het 'waarom' van zij bestaan uit te drukken in termen waar zijn menselijke voorstellingsvermogen iets mee kan.

vanuit een persoonlijk perspectief
ik ben het niet met je eens, de 'problemen' die je hebt gesteld bij als n gelovige atheist zou worden gelden voor mij als ras-atheist ook. kan jij accepteren dat je 'simpelweg leeft op aarde'? heb je een antwoord op de waarom vraag die geruststeld? etc

[juno]

Ninnoc, juist omdat wij mensen zoveel hersencapaciteit hebben en in zo'n ingewikkelde door onszelf gemaakte samenleving wonen, is het leven niet nutteloos.

Weliswaar is er voor een niet-gelovige niet zoiets als een groter plan dat iets of iemand dat boven jouw bevattingsvermogen uitgaat heeft uitgedokterd, maar dat wil nog niet zeggen dat het leven zelf geen waarde of zin heeft.

Het leven van het gemiddelde motje heeft niet meer zin dan zich voort te planten en zo de soort niet uit te laten sterven. Van een motje heb je verder weinig te verwachten behalve dan misschien gaten in je kleren.

Voor de meeste mensen is het leven zelf al zin en beloning genoeg, zelfs zonder dat zij de wereld verbeteren. Maar een mens is in staat zijn wereld te beinvloeden, ten goede of ten slechte. Voor vele anderen is juist dat laatste het doel in hun leven. Niet zozeer gods plan, maar hun eigen plan drijft hen.

Ninnoc schreef op 03-04-2005 @ 18:00 :
vanuit een persoonlijk perspectief
ik ben het niet met je eens, de 'problemen' die je hebt gesteld bij als n gelovige atheist zou worden gelden voor mij als ras-atheist ook. kan jij accepteren dat je 'simpelweg leeft op aarde'? heb je een antwoord op de waarom vraag die geruststeld? etc

Ja, dat kan ik heel eenvoudig accepteren. Ik heb niet de pretentie dat mijn eenvoudige menselijke brein alles kan begrijpen. Ik accepteer dat ik maar een simpele ziel ben. Echter het geloven in een god zoals aanhangers van de wereldreligies dat doen, is iets waar mijn bewustzijn zich heftig tegen verzet. Ergo, ik geloof niets en houd me niet bezig met zingevingsvragen.

Ik ben gelukkig.

nare man schreef op 03-04-2005 @ 12:24 :
Om eerlijk te zijn walg ik van diep religieuze mensen. Ik kan ze werkelijk niet uitstaan. Maar het is net als met een gruwelijk lelijk schilderij: het ziet er niet uit, maar je moet er naar blijven kijken.

Ok. Nice to know..

[juno]

Ignorance is bliss.

Ninnoc: er IS geen waarom. Niet dat er zinloze chaos is, integendeel. Alles in het universum volgt bepaalde natuurkundige wetmatigheden, en de rest is toeval. Wij mensen hebben de illusie dat we ons eigen kleine stukje in de werkelijkheid kunnen beinvloeden, maar eigenlijk hebben we niet meer dan geluk of pech.

Als we vandaag eens op tijd op school willen zijn, om dat proefwerk niet te missen, kunnen we het geluk hebben dat er verder niets noemenswaardigs gebeurd onderweg, of kunnen de pech hebben dat er net een ongeluk is gebeurd, waar ook al niemand iets aan kon doen.

[Mark Almighty]

juno schreef op 03-04-2005 @ 19:02 :
Ignorance is bliss.

Ninnoc: er IS geen waarom. Niet dat er zinloze chaos is, integendeel. Alles in het universum volgt bepaalde natuurkundige wetmatigheden, en de rest is toeval.

Behoorlijk arrogant. Dezelfde arrogantie die ik bij veel gelovigen tegenkom.

[juno]

Het accepteren van het ontbreken van een hoger doel en een groter plan is net zo troostrijk als het vasthouden eraan.

Het voordeel van mijn visie is dat ik geen angst ken voor eeuwigdurende verdoemenis als ik me niet strikt aan de regels van een religie hou.

De niet-gelovige die geen zin zoekt is in mijn optiek de gelukkige onwetende. Dat vatte je toch wel he?

[=zwart wit=]

nou ben ik zelf religieus, maar ik denk dat ik je gevoelens wel ergens kan delen. dat heb ik soms ook, bij bepaalde geloven, dan kan ik gefascineerd raken door het diepe vertrouwen, maar ook door de traditie waar geslacht op geslacht op voort leeft. juist ook de mensen die hun leven laten leiden door regels, ipv 'vrij' te willen zijn. het jodendom bijvoorbeeld, of de leer van de mormonen. die mensen zijn zo gedreven! dat vind ik mooi, heel mooi .

[Mark Almighty]

juno schreef op 03-04-2005 @ 19:10 :
Het accepteren van het ontbreken van een hoger doel en een groter plan is net zo troostrijk als het vasthouden eraan.

Het voordeel van mijn visie is dat ik geen angst ken voor eeuwigdurende verdoemenis als ik me niet strikt aan de regels van een religie hou.

De niet-gelovige die geen zin zoekt is in mijn optiek de gelukkige onwetende. Dat vatte je toch wel he?

De claim van jou dat je zeker weet dat er geen 'waarom' is, is pretty arrogant.

[juno]

Iedere overtuiging is arrogant, in die optiek. Toch acht ik het primaat van de natuurwetenschappelijke benadering iets gefundeerder en dus minder arrogant dan iets vaags als geloof in een hoger plan waarvoor wij te nietig zijn om het te kunnen bevatten, dus probeer het maar niet eens en accepteer het.

Als iemand dat tegen me zegt spuug ik echt vuur. Ik accepteer niks en al helemaal niet iets waarvan ik geacht wordt te dom te zijn. Als het voor mensen niet te bevatten is, wie is de theoloog dan om te beweren dat het bestaat, als hij het zelf ook niet kan bevatten?

Als niemand het uit de aard der zaak kan bevatten, ga ik ervan uit dat het er niet IS.

[Mark Almighty]

juno schreef op 03-04-2005 @ 19:26 :
Iedere overtuiging is arrogant, in die optiek. Toch acht ik het primaat van de natuurwetenschappelijke benadering iets gefundeerder en dus minder arrogant dan iets vaags als geloof in een hoger plan waarvoor wij te nietig zijn om het te kunnen bevatten, dus probeer het maar niet eens en accepteer het.

Dus wat JIJ acht, is waarheid? Arrogant...

[juno]

Ach, je moet maar zo denken: Jij komt lekker in de hemel en mij wacht slechts eeuwige verdoemenis, vanwege mijn arrogantie.

[Mark Almighty]

juno schreef op 03-04-2005 @ 19:42 :
Ach, je moet maar zo denken: Jij komt lekker in de hemel en mij wacht slechts eeuwige verdoemenis, vanwege mijn arrogantie.

Nee, zo denk ik niet. Dat zou namelijk arrogant van me zijn.

[juno]

Jij bent dan ook maar een reserve-gelovige die zelf selecteert wat hij wel en niet wil aanvaarden. Dit maakt jou in de ogen van een echte gelovige ongelofelijk arrogant.

Gelovigen, reserve gelovigen en niet gelovigen zullen altijd alllemaal denken gelijk te hebben en dat maakt hen uit de aard der zaak in de ogen van de anderen arrogant.

Jammer dan.

[Mark Almighty]

juno schreef op 03-04-2005 @ 19:50 :
Jij bent dan ook maar een reserve-gelovige die zelf selecteert wat hij wel en niet wil aanvaarden. Dit maakt jou in de ogen van een echte gelovige ongelofelijk arrogant.

Gelovigen, reserve gelovigen en niet gelovigen zullen altijd alllemaal denken gelijk te hebben en dat maakt hen uit de aard der zaak in de ogen van de anderen arrogant.

Jammer dan.

'Reserve-gelovige'...

Als je de discussie niet kunt winnen, kun je ook gewoon normaal doen, hoor.

[juno]

Ik begrijp dat je de term niet kent? En er dus zwaarder aan tilt dan het bedoeld is? Kom op joh, van een beetje zelfspot of acceptatie van andermans plagerij is nog nooit iemand slechter geworden.

[Ninnoc]

nare ik benijd je

eerst ff -> ik zie geen arrogantie in juno's posts, zij schreef nog expliciet ''mijn visie'' duz

@ wild wizard: 'angst voor t onbekende' ->in mijn ogen dient religie als een soort geruststelling omdat mensen niet willen/kunnen accepteren dat t leven eindig en grotendeels zinloos is (waardoor het dus perfect voor mij zou zijn)

@ juno: het enige doel van het leven is ons als mensheid in stand te houden -> voortplanting. nou ben ik n ontwikkeld mens net als de rest van jullie en vind ik voortplanting niet voldoende.
een waarom is er idd verder niet.nou is (aangezien er geen verder doel en waarom is) het enige doel geluk. persoonlijk geluk.

nou vind jij blijkbaar voldoening in je eigen doelen al ontkracht je het even later door te zeggen dat je eigen waarheid nauwelijks te beinvloeden is.

ik snap dat n mens voldoening kan vinden in werk etc, je persoonlijke doelen verwezelijken. maar (en nu komt er pas arrogantie aan te pas mark) ik heb er gewoon moeite mee dat er niet een groter plan is, dat ik stervelijk ben, dat er geen objectieve waarheid is die ik kan waarnemen, dat iedereen mij na 2 generaties vergeten is. ik als individu wil grotere doelen. al is acceptatie ervan een persoonlijk doel (omg ik ben n controllfreak met lichte grootheidswaan)
mede daarom vind ik het geloof zo prachtig, al die mensen biddend op t sint pieters plein kunnen geluk vinden in hun geloof in n hoger doel, ik heb tot nu toe nog geen echt geluk kunnen vinden in mijn marginale bestaan. (ik ben overigens redelijk gelukkig hoor, geen gekke neigingen verder)

[Ninnoc]

=zwart wit= schreef op 03-04-2005 @ 19:13 :
kan ik gefascineerd raken door het diepe vertrouwen

vertrouwen, prachtig woord, prachtig iets. het straalt zo'n rust uit, net als nonnen

[Mark Almighty]

juno schreef op 03-04-2005 @ 20:02 :
Ik begrijp dat je de term niet kent? En er dus zwaarder aan tilt dan het bedoeld is? Kom op joh, van een beetje zelfspot of acceptatie van andermans plagerij is nog nooit iemand slechter geworden.

Ja, maar bij jou weet je nooit of het ernst of plagerij is.

[juno]

Meestal plaag ik.

Ninnoc: als je de shift toets ingedrukt houdt, terwijl je een andere toetsindrukt, geeft hij een hoofdletter. Je weet wel , dat ding aan het begin van een nieuwe zin, na de punt.

[Mujahideen]

juno schreef op 03-04-2005 @ 19:50 :
Jij bent dan ook maar een reserve-gelovige die zelf selecteert wat hij wel en niet wil aanvaarden. Dit maakt jou in de ogen van een echte gelovige ongelofelijk arrogant.

Dit bovenstaande is meer van toepassing op Gatara.

[Joostje]

De zinloosheid van atheistisch bestaan is niet altijd even jofel, voor de rest wel fijn dat je kunt doen whatever je wilt zonder dat je eeuwig in de hel brandt ofzo .

[Mujahideen]

Joostje schreef op 03-04-2005 @ 20:28 :
De zinloosheid van atheistisch bestaan is niet altijd even jofel, voor de rest wel fijn dat je kunt doen whatever je wilt zonder dat je eeuwig in de hel brandt ofzo .

Je zinnetje was bijna goed. Maar dat is vanuit mijn oogpunt dan.

[RanC]

Het zal mijn pa een rotzorg zijn wat ik vind en denk. Hij weet dat ik niet geloof en accepteerd dat ook.

Overigens moet je 'mensen dood wensen' niet altijd serieus nemen. Het zou meegenomen zijn overigens als sommige (type) mensen plotseling dood neervielen.

S. schreef op 03-04-2005 @ 19:01 :
Ok. Nice to know..

Het spijt me vreselijk, maar ik kan mezelf gewoon niet ertoe brengen langer dan vijf minuten te luisteren naar iemand die beweert dat de evolutietheorie een onaannemelijk fabeltje is en dat het creationisme wel erg aannemelijk is. Of te horen krijgen van iemand dat ik na mijn dood zal worden beoordeeld en zal branden in de hel, of ik dat nu leuk vind of niet. Of dat ik niet het recht heb over mijn eigen lichaam te beschikken als ik kwijlend en schijtend in een coma lig. Als mij dat verteld wordt is de grens heel snel bereikt.

Ninnoc schreef:
nare ik benijd je

Ach, eigenlijk is het heel gek. Mijn broer is ook zo atheïstisch als de pest, maar die heeft veel meer moeite met de wetenschap dat wij gewoon niet weten waarom we op de aarde zijn. Maar hoe ik het ook wend of keer, ik kan er gewoon absoluut niet mee zitten. Ik zie de vraag waarom we op deze aarde zijn niet als iets bijzonders, maar als een van de vragen waar ik gewoon geen antwoord op weet. Ook in de natuurkunde zijn er heel veel dingen waar ik het antwoord niet op weet, gewoon omdat ik geen hoogleraar natuurkunde ben. Maar ik heb geen enkel probleem dat te aanvaarden.

Ik vind de beweegredenen van gelovigen interessant. Ook vind ik het soms wel grappig om te discussiëren over iets waar per definitie niet zinvol over te discussiëren valt (zoals het eventuele bestaan van een god). Verder kleven er wel enkele nadelen aan religie. Zo kan het gemakkelijk misbruikt worden door machthebbers om bijvoorbeeld het volk (of de vrouw, homo, ongelovige) te onderdrukken of het volk te motiveren voor een oorlog. Verder vormt religie een obstakel voor het vrije denken en dus voor de wetenschap. Zonder religie zouden wij waarschijnlijk inmiddels 25 planeten hebben gekoloniseerd.

RanC schreef op 03-04-2005 @ 20:32 :
Overigens moet je 'mensen dood wensen' niet altijd serieus nemen. Het zou meegenomen zijn overigens als sommige (type) mensen plotseling dood neervielen.

Aha, de "van de Ven"-constructie.

[T_ID]

Mujahideen schreef op 03-04-2005 @ 20:29 :
Je zinnetje was bijna goed. Maar dat is vanuit mijn oogpunt dan.

ah, weer een fijn spelletje "ïk ben een betere gelovige dan jij"....

T_ID schreef op 04-04-2005 @ 09:45 :
ah, weer een fijn spelletje "ïk ben een betere gelovige dan jij"....

Muja is het perfecte voorbeeld van iemand die zijn identiteit alleen maar aan het geloof ontleent. Dat zie je vaak bij moslims, vandaar dat ze ook altijd meteen op hun achterste benen staan wanneer je hun gelooft 'beledigt'.

[Bart Klink]

Ik ben zelf jarenlang christen geweest maar ervan afgestapt toen ik er achter kwam dat dingen heel anders waren dat wat mij altijd is voorgeschoteld. Ik heb zelf een kritische houding weten te ontwikkelen die heel goed in staat is zin van onzin te onderscheiden. Geloof hoort duidelijk bij de laatste. Het filosofisch naturalistisch wereldbeeld dat ik nu heb biedt een logische en samenhangende verklaring voor alles, in tegenstelling tot geloof in een god.

De verwondering over van alles die ik als gelovige had (en aan God toeschreef), heb ik nu nog steeds. Het leven is voor mij alleen maar bijzonderder geworden nu ik besef dat ik het hier en nu voor mekaar moet zien te krijgen, op eigen kracht.

Dit neemt niet weg dat religie mij blijft intrigeren. Ik ben vooral geïnteresseerd in de beweegredenen van gelovigen en het ontstaan van het christendom.