Oud 23-05-2004, 15:31
Riantje
Riantje is offline
Dit is een verhaal dat ik al een hele poos geleden heb geschreven, maar ik ben gewoon benieuwd wat jullie ervan vinden.

Voorzichtig nam ik een hap van mijn tosti. Op pijnlijke wijze ontdekte ik dat hij nog veel te heet was en ik legde hem weer neer. Ik bevond me in ‘Het hol van de leeuw’, een oud en naargeestig cafeetje in hartje Amsterdam. Als ze hier niet zo lekkere tosti’s hadden gehad, was ik hier nooit gekomen want zoals ik al zei: dit cafeetje was naargeestig, donker en naar mijn mening een ontmoetingsplaats van de onderwereld. De naam ‘Het hol van de leeuw’ deed het café dus eer aan.

Omdat ik helemaal achterin het café zat, verscholen in het duister en achter een grote kamerplant, zag ik de man niet aankomen. Wel hoorde ik luid geschreeuw en het roepen van dingen die God niet zou mogen horen. Spullen rinkelden, glas brak en ik zag nog steeds niets.
“Psst meiske, ik kom even bij je zitten.” Een tikje op mijn schouder en ik schrok op. Een man was bezig zich half onder mijn tafel te wringen en stootte daarbij de kamerplant om.
“Zet hem weer rechtop, vlug! Ze komen achter me aan!” Ik weet niet waarom maar ik haastte me om de plant weer rechtop te zetten. Ik zat net weer op mijn stoel toen er met veel kabaal een horde mensen het café in kwam rennen. “Waar is hij? We weten dat hij hier naar binnen is gegaan!” De barman, tegen wie het gezegd werd, keek angstig om zich heen. Dit maakte hij natuurlijk niet elke dag mee. Hij keek verbaasd en schudde met zijn hoofd, zijn zwarte krullen deinsden vrolijk op en neer. De mensen zwaaiden met stokken en er lag een boze blik in hun ogen. Ik zag dat het winkeliers waren. De man onder de tafel begon zich te bewegen, het tafelkleedje gleed mee de tafel af. Ik kon het nog net grijpen. De winkeliers splitsten zich nu in groepen en gingen de bezoekers van het café ondervragen. Ik hield mijn adem in toen een grote, stevige man op me afkwam. Onze blikken kruisten elkaar en even hield hij zijn ogen op me gericht. Toen riep hij met harde stem: “Kom op, hier is hij niet, we gaan verder!”

Zo snel ze gekomen waren, zo snel waren ze ook weer verdwenen. Ik slaakte een zucht van verlichting, alhoewel ik niet wist waarom ik zo bang was. Waarom trok de taak om die rare man te verdedigen me zo aan?
De tafel begon weer te bewegen en niet veel later zat de man tegenover me.
“Hmm lekker,” de man nam een grote hap van mijn tosti, de kaas droop over zijn kin. Nu kwam er een grote woede in me op. Had ik hem van die mensen gered, kon er niet eens een bedankje vanaf! Zat hij daar met zijn mond open mijn tosti weg te kauwen!
“Wat is er?” Hij keek me verbaasd aan. “Dat kan ik beter aan jou vragen vriend!” Ik was niet van plan me beet te laten nemen door zo’n oude man. Hij leek wel een zwerver. Ik bekeek hem eens goed. Lange, smoezelige haren om een al wat verouderd gezicht. Er waren trouwens overal haren, waar je ook keek. Het groeide uit zijn neus en uit zijn oren. Hij had een lange baard waarin, als ik me niet vergis, nog wat restjes kaas in kleefden en onder zijn neus groeide een dikke snor waar aan de uiteinden kleine puntjes waren gedraaid.

“Oké, ik ben je wel mijn verklaring schuldig.” De man had inmiddels mijn tosti op en keek me met zijn kleine oogjes onderzoekend aan. Het waren blauwe ogen waar je in kon verdrinken maar ik wendde mijn hoofd af.
Tenslotte knikte ik ten teken dat hij kon beginnen.
“Ik hou niet van de wereld zoals hij nu is,” begon hij.
“De mensen van deze tijd maken het kapot. Eens was de aarde zo mooi, zo ongerept, dat er allemaal verschillende dieren leefden, dieren die je nu nooit meer ziet. Heb je wel eens van de Tjatjikkie gehoord?”
Ik schudde mijn hoofd.
“Nou die is er dus ook niet meer,” verklaarde hij eenvoudig. Ik fronste mijn wenkbrauwen. “Dat komt allemaal door de mens, die met zijn computers, auto’s en al die andere vervloekte apparaten de wereld vernietigen. En ik wil dat niet meer!” Hij verhief zijn stem zodat hij bijna schreeuwde. Spettertjes speeksel vlogen op mijn jas maar ik merkte het niet. Ik staarde naar zijn ogen die nu geel oplichtten. Er ging een straling vanaf die me betoverde; ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. “En daarom protesteer ik en maak ik dingen kapot die de wereld vernietigen. Want het mag niet! Het mag niet meer!” Ik hoorde nog maar flarden van het geschreeuw wat de man produceerde. Wat ik steeds duidelijker begon te horen was muziek. De noten en de klanken dreven op de stralen uit de ogen van de man. Ik zag ze langzaam dichterbij komen. De noten werden steeds groter en de stralen steeds kleiner. Ze stopten voor mijn ogen en er kwamen mensen bij die dansten. Ze dansten voor mij, voor mijn ogen. Plotseling, onaangekondigd, drongen ze met grote kracht mijn ogen in. Ik dacht dat ik knapte. Een grote, warme gloed leek mijn ogen te verbranden. Kleine, scherpe mespuntjes staken in mijn hoofd. Ik gilde en maaide met mijn handen, het deed pijn. Ik dacht dat ik stikte! Een afgrijselijk gegil klonk in mijn hoofd. Ik drukte mijn handen op mijn oren. Nog even was het gegil er en toen stierf het langzaam weg.

“Kom we gaan.” De man trok mij haastig overeind en keek schuchter naar de mensen in het café die ons achterdochtig aanstaarden. Ik voelde me zweverig maar lekker. Een zachte gloed gloeide na in mijn hoofd. Wankelend liep ik aan de arm van de man het café uit. Eenmaal buiten snoof ik de prikkelende schone lucht op, tenminste dat wilde ik maar het enigste wat ik rook waren uitlaatgassen. Ik keek boos op me heen. De mensen die ik aankeek, zouden zeggen dat ik een kwaadaardige blik in mijn ogen had. Toen ik in de etalage keek, zag ik dezelfde ogen van iemand die ik pas geleden had gezien maar ik kon ze niet thuisbrengen.

We liepen langs de gracht, arm aan arm. Sinds mijn uitval in het café hadden we nog niks gezegd. Toen we de grote weg naderden, nam een strijdlustig gevoel mijn lichaam over. De muziek was er weer. De noten en mensen dansten niet meer voor mijn ogen maar de muziek hoorde ik des te duidelijker, diep in mijn hoofd. De klanken werden steeds harder, moedigden me aan. Ik trok me van de man los en begon te rennen, richting de auto’s, de file. Ik begon te gillen: “Auto’s, alleen maar auto’s, jullie verpesten de wereld! Jullie maken de wereld kapot! Jullie zullen verdwijnen, IK zal jullie laten verdwijnen!” Ik had de eerste auto al te pakken en ramde een achteruitkijkspiegel aan diggelen, al snel volgden de ruitenwissers. Naast me verscheen de man. Hij brak het glas van de auto met zijn vuist. Onze ogen lichtten geel op…
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 23-05-2004, 15:41
Verwijderd
Heel mooi verhaal! Echt cool! ennum, het is ''arm in arm'' en geen ''arm aan arm''... toch?
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 15:45
Riantje
Riantje is offline
Owja dat kan ook ja
Hmm, maar heeft arm aan arm ook niet een betekenis?
Weet het niet eigenlijk
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 15:45
duivelaartje
Avatar van duivelaartje
duivelaartje is offline
Hmm leuk. Doet me denken aan een verhaal die ik zelf vroeger had geschreven. Maar dat ging over monsters die de wereld wilden vernietigen. Maar leuk!
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 15:46
duivelaartje
Avatar van duivelaartje
duivelaartje is offline
Citaat:
Riantje schreef op 23-05-2004 @ 15:45 :
Owja dat kan ook ja
Hmm, maar heeft arm aan arm ook niet een betekenis?
Weet het niet eigenlijk
Tis arm in arm.
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 15:46
Riantje
Riantje is offline
Oké dankju
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 17:47
nijs
Avatar van nijs
nijs is offline
Spettertjes speeksel vlogen op mijn jas maar ik merkte het niet. [/B][/QUOTE]

Een mooi, boeiend en speciaal verhaal, maar ik heb ff een opmerking: je vertelt de hele tijd wat de ik-persoon beleeft en opmerkt, dus een zin als die hierboven staat, kan eigenlijk niet. Verder echt goed (je andere verhaal ook trouwens!)
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 18:18
Riantje
Riantje is offline
Bedankt voor je reactie! Maar ik snap niet helemaal waarom die zin niet klopt. Kan je het wat duidelijker uitleggen?
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 18:26
Verwijderd
Nou, als de persoon het niet merkt, hoe kan het dan wel opgeschreven zijn? moet er dan geen linkje terug ofzo.

Alsof iemand zn middelvinger naar je rug opsteekt, merk je zelf niets van, maar kan je wel later horen. Maar, zonder bron past zoiets dus niet in een verhaal....
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 18:39
Riantje
Riantje is offline
Ooow wacht ik snap um!
Hahaha jemig dat me dat gewoon niet opvalt!
Dom, Dom, Dom :$
Met citaat reageren
Oud 23-05-2004, 18:41
Verwijderd
graag gedaan, en ook dank aan Janneke
Met citaat reageren
Oud 24-05-2004, 18:33
Riantje
Riantje is offline
Natuurlijk
Met citaat reageren
Oud 24-05-2004, 18:37
Millroy
Avatar van Millroy
Millroy is offline
excuse the language, maar wat zijn tosti's?
Best een leuk verhaal
Die man zou beter wat meer mensen geel maken.
Greenpeace would be a force to be reckoned with
__________________
I can say what I want to, even if I'm not serious. Just kidding!
Met citaat reageren
Oud 24-05-2004, 18:42
Riantje
Riantje is offline
Een tosti zijn twee boterhammen op elkaar met daar ham en kaas tussen. Dat doen ze dan in een speciaal tosti-apparaat en dan heb je zeg maar btje geroosterd brood met gesmolten kaas en ham ertussen.
Is heel lekker !
Sorry, maar weet niet hoe ik het beter uit kan leggen
Wist niet dat jullie dat niet kenden...
Met citaat reageren
Oud 24-05-2004, 18:46
Millroy
Avatar van Millroy
Millroy is offline
Ahzo!
Hier is dat gekend onder de naam Croque Monsieurs!
poetisch, nietwaar ?
__________________
I can say what I want to, even if I'm not serious. Just kidding!
Met citaat reageren
Oud 24-05-2004, 18:51
Riantje
Riantje is offline
Aja, dat is waar ook Croque Monsieurs!
Is frans2 toch nog ergens goed voor
Poetisch inderdaad!
I love france
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
De Kantine There is no Saai #531
TopDrop
500 20-02-2009 14:42
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Vrouwenopvang Fryslân
Verwijderd
17 05-03-2007 15:12
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Ronnie het medium
Verwijderd
10 27-04-2005 23:10
Verhalen & Gedichten Verhaal voor stage (reacties zeer gewenst)
Verwijderd
12 08-10-2002 12:04
ARTistiek Mijn verhaal, nieuwe versie en makkelijker te lezen
ArvidKeemink
4 04-09-2001 20:57


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 15:56.