Oud 14-08-2005, 22:47
devilcat
devilcat is offline
Ik heb paniekaanvallen,agorafobie ...nou ja gewoon veel shit, maar een bepaald ding is ook dat ik zo BANG ben voor die grote ruimtes als...OP een strand lopen en het is bijvoorbeeld helderen hemel..


Er is dus niks boven je ...in het niets...geen beschutting niks..
Een grote koepel die oneindig de ruimte in gaat...dat beangstigt me zo.. Vooral als het ook nog een groot plein is of dus het strand.

Als ik in de bossen loop heb ik weinig last omdat ik zo lekker beschut ben onder de bomen..

maar zogauw ik op het strand kom of ergens anders groot..Ja dan word ik duizelig en paniek slaat toe hyperventileren gewoon dat pleinvrees..


Maar zijn er meer mensen die zo bewust merken van " Hey wat een grote lucht eigenlijk en dat houdt niet op...Help...te weinig beschutting"
??
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 14-08-2005, 23:31
Marcade
Avatar van Marcade
Marcade is offline
Ik ken het niet. Waarom zou je beschutting willen in zulke open ruimte's; waar precies ben je bang voor?
Met citaat reageren
Oud 14-08-2005, 23:44
Al Murphy
Avatar van Al Murphy
Al Murphy is offline
het staat er toch? open ruimtes
Met citaat reageren
Oud 14-08-2005, 23:50
devilcat
devilcat is offline
ik weet neit waarom ik er precies bang voor ben..Ik voel me gewoon zo ..Alleen zo klein in die grote ruimte alsof ik in het niets opga...Kan het niet uitleggen

maar ik ga dood van de angst echt .
Ik zou bijvoorbeeld NO WAY over het strand kunnen lopen zonder dat we tentjes tegen komen waar ik naarbinne kan vlchten..

Ik maak me zo'n zorgen voor mijn nieuwe school, en de uitjes die we gaanmaken..
Ik slik medicijnen en heb al 2 jr een psychiater..maar toch..
Ik ben wanhopig
Ik slaap 16 uur per dag, als ik op straat kom heb ik vaak angst, weke benen van de adreline en kan geregeld in paniek raken.

Soms heb ik dagen dat ik me ineens goed voel, dan kan ikweer een paar dingen doen zoals alleen naar het park gaan. MAar dan denk ik bijvoorbeeld de dag erna " Joepie kan weer wat doen" maar dan ga ik de deur uit en dan slaat de angst op me en raak in paniek..
Ik zie het somber in.
Helemaal...nu ik ineens bedenk...dat ik altijd nog zelfmoord kan plegen als het echt erg word. niet dat ik dat zou doen dat vind ik veelste erg, maar ik word wel bang dat uberhaupt die gedachte in me opkwam. Maar ik zou het niet uitvoeren hoor..

Ik wil/ben kunstenaar en wil graag ergens zitten tekenen buiten,maar zogauw ik ga zitten ...lijkt het wel alsof me evenwichtsorgaan raar doet,
ik raak gewoon in paniek van die lucht , van het alleen zijn van...ja....geen uitweg weten.

Ik heb het nu zo'n 5 jaar..ben 19 nu bijna 20.
En ik stapel mijn bord weer zo vol, ik had het idee om mijn vliegangst te overwinnen door gewoon te gaan vliegen en dan te hopen dat ik een keer indirect een "koude emmer met water in mijn gezicht krijg" die me wakker laat worden uit deze angstwereld....
maar ja ...dan moet ik wel het vliegtuig in en misschien loopt dat wel uit op een fiasco.

Hoe kan ik nou op deze wereld leven..als er overal lucht is?
Met citaat reageren
Oud 14-08-2005, 23:52
devilcat
devilcat is offline
paniekaanvallen/agorafobie/hyperventilatie/straatvrees..
Met citaat reageren
Oud 14-08-2005, 23:53
Marcade
Avatar van Marcade
Marcade is offline
En heb je dat altijd je hele leven gehad? Is het erger als het donker is? Ben je bang dat er iets vanuit die leegte op je af komt, of dat je er in verdwijnt oid?

@Al Murphy: Duh, dat ze bang is voor open ruimtes snapte ik ook wel; maar ik vroeg indirect of ze specifieker kon zijn.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 00:04
devilcat
devilcat is offline
nee heb het niet me hele leven ,sinds mijn 14e zo'n beetje.

waarschijnlijk is het een verwerking van me jeugd. [die dingen die er zijn gebeurd toen]

Het gekke is , als het savonds is heb ik er minder last van, althans nog wel erge spanning maar ik ben sowieso meer ontspannen als ik gewoon op straatloop..

ik kan het niet verklaren ,
maar ik dacht, misschien zijn er meer mensen die het hebben of die het kunnen verklaren.

Bedankt iig voor de reactie
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 00:17
akumabito
Avatar van akumabito
akumabito is offline
Wow.. da's ook niet niks zeg..

Als ik vragen mag; heb je dan ook last als het heel erg donker is? (onafhankelijk of je dan binnen of buiten bent) Want het lijkt mij dan een beetje dat dat ook een soort gevoel van oneindigheid geeft misschien..

Helpt het misschien als je buiten bent als je je focused op de grond? Dan heb je in ieder geval een vast aanknopingspunt om je op te oriënteren denk ik. En daarbij, als je omlaag kijkt, zie je ook niet zoveel van "het grote niets".

Een domme opmerking misschien (waarschijnlijk!), maar als je achteraf terugkijkt, is het dan eigenlijk wel zo erg om te denken dat mensen maar klein en nietig zijn? Want als je nou eens kijkt naar "het grote geheel der dingen", dan ZIJN we toch ook niet meer dan dat? Daar is niks ergs aan.. (ik krijg opeens helemaal de neiging om Dust in the Wind weer op te zetten..)
__________________
On my Journey, Destinations are Optional, and not Always Desirable.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 00:21
Waltz
Avatar van Waltz
Waltz is offline
Ik ken het zelf niet maar kan het me wel enigszins voorstellen. Het lijkt me erg naar..

Verder wilde ik toch reageren omdat ik merk dat ik 's avonds over het algemeen ook minder angstig ben. En dat bepaalde medicijnen mij helpen tegen de angsten die ik overdag heb (al zijn die anders dan die van jou). Misschien kan je het met je psychiater eens hebben over andere medicijnen? Want wat je nu neemt helpt blijkbaar niet..?

Veel sterkte.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 00:30
Onbekend
Onbekend is offline
Ik herken dit.. ik heb het ergens op het forum omschreven als: Bang zijn om uit te zoomen van de aarde. als ik net als jij bedenk dat er verder boven/onder je niks meer is,dat het heelal oneingdig is,, dan word ik helemaal gek.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 00:31
Mark Almighty
Avatar van Mark Almighty
Mark Almighty is offline
Nooit last van. Kan me er ook helemaal niks bij voorstellen eigenlijk. Ik zie of snap niet waar je bang voor zou moeten zijn (wat niet betekent dat ik het per definitie belachelijk vind).
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 00:34
Akilina
Avatar van Akilina
Akilina is offline
Citaat:
devilcat schreef op 14-08-2005 @ 22:47 :
Ik heb paniekaanvallen,agorafobie ...nou ja gewoon veel shit, maar een bepaald ding is ook dat ik zo BANG ben voor die grote ruimtes als...OP een strand lopen en het is bijvoorbeeld helderen hemel..


Er is dus niks boven je ...in het niets...geen beschutting niks..
Een grote koepel die oneindig de ruimte in gaat...dat beangstigt me zo.. Vooral als het ook nog een groot plein is of dus het strand.

Als ik in de bossen loop heb ik weinig last omdat ik zo lekker beschut ben onder de bomen..

maar zogauw ik op het strand kom of ergens anders groot..Ja dan word ik duizelig en paniek slaat toe hyperventileren gewoon dat pleinvrees..


Maar zijn er meer mensen die zo bewust merken van " Hey wat een grote lucht eigenlijk en dat houdt niet op...Help...te weinig beschutting"
??
Ik heb alleen af en toe als het 's nachts is en ik buiten ben dat ik me dan soms heel nietig en klein kan voelen als je zo de uitgestrekte sterrenhemel boven je ziet. Maar niet op een beangstigende manier. Daarom lijkt het me heel naar om zulke angsten te voelen zoals jij die ervaart, vooral als het je echt beperkt en belemmert bij wat je wilt doen in je leven en als je er soms zo wanhopig en machteloos door voelt dat je het niet meer weet. Dat is gewoon heel naar.

Ik zou hier wel in ieder geval voldoende over praten met je psychiater (of andere hulpverlener), zodat dit echt goed duidelijk is voor hen hoe erg je hier onder lijdt en dat je ook de juiste hulp krijgt (zoals misschien bijvoorbeeld ook andere medicijnen die beter werken tegen je angsten). En zodat je ook concrete en gerichte therapie kunt krijgen voor je angsten, mocht je die op dit moment niet krijgen (zoals cognitieve therapie).

Daarnaast kan het je misschien ook helpen om over je angst (agorafobie) te lezen. Want ik denk dat hier genoeg boeken over zijn als je hiernaar zou zoeken in de bibliotheek of op internet. Boeken die de angsten die je ervaart informatief behandelen of (zelfhulp)boeken die bedoeld zijn voor mensen met agorafobie en die gericht zijn op wat je hier zelf aan kunt doen om er meer grip op te krijgen. Dit is misschien wel goed, omdat je hieruit misschien handvaten kan krijgen om hier beter mee om te gaan of dit te overwinnen en om je angsten van een meer rationele kant te zien.

Ik kan me bij jouw angsten wel iets voorstellen. De angst voelt heel reëel, maar de reden om de angst te voelen is dat niet. Dus ik denk dat je gewoon uiteindelijk moet zien te achterhalen waar je nu echt precies bang voor bent en waar de oorsprong ligt van deze angsten, zodat je het kunt beredeneren en je los kunt raken uit deze vicieuze cirkel van gevoelens en gedachtes van overweldigende angst. En dit is echt wel mogelijk, dus wanhoop niet. Deze angsten kun je echt wel overwinnen (misschien is het moeilijk, maar echt wel haalbaar). Put ook kracht uit de momenten en dagen waarop je nauwelijks belemmert wordt door deze angsten.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 01:54
Verwijderd
Citaat:
Mark Almighty schreef op 15-08-2005 @ 00:31 :
Nooit last van. Kan me er ook helemaal niks bij voorstellen eigenlijk. Ik zie of snap niet waar je bang voor zou moeten zijn (wat niet betekent dat ik het per definitie belachelijk vind).
Als je het over een geestelijke stoornis hebt (en dat is dit) dan kom je eigenlijk nooit ver als je die angst met 'common sense' wilt verklaren.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 02:32
MTpower
Avatar van MTpower
MTpower is offline
Ik vind het juist fijn als er een open lucht is, lekker zonnetje dat doorkomt
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 13:26
Mark Almighty
Avatar van Mark Almighty
Mark Almighty is offline
Citaat:
nare man schreef op 15-08-2005 @ 01:54 :
Als je het over een geestelijke stoornis hebt (en dat is dit) dan kom je eigenlijk nooit ver als je die angst met 'common sense' wilt verklaren.
Nou kijk, claustrofobie kan ik nog wel begrijpen: een kleine ruimte, je kunt nergens heen als er iets gebeurd, oké. Maar bang zijn voor ruimtes begrijp ik dan weer niet (omdat je dat dus weer niet met common sense kunt verklaren ).
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 14:35
vogelvrij2
vogelvrij2 is offline
Ik heb het precies omgekeerd. Ik hou heeeeeel veeel van ruimtes. Wat ik pas erg vind is me helemaal overgeven aan bedekte, dichte voertuigen. Een beetje claustrofobie dus eigenlijk. Een lift is pas erg...brrr. En misschien ook een rede waarom ik liever niet in een stad woon. Ik ben daar niet bang ofzo, maar je kan nooit zo ver kijken... En ik hou erg van Nederland: je kan tenminste in de verte kijken.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 15:53
devilcat
devilcat is offline
Ik snap dat somminge mensen er geen voorstelling bij kunnen hebben bij mijn angsten

Had ik ook toen ik klein was en een documentaire zag over een vrouw met straatvrees. Ik dacht HOE KAN JE DAAR NOU BANG VAN ZIJN????

maar nu heb ik het zelf en dan snap je het
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 16:07
vogelvrij2
vogelvrij2 is offline
Citaat:
devilcat schreef op 15-08-2005 @ 15:53 :
Ik snap dat somminge mensen er geen voorstelling bij kunnen hebben bij mijn angsten

Had ik ook toen ik klein was en een documentaire zag over een vrouw met straatvrees. Ik dacht HOE KAN JE DAAR NOU BANG VAN ZIJN????

maar nu heb ik het zelf en dan snap je het
Ik snap heel goed wat je bedoeld: ik begrijp het, maar ik heb het alleen omgekeerd.

En, waarom denk je dat het een verwerking uit je jeugd is? Niet dat ik per se vind dat je dat even moet uitleggen, maar dat zou wel is wat kunnen verklaren.

Je zegt dat je veel tekent. Heb je een al een paar tekeningen? Hoe vol zijn die? En welke tekeningen vind je mooi? Zijn die vol of heel leeg? Want ik weet van mezelf wel dat lege tekeningen mij wel aanspreken, zo diepzinnig, zo "een klein ding op een grote wereld", mooi joh
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 15-08-2005, 18:56
moon
Avatar van moon
moon is offline
Mijn vriend heeft het ook (ik heb het bij onweer). Mijn vriend is ook bang voor lange rechte wegen want ook daar kan hij te weinig beschutting vinden en kan hij niet afwijken ofzo. Hij is ook net als jij bang voor iets dat eindeloos is, waar geen einde aankomt. Dat is wat ik ook bij jou lees. Wat je er aan kunt doen weet ik niet zo goed, ook mijn vriend weet niet wat hij met die angst moet.
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 18:57
moon
Avatar van moon
moon is offline
Overigens herken ik wel de angst voor te veel vrijheid of juist te gevangen zitten, maar dat vertaald zich bij mij niet in ruimtes.
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 19:47
devilcat
devilcat is offline
inderdaad, lange rechte wegen zonder 1 zijweg...zonder een winkel waar je naar binenn kan vluchten..ja dat vind ik ook afschuwelijk..

tipje vanmijn jeugd op te helderen :
Mijn moeder is een psychiatrisch patient.
Mijn moeder is 6 x in me leven nu [ben 19] in de war geweest, psychoses etc Opname in klinieken, dus moeder weg.

Heb haar ook op mijn 6e "gevonden" in bed, toen ik haar moest wakker maken, alleen ze werd niet wakker. Ze had zichzelf vol gestouwd met haar pillen. Dus gelijk ambulance erbij maag leegpompen alleen ik moest met mijn broer weg omdat min vader niet wou dat ik erbij was.

Maar op mijn 2e 7 weken was mijn moeder weg vanwege depressie en in de war
op mijn 4e in de war
6e zelfmoordpoging van em moeder
8e weer in de war
18e in de war
en 19 e ook in de war, paar maanden geleden met epileptische aanval erbij.




Misschien, dat doordat mijn moeder dus VAAK bij me weggging en ik haar ook heb meegemaakt in de war zijnde, ook toen ik klein was, en dan deed ze ook erg psychotisch en raar. Dus als kind denk je " He? is dit mijn moeder?"
Ook vanmijn 6e af gingen ze naar het cafe, mijn ouders dus alcoholistisch gebeuren. [ik en mijn broer dus alleen thuis, vaak 4-5 x inde week zaten ze in de kroeg, moeder vaak dronken]
zoveel nog te vertellen maar ik heb ook natuurlijk een gelukkige jeugd gehad heus !


Maar anyway, dit is nog maar iets wat ik heb meegemaakt al in me prille leven, maar misschien is het wel dat ik in GROTE ruimtes...dus GEEN beschutting [ moeder ] meer heb, dus raak ik in paniek [ net als dat mijn moeder=beschutting, wegviel ]

...Hmm...

Hier praat ik dan vooral met mijn psychiater over..En zij denkt , en ze is echt wel kundig dus ik geloof haar wel, dat ze met dit praten mijn woede en verdriet wil laten verwerken en dat ik op een gegeven moment van de angsten afben. Ze zegt ook dat wwat ik vanaf me 14e nu heb die paniek en fobie dat dat het verwerken is van Vroeger.
Met citaat reageren
Oud 15-08-2005, 19:58
vogelvrij2
vogelvrij2 is offline
Hmm, zit wat in
Met citaat reageren
Oud 17-08-2005, 17:39
devilcat
devilcat is offline
na lang nadenken heb ik het Uitje naar Sail op de boot op het IJ ook maar afgeblazen...
Nu baal ik...
want zij hebben lol
En ik zit weer binnen
,,zucht..
Met citaat reageren
Oud 18-08-2005, 19:43
vogelvrij2
vogelvrij2 is offline
Citaat:
devilcat schreef op 17-08-2005 @ 17:39 :
na lang nadenken heb ik het Uitje naar Sail op de boot op het IJ ook maar afgeblazen...
Nu baal ik...
want zij hebben lol
En ik zit weer binnen
,,zucht..
Hmm, ik denk dat je het best kan proberen er wat aan te doen, want als ik dit lees, is het niet zo fijn dat je er nog je hele leven anders last van zult hebben. Ik weet niet of dit een beetje te behandelen is?
Met citaat reageren
Oud 18-08-2005, 19:55
Verwijderd
Citaat:
Mark Almighty schreef op 15-08-2005 @ 13:26 :
Nou kijk, claustrofobie kan ik nog wel begrijpen: een kleine ruimte, je kunt nergens heen als er iets gebeurd, oké. Maar bang zijn voor ruimtes begrijp ik dan weer niet (omdat je dat dus weer niet met common sense kunt verklaren ).
Dat kun je ook alleen maar begrijpen omdat je daar blijkbaar zelf ook gevoeliger voor bent of, zo je wilt, meer aanleg voor hebt dan voor pleinvrees.

Die common sense-toets voldoet ook niet zo goed, want wij zouden denken dat een 'redelijk denkend mens' eerder bang wordt van kleine ruimtes dan van grote, omdat het bedreigend is geen bewegingsvrijheid te hebben of vast te komen zitten. Maar andersom kun je natuurlijk evengoed betogen dat mensen meer kans hebben om lastiggevallen te worden op straat, ze worden blootgesteld aan allerlei gevaren, et cetera.

Een hallucinatie kun je je ook niet echt levendig voorstellen als je zelf geestelijk gezond bent.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 18-08-2005, 20:06
juno
Avatar van juno
juno is offline
Je weet toch dat een fobie is aangeleerd en ook valt af te leren met gedragstherapie he?

Mijn nichtje had het op haar zestiende zo erg dat ze niet eens meer de hond durfde uit te laten. Ze heeft nu nergens meer last van, maar had wel therapie nodig.

Een trucje van haar was een sterk smakend snoepje te nemen, dat leidde af. Fishermans friend is sterk spul.
Met citaat reageren
Oud 18-08-2005, 21:59
devilcat
devilcat is offline
ben net met mijn vader en broer naar sail gereden met de fiets.

Maar het ging niet goed, raakte op een gegeven moment volledig in paniek door die grote ruimtes,grote blauw lucht, grote flatgebouwen rond me heen, Ik werd echt helemaal GEK!
Dus snel naar huis fietsen wat een ware hel was .

Als je de angst niet begrijpt, maar wel hoogtevrees kent, moet je je maar inbeelden dat je constant op een hoge balk loopt als je buiten bent, die angst heb je in je hele lijf.

Ik word gewoon echt gek in me hoofd lijkt het wel.

alsof ik zweef, alsof het neit meer echt is alsof....er gevaar dreigt...

Ik KAN het niet omschrijven wat ik dan voel, maar het is hel iig.

Ik ga maandag wanneer ik weer een afspraak heb met mijn psychiater eens goed haar duidelijk maken dat het niet meer KAN ZO !.
ik loop al dik 2 jaar bij haar, medicijnen etc en he tlijkt wel ERGER te zijn geworden..



En dan begint mijn school ook nog over 2 weken, en er is introductieweek waarnaartoe?
STEL dat we naar het 't IJ lopen, of naar het strand...ik schaam me kapot dat ik niet meekan ..hoe moet ik dat uitleggen !!???
Met citaat reageren
Oud 21-08-2005, 20:06
juno
Avatar van juno
juno is offline
Een belangrijk deel van een fobie is de angst voor de angst, en het vermijdingsgedrag wat daarbij hoort. Zolang jij veilig binnezit is er niets aan de hand, toch?

Gedragstherapie helpt, beter dan medicijnen. Maar het is wel zwaar, want ieder klein stapje is weer een gevecht met je eigen angst en een overwinning.

Je moet echt doorhebben dat je fobie jouw kwaliteit van leven aantast, en gemotiveerd zijn om je angst het hoofd te bieden. Dat doe je onder begeleiding, en stapje voor stapje. Je hoeft heus niet meteen een dag lang op het ijsselmeer te dobberen in een bootje. Je begint met iets kleins, en dat bouw je op zodra voor iedere stap de angst weg is. Een blokje om door brede straten, eventueel met een pleintje. Durf je dat? Volgende stap: Een uurtje naar het park en dan niet onder de bomen blijven, maar wel weten dat ze op 10 meter afstand lopen zijn.

Die begeleiding kan ook van iemand in jouw omgeving zijn, die je verrtrouwt. Iemand die zch ook voor jou wil inzetten, die samen met jou dat traject wil afleggen. Mijn nichtje deed het met een jongen waarmee ze nu getrouwd is. Ze kenden elkaar net een week.
Met citaat reageren
Oud 21-08-2005, 21:28
Kladderkatje
Avatar van Kladderkatje
Kladderkatje is offline
Citaat:
devilcat schreef op 18-08-2005 @ 21:59 :
En dan begint mijn school ook nog over 2 weken, en er is introductieweek waarnaartoe?
STEL dat we naar het 't IJ lopen, of naar het strand...ik schaam me kapot dat ik niet meekan ..hoe moet ik dat uitleggen !!???
je kunt het het beste vantevoren gewoon even uitleggen aan je klas & mentor. vertel wat er is, desnoods zoals je hier ook al hebt uitgelegd en leg het zo goed mogelijk uit.
ze zullen er sneller begrip voor hebben dan je denkt
hier stuit je toch ook op begrip? waarom daar dan niet? geloof me, het verschil is echt niet zo groot
Met citaat reageren
Oud 21-08-2005, 21:53
dark*dizzie*
Avatar van dark*dizzie*
dark*dizzie* is offline
Hey ik heb hier zelf geen last van maar het lijkt me heel erg lastig.
Zoals Kladderkatje al zei: praat met je mentor en klas. Zodat zij ook weten wat er aan de hand is. En weten jou vrienden ook wat er aan de hand is? Kunnen zij jou helpen bij dit probleem?
__________________
Foras exire Jippus ac Jannica non possunt
Met citaat reageren
Oud 22-08-2005, 21:59
devilcat
devilcat is offline
mijn ouders etc weten het natuurlijk, het is al 5 jr bezig. maar zo'n 3 jaar intensief angstif

mijn vrienden, heb ik niet ZOVEEL maar iig die weten het wel , maar ..ze zijn te snel van " ja wat KAN ik doen?"
en mijn vader en broer denken ook niks te kunne doen, maar ik was metmijn meoder even naar de trein gegaan, maar dat kaartje kostte bij elkaar 20 euro !! belachelijk.

dus ja...hmm

ik heb nu bij mijn psych gedragstherapie aangevraagt.

trouwens, is het goed als je bij de gedragstherapie bent EN bij je psych?
Met citaat reageren
Oud 22-08-2005, 22:55
XQseMe2
Avatar van XQseMe2
XQseMe2 is offline
denk het wel...dat zijn 2 verschillende therapie-vormen namelijk.
maar als je er niet zeker van bent (ben ik ook niet, ik dénk het alleen maar) kun je het natuurlijk altijd even navragen bij de gedrags-therapeut (of je psych, maar aangezien je daar al vrij lang zit, kan het zijn dattie miss denkt dat hij je als klant kwijtraakt en dat hij strax nee zegt vanwege die reden haha)
__________________
Alles is irrelevant. Het is maar net hoeveel waarde je er zelf aan hecht.
Met citaat reageren
Oud 22-08-2005, 23:45
Rohit
Avatar van Rohit
Rohit is offline
Ik denk dat je stapje voor stapje van je fobie af moet komen. bijvoorbeeld je gaat met een tentje naar een grasveld, en stapje voor stapje leer je jezelf te beheersen. Als fase 1 lukt ga je over naar fase 2, een groter grasveld. En ga zo maar door. En de eind fase is een strand. Heb je dit soort therapie al eens gehad?
Met citaat reageren
Oud 23-08-2005, 15:45
devilcat
devilcat is offline
nee,
waarsch is dat die gedragstherapie, die heb ik nu aangevraagd.
Met citaat reageren
Oud 25-08-2005, 23:53
devilcat
devilcat is offline
j*zus, ik heb geen vertrouwen in dat ik mijn studie kan volgen..

Ik ben zo BANG!
Met citaat reageren
Oud 26-08-2005, 18:15
Verwijderd
Ik heb niet alles gelezen, maar waarom ben je zo bang voor je studie? Voor wat ben je precies bang?

Ik heb (ook) agorafobie (en een sociale angststoornis) en vind school ook moeilijk, maar heb wel trucjes die het makkelijker maken. Wat voor medicijnen slik je trouwens?

Sterkte.
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 27-08-2005, 20:59
devilcat
devilcat is offline
ik ben gewoon zo bang dat we met de groep aan het lopen zijn door de stad en dat ik dan neit verder durf, en dat iedereen dat ziet en het neit snapt.

Of dat er uitstapjes gemaakt worden en dat ik dan twijfel "WAT ga ik doen, mee of niet?"

etc
schaamte,
Met citaat reageren
Oud 27-08-2005, 20:59
devilcat
devilcat is offline
ohja
ik slik

Fluvoxaminemelaat = feverin
Met citaat reageren
Oud 27-08-2005, 21:26
Verwijderd
Ik heb daar laatst een tv-programma over gezien. Het schijnt echt een allesverzengende, vreselijke angst te zijn voor grote, open ruimtes. En ja, het is vaak door iets veroorzaakt. Inderdaad de jeugd, of een traumatische ervaring.

Ik wens je veel succes.
Met citaat reageren
Oud 27-08-2005, 23:11
Knutselsmurfie
Avatar van Knutselsmurfie
Knutselsmurfie is offline
Ik heb eerder het omgekeerde, ik kan slecht tegen kleine ruimtes... de grote open lucht doet mij juist goed. Het geeft me een gevoel van vrijheid.
__________________
I don't ask for much, but enough room to spread my wings | You can fool some people sometimes, but you can't fool all the people all the time
Met citaat reageren
Oud 28-08-2005, 01:29
devilcat
devilcat is offline
kleine ruimtes.daar moet ik denk ik ook niet aan denken.
Ik denk dat veel mensen dat vervelend vinden.
Met citaat reageren
Oud 28-08-2005, 11:54
zeep007
Avatar van zeep007
zeep007 is offline
Citaat:
devilcat schreef op 23-08-2005 @ 15:45 :
nee,
waarsch is dat die gedragstherapie, die heb ik nu aangevraagd.
He meid, ik dnek dat een zeer goede keuze is! Ik heb in jouw eerdere topics ook aangegeven dat ik cognitieve gedragstherapie heb gehad.
Ik heb leren omgaan met mijn angst, die stukken minder zijn dan eerst.
Het is er nog steeds, maar ik blijf mezelf pushen niet meer weg te lopen voor die angst. Dat is af en toe dagelijks aan de orde, maar ik weiger nog langer mezelf in een hoekje te stoppen.
Ik heb zometeen ook introweek, en ik ben ook bang, maar ik ga ervoor. Ik heb iig geleerd dat wat er ook gebeurd, dat het iig geen ramp is wat er gebeurt en dat ik er niet langer voor wegloop.

Sterkte iig! Het is en blijft kut.
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 16:53
devilcat
devilcat is offline
nou vandaag intro-dag, we gingen wandelen door amsterdam.

De Dam... jezus kan het nog erger, dus meegegaan , en bij het herdenkingsbeeld zat ik te flippen van binnen en zenuwachtig te doen achterin de groep zodat niemand me zag,terwijl de docent van alles uit legde wat ik niet kon horen maar wel wou horen.

Op een gegeven moment liepen we verder richting het paleis, ik was bang dat we straks helemaal op het midden gaan staan van de Dam, ja en dan kan ik echt niet weg, ja het kan wel maar dan is het wel erg raar als je als groepje wat doet en ineens loopt iemand weg.

Dus zwaar aan het denken was ik over of ik doorga, maar ik ging naar huis en vroeg aan een meisje met wie ik wel leuk kan opschieten, of zij het aan de lerares wou vertellen [ die voorop liep]

Ik ging huilend naar huis met m'n ziel onder me arm. Ik dacht/denk echt geef me maar op.
Ik ging nog wel direct door naar school om te kijken of de decaan er was met wie ik dit wil bespreken. Maar zij was er niet, dus bel ik haar vanavond wel even op.

Zucht, ik haat het dat ik anders ben dan andere, met de opleiding word ik weer even met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik dus een handicap heb. De andere kunnen wel en ik niet. En ik ben er al 5 jr mee bezig GOdver..

9 sept ga ik naar de gedragstherapie, ik hou waarschijnlijk wel mijn afspraken met mijn psychiater , en misschien gaik maar van medicijnen wisselen ofzo.

Nou vrijdag is de excursie naar duitsland, nee ik kan weer niet mee, dat lijkt mij beter van niet.

Leuk ROme...ja vliegen...oh....laat dan maar.

Ik bedoel, waarom, dit is geen leven meer.

ik moest het even kwijt, omdat ik me geen raad meer weet en omdat ik het gevoel heb het op te willen geven voor altijd en dat het nooit zal veranderen...

t is zo oneeerlijk..........
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 16:56
devilcat
devilcat is offline
Vooral mensen die het zien en horen dat ik last heb van paniekaanvallen en agorafobie/pleinvrees etc die doen waarschijnlijk in het begin "oh wat erg" maar tweedens denken ze "gelukkig dat ik het niet heb" en of je het wilt of neit, ze voelen zich toch verheven boven je...

Ik wil ook gewoon meedoen
GEWOON mens zijn
GEWOON de dingen doen
thuis dacht ik eraan, ik kap maar met die studie...Ik word wel op eigen houtje kunstenaar, maar toch...hmmz..
alsof de decaan wat kan doen?
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 17:00
Chloe Siere
Chloe Siere is offline
Dit is echt bijna voor t eerst dat ik me geen voorstelling van iets kan maken... Ik heb er ook nog nooit van gehoord. Niet dat ik je niet geloof hoor, dat wel...
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 17:04
Verwijderd
Ik leef echt met je mee Ik zal me waarschijnlijk niet eens voor kunnen stellen hoe het is..... Maarja, ik heb last van faalangst enz. Het is dan wel totaal iets anders, maar het verpest ook je hele leven als je er niets aan doet. Ik word denk ik wel steeds een beetje zelfverzekerder. Sorry dat ik het hier mee vergelijk, maar ik heb er niet zo veel verstand van en ik denk dat misschien andere forummers je betere tips kunnen geven....
Als je nog vragen hebt kun je wel een Pmtje sturen als je wil
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 17:13
Lotte
Avatar van Lotte
Lotte is offline
Bij mij werkt confrontatie het best; gewoon gaan en gedachten op nul en dan realiseren na een tijdje dat het helemaal niet eng is. En ik geniet heel erg van de dingen die ik wel kan doen als ik over m'n angstgrens heen ga, die wegen zwaarder dan de comfort van bang zijn.
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 17:22
devilcat
devilcat is offline
ik confronteer me er dagelijks mee, alleen loop ik na 5 min gestressed an paniekerig weg.
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 17:28
Lotte
Avatar van Lotte
Lotte is offline
Ik paniek soms ook nog wel hoor maar dan mag ik even uit de les bijvoorbeeld en dan ga ik wat lezen in de buitenlucht -> maakt dat ik ontspannen ben. Er bestaat volgens mij een goede confrontatie en een vervelende confrontatie. Ik had eerst alleen maar die vervelende maar dat is nu toch redelijk veranderd in goede. Namelijk het gevoel dat ik iets aan het overwinnen ben. Misschien kan je het opbouwen of een uitweg afspreken zodat je het gevoel hebt dat je weg kan als je wilt.

P.s. heb jij ook bindingsangst of claustrofobie ofzo? Want volgens mij werkt dat volgens hetzelfde principe en ik heb zelf best wel last van bindingsangst, buiten dat ik bang voor gezag en verplichtingen ben. Niet echt superbang maar ik houd er gewoon niet van.

Edit: Ho, dit gaat over open ruimtes dus. Ik heb het afwisselend; dan kan ik weer niet tegen de buitenlucht en dan kan ik weer niet tegen opgesloten zitten in een ruimte met veel mensen.

Laatst gewijzigd op 30-08-2005 om 17:32.
Met citaat reageren
Oud 30-08-2005, 22:03
devilcat
devilcat is offline
ik heb het via de telefoon met de decaan erover gehad omdat zij nog niet werkt deze week.
Maandag een afspraak.
Zij gaat vrijdag ook mee naar het dagje Duitsland en ze zij dat ze mij wel onder haar hoede zou nemen.

Nu is het best lang rijden ernaartoe..= spanning opbouwen ook in de bus zenuwachtig--->steeds verder van huis,,,alleen.

Wat zouden jullie aanraden, meegaan of neit?

waar we naartoe gaan is een of ander park ofzo met architectuur.en het scheen niet super groot ,hoog etc te zijn, maar ja dat zegt ook een "niet-fobisch" persoon/

btw, 9 sept heb ik gesprek bij de riagg voor gedragstherapie.

Zal ik dus NU meegaan duitsland?
OF
wachten op de therapie?
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten [Verhaal] De zwarte roos
Evil creature
3 31-05-2005 14:14
Psychologie Borderline (BL)
MisterDJ
10 11-05-2005 07:11
Verhalen & Gedichten Plaats hier gedichten die je mooi vindt van bekende dichters.
Dreamerfly
106 28-12-2004 22:45
ARTistiek Achter de Werkelijkheid
Inemine
33 09-06-2002 21:43
ARTistiek T begin hebbik hier wel es neergezet
Eend
48 18-05-2002 19:12
Levensbeschouwing & Filosofie Dag des Oordeels
Mujahidien
82 24-02-2002 22:59


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:35.