Over de betekenissen van woorden

[Vogelvrij]

Ik was van plan het niet te posten, maar dat moet van een aantal mensen op het DoPchat. Het is ingewikkeld en wazig, maar ik vond het heerlijk om te schrijven.

“Laat me uitpraten,” zei hij tegen mij. Hij lachte snel naar haar en vervolgde zijn betoog. “Je moet goed onthouden dat je een lief en schattig meisje bent.”
“Dat had ik ook kunnen zeggen,” zei ik verontwaardigd.
Hij schudde vastberaden zijn hoofd, wat me verbaasde. “Nee, natuurlijk niet.”
“Hoezo? Ik heb dat heus wel eens tegen d’r gezegd, hoor.”
“Je kan het wel zeggen, maar dan heeft het een andere betekenis.”
Ik fronste. “Waarom?”
Niet-begrijpend keek hij me aan. “Omdat ik een jongen ben.”
Het klonk alsof dat volkomen logisch was, maar is dat eigenlijk wel zo? En als het logisch is, wil dat dan zeggen dat het ook maar meteen goed is? Ik vind van niet.

Als twee verschillende personen in precies dezelfde situatie op dezelfde manier dezelfde woorden zeggen, heb je grote kans dat ze verschillende reacties krijgen. Dat komt door het onderscheidingsvermogen van de mens en de vele vooroordelen die we hebben. Wanneer we iemand ontmoeten, vormen we ons een beeld over diegene. In gesprekken gebruiken we dit beeld om onze reacties te formuleren. Het is een illusie te denken dat je met mensen een gesprek kunt hebben, het is allemaal geprogrammeerd door de beelden en verwachtingen. Natuurlijk kunnen we deze nog aanpassen, maar eerst zullen we proberen zelfs de meest onverwachte dingen in het beeld te passen dat we al hadden. Daar zijn we namelijk mensen voor.

Eigenlijk zouden we met een volkomen leeg verwachtingspatroon mensen moeten ontmoeten. We zouden moeten luisteren naar dat wat de ander zegt en dáár op moeten reageren, we zouden geen beeld van de ander moeten krijgen. “Ik kan geen hoogte van je krijgen” wordt op deze manier het beste compliment dat gegeven kan worden, de ander wordt dan namelijk gedwongen naar je te luisteren. Op het Internet komt het voor dat mensen elkaar onbevooroordeeld (“open-minded”) tegemoet treden, maar zelfs dan proberen we met behulp van een paar vragen (leeftijd, geslacht, interesses) een beeld te vormen. Elk mens puur op hetgeen hij/ zij zegt beoordelen, is blijkbaar onmogelijk.

Geloof het of niet, maar ik kan daar mee leven. Ik begrijp het dat mensen hun emoties en herinneringen laten meespelen in gesprekken, je kunt ze immers niet uitschakelen. Bovendien zeggen mensen vaak dezelfde woorden terwijl ze elk iets anders bedoelen, hierbij helpen je vooroordelen. Als we ons geen beeld van de ander hadden gevormd, moesten we elkaar waarschijnlijk voortdurend om opheldering vragen. Nu vind ik dat persoonlijk niet zo’n probleem, ik vraag vaak aan mensen wat ze nu precies bedoelen omdat ik niemand verkeerd wil begrijpen, maar ik zie heus ook wel het nut in van de beelden.
Maar waarom die gigantische scheiding tussen man en vrouw? Wij zijn toch allen mensen, kunnen wij dan niet hetzelfde bedoelen met onze woorden? Je zou toch hopen dat in deze moderne tijd man en vrouw gelijk waren gesteld, maar niets is minder waar. Bij alles wat ik zeg, houdt men het beeld voor ogen dat ik een vrouw ben en het dus op die en die manier bedoel. Bij mannen doet men waarschijnlijk precies hetzelfde.
Toch zal het zo zijn dat sommige woorden uit een vrouwenmond mannelijk moeten worden opgevat, of andersom. De wereld zit niet zo simpel, yang en yin, in elkaar. Niet overal zit deze scheiding, er bestaat ook nog zoiets als onzijdig. We hebben zulke grote vooroordelen over mannen en vrouwen, heel de wereld staat in het teken hiervan. Alles is onderverdeeld, inclusief de betekenissen van onze woorden. Men denkt in dit kader vaak aan landen als Iran, waar vrouwen in chador lopen en geen enkel recht hebben terwijl mannen mogen doen wat ze willen. Er zit een brede kloof tussen beide groepen, een die niet te overbruggen valt.
In Nederlands bestaat die kloof ook, hoewel een stuk minder breed. Er rust nog steeds een taboe op transseksualiteit, omdat mensen de kloof dan oversteken. Men denkt dat ze aan beide kanten willen zijn, veel mensen vinden het raar en onbegrijpelijk. De meeste mensen zijn ontzettend discriminerend, ze vinden dat je bij je eigen helft moet blijven. Elke helft heeft, ook in Nederland, zijn eigen spelregels en men wordt geacht die te kennen en te begrijpen. Als je er niet naar handelt, zal iedereen je vreemd aankijken. Zelfs een verlangen om man te zijn, wordt al vreemd bevonden, terwijl er toch duidelijk voordelen aan zitten. Mannen zijn sterker, ze worden niet ongesteld en hebben veelal de magische eigenschap zich niet druk te maken over zaken die op dat moment geen aandacht verdienen.
Ja, mannen hebben vaak wel een aantal wezenlijke verschillen qua karakter. Natuurlijk zijn mannen anders dan vrouwen, maar er zijn meer overeenkomsten dan verschillen. Momenteel behandelt men elkaar vaak op het criterium man of vrouw, men plaatst alles wat de ander zegt in dat kader. Ik zou willen dat men dat losliet. Zoals eerder gezegd, ik zou willen dat iedereen wat beter naar elkaar luisterde en de vooroordelen los zou laten.

Want men vergeet één ding. Wij zijn allen mensen en wij zijn man of vrouw, maar er is meer dan dat. Ieder bezit een mannelijk en vrouwelijk deel, het yin en yang verhaal, maar voor het grootste gedeelte zijn we onzijdig. Wij bestaan immers allen uit dezelfde soort energie, we zijn gevormd uit de pure energie die maar twee eigenschappen heeft: perfectie en het vermogen te veranderen in iets anders. Niet al jouw energie is mannelijk of vrouwelijk geworden, het meeste is onzijdig gebleven. Wij hebben allen een ziel van pure energie.

Ik zou willen dat we daar wat meer rekening mee zouden houden.

Bovendien zeggen mensen vaak dezelfde woorden terwijl ze elk iets anders bedoelen, hierbij helpen je vooroordelen.

Hierbij hadden best voorbeelden gemogen, voor de rest is het een wel aardig stuk.

[Vogelvrij]

Grimm schreef op 04-07-2005 @ 20:21 :
Hierbij hadden best voorbeelden gemogen, voor de rest is het een wel aardig stuk.

Daar denken ze op de DoPchat anders over, gna.

En je hebt gelijk, maar voorbeelden vind ik altijd lastig

Vogelvrij schreef op 04-07-2005 @ 20:23 :
Daar denken ze op de DoPchat anders over, gna.

En je hebt gelijk, maar voorbeelden vind ik altijd lastig

Ach, DoP-chat.

...


Afzeiken op rijm blijft moeilijk...