*Dilemma*

[Eend]

Ik heb een dilemma. Dit komt vast niet serieus over, maar euhmz...dat is het wel, alleen ik ben nog stoned van de medicatie, dus lukt het me nie om me er beter op te kunnen concentreren.

Het punt is namelijk, dat door mijn opname allemaal herinneringen van vroeger boven komen, die ik nooit heb kunnen verwerken en weg heb geduwd. Op dit moment komt er veel woede, maar ook veel schaamte naar boven en weet ik niet wat ik er mee aan moet.
Ik heb de dingen die zijn gebeurd opgeschreven als een verhaal, maar nu komt dus dat dilemma, zal ik het aan mijn persoonlijke begeleidster laten lezen of moet ik dat nou niet doen? Ik heb niemand, behalve een paar vrienden, er ooit over verteld en ik voel me er nogal dom en stom en zo voor wat ik meegemaakt heb...

Mahjah, wat zouden jullie doen?

[CoveredEyes]

Ik zou het wel laten lezen, maar dat ligt er wel helemaal aan hoe de gesprekken verder gaan, als je het gevoel hebt dat t helpt, zou ik het zeker wel doen!

Vervelend dat jij je schaamt en dat je t dom vindt enzo, je begeleidster zal hier zeker anders over denken, wat je hebt meegemaakt zal vast niet dom zijn!

Sterkte!xxx

[Quiana]

Eend schreef op 03-08-2003 @ 12:04:
en ik voel me er nogal dom en stom en zo voor wat ik meegemaakt heb...

Jij hebt er niet om gevraagd om dingn mee te maken,
het is jouw schuld dus niet, en dus hoef je je er ook
niet dom en stom over voelen.

Ik denk dat het best goed zou zijn om het te geven aan haar,
dan weet zij wat er boven komt, en kan ze je
ermee verder helpen. (aangezien je het nog niet verwerkt hebt)
Plus dat het sowieso wel goed is als ze zoveel mogelijk
weet, hoe meer ze weet, hoe beter ze je kan helpen...

[Kazanka]

Door persoonlijke begeleider laten lezen.

[Dreamerfly]

Eend schreef op 03-08-2003 @ 12:04:
Ik heb een dilemma. Dit komt vast niet serieus over, maar euhmz...dat is het wel, alleen ik ben nog stoned van de medicatie, dus lukt het me nie om me er beter op te kunnen concentreren.

Het punt is namelijk, dat door mijn opname allemaal herinneringen van vroeger boven komen, die ik nooit heb kunnen verwerken en weg heb geduwd. Op dit moment komt er veel woede, maar ook veel schaamte naar boven en weet ik niet wat ik er mee aan moet.
Ik heb de dingen die zijn gebeurd opgeschreven als een verhaal, maar nu komt dus dat dilemma, zal ik het aan mijn persoonlijke begeleidster laten lezen of moet ik dat nou niet doen? Ik heb niemand, behalve een paar vrienden, er ooit over verteld en ik voel me er nogal dom en stom en zo voor wat ik meegemaakt heb...

Mahjah, wat zouden jullie doen?

Hoe reageerden je vrienden er op toen je het ze vertelde?, hoe zou je begeleidster er op reageren?, wat kan er gebeuren?/waar ben je bang voor?

[Miss Helena]

Ik zou het je begeleider laten lezen. Je schaamt je voor die dingen, maar die dingen zijn gebeurd, en misn is dit een manier om er overheen te komen. Iedereen maakt fouten, jij, ik, iedereen. Je kunt van je fouten leren door er iets mee te doen. Misn is het juist fijn dat je begeleidster het weet, dat je met n 'prof' erover kunt praten, en dat je t uiteindelijk stap voor stap steeds meer af kan sluiten. Succes!

[Daantje_0705]

Je hebt het meestal niet zelf in de hand hoe je verleden, je heden en je toekomst lopen. Daar hoef je je dus absoluut niet voor de schamen, enkel en alleen omdat je het niet alleen zelf in de hand hebt.

Ik zou het laten lezen aan je persoonlijke begeleider omdat ze je dan waarschijnlijk beter kan helpen omdat ze dan precies weet wat er gebeurd is en wat er speelt bij je.

heel veel succes in ieder geval.

*knuf* Dana

[Eend]

thnx allemaal

Ik wil het wel gaan laten lezen, al zal het moeilijk voor me zijn om het echt te doen, omdat ik moeite heb met hoge drempels.

Maarjah, we zullen het gaan zien deze week

[CoveredEyes]

Eend schreef op 03-08-2003 @ 17:10:
thnx allemaal

Ik wil het wel gaan laten lezen, al zal het moeilijk voor me zijn om het echt te doen, omdat ik moeite heb met hoge drempels.

Maarjah, we zullen het gaan zien deze week

Succes!

[gothicje]

Eend schreef op 03-08-2003 @ 16:10:
thnx allemaal

Ik wil het wel gaan laten lezen, al zal het moeilijk voor me zijn om het echt te doen, omdat ik moeite heb met hoge drempels.

Maarjah, we zullen het gaan zien deze week

goed zo meis
ik hoop dat het helpt, zal vast wel
in ieder geval sterkte, zal voor je duimen

[Ochlocraat]

Ik kan bevatten maar vind niet dat jij je schuldig voelt respectievelijk moet voelen. Van ervaringen uit het verleden moeten wij enkel leren; waarom zouden wij ons immers schamen voor iets wat A. niet meer "van vandaag" is en B. wij eventueel in onze onwetendheid hebben gedaan. Fouten maken wij altijd in onwetendheid en daarom zijn wij nooit schuldig. Gemaakte fouten kunnen wij enkel benutten door ervan te leren en goed maken door positiviteit en liefde te uiten, ook richting de personen die wij eventueel gekwetst hebben. Fouten van anderen die ons gekwetst hebben, moeten wij ons niet laten kwetsen. De wijze Seneca zei ooit "niet alles wat aanstootgevend is, kwetst ons ook". Laat een ander je niet kwetsen en inwerken op je innerlijke liefde en positiviteit. Vergeef anderen de dingen die zij hebben gedaan en vergeef zo jezelf. Succes.

[Juliah]

Succes!

[Eend]

thnx

*twinkle eyes*

[VG]

Heel goed van je dat je het wil laten lezen! Zo maak je die hoge drempel waarschijnlijk ook weer een stukje lager voor jezelf!

[Eend]

VG schreef op 03-08-2003 @ 18:39:
Heel goed van je dat je het wil laten lezen! Zo maak je die hoge drempel waarschijnlijk ook weer een stukje lager voor jezelf!

jah, I know...ik maak altijd van een mug een olifant...wel handig als de olifanten op uitsterven zijn btw

[Sannetje]

Mocht je 't nou echt te eng vinden, kun je 't ook in delen laten lezen (ik weet niet of het in delen op te splitsen is..)

Een vriendin van mij zegt altijd als ik te grote stappen wil nemen:
"Hoe eet je een olifant?
Met kleine hapjes"

Dus verslik je niet meis, doe het op jou tempo, maar blijf wel hapjes nemen..
Succes! (en laat je weten hoe het gegaan is....?)

[Keyser Saus]

Het is idd goed dat je het laat lezen, die begeleider gaat dat heus niet 'dom' of ' stom' vinden.

[Andora]

Laten lezen. Want als je ermee zit enzo, is t toch beter om t te gaan verwerken (met hulp), aangezien je er nog wel kwaad om word.

*knuffiejz*
syl

[Eend]

Damned
Ik had maandag met haar afgesproken, dat ik dinsdag om 8 uur 's avonds een gesprek met haar had erover. Ik had haar maandag ook het verhaal al gegeven, zodat ze het dan wel gelezen kon hebben.
Ik voelde me er heel gespannen onder en zat er toch wel een beetje tegen op. Komt ze dinsdag avond, terwijl ik met drie anderen buiten zat, melden, dat ze een fout had gemaakt en dat ze met ons alle vier een gesprek had afgesproken die avond. Ik voelde me toen best wel genaait, maar ok, we zouden normaal elke dinsdagavond een gesprekje hebben met zn tweetjes, dus nu ook wel. Gingen de andere 3 voor, omdat wij twee toch alleen maar wat papieren moesten bespreken en ik had kans, dat het gesprek helemaal niet door ging. Ik bespreek nmlk mijn RET door met haar (emotie-gedachte-gedrag situaties).
Ik voelde me toen echt genaaid
Mahjah, kad niet eens zin om er verder over na te denken. Eén iemand was al zo aardig geweest om te zeggen, dat ze mij wel voor liet gaan. De rest had in het behandelplan staan, dat ze elke dag een gesprekje hadden. Nou, lekker is dat, dr liepen nog 2 sociotherapeuten rond op de afdeling.
Ik voelde me gelijk te veel, kben na het eten ff brieven gaan posten en daarna kwam ik twee gozers tegen, die niet met elkaar om mochten gaan. Ik moest mijn kop houden van ze. Nahjah, staat mn persoonlijke begeleidster buiten (en ik keek zo lief ), vroeg ze of ik die twee samen had gezien. Ik zei alleen maar "ja" en ben naar mijn kamer gegaan. Ik was echt in de war en wist niet meer wie of wat ik nou nog kon vertrouwen.
Ik ben gaan douchen en had een RET formulier ingevuld. Ik hoorde vanallerlei gerommel buiten, maar had geen zin om een teken van leven te geven. Ik wilde niet eens meer naar dat gesprek. Toen iemand me kwam halen, ben ik me toch maar ff af gaan melden, omdat anders dat meisje dacht, dat ze op haar kop zou krijgen en daar had ze geen zin in.

Ik vertelde mn persoonlijke begeleidster dat ik geen zin meer had in een gesprekje. En zij maar denken, dat het ging, omdat die twee gozers zo lomp tegen me gedaan hadden
Majah...ik wilde niks aan haar kwijt, maar zij wel ff aan mij. Bleek dus dat dat gestommel van buiten die twee gasten waren geweest, die mij uit hadden zitten schelden en later ook de sociotherapeuten en ze zaten weer heerlijk te kutten.
Ik gelijk gespannen, omdat ik bang was, dat ze me wat aan deden.

Mahjah...mn persoonlijk begeleidster heeft het verhaal niet gelezen, omdat ik er aan toe moet zijn om het te kunnen bespreken en er zelf over moet beginnen. Maar weet je? Dat kan ik dus niet. Ik schaam me dood...en als ze nu al zo doet over een gesprek, waarom zou ik dan kunnen verwachten, dat ze me later niet weer zo teleursteld? Ik wacht wel tot ze op vakantie gaat, dan ga ik het wel gewoon met mn mentor van vorige opname's bespreken, als die het dan niet te druk heeft met de andere clienten

Mahjah, ik ben nou zo fokking boos he? Vannochtend hele ruzie gehad met die twee gozers. De oudste (19) gedraagt zich nog als een kleuter lijkt wel, maar is zo schijnheilig als de pest. Hij ging duzend keer over mn grenzen heen, dus op een gegeven moment raakte ik pissig en zei iets over zn verbrijzelde voeten, dat ze die maar beter hadden moeten amputeren en zo, dat neemt ie me nog steeds kwalijk en doet ie nog steeds zielig over.
Hij zat vannochtend, dus weer zo te rotten, dus ik en nog iemand wilden niet met hem en die andere gast naar het winkelcentrum voor de bakaktiviteit. Gelukkig waren de socio's het daarmee eens en mochten we met zn vijven gaan.

Hadden we ook weer een middagbespreking vandaag, werd ik uitgemaakt als verader en zo. Jah, ik kan gewoon niet liegen tegen een socio als ik daar gezeik mee kan krijgen. Mahjah, zit die oudste gast dus tijdens de bespreking te zeggen: Ja, ik vind het rot dat je zo boos op me bent en ik zou graag weer wat beter contact met je willen hebben.
Dus ik zo: Sorry, ik heb je die kans al duzend keer gegeven, nou ben ik het gewoon zat!
Hij weer: Waar slaat dat nou weer op, ik heb toch niks misdaan man! Jij maakt rotopmerkingen over mn voeten!

Damn, kben nog steeds pissig! En dan ben ik ook nog op een rotverlof

Kgeloof dat het tijd is voor mn oxazepam...