Oud 09-09-2004, 17:57
Verwijderd
Al sinds enkele maanden laat ik brieven achter in de trein.Aangezien ik nooit een adres of een email adres vermeld krijg ik nooit reactie's .. Terwijl ik zeker weet dat mensen me terugschrijven in coupe's, ben ik nog nooit een reactie tegengekomen..

Deze treinbrief ( deel 22 ) is van enkele maanden geleden al weer, en kwam ik gister tegen. Ik denk dat het een van mijn beste treinbrieven is van de afgelopen 1.5 jaar
Helaas heb ik wat dingen moeten schrappen en moeten wissen. Deels omdat het gewoon niet netjes was om hier te plaatsen, en deels omdat het anders niet in 1 bericht zou passen.

Deze treinbrief is vooral een samenvatting van de briefwisseling die Dove en ik een paar maanden geleden hadden. Nog steeds mijn mooiste en meest gemeende briefwisseling ooit.
Daarvoor hartelijk dank aan haar.
Sommige namen heb ik om privicy reden verandert, sommige expres niet. Lezen in het donker maakt de brief beter, dat betreft is het net als met de Donald Duck vroeger




Post van en voor de grote onbeminde.


Beste vreemde,

Gehoor gevend aan u liefde schrijf ik u op een kille maandagmorgen, uiteraard bij het ontluiken van de bloembladen.
Rommel in m’n hoofd en in de kamer. Van beiden verwacht u niet anders

Wat een leuke brief heb je terug geschreven lieve vreemde, zo lief! Het is jammer dat ik hem zelf niet heb gevonden in de trein, maar een ander is er net zo blij mee.
Wel weer een late reactie van mij, maar er is me zoveeeel overkomen de laatste tijd, maar daarover later meer.

Blij was ik om te lezen dat je gelukkig bent en blij met je nieuwe leven.
Dus dat nieuwe leven smaakt je wel zo te zien! Het staat je goed moet ik zeggen.
Wel verbaasde ik me over de oprechtheid van de brief die je achterliet,luchtte het erg op om het van je af te schrijven ? Dat je het nu vaker gaat doen ? Ik verwacht niet anders

Zonder inspiratie begin in aan deze tekst. Weet niet waar te beginnen.
Ik wil je zoveel vertellen! Zal ik gewoon ergens maar weer beginnen?
Het zou dus mijn dag worden vandaag.
Ik stond op en voelde me gelijk als een fles champagne, klaar om liefde en frisheid te schenken.Zo’n beetje m’n enige dagtaken op dit moment.
Ik douchte langer dan normaal, poetste langer dan normaal m’n tanden, en deed langer over m’n haar dan gebruikelijk.
Ik twijfelde zelfs tien minuten over welk overhemd ik moest aandoen vandaag.
De laatste tijd zie ik mezelf opmerkelijk vaak door de ogen van andere en daar pas ik mijn kleding dan op aan.Ik ga dus BV voor de spiegel staan en dan stel ik me aan iemand voor ( ik ben Daniël, alles goed ), als mijn overhemd dan goed overkomt besluit ik hem aan te houden, maar ik verkleed me ook wel eens drie keer op een dag.

Oké, ik wil weer niet beginnen over die eeuwige liefde ( de vaste lezers knikken ), maar dit verhaal moet ik gewoon kwijt.
Ze reageerde dus op mijn kansloze oproepje die ik op die internetpagina had gezet.
Het was een wanhoopskreet, een heel harde kreet in de diepte nadat ik eerder had besloten dat ik ‘ officieel ‘ in een dipje zat, dit na aanleiding van dit dagboek moment

( 2.1-2004 )

Mijn hoofd is als een rivier zo moe als het op liefde aankomt.
De liefde valt me tegen de laatste tijd. Het komt genees in de buurt van het meest beroerde liedje wat erover is geschreven. Het smaakt me ook niet, ik zou de smaak genees herkennen.
De liefde in boeken is zoveel mooier en gemeend.
Soms zie ik wel eens een meisje in de bus dat ik denk ‘ ik geloof in de liefde ‘ maar die meisjes stappen altijd de volgende halte weer uit, dus dat heeft geen zin
Ook heb ik wel eens bij films het gevoel van ‘ dat zal ik toch ook wel eens meemaken? ‘( zo ben ik tot mijn veertiende heilig in sprookjes blijven geloven ) Alles is verwachting en heimwee tegelijk.
Ik heb geen zin meer in de kat en muis spel omdat de muis er altijd met de kaas vandoor gaat ( cryptisch! )

Buiten dat zie ik zie ik ook om me heen de mooiste relatie’s stranden.
Mijn ouders zijn zelf ook laatst gescheiden.Maar das meer omdat je er anders haast niet meer bij hoort .Was op vakantie en enkele twee weken daarna kreeg ik het nonchalant te horen. Leuk en gezellig 25 jaar getrouwd en dan plots gescheiden.
Ze hadden op een avond ruzie en besloten niet eerder te gaan slapen voordat de ruzie opgelost was, ze zijn 6 maanden wakker gebleven.
Het is niet zo gek lang geleden allemaal hoor, maar ik heb me er geen seconde mee zitten bemoeien. Ze mochten van mij best scheiden, mits ze een feestje zouden geven als ze 1 jaar gelukkig waren gescheiden van elkaar. Op het feestje wacht ik nu nog.

Maar oké, ik begon dus meer dan normaal tegen mezelf te praten, te verwilderen, kwam te laat op werk, rookte teveel, dus ik dacht: ‘ Daan jij moet aan de vrouw ‘ .
Ik direct de computer aangezet, even een oproepje getypt ( 6 blz. ) en een uurtje daarna zat ik met wind tegen op de fiets op weg naar het internetcafé . Lekker makkelijk toch? Gelijk gestopt met roken.
Ik citeer enkele momentopname uit het betreffende oproepje:

Oké, we gaan net zo lang door met deze troep totdat ik een date heb. En geloof me mensen, al zet ik zeven oproepjes op een dag. What ever it takes. Ik wil zelf zover gaan dat ik begin te schrijven over witlof wit haar, en kersenrode broeken op komkommergroene grasveldjes.Ik heb toch tijd zat. De nachten duren al maanden nachtenlang als je alleen bent.

Alles wat ik wil: een winderige date op een regenachtig station.Ergens op een onmogelijk tijdstip met vreselijke vertraging. En dat jij dan op me wacht, op dat lege station, op dat tijdstip, in die kou ….
En dat we dan allebei buikpijn hebben en er eigelijk geen zin in hebben. En dat ik dan tegen mensen kan zeggen dat het leek alsof ik je al ‘ eeuwen ‘ ken… Dat is alles wat ik wil , jou al eeuwen kennen. En dat je broek dan onder de modder zit en omdat een vrachtwagen.Ach laat ook maar.
We proberen het opnieuw.
Over dat ik van de week zat in een discotheek, waar het warm en druk was, en dat ik naast een lege kruk zat.En dat ik me zo alleen voelde ( ooit nog eens een liedje over geschreven! )

Alles over samen de eendjes voeren dan maar?

Wat ik zoek: Je bent lief, leuk, en energiek, chaotisch ( waar zijn mijn sleutels? ), warm, teder, behulpzaam. Hebt een band met God of voor een verlangen naar God. Mooie zinnen schrijf je op, en onbenullige dingen bewaar je (nog niet afgewassen theemok bijvoorbeeld ) Je mag liegen over je kookkunsten ( graag zelfs ).Je draagt geen horloge, fietst in de zomer zonder armen door de stad, dat je in staat bent om in de zomer elke milkshake smaak te proeven. Verder weet je het eigelijk ook allemaal niet. Dat niets hoeft en alles mag.
Je zwijgt te allen tijde over vlinders, en je fotografeert de onbenullige dingen des levens. Je bent in een bezit van een accent of wil dat graag aanleren ( grapje hoor )
Zomers doe je niets liever dan bosbessen eten in het bos ( pas op de giftige! ) en met grassprietjes in je mond naar de zonsondergang kijken.Je voelt je goed en straalt dat uit. En heel belangrijk … je hebt nog nooit aan een enkele vorm van karaoke meegedaan in je leven. Dat stoppen met roken een appeltje eitje is tussen ons, een soort een twee binnen de zestien. Dat je altijd mag bellen behalve op zondagavond 18.50! Ik wil weer even terugkomen op de allergrootste berg die wij kunnen beklimmen of de allerlekkerste cocktail die wij samen gaan drinken. Dat het verlangen wat je van binnen voelt niet in een theesmaak is uit te drukken. Dat je geen bloemen plukt maar ze direct achter je oor doet.Dat het niet uit maakt kaartjes met verlangen te ontvangen, desnoods dagelijks.
In de winter zou je het liefst een winterslaap houden, en de feestdagen zijn toch ook allemaal maar onzin. Over dat de kerst leuker was geweest met jou.( twee keer hardop herhalen red. ) Het mooiste zou zijn als je ook boodschappenlijstjes verzamelt van vreemde mensen uit supermarkten, maar die kans acht ik zeer klein.Ook zijn er zelden meiden die tientallen spelletjes per dag spelen met als tegenstander jezelf ( alleen de bruine stoeptegel )
Ook laat de meid anno 2004 zelden iets poëtisch achter in treincoupe’s en verlaten restaurants. Je moet er echt naar op zoek.Heel af en toe krijg ik wel eens een telefoonnummer van een meisje, maar de dag daarna krijg ik altijd een valse turk aan de lijn die blijft volhouden dat HIJ Ilse is .

Nee, maar laten we eerlijk zijn, er niet meer om heen draaien… Laten we in hemelsnaam dronken worden zonder kater , in slaap vallen tijdens films , en reizen zonder geld. Dat het geen enkele moeite is mijn jassenbonnetje ook even in je tas te bewaren. Over dat ik liever bij jou wil zijn dan alleen.Dat je veel te vaak en te graag lacht, en dat je soms het gevoel hebt dat je stikt in je eigen lach.Laat mij precies degene zijn die je miste toen je eenzaam was. Dat het leuker is om alleen te zijn samen.
Dat je goede nummers wel eens 4 keer achter elkaar draait, en vaak harder meezingt dan gewenst. Dat je wel leuke mensen tegenkomt, maar net niet die.
Dat je vreemde restaurants en barretjes wil bezoeken, en blijven zitten tot sluitingstijd ( Café Cuba, nieuw markt)
Dat we wijn drinken uit de fles en eten van hetzelfde bord. Dat jij best al mijn balletjes van de soep mag hebben. Dat andere vrouwen dan jaloers naar jou kijken in het restaurant omdat ik wel de balletjes met je deel.( ze zullen hun man aanstoten en fluisteren ‘ dat is pas een heer‘ )
Ik wil je zien bij een druk concert tussen honderden mensen en dan extreem lang oogcontact met je hebben.Ik wil je ademen, fluisteren, overgeven in dezelfde steeg.

Nou oké, daar reageerde nog meer meisjes op dan dat ik uiteindelijk had verwacht, al was er een meisje dat er echt uitsprong: Dove uit Deventer.

Laatst las ik in een vrouwenblaadje van mijn huisgenote dat vrouwen ‘ hard to get ‘ willen spelen. Je moet dus niet te makkelijk voor de bijl gaan, daar kwam het op neer.
Ik had me dus voorgenomen om flink mezelf te zijn ( bosvruchten thee, dove showergel, e n vers geperste sinasappelsap ) maar daar bleek ze wel tegen te kunnen.
Sterker nog: ze begon nieuwsgierig naar me te worden, wat ervoor zorgde dat ik weer nieuwsgierig naar haar aan het worden was.
Drama Drame lieve vreemde, je snapt het! Paniek

Oké, om een lang verhaal kort te maken, wij afspreken.
Maar vergis je niet, ze woont helemaal in DEVENTER! ( lees: vijf spoorwijzigingen en drie sein storingen later kwam ik aan )
Of tenminste, we hadden niet echt afgesproken ik was gewoon brutaal naar haar stamkroeg gegaan * en had haar toen gesmst had of ze zin had om ook te komen.

Tien minuten later klopte ze op me schouder en gaf ze me drie koude kussen.
Ik bleef perplex achter!
Wij samen thee gedronken ( neem je altijd je eigen smaakje mee? ), tussen de thee door vertelde ze mij over haar leven en ik luisterde.
Eigelijk had ik genees de behoefte om zelf te praten, ik wou alleen luisteren.
Zonder haar zijn de gevoelens van nu slechts schilfers van die van vroeger.
Het verraste me dat ze zich zo mooi voor me had aangekleed . Ik voelde me gevleid .
Het gaf me heel wat vertrouwen, waardoor ik iets vertrouwelijker met haar kon omgaan.
‘ Je ziet er fantastisch uit ‘ zei ik
‘ Anders jij wel ‘ zei ze.
‘ Zijn er nog andere mannen in je leven? ‘ vroeg ik voorzichtig
‘ Nee, niemand ‘ zei ze een beetje afwezig. Dat antwoord maakte me zo gelukkig!

Natuurlijk niet gekust het eerste afspraakje ( ik ben geen slet!) , heerlijk op wolken terug naar Rotterdam. In Rotterdam kwam ik erachter dat ik in Amsterdam woonde, zodat ik weer op wolken terug moest naar Amsterdam.
En ik had gelijk de drang om andere mensen over haar te gaan vertellen, heel gek.
:
We zijn nu 2 weken na onze afspraak en hebben al 2 keer met elkaar geslapen.
Nog niet gesekst, maar wel netjes in een bed geslapen. Best een beetje knus ook.
Soms schrok ik wakker midden in de nacht en luisterde ik naar haar ademhaling

Een week geleden was ik dus voor het eerst bij haar thuis en toen bleek dat je mijn brieven allemaal in een map netjes op datum lagen.En daar schrok ik van.
Nee, maar dat gaat ze dus ooit een keer tegen me gebruiken Het maakt me nog genees zo uit dat ze mijn brieven bewaard, maar maak niet de fout om het me vertellen. Aan alle brieven die ik nu aan haar typ zal ik moeten denken aan die map.
Haar map past mijn teksten aan en daarom ga ik ook onopgemerkt mijn teksten veranderen.Ooit zullen ook wij een keer ruzie krijgen ( dat is net zo zeker als dat zelf Dove met haar prachtige innerlijk en puur uiterlijk ook ooit wel eens zal moeten poepen ), en dan gaan we het hebben over teksten die ik ooit eens in een moment opname getypt heb. Vriendinnen bellen soms vijf keer als ik bij haar ben.
Het dieptepunt was het moment dat we samen nota bene ons eerste ontbijtje stonden uit te zoeken bij de groente afdeling toen haar beste vriendin belde

‘ Ohw het is Karin ‘ Paniek Alom

Gegraai in haar tas, en net op tijd haar mobieltje

‘ Met Dove ‘
………………..
‘ Jaaa alles goed, heerlijk geslapen ‘
…………….
‘ Neeeeeeeeeeeeeeee tuuuuuurlijk niet ‘ gevolgd door een nerveus lachje,

Met andere woorden: “ We hebben niet geneukt. ! “
Hadden we het wel gedaan hadden er nu poster worden opgehangen in de Deventer met mijn hoofd erop. Er hadden agenda’s moeten worden getrokken over wanneer ik haar familie, vrienden, zussen, broers, nichten, neven, kennissen, had moeten ontmoeten!
Ik ergerde me name aan het woordje ‘ tuurlijk ‘ wat ze gebruikte.
Alsof ik af en toe ook niet van seks hou.
Meiden hebben mij altijd meer gezien als een knuffelbeer in plaats van de grote geile man.

Ik heb dat grote taboe in Curaçao maar gelijk verbroken door met een vrouw in ruil voor geld naar bed te gaan..Althans niet echt direct geld, maar het kwam er wel op neer.Soms namen ze me ook mee uit eten maar als ik dan met ze naar bed ging zag ik dat niet als hoerenloperij.
Ik werkte toen in een hotel en daar waren kwamen die soort dingen wel ‘ eens ‘ voor.
De tweede keer betaalde ze wel contact. Een derde keer weigerde ik .
Het kwam omdat ik niet voorbereid was.Ik was nergens op verdacht en wilde haar alleen helpen.
Twee keer betekent niets ‘ het is geen patroon, zij geen minnares ‘ .
Drie keer zou iets betekenen, dan zou het een patroon zijn en zij een minnares.
Het voelde goed omdat de bedragen die ik aan de dames vroeg in juist contrast voelde met hoe ik me toen voelde. Ik was het dus waard, en hun waren bereid het te betalen.En soms vree ik genees met ze, maar las ik ze soms alleen maar voor.( dit lieg ik )
Sinds ik een keer vreselijk ben geschrokken ben ik er maar mee gestopt. Ik was voor mijn plezier mee met een Amerikaanse vrouw op stap, toen ik per toeval op haar hotelkamer bleef slapen.
De daarop volgende nacht zou ik mijn eerste serie dromen over engelen meemaken.
Ik droomde dat ik de hemel zag openstaan. Ik heb gelukkig zelf nog nooit de hemel zien openstaan maar ik wist zeker dat het de hemel was. Het waren de kleuren en de omgeving die me dat deden beseffen.
Ik zag de hemel openstaan en er verscheen een groot wit paard.Een paar bereden door een engel met kastanjebruin haar en een gepolijst gezicht. Tijdens het praten bewogen haar lippen niet op en neer, en toch hoorde ik wat ze zei.
Haar ogen vlamden als vuur en op haar hoofd droeg zij een soort van een bloemenkrans waar haar naam op stond geschreven die niemand kende behalve zij.
Ze zat dus op een wit paard met kleren van zuiver linnen.
Toen zag ik een engel met een gouden band om zijn lijf ver onder mij in de zon staan die schreeuwde: ‘ Je ziet de pracht niet van het land ‘ .
Hij dwong me naar beneden te kijken. Ik zag ons slapen, en de omgeving om ons heen.
Het landschap met het hotel, en later de hotelkamer, het azuurblauwe zwembadwater, de dauw en het strand.
De engel liet me duidelijk de kristalachtige rivier zien die hoop en liefde schenkt.
Pal gelegen naast onze hotelkamer.Aan weerskanten van de rivier stonden twaalf bomen die twaalf keer per jaar vrucht droegen. De passievrucht.
Daarna zag ik vier engelen staan in elke hoek van ons landschap.Ze hielden de vier winden van de aarde in bedwang, zodat het land en zee windvrij waren en het overal bladstil was.
Tot het volgende moment de vier engelen harpen kregen .
Op dat zelfde moment kwam er een engel die mij bij de arm pakte en tegen mij zei: ” Ik zal je een voorstelling laten zien van de slechte man” De engel bracht mij in mijn geest naar de woestijn en daar zag ik mezelf zitten op een grote rode bank met dure kleren en in mijn linkerhand hield in een gouden beker beter die gevuld was met kwaad ten gevolge van mijn overspelig gedrag.Ik voelde mezelf zitten op de bank en begon te huilen.
Vervolgens zag ik de doden, de grote en kleine, voor de troon staan. Er lagen boeken open.
Er werd nog een ander boek opengeslagen, het levensboek. Ik wilde niet meer kijken maar de engel dwong me om te blijven kijken.De doden werden geoordeeld over hoe ze in het levensboek stonden. Stonden ze er wel in, mochten ze naar het paradijs, mochten ze er niet in moesten ze in de vuurzee.
De engel bleef zeggen dat ik moest blijven kijken.
Daarna zag ik de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Er was een vrouw die eruit zag als een bruid en zich prachtig had opgemaakt.Ze schitterde als een edelsteen, als een kristalheldere jaspis Ze zei tegen mij ‘ Schrijf alles op, de woorden zijn geloofwaardig en betrouwbaar ‘ .
De engel vroeg me “ Waarom kijk je zo verbaasd?” Ik zal je de geheime betekenis vertellen dan deze droom en van de dingen die je nu voelt.Alles wat je nu ziet is er niet meer, je zult anders zijn nu.’
Sindsdien vrij ik alleen met vrouwen ( wel altijd vrouwen ) voor mijn eigen plezier.
Maar ik ben bv niet minder gaan drinken, op begonnen met bidden. Ik vrees dat beslissende moment nog moet komen. ( liever arm en oprecht, dan rijk en oneerlijk )

De Hema is nog niet zo lang geleden door het Nederlandse volk verkozen als beste winkel het land. Ik snap het wel. Het is ook prettig vertoeven in de Hema. Een overzichtelijk assortiment en heel schappelijk geprijsd. En hoewel er veel gehoorapparaten en looprekjes komen, ben ik er graag. Al is het alleen maar om die lucht op het snuiven. De lucht van veruit het bekendste product van de Hema keten. Inderdaad, de Hema worst.Ik heb me ooit eens over laten halen om een dergelijk ding te delen met een vriendin. Vreselijk, ik snap niet wat de mensen er lekker aan de vinden. Maar de geur blijft lekker.

Je schreef ook over je bindingsangst in je vorige brief .Iets wat ik ook wel herkende.
Zelf heb ik een tijdje zo’n bindingsangst gehad dat ik amper een videoband bij de videotheek durfde te huren omdat ik wist dat hij weer terug moest.
Bindingsangst van mij vertaald zich bij mij in het “ Goed alleen kunnen zijn ‘”.
Ik heb namelijk de indruk dat ik mezelf toch nog het beste ken van al mijn vrienden.
De mooiste tragiek van mijn leven is en blijft mijn intense romance ( mooi woord ) met de Nederlandse / Amerikaanse Emma ten tijde van mijn verblijf in Curaçao.
Het had alles ,liefde, romantiek, ontroering e.t.c , maar klapte als een zeepbel uit elkaar.
Ik bleef achter gebruikt en leeg. Het heeft me 200 pagina’s Word gekost om er weer een beetje bovenop te komen.
Ik moet je eerlijk bekennen in die dagen van opperste triestheid ( collega’s vroegen of er iemand dood was in de familie ) voelde ik me soms goed.
Soms had ik een vlaag van ‘ Heerlijk dat intense verdriet ‘ .
Dat alles eigelijk alleen maar beter kan worden.

Eigelijk weet ik het allemaal precies, maar toch weer niet. Wat moet ik met Dove aan ?
Want ik ga toch wat leuks met haar opstarten denk ik.
Maar ik weet zelf ook wel dat ik hoe dan ook toch een keer aan de bak moet komen.
Je kunt het niet blijven uitstellen.
Maar gelukkig is het nog niet zover ( al vroeg ze laatst zwoel voor het slapen gaan: “ Zal ik een zacht muziekje opzetten? ” waarna ik in paniek zei: “ Nee dank je mij snurk liever “ .)

Ik ben iemand die het snel benauwt krijgt als de liefde me echt raakt.
Ik begin het eng te vinden zodra mensen zeggen dat ze van me beginnen “ te houden “ .
Kriebels ,vervelende kriebels krijg ik daarvan. Ik ben een Steenbok en daarom niet makkelijk in het uiten van gevoelens. Op papier is het wat anders, geef me een beeldscherm en ik vertel je in een pagina Word hoe het met me gaat. Eigelijk zou ik je gewoon eens wat moeten voorlezen als je bij mij op bed ligt. Dat in slaap vallen is toegestaan.
Stel : ik ontmoet een geweldig leuk meisje in een club ergens en ze geeft me haar telefoonnummer. Ik bel haar nooit terug.
Geen idee waarom, maar het staat me gewoon niet. Ik denk dat alles automatisch minder word na de eerste keer.
Bij grote drukke plaatsen of feesten die ik samen met vrienden bezoek heb ik plots het idee van ‘ Ik ben liever alleen ‘
Ik sla een keer rechtsaf, een keer linksaf, zet mijn telefoon uit en geef ze later op hun kop omdat ik ze kwijt was.
Er zijn dingen ,veel dingen die ik liever alleen doe dan met iemand samen.
Een karaktereigenschap die veel van mijn vrienden steeds meer beginnen te haten.

Ik zou je honderden voorbeelden kunnen geven over wat ik liever alleen doe dan met iemand samen. Stel je gaat naar een nieuwe fotovoorstelling samen met een vriendin en die kakelt en die kakelt maar door terwijl jij rustig wil kijken. Soms wil ik ergens een kwartier blijven staan en soms ergens tien seconden.
Of je gaat met iemand uit eten en die klaagt over het voorgerecht terwijl het voor jou verry verry lekker is.Dat bederft toch een beetje je smaak.
Ik heb ook een grote bewondering voor hele groepen vrienden die samen op vakantie gaan. Zelf zou ik het geen minuut volhouden. Elke dag tientallen stempartijen.
Wat gaan we eten vanavond ? Piet en Jan hebben wel zin in Pizza, Huub heeft in alles zin behalve pizza en Mark heeft zin in Shoarma, en Johan is vegetarisch dus die mekkert de hele vakantie al.
En altijd dat gedoe om die vrouwen hè ? Natuurlijk ,zelf ik ben ook graag bij vrouwen en kus ook nog wel eens met ze, maar dat ze dan weddenschappen gaan afsluiten over hoeveel vrouwen ze gaan versieren.
Wat ik wil zeggen : Die vrouwen zijn bij dit spel even schuldig als de mannen.
Ze spelen het spel mee en kennen de regels, alleen wachten jullie af en stappen de meeste mannen op jullie af. Ergens sta ik een halve nacht alleen in een kroeg met een paar vage vrienden en als ik dan om mee heen kijk naar al die mannen die het maar blijven proberen denk ik “ Daan dat kan jij beter “
Ga ze lastig vallen met zomerthee en aardbeitjes, begin desnoods over lieveheersbeestjes als het echt niet anders kan. Maar nee hoor, heel zelden maak ik wel eens een grapje en als ze dan kijkt met zo’n blik van “ Kan jij ook praten,’” kijk ik snel de andere kant op.
Terwijl ik zeker weet, als ik eenmaal met een meisje praat, ben ik best een aardige jongen
Ik zou indruk op haar kunnen maken door middel van verhalen, vreemde inslagen, drank, en mezelf zijn.
Alleen gaat dat laatste wel zo moeilijk als je er nog niet uit bent wie of wat je bent en wat je wilt.
Laten we eerlijk zijn, ik verlang er ook niet naar. Het lijkt me genees lekker om morgen wakker te worden en te denken: “ Daan je bent net 20, nog 3 jaar studie, leuke baan, leuke vriendin, hypotheek, samen een kruimeldief kopen, nieuwe magnetron etc,” lijkt me vreselijk.!
Ik heb nu een leuke baan als enige barman in een bruin café in de stad, waar ik het prima naar zin heb.De collega’s zijn superaardig en de baas is mogelijk nog aardiger.

Ik denk dat er zoveel mensen getrouwd zijn op deze wereld waarvan de liefde een illusie is. Of slechts iets uit het verleden.
Neem nou deze brief ? waarom schrijf ik deze brief ? omdat ik een illusie heb. Ik schrijf deze brief in deze rommelige kamer belachelijk laat ( 3.11 ,morgen 9.02 op ) enkel met de illusie dat u het – op de schrijf fouten na – leuk acht te lezen.
Maar misschien was u wel de zuurpruim die het zonder te lezen weggooide, ja kut denk ik dan ‘ wat het kost me wel 2 euro om het hele zwikje te printen‘.

Ik had dus laatst een lijstje gemaakt en toen ik begon was ik eigelijk al niet meer te stoppen. Aan het einde telde ik er een stuk of vijftien, zestien.
Dingen die ik aan mezelf wil veranderen.
Iedereen komt vroeg of laat in zijn leven aan met zo’n lijstje. Sommige mensen zijn er sneller in dan andere, en ook de lengte verschilt uiteraard vreselijk.Het ene is moeilijker dan het andere, en het andere is makkelijker dan het lijkt. Over dat ik weet dat ik zoveel beter zou zijn zonder die vijftien punten.
Ik zal je een voorbeeld geven : Mijn nachtrust. Totaal naar de klote.
Soms vergeet ik gewoon te slapen.En merk ik dat ik om 4.00 maar echt eens naar bed toe moet. Noem me kinderachtig, noem me onverantwoordelijk, maar het is iets wat er langzaam is in geslopen.
Nog een tweede : Mijn voeding . Van mijn moeder had ik al vier keer naar een diëtiste gemoeten omdat ik maar blijf afvallen. Terwijl ik wel gewoon blijf eten. Ik eet alleen vaak onregelmatig en soms pas om 7 uur s’avonds mijn eerste eten van de dag.
Noem me kinderachtig en onverantwoordelijk maar het smaakt me gewoon niet eerder.
Nog maar iets te noemen : De rommel in mijn kamer. Dat is iets waar ik het me het minst over zorgen maak. Dat doe ik morgen even en is binnen tien minuten gedaan. Alleen roep ik dat al een week of twee. Het is ook een kwestie van wat boeken in de kast, papieren uitzoeken, en een asbak legen, maar het moet wel gebeuren.
De laatste tijd nam ik ook vaak een slok bier uit mijn blikje waar al as in zat.
Dat is alles wat ik nodig heb : Routine . Soms denk ik wel eens ‘ Woonde ik maar gewoon nog lekker bij Pa en Ma dan zat alles dik in orde.’

Al sinds ik me kan herinneren wil ik dingen bewaren, van kleine dingen ,tot grote dingen.
Tijdens mijn eerste ontmoeting met Dove kwam ik erachter dat ik heel de tijd krampachtig een theelepeltje in mijn hand hield tijdens het praten. Toen ik een kleine twee uur na deze conclusie alleen op weg was naar het station voor de trein terug betrapte ik me erop dat ik het theelepeltje nog steeds in mijn hand vast had.

Is het jou ook wel eens opgevallen dat de mensen in de C1000 altijd een stuk minder leuk zijn dan de mensen die in de Albert Heyn komen ? Ik zag mezelf altijd als een Albert Heyn winkelaar .Maar de laatste tijd moet ik bekennen dat het me niet meer zoveel uitmaakt.
En dat is iets waar ik wel mee zit ,want als het me nu al niet meer uitmaakt, hoe met het dan over tien jaar ?
De laatste tijd betrap ik mezelf er steeds vaker op dat ik hardop gesprekken voer door de intercom terwijl ik niet weet wie er mee staat te luisteren vijf verdiepingen lager.
Ik ben er een paar maanden geleden voor de grap eens mee begonnen en ik moet bekennen dat ik er de laatste paar weken redelijk veel tijd aan spendeer. Soms tot zeer regelmatig maak ik tijdens mijn lunch al vluchtige aantekeningen die ik later in mijn gesprek zal verwerken.
Omdat ik de gesprekken meestal s’nachts voer, reken ik niet op veel publiek.
De dag na mijn ‘ gesprek ‘ ga ik nonchalant naar buiten en kijk of er wat afval te bekennen is bij de intercom.Het klinkt gek maar lege flessen wijn, opgebrande kaarsen, knuffelberen heb ik er nog nooit gevonden.
Het maakt me aan het twijfelen, want wat zegt dat nogmaals over mijn eigen leukheid ? Heb ik wel zoveel fans als ik doe geloven ? Praten de mensen wel over mij als ze met me in de lift staan ?
Maar het gevoel dat het me geeft is een beetje dubbelop. Aan de andere kant ben ik trots op mezelf omdat ik zo met mijn vak (eigelijk is het een hobby ) bezig kan zijn, aan de andere kant ben ik bang dat mijn huisgenote mij een keer betrappen.Er is dus zeker ook een gevoel van schaamte aanwezig.
Het lijkt mij immers ook een vreemd gezicht om mijn huisgenoot om half drie s’nachts met een blocnote te betrappen bij de intercom.Het is een uiting die mensen van mij niet verwachten en daarom versterkt het gevoel. Het gevoel dat het eigelijk niet mag, maar toch leuk is om te doen.
Een beetje hetzelfde gevoel als vreemdgaan dus, maar dan legaal.Het is een soort verslaving, een soort verwachting aan mezelf waar ik aan moet voldoen om gelukkig te zijn.

Iets waar ik wel mee zit, ik droom niet meer. Althans vroeger droomde ik intenser, regelmatiger, ging ik ook wel eens slaapwandelen.
Ik mis mijn dromen, vroeger vulde ik zomaar een bladzij met tekst over mijn dromen.
Dromen mag ik zo omdat het juist de wereld betreden is die ik zo mag. Dat je juist een keer kan vliegen, en dat je juist een keer over dat hek van Artis klimt om de aapjes te gaan voeren.
Ik ben zelfs wel eens wakker geworden in een droom omdat ik heel hard lag de te lachen.
Maar moet je voorstellen, ik schrok wakker midden in de nacht van mijn eigen gelach, ging op de rand van mijn bed zitten en vroeg mij af “Daan waar zijn wij nou mee bezig ? “

Ik zie een beetje eenzaamheid in je ogen lieve vreemde.Je moet niet vergeten dat er veel mensen heel erg trots op je zijn dat je het toch zomaar maar flikt.
Volgens mij doe jij het prima in het leven, het feit dat je nu deze brief zit te lezen van de grote onbeminde zegt natuurlijk al genoeg hè ?


Allerzoetste Groet uit Amsterdam



Bijschrift :

Afgelopen vrijdag belde Dove op of ze mocht blijven slapen. Dat mocht.
Ze kwam met een gigantische sporttas op het station en dus kreeg ik er gelijk een vreemd vermoeden bij.
Niet lang daarna kwam de aap uit de mauw .Ze begon eerst over haar vader, en dat hij op vakantie was naar Ghana wat me deed vermoeden dat ze het slechte nieuws in kleine proporties wou meedelen.Daarna zei ze “ Mijn vader land zondagmorgen op Schiphol en ik zou hem graag afhalen “ ( lees : ik blijf zaterdag ook bij je slapen, zodat ik zondag mijn vader kan afhalen van het vliegveld. )
Maar oké, er gebeurde wat me altijd gebeurde. De eerste twee, drie keer zijn ze in mijn ogen allemaal geweldig, maar daarna is het snel minder. Irene was ook zoveel minder leuk ,en mooi en knap dan alle voorgaande keren.
Maar het ergste komt nog : we lagen zaterdagnacht in bed ( ik had ook totaal niet de behoefte om met haar te vrijen ,wat ik toch wel zielig voor haar vond ) en toen zei ze “ Zal ik nadat ik mijn vader heb opgehaald op schiphol nog wat komen drinken bij jou bar ?”
Zondagmiddag zat ze dus weer aan mijn bar, en ik wist niet meer waar ik het met haar over moest hebben. Het was een beetje teveel Dove in een weekend, te veel schuim , ze claimt me ook teveel.
Als ik een dag niets van me laat horen zegt ze “ ik mis je een beetje “ .

Hoe dan ook ,zij is nu vreselijk verliefd op mij ,en ik ervaar haar aanwezigheid als ‘ prettig’ .
Maar als ik dan mijn getypte stukjes naar haar terug lees, en ik terug denk aan de zinnen die tegen haar fluisterde, dan denk ik ‘ Daan je kunt niet meer terug ‘ . Ik kan gewoon niet meer terug, ik kan niet mijn telefoon uitzetten en een maand niets van me laten horen, dat kan gewoon niet.

En dan nog iets wat me misschien nog wel het meeste dwars zit van allemaal : dat voorval met onze broodrooster. Ik zal het je even uitleggen lieve vreemde.
Precies in onze venterbank staat tevens onze broodrooster.En daar gaat het in deze om.
laat ik hiermee beginnen : ieder huis heeft wel ergens een stukje nostalgie in de vorm van een oud gek ding. Een schilderij, een foto, een oude pan etc. Bij ons is dat dus de broodrooster.
Dat ding is ooit eens in 1980 gekocht door een moeder van mijn huisgenoot en heeft miljoenen broodjes geroosterd.Jullie snappen het ,dat ding ziet er niet meer uit ,maar roostert nog steeds PERFECT. En daar gaat het dan ten slotte om bij een broodrooster.
Ik vertelde haar dus over het uitzicht van geweldig Amsterdam ,en terwijl ik haar aankeek, zag ik haar ogen afdwalen naar de vensterbank, langzaam naar de broodrooster ,en toen gebeurde het : ik zag haar blik en ze keek een beetje vies.
Ze keek een beetje vies/een beetje met verbazing naar onze rooster.
En dan daar ben ik als gevoelige jongen best heel erg van geschrokken.

Die avond hebben we het er niet meer over gehad, en ze is na een uurtje al naar huis gegaan.Maar dat blik naar die rooster achtervolgt me nog dagelijks.
Ik heb het zelfs al nagespeeld met mijn huisgenote ( ‘ keek die trut zo naar onze.’ )
Ik zei tegen mijn huisgenote ‘ Tuurlijk kies ik voor onze toaster ‘
Ze antwoorden ‘ En als ze nou een nieuwe voor je koopt, mag ik hem dan kapot gooien ‘
‘ Tuurlijk lief, dan ben jij de enige ‘
Nou twijfel ik want ik zou best een serieuze relatie met haar willen opstarten ,maar ik heb zoiets van ‘ als je mij neemt ,krijg je die toaster erbij ‘
Moet ik nou een leuke meid laten voorbijlopen omdat ze zo met walging naar onze toaster keek of op zoek gaan naar iemand die me roostert zoals ik ben ?

Maar zonder gekheid ,ik zit nu met een probleem.
Ik wil geen relatie met Dove, maar ik zal wel moeten. Ik vroeg zojuist aan mijn liefhebbende huisgenote wat ik met dit voorval aan moest. Ze slingerde teksten de kamer in als “ Zeg dat je haar wil als vriendin, dat het als een zusje voor je bent, gooi het op je bindingsangst “ )
Dat tweede, zeggen - dat ze als een zusje voor me is - heb ik wel eens eerder tegen een meisje moeten zeggen en die reageerde toen in plat Amsterdams “ Neuk je ook met je zusje dan ? “ .
Tja …..

Net was ik zo stom om drie keer de verkeerde pin in mijn telefoon in te toetsen.
Ze vragen om een puk code. Ik kijk om mij heen en zie stapels papieren met vermoedelijk ergens een puk code.
Morgen heb ik geen zin om te zoeken, overmorgen misschien.

Zoek mij naar niet,




Groetjes Daan



* Maar voordat ik daar was kon ik het natuurlijk niet laten om gelijk op zoek te gaan naar de eendjes om te kijken of die mooier en oprechter waren dan de eendjes in Amsterdam.
Iets wat natuurlijk nooit het geval is.



.

Laatst gewijzigd op 09-09-2004 om 18:13.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 09-09-2004, 18:52
DvoorA
Avatar van DvoorA
DvoorA is offline
leukleukleuk
__________________
There is nothing real outside our perception of reality, is there?
Met citaat reageren
Oud 09-09-2004, 22:47
xineof
Avatar van xineof
xineof is offline
Wat een leuk idee, vooral de manier waarop je iemand echt 'terugschrijft'. Maar het is wel uW liefde ed. hoor .

Deze zin vond ik echt heel droog :

En dan nog iets wat me misschien nog wel het meeste dwars zit van allemaal : dat voorval met onze broodrooster.
__________________
eight days a week
Met citaat reageren
Oud 10-09-2004, 09:18
Gordijn
Gordijn is offline
Tof!

Vond ik maar zulke brieven in de trein hee...
__________________
OLEE
Met citaat reageren
Oud 10-09-2004, 11:35
Verwijderd
Citaat:
brugmansia schreef op 10-09-2004 @ 09:18 :
Tof!

Vond ik maar zulke brieven in de trein hee...
Traject Amsterdam - Leiden, altijd op een vrijdag in de namiddag
Met citaat reageren
Oud 10-09-2004, 14:16
Fladdergeval
Fladdergeval is offline
Citaat:
dubbelfris schreef op 10-09-2004 @ 11:35 :
Traject Amsterdam - Leiden, altijd op een vrijdag in de namiddag
Lang leve de OV!
Met citaat reageren
Oud 10-09-2004, 17:14
xx-lijntje-xx
Avatar van xx-lijntje-xx
xx-lijntje-xx is offline
wow... geweldig... *zucht*
Met citaat reageren
Oud 11-09-2004, 01:15
Verwijderd
Citaat:
xx-lijntje-xx schreef op 10-09-2004 @ 17:14 :
wow... geweldig... *zucht*
Met citaat reageren
Oud 11-09-2004, 09:50
Verwijderd
Citaat:
brugmansia schreef op 10-09-2004 @ 09:18 :
Tof!

Vond ik maar zulke brieven in de trein hee...
Met citaat reageren
Oud 12-09-2004, 00:49
Dromer_de_kers
Dromer_de_kers is offline
Origineel!
__________________
||Ik ben niet lief, ik ben een bitch op wolkjes||Totaal compleet normaal||Houdt van ScionOfBalance||
Met citaat reageren
Oud 12-09-2004, 19:19
Sparkles
Avatar van Sparkles
Sparkles is offline
heel erg mooi geschreven, echt super!!
__________________
what use is it to you what's on my mind
Met citaat reageren
Oud 13-09-2004, 11:48
Plusmarktboy
Plusmarktboy is offline
haha geweldig idee!
__________________
Hetzij zo...
Met citaat reageren
Oud 13-09-2004, 17:14
Verwijderd
Bedankt voor de leuke reactie's , waardeer het
Met citaat reageren
Oud 13-09-2004, 19:35
Allures
Allures is offline
wat een typwerk
Met citaat reageren
Oud 15-09-2004, 15:45
Verwijderd
Citaat:
Allures schreef op 13-09-2004 @ 19:35 :
wat een typwerk
valt mee hoor, zijn momentopname's
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 07:00.