Oud 03-09-2004, 23:10
Zottuh
Avatar van Zottuh
Zottuh is offline
Geen idee waar ik dit topic moest plaatsen.

In een serieuse relatie op 18 jarige leeftijd (meisje), jongen (22) , nahgoed,meisje is zwanger geraakt. Dan is natuurlijk altijd de vraag, abortus of niet.
Meisje heeft geen opleiding afgemaakt, jongen is veel van huis voor werk momenteel.Beide zien de relatie wel als erg serieus,en willen het kindje wel houden ,maar dan ben je 19 dus als je het krijgt, en zit je dus zonder werk,opleiding. Je neemt dus een beslissing voor je leven,want je kunt niet meer naar school eigenlijk daarna. Is het financieel gewoon mogelijk om van 1 salaris (normaal) een gezin te onderhouden.En in hoeverre zal dit een last zijn op de relatie. Er komt gewoon een hoop druk op elkaar..

Wat ik me nu dus eigenlijk een beetje afvraag.
waar zou jij voor kiezen, beargumenteer je antwoord
__________________
... !! ... Nothing can be as savage as love , One taste is never enough ... !! ... Nederlands ... Pm-Geil ... Brabander ... --={ Zeso }=
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 03-09-2004, 23:20
Lotte
Avatar van Lotte
Lotte is offline
Citaat:
Zottuh schreef op 03-09-2004 @ 23:10 :
Geen idee waar ik dit topic moest plaatsen.

In een serieuse relatie op 18 jarige leeftijd (meisje), jongen (22) , nahgoed,meisje is zwanger geraakt. Dan is natuurlijk altijd de vraag, abortus of niet.
Meisje heeft geen opleiding afgemaakt, jongen is veel van huis voor werk momenteel.Beide zien de relatie wel als erg serieus,en willen het kindje wel houden ,maar dan ben je 19 dus als je het krijgt, en zit je dus zonder werk,opleiding. Je neemt dus een beslissing voor je leven,want je kunt niet meer naar school eigenlijk daarna. Is het financieel gewoon mogelijk om van 1 salaris (normaal) een gezin te onderhouden.En in hoeverre zal dit een last zijn op de relatie. Er komt gewoon een hoop druk op elkaar..

Wat ik me nu dus eigenlijk een beetje afvraag.
waar zou jij voor kiezen, beargumenteer je antwoord
In eerste instantie zou ik het heel leuk vinden om zwanger te zijn, maar ik zou ook me meteen zorgen gaan maken over mijn (en dat van mijn kind) toekomst. Ik zou best een kind nemen als ik in een relatie zat, maar dan wil ik het gevoel hebben dat ik eventueel er zelf voor zou kunnen zorgen. Ik wil namelijk niet dat hij straks het kind krijgt en ik alleen kom te staan met (haast) niks. Je bent nooit zeker dat een relatie er altijd zal blijven. Zou het trouwens ook erg vinden om een vast bepaald levensdoel te hebben zonder de keuze te hebben die te veranderen.

Bestaat er geen opleiding die je kan doen als je zwanger bent? Van 1 salaris kan je zeker wel een gezin onderhouden alleen moet dat salaris wel genoeg zijn. Hij kan natuurlijk ook ontslagen worden, of er kunnen andere problemen komen(hij raakt alcoholist, gebeurd met de vader van een vriendin).

Ik zou zorgen dat ik voorbehoedsmiddelen gebruik totdat ik voor mezelf kan zorgen en dan pas aan kinderen gaan denken. Maar dat is nu niet het geval. Abortus lijkt mij een grote stap die het overwegen waard is. Je zou er zelf compleet achter moeten staan, en je moet er ook compleet achter staan voor het kiezen van een leven zonder opleiding met kind. Het is allebei een grote belangrijke keuze. Als het kan zou ik de morning after-pil gebruiken als dat een optie zou zijn. Abortus zou ik wat langer over nadenken. En uiteindelijk, als het voor het kind en mij beter is, zou ik het waarschijnlijk wel doen.
Met citaat reageren
Oud 03-09-2004, 23:23
Verwijderd
Abortus natuurlijk, wat moet ik met die kutkoters?
Met citaat reageren
Oud 03-09-2004, 23:30
Verwijderd
*ben er maar even van uit gegaan dat het over jezelf gaat*
Als ik er nu over nadenk, ik zou het kindje niet houden. Het is makkelijk gezegd, ik ben niet zwanger...

Hoe geweldig jullie relatie nu ook is, als jullie een kindje hebben zal er waarschijnlijk toch een hoop veranderen. Het ligt natuurlijk aan het salaris of het mogelijk is.

Zou je eerst niet je eigen leven een beetje op orde proberen te krijgen? Een opleiding/ baan zoeken, ik denk dat je, als je zelf zoiets hebt, toch iets meer aan het kindje te bieden hebt.

Hoe denkt je vriend over de situatie? Heb je steun van je ouders of iets?
Zoek een bij lichaam en gezondheid naar dit onderwerp (zwangerschp- abortus etc).
Met citaat reageren
Oud 03-09-2004, 23:31
Zottuh
Avatar van Zottuh
Zottuh is offline
Citaat:
In eerste instantie zou ik het heel leuk vinden om zwanger te zijn, maar ik zou ook me meteen zorgen gaan maken over mijn (en dat van mijn kind) toekomst. Ik zou best een kind nemen als ik in een relatie zat, maar dan wil ik het gevoel hebben dat ik eventueel er zelf voor zou kunnen zorgen. Ik wil namelijk niet dat hij straks het kind krijgt en ik alleen kom te staan met (haast) niks. Je bent nooit zeker dat een relatie er altijd zal blijven. Zou het trouwens ook erg vinden om een vast bepaald levensdoel te hebben zonder de keuze te hebben die te veranderen.
Het klinkt leuk,maar gelijke tijd is het natuurlijk een grote verantwoording. Zoals nu, zou de verzorging voornamelijk op meisje neer komen. De jongen moet immers werken.
Tuurlijk is het nooit zeker ja of relatie stand houd, naar mijn idee helemaal niet op de leeftijd, daarom zei ik ook dat het gewoon zo defenitieve stap is. Je word in 1 stap 10 jaar ouder.
Je krijgt er hoop voor terug ,maar ten koste van je tienerjaren.


Citaat:
Bestaat er geen opleiding die je kan doen als je zwanger bent? Van 1 salaris kan je zeker wel een gezin onderhouden alleen moet dat salaris wel genoeg zijn. Hij kan natuurlijk ook ontslagen worden, of er kunnen andere problemen komen(hij raakt alcoholist, gebeurd met de vader van een vriendin).
LOI cursus, dat is een optie. Maar als je naast het verzorgen van een kind,huishouden ook moet studeren ? Ik heb niet van die speciale opleidingen gehoort in ieder geval.
En zodra het kind naar school gaat kunnen beide gewoon werken ,waardoor je inderdaad meer zekerheid heb voor geval er 1 uitvalt door iets.

Citaat:
Ik zou zorgen dat ik voorbehoedsmiddelen gebruik totdat ik voor mezelf kan zorgen en dan pas aan kinderen gaan denken. Maar dat is nu niet het geval. Abortus lijkt mij een grote stap die het overwegen waard is. Je zou er zelf compleet achter moeten staan, en je moet er ook compleet achter staan voor het kiezen van een leven zonder opleiding met kind. Het is allebei een grote belangrijke keuze. Als het kan zou ik de morning after-pil gebruiken als dat een optie zou zijn. Abortus zou ik wat langer over nadenken. En uiteindelijk, als het voor het kind en mij beter is, zou ik het waarschijnlijk wel doen.
Ongelukjes zitten in kleine hoekjes, en als je zo serieuze relatie hebt ga je goed nadenken wat je doet, abortus schijnt gewoon erg emotioneel te zijn. En als je beide een kinder wens hebt ?

Het is dus gewoon ingewikkeld
__________________
... !! ... Nothing can be as savage as love , One taste is never enough ... !! ... Nederlands ... Pm-Geil ... Brabander ... --={ Zeso }=
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 09:33
Verwijderd
Ik heb hier heel erg over nagedacht toen een tijdje geleden een vriendin van mij een abortus heeft laten plegen.

Ik heb nu een vriend, we zijn 16 maanden samen en hebben het er ook weleens over gehad. Het is hierbij het geval dat ik eigenlijk nu al van het kindje houd, ookal bestaat het dus nog helemaal niet. Ik zou het daarom ook niet over mijn hart kunnen verkrijgen een abortus te plegen.

Wat heb ik dit kind dan te bieden, is de vraag. Ik geloof dat ik dit kind heel erg veel te bieden heb. Ik geloof ook niet dat het niet mogelijk is nog een opleiding te doen wanneer je een kind hebt, ik geloof echter wel dat het ontzettend zwaar zou zijn. Maar ik heb zo ontzettend veel familie die me zou helpen en ik denk dat ik het kind genoeg te bieden zou hebben om een goed leven te hebben.

Een meisje die bij mij op de basisschool zat is al vier jaar moeder. Zij is zelfs alleenstaande moeder. Ze heeft gewoon haar opleiding afgemaakt en het lukt haar uitstekend om voor het kind te zorgen.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 09:56
Verwijderd
Waarom kun je na het krijgen van een kind geen opleiding meer doen? Bij een deeltijdopleiding ben je meestal maar één dag per week van huis, die dag kan het kind dan naar de oppas, oma of creche of de vader blijft thuis die dag. De andere dagen studeer je dan thuis; dat huishouden kost echt niet zo veel tijd hoor (tenzij je smetvrees en/of een heel groot huis hebt). Universitaire studies kunnen vrij makkelijk als het kind eenmaal op school zit; je hebt toch lang niet altijd college.
Mijn moeder heeft twee opleidingen gedaan na de geboorte van mijn zus en mij, geen probleem. Wij twee zaten toen al wel op school trouwens.

Maargoed, natuurlijk kun je een gezinnetje onderhouden van 1 salaris. Tot voor een jaar of dertig geleden werd vrijwel élk gezin onderhouden van 1 salaris, en nu doen nog steeds veel mensen dat. Hoe makkelijk dat gaat ligt een beetje aan de ruimheid van dat salaris; voor een productiemedewerker zal 't wat moeilijker gaan dan voor een orthodontist.

In hoeverre het krijgen van een kind een last is voor de relatie, tja, dat weet ik niet. Ik kan me voorstellen dat als je én opeens gaat samenwonen én opeens een kind hebt, dat dat dan inderdaad een grote druk vormt en veel stress oplevert. Of die twee dat aankunnen weet ik natuurlijk niet, ik ken ze niet, maar het lijkt me wel verstandig dat ze daar goed over nadenken.

Wat ik zelf zou doen weet ik niet. Mijn vriend en ik hebben een tamelijk serieuze relatie, maar we studeren elk in een andere stad, dus een van ons zou dan helemaal naar een andere stad moeten verhuizen. Daarbij lijkt het hebben van kinderen me toch al niet zo geweldig . Aan de andere kant lijkt een abortus me ook niet erg leuk.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 10:18
Bloedpropje
Avatar van Bloedpropje
Bloedpropje is offline
Als jullie allebei het kind willen houden zou ik geen abortus plegen. Het lijkt me dat je daar achteraf veel spijt van krijgt. Van 1 salaris is te leven en daarnaast zijn er ook echt nog mogelijkheden voor jou, zoals bijvoorbeeld zo'n deeltijdopleiding.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 11:06
little nemo
Avatar van little nemo
little nemo is offline
Citaat:
Zottuh schreef op 03-09-2004 @ 23:10 :
Geen idee waar ik dit topic moest plaatsen.

In een serieuse relatie op 18 jarige leeftijd (meisje), jongen (22) , nahgoed,meisje is zwanger geraakt. Dan is natuurlijk altijd de vraag, abortus of niet.
Meisje heeft geen opleiding afgemaakt, jongen is veel van huis voor werk momenteel.Beide zien de relatie wel als erg serieus,en willen het kindje wel houden ,maar dan ben je 19 dus als je het krijgt, en zit je dus zonder werk,opleiding. Je neemt dus een beslissing voor je leven,want je kunt niet meer naar school eigenlijk daarna. Is het financieel gewoon mogelijk om van 1 salaris (normaal) een gezin te onderhouden.En in hoeverre zal dit een last zijn op de relatie. Er komt gewoon een hoop druk op elkaar..

Wat ik me nu dus eigenlijk een beetje afvraag.
waar zou jij voor kiezen, beargumenteer je antwoord
18 is gewoon te jong om die verantwoordelijkheid aan te kunnen, verder weet je nooit hoe het in de toekomst gaat lopen. en t lijkt me nix om bijstandsmoeder te zijn dus als ik t meisje was zou ik t zeker weg laten halen.

en als ik de jongen was zou ik bovenstaande tegen t meisje zeggen maar als ze t (hoe dom ook) toch per se wilt houden dan ...tja... dan zou ik hard balen en vervolgens maar zo goed mogelijk de vader uithangen
__________________
ignorance is bliss
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 11:14
Verwijderd
Citaat:
little nemo schreef op 04-09-2004 @ 11:06 :
18 is gewoon te jong om die verantwoordelijkheid aan te kunnen, verder weet je nooit hoe het in de toekomst gaat lopen. en t lijkt me nix om bijstandsmoeder te zijn dus als ik t meisje was zou ik t zeker weg laten halen.

en als ik de jongen was zou ik bovenstaande tegen t meisje zeggen maar als ze t (hoe dom ook) toch per se wilt houden dan ...tja... dan zou ik hard balen en vervolgens maar zo goed mogelijk de vader uithangen
En de verantwoordelijkheid van een abortus dan?

Ik vind je oordeel wel heel kortzichtig. Het verschilt gewoon per persoon of iemand verantwoordelijk genoeg is om een kind op te voeden. Dat meisje van mijn basisschool is een verantwoordelijkere moeder dan sommige moeders van 30 die ik ken. Leeftijd is niet voor alles ene gradatie, persoonlijkheid wel.

Verder is het alles behalve dom als meisje om het kind toch te houden. Dom is een beslissing nemen waar je gevoelsmatig eigenlijk niet achter staat en de rest van je leven spijt van hebt.

Maar goed, misschien weer kortzichtig van mij, maar ik heb vaak het idee dat sommige jongens of mannen echt niet begrijpen hoe ontzettend ingrijpend een abortus kan zijn. Ik zou het zelf in ieder geval gewoon echt niet kunnen, het zou voor mij hetzelfde voelen als een al geboren kindje de nek omdraaien. (En nee, ik ben absoluut niet anti-abortus)
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 11:15
Al Murphy
Avatar van Al Murphy
Al Murphy is offline
1 salaris voor 3 mensen... je moet het toch niet onderschatten.
Natuurlijk kan het, al veel mensen hebben het je voorgedaan, maar er kunnen ook heel moeilijke momenten komen, omdat je (financieel) niet alles op voorhand kan voorzien. Soms zijn er immers erg hoge dokterskosten (weekend/avond/medicijnen) zonder dat er daarom veel aan de hand moet zijn. Natuulijk kan he het proberen, maar ik hoop voor jou dat je toch een vervangingsinkomen hebt.

Ook de hele dag met je baby thuis zitten, is erg slopend. Je kan je beter een baantje zoeken voor enkele dagen in de week, als de baby dan bij iemand anders kan blijven. Familie liefst, anders de onthaalmoeder. Op die manier is dat goed voor de baby en voor jezelf.

Al bij al is het allemaal perfect haalbaar, maar op momenten zal het heel zwaar zijn voor beiden. Maar studeren... dat kan je achteraf ook nog hoor. En je hebt nu wel erg veel tijd om je daarop al wat voor te bereiden...
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 11:21
Al Murphy
Avatar van Al Murphy
Al Murphy is offline
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 11:14 :
En de verantwoordelijkheid van een abortus dan?
Maar goed, misschien weer kortzichtig van mij, maar ik heb vaak het idee dat sommige jongens of mannen echt niet begrijpen hoe ontzettend ingrijpend een abortus kan zijn. Ik zou het zelf in ieder geval gewoon echt niet kunnen, het zou voor mij hetzelfde voelen als een al geboren kindje de nek omdraaien. (En nee, ik ben absoluut niet anti-abortus)
Ik denk echt niet dat je daar kortzichtig in bent, het lijkt me eerder een realiteit.
Ik denk dat het voor veel (toekomstige) vaders, die daar nog niet op voorbereid zijn, een sprong in het ijskoude water is. Iets waar ze helemaal geen controle over hebben.
Nu, ik heb in een gesprek ook al wel eens het tegenovergestelde gehoord. Ik was niet degene die 9 maanden met een kind in mijn buik zou moeten rondlopen, dus over abortus had zij toch meer te zeggen dan ik.
Moeilijke zaak, vaak, als je er nog niet helemaal klaar voor bent.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 11:52
Verwijderd
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 11:14 :
En de verantwoordelijkheid van een abortus dan?

Ik vind je oordeel wel heel kortzichtig. Het verschilt gewoon per persoon of iemand verantwoordelijk genoeg is om een kind op te voeden. Dat meisje van mijn basisschool is een verantwoordelijkere moeder dan sommige moeders van 30 die ik ken. Leeftijd is niet voor alles ene gradatie, persoonlijkheid wel.
Dat neemt niet weg dat je gewoon in de bijstand terechtkomt. De kans dat je namelijk op je achttiende (meisje) resp. tweeëntwintigste (jongen) voldoende verdient om zelf te leven en een kind te onderhouden en op te voeden is heel klein als je allebei parttime moet gaan werken. Anders moet de jongen fulltime gaan werken en het meisje helemaal niet, maar dan is het ook weer een domme muts zonder opleiding en is ze mooi boned als haar kerel haar ooit verlaat. Dan staat ze namelijk op de arbeidsmarkt als twintiger of dertiger zonder enige opleiding. Niet bepaald een prettig vooruitzicht.

Citaat:
Verder is het alles behalve dom als meisje om het kind toch te houden. Dom is een beslissing nemen waar je gevoelsmatig eigenlijk niet achter staat en de rest van je leven spijt van hebt.
Dom is inderdaad niet het woord dat ik ervoor zou gebruiken, onverstandig wel.

Citaat:
Maar goed, misschien weer kortzichtig van mij, maar ik heb vaak het idee dat sommige jongens of mannen echt niet begrijpen hoe ontzettend ingrijpend een abortus kan zijn. Ik zou het zelf in ieder geval gewoon echt niet kunnen, het zou voor mij hetzelfde voelen als een al geboren kindje de nek omdraaien. (En nee, ik ben absoluut niet anti-abortus)
Nee, ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Het is natuurlijk sowieso makkelijk voor een man om dat te zeggen. Die heeft niet nieuw leven in zich groeien dat een onderdeel van zichzelf is en hoeft het niet te doden - want after all is het natuurlijk nog steeds het doden van een levend wezen. Dat het via internet gaat is natuurlijk nog een factor die het makkelijker maakt om snel boude uitspraken te doen.

Wel vind ik dat je moet bekijken wat je dat kind te bieden hebt. Het krijgen en houden van een kind als je achttien bent is niet alleen een kwestie van 'volwassen genoeg' zijn om het op te voeden. Je moet dat kind ook een veilig, stabiel en enigszins welvarend nest kunnen aanbieden. Er zijn al genoeg steuntrekkers en mensen die het niet zelf kunnen bolwerken, daar moet je ook rekening mee houden.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 12:15
Verwijderd
Citaat:
nare man schreef op 04-09-2004 @ 11:52 :
Dat neemt niet weg dat je gewoon in de bijstand terechtkomt. De kans dat je namelijk op je achttiende (meisje) resp. tweeëntwintigste (jongen) voldoende verdient om zelf te leven en een kind te onderhouden en op te voeden is heel klein als je allebei parttime moet gaan werken. Anders moet de jongen fulltime gaan werken en het meisje helemaal niet, maar dan is het ook weer een domme muts zonder opleiding en is ze mooi boned als haar kerel haar ooit verlaat. Dan staat ze namelijk op de arbeidsmarkt als twintiger of dertiger zonder enige opleiding. Niet bepaald een prettig vooruitzicht.



Dom is inderdaad niet het woord dat ik ervoor zou gebruiken, onverstandig wel.



Nee, ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Het is natuurlijk sowieso makkelijk voor een man om dat te zeggen. Die heeft niet nieuw leven in zich groeien dat een onderdeel van zichzelf is en hoeft het niet te doden - want after all is het natuurlijk nog steeds het doden van een levend wezen. Dat het via internet gaat is natuurlijk nog een factor die het makkelijker maakt om snel boude uitspraken te doen.

Wel vind ik dat je moet bekijken wat je dat kind te bieden hebt. Het krijgen en houden van een kind als je achttien bent is niet alleen een kwestie van 'volwassen genoeg' zijn om het op te voeden. Je moet dat kind ook een veilig, stabiel en enigszins welvarend nest kunnen aanbieden. Er zijn al genoeg steuntrekkers en mensen die het niet zelf kunnen bolwerken, daar moet je ook rekening mee houden.
Ik geloof dat wil hierbij eigenlijk het belangrijkste is. Omgeving kan ook een hoop uitmaken. In mijn situatie heb ik mijn ouders, mijn grootouders en nog een hoop tantes die met liefde mijn kind op zouden vangen wanneer ik naar school zou gaan. Ik heb dan ook de zekerheid dat mijn kind nooit zal verhongeren en altijd voldoende kleding en eten zal hebben, omdat iedereen bij zou springen waar mogelijk.

Dit is bij andere mensen natuurlijk lang niet altijd het geval. Wanner je het echt met zn tweetjes moet doen is het al een stuk zwaarder. Maar goed, ik heb zoveel moeders fantastische dingen zien presteren. Een moeder van een vriendin die vijf kinderen had (oudste 18, jongste 2) waarvan er 1 geestelijk gehandicapt was.. twee honden.. drie katten.. een huis.. En dat alles van de bijstand en in haar eentje terwijl ze een nieuwe opleiding volgde.

Als je het echt wil en bereid bent er dingen voor op te geven en hard te werken, acht ik het mogelijk.

Het is gewoon een supermoeilijke keuze. Beide opties zijn niet ideaal.. maar een abortus zonder erachter te staan is imho een van de grootste fouten die je kunt maken, omdat je daar eeuwig verdriet van kunt hebben.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 13:00
Lente
Avatar van Lente
Lente is offline
pff ik moet er niet aan denken nu een kind te hebben. Ik wil leuke dingen doen, veel nieuwe dingen leren enz. Moederen kan altijd nog, het liefst op een moment dat ik alles goed voor elkaar heb. Nu ben ik zelf nog een soort kind en ik zou niet nu al verantwoordelijk willen/kunnen zijn voor een kindje. Wat heb ik op dit moment een baby te bieden? Liefde alleen is echt niet genoeg. Ik zou dan zoveel hulp nodig hebben, vooral financieel maar ook bijv mijn ouders als oppas als ik nog iets van mijn studie zou willen maken, en dat wil ik zeker. Als ik nu zwanger zou zijn zou ik het kind niet willen houden. maarja, ik heb geen serieuze relatie en ben niet zwanger dus dat is makkelijk gezegd.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 13:30
Lynn
Avatar van Lynn
Lynn is offline
Citaat:
Armadillo1429 schreef op 04-09-2004 @ 11:15 :
1 salaris voor 3 mensen... je moet het toch niet onderschatten.
Natuurlijk kan het, al veel mensen hebben het je voorgedaan, maar er kunnen ook heel moeilijke momenten komen, omdat je (financieel) niet alles op voorhand kan voorzien. Soms zijn er immers erg hoge dokterskosten (weekend/avond/medicijnen) zonder dat er daarom veel aan de hand moet zijn. Natuulijk kan he het proberen, maar ik hoop voor jou dat je toch een vervangingsinkomen hebt.

Ik las laast in een blad (weet zo snel niet meer welke), dat een kind gemiddeld 250 euro per maand kost. Of iets in die richting. Dat is behoorlijk veel als je maar één kostwinner hebt en daarnaast nog 2 volwassen en een huis (gok ik) moet onderhouden.
__________________
de rest is geschiedenis
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 13:32
Madita
Madita is offline
Ik zou het kind houden!

Je hebt een kueze gemaakt, sex te hebben met je vriend, en wist dat dit een gevolg kon zijn, voorbehoudsmiddelen zijn niet 100% te vertrouwen.
het is een leven, en vind het net zo erg om een pasgeboren kind het nekje omdraaien, omdat je bang bent het kind niet te kunnen geven wat het nodig heeft.
In een uiterste situatie zou ik het kind af laten staan, adoptiegezin zoeken, en het kind een toekomst te geven.

en ookal kun je hem niet alle materiele dingen geven ( alhoewel, wie weet met wilskracht krijg je erg veel voormekaar) maar ik denk dat je de basis dingen zeker weten kunt geven, om een gezond leven te volgen..

je toekomst hoef je er niet mee te verpesten.... Als ik zelf nu zwanger zou raken, zou ik mijn studie afmaken, natuurlijk niet in de zelfde tijd, en zou amper naar colleges kunnen, maar op mijn universiteit waren er wel meer gevallen, die gewoon thuis studeerden, en de leraren hadden wel begrip ervoor, en kon ze sommige tentamens uitstellen etc. Verder gewoon hulp vragen, aan je familie, de familie van je vriend, vrienden.....

Als je het er voor over hebt, kun je ontzettend veel voormekaar krijgen, een kind, een goeie relatie en een leuke studie, al is het gecompliceerder,.... Ik weet het, klinkt erg stijf, maar met wilskracht krijg je erg veel voor mekaar.

Ik weet het, omdat ik anders nooit geboren zou zijn!!
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 13:34
Verwijderd
Citaat:
Lente schreef op 04-09-2004 @ 13:00 :
pff ik moet er niet aan denken nu een kind te hebben. Ik wil leuke dingen doen, veel nieuwe dingen leren enz.
Niet dat ik vind dat jij een kind zou moeten houden, maar dit soort redenen vind ik dus altijd zo ontzettend raar!

Waarom zou je geen leuke dingen kunnen doen en nieuwe dingen kunnen leren wanneer je een kind hebt?

Goed, een kind is een behoorlijke verantwoordelijkheid en tuurlijk kun je dan niet 5 nachten per week gaan stappen, maar de wereld bestaat uit meer dan dat. Als een kind de leukheid van je leven beperkt, doe je volgens mij iets fout. Daarbij duurt het maar vier jaar voor een kind weer naar school gaat en maar 15 jaar voordat een kind begint met volwassen worden. Je kunt ook op je vijftigste nog op wereldreis gaan, wanneer je kinderen uit huis zijn.

Bijna alles is mogelijk, als je maar wil.
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 04-09-2004, 13:36
Verwijderd
Citaat:
Madita schreef op 04-09-2004 @ 13:32 :
Als je het er voor over hebt, kun je ontzettend veel voormekaar krijgen, een kind, een goeie relatie en een leuke studie, al is het gecompliceerder,.... Ik weet het, klinkt erg stijf, maar met wilskracht krijg je erg veel voor mekaar.
Dat bedoel ik!

Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 14:33
SexyLady008
Avatar van SexyLady008
SexyLady008 is offline
je kunt alleen spijt krijgen als je niet helemaal naar je gevoel luistert. als je gevoel aangeeft dat je t aan kunt, ga er dan voor. bijna alles is mogelijk , als je maar wil, zoals dusjcrib al schrijft.

heb zelf de keuze nooit echt mogen maken, tenminste, toen ik zwanger was wilde ik het houden, maar kreeg toen n miskraam. Ik was toen 15 dus dat is misschien ook wel te jong, vooral op financieel gebied, maar ik weet zeker dat ik een goede moeder was geweest. Nu 3 jaar later kan ik nog enorm van die miskraam balen... ik weet niet precies hoe dat met een abortus zit... maar ik denk dat dat ook erg emotioneel kan zijn...

tja t is n moeilijke situatie, maar luister vooral naar je gevoel, want als je t echt wilt, kun je je zeker redden... succes
__________________
Sex is part of nature. I go along with nature.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 15:04
little nemo
Avatar van little nemo
little nemo is offline
Citaat:
Madita schreef op 04-09-2004 @ 13:32 :


Als je het er voor over hebt, kun je ontzettend veel voormekaar krijgen, een kind, een goeie relatie en een leuke studie, al is het gecompliceerder,.... Ik weet het, klinkt erg stijf, maar met wilskracht krijg je erg veel voor mekaar.

Ik weet het, omdat ik anders nooit geboren zou zijn!!
dat laatste geldt ook voor mij

verder kan je met wilskracht wel wat bereiken, maar een kind opvoeden, werken en een studie is gewoon teveel, dat houdt niemand vol. mijn ex heeft een abortus gehad (ja van mij ja) en daar zijn we achteraf, ondanks dat ze t soms wel moeilijk vond, blij om geweest. je verliest gewoon zoveel vrijheid en mogelijkheden als je op je 18e of 20e al ouder wordt. verder is leeftijd misschien geen garantie voor een goede opvoeding, over het algemeen geldt wel dat mensen van rond de 30 veel beter voor een goede opvoeding kunnen zorgen dan mensen van rond de 20. vast dat er uitzonderingen zijn maar niet veel.

alleen als je echt hele sterke principiele bezwaren tegen abortus hebt zou ik het niet doen, anders wel.
__________________
ignorance is bliss
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 15:13
waves
Avatar van waves
waves is offline
ik denk dat ik een abortus zou doen.

ik acht mezelf over 2 jaar (ben nu 17) niet in staat om een kind te verzorgen, zeker niet als mijn partner veel weg zou zijn. met het geld wordt het waarschijnlijk krap, erg krap al is het mogelijk. en natuurlijk verandert de relatie: slapenloze nachten, zorgen je hebt gewoon minder tijd voor elkaar.. ouderen stellen hebben het hier al heel moeilijk mee en die zijn meestal dan constant bij elkaar. Ik vind het niet eerlijk voor het kind dat het de kansen niet zou krijgen die we het misschien wel zouden kunnen bieden als het 5 jaar later was geboren, maar misschien hou je dat toch. Persoonlijk zou ik mijn studie willen afmaken en iets meer rust in mezelf (en mijn partner) willen hebben.

ik vind niet dat abortus hetzelfde is als een pasgeboren kind de nek om draaien. wat je dan 'ombrengt' kan niet zelfstandig leven, het kan niet ademen, niet eten, niet schreeuwen het leeft dus nog niet (=mijn mening). abortussen schijnen inderdaad erg emotioneel te zijn, misschien krijg je er later spijt van maar misschien krijg je dat later van het kind ook wel (niet door het kind zelf maar vanwege het (misschien) ongelukkige tijdtip)...

wat wij allemaal ook zeggen, iedereen moet het zelf beslissen en als je echt zeker is dat dit is wat je wil moet je het doen, en dan lukt het waarschijnlijk echt wel. er zitten ook mooie kanten aan.
__________________
~ Liefhebben = Loslaten ~
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 15:15
Verwijderd
Citaat:
little nemo schreef op 04-09-2004 @ 15:04 :
dat laatste geldt ook voor mij

verder kan je met wilskracht wel wat bereiken, maar een kind opvoeden, werken en een studie is gewoon teveel, dat houdt niemand vol. mijn ex heeft een abortus gehad (ja van mij ja) en daar zijn we achteraf, ondanks dat ze t soms wel moeilijk vond, blij om geweest. je verliest gewoon zoveel vrijheid en mogelijkheden als je op je 18e of 20e al ouder wordt. verder is leeftijd misschien geen garantie voor een goede opvoeding, over het algemeen geldt wel dat mensen van rond de 30 veel beter voor een goede opvoeding kunnen zorgen dan mensen van rond de 20. vast dat er uitzonderingen zijn maar niet veel.

alleen als je echt hele sterke principiele bezwaren tegen abortus hebt zou ik het niet doen, anders wel.
Principes boven gevoel? No way..

En niemand? Ik heb het er toch al een paar zien doen.. Tuurlijk zijn dat ook uitzonderingen, maar ik denk dat de mensen die besluiten een kind te houden over het algemeen dus ook de uitzonderingen zijn die bereid zijn die verantwoordelijkheid te nemen.

En je verliest? Mijn god, wat voor geweldigs verlies je dan allemaal in ruil voor iets fantastisch? Alsof een kind één grote last is zeg.. poehee
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 15:21
Verwijderd
Citaat:
waves schreef op 04-09-2004 @ 15:13 :
ik denk dat ik een abortus zou doen.

ik acht mezelf over 2 jaar (ben nu 17) niet in staat om een kind te verzorgen, zeker niet als mijn partner veel weg zou zijn. met het geld wordt het waarschijnlijk krap, erg krap al is het mogelijk. en natuurlijk verandert de relatie: slapenloze nachten, zorgen je hebt gewoon minder tijd voor elkaar.. ouderen stellen hebben het hier al heel moeilijk mee en die zijn meestal dan constant bij elkaar. Ik vind het niet eerlijk voor het kind dat het de kansen niet zou krijgen die we het misschien wel zouden kunnen bieden als het 5 jaar later was geboren, maar misschien hou je dat toch. Persoonlijk zou ik mijn studie willen afmaken en iets meer rust in mezelf (en mijn partner) willen hebben.

ik vind niet dat abortus hetzelfde is als een pasgeboren kind de nek om draaien. wat je dan 'ombrengt' kan niet zelfstandig leven, het kan niet ademen, niet eten, niet schreeuwen het leeft dus nog niet (=mijn mening). abortussen schijnen inderdaad erg emotioneel te zijn, misschien krijg je er later spijt van maar misschien krijg je dat later van het kind ook wel (niet door het kind zelf maar vanwege het (misschien) ongelukkige tijdtip)...
Een kind over vijf jaar is een heel ander kind dan een kind dat nu geboren zou worden, dat zijn twee verschillende wezentjes. Er is dan geen sprake van 'het kind' alsof het hetzelfde is.

En misschien is het feitelijk niet hetzelfde.. maar juist een kindje wat afhankelijk is van mij om die reden doodmaken omdat het dan toch geen 'moord' zou heten. Nee. Ik zou het gevoelsmatig als hetzelfde ervaren en dus niet over mijn hart kunnen verkrijgen.

Maar goed, ik heb deze mening ook pas sinds ik een vriend heb van wie ik echt heel veel hou. Ik zie het dan toch een beetje op een romantische manier :/

En ik acht mijzelf er dus toe in staat een kind een net zo goed leven te kunnen bieden op dit moment als over vijf jaar, mocht ik per ongeluk zwanger worden. Mijn broertje is ook echt niet gelukkiger dan ik was doordat hij vier keer zoveel speelgoed heeft (we verschillen acht jaar)
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 15:27
little nemo
Avatar van little nemo
little nemo is offline
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 15:15 :
Principes boven gevoel? No way..

En niemand? Ik heb het er toch al een paar zien doen.. Tuurlijk zijn dat ook uitzonderingen, maar ik denk dat de mensen die besluiten een kind te houden over het algemeen dus ook de uitzonderingen zijn die bereid zijn die verantwoordelijkheid te nemen.

En je verliest? Mijn god, wat voor geweldigs verlies je dan allemaal in ruil voor iets fantastisch? Alsof een kind één grote last is zeg.. poehee
verstand boven gevoel inderdaad. en in mijn omgeving zie ik dat degene die het wel houden iig niet degene zijn die geschikt zijn als ouder. ik weet niet of dit algemeen zo geldt.

nah ik vind kinderen niet iets fantastisch en misschien is t ook nog wel schattig enzo maar ik zou het inderdaad zien als een last. wat niet betekent dat -mocht het gebeuren- ik het ook zo zou behandelen.
__________________
ignorance is bliss
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 04-09-2004, 15:40
Verwijderd
Citaat:
little nemo schreef op 04-09-2004 @ 15:27 :
verstand boven gevoel inderdaad. en in mijn omgeving zie ik dat degene die het wel houden iig niet degene zijn die geschikt zijn als ouder. ik weet niet of dit algemeen zo geldt.

nah ik vind kinderen niet iets fantastisch en misschien is t ook nog wel schattig enzo maar ik zou het inderdaad zien als een last. wat niet betekent dat -mocht het gebeuren- ik het ook zo zou behandelen.
Wanneer je kinderen ziet als een last verbaasd het me ook niets dat je het slechts rationeel kunt benaderen en al helemaal geen enkel idee hebt van de impact die een abortus kan hebben op meisje/vrouw. (Ik denk dan ook aan een vrouw die een abortus heeft laten plegen terwijl ze daar gevoelsmatig niet achter stond, later wanneer ze er wel 'aan toe is' wel een kind krijgt die vervolgens de gevolgen mag ondervinden van de eerder gebeurde abortus d.m.v. hoge verwachtigen, oud verdriet en daardoor een huilende moeder etc.) Ik stel geestelijke gezondheid boven financiële mogelijkheden. Ik weet als geen onder hoe schadelijk het is voor een kind om ongelukkige ouders te hebben. Ik weet 100% zeker dat ik een kind ook nu al een gelukkige jeugd kan bezorgen en geluk lijkt me toch het belangrijkste. Niet welvaart.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 16:18
Lente
Avatar van Lente
Lente is offline
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 13:34 :
Niet dat ik vind dat jij een kind zou moeten houden, maar dit soort redenen vind ik dus altijd zo ontzettend raar!

Waarom zou je geen leuke dingen kunnen doen en nieuwe dingen kunnen leren wanneer je een kind hebt?

Goed, een kind is een behoorlijke verantwoordelijkheid en tuurlijk kun je dan niet 5 nachten per week gaan stappen, maar de wereld bestaat uit meer dan dat. Als een kind de leukheid van je leven beperkt, doe je volgens mij iets fout. Daarbij duurt het maar vier jaar voor een kind weer naar school gaat en maar 15 jaar voordat een kind begint met volwassen worden. Je kunt ook op je vijftigste nog op wereldreis gaan, wanneer je kinderen uit huis zijn.

Bijna alles is mogelijk, als je maar wil.
Omdat ik, als ik nu een kind zou hebben, ik heel veel van mijn vrijheid op moet geven. Ik wil niet helemaal afhankelijk zijn van anderen, het zou mijn keuze zijn het kindje te krijgen dus dan wil ik er ook (voor een heel groot deel) zelf voor opdraaien. Maar dat betekend dus wel dat ik een manier moet vinden werk met de zorg voor de baby te combineren. Ik heb geen eigen woning en ik heb niet veel geld gespaard. Ik heb op dit moment alleen het vwo afgerond, geen goede basis voor goed betaald werk.
Als ik over 10 jaar een kindje zou krijgen zou het heel anders zijn. Klaar met studeren, een baan, meer zekerheden. Dan gaat er natuurlijk ook veel tijd in een kindje zitten maar dan zou het een bewuste keuze zijn waar mijn partner en ik voor klaar voor denken te zijn. Dat ben ik nu zeker niet. Ik wil geen kind opvoeden waarbij bij de geboorte al zoo veel onzeker is.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 16:29
Verwijderd
Citaat:
Lente schreef op 04-09-2004 @ 16:18 :
Omdat ik, als ik nu een kind zou hebben, ik heel veel van mijn vrijheid op moet geven. Ik wil niet helemaal afhankelijk zijn van anderen, het zou mijn keuze zijn het kindje te krijgen dus dan wil ik er ook (voor een heel groot deel) zelf voor opdraaien. Maar dat betekend dus wel dat ik een manier moet vinden werk met de zorg voor de baby te combineren. Ik heb geen eigen woning en ik heb niet veel geld gespaard. Ik heb op dit moment alleen het vwo afgerond, geen goede basis voor goed betaald werk.
Als ik over 10 jaar een kindje zou krijgen zou het heel anders zijn. Klaar met studeren, een baan, meer zekerheden. Dan gaat er natuurlijk ook veel tijd in een kindje zitten maar dan zou het een bewuste keuze zijn waar mijn partner en ik voor klaar voor denken te zijn. Dat ben ik nu zeker niet. Ik wil geen kind opvoeden waarbij bij de geboorte al zoo veel onzeker is.
Zoals ik heel vaak zei, als je maar wil dan is het mogelijk. Jij wil niet, dus ja.. dan zou het je ook niet lukken.

Maar goed, opgeven.. tsja. Voor een relatie moet je ook een hoop opgeven.. waarom doe je dat? Omdat je er nog veel meer voor terug krijgt. Zo zie ik dat bij een kind ook.

Ik zie gewoon geluk als de beste basis voor een kind en niet zekerheid.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 17:03
Verwijderd
Citaat:
Madita schreef op 04-09-2004 @ 13:32 :
Ik zou het kind houden!

Je hebt een kueze gemaakt, sex te hebben met je vriend, en wist dat dit een gevolg kon zijn, voorbehoudsmiddelen zijn niet 100% te vertrouwen.

(...)
Met alle respect, maar dit vind ik toch wel zulke baarlijke nonsens, ongelooflijk. Je schuift op deze manier al het risico af op het meisje. Ze gaat met iemand naar bed, voorbehoedsmiddelen zijn niet honderd procent betrouwbaar, dus moet je het ook accepteren als je per ongeluk zwanger raakt? Wat een onzinredenatie. Seks hebben met de wetenschap dat je niet honderd procent veiligheid hebt, wil niet zeggen dat je ook een eventuele zwangerschap dus maar moet aanvaarden.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 17:16
Lente
Avatar van Lente
Lente is offline
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 16:29 :
Zoals ik heel vaak zei, als je maar wil dan is het mogelijk. Jij wil niet, dus ja.. dan zou het je ook niet lukken.

Maar goed, opgeven.. tsja. Voor een relatie moet je ook een hoop opgeven.. waarom doe je dat? Omdat je er nog veel meer voor terug krijgt. Zo zie ik dat bij een kind ook.

Ik zie gewoon geluk als de beste basis voor een kind en niet zekerheid.
een relatie wil ik ook nog niet
ik ben nog lang niet toe aan vastigheid en een kind is daar wel een héél goed voorbeeld van.

en over dat geluk, als ik nu een kindje zou krijgen kan ik me niet voorstellen dat ik haar/hem gelukkig zou kunnen maken. Om geluk te geven moet ik dat eerst zelf zijn. oid.

Nogmaals, ik heb geen vriend, hoe ik erover zou denken als het me echt zou overkomen,en wat ik dan zou doen kan ik me nu moeilijk voorstellen.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 17:21
Verwijderd
Citaat:
Lente schreef op 04-09-2004 @ 17:16 :
een relatie wil ik ook nog niet
ik ben nog lang niet toe aan vastigheid en een kind is daar wel een héél goed voorbeeld van.
Ironisch is het lot. Het zijn juist meestal niet de mensen met serieuze relaties die vroeg een kind krijgen, maar de domme sletjes die rondneuken en per ongeluk een keer zwanger worden. Zeg maar Bijlmer-, Transvaal- en Schilderswijkvolk.

Kinderen met achttienjarige moeders zijn vrijwel zonder uitzondering foutjes.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 17:29
Lente
Avatar van Lente
Lente is offline
Citaat:
nare man schreef op 04-09-2004 @ 17:21 :
Ironisch is het lot. Het zijn juist meestal niet de mensen met serieuze relaties die vroeg een kind krijgen, maar de domme sletjes die rondneuken en per ongeluk een keer zwanger worden. Zeg maar Bijlmer-, Transvaal- en Schilderswijkvolk.

Kinderen met achttienjarige moeders zijn vrijwel zonder uitzondering foutjes.
en wat wil je daarmee suggereren?
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 17:55
SisterOfMercy
Avatar van SisterOfMercy
SisterOfMercy is offline
Citaat:
Lente schreef op 04-09-2004 @ 17:29 :
en wat wil je daarmee suggereren?
Dat je eens een hartig woordje moet voeren met je ouders
Verder ben ik voor abortus natuurlijk, al dat sentimentele gejengel is nergens goed voor. Kijk eens rond je heen, 't is niet zo dat iedereen die nu bestaat het goed heeft, niet echt een goeie reden om te zeggen 'ja, laten we er nog maar eentje bij nemen'.
__________________
give me a golden shower... give me a new thrill.. | barco is love | iheartkimwilde
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 18:10
little nemo
Avatar van little nemo
little nemo is offline
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 15:40 :
Wanneer je kinderen ziet als een last verbaasd het me ook niets dat je het slechts rationeel kunt benaderen en al helemaal geen enkel idee hebt van de impact die een abortus kan hebben op meisje/vrouw.

(Ik denk dan ook aan een vrouw die een abortus heeft laten plegen terwijl ze daar gevoelsmatig niet achter stond, later wanneer ze er wel 'aan toe is' wel een kind krijgt die vervolgens de gevolgen mag ondervinden van de eerder gebeurde abortus d.m.v. hoge verwachtigen, oud verdriet en daardoor een huilende moeder etc.) Ik stel geestelijke gezondheid boven financiële mogelijkheden. Ik weet als geen onder hoe schadelijk het is voor een kind om ongelukkige ouders te hebben. Ik weet 100% zeker dat ik een kind ook nu al een gelukkige jeugd kan bezorgen en geluk lijkt me toch het belangrijkste. Niet welvaart.
hoezo zou ik geen idee kunnen hebben wat voor effect het heeft?? dat ik er zo over denk betekent niet dat ik vind dat iedereen er zo over moet denken. daarnaast is het gevoelsmatig nogal een verschil of jij de abortus moet ondergaan of je vriendin.

en je hebt een bepaalde mate van welvaart nodig om een kind een gelukkige jeugd te bezorgen en veel tienermoeders hebben deze welvaart niet. een kind is gewoon enorm duur. en dat gezever over 'als je maar wil' is echt naief. sommige dingen kunnen gewoon niet, hoe graag je ook wil.
__________________
ignorance is bliss
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 18:17
Verwijderd
Ik zou niet in die situatie terechtkomen. Zelfs al zou ik per ongeluk zwanger worden, dan nog zou ik studeren en mijn vriend (? ) ook.
Ik zou denk ik proberen het kind te houden, ondanks alles. Zelfs al zou ik het alleen moeten opvoeden.
Met citaat reageren
Oud 04-09-2004, 22:48
Boeing 747-400
Boeing 747-400 is offline
Offtopic:
Wat ik me dus ff afvroeg:
Citaat:
Armadillo1429 schreef op 04-09-2004 @ 11:15 :
Familie liefst, anders de onthaalmoeder.
Ehm, wat is de onthaalmoeder? Is dat de vroedvrouw? Zo ja, die past toch niet kinderen?
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 05-09-2004, 10:54
miekmuis
Avatar van miekmuis
miekmuis is offline
Citaat:
SisterOfMercy schreef op 04-09-2004 @ 17:55 :
Dat je eens een hartig woordje moet voeren met je ouders
Verder ben ik voor abortus natuurlijk, al dat sentimentele gejengel is nergens goed voor. Kijk eens rond je heen, 't is niet zo dat iedereen die nu bestaat het goed heeft, niet echt een goeie reden om te zeggen 'ja, laten we er nog maar eentje bij nemen'.
En waar ik dan weer slecht tegen kan is mensen die geen kind willen omdat ze zo'n hekel aan de wereld hebben. "Boehoe de wereld heeft een hekel aan mij en ik aan de wereld en ik wil het dat arme babytje niet aandoen om hier op te moeten groeien'' Het is aan jou om je kindje gelukkig te maken, niet aan de rest van de wereld. Zo heb ik ook genoeg ellende gezien, maar ik beschouw mijn jeugd achteraf gezien als gelukkig. Mijn ouders hebben hun taak dus goed gedaan en nu is het aan mezelf. En het gaat mij ook prima af. Als ik zwanger zou raken zou ik het hoogstwaarschijnlijk dan ook houden. De enige van wie ik nu zwanger zou kunnen raken heeft een goed betaalde full-time baan, maarja ik heb geen idee of hij bij zou willen dragen aan de opvoeding van het kind. Zo niet, dan zou ik het in mijn eentje doen, maar zou wel genoeg steun van mijn ouders krijgen. Mijn vader zou onmiddelijk gaan zagen en timmeren voor een kinderkamer en mijn moeder zou onmiddelijk gordijntjes en kleertjes gaan naaien
__________________
I think I have a problem, I think I think too much
Met citaat reageren
Oud 05-09-2004, 10:57
iedje
iedje is offline
je moet doen waar je je goed bij voelt niet wat je omgeving je vertelt

als het mij nu zou overkomen zou ik het zeker houden. ik ben fel tegen "zomaar" abortus plegen. je was er zelf bij toen je genaaid werd en dus moet je je verantwoordelijkheden nemen. maargoed daar gaat de discussie nu niet over.

ik zou zeker overleggen met de vader van het kind, maar uiteindelijk ben jij degene die de beslissing neemt.
ik weet dat mijn vriend nu niet op kinderen zit te wachten en ik ook niet, maar mocht het per ongeluk gebeuren dan doen we gewoon ons best.

opleidingen zijn er altijd! er zit toevallig een meisje (vrouw) bij mij in de klas die een kind heeft. zij doet nu een bbl opleiding. ze zit 1 dag in de week op school en werkt 3 dagen. lijkt me een mooie oplossing.
bij mn vorige opleiding zat er ook een meisje met een baby. zij had toch besloten om een deeltijd wo-opleiding te gaan doen. het enige nadeel is dat je altijd iemand nodig hebt die 100% achter je staat.
Met citaat reageren
Oud 05-09-2004, 12:55
Verwijderd
Citaat:
Madita schreef op 04-09-2004 @ 13:32 :
Je hebt een kueze gemaakt, sex te hebben met je vriend, en wist dat dit een gevolg kon zijn, voorbehoudsmiddelen zijn niet 100% te vertrouwen.
het is een leven, en vind het net zo erg om een pasgeboren kind het nekje omdraaien, omdat je bang bent het kind niet te kunnen geven wat het nodig heeft.
In een uiterste situatie zou ik het kind af laten staan, adoptiegezin zoeken, en het kind een toekomst te geven.
Mwah dat vind ik echt onzin eigenlijk! IK bedoel er zijn wel meer dingen waarvan je weet dat er eventueel dingen kunnen gebeuren.
Ik bedoel als je in het verkeer deelneemt, je weet dat je een ongeluk kunt krijgen, maar blijf toch auto rijden. Dan krijg je het ongeluk, dan wil je toch ook ALLE medische hulp die er bestaat... Dan zeg je toch ook niet, ik wist dat dit een gevolg kon zijn, dus laat me verder niet behandelen.

Natuurlijk is het anders, i know, want er is dan geen nieuw leventje in het spel. Maar toch ik vind dat niet echt een goede reden.

Een adoptie/pleeg gezin is echt niet altijd ideaal voor een kind hoor! Natuurlijk kan het wel goed gaan. Wij zijn thuis een pleeggezin voor pubers (maar dan crisisopvang, dus niet een vast pleeggezin), en je ziet ZO vaak kinderen die ZO ongelukkig zijn geworden. Natuurlijk zijn het niet altijd kinderen van jonge ouders, maar het zijn wel vaak kinderen die niet van hun ouders gekregen hebben wat ze zouden moeten krijgen. Omdat die ouders het niet konden bieden bijvoorbeeld. Ik vraag me af in hoeverre iemand een kindje een goed leven kan bieden als het leven van diegene zelf nog niet eens goed op orde is (geen opleiding, geen baan, geen voorboedsmiddel... ongeacht of dit allemaal 'door omstandigheden' is).

Als ik naar mezelf kijk, ik heb een goede relatie(al bijna 2 jaar), ik doe nu een hbo-opleiding, heb een moeder die bij zou kunnen springen voor een kind, maar toch ik zou nu echt GEEN kind willen, omdat ik zo'n kindje weinig te bieden heb...
Met citaat reageren
Oud 05-09-2004, 17:42
Verwijderd
Over het 'je kiest voor seks, dan moet je de gevolgen ook accepteren'; dat slaat natuurlijk nergens op. Je kiest inderdaad voor seks, maar in een land waar voorbehoedsmiddelen verkrijgbaar zijn, dus kun je die gebruiken om te voorkomen dat je kinderen krijgt. Daar valt vrijwel niemand over. Maar je kiest toch ook voor seks in een land waar abortus mogelijk is? Dan kun je dat dus ook gebruiken om te voorkomen dat je kinderen gebruikt; niet in eerste instantie, maar in geval van nood.
Als je voluit gelooft in de 'je kiest voor seks dan moet je de gevolgen ook accepteren', zou je eigenlijk ook geen voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken. Kinderen zijn een normaal gevolg van seks, dat weet je, dus je kiest er zelf voor, nietwaar?
Met citaat reageren
Oud 05-09-2004, 19:34
Erbenda
Avatar van Erbenda
Erbenda is offline
Citaat:
Dusjcrib schreef op 04-09-2004 @ 16:29 :
Zoals ik heel vaak zei, als je maar wil dan is het mogelijk. Jij wil niet, dus ja.. dan zou het je ook niet lukken.

Maar goed, opgeven.. tsja. Voor een relatie moet je ook een hoop opgeven.. waarom doe je dat? Omdat je er nog veel meer voor terug krijgt. Zo zie ik dat bij een kind ook.

Ik zie gewoon geluk als de beste basis voor een kind en niet zekerheid.
Tja tuurlijk moet je voor een relatie ook dingen opgeven... maar met een kind erbij vind ik dat toch wel heel anders liggen. Tuurlijk krijg je van een kind heel veel terug, maar je 'onbezonnen' jeugd niet meer. Als je het nu weg zou laten halen, en op latere leeftijd een kind neemt, heb je het beiden.... Ik denk dat ze dat er ook meer mee bedoelde igg...
Overigens zou ik abortus laten plegen als ik nu zwanger zou worden....
De gezegde 'je kiest voor seks, dan moet je de gevolgen ook accepteren', slaat nergens op als je voorbehoedsmiddelen gebruikt. Dan kies je dus duidelijk niet voor de mogelijke gevolgen.
__________________
Kun je het lezen???
Met citaat reageren
Oud 05-09-2004, 20:25
Verwijderd
Citaat:
little nemo schreef op 04-09-2004 @ 18:10 :
hoezo zou ik geen idee kunnen hebben wat voor effect het heeft?? dat ik er zo over denk betekent niet dat ik vind dat iedereen er zo over moet denken. daarnaast is het gevoelsmatig nogal een verschil of jij de abortus moet ondergaan of je vriendin.

en je hebt een bepaalde mate van welvaart nodig om een kind een gelukkige jeugd te bezorgen en veel tienermoeders hebben deze welvaart niet. een kind is gewoon enorm duur. en dat gezever over 'als je maar wil' is echt naief. sommige dingen kunnen gewoon niet, hoe graag je ook wil.
Omdat ratio en emotie nogal van elkaar verschillen. Een rationele benadering houdt weinig tot geen rekening met emotionele gevolgen. De impact verschilt natuurlijk per meisje. Mijn punt is dus, dat wanneer je hele gevoel schreeuwt het kind te willen houden een rationele beslissing niet voldoet. Een meisje die het eigenlijk niet wil etc. zal ook minder emotionele gevolgen ondervinden.

Een meisje dat echter zodra ze erachter komt dat ze zwanger is een stroom van geluk voelt (omdat ratio toch net wat secondes later pas volgt) zou weleens heel erg lang doodongelukkig kunnen zijn van een abortus.

En als je maar wil naief? Ik heb toch al heel erg veel bereikt met die instelling, dingen die ik heel lang als onmogelijk heb geacht. Als je echt een kind wil, dan ben je bereid extra hard voor je studie te moeten werken, minder uurtjes slaap te kunnen vangen, elke cent om te moeten keren voor je hem uitgeeft zonder dat je hier ongelukkig van wordt. Als je maar wil vind je lieve mensen om je heen die je zullen helpen, als je maar wil haal je speelgoed voor je kindje bij de speeltheek ipv alles zelf aan te moeten schaffen. Als je maar wil zit je 's avonds wanneer het kind in bed ligt terwijl je in je studieboek leest nieuwe sokjes te breien.

Wilskracht lijkt me nu juist allesbehalve naïef. Je kunt bij alles wel blijven 'jamaren', dan wil je dus niet... dus dan moet je het ook niet doen nee.
Met citaat reageren
Oud 05-09-2004, 22:24
Qimm
Avatar van Qimm
Qimm is offline
Citaat:
Zottuh schreef op 03-09-2004 @ 22:10 :
Geen idee waar ik dit topic moest plaatsen.

In een serieuse relatie op 18 jarige leeftijd (meisje), jongen (22) , nahgoed,meisje is zwanger geraakt. Dan is natuurlijk altijd de vraag, abortus of niet.
Meisje heeft geen opleiding afgemaakt, jongen is veel van huis voor werk momenteel.Beide zien de relatie wel als erg serieus,en willen het kindje wel houden ,maar dan ben je 19 dus als je het krijgt, en zit je dus zonder werk,opleiding. Je neemt dus een beslissing voor je leven,want je kunt niet meer naar school eigenlijk daarna. Is het financieel gewoon mogelijk om van 1 salaris (normaal) een gezin te onderhouden.En in hoeverre zal dit een last zijn op de relatie. Er komt gewoon een hoop druk op elkaar..

Wat ik me nu dus eigenlijk een beetje afvraag.
waar zou jij voor kiezen, beargumenteer je antwoord
In deze situatie zou ik toch kiezen voor een abortus. Wat mij altijd geleerd is (en waar ik ook helemaal achter sta) is dat je hoe dan ook voor jezelf moet kunnen zorgen. Dus niet afhankelijk van een ander. In deze situatie heb je dus nog geen enkel diploma waar je wat aan hebt, en de kans dat je uiteindelijk nog gaat studeren is klein. Je bent druk met de opvoeding van je kind. + kinderen zijn duur. School is duur. Oftewel een studie zal je bijna niet kunnen financieren.
Slechte situatie: het gaat mis, zit je daar met een uk en geen opleiding (dus stomme uitkereing waar je niet rond van kan komen)

No thank you.
__________________
Your kisses lift me higher Like the sweet song of a choir You light my morning sky With burning love
Met citaat reageren
Oud 06-09-2004, 15:00
Belle
Avatar van Belle
Belle is offline
Ik zou kiezen voor abortus, sowieso als ik ooit onverhoopt zwanger mocht raken.
Ik wil geen kinderen, nooit gewild ook trouwens.
__________________
*geen sig*
Met citaat reageren
Oud 06-09-2004, 15:10
Verwijderd
Ik wil zelf geen kinderen, heel misschien later nog. 19 jaar vind ik dus te vroeg, en ik wil wel degelijk wat bereiken.
Het 'eerst carriere, daarna koters' vind ik slecht, gezien dit er tegenwoordig voor zorgt dat vrouwen pas rond hun 35e een kind nemen, dit een te groot verschil is en meestal bepaalde typen/situaties ontstaan.
Zolang de 'jongen' genoeg verdient (of vrouw, gewoon de hoofd-verdiener) is het best mogelijk, maar het is niet alleen financieel zwaar, maar ook geestelijk.
Met citaat reageren
Oud 06-09-2004, 15:48
Madita
Madita is offline
Citaat:
Sarah schreef op 05-09-2004 @ 17:42 :
Over het 'je kiest voor seks, dan moet je de gevolgen ook accepteren'; dat slaat natuurlijk nergens op. Je kiest inderdaad voor seks, maar in een land waar voorbehoedsmiddelen verkrijgbaar zijn, dus kun je die gebruiken om te voorkomen dat je kinderen krijgt. Daar valt vrijwel niemand over. Maar je kiest toch ook voor seks in een land waar abortus mogelijk is? Dan kun je dat dus ook gebruiken om te voorkomen dat je kinderen gebruikt; niet in eerste instantie, maar in geval van nood.
Als je voluit gelooft in de 'je kiest voor seks dan moet je de gevolgen ook accepteren', zou je eigenlijk ook geen voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken. Kinderen zijn een normaal gevolg van seks, dat weet je, dus je kiest er zelf voor, nietwaar?
ben ik mee eens, tenminste deels, met een minimum van sexuele voorlichting weet je dit, dat van sex kinderen komt, en dat geen enkel voorbehoudsmiddel 100% zeker is...( en wat de gevolgen van een abortus zijn)
Dus het is en blijft riskant, als je je groot genoeg voor sex vind, moet je je ook groot genoeg voor een eventueel kind voelen. Sex is niet zomaar iets, en zeker geen spelletje.
Tenminste dat is pas echte coherentie...

Laatst gewijzigd op 06-09-2004 om 15:57.
Met citaat reageren
Oud 06-09-2004, 16:59
waves
Avatar van waves
waves is offline
Citaat:
Madita schreef op 04-09-2004 @ 13:32 :
Je hebt een kueze gemaakt, sex te hebben met je vriend, en wist dat dit een gevolg kon zijn, voorbehoudsmiddelen zijn niet 100% te vertrouwen.
als je deze redenatie volhoudt kun je niet eens de straat meer over steken: autoremmen zijn toch ook niet altijd te vertrouwen? Ik denk dat het gebruik van voorbehoedsmiddelen toch duidelijk maakt dat je geen kinderen wil, als je het zonder doet dan is het wel een beetje 'eigen-schuld-dikke-bult'.
__________________
~ Liefhebben = Loslaten ~
Met citaat reageren
Oud 06-09-2004, 23:22
SisterOfMercy
Avatar van SisterOfMercy
SisterOfMercy is offline
Citaat:
miekmuis schreef op 05-09-2004 @ 10:54 :
En waar ik dan weer slecht tegen kan is mensen die geen kind willen omdat ze zo'n hekel aan de wereld hebben. "Boehoe de wereld heeft een hekel aan mij en ik aan de wereld en ik wil het dat arme babytje niet aandoen om hier op te moeten groeien'' Het is aan jou om je kindje gelukkig te maken, niet aan de rest van de wereld.
Ik wil geen kinderen omdat ik kinderen HAAT. Dat er zoveel lui zijn die zo graag zo'n krijsende kutkoter willen hebben is alleen maar een uiting van zwakzinnigheid.
__________________
give me a golden shower... give me a new thrill.. | barco is love | iheartkimwilde
Met citaat reageren
Oud 06-09-2004, 23:34
Jules
Avatar van Jules
Jules is offline
Tja gemengde gevoelens.

Ik zou het verschrikkelijk vinden om nu zwanger te zijn, want ik wil nog helemaal geen kinderen, stráks pas, later! Hoe moet dit nu, hoe moet dat nu, hoe moet zus en zo?!

Ik zou het heerlijk vinden om nu zwanger te zijn, allebei nog helemaal verliefd, een baby'tje, een klein kindje, een wezentje, wat lief wat schattig, wat geweldig.

Ik heb werkelijk geen idee hoe ik zou reageren op zo'n moment, wat ik zou doen. Om je studie etc. hoef je het niet te laten, als je het ècht wil (studeren & 'er zijn' voor je kindje), dan kan dat. T zal wel erg moeilijk gaan, maar het kan, als je er genoeg moeite voor doet. Desnoods ga je een deeltijdstudie doen. Je hebt vast ouders, ooms tantes, opa's oma's, kennissen, weet ik veel wat voor mensen die je eventueel financieel zouden kunnen helpen.

Als dit niet het geval is, dat je dus ècht geen geld hebt (en een kind is duuur), dan zou ik het denk ik, hoe erg ook, toch laten weghalen. Als je al een kind krijgt moet je wel echt een stevige basis hebben vind ik. Denk ik.

Tja lastig.
__________________
qkw <3
Met citaat reageren
Oud 07-09-2004, 00:08
Yora
Citaat:
Zottuh schreef op 03-09-2004 @ 23:10 :
Geen idee waar ik dit topic moest plaatsen.

In een serieuse relatie op 18 jarige leeftijd (meisje), jongen (22) , nahgoed,meisje is zwanger geraakt. Dan is natuurlijk altijd de vraag, abortus of niet.
Meisje heeft geen opleiding afgemaakt, jongen is veel van huis voor werk momenteel.Beide zien de relatie wel als erg serieus,en willen het kindje wel houden ,maar dan ben je 19 dus als je het krijgt, en zit je dus zonder werk,opleiding. Je neemt dus een beslissing voor je leven,want je kunt niet meer naar school eigenlijk daarna. Is het financieel gewoon mogelijk om van 1 salaris (normaal) een gezin te onderhouden.En in hoeverre zal dit een last zijn op de relatie. Er komt gewoon een hoop druk op elkaar..

Wat ik me nu dus eigenlijk een beetje afvraag.
waar zou jij voor kiezen, beargumenteer je antwoord
Hmm mja er is altijd adoptie ook he dus abortus hoeft niet perse!! Maar het is jullie eigenste keuze, persoonlijk zou ik hem/haar gewoon houden ^_^ Het is mogelijk om van 1 salaris een normaal gezin te onderhouden je moet alleen wel je prioriteiten weten qua spenderen.... En tis belangrijk dat jullie goed blijven communiceren met elkaar en niet denken dat omdat jullie een kindje hebben jullie zelf en jullie romantic life weg moeten cijferen ^_^ Bla ofzo najaa das alles wat ik eruit kan knijpen ben moe
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 00:26.