Advertentie | |
|
24-04-2004, 00:30 | ||
Neukmodus 2nd fase :
Citaat:
Maar iig (wat ik al vaker zei) het is nog steeds een leuk verhaal! Come 'on girl!
__________________
De dokter zei: 'volgens mij ben je schizofreen.' Maar wij denken van niet.
|
24-04-2004, 12:08 | ||
Citaat:
Jeetje, trek niet de conclusies die je niet hoort te trekken T komt wel, rustig people!!! Harstikke bedankt
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
02-05-2004, 11:25 | ||
Citaat:
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
02-05-2004, 16:54 | |
Ja, nog een deel. Hij doet t voor de verandering ns goed, mn computer
Kuss De volgende dag had Anouk nog steeds geen weet van het telefoongesprek en dat wilde Danny graag zo houden. Ze grijnsde naar hem en gaf hem een zoen, waarna hij de deur uitliep en in zijn auto stapte. Ze zwaaide hem uit en rende snel terug naar de balie, omdat de telefoon rinkelde. “Hotel Musical, hallo met Anouk.” sprak ze in de hoorn. “Hoi, met Kate. Is Dan er nog?” “Nee, sorry, die is net weg. Kan ik iets doorgeven?” “Ja, kun je vragen of hij me wil terugbellen?” “Ja tuurlijk. Maar ik wil het ook wel zeggen, hoor. Is dit gesprek trouwens niet een beetje duur? Na gisteren ookal.” grinnikte Anouk. “Ja ach, ik hoef het niet te betalen…” lachte ook Kate en voor ze het wisten waren ze verwikkeld in een gesprek over Danny en andere zaken. Maar Anouk kreeg niks te horen over de relatie die Kate en Danny hadden of het feit dat Danny toentertijd voor Anna had gekozen. Als hij wil dat ze het weet, ga ik het niet vertellen, dacht Kate. “Hey, ik ga zo ophangen, want nu wordt het inderdaad wel erg duur. Zeg maar tegen Danny dat ik naar jullie toekom.” “Gezellig, wanneer?” “Morgenochtend kom ik aan, ik ga vanavond weg.” “Gezellig, op mijn verjaardag! Hoelaat kom je dan aan?” “Zo half elf, komt dat uit?” “Ja hoor, maar dan moet je wel de hele dag met mij doorbrengen, want die gozer heeft gewoon school.” “Dat kan ik wel aan, denk ik.” Anouk lachte. “Wacht even, Kate. Ik kijk ff of we dan training hebben.” Ze pakte haar agenda en zag dat ze vanmiddag moesten trainen en dat morgen leeg stond. “Nee hoor, morgen is prima. Half elf stipt sta ik op het vliegveld.” “Dank je. Je herkent me aan mijn knalroze haar. Niet te missen.” lachte Kate. “Oké dan. Tot morgen!” grinnikte Anouk. Na afscheid genomen te hebben, hingen ze op en schreef Anouk de tijd en plaats in haar agenda. Toen ging ze het achter de balie maar een beetje op orde brengen, onder de luide muziek van K’s Choice. Ze verheugde zich nu al op Kate’s komst en luid zingend ging ze verder met opruimen. Het zal wel leuk worden.
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
08-05-2004, 13:36 | |
Hey lieverd!
Sorry dak de laatste tijd zo weinig van me laat horen maar ben zow druk enzow =( Mja, ik heb je laatste 2 delen nu ff gelezen en ik moet zeggen dat ik het helemaal super vindt! Ik heb niet gelet op spelling en dat gaak ook niet doen. Super echt waar!! Spreek je snel op msn!! HVJ dikke zoen Mij
__________________
Zo. En dat is weer een genot voor het oog.
|
08-05-2004, 20:02 | ||
Citaat:
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
08-05-2004, 20:03 | ||
Citaat:
voor t eerst jij niet gaat mierenneuk gebrainwashed zeker weten thanks schat
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
08-05-2004, 20:03 | ||
Citaat:
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
08-05-2004, 20:18 | ||
Citaat:
ik zet er zo nieuw deel op
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
08-05-2004, 20:25 | ||
Citaat:
|
09-05-2004, 14:54 | ||
Citaat:
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
09-05-2004, 14:55 | |
Nou zeikerds hier je vervolg
Die middag vertelde Anouk Danny het nieuws. “Waar hebben jullie het over gehad?” vroeg hij, een tikkeltje nerveus. “Van alles.” “Gezellig.” “Zeker.” Anouk deed nog steeds als anders, dus ze zal wel niks weten, dacht Danny en hij haalde toch wat opgelucht adem. “Hoelang blijft ze eigenlijk?” “Twee weken. Een weekje langer dan ik.” “Ja, ik mis je nu al.” “Aansteller.” grijnsde ze. Liz drong zich door de menigte van cheerleaders die zich intussen voor de gymzaal en opende de deur. Ze gingen naar de kleedkamers en deden er, zoals gewoonlijk, kort over, en stonden dan ook in no-time in de gymzaal te dansen, springen, lachen gillen en te praten. Anouk en Danny hadden het over de komst van Kate. “Ik wil wel vrij nemen hoor.” “Ja, dat weet ik. Spijbelaar, je hebt net pas een week school. Nee, ik pik haar wel op.” “Je kan haar herkennen aan haar ontzettende blonde haar.” “Nu niet meer…” grinnikte Anouk binnensmonds. “Wat?” vroeg Danny. “Niks.” Liz blies op haar fluitje. Iedereen keek verbaasd op. “Oké, fluitje is geen succes. Kom op mensen, aan de slag.” grinnikte ze en ze klapte in haar handen. Maria rende nog even snel naar de kleedkamer om haar oorbellen uit te doen en haar haren in een staart te proppen. Daar had ze perse een spiegel voor nodig, want stel je voor dat het gebobbeld zat! Anouk haalde haar schouders op en deed ook even snel een staart in haar haren. Plagend trok Danny eraan, wat als gevolg was dat Anouk hem door de hele gymzaal liet rennen, zwaaiend met haar vuist en keihard lachend. Toen ze uiteindelijk stopten, stompte Anouk hem en grinnikte. “Ja, mensen, warming up! Nu!” Anouk en Danny keken haar verontwaardigd aan. “Behalve jullie natuurlijk, want die hebben jullie net al gedaan.” lachte ze. Ze ondergingen de zware training, maar aan het einde was Liz dik tevreden. “Ik ga dood. Liz, ik ga je nu vermoorden.” kreunde Anouk. “Dat kan niet, je kan al bijna niet meer staan.” grinnikte Liz en ze keek naar Danny, die Anouk overeind hield. “Tot maandag allemaal! Zelfde tijd, zelfde plaats!” Danny moest Anouk weer naar de auto dragen én naar haar kamer. Hij gooide haar onder een luide kreet van Anouk op bed en ploft er zelf naast. Anouk kroop naar de rand van haar bed om een lolly te pakken en ging daarna weer in zijn armen liggen. “Dan?” “Hmm?” “Maak me morgen wakker als je weggaat. Dan kan ik toch nog wel ontbijten hè?” “Ja is goed. Ja, dacht ik wel, anders zorg ik daar wel voor.” “Fijn.” zei ze en ze kroop nog dichter tegen hem aan. Hij speelde met haar haren en werd verstoord door een geklop op de deur. Aangezien Anouk bijna niet meer kon lopen, deed hij de deur open. Mevrouw Dedstee stond voor de deur. Toen ze Danny zag, keek ze heel even naar het nummertje op de deur, maar liep toen naar binnen. Ze zag haar dochter uitgeput op het bed liggen en lachte hard. “Is niet grappig dus.” glimlachte Anouk toch een beetje. “Wat is er?” Haar moeder gooide een plastic tasje naar haar toe en Anouk hield het ondersteboven op het bed. Er vielen postzegels uit, briefpapier, een paar pennen in verschillende kleuren, een tekenboek en een paar kledingstukken. De kledingstukken bleken een knalroze jurkje met spaghettibandjes, een prachtige, lange, zwarte cocktailjurk met een hoge split aan de zijkant, een rood hoofddoekje en knalroze beenwarmers in dezelfde kleur als het jurkje. Met grote ogen keek Anouk naar de inhoud van het tasje. “Ben je gek ofzo?” bracht ze uit. “Dit is allemaal loeiduur!” “Ja, heb je er problemen mee?” lachte haar moeder. “Nee, ik ben blij dat ik weet van wie ik het heb.” grinnikte ze. “Nou ja, hebben jullie maar veel plezier met waar jullie ook mee bezig waren.” Plaagde mevrouw Dedstee hen en ze ontweek een tijdschrift dat Anouk naar haar gooide. “Oja, trouwens…” zei ze en ze gooide een grote zak lolly’s naar Anouk. Die ving ze op door te springen en even haar spierpijn te vergeten, maar de landing was daardoor niet helemaal zoals gepland en ze viel met een luide bons op de grond. Iedereen in de kamer lag helemaal in een deuk. “Danny, beetje hulp hier!” lachte Anouk. Danny tilde haar weer op het bed. “Nou kinders, ik ga, ik denk dat ik het zo in mijn broek doe. Had ik nou maar een videocamera meegenomen, hahaha!” lachte mevrouw Dedstee nog na en ze trok de deur achter zich dicht. Ze gingen weer op het bed liggen, toen Anouk alles weer in het tasje had gedaan en het naast het bed had gezet. “Wil je nog wat eten?” “Ja, maar ik haal de deur geen eens.” “Hoeft ook niet.” zei Danny en hij pakte de telefoon. “Hallo, met Dan. Wil je zo langs kamer 21 komen en een bestelling opnemen alsjeblieft? Dank je! Uhm, vijf minuutjes. Oké. Bedankt!” Hij stond op, liep zijn kamer binnen en kwam even later terug met twee menukaarten. “Altijd handig.” grinnikte hij en hij gaf haar een kaart. Na vijf minuten kwam er een serveerster aan de deur. “Hey Dan.” groette ze. “Hoihoi.” “Wat wordt het?” Ze bestelden wat ze wilden hebben en het werd volledig verzorgd. Het smaakte verrukkelijk en na het eten lagen voldoen op het bed naar het plafond te kijken. Anouk keek op haar horloge. Half negen. “Ik ga slapen.” zuchtte ze. “Succes ermee.” Anouk grinnikte en schudde haar hoofd. “Ja, blijf je bij me slapen of niet?” “Ja is goed hoor. Ik ben in tien minuten terug.” “Oké.” Danny verdween en Anouk kleedde zich om. Tien minuten later stond Danny kant en klaar voor de deur. Ze doken het bed in en vielen na een tijdje in slaap.
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
09-05-2004, 15:11 | |
Thanks Jen, je bent een schat
volgende deel kheb niks te doen Om half 8 klopte Danny op de deur van kamer 21. “Wie is daar?” riep Anouk. “Roomservice.” Anouk opende de deur en Danny liep naar binnen. Hij keek een tikkeltje teleurgesteld naar Anouk, die al helemaal was aangekleed. “Dit is een ontbijt op bed.” “Geen probleem toch?” zei Anouk. Ze schopte haar schoenen uit en kroop weer onder de dekens. Danny ging naast haar liggen en legde het dienblad op haar schoot. Hij gaf haar een klein pakje. Anouk scheurde het papier eraf en opende het doosje. Ze zag een ketting met een hartvormige hanger met de inscriptie: Forever Yours. Ze omhelsde hem en deed hem meteen om. Om 8 uur was ze klaar met het ontbijt en werkte ze na een lange zoen Danny de kamer en het hotel uit en zijn auto in. Danny kuste haar nog een keer. En nog een keer. “Je komt te laat.” zei ze zacht. “Maakt niet uit.” “Jawel. Opzouten jij.” “Oké, oké ik ga al.” Anouk boog voorover en kuste hem heel lang op zijn lippen. Dat had ze beter niet kunnen doen, want op dat moment kwam meneer Dedstee naar buiten lopen en zag haar dochter met Danny zoenen. “Anouk?” riep hij. Anouk kneep haar ogen dicht bij het horen van zijn stem. Ze gebaarde Danny te gaan en na nog een laatste kleine zoen, reed hij weg. Anouk draaide zich om naar haar vader en liep naar hem toe. “Ja?” “Wat was dat?” “Wat was wat?” “Dat wat je net deed? Wat had dat te betekenen?” “Niks.” “En dat dan?” zei hij en hij wees naar de ketting. Anouk hield het ding in haar hand. “Oké. Het betekende wel wat. Heel veel zelfs. Hij is al sinds de eerste dag mijn vriend. Nu blij?” zei Anouk en ze liep langs haar vader het hotel weer in. Haar vader liep achter haar aan. Ze wou net haar kamerdeur dichtdoen, toen haar vader haar tegenhield. “Hij gebruikt je gewoon. Zie je dat niet?” “Pap, daar heeft hij dus de hele week voor gehad.” “Hij heeft je voor het einde van de week in bed en dat is precies waar hij op uit is.” “Kijk nou ‘ns naar jezelf man! Je kent hem niet eens!” “Ach kom nou! Je ziet toch zo wat voor jongen dat is?!” schreeuwde meneer Dedstee. “Ja, een lieve, gevoelige jongen. Dat is wat ik zie.” “Je bent gewoon blind.” “Hij is lief. Ik vraag me af of jij wel weet wat dat woord betekent.” snauwde Anouk. Meneer Dedstee haalde uit en raakte haar gezicht. Anouk keek hem geschrokken, maar woedend aan. Danny die uit het niets kwam, duwde hem weg, omhelsde Anouk en schopte voor de neus van haar vader de deur dicht. “Als hij zijn zin heeft, moet je niet bij mij komen huilen. Ik heb je gewaarschuwd!” schreeuwde haar vader nog, voordat hij het hotel weer verliet. “Gaat het?” “Ik red het wel.” Danny hiel Anouk vast om haar middel, zijn hoofd op haar schouder en hij gaf zachte kusjes in haar nek. Ze draaide zich om, nam zijn gezicht in haar handen, kuste hem zachtjes en fluisterde: “Dan, als je zo doorgaat, kom je te laat.” “Ja dat weet ik.” Zei hij en ging ongestoord verder met knuffelen en zoenen. Ze liet het toe maar werkte hem zo wel naar de deur toe. De gang door. Het hotel uit. De auto in. Nog één keer zoende ze hem lang en innig en startte toen de auto voor hem. “Veel plezier Dan.” glimlachte ze en hij reed met tegenzin weg.
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
09-05-2004, 15:18 | ||
Citaat:
mja, ik had meer, maar virus op diskette dus alles was weg alles hiervan gekopieerd, rest had ik al uitgeprint gelukkig, maar moe helemaal overtypen ja das goed hoor geef maar een onderwerp
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
09-05-2004, 16:20 | ||
Citaat:
ja, maar wou kan ook, als je er maar geen wouden van maakt
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
10-05-2004, 14:44 | ||
Citaat:
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
10-05-2004, 14:46 | |
Nieuw deel
Om tien uur stapte Anouk in een taxi en om kwartover tien liep ze de ingang van het vliegveld binnen. Ze keek naar welke gate ze toe moest en of het vliegtuig vertraging had. Dit laatste was niet het geval. Anouk wachtte tien minuutjes en zag toen het felroze haar van Kate verschijnen. Ze zwaaide naar haar en Kate merkte haar op. “Anouk neem ik aan?” “Ja, dat ben ik.” glimlachte Anouk. Kate rommelde wat in haar tas en haalde er een zakje uit. Ze gaf het aan haar. “Gefeliciteerd.” Grijnsde Kate. “Had helemaal niet gehoeven joh.” “Een vriendin van Dan is een vriendin van mij. Maar ik wist niet echt wat je wilde hebben dus, ja…” Anouk schudde het zakje leeg boven haar hand en er vielen twee paar oorbellen uit. Het waren allemaal ringen en één paar was zilver met allemaal minuscule kraaltjes eraan en het andere paar was gewoon zwart. “Goh, bedankt. Erg lief van je.” “No problemo.” Kletsend liepen ze naar buiten en hielden een taxi aan. De chauffeur hielp Kate met haar bagage en ze reden naar het hotel. Onderweg praatten ze honderduit en het leek of ze elkaar al jaren kenden. Aangekomen bij het hotel, hielp de chauffeur hen weer en Anouk gaf hem iets meer dan het geld dat ze hem schuldig waren. “Hou maar.” “Bedankt dame.” “Nee, u bedankt.” De meisjes liepen naar binnen en waren nog geen drie meter de lobby ingelopen of mevrouw Maclay stormde op Kate af en drukte haar tegen zich aan. “Kate, lieverd, wat is dat lang geleden. Heerlijk om je weer te zien meid.” “Hoi…” grinnikte Kate. “Sorry, ik liet me even gaan. Goede vlucht gehad?” “Ja, ik leef nog, dus…” “Dat is waar. En je ouders, hoe is het met hun?” “Goed, ze…-“ Kate werd onderbroken door een dienstmeisje. “Mevrouw Maclay, kamer 118 is overstroomt en nou klagen de gasten uit kamer 18 dat er water uit het plafond komt.” zei ze gehaast en ze keek benauwd en paniekerig. Mevrouw Maclay lachte hard en kalmeerde het meisje een beetje. “Iets wat je moet leren voor dit vak: Altijd kalm blijven en er gewoon hard om lachen.” zei ze tegen het meisje en ze wendde zich tot Kate. “Wij praten nog wel.” Toen liep ze weg, met het dienstmeisje mee naar boven. “Hoe laat komt Dan terug?” vroeg Kate aan Anouk. “Meestal zo kwartvoor vier ofzo. Zal wel eerder zijn vandaag, hij deed vanochtend alsof hij ziek was. Om zeven uur ‘s ochtends. Hij heeft je echt gemist.” grijnsde Anouk. “Welke kamer neem je trouwens?” “Nou, normaal gesproken sliep ik gewoon bij Dan. Maar nu zijn de omstandigheden anders enzo…” “Oh, als je daar niet gaat slapen om mij, dan is dat dus echt niet nodig. Ik ben niet een jaloers varken ofzo.” Kate glimlachte even. “Nee, de omstandigheden zijn aders voor mij. Ik kan het je niet vertellen, ik hoop dat hij dat een keer doet.” Anouk keek haar bedenkelijk aan, maar Kate keek smekend terug. “Vraag alsjeblieft niks aan mij.” “Oké, ik hou m’n mond wel. Kom je dan bij mij op de kamer?” “Gezellig.” “Oké. Help me even met deze tassen dan.”
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
10-05-2004, 17:54 | ||
Citaat:
__________________
Een engel kuste mij, dus is mijn rust voorbij.
|
10-05-2004, 18:45 | |
Ik had lekker tijd gewacht zodat ik een keer weer lekker veel kon lezen. Zeker positief: eerst was het allemaal wat eentonig maar nu juist niet meer. Ik meldt me aan als fan!
__________________
Liever kwijt zijn waar je echt van houdt dan iets houden wat je toch niet mist | Jirro-Family ♥
|
10-05-2004, 19:18 | ||
Citaat:
__________________
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
|
Advertentie |
|
|
|