|
Oneindige zaligheid
Is het hele leven nutteloos, of bestaat er oneindige zaligheid? Ik ga voor het laatste. Ook al weet ik dat er geen God bestaat die met een vette soeplepel in het doen en laten van de mensheid zit te roeren en, als het snoepje na de spruitjes, een hemel in zijn knapzak heeft. Ik weet dat er oorlog op de wereld is en ik besef dat ik er, hoe idealistisch ik ook ben, niks aan doen kan. Het idealisme is namelijk dé manier om depressief te worden. Alle idealisten hebben twee keuzes, namelijk in het hoogtepunt, tijdens het meest opzwepende moment van het idealisme te sterven voor de onbereikbare standpunten óf er na de climax erachter te komen hoe onbereikbaar die idealen zijn en dus de wereld overhalen collectief zelfmoord te plegen. Ook aan de laatste optie kleven teveel nadelen. De idealist zal namelijk doorhebben dat sektes verboden zijn en de belastingen op sektes té hoog zijn, dus hij of zij zal de wereld stilletjes verlaten met een Glock achter in zijn keel gestopt. Of haar keel, we gaan niet zeggen dat alleen mannen zwak genoeg zijn zelfmoord te plegen.
Vrouwen hebben ook momenten van zwakte. Wij noemen dat echter alleen ongesteldheid, maar dat is een ander verhaal.
Er bestaat ergens dus een plek van oneindige zaligheid. Die plek is voor iedereen anders te defineren, sommige mensen hebben er geen plek voor, maar eerder een moment. Dat moment is weer voor iedereen anders te omschrijven, bepaalde mensen noemen het succes hebben, anderen klaarkomen, anderen geld verdienen en nog andere mensen, dat is het meest vreemde slag mensen, die noemen het liefde geven en ontvangen. Hier kan ik begrip voor opbrengen. Het is namelijk moeilijk om liefde te geven en te ontvangen. Succes is een ruim begrip, iedereen kan het anders defineren.
Het vuilnis buiten zetten zonder doodgeschoten te worden is voor een soldaat, verwikkeld in een hevige oorlog, al een groot succes.
Klaarkomen is een daad die een stuiverhoer binnen enkele minuten al kan verrichten, dus het is niet bijzonder en het kan te vaak gedaan worden, zodat het geen belevenis meer wordt. Nu kan de extravagante, exclusieve en bovendien verdomd dure SM-meesteres of slaaf hier een avontuur van maken, maar we gaan er vanuit dat men geen vijfhonderd euro per uur wil betalen voor een goede beurt.
Het geld verdienen. Dit is een lastige, men krijgt een gevoel van zelfvoldoening als men geld verdient, dus het is een manier van zelfbevrediging. Wat te doen, het opvatten als een manier van zaligheid, of als een gegeven, dat iedereen hoort te doen? Daar er materialisten bestaan, zouden wij dit als het eerste op dienen te vatten. Maar nee, geld is een handelsmiddel. Men moet er boodschappen mee kopen en meerdere mensen hebben die ene dure auto. Het is niet exclusief en makkelijk te bereiken. Geld valt af.
De liefde. Niets geeft zo’n voldoening als een persoon onbeperkt lief te hebben. Men zet zichzelf zo erg aan de kant, dat alleen de partner nog bestaat. De rest van de wereld kan barsten, is nutteloos, zolang de partner alles maar heeft. En die partner denkt, in het meest heilige geval, ook alleen maar aan de ander. De wereld wordt een vrolijke plek, een fijne plek, vol met vrede, liefde en seks. Het laatste is nog niet eens nodig, eer men zo intens gelukkig kan worden door liefde alleen. Niks meer en niks minder dan de liefde van de ander geeft bevrediging, de ander maakt het leven compleet, oprecht en geeft het zin. En hoezeer de materialisten, egoïsten, feministen en zo veel meer groepen, mensen en individuen het ontkennen, is de mens een sociaal dier en heeft zij verzorging, aandacht en, last but not least, liefde nodig.
Wanneer iedereen liefde heeft gevonden, zit men allemaal aan de XTC. Liefde is er nooit in overvloed, maar altijd in een krapte. Of, om Keynes erbij te halen, er zijn te weinig mensen die liefde geven, dus te weinig mensen ontvangen liefde. Te weinig besteders, teveel vragers. Is de mensheid dan gedoemd nooit voor honderd procent bemind te worden? Nee, dat niet. De mensheid geeft en neemt wel degelijk liefde, alleen nooit tegelijk. Als u momenteel bemind wordt, koester die tijd dan. Want liefde is de meest kostbare gift die wij onze nagezaten kunnen leren te geven. Koester liefde, koester het leven. Liefde symboliseert de oneindige zaligheid. Hoe heerlijk.
__________________
Cry 'Havoc' and let slip the dogs of War.
Laatst gewijzigd op 30-10-2002 om 18:34.
|