Moeder verslaafd aan alcohol?

[irisiris]

Dit is een lang verhaal, maar neem alsjeblieft de moeite het te lezen, plz.
Ik heb een probleem. Ik weet het niet zeker, maar misschien is mijn moeder verslaafd aan alcohol... Ze drinkt elke dag wel best wel wat wijn. Een stuk of 4/5 wijntjes (idk, ga t binnenkort tellen) Alleen in de avond. Niet dat ze elke avond stomdronken is ofzo, maar ze is best vaak aangeschoten. Dan ga ik maar naar bed, voordat het erger word. En ik durf dan niet te zeggen dat ze moet stoppen met drinken, want dan ben ik bang dat ze eigenlijk niet aangeschoten is maar dat ik het verkeerd heb gezien ofzo. Dat zou wel lullig zijn. Elke avond gaan mijn gedachtes ook echt zo: shit, ze is al aan de wijn, misschien is het weer zo ver. O YES ze neemt weer koffie! Fuck, er staat een vol wijnglas.

Op de basisschool dacht ik dat het normaal was, dat elke volwassene dat doet. Maar toen ik naar de middelbare ging leek het erger te worden. Misschien is dat niet zo, maar werd ik gewoon ouder en begon ik het eigenlijk te zien.

Toen het laatst een keer uit de hand liep zag ik dat het niet normaal is. Het is een lang verhaal. Het komt er op neer dat mijn grote nicht voor de deur stond omdat mijn moeder ruzie met haar had gemaakt en dat mijn broer en ik het maar moesten oplossen door tegen mijn moeder te zeggen dat we musketiers waren (klinkt echt heel raar hè). Ik heb het aan mijn beste vriendin verteld en zij zei dat het haar en haar ouders ook al was opgevallen dat mijn moeder veel drinkt. Ook zei ze dat haar vader nog maar 1x dronken was geweest en haar moeder nog nooit! Ik vind dit echt heeeeeeel raar, maar oke.

Mijn moeder en ik hebben er wel over gepraat enzo, want normaal is ze een super moeder. Ik vroeg of ze verslaafd was, maar ze zei dat ze op vakantie ook gewoon zonder wijn kan. Dat weet ik zo net nog niet, maarja. We hebben allebij het woord alcoholist nog niet durven uitspreken... Ze zegt telkens dat het verkeerd was gevallen en als ik vraag of het niet meer zal gebeuren zegt ze dat ze niet kan voorspellen hoe het valt. Maar dan denk ik: Jezus mens, hou gewoon op met drinken! Ze voelde zich wel erg schuldig over wat er was gebeurd en ze heeft ook geprobeerd om minder te drinken. Maar tweede week na het incident was ze weer in haar oude ritme. ik word hier heel verdrietig van en ik heb niet het gevoel dat ik met iemand kan praten, want ik wil niet dat mijn vrienden een ander beeld krijgen bij mijn moeder...
Ik heb een probleem. Ik weet het niet zeker, maar misschien is mijn moeder verslaafd aan alcohol... Ze drinkt elke dag wel best wel wat wijn. Een stuk of 4/5 wijntjes (idk, ga t binnenkort tellen) Alleen in de avond. Niet dat ze elke avond stomdronken is ofzo, maar ze is best vaak aangeschoten. Dan ga ik maar naar bed, voordat het erger word. En ik durf dan niet te zeggen dat ze moet stoppen met drinken, want dan ben ik bang dat ze eigenlijk niet aangeschoten is maar dat ik het verkeerd heb gezien ofzo. Dat zou wel lullig zijn. Elke avond gaan mijn gedachtes ook echt zo: shit, ze is al aan de wijn, misschien is het weer zo ver. O YES ze neemt weer koffie! Fuck, er staat een vol wijnglas.

Op de basisschool dacht ik dat het normaal was, dat elke volwassene dat doet. Maar toen ik naar de middelbare ging leek het erger te worden. Misschien is dat niet zo, maar werd ik gewoon ouder en begon ik het eigenlijk te zien.

Toen het laatst een keer uit de hand liep zag ik dat het niet normaal is. Het is een lang verhaal. Het komt er op neer dat mijn grote nicht voor de deur stond omdat mijn moeder ruzie met haar had gemaakt en dat mijn broer en ik het maar moesten oplossen door tegen mijn moeder te zeggen dat we musketiers waren (klinkt echt heel raar hè). Ik heb het aan mijn beste vriendin verteld en zij zei dat het haar en haar ouders ook al was opgevallen dat mijn moeder veel drinkt. Ook zei ze dat haar vader nog maar 1x dronken was geweest en haar moeder nog nooit! Ik vind dit echt heeeeeeel raar, maar oke.

Mijn moeder en ik hebben er wel over gepraat enzo, want normaal is ze een super moeder. Ik vroeg of ze verslaafd was, maar ze zei dat ze op vakantie ook gewoon zonder wijn kan. Dat weet ik zo net nog niet, maarja. We hebben allebij het woord alcoholist nog niet durven uitspreken... Ze zegt telkens dat het verkeerd was gevallen en als ik vraag of het niet meer zal gebeuren zegt ze dat ze niet kan voorspellen hoe het valt. Maar dan denk ik: Jezus mens, hou gewoon op met drinken! Ze voelde zich wel erg schuldig over wat er was gebeurd en ze heeft ook geprobeerd om minder te drinken. Maar tweede week na het incident was ze weer in haar oude ritme. ik word hier heel verdrietig van en ik heb niet het gevoel dat ik met iemand kan praten, want ik wil niet dat mijn vrienden een ander beeld krijgen bij mijn moeder... En als ik het aan mijn mentor vertel weet gelijk de hele school het, want zo gaat dat bij mij op school...

Ik heb zo'n test gedaan op internet en daar kwam dit uit:

Hoog risico
Je bent mogelijk verslaafd aan alcohol. Misschien hou je het allemaal nog wel in de hand, maar je leven staat voor een te groot deel in het teken van drank. We adviseren je in gesprek te gaan met een deskundige. Die kan je helpen bepalen wat de beste behandeling voor je is. En we raden je echt aan dat te doen! Misschien is de uitkomst van het gesprek wel positiever dan de uitslag van de test doet vermoeden, maar neem alsjeblieft geen risico’s.

Denken jullie dat mijn moeder verslaafd is? En ben je dan gelijk een alcoholist? Wanneer ben je een alcoholist? En als mijn moeder een alcoholist is, wat kan ik dan doen?

P.s. Wauw, dit is mijn derde topic op D&A binnen 1 maand! (Sorry, random)

Alcoholist is een algemeen woord voor iemand die verslaafd is aan alcohol. Maar als je het een vervelend woord vindt kun je er gerust voor kiezen het niet te gebruiken. Verslaving houdt vooral in dat het niet lukt om blijvend te stoppen of minderen. Het kan zo erg zijn dat ook lichamelijke ontwenningsverschijnselen optreden, maar dat hoeft niet.

Daar naast zijn er ook termen als "probleemdrinker" (iemand die wel of niet verslaafd hoeft te zijn, maar er in elk geval problemen door krijgt op gebied van werk, sociaal, enzovoort) en "overmatig drinken" (iemand die meer drinkt dan lichamelijk goed is, zegt niets over verslaving of andere problemen)

Je moeder drinkt in elk geval meer dan lichamelijk gezond voor haar is, voor vrouwen wordt aangeraden om het bij 1-2 glaasjes per dag te houden en daarnaast is het algemene advies om minstens één dag per week niet te drinken. Dit is om het lichaam de kans te geven te herstellen voor de volgende keer. Maar veel mensen drinken wat te veel zonder dat ze verslaafd zijn.

Je schrijft dat je moeder geprobeerd heeft te minderen, maar dat ze het maar heel even vol hield. Dat is wel een teken dat bij een mogelijke verslaving zou passen. Je hoort daarbij vaak dat mensen eigenlijk wel willen minderen, maar dat ze dan langzaam weer meer gaan drinken of na een paar dagen voor zichzelf excuses bedenken ("vandaag zo hard gewerkt" of "het is zulk mooi weer" ofzo) om toch weer meer te gaan drinken en dan daarna niet weer terug gaan naar die lagere hoeveelheid.

Je schrijft ook dat je moeder op vakantie wél een paar dagen zonder kan. Dat is mooi, dan heeft ze waarschijnlijk geen lichamelijke ontwenningsverschijnselen.

Goed dat je er wel met haar over kunt praten. Wat je kunt doen is samen met haar kijken op de website van de lokale verslavingszorg, welke dat is verschilt per provincie, daar staan vaak tips op over hoe je zelfstandig kan minderen.
Als dat niet lukt, kan je moeder er ook eens met de huisarts over praten. Ze hoeft het hierbij niet meteen over verslaving te hebben maar kan gewoon vertellen dat ze hulp wil om van vijf naar twee glaasjes te gaan.

Voor jou wil ik zeggen dat het er niet om gaat welk label je eraan hangt, en je je daar dus niet druk om hoeft te maken! En het belangrijkste voor jou: het is niet jouw verantwoordelijkheid. Je bent geen klein kind meer, maar als het om je moeder gaat ben je wel nog altijd haar kind - zij zorgt voor jou, niet andersom. Dus als je denkt "ik wil er nu helemaal niet met haar over praten" of "ik wil er niet meer over nadenken" dan is dat prima. Daar is niets mis mee. Jij hoeft geen dingen voor je moeder op te lossen.

[irisiris]

Bedankt voor je reactie, goede tips! Ik noem haar inderdaad liever geen alcoholist, want dat doet me denken aan zo'n zwetende man met een bierbuikje. Ik vind het fijn om te horen dat dat ook niet hoeft.
Ik durf er niet zo goed met mijn moeder over te praten, want ik geloof het zelf nauwelijks. Het is echt niks voor mijn moeder. Ik ga allemaal dingen bedenken zoals: wat als ik het verkeerd heb gezien, of misschien stopt het vanzelf wel ofzo. Ik vind het wel fijn om te horen dat ik er niet iets aan MOET doen. Ik wil wel dat het stopt, maar ik durf er niks aan te doen, want dan bevestig ik het eigenlijk voor mezelf dat het zo is. Dit topic maken was ook al een hele stap voor mij. Misschien moet ik wachten met er wat aan doen totdat ik het zelf geloof. Maar ik ben wel bang dat het erger wordt.
Ik ben trouwens ook heel bang dat dit ongezond is voor haar en dat ze misschien eerder dood gaat ofzo...

[Elin3]

Misschien kan je een brief schrijven en die aan haar geven. Dan schrijf je daarin op dat je je zorgen over haar maakt en dat het je een veilig gevoel zou geven als ze niet of minder zou drinken. Dan doe je ook direct een beroep op haar moedergevoel, geen ouder wil zijn of haar kind teleurstellen...