Oud 18-06-2002, 12:20
Hanz
Hanz is offline
Hoi hoi!
Ik volg al een poosje de postings op dit forum maar heb me nu toch maar aangemeld.
De laatste paar jaren kom ik mezelf toch best wel vaak tegen op het gebied van relaties. Ik ben nu 20, maar eigenlijk is het vroeger heel raar begonnen.
Toen ik 10 jaar was, wilde een meisje uit de buurt verkering met me. Ik ging veel met haar om, en zij vroeg me, dus ik ja gezegd, wist ik veel, op zo'n leeftijd is er niks serieus aan.
Zij was 11, en ik dus 10, maar op een gegeven moment wilde ze meer. Ze was al heel vroeg met haar ontwikkeling bedenk ik achteraf. Op een gegeven moment vroeg ze me of ik het met haar wilde doen. Ik wist natuurlijk nergens van op zo'n leeftijd, en was er of course niet klaar voor, dus heb de boot weten af te houden. Zij bleef maar meer willen, ik was er niet klaar voor, en toen is het uitgeraakt na bijna een jaar. Ik was toen 11! Ik bedenk nu pas hoe absurd het moet zijn geweest. Ik schaamde me echt heel diep dat ik met haar had gehad, vooral toen ze 3 dagen later ontmaagd werd door iemand anders.
Toen ik in de brugklas kwam, ik was toen 12, werd ik voor het eerst verliefd. En hevig ook. Het meisje op wie ik verliefd was zat bij mij in de klas en ik was helemaal gek van haar. Elke keer als ze naar mij keek, ging er een schok door me heen en keek ik de andere kant op, want ik schaamde me rot als ik naar haar zat te kijken en zij het doorhad. Ergens wist ik namelijk dat zij het wel wist van wat er gebeurd was met dat vorige meisje (wat overigens de hoer van het dorp werd genoemd, erna). En ik heb haar nooit recht in de ogen durven aan te kijken. Tot na een jaar, ik ging naar de tweede, en fietste wel eens met haar mee naar huis, want praten ging en gaat mij perfect af. Ze vroeg mij en 2 vriendinnen mee uit naar een feest van school. Ik durfde geen ja te zeggen, want als zij met die 2 vriendinnen was dan werd er altijd raar gedaan, niet dat ik ze niet mocht, maar het was zo anders en dan kromp ik helemaal ineen. Het domste wat ik dus ooit heb gedaan, is nee zeggen..
Het is zo raar dat ik dit nu hier typ.. ik bedenk me ineens dat ik 3 jaar lang bij haar in de klas heb gezeten zonder ook maar enige actie te hebben durven ondernemen. Ze was zo mooi, en ik was blind door liefde.. maar durfde niet.
Op een gegeven moment gingen aan het eind van de derde mijn schoolresultaten achteruit. Mijn hobby's trokken mij meer (elektronica, radio, DJ-werk) en ik kreeg al diverse bedrijven die mij wilde hebben. Aangezien ik een hoge opleiding deed, kon ik makkelijk 2 stappen lager.
Mijn studieresultaten gingen ook achteruit doordat ik concentratieproblemen had. Ik was meteen afgeleid, en zat altijd met mijn hoofd bij andere dingen, zoals hobby's en feesten e.d.
Uiteindelijk heeft dat ertoe geleid, dat ik naar speciaal onderwijs ben gegaan, en heb daar in 2 jaartjes snel mijn mavo kunnen halen. Na mijn mavo kon ik meteen aan het werk, met tegelijkertijd een opleiding, en dat doe ik nu nog steeds.
Echter, op die school voor speciaal onderwijs, zat ik in een gewone klas tussen kinderen die allemaal iets hadden, richting concentratie. De andere klassen hadden andere leerlingen, in rolstoelen met andere klachten, daar hield ik mij altijd verre van. Ik voele mij nooit 1 van hen, ik schaamde me dat ik op die school zat.
Aan het einde van mijn eerste jaar daar, leerde ik een meisje kennen. Zij was nieuw en het eerste meisje daar waaraan je het niet kon zien dat er iets was, en met wie ik het echt heel goed kon vinden. Zij kwam dus aan het eind van het eerste jaar een weekje kijken of het haar wat leek. We hadden elkaar wel opgemerkt maarja...
Tot mijn vreugde kwam ze het tweede jaar in dezelfde klas als ik terecht, en was ik precies de enige aan wie je het niet zag dat er iets was, en wie ze nodig had. We zaten naast elkaar, en zijn hele goede vrienden geworden. We gingen 2 keer per week ofzo gezellig samen de stad in, altijd zo leuk.. ook al had ze een vaste relatie met haar vriend, we gaven veel om elkaar en wisten bijna alles van mekaar. Gewoon als hele goede vrienden. Ik heb nu nog steeds contact met haar. We passen qua uiterlijk totaal niet bij elkaar, maar qua innerlijk wel. soms praten we echt gezellig bij, ze woont vlak bij mij nu. Ik woon nu op mezelf.
Na die school, ging ik dus werken en leren tegelijk. Op mijn werk allemaal ouwe collega's, we zitten op een klein familiebedrijf met 15 collega's tussen de 35 en 68 jaar, allemaal mannen. Kom ik aanzetten met mijn 20, maar okee.
Verder heb ik 5 jaar geleden via internet, ICQ, mijn allerbeste vriendin leren kennen. Ze betekent nog steeds heel veel voor me. helaas woont ze helemaal aan de andere kant van Nederland. We weten alles van elkaar, aangezien we per dag soms 8 uur hebben gechat vroeger. Nu is het helaas minder, we zijn allebei druk, ik met werk en zij met haar school. Maar het contact is er nog steeds. We hebben elkaar 2 keer ontmoet. 1 Keer in Utrecht, en zij is 1 keer bij mij thuisgeweest. Overigens hadden we elkaars foto pas na 1 jaar uitgewisseld! Aangezien zij nu ook op zichzelf woont, en veel weg is, is het erg lastig in te plannen dat ik langs kan komen, maar wie weet. We hebben geen relatie in de zin van liefde, hoewel het er via internet toch wel op lijkt, maar irl is het toch heel anders. Ze is iemand op wie ik altijd terug kan vallen en ze heeft voor altijd een speciale plek in mijn hart.
Aan haar heb ik veel aan gehad, toen het mis ging anderhalf jaar geleden met 2 vriendinnen. Die vriendinnen woonden vlak bij me en ik vond ze allebei wel leuk. Of het gewoon aardig was of meer dan dat, ik kende mijn eigen gevoel niet. Ze waren vriendin van elkaar. Altijd was er iets tegenstrijdigs. Ene keer was de ene gigantisch sexy zegmaar maar kortaf, de andere keer heel aardig maar inconsequent qua reageren op dingen. Toch was de omgang met die twee meiden de closest die ik heb gehad, ook al was er geen seksuele relatie maar een vriendschappelijke. We hebben namelijk wel nachten samen doorgebracht e.d. Niet dat er wat gebeurd is maar het was gewoon leuk.
Totdat na driekwart jaar mensen jaloers begonnen te worden. Mensen uit hun vriendengroep waar ik half half in zat. Er kwamen roddels. Roddels dat ik zou lopen op te scheppen dat ik het gedaan zou hebben en dergelijke. Ik werd door de meiden met de roddels geconfronteerd. Ik kon mij er niet uitpraten ook al was er niets van waar, aangezien de roddels van verschillende kanten kwamen, allemaal mensen die zij kenden. Ik kon er niet tegenop. De relatie is door ruzie helemaal tot een minimum teruggegaan. Spijt heb ik niet, want ik ben altijd eerlijk geweest. Ik heb met 1 nog wel contact af en toe via internet, maar verder niet. Ik heb het inmiddels van mij afgezet, en ben verder gaan leven. Ik heb mijn oude hobby, de radio, weer opgepakt, en op zaterdag als ik radio maak dan ben ik helemaal mezelf. Ook als ik op feesten draai. Langzamerhand bloei ik weer meer en meer op, vooral omdat ik januari op mezelf ben gaan wonen en alles grandioos gaat.
Toch zit ik met een vraag.. iets waarover ik kan blijven piekeren maar waar ik niet uitkom.
Waarom was mijn laatste verkering, die bovendien nog niet eens serieus was als het aan mij lag, toen ik 11 jaar was? Waarom durfde ik daarna niet meer toe te geven aan de liefde bij dat meisje uit de brugklas, en er voor uit te komen?
Waarom willen meisjes met mij een vriendschappelijke relatie en zeggen ze dat ze mij niet kwijt willen als goede vriend zijnde? En willen ze niet méér, wanneer ik dat misschien best wel eens zou willen?
Jullie weten nu zo'n beetje mijn achtergrond van vroeger. Zou ik dat op de één of andere manier uitstralen soms richting meisjes?
Ik ben vrij klein, zit in de familie, 1m68, gek genoeg ben ik daar zeker over, of ik lieg mezelf voor, dat ik er zelfverzekerd over ben, dat weet ik ook nog niet helemaal. Toen ik in Italië op vakantie was was alles in ieder geval veel makkelijker. De meiden kwamen daar voor het eerst een beetje naar me toe zegmaar, wat ik in Nederland nooit merkte, en toen ik weer terugkwam ook niet merkte. Dat is ook zoiets raars..
Ik zit goed in de vriendengroep en heb veel contacten in verschillende steden bovendien. Ik ga meestal uit en ben een echt feestbeest. Toch mis ik iets. Gewoon een meid die ik mag liefhebben, die mij de permissie ervoor geeft. Een meid die ik mag meenemen naar een feest, met wie ik de hele dag mag optrekken of met wie ik gezellig kan stappen of een filmpje pakken. Het is zó vreemd omdat ik makkelijk contact leg en makkelijk praat, dat meisjes een vriendschappelijke relatie willen en niet meer. Als ik er lang over nadenk, word ik er nog gek van ook. Tòch ben ik niet wanhopig op zoek. Zeg dus niet dat ik te wanhopig ben graag, want dat is niet zo. Ik probeer er gewoon open voor te staan.
Kan het misschien op de één of andere manier aan mij te merken zijn aan hoe ik me gedraag? Niet dat ik er onzeker uitzie hoor. Ik loop ook vaak vrolijk met opgeheven hoofd, tuurlijk, waarom niet? Ik heb geen reden om dat niet te doen, ik bedoel, ik woon op mezelf en kan mezelf redden, en heb nog een heel leven voor de boeg, ik ben wat dat betreft echt zelfverzekerd.
Toch wil ik een meisje mijn liefde geven. En dan denk ik niet meteen aan seks. Waarom word ik door hun steeds tegengehouden? Soms heb ik zoiets van.. "mag ik dat niet? Is het voor me niet weggelegd..?"
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 18-06-2002, 12:28
Verwijderd
Pfoeh, lang verhaal zeg! Maar kheb het uit!!

Nouw jah, ik weet het eigenlijk niet. Het is met die dingen dat het soms gewoon maar niet gebeurd en alles, een oorzaak hiervan weet ik echt niet..

Misschien moet je zelf wat meer actie nemen, meiden sneller laten weten dat je iets voor hen voelt enzo.. Sja, eigenlijk weet ik het echt niet..

sorry
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 12:59
Da King
Da King is offline
wow, wat een lang verhaal. Ik heb het gelezen en ik weet niet precies hoe ik erop moet reageren. Maar ik denk dat je gewoon pech gehad hebt. Wat ik zou zeggen: jou tijd komt nog wel. Maar ja, daar heb je nu natuurlijk niks aan....

ook van mij een sorry,

sorry....
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 13:12
love is life
love is life is offline
je moet proberen tips te geven aan een meisje dat je leuk vindt enzow want eer dat een meisje het aanvraagt of je laat weten dat ze meer wilt moet ze eerst met zekerheid weten dat jij ook meer wilt...
maar allessinds veel succes nog!
greetzz
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 13:26
Hanz
Hanz is offline
Bedankt voor jullie reacties alvast!
Het was inderdaad een heel verhaal, ik heb al even zitten typen ja, maar het is ook de eerste keer dat het hele gebeuren er in 1 verhaal uitkomt.
Soms voelt het alsof ik mij schaam om iemand leuk te vinden en ik word daar wel eens gek van. Soms is de grens tussen leuk vinden en meer willen zó vaag..
Misschien dat ik te terughoudend ben. Aan de ene kant ben ik heel erg spontaan en praat ik ook makkelijk van me af, en aan de andere kant ben ik niet de persoon die snel met een meisje 'aan zal pappen' of zomaar bij haar zal blijven rondhangen als ik haar leuk vind ergens tijdens uitgaan. Of ik kijk vanaf een afstandje steeds ofzo.. Als ik sommige jongens zo opdringerig zie doen, dan weet ik al meteen dat ik zo niet in elkaar zit, ik herken mezelf er helemaal niet in!
Kan dat dan toch iets zijn wat een meisje zekerheid geeft, als een jongen opdringeriger is tegen haar zegmaar?
Of is dat weer tè?
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 13:32
love is life
love is life is offline
Je praat gemakkelijk met een meisje zolang dat je weet dat je er niet meer voor voelt maar vanaf het moment dat je beseft dat je meer voor dat meisje voelt dan klap je volgens mij dicht ... neen?
en ik weet niet of een meisje kan zien wa je allemaal hebt meegemaakt ergens moet een meisje dat wel zien maar langs de andere kant weet ik het niet zeker ... maar het heeft allessinds een litteken achtergelaten.neen?
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 13:45
Hanz
Hanz is offline
love is life, je zit inderdaad aardig goed, zo had ik het nog niet bekeken. Het heeft inderdaad een litteken bij mij achtergelaten.
Als ik meer voor een meisje voel ben ik vaak bang dat ze er allemaal dingen achter gaat denken en dat wil ik niet. Oftewel, maak ik het mij niet gigantisch moeilijk?
Vanaf het moment dat ik besef dat ik meer voor een meisje voel, klap ik inderdaad dicht. Of ik durf het haar niet te laten merken en blijf oppervlakkiger. Mijn binnenste zegt bijvoorbeeld dat ik een arm om haar heen wil slaan, om een voorbeeld te noemen, maar dat doe ik dan niet, in plaats daarvan kijk ik haar vaak aan en heb goed gesprek of goed contact in ieder geval. Lijkt wel alsof ik een andere manier van benaderen heb...
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 13:53
love is life
love is life is offline
Citaat:
Hanz schreef:
love is life, je zit inderdaad aardig goed, zo had ik het nog niet bekeken. Het heeft inderdaad een litteken bij mij achtergelaten.
Als ik meer voor een meisje voel ben ik vaak bang dat ze er allemaal dingen achter gaat denken en dat wil ik niet. Oftewel, maak ik het mij niet gigantisch moeilijk?
Vanaf het moment dat ik besef dat ik meer voor een meisje voel, klap ik inderdaad dicht. Of ik durf het haar niet te laten merken en blijf oppervlakkiger. Mijn binnenste zegt bijvoorbeeld dat ik een arm om haar heen wil slaan, om een voorbeeld te noemen, maar dat doe ik dan niet, in plaats daarvan kijk ik haar vaak aan en heb goed gesprek of goed contact in ieder geval. Lijkt wel alsof ik een andere manier van benaderen heb...
Ik kan dat goed iets langs een andere kant bekijken maar dat si natuurlijk wel handig
Maar nu ik denk dat je het jezelf moeilijk maakt je moet gewoon dat knopje vinden in je hoofd dat het verleden een beetje verzacht ...
snap je wat ik wil zeggen?
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 13:59
Hanz
Hanz is offline
Ja, dat van wat me vroeger niet lekker zat, van me af proberen te zetten, ik denk dat je dat bedoelt.
Soms is het goed als je iemand anders het van een andere kant hoort bekijken inderdaad. Moeilijk vind ik het gewoon, om mijn liefde voor een meisje toe te geven aan haar, uit eigen initiatief. En eeuwig wachten totdat zij komt, schiet ook niet op. Ik moet er dus doorheen prikken.
Maar ken jij dat, dat je iemand aardig vindt, die alleen maar vriendschap wil, en niet meer? Soms als ik misschien dus wel meer wil, lukt dat dus niet. En dan ga je elke keer nadenken.
Ik heb het wel eens gevraagd. En toen kreeg ik als antwoord terug, dat ze te bang is dat als het uit mocht gaan, ze me zou verliezen als goede vriend zijnde.. en dat heb ik nou steeds!
Lijkt wel alsof iedereen denkt dat een relatie uitgaat en er van vriendschap dan ook niks meer overblijft. Hoe denk jij daarover? Omdat ik vaak supergoed met iedereen op kan schieten enzo..
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 14:19
love is life
love is life is offline
Citaat:
Hanz schreef:
Ja, dat van wat me vroeger niet lekker zat, van me af proberen te zetten, ik denk dat je dat bedoelt.
Soms is het goed als je iemand anders het van een andere kant hoort bekijken inderdaad. Moeilijk vind ik het gewoon, om mijn liefde voor een meisje toe te geven aan haar, uit eigen initiatief. En eeuwig wachten totdat zij komt, schiet ook niet op. Ik moet er dus doorheen prikken.
Maar ken jij dat, dat je iemand aardig vindt, die alleen maar vriendschap wil, en niet meer? Soms als ik misschien dus wel meer wil, lukt dat dus niet. En dan ga je elke keer nadenken.
Ik heb het wel eens gevraagd. En toen kreeg ik als antwoord terug, dat ze te bang is dat als het uit mocht gaan, ze me zou verliezen als goede vriend zijnde.. en dat heb ik nou steeds!
Lijkt wel alsof iedereen denkt dat een relatie uitgaat en er van vriendschap dan ook niks meer overblijft. Hoe denk jij daarover? Omdat ik vaak supergoed met iedereen op kan schieten enzo..
Ja ik ken dat ik 'loop' al drie jaar achter een gast ik zal voor die gast altijd iets speciaal voelen maar toch worstel ik mij erdoorheen om met andere jongens te verkeren ik voel dan wel iets voor die jongens maar ik weet dan nooit precies heel goed wat...
En dat is ook zo ik denk ook altijd eer ik met iemand verkeer hoe dat het na onze relatie zal zijn ... Ik probeer er niet teveel over te lopen te piekeren anders gaat het helemaal slecht aflopen ... maar er zijn mensen die dat niet kunnen en misschien val je steeds op het meisje dat dat niet kan ...
het volgende antwoord zal voor vanavond zijn want ik moet dringend gaan leren heb morgen examen nederlands en als ik er ni over ben blijf ik zitten
als je me wilt mailen mag dat natuurlijk altijd....
greetzz....
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
Met citaat reageren
Oud 18-06-2002, 14:41
Verwijderd
Citaat:
Hanz schreef:

Lijkt wel alsof iedereen denkt dat een relatie uitgaat en er van vriendschap dan ook niks meer overblijft. Hoe denk jij daarover? Omdat ik vaak supergoed met iedereen op kan schieten enzo..
Ja het is natuurlijk ook moeilijk om als je een vriendschappelijke relatie hebt, deze ineens 'om te schakelen' naar een romantische relatie. Maar neem het ze eens kwalijk, het is natuurlijk vaak zo dat áls het dan fout loopt het ook echt met de vriendschap gedaan is (dat is bij mij namelijk het geval geweest ).

Maar ik denk dat je mocht je meer succes willen hebben bij een meisje, wat sneller moet laten merken dat je haar meer dan leuk vindt. Idd, een arm om haar heen slaan of zoiets dergelijks.. dan snapt zij ook wel wat jij ermee bedoeldt, en dan zal ze gauw genoeg laten merken of ze het leuk vindt of niet.

Dus ik zou gewoon een klein beetje proberen meer initiatief te nemen. Wat vervelend dat het dankzij dat ene kind je manier van doen op dit gebied zo ongemakkelijk is. Probeer idd eerst dat te verwerken, en kijk of je dat gewoon achter je kunt laten, en verder kunt gaan. Want het lijtk wel alsof je steeds daaraan terugdenkt, en daardoor zo terughoudend bent.

Meisjes vinden het idd leuk als een jongen hun versiert, maar je moet je ook niet té opdringerig gaan gedragen, want dat kan ook té zijn. En je merkt het snel genoeg of het aanslaat of niet bij dat meisje, zo niet, dan wacht je gewoon even en zoek je verder naar iemand die je leuk vind, of die kom je vanzelf wel tegen.

Ik hoop je misschien een beetje geholpen te hebben.

xX Saffie
Met citaat reageren
Oud 19-06-2002, 12:55
Kronkeltje
Avatar van Kronkeltje
Kronkeltje is offline
Heej Hanz...
Ik denk dat het probleem een beetje is dat je het gewoon niet gewend bent om jezelf als 'lover' te zien. Omdat je door meisjes meestal wordt gezien als 'goede vriend' is het denk ik voor jou ook moeilijker geworden om de knop een beetje om te zetten. Maar om even op je vraag terug te komen... ik denk niet dat meisjes het zien dat je littekens hebt. Ik denk dat meisjes het bij jou niet zo goed doorhebben als je ze echt leuk vind, omdat je dit misschien ook niet goed durft te laten zien (misschien door je verleden ja). Ik weet niet of je op dit moment een meisje heel erg speciaal vind, maar zo wel: Ga ervoor!! Je zit volgens mij een beetje in een vizieuze circel en die moet je doorbreken door actie te ondernemen. Je klinkt als een hele leuke lieve jongen en er zijn vast meisjes die je leuk vinden!! Je moet alleen voor een beetje spanning zorgen, haar aanraken, oogcontact zoeken, enz. Je moet natuurlijk wel jezelf blijven.
Hanz ik weet wel zeker dat t gaat lukken met jou.
Dikke kus,
Kronkeltje
__________________
xxx
Met citaat reageren
Oud 19-06-2002, 17:11
ABrules
Avatar van ABrules
ABrules is offline
Mmmz, het lijkt alsof ik nu tegen mezelf zit te praten. Maar iig, ik heb dus ook dat ze vrienden willen zijn met mij en niets meer. Ook heel lang geleden dat ik verkeerde en dan ook niet eens serieus. Ik heb in mijn leven ook heel wat meegemaakt en zelf ben ik niet zo een prater maar eerder een luisteraar. Zelf begin ik te denken dat meisjes (ook andere mensen) wel aan je merken dat je veel hebt meegemaakt en daarom vertellen ze mij ook altijd veel enzo ook als ze mij pas kennen. Misschien hebben die meisjes het idee dat als ze meer met jou willen dat het 'te' serieus wordt ofzo en schrikt dat ze af. Ik heb iig vaak dat gevoel.
Ik heb al een paar beste vriendinnen gehad zeg maar en ook al een verloren doordat ik tja duidelijk probeerde te maken dat ik meer wilde, maar dat is een heel ander verhaal.

De conclusie is dus, dat ik misschien te serieus overkom en dat meisjes een soort van bindingsangst krijgen ofzo.
Als dat al kan voorkomen bij meisjes .

Maar advies kan ik je nie echt geven omdat ik zelf zo ongeveer met hetzelfde probleem zit. Kan alleen zeggen dat ik weet hoe het is.
Met citaat reageren
Oud 19-06-2002, 17:59
Squall
Avatar van Squall
Squall is offline
denk je nou echt dat ik deze tekst helemaal zou lezen Think again wacko!
Met citaat reageren
Oud 19-06-2002, 19:55
Verwijderd
Ik herken jouw verhaal gedeeltelijk. Ik heb nog nooit een vriend gehad en ga daarom ook wel eens twijfelen waarom. Ben wel een aantal keer verliefd geweest en had wel leuk contact met die jongens, maar ze wilden dan nooit meer dan alleen vriendschap. Het ligt misschien ook wel aan mezelf. Ik durf het nooit te laten merken dat ik iemand leuk vind (behalve misschien een beetje oogcontact) en houd om de een of andere reden altijd afstand. Zal uit mezelf nooit eens een arm om iemand heen slaan terwijl ik het wel zou willen en het heel leuk vind als een leuke jongen een keer z'n arm om me heen slaat. Ik weet het dus ook niet, sorry.
Sorry als het verhaal niet erg te volgen is, maar weet niet goed hoe ik het moet verwoorden.
Met citaat reageren
Oud 20-06-2002, 14:51
Hanz
Hanz is offline
Hoi iedereen, allereerst heel erg bedankt voor jullie reacties.
Ik heb het topic eerst een poosje laten gaan, nu vind ik het tijd om te reageren.
Allereerst reageer ik op love is life. Ik ken het gevoel, dat ik soms niet weet wat ik voor iemand voel. Of het nou vriendschap is of meer, ook bij mij wil dat nog wel eens wisselen. Wel is het zo, dat ik altijd de leuke dingen van een meisje zie, die springen er altijd uit en daarop raak je dan gefixeerd. Ik denk dat ik gewoon pech heb gehad tot nu toe, ik geef het heus niet op hoor.
Dan mijn reactie op Saffie. Ik ga heel erg makkelijk vriendschappelijke relaties aan. Voor mij niet zo'n probleem om contact te zoeken, ik vind meestal wel een weg. Als ik iemand dan vervolgens aardiger vind en er meer is dan dat, dan was het voor mij altijd lastig om haar te laten merken dat ik haar wel leuk vind. Mijn manier was altijd open zijn tegen de ander en je eigen gevoel naar buiten laten komen en gemakkelijk praten enzo, ik ben niet zozeer iemand die met lichaamstaal een boel duidelijk maakte zo snel. Heb ik eigenlijk ook niet echt bij stilgestaan tot nu toe.
Nu heb ik een punt om toch eens op te letten, ik heb wel iemand op het oog en ik moet zeggen dat lichamelijk contact haar niet verkeerd viel.. ik vind zelf dat als iemand mooie lange haren heeft dat dat dan meer uitnodigt en het gemakkelijker maakt om 'es mee te spelen' en ja als je dat voorzichtig opbouwt en de ander vindt het prima, dan bouwt dat best wel iets leuks op, heb ik de laatste 2 dagen ontdekt!
Saffie, je hebt me ook zeker geholpen, dankjewel!
Kronkeltje, jouw reactie heeft me een volle dag bezig gehouden.
De uitspraak van je, dat ik misschien niet gewend ben om mezelf als lover te zien, vind ik een hele goede en is zeker weten toepasselijk. Ik ben bij mezelf te raden gegaan en het is inderdaad moeilijk om voor mijzelf de knop om te zetten. Goede vriend was altijd zo makkelijk en vanzelfsprekend, maar lover is iets heel anders, veel uitdagender en leuker lijkt me, ja het heeft me aan het denken gezet.
Die cirkel waar ik in zit, ik denk dat het lang genoeg heeft geduurd. Ik wil eruit, en daarvoor is de tijd wel gekomen. Ik weet dankzij saffie een beetje hoe ik toch iemand kan laten merken dat ik haar leuk vind, niet zonder succes tot nu toe (ze vroeg me mee uit morgenavond zelfs, dus ik ja gezegd natuurlijk) dus ik denk dat ik er toch (voorzichtig) voor ga. Ik laat alles een beetje op me afkomen en toon wel belangstelling en geef aandacht. Ik denk dat als ik mijn gevoel volg, dat alles min of meer vanzelf kan gaan. Maar ik pin me er niet op vast. Dankjewel kronkeltje.
ABrules, het woordje bindingsangst... subliem gevonden. Hoe kom je daar in vredes naam op? Het is helemaal wel iets waarbij ik me wat kan voorstellen. Ik kan je helemaal begrijpen in jouw posting, en ik zie mijzelf er inderdaad in terug als ik me in je verplaats. Ik denk dat wij in hetzelfde schuitje zitten, en daarom hoop ik dat ook jij wat aan deze topic en antwoorden hebt.
Ik wens jou veel succes, ik weet hoe het is..
ABgirl, je hebt nog nooit een vriend gehad vertel je. Weet je dat dat mij heel onwennig in de oren klinkt? Ik had altijd het gevoel, dat meisjes altijd heel vroeg alwel een vriend hebben of hebben gehad, puur omdat je dat zo vaak hoort. de ene keer is de vriend iets jonger, de andere keer ongeveer gelijk of iets ouder, en in sommige gevallen zit er weet ik veel hoeveel jaren tussen. Ik hoor de meest verschillende dingen, en jij bent een meisje van 17, je wilt af en toe een arm om iemand heen slaan maar doet het niet uit jezelf, en je houdt om de één of andere reden altijd afstand? Dat zijn juist signalen waar ik voor open sta als ik een meisje leuk vind. Als het meisje niets terug doet en het allemaal van mij afkomt, dan is dat voor mij een teken dat het geen zin heeft en dat ze niet geïnteresseerd is in mij.
Maar stel, ik zie je, en word meteen verliefd op je. Ik heb een goeie 'cursus' gehad op dit forum, en toon belangstelling in jou. Om de meest onnozele reden weet ik bijvoorbeeld een gesprek met je aan te knopen. Da's mijn manier, want praten dat vind ik het makkelijkst. Eerst let ik er dan op of je me aankijkt of niet en of je af en toe lacht. Als ik je meer dan aardig vind, dan laat ik dat merken door even een arm om je heen te slaan of door de haren te gaan, maar waarschijnlijk niet de eerste keer, ik denk eerder als ik je een tweede keer tegenkom (niet geheel toevallig dan vaak). Na zo'n moment, ben ik er attent op, of er ook zoiets van jouw kant terug komt. Maar als je afstand blijft houden, dan is dat voor mij een teken dat het maar van één kant komt, terwijl je mij misschien ook heel leuk vindt, wie zal het zeggen. Dus ABgirl, ik denk toch, dat het voor beiden beter is als je het toch laat merken als je een jongen leuk vindt, door misschien iets closer te gaan naar die jongen toe. Anders weten wij echt niet wat jij wilt.
Wel vreemd eigenlijk om dit nou vanuit iemand anders situatie te typen, maar ABgirl, het lijkt net alsof ik het nu tegen mezelf kan hebben, maar net zoals ik moet doen, raad ik het jou ook aan..: schaam je niet voor je gevoel voor iemand en breng het naar buiten. De jongen zal het eerder als compliment zien als je hem leuk vindt, dan als iets opdringerigs ofzo.

Iedereen nogmaals heel erg bedankt voor het reageren, en dikke kus alvast, ik wacht evt. reacties wel weer af.
Heel verhaal om door te lezen, maar uiteindelijk...

liefs, Hans
Met citaat reageren
Oud 20-06-2002, 15:28
casey
casey is offline
R, mijn eerste vriend (en huidge vriend) leerde ik pas kennen toen ik 17, bijna 18 was. Een laatbloeierke zeg maar. Ik kon me nooit bij jongens uiten, en ze zeker niet tonen wat ik voel.
Toen was er H. We leerden elkaar op internet kennen en bleken nog niet al te ver te wonen. Hij vertoruwde me heel vlug en vertelde me veel van zijn problemen (o.a. met meisjes, zijn ouders..). Ik werd verliefd op hem, heb het hem half en half duidelijk gemaakt, maar het mocht niet zijn. Hij had maar steeds problemen met meisjes: hij viel op een en zij niet op hem. Hij dacht dat niemand van hem hield, terwijl ik.. naja, heel frustrerend was dat. We spraken wel eens af, en ik wou hem kussen en ik weet hij mij ook, maar het kwam er niet van. Allebei te laf, te verlegen. En zo is het nooit wat geworden. Zoiets moet natuurlijk gaan, zei hij nog. Wat ik achteraf bekeken wel nog nie zo dom bekeken vind, maar als je nu allebei verlegen bent?

Gelukkig kwam R nu, ook al via internet leren kennen. Soms schaam ik me er precies over als ik dat zeg, want dan is't zo van: je hebt ze zeker wanhopig zitten zoeken op internet? Zo was het niet, ik chat gewoon graag en met de een kun je nu al beter overweg.. R wou al hele vroeg met me uit (samen met een bevriend koppel van hem), heb ik toen overhaast op toegezegd. Die avond dansten we heel dicht bij elkaar en zaten later nog knusjes bij elkaar in ene cafeetje. Mensen die ons zagen en ons voor 't eerst zagen, moesten gedacht hebben dat wij al heel lang samen waren. En eigenlijk voelde't wel zo aan, ook al had i khet dan nog niet echt door. Ik ben een zeer gesloten meisje, onzeker over mezelf, te weinig zelfvertrouwen. En met R kon ik de hele avond praten, dansen.. het ging allemaal vanzelf. In de auto wou hij me een kusje geven, en ik zette al (mijn eerste tongzoen) aan, maar wist het toen plots niet goed meer. Hij bracht me naar huis. In mailtjes zei hij dat hij het allemaal heel leuk had gevonden en dat hij nog wel zo'n kus wenste, maar dat ik zelf moest kiezen wat ik wou. Die week wist i khet even nie meer, maar dan mailde ik op de valreep dat ik die zaterdag wel weer uitwou. Dat gebeurde (weer met enkele vrienden), en toen slowden we zo dicht, dat ik niet meer twijfelde. Zelfs toen de slows uitwaren en de vluggere muziek begon, stonden we nog stilletjes te dansen in het hoekje. In de auto (die romantisch eerst nog niet wou starten - geen truc, volle waarheid meent R), kwam dan de mooie kus. Het voelde zo normaal aan, zo vetrouwd. Ik was/ben verkocht! Ik moet toegeven dat ik de weken erop nog lichtjes twijfelde, maar moest me erover zetten en nu beleef ik de heerlijkste tijd van mijn leven!

Waarom ik dit allemaal typ en wat het nu eigenlijk met jouw topic te maken heeft, is nogal vaag. Maar door jouw erelijk verhaal, en de vertrouwde sfeer in deze topic, besloot ik het ook maar es allemaal uit te typen.

Wat ik er nog wil aan toevoegen:
je lijkt me een eerlijke jongen, die zeker een lief meisje zal tegenkomen. Zo is het trouwens ook gelopen met H, die vriend van me. Hij was ook heel verlegen dus, nu is't al wat gebeterd en hij heeft nu een vriendin (jammer voor hem woont ze wel ver en spreken ze elkaar meer via 't internet).
Je moet meer uit je schulp kruipen lijkt hier een goedgeplaatste zin, maar da's geen hulp, want da's allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. En als het dan de eerste misloopt, dan klap je nog meer dicht.

Meer kan ik niet zeggen, 't spijt me dat ik niet meer kan typen, iets waar je tenminste wat aan hebt, maar zo is het nu eenmaal, dus ik zal maar stoppen.
__________________
Greetz & kisses
Met citaat reageren
Oud 22-06-2002, 00:03
ABrules
Avatar van ABrules
ABrules is offline
Heej Hanz,

ik bedankt je ook voor het openen van deze topic, ik heb er echt wel wat aan. Nu weet ik dat er ook andere mensen zijn die zich ook in een soortgelijke situatie zitten als ik. Je ziet ook een beetje hoe andere mensen er tegen aankijken en dat is ten slotte ook het doel van dit forum.
En hoe ik op bindingsangst kwam, tja ik den veel na he en dan krijg je dat soort woorden en conclusies . En ook voor alle anderen die op dit topic hebben gereageerd, mijn dank is groot.

Greetz,
ABrules.
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 22-06-2002, 09:34
love is life
love is life is offline
Ik snap wat je bedoelt als je zegt bindingsangst ik heb zelfs zo een keer een jongen een paar jaar terug afgewezen omdat ik schrik had dat het te serieus ging zijn
Ik heb nu met die jongen een heel goed contact ik vertrouw hem alles toe en hij praat tegen mij eveneens over alles ...
Ja sorry ma moest ik effe bijzetten over die bindingsangst
__________________
...I don't want to be anything other than what I've been trying to be lately...
Met citaat reageren
Oud 24-06-2002, 09:24
Hanz
Hanz is offline
love is life, hoe heeft die jongen vervolgens het contact met je opgebouwd? En hoe heb je gereageerd? Je had hem namelijk een paar jaar geleden afgewezen, wie kwam met het initiatief erna?
Met citaat reageren
Oud 24-06-2002, 12:23
U-NiQ
Avatar van U-NiQ
U-NiQ is offline
Misschien straal je het uit? Er zijn mensen die iets uitstralen waardoor je niet bij die persoon in de buurt durft te komen. Niet intiem iig.
__________________
Dat is de kracht van onafhankelijkheid!
Met citaat reageren
Oud 24-06-2002, 13:16
Hanz
Hanz is offline
Lyn, dat zou best eens kunnen.. nou is het aan mij om na te gaan waar hem dat in zou kunnen zitten.. Zal waarschijnlijk alleen maar raden en gissen worden denk ik..
Met citaat reageren
Oud 24-06-2002, 18:39
G-sus girl
G-sus girl is offline
Ik denk dat het een beetje komt misschien omdat je eerst zo'n goede vriendschap met die meisjes opbouwd,
iop de een of andere manier zou ik ook niet met een heel goede vriend van mij willen,

anders zou ik het echt niet weten waar het dan wel aan zou liggen
__________________
Love, peace and $ to be happy - siNix 'k vind je niet meer lief :p- If I die I want to go to heaven, because I live in the hell. Nor... love ya!
Met citaat reageren
Oud 24-06-2002, 21:59
Verwijderd
Hoi Hanz,

Bedankt voor je reactie. Ik denk wel dat ik er wat aan heb. Al vind ik het nog steeds moeilijk.
Je zegt dat ik het meer moet laten merken aan een jongen als ik hem leuk vind. Dat doe ik ook wel als ik echt verliefd ben op een jongen, maar ik denk dat ik banger ben geworden om dat te doen nadat ik door een jongen ben afgewezen, die toch wel duidelijk door had dat ik hem leuk vond. Sindsdien durf ik het niet echt meer te laten merken, omdat ik bang ben dat ze dan juist meer afstand van me gaan nemen.
Verder zijn er ook wel jongens geweest die mij leuk vonden, maar dat waren dan echt geen types voor mij. Het waren echt van die kneuzen (sorry, maar weet ze even niet anders te noemen). Dit heeft er niet echt voor gezorgd dat mijn zelfvertrouwen is toegenomen. Ik werd juist bang dat er alleen maar van dat soort types waren die mij leuk vonden en dat de jongens die ik leuk vind mij niet zagen staan. Dit is al wel iets verbeterd, maar ik ben nog steeds een beetje onzeker.
Het is misschien weer een beetje een vaag verhaal geworden, maar ik weet het weer niet echt anders te verwoorden. (Ik vind het altijd moeilijk om mijn gevoelens onder woorden te brengen.

Groetjes ABgirl
Met citaat reageren
Oud 25-06-2002, 10:44
Kronkeltje
Avatar van Kronkeltje
Kronkeltje is offline
Heej Hanz ik ben blij dat ik een beetje heb kunnen helpen..! Veel succes en plezier ermee!!
Kusje, Kronkel
__________________
xxx
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 28-06-2002, 20:23
Verwijderd
hans.... ik weet nie... maar ik vin je heel speciaal! ik wist nie da een jongen zo;n gevoel kon hebbE! en het dan ook nog eens zou uiten! mijn complimenten!!!

ik denk troues wel dat je het kan uitstralen.. ik weet niet hoe ofzo....en ik zou ook niet weten wat je er aan kan doen.. maar ik vin het wel heeeeel knap van je!!! een jongen met gevoel! prachtig..

zelf heb ik al een half jaar een vriend.. en gaat het allemaal goed.. maar toen ik hem in het begin leuk vond... toen was mijn liefde ook op het randje van: ik vind hem leuk.. maar vind ik hem ook meer leuk? tog krege we iets.. en het gaat steeds beter!!!! ik zou wel met hem kunne trouwe haha.. miskien is het voor jou dan wel een tip om doortezette als iemand op het randje zit van: leuk of meer? ik weet het nie.. probeer je ook maar te helpe...

succes in ieder geval!!!
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten [verhaaltje] Een bron van vertrouwen
duivelaartje
31 03-11-2005 17:24
Verhalen & Gedichten Een gedeelte uit mijn leven..
U*NiQ
3 28-09-2005 19:06
Verhalen & Gedichten Een treinbrief ( beetje lang weer )
Verwijderd
14 15-09-2004 15:45
Verhalen & Gedichten [verhaal] Zana heel hoofdstuk 1
Nas-t Zeekoe
8 29-03-2003 13:57
ARTistiek Zoals het klokje thuis tikt,tikt het hier niet [fractie uit een dagboek]
kaleidoscope
11 28-02-2002 19:18
ARTistiek Ik schrijf deze brief wetend dat je hem nooit zult lezen.
elsbizkit
17 09-11-2001 14:12


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:51.