Verliefd zijn: to be or not to be

[-SoloWolf-]

Offtopic: Omdat ik hier verder niet een topic over kon vinden maak ik deze aan. Als er al een (vergelijkbaar) topic is mag deze wel weg

Iedereen kent het bekende gevoel, de vlinders in de buik, met je mond vol tanden staan, knikkende knieën etc. etc. Zij/Hij komt voorbei, je begint te lachen/giechelen. Ooooh, als ie je maar ziet staan. En op een dag ziet hij/zij je staan en je spreekt af, en nog eens en nog eens... Kortom, 'love is in the air'.

Maar kunnen wij, de mensen, liefde ook daadwerkelijk aantonen en BESTAAT verliefd zijn eigenlijk wel of is het nu eigenlijk een tijdelijk iets wat na een tijd(je) weer verdwijnt? Of is liefde een echt bestaand iets en zijn wij mensen in die zin 'bestemd' voor een speciaal persoon...

Nu wil ik graag jullie mening horen. Wat is liefde eigenlijk, is het slechts een gevoel voor tijdelijk? Is het een abstract maar tastbaar iets wat tijdelijk is... Of is het dan toch iets wat we niet kunnen bevatten maar wel blijvend is?

[coopergirl]

Men zegt vaak "verliefdheid" gaat over in "houden van". Bij deze dooddoener wil ik me aansluiten. Verder is er wel wetenschappelijk onderzoek over gedaan. Zo schijnt het dat wanneer je verliefd bent je pupillen groter zijn wanneer je de persoon in kwestie aankijkt oid. Misschien is er op google iets over te vinden.

Liefde is een onmisbaar gevoel, zonder liefde ben je zwaar gehandicapt.

("Liefde" bedoel ik overstijgend, je ontvangt/ geeft niet alleen aan je partner liefde)

[Nona]

Ik heb vernomen dat mensen maar een jaar verliefd kunnen zijn en ze het daarna niet meer aankunnen in lichamelijk opzicht, omdat het toch wel reacties teweeg brengt. Daarna gaat zoiets over in houden van, en ik denk dat dat wel waar is.
Verliefd zijn is vlinders in je buik, kriebels wanneer je diegene ziet of aan hem denkt en hem gewoon niet los kunnen laten uit je gedachten. Slecht eten en slapen kan daarbij horen, of slecht concentreren, maar ook juist een verhoogde concentratie en beter slapen.
Houden van komt daarna (althans bij een partner) en dan ben je gewoon aan diegene gehecht. Je bent dan bereid rekening te houden met diegene, opofferingen te maken wanneer dat nodig is, investeringen te doen en zo verder. Maar je kijk is wat realistischer dan bij verliefdheid, want je zou niet meer alles doen voor diegene en je niet laten gebruiken. Onderhandeling is in houden van belangrijk, zeker wanneer je een groter deel van je leven samen deelt en belangen soms wat tegenstrijdig zijn (bijvoorbeeld bij het uitzoeken van een inrichting als je samen gaat wonen).

[Gezeligemeid]

Ik heb gehoord dat met verliefd zijn je hersens een bepalde stof aan maken dat alleen vrijkomt waneer je aan diegene denk en helemaal ziet maar dat duurt alleen 3 maanden(of misschien langer0 daarna is het echt houden van maar ik weet niet of het wetenschapelijk bewezen is of je echt van iemand kan hou persoonlijk geloof ik van wel en natuurlijk met echte liefde kan het blijvend zijn maar later grooi je uit elkaar en kan dat houden van minder worden of helemaal verdwijnen maar dat is mijn mening

[gewoonmax]

ik denk dat verliefd zijn net als een verslaving is. Je zoekt aandacht of een gevoel omdat je wat anders mist. Je vergeet ff al het andere omdat je verliefd word en dat is belangrijk voor je. Na een tijdje heb je steeds meer nodig om hetzelfde te voelen en omdat dat niet gaat merk je minder en dan word het eerder houden van. Tenzij je echt de juiste voor je hebt denk ik.

[Cherry Springs]

Ik denk dat verliefd zijn maar voor een tijd is, houden van is voor eeuwig. Ok, soms dan.
Ik geloof niet in zielsverwanten. Wel dat sommigen mensen meer geschikt zijn voor elkaar, maar zielsverwanten...
Ik denk overigens ook dat verliefd zijn/worden niet iets is waar je echt controle over hebt. Dat je verliefd kan worden op mensen die je als je erover nadenkt eigenlijk helemaal niet mag. Houden van is denk ik wat meer gecontroleerd.

[lennuzz]

coopergirl schreef op 20-11-2006 @ 14:28 :
Verder is er wel wetenschappelijk onderzoek over gedaan. Zo schijnt het dat wanneer je verliefd bent je pupillen groter zijn wanneer je de persoon in kwestie aankijkt oid. Misschien is er op google iets over te vinden.

je pupillen worden altijd groter als je naar iets kijkt dat je graag ziet: net als een lekkere hamburger.

en verliefd zijn: kriebels kriebels kriebels, half slapen, slecht eten en vooral de heeeeeele tijd: hij vindt me stom hij vindt me stom hij vindt me stommmmmm

en ander puberaal gedoe
ik haat verliefd zijn

[-SoloWolf-]

lennuzz schreef op 21-11-2006 @ 12:35 :
je pupillen worden altijd groter als je naar iets kijkt dat je graag ziet: net als een lekkere hamburger.

en verliefd zijn: kriebels kriebels kriebels, half slapen, slecht eten en vooral de heeeeeele tijd: hij vindt me stom hij vindt me stom hij vindt me stommmmmm

en ander puberaal gedoe
ik haat verliefd zijn

iemand is flieft

Mja, ik denk net als de meerderheid dat het tijdelijk is... Howel ik nog steeds in de 3 maanden zit van fliiieeehiiieeeeft zijn zit

[sweetie_87]

Verliefdheid is indd maar tijdelijk en hoe cliche ook... daarna wordt het 'houden van' (of niet) en dat kan wel veel langer duren

Ik geloof wel dat de 'ware' bestaat en ook geloof ik dat er meerdere 'de ware' kunnen zijn en verder geloof ik ook in liefde op het eerste gezicht.

En wat ook al eerder is gezegd: je voelt niet alleen liefde voor je vriendje of vriendin maar ook voor goede vrienden/innen, familie etc. Dus het gaat verder dan die ene speciale persoon al is het dan wel een ander soort liefde.

[lennuzz]

-SoloWolf- schreef op 22-11-2006 @ 22:53 :
iemand is flieft

Mja, ik denk net als de meerderheid dat het tijdelijk is... Howel ik nog steeds in de 3 maanden zit van fliiieeehiiieeeeft zijn zit

oehh maar de kriebels blijven wel hoor, bij mij wel tenminste

en ja

[Blood Fire Rage]

Verliefd is gewoon stofjes

Kruimel schreef op 20-11-2006 @ 15:21 :
Ik heb vernomen dat mensen maar een jaar verliefd kunnen zijn en ze het daarna niet meer aankunnen in lichamelijk opzicht, omdat het toch wel reacties teweeg brengt. Daarna gaat zoiets over in houden van, en ik denk dat dat wel waar is.
Verliefd zijn is vlinders in je buik, kriebels wanneer je diegene ziet of aan hem denkt en hem gewoon niet los kunnen laten uit je gedachten. Slecht eten en slapen kan daarbij horen, of slecht concentreren, maar ook juist een verhoogde concentratie en beter slapen.
Houden van komt daarna (althans bij een partner) en dan ben je gewoon aan diegene gehecht. Je bent dan bereid rekening te houden met diegene, opofferingen te maken wanneer dat nodig is, investeringen te doen en zo verder. Maar je kijk is wat realistischer dan bij verliefdheid, want je zou niet meer alles doen voor diegene en je niet laten gebruiken. Onderhandeling is in houden van belangrijk, zeker wanneer je een groter deel van je leven samen deelt en belangen soms wat tegenstrijdig zijn (bijvoorbeeld bij het uitzoeken van een inrichting als je samen gaat wonen).

Onzin, 't is nu bijna 2 jaar aan en ik ben momenteel echt tyfusverliefd. Het zal best dat verliefdheid na een tijdje overgaat, maar vooralsnog komt het de hele tijd terug. En dat is inderdaad nog steeds met vlinders en de hele tijd aan 'm denken.

Ik denk trouwens dat liefde wel echt bestaat, en verliefdheid ook En als iets een tijdje is en dan verdwijnt, bestaat het ook wel even, hoor. Verliefdheid zal allicht tijdelijk zijn, hoewel ik wel echt geloof dat je altijd vlagen van verliefdheid blijft houden. Liefde gaat in mijn ervaring echter niet over. En als ik mijn omgeving hoor, ook niet - ook al is het al 10 jaar uit en ben je al lang gelukkig met iemand anders, dan nog is er wel een soort gevoel voor die ander. En dat vind ik ook wel goed, geloof ik.

[Daboman]

Er is wel een verandering aangetoond in bepaalde hormonen in mensen die verliefd zijn. Mensen die verliefd zijn blijken een hogere concentratie NGF (=nerve growth factor) in hun hersenen te hebben. Hoe dit gerelateerd is aan verliefd zijn is onduidelijk.

Bij mensen die al langer verliefd zijn blijkt NGF weer lager te zijn. "Houden van" is volgens mij niet duidelijk aangetoond maar pin me daar niet op vast.

Maar je kunt je afvragen of het nou wel zo prettig is dat al die romantic love wordt geassocieerd met de verhoging van een bepaalde stof in je lichaam. Als het niet een divine intervention of god (bij gebrek aan betere woorden ) is, is het lang niet zo romantisch meer. En dan heeft het geen betekenis meer. Mensen geloven liever dat er een hogere macht aan te pas komt. Op zijn minst hebben mensen liever dat het nooit echt wordt ontrafeld wat er precies gebeurt.

[Boebsie]

Liefde bestaat denk ik niet. Anders gezegd dat gevoel dat wij als liefde omschrijven bestaat wel, maar dat zelfde gevoel misschien iets minder intens krijg je ook bij andere gedachtes/activiteiten.
Liefde is typisch zo een cultureel/maatschappelijk begrip dat niet echt herleidbaar is op het natuurlijke. Net zoals de termen "intelligentie", "goed", "kwaad" etc etc.

Ik denk dat iedereen dat gevoel kent als je je verheugd op vakantie, of een feestje waarvan je vermeend dat het leuk gaat worden. Als kind werd ik helemaal wild als het intertoys boekje rond sinterklaas periode de brievenbus inkwam. Dan ging ik met me potlood alles aankruizen wat ik eventueel zou willen.
Om een lang verhaal kort te maken, van de bovengenoemde voorbeelden kan je ook kriebels in je buik krijgen, het gaat vooral om de gedachte waaraan je je vastklampt.
Zeg nou eens eerlijk, iedereen hier zal weleens tot zekere hoogte verliefd zijn geweest. Is liefde niet het meest intens wanneer je over de persoon fantaseert, het is meer die volmaakte gedachte die ons in de ban van verliefdheid brengt, dan de interactie met de persoon waarop je verliefd bent.
En dat verklaart waarom liefde slechts enkele maanden duurt in een relatie, naarmate de tijd verstrekt leer je je partner steeds beter kennen. Daardoor brokkelen die volmaakte gedachtes beetje bij beetje af.
Echter wil dat niet zeggen dat je gevoelens voor die persoon minder worden, integendeel je gaat "echte" gevoelens voor je partner ontwikkelen, inplaats van "geromantiseerde" gevoelens. En die "echte" gevoelens zijn uiteindelijk veel complexer, maar daarom niet minder mooi . Die echte gevoelens bestaan uit, afgunst, jaloezie, maar ook vriendschap en intens "houden van". Veel meer ying/yang georienteerd .

Betreffende soulmates --> BULLSHIT. Behalve dat men waarschijnlijk een relatie kan opbouwen met verschillende type mensen. Heeft het ook te maken met hoe jij op dat moment zelf in het leven staat, wat ik daarmee wil aangeven, dat op je 20ste misschien meer past bij type A (persoon) en op je 30ste misschien meer past bij type B (persoon) etc etc.

Al dat gezever over liefde en soulmates is geromantiseerde snot, maar daarom niet minder leuk . Het blijft leuk om te fantaseren over vrouwen, ja ook in romantisch opzicht viespeuken ! Ik kom er niet graag voor uit, maar wij mannen heb ook wel een beetje gevoel hoor .

[madelief21]

Denk dat iedereen een andere kijk op verliefdheid heeft, de één vindt / denkt dat verliefdheid de volmaakte fantasie over de ander is, waarin de persoon de perfecte partner is en hoog op een voetstuk komt te staan. Voor een ander is dit het maatje waar ze ontzettend goed mee op kunnen schieten en waar ze voldoende fysieke aantrekkingskracht mee hebben.
Als je iemands minder ideale eigenschappen ziet dan zou je dus in het eerste geval niet meer verliefd zijn. In het tweede geval zou het minder uitmaken. Persoonlijk denk ik dat het gaat om de afstand en de nabijheid. Morgan vertelde dat haar relatie bijv. al eerder is uitgegaan dat verklaart misschien dat haar verliefdheid weer is toegenomen ze is blij dat ze terug heeft wat ze kwijt was. Op het moment dat je het hebt dan is het gewoon / leuk als het bij je weg is zou je het kunnen gaan missen en zouden we het weer opnieuw als ideaal kunnen gaan beschouwen of juist helemaal niet.

Boebsie schreef op 26-11-2006 @ 14:25 :

Echter wil dat niet zeggen dat je gevoelens voor die persoon minder worden, integendeel je gaat "echte" gevoelens voor je partner ontwikkelen, inplaats van "geromantiseerde" gevoelens. En die "echte" gevoelens zijn uiteindelijk veel complexer, maar daarom niet minder mooi . Die echte gevoelens bestaan uit, afgunst, jaloezie, maar ook vriendschap en intens "houden van". Veel meer ying/yang georienteerd .

Dat is toch júist liefde? Volgens mij heb jij het verder over verliefdheid (en zoals gezegd, dat is echt niet in een paar maanden over).

Ik ben het voor een groot deel met Boebsie eens, ja. Mits hij 'verliefdheid' ipv 'liefde' bedoelt.

Ter aanvulling, ik denk dat verliefdheid in de 'houden van'-fase nog steeds aangewakkerd kan worden. Een bepaalde handeling of uitspraak of gedachte van de ander waardoor je weer even kriebels krijgt zoals bij verliefdheid en je beseft hoe geweldig echt diegene is. Van korte duur, want daarna neemt nuchterheid weer de overhand, maar dat kan het 'houden van' ook weer verder versterken.

En, ik denk ook niet dat 'de ware' bestaat. Dat voelt misschien wel zo, maar dat sluit niet uit dat andere personen net zo goed je 'ware' hadden kunnen zijn.

[Saeed al-Sahaf]

Wees waanzinnig / De weg der waanzin

Laat huis en haard aan de verstandige
De verliefde bezit enkel de waanzin
Word waanzinnig,
waanzinnig

En als je binnenste vuur
zich openbaart,
Wees de vlinder
en weet je weg

Laat het huis te gronde gaan
Word een vreemdeling van jezelf

En dan?
Kom dan bij het gezelschap der verliefden
Laat de adem samen zingen,
Zodat het hart zich reinigt van elke wrok

En dan?
Tover dan je verlangen naar wijn,
Bij het bedienen van de dorstigen
Je moet leven schenken
Om de eeuwigheid waard te zijn

Want als je het gezelschap der beschonkenen zoekt
Moet je dronken op pad

En dan?
Als je ziel zich van het lichaam scheidt
en de hemel zoekt,
laat dan je aanblik
de aarde schemeren

Word dan de sterveling die eeuwig is
Word niets
Bevrijd van het zelf,
Zoals een verliefde
-door liefde getroffen-
behoort te zijn

En dan?
Word dan een legende

Laat huis en haard aan de verstandige
Word waanzinnig
waanzinnig


Jalal ad-Din Rumi

[Moustache]

Wat is dat toch met mensen die echt álles in twijfel moeten trekken? Als je je verliefd voelt, dan ben je dat toch?
Kun je verdriet, haat, of wat dan ook enigzins meer aantonen dan liefde? Is dit dus niet de vraag of emoties wel bestaan? En is dat niet net zo'n soort vraag als wat is de zin van het leven, en bestaan wij wel of dénken we alleen dat we bestaan?
Liefde bestaat voor mij omdat ik het voel.

[DAGG]

het is vaak tijdelijk, maar ik blijf ALTIJD een zwak voor de desbetreffende persoon houden. op van die onverwachte moment kan soms de verliefdheid terugkeren. mensen uit mijn omgeving hebben me ook wel eens verliefd 'gemaakt', in die zin dat m'n vriendinnen een jongen de hele tijd ophemelden, en ik die persoon steeds leuker en leuker begon te vinden. ik denk echter wel dat er al een fundering vanuit jezelf moet zijn. je moet die persoon wel al (iets meer) dan leuk vinden.
ik ben het er niet mee eens dat een verliefdheid maar 1 jaar kan duren! ik ben zo wel eens 2,5 jaar verliefd geweest op een super jongen uit m'n klas. hoewel ik niet meer verliefd op die jongen ben heb ik wel nog een zwak voor hem (ik zie hem nog af en toe)

op het moment ben ik vlieft mijn probleem is echter dat ik dan heel bot en gemeen ga doen (wat ik zelf erg vervelend vind!!) heeft iemand nog tips hiervoor(A)
slecht concentratie vermogen, onrustig slapen en slecht eten, vol met energie zijn en adrenaline na hem gesproken te hebben is bij mij de uitwerking. bij examens zijn de eerste uitwerkingen nogal vervelend!! maar ben wel heel erg happy

Ik ben het met Doavid eens dat liefde bestaat omdat ik het voel!

[hmm-hmm]

als je verliefd bent komen de stoffen dopamine, norepinephrine en pheny-nogwat-amine vrij.
deze stofjes zorgen voor een intens gelukkig gevoel. de stofjes worden in je hersens aangemaakt.. en dopamine komt bijvoorbeeld ook vrij als je chocolade eet.
bij verliefd zijn worden deze stofjes extra veel aangemaakt, daardoor krijg je dit verliefde gevoel.. je lichaam raakt er aan gewend, en wil alleen maar meer, dús worden er meer van deze stofjes aangemaakt. waardoor je je weer nóg verliefder voelt. je lichaam voelt zich prettig, en maakt steeds meer stofjes aan, het word een lichamelijke verslaving, waar je zelf (vaak) weinig van merkt..
op een gegeven moment kan je lichaam het niet meer aan om een steeds groter aantal van die stofjes aan te maken.. en daardoor verdwijnt de verliefdheid op een gegeven moment.

om 't maar eens vanuit de stofjes te bekijken

[Nebula]

-SoloWolf- schreef op 20-11-2006 @ 13:15 :
Iedereen kent het bekende gevoel, de vlinders in de buik, met je mond vol tanden staan, knikkende knieën etc. etc. Zij/Hij komt voorbei, je begint te lachen/giechelen. Ooooh, als ie je maar ziet staan. En op een dag ziet hij/zij je staan en je spreekt af, en nog eens en nog eens... Kortom, 'love is in the air'.

Nou nee, dat ken ik niet.