Advertentie | |
|
03-06-2003, 19:12 | |
Waarom denken jullie allemaal zo alleen maar aan jezelf? Ik neem MIJN verantwoordelijkheid, of: eigen schuld dikke bult, of nee, want dat kost mij mijn leven.
Wat dachten jullie van HET KIND? Betrekken jullie die in de beslissing? Wat zou het voor een kind betekenen om nu als jullie kind geboren te worden? Is dat een wenselijke situatie voor HET KIND of niet? Natuurlijk, jij bent belangrijk, maar het schaap in kwestie ook. Het feit dat jullie dit niet zien, maakt jullie sowieso al ongeschikt als ouders.
__________________
Pfff. Boeie.
|
03-06-2003, 19:14 | |
heb het er laatst nog over gehad, mijn vriend zou willen dat ik het weg laat halen, mijn vriendinnen waren heel stellig: zwanger? ooh abortus...
zelf ben ik daar niet zo makkelijk over.. je hebt een levend kind in je zitten dat door jou schuld daar is gekomen, dat laat je niet zomaar weghalen. hier komt bij dat ik heel veel van kinderen houd en een abortus denk ik niet zou kunnen... toch ben ik nog veel te jong en kijk wel uit, want ik heb zelf ook nog een leven
__________________
dus...
|
03-06-2003, 19:16 | |
Hier hebben vriendinnen en ik het best vaak over. Twee keer heeft de schrik er in gezeten omdat er iemand over tijd was... testjes waren beide keren negatief gelukkig. Het lijkt me echt vreselijk als me dat nu zou overkomen (ik zorg dus ook -voor zover dat kan- dat me dat niet overkomt). Als het toch zou gebeuren, zou ik nu zeggen abortus, maar misschien dat je daar wel heel anders over denkt als je het kind daadwerkelijk in je lichaam hebt zitten...
__________________
Terug in NL!
|
03-06-2003, 19:27 | |
Ohh dat lijkt me echt zooo vreselijk, als ik nu zwanger zou blijken te zijn..! Ik ben wel aan de pil enzo.. maar je weet het natuurlijk maar nooit!! Er kan altijd wel iets gebeuren..
Ik zou het nu in ieder geval nog niet willen, ik ben 17, ga volgend jaar studeren, dus wat moet ik nu met een kind?! Ik ben daarom ook altijd heel voorzichtig en ik en mijn vriend doen het eigenlijk altijd veilig.. Maar als ik dan toch zwanger zou zijn dan denk ik niet dat ik het weg zou durven laten halen, maar ik denk dat ik dat dan toch wel zou doen.. Ik weet eigenlijk niet hoe mijn vriend erover denkt, maar ik weet wel dat hij nu nog geen kinderen wil.. Maar je weet maar nooit hoe je in de situatie reageert als je er eenmaal in beland bent.. [edit] Ik ben het trouwens ook wel wat met Poesiefox eens; Ik zou een hoop dingen op moeten geven als ik dat kind zou krijgen.. Maar ook voor dat kind is het niet ideaal.. 2 mensen, die er nog helemaal niet aan toe zijn moeten het opvoeden, ouders die graag nog willen gaan stappen en studeren.. [/edit] kortom het is een lastige situatie, en ik denk dat je pas echt weet wat je zult doen als je in die situatie terecht komt, dan moet je wel een beslissing nemen..
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
Laatst gewijzigd op 03-06-2003 om 20:01. |
03-06-2003, 19:28 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
Advertentie |
|
03-06-2003, 19:35 | ||
Citaat:
Met 20 jaar oud kan ik gewoonweg geen goede vader zijn. Mijn kind verdient het beste van het beste, en dat kan ik hem/haar nu niet geven.
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
03-06-2003, 19:37 | |
Verwijderd
|
Ik zou het niet kunnen. Nu, hoe ik me voel etc, en op deze leeftijd een kind opvoeden.
Dat zou ook niet goed voor het kind zijn. Het zou ook heel vaak met mijn moeder zijn enzo... Vroeger zei ik altijd: als ik onverwacht zwanger zou worden dan zou ik echt nooit een abortus laten plegen. Maar nu weet ik het niet meer zo zeker. Het is ook zo dat mijn moeder niet weet dat ik sex heb en dan gelooft ze me meteen ook niet meer en beschadig ik haar vertrouwen mij. Zoals ik het nu bekijk zou ik abortus laten plegen en het alleen tegen mn vriend zeggen (ik zou wel willen dat hij meeging). Heel misschien nog tegen mijn beste vriend ofzo, maar niemand anders. Ik weet wel dat mijn vriend niet zou aandringen op abortus. Hij zou mij laten beslissen en als ik beslis om het kind te houden, dan zal hij zn verantwoordelijkheid nemen.. En zo hoort het.. |
03-06-2003, 19:56 | |
wat zijn jullie een stelletje slappelingen zeg. ennuh mannen, ik vind het echt BELACHELIJK dat jullie net doen alsof het de schuld is van het meisje, jij bent toch gvd ook mede verantwoordelijk! ennuh abortus kan ook wel consequenties hebben in de zin van onvruchtbaarheid etc. ik denk dat het echt niet zo makkelijk is voor een meisje om abortus te laten plegen en die jongens moeten daar maar wat meer respect voor tonen! tss alsof zij er nix meer mee te maken hebben
__________________
The world moves fast and it would rather pass by.Then to stop and see what makes one cry...(2pac)
|
03-06-2003, 19:58 | ||
Citaat:
|
03-06-2003, 20:14 | ||
Citaat:
Als verwekker dien je je partner natuurlijk goed te ondersteunen tijdens zo'n proces. Ook al zien wij mannen dat niet echt in, kan ik nog wel begrijpen dat het voor vrouwen wél lastig kan zijn.
__________________
Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen
|
03-06-2003, 20:16 | ||
Citaat:
Het is snel en pijnloos zeggen ze, gewoon niet denken maar doen |
03-06-2003, 20:19 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Toch als ik nu zwanger zou worden, het zou een onwijs moeilijke situatie worden. Mijn vriendje en ik, het is redelijk serieus, niet dat we het over samenwonen hebben hoor, maar toch het is al ruim 8 maanden wat, en tsjaa ik geef echt super veel om hem. Maar toch, ik denk dat mijn moeder, en de rest van de omgeving me heel erg afraden om het kind te houden, en ik denk, en hoop, als ik ooit in deze situatie kom dat ik toch verstandig kan blijven nadenken, en het kind weg zou laten halen. Ik heb het er ook wel eens over gehad met mijn vriendje, het zou allemaal wel heel moeilijk worden... daarom gewoon zorgen dat je nooit in deze situatie terrecht komt! |
03-06-2003, 20:22 | ||
Citaat:
Die zal wel niet meer haar pil vergeten te nemen Om op de vraag terug te komen: ik zou ook een abortus overwegen. Klinkt mss wel tegenstrijdig, maar een kind te vroeg op de wereld brengen, is ook niet alles, denk ik. Liever wachten tot de tijd er rijp voor is //edit: ze was te laat voor abortuspil -> zuigcurettage..
__________________
Comforting Your Confusion
Laatst gewijzigd op 03-06-2003 om 20:25. |
Ads door Google |
03-06-2003, 21:51 | |
Als alles is gedaan om het niet te krijgen dan wil dat zeggen dat ik het niet wil.
Ik kan mezelf niet onderhouden. Mijn ouders kunnen de hele boel hier zelf net onderhouden. Dus dan zou ze er zelf met haar ouders voor op moeten draaien. Want mijn ouders kunnen niet bijspringen en ikzelf evenmin. Het zou gewoon een misdaad zijn als het zou gebeuren en ze zou het houden. Want we kunnen geen van beide er zelf voor zorgen. Mijn reactie an sich zou echt zijn: 1: Ik zie even heel de wereld vergaan 2: totale black-out 3: halfuur wartaal uitslaan en voor me uit staren 4: poging tot eerste rustige gesprek van wat we gaan doen en wat ze wil (en vanaf daar zien we wel verder) Ik zou zelf aandringen op abortus.
__________________
*siglezer* ][ Inspiring cries of 'Turn-that-damn-thing-down' since 2004 ][ Piep zei de muis... ][ Bassplayerman!
|
03-06-2003, 22:00 | ||
Citaat:
Een abortus had in de vreselijke breinaalden tijd nog wel eens fatale gevolgen, maar nu niet meer. Ik weet niet wat jij er nog voor slagerstaferelen bij ziet, maar zeker een vroege abortus, die wordt opgewekt door een stoot hormonen(de abortuspil) is weinig meer dan een zware ongesteldheid. Bekijk het van zijn kant: het is niet zijn lichaam, hij kan niet beslissen. Als hij het er echt niet mee eens is dat zij het kind laat komen, heeft hij wel gelijk als hij wegrent. Jemig, zwanger zijn is niet de straf die je krijgt voor het hebben van sex voor het huwelijk. Dat is echt nog een erfenis uit de jaren 50.
__________________
Pfff. Boeie.
|
03-06-2003, 23:36 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Je hebt dus al voor de geboorte een band met degene in jouw lichaam. Voor mannen is het heel iets anders. Het groeit in haar lichaam en het is maar een ding. Pas als ze het aan kunnen raken is het een kind. Een abortus is pijnlijk en de emotionele gevolgen zijn groot. "Nu was mijn kind 10 geweest...." Over mezelf: vroeger dacht ik altijd: als je een kind verwekt moet je het houden. Nu vind ik dat niet zo realistisch meer. Want wat heeft een baby aan een moeder van 18? Ik ben financieel en emotioneel niet in staat om voor zo'n kind te zorgen. |
04-06-2003, 07:50 | |
Mocht ik zwanger raken, dan zou ik een abortus laten plegen. Tenminste; dat denk ik.
Ik ben voorlopig niet in staat om een kind op te voeden en een goede jeugd te geven, aangezien ik daar zelf nog in zit. Het lijkt me heel erg om een einde aan een leven te maken, maar het zou beter zijn voor zowel het kindje als voor mij en mijn vriend. |
04-06-2003, 09:42 | ||
Citaat:
Noem mij dan maar een egoist als ik aandring op een abortus maar ik denk in dat geval ook aan dat kind.
__________________
*siglezer* ][ Inspiring cries of 'Turn-that-damn-thing-down' since 2004 ][ Piep zei de muis... ][ Bassplayerman!
|
04-06-2003, 10:13 | ||
Citaat:
Voor meisjes is dat vaak moeilijker dan voor jongens, maar je bent bij voorbaat al aan het beslissen over leven en dood.. Ook al is zo'n kindje nog lang niet volgroeit.. En door alle hormonen ben je dan toch al emotioneler en gevoeliger.. En je stelt je bij zwanger zijn toch iets moois voor, dat je moeder zult worden je vriend/man vader, gelukkig gezinnetje.. Maar niet dat je onverwacht en ongewenst al zwanger wordt op jonge leeftijd.. Dan ben je zwanger, iets waarvan jij dacht dat het een mooie en blijde (nouja, dat zal zowiezo wel tegenvallen) periode zou zijn en dan laat je het weghalen, want je bent te jong om voor een kind te zorgen, hebt er de financiele middelen niet voor, enz.. Nou ik denk dat het zeker wel wat met je doet!
__________________
•·.·´¯`·.·• Dat je de werkelijkheid niet uit het oog moet verliezen zegt al dat hij niet helemaal te vertrouwen is... •·.·´¯`·.·•
|
Advertentie |
|
|
|