Bang

Iets meer dan een jaar geleden is het uitgegaan met m'n ex. Hij had meer ervaring met seks dan ik: ik had alleen een paar jongens een keer gezoend, maar hij had al een paar relaties en nog wat scharrels achter de rug. Daarnaast is z'n behoefte aan seks gewoon erg hoog, dat geeft ie zelf ook toe.
Toch zijn we in die paar maanden dat we bij elkaar waren niet echt ver gegaan. We hebben regelmatig samen geslapen, maar ik heb iedere keer de boot afgehouden. Op den duur wilde hij daar wel een verklaring voor. Ik was er gewoon nog niet aan toe: dit was de eerste keer dat ik verder met een jongen zou gaan dan zoenen. Ik had er moeite mee dat hij al wel ervaring had. Mede hierdoor liep het totaal niet lekker tussen ons. Hij begreep, ondanks de eindeloze gesprekken erover, niet dat ik nog geen zin in seks had, en al helemaal niet als hij zo aandrong. Dat werkte bij mij juist averechts.
Het is dus ook uitgegaan zonder dat er echt iets noemenswaardigs op seksgebied gebeurd is. Hij heeft mij wel een beetje gevingerd en ik hem een beetje afgetrokken, maar klaargekomen zijn we beiden niet.

Het heeft vrij lang geduurd voor ik over m'n ex heen was, ook dankzij het niet al te grote zelfvertrouwen wat ik heb. Ik ben nu sinds een aantal weken echter voor het eerst weer met iemand anders aan het daten. Het is echt een leuke jongen en ik had nooit gedacht dat hij me zou willen. Gister ben ik voor het eerst bij hem blijven slapen, wat ook wel moest door de afstand die tussen ons zit. Echt uitgesproken wat er tussen ons is hebben we niet, maar dat komt ook door de afstand en de omstandigheden.
Hij is echter ook meer ervaren dan ik. Toen we gister wat lagen te zoenen en strelen was ook wel duidelijk dat hij wel iets verder wilde gaan. Op dat moment sloeg ik weer volkomen dicht en durfde niks meer. Er is dus ook helemaal niks gebeurd. Ik heb hem wel verteld dat ik niet ervaren ben met jongens en slechte ervaringen heb met m'n ex. Maar echt in details getreden ben ik niet. Hij heeft er gister ook niet naar gevraagd.

Ik baal nu echt van mezelf, omdat ik het idee krijg dat het me gewoon niet gaat lukken om seks te hebben met iemand. Om de een of andere reden klap ik dicht en durf ik niks te doen. De discussie die daarna eventueel kan volgen hierover, wil ik niet eens meer aangaan. Maar omdat ik het idee heb dat ik misschien nog wel vaker bij die nieuwe jongen blijf slapen, wil ik er wel graag verandering in brengen.
Mijn vraag is dus of iemand hier ervaring mee heeft en/of tips heeft hoe ik van deze angst af moet komen.

[Azaelia]

Gewoon rustig de tijd nemen en naar je gevoel luisteren. Als een jongen echt van je houdt zal hij je die tijd gewoon gunnen en dus niet blijven pushen. Zelf had ik dat ook tot een paar maanden geleden. Met mijn ex ben ik niet echt ver gegaan, ik vond het beangstigend en voelde gewoon niet goed. Ondanks dat ik veel van hem hield en al 8 maanden bij hem was. Bij mijn huidige vriend heeft het ook bijna een jaar geduurd voordat ik er klaar voor was. Er is niets mis met wachten. Echt pas beginnen wanneer jij je er goed bij voelt, dus ook vanuit jezelf zou ik niets gaan pushen en gewoon tijd nemen. Succes.

[juno]

Ik heb gewoon de knop omgezet, vond dat ik me aanstelde. Maar het is moeilijk om je foute denkbeelden van eerst zomaar opzij te zetten, want dan moet je toegeven dat ze fout waren en dat je dus voor niks al die tijd halstarrig geweigerd hebt. Alsof je je gelijk moet halen met nee blijven zeggen. Uiteindelijk besloot ik dat ik mezelf op deze manier wel iets ontzegde, en dat ik alleen mezelf ermee had.

Het viel reuze mee. Het viel zelfs zo mee dat ik meteen verslaafd was.

[zeep007]

Euhm, ik denk dat je inderdaad naar je gevoel moet luisteren en het moet doen wanneer jij er klaar voor bent.

Ik denk ook dat je er misschien sneller klaar voor bent, als je open kaart speelt met die nieuwe jongen. Laat hem weten wat je voelt, wat je wilt, wat je verwachtingen zijn en praat over de zijne. En laat het dan op zijn beloop gaan, voel je eerst gemakkelijk in je nieuwe relatie en je zult zien dat het dan 'makkelijker' gaat.

[Amon Din]

Hem dit verhaal laten lezen. Ik weet zeker dat ie het dan wel begrijpt.

[Chimera]

Skyblue schreef op 09-10-2006 @ 00:46 :

Mijn vraag is dus of iemand hier ervaring mee heeft en/of tips heeft hoe ik van deze angst af moet komen.

Gewoon doen? Hele volksstammen doen aan seks, d'r d'r moeten ook positieve kanten aan zitten nietwaar? Als je het nu eens niet ziet als iets dat moet, maar als iets wat gewoon leuk/fijn/lekker is, ben je al een stuk verder. En als je aan je vriend verteld dat je het graag heel erg langzaam aan wil doen, snapt 'ie dat ook wel lijkt me.

[Thee Muts]

Hem inderdaad vertellen over je gevoelens en ervaringen. En leren (het meest door ervaring waarschijnlijk) dat seks iets is dat fijn en lekker is en dat je doet omdat je dat graag wíl doen. Proberen dus van het beeld dat je nu hebt, af te komen. En als je met die nieuwe jongen echt een fijne relatie krijgt en hij op de hoogte is van wat er in jou omgaat, dan moet dat wel lukken denk ik. Jouw ex heeft niet echt mee gewerkt door te blijven pushen en jou niet te willen begrijpen, maar als je met deze jongen ervaart dat het ook anders kan, zal je angst ook een stuk minder worden.

[juno]

Waar ben je nou eigenlijk bang voor? Als je dat kunt benoemen, kun je gaan werken aan die angst. Is het koudwatervrees, en ben jij voor alle onbekende nieuwe dingen in je leven een beetje bang? Dan moet je je niet aanstellen. Hup, neus dicht en het diepe in. Je gaat er echt niet dood van en de tandarts is erger.

Bang voor pijn de eerste keer? Bang dat het niet zal passen?
Passen doet het echt wel, je bent van elastisch materiaal gemaakt daarbeneden. Scheuren zal het niet.

Om het allemaal zo soepeltjes mogelijk te laten verlopen vind je met de zoekfunctie op dit forum echt meer dan genoeg informatie.

[Kladderkatje]

Ik heb het ook denk ik wel een beetje....
Ik heb momenteel een relatie en de sex was goed in het begin, maar de laatste tijd klap ik steeds meer dicht zodra het ook maar enigzins de kant van 'sex gaan hebben' opneigt. Dan krijg ik automatisch het gevoel dat ik "moet" wat natuurlijk niet waar is, dat weet ik wel, maar toch voel ik dan op dat moment een hop weerzin.
Dit is voor mijn vriend ook niet leuk, hoewel hij het nog altijd toelaat en zegt dat het niet erg is.

Maar ik ben bang dat ik vroeg of laat nze relatie hiermee om zeep help en / of dat hij zn lol gaat zoeken bij een ander wat mij alleen maar een logische reactie lijkt, sex moet je als het ff kan niet onthouden van elkaar (uizonderderingen daar gelaten natuurlijk)

Ik zit eraan te denken om een sexuoloog te bezoeken en te praten over dit probleem, want ik vind het wel degelijk een probleem en ik wil er van af. Ik word ook gefrustreerd door mezelf hierdoor, en het is makkelijker gezegd dan gedaan wanneer iemand zegt van "gewoon doen & niet bij nadenken". Ik weet ookals ik het idd gewoon doe, dat ik het dan toch wel lekker vind bij nader inzien...

Shit, wat moet ik nou?!
Kan iemand me helpen? En kom plz alleen met serieuze reacties graag

[juno]

Jezelf afvragen waaróm je dichtklapt. Ben je bang voor de intimiteit? Ben je eigenlijk zo kwaad op hem dat je het niet kunt opbrengen om lief voor hem te zijn? Doet hij in bed iets verkeerd, zodat je het niet wilt? Denk je eigenlijk aan iemand anders en kun je het daarom niet met deze jongen?

Lijkt me meer werk voor een relatietherapeut dan voor een sexuoloog.

[Nona]

Hm, hier heb ik wel enige ervaring mee. Ben zelf ook vrij bang als het op lichamelijk contact aankomt. Bang om pijn gedaan te worden en bang om seks te hebben uit verplichting. Beiden erg ongegrond aangezien mijn vriend heel voorzichtig met me is en een nee heel makkelijk accepteert. Hij weet ook met wie hij te maken heeft, dat doet het hem.

Mijn tip: wees ten eerste open naar je vriend toe. Alleen als hij weet hoe jij je voelt kan hij rekening houden met jouw gevoelens en daar misschien een beetje op anticiperen.
Daarnaast moet je jezelf leren ontspannen. Je hoeft niet binnen een week aan seks te beginnen, maar geef hem wel de kans jou in de stemming te brengen. Natuurlijk heb je niet altijd zin en natuurlijk komt die stemming niet altijd als je nu eenmaal bezig bent. Maar geef hem een kans en bedenk je dat je altijd halverwege nee mag zeggen. Als je nu eenmaal uit de kleren bent heb je geen verplichting om ook all the way te gaan.
En bouw het rustig op. Voelt het niet goed, doe je een stapje terug en probeer je later nog eens.

Seks is geen wetenschap hoor, alleen een vorm van vermaak en een manier om meer mensjes te maken. Maak er dus ook niet meer van dan het is.

[Fides]

Gewoon nog geen seks hebben. Altijd naar je lichaam luisteren. Als die jongen zich daar niet in kan vinden is het een klojo.

[juno]

Hoe oud is TS eigenlijk?

Thanks voor alle reacties

@juno: ik ben 19, bijna 20. Je zal misschien zeggen dat ik oud ben, maar ik ben vrij laat met alles. Ik heb bijvoorbeeld op m'n 17de voor het eerst met een jongen gezoend
@ Kruimel: bij mij ligt het wel een beetje hetzelfde denk ik. En aangezien ik die jongen nog niet zo lang ken, moet het vertrouwen nog komen. Maar ik ga eraan werken, thanks