Op de middelbare school gebeurt het (helaas) heel weinig dat klasgenoten het opnemen voor iemand die gepest wordt.
Hoe je een gesprek begint met mensen is heel verschillend, het ligt er helemaal aan in welke situatie de mogelijkheid zich voordoet, maar je kunt iemand voor, na of tijdens een college iets vragen, tijdens een werkgroep of iets dat je met iemand samen moet doen is natuurlijk nog mooier. Er zijn zoveel eerste jaars, de meesten kennen nog weinig mensen, daar kun je gebruik van maken. Misschien is het een idee om een sociale vaardigheidstraining te volgen? Daar leer je over het algemeen ook hoe je contact kunt maken ed. Misschien eens over hebben met de psycholoog waar je naar toe gaat? Vijf gesprekken is btw ook nog niet echt veel, het is al fijn dat je er nu al iets van merkt, maar zo iets kost vaak aardig wat tijd voor het echt helemaal over is/een stuk beter is.
Probeer je leeftijd iig 'te vergeten', op de universiteit interesseert het de meeste mensen echt niet of je nu 16, 20 of 40 bent, dat is iig mijn ervaring. Je hoeft je leeftijd sowieso niet te zeggen, tenzij iemand er om vraagt en dan zou ik er zeker niet om gaan liegen: waarom zou je?
Ik ben in mijn jaar één van de ouderen (al ben ik nog niet zo oud ) en het gaat er mij om of ik het met iemand kan vinden, niet hoe oud ie is. En een verschil van twee jaar merk je sowieso heel vaak niet eens op...vind ik dan.