Het lied van de eenzame egel.

Nou goed, korste gedichtjes zijn mijn sterkere punt, maar in een poging mee te helpen het forum in leven te houden... ook dit. Lol.



Hoor het lied van de eenzame egel
hoe hij jammert en huilt, in de nacht
in de nacht.
Door het dal gaan zijn vragen
door het woud, door de wei.
Deze oeroude klanken
gedragen door wind en
gestild door de morgen,
gestild door de zon en de dauw.

Hoor het lied van de eenzame egel.
Hij zingt over liefde en liefde en leed.
Over hoe winters kwamen
families verdwenen
met struiken en bomen en gras.
Waarom enkel hij is gebleven
in de nacht, in de kilkoude nacht.

Hoor het lied van de eenzame egel.
Hij fluistert en schreeuwt als hij kan
als hij kan.
Pas als de vogels het fluiten beginnen
zijn ogen geprikt door de zon
Pas dan zal hij stil zijn, pas dan zal hij slapen
want hij weet dat er 's avonds
weer publiek op hem wacht
al is het ver weg, ver weg in de nacht.

[Fayelinde.]

Ik moest metéén denken aan De eenzaamheid van de egel, door Toon Tellegen. Geweldig boek, ook al is het dan voor kinderen.

Jammer van de vele herhalingen. Op zich vind ik het gedicht wel oké, en natuurlijk zijn die herhalingen ook de bedoelingen, maar ik vnd ze niet echt iets toevoegen aan het ritme. Hij zingt over liefde en liefde en leed vind ik wel een toffe, maar bijvoorbeeld in de nacht, in de kilkoude nacht vind ik dan weer spijtig.

Ik sluit me wel aan bij Fayelinde. Wel moet ik zeggen dat het best goed is hoor, terwijl het eens iets anders is dan wat je altijd doet. De herhaling valt me wel op, maar irriteert me niet echt. Het hele gedicht klinkt leuk, als je het opzegt, als een melodie.
De eerste strofe vind ik wat minder, en de laatste het sterkst. Die loopt het best, en klinkt het mooist.

Het idee vind ik heel leuk, maar ik denk dat je er meer mee had kunnen doen.

[Egel]

OMG! Ik voel me zeer vereerd Ik herken mezelf er heel erg in.

Nee goed, ik vind het mooi en lyrisch en fabelachtig. Daar past de herhaling prima bij. Niks aan veranderen.

[Porcelain]

Soms zijn de herhalingen wel mooi, want dan klinken ze als echo en dat past heel goed bij het gedicht. Maar de minder goede herhalingen verzwakken het gedicht wel erg, zoals inderdaad die kilkoude nacht. Dat maakt het juist cliché.

Wel een leuke manier van dichten, dit. Gebeurt niet vaak. Ik krijg er een beetje Annie MG Schmidt gevoelens bij.

Bedankt voor alle reacties.
Ik snap precies wat jullie bedoelen wb de herhalingen. Wie weet kom ik nog eens in een herschrijf-bui en gaan de slechte eruit.