Opmars van de puberstudent

[El Kim]

Kranten hebben bericht dat steeds jongere studenten melden zich bij de hogescholen en universiteiten:

Het Algemeen Dagblad opent met de toename van het aantal puberstudenten op universiteiten en hogescholen. Vorig jaar meldden zich 62 vijftien- en zestienjarigen bij universiteiten, in 1992 waren dat er nog maar 12. Volgens het ministerie van Onderwijs komt de stijging doordat scholen er tegenwoordig minder moeite mee hebben om een kind een klas over te laten slaan, als het bijvoorbeeld hoogbegaafd is.

Wat vinden jullie van dit verschijnsel en is het verstandig om een 15 of 16 jarige te laten studeren tussen 20 jarigen?

Wat ik er van vind...mjah, zie onderstaande, denk ik.

Is wat verstandig? Een kind een klas over laten slaan of een kind van 15/16 dat een diploma heeft toelaten tot een vervolgopleiding? In het eerste geval: daar is discussie over mogelijk, ik denk dat het erg afhankelijk is van het kind en nog een aantal andere zaken. In het tweede geval: waarom niet? Iemand van 15 met een havo-diploma is toch niks minder dan iemand van 18 met een havo-diploma?

[EvilSmiley]

*Kim EL* schreef op 23-01-2004 @ 20:21:
Wat vinden jullie van dit verschijnsel en is het verstandig om een 15 of 16 jarige te laten studeren tussen 20 jarigen?

kan toch perfect. Hoe eerder je je in een vak kan specialiseren, hoe beter niet waar? Studenten van 20 sluiten waarschijnelijk niet aan op iemand van 15 of 16, maar stel dat ze niet zo snel waren gegaan in het onderwijs, waren ze waarschijnelijk ook wel social outcasts geworden, zich maar een beetje vervelen in de klas. Bovendien is 15-16 wel een beetje de leeftijd dat je bewust overjezelf kan na denken en omgaan met een oudere leefomgeving. Het is denk ik veel erger voor een kind van 8 tussen pubers van 13.

[El Kim]

Krijg je dan niet het verschijnsel dat ze met heel andere dingen bezig zijn dan de rest van de klas? Ik ging zelf studeren toen ik 16 was (HBO) maar wat voelde ik me vréselijk jong vergeleken met de rest. Echt nog zo'n groentje. Niet dat ik ooit voor minder ben aangezien, maar de meesten zitten gewoon in een iets andere levensfase (van persoonsontwikkeling).

Het lijkt mij verschrikkelijk moeilijk voor iemand van 15 of 16 om te functioneren tussen allemaal twintigers. Ik zou er persoonlijk niet voor kiezen, maar het is ook erg afhankelijk van hoe het kind ontwikkeld is.

[Rabbi Daniel]

Bij mij ging het tijdens het voortgezet onderwijs niet helemaal geweldig.

Maar ik zat wel in de 1e klas daar toen ik 10 was, ook redelijk jong. In een klas waar de jongste 9 was, en nog een paar 10- en 11-jarigen zaten. Maar ook gewoon 12- en 13-jarigen.
Dat ging uitstekend.

Ik zal 18/19 zijn wanneer ik serieus ga studeren, dus nu ben ik 'gemiddeld'... Best jammer, want ik was altijd ambitieus en wilde uiterlijk op m'n 17e naar de uni. Niet gelukt.
Mja, eigen schuld.

@Fleet Admiral: Het gaat niet om jou. En het gaat ook niet om het voortgezet onderwijs.

[duivelaartje]

Hmm, mijn buurjongen heeft 2 klassen overgeslagen en is 16 (bijna 17), eindexamen vwo gedaan en studeert nu
Het is misschien niet vreemd, maar ze moeten het geestelijk wel aankunnen, want ze denken wel iets anders dan al die studenten van 20 denk ik. Ze moeten niet kinderachtig zijn... Maja, als ze dat niet zijn zou het niks uitmaken. Dan zal dat gewoon moeten kunnen.

[Wawl]

Waarom alles zo snel? Laat die kinderen ook een jeugd hebben.

[Rabbi Daniel]

Leonoor schreef op 23-01-2004 @ 20:49:
@Fleet Admiral: Het gaat niet om jou. En het gaat ook niet om het voortgezet onderwijs.

Ok.
Mijn ervaring is wel relevant, over jong naar het voortgezet onderwijs gaan.


Ik vind het goed dat scholieren jonger naar de universiteit gaan.
Maar er zijn te weinig mogelijkheden om scholieren die kans te geven.
Je moet als scholier gewoon aan het standaardbeeld voldoen.

Dom zijn en doen wat de school zegt. Doe meer dan nodig is voor school en je kan vertrekken. Je moet er 6 jaar over doen, minder mag niet. Je mag niet zelf leren, nee, je moet de massa volgen.

En dat is slopend.

(Leonoor, als PABO'er ben je waarschijnlijk erop getraind dat ook te doen, dus een oproep: denk zelf eens na voor je m'n verhaal de grond in boort.)

[Mindfields]

Iets anders, maar:
Ik zit in 3gymnasium, waarin ook een paar 13jarigen zitten. Ik merk gewoon dat het discussie niveau veel lager ligt dan vorig jaar 3gymnasium in een klas waar iedereen wel gewoon 15 was. Verder gaat het sociaal gezien wel ok.

[El Kim]

Het lijkt mij verschrikkelijk moeilijk voor iemand van 15 of 16 om te functioneren tussen allemaal twintigers. Ik zou er persoonlijk niet voor kiezen, maar het is ook erg afhankelijk van hoe het kind ontwikkeld is.

Natuurlijk, dat is ook zo. Er zijn kinderen die altijd al omgingen met mensen van 3 á 4 jaar ouder. Zo is een meisje van 15 deze zomer lid geworden van het studentencorps Utrecht. Volgens de voorzitter en ouders heeft zij volledig 'emotioneel en intellectueel gezien' het niveau van iemand van 18. Maar het lijkt mij dat al die twintigers toch wel een stapje verder zijn, al was het maar doordat ze ouder zijn en dus vaker op zichzelf wonen, of meer vrijheid thuis hebben (ze mogen meer omdat ze ouder zijn). Ook zullen zij verder zijn in sexueel opzicht, het lijkt me toch echt dat je over veel dingen niet mee kan praten. Niet omdat je niet intelligent genoeg bent, maar simpelweg omdat je te jong bent om sommige dingen meegemaakt te hebben.

btw: in Amerika studeert een jongetje van 6 (!) aan de universiteit (IQ van 298+). Hij haalt heel goede cijfers, maar zijn sociale vaardigheden zijn zeer slecht. Persoonlijk vind ik dat dát aspect eerst moet worden bijgewerkt aan een (basis/middelbare) school, met extra leerstof (eventueel universiteitscursus) om hem wel te blijven prikkelen. Maar hij moet wel leren met leeftijdsgenoten om te gaan. Anderen hierover?

[Nuck]

Ik ben ook op m'n 17e gaan studeren. Nou is dat geen 15 of 16 natuurlijk, maar toch jonger dan de gemiddelde student. Iemand die zo jong gaat studeren, moet het vooral op sociaal gebied aankunnen.

[El Kim]

Fleet Admiral schreef op 23-01-2004 @ 21:01:
Ok.
Mijn ervaring is wel relevant, over jong naar het voortgezet onderwijs gaan.

Jij gaat niet op (heel) jonge leeftijd studeren, dus ik vind het niet zo heel relevant als het gaat om puberstudenten in het hogere onderwijs.

Ik vind wel dat als iemand het sociaal/emotioneel gezien aankan om zo jong te gaan studeren, er wel de mogelijkheid moet worden geboden.

[Hawahaai]

Het kan, en als die 'kinderen' (weet niet goed hoe ik ze moet omschrijven) het zelf ook echt willen, is er geen probleem wat mij betreft.
Zodra ze het zelf niet 100% willen maar het doen omdat hun ouders dat zo geweldig vinden: niet doen! Laat zo'n kind in zo'n geval lekker bij leeftijdsgenootjes blijven en rustig de middelbare school afmaken (met alle sociale vaardigheden die daar aangeleerd worden) en daarna verder gaan studeren.

Fleet Admiral schreef op 23-01-2004 @ 21:01:
(Leonoor, als PABO'er ben je waarschijnlijk erop getraind dat ook te doen, dus een oproep: denk zelf eens na voor je m'n verhaal de grond in boort.)

Offtopic: Ik weet niet of je op let, maar ik doe al een tijdje geen pabo meer. Verder boor ik je niet de grond in, ik wijs je er op dat niet alles om jou draait. Denk jij eerst maar eens na voordat je reageert, dan wil ik daarna na gaan denken of ik mijn posts anders kan formuleren (het moet voor jou duidelijk zijn, anders begrijp je het niet, dat is mijn ervaring, dus ben ik duidelijk).

Jong naar het voortgezet onderwijs gaan is niet relevant, dat is heel wat anders dan jong gaan studeren. oa omdat kinderen van 12/13 jaar heel anders zijn dan mensen van 17/18 jaar en ouder.

Dat jongentje in Amerika heeft een hele zooi andere stoornissen erbij, dat is niet te vergelijken met de meeste mensen. Bij dat jongentje kan je bijwerken wat je wilt, maar dat zal niet lukken, omdat die achterstanden door stoornissen zijn ontstaan. Een hoogbegaafd iemand met leeftijdsgenoten om leren gaan werkt sowieso vaak niet, omdat ze qua ontwikkelingsniveau hoger liggen. Bij de meeste kun je ze wel met ontwikkelingsgelijken om leren gaan, maar ook dat zal bij dat Amerikaanse jongentje niet zoveel zin hebben om bovenstaande reden.

[dyfusica]

Ach, als alles volgens plan zou zijn gegaan dan zou ik op mn 15e mn diploma hebben gehad (ben vroege leerling)
Het is helaas niet helemaal volgens plan gegaan maar goed, dat is niet doordat ik te dom was ofzo en het niet aankon.

Ik begon de middelbare school op mn 10e (word pas 11 in oktober, daarom). In het begin hield ik me nog wel een beetje bezig met andere dingen maar dat trok snel genoeg bij. Na een jaar merkte je het verschil niet meer, en de mensen in mijn klas waren gelukkig zelf ook nog vrij kinderachtig.

Verder ben ik het eigenlijk wel met Leonoor eens.

[El Kim]

Nuck schreef op 23-01-2004 @ 21:05:
Ik ben ook op m'n 17e gaan studeren. Nou is dat geen 15 of 16 natuurlijk, maar toch jonger dan de gemiddelde student. Iemand die zo jong gaat studeren, moet het vooral op sociaal gebied aankunnen.

Zeker. Maar heb jij nooit het gevoel van: wat zijn zij allemaal oud en ik zo jong?! Dat heb ik namelijk wel veel gehad, met name één bepaalde projectgroep. Zij waren allemaal 23/24, en ik was 17, werd 18 in die periode.

HaWaHaai schreef: Het kan, en als die 'kinderen' (weet niet goed hoe ik ze moet omschrijven) het zelf ook echt willen, is er geen probleem wat mij betreft.
Zodra ze het zelf niet 100% willen maar het doen omdat hun ouders dat zo geweldig vinden: niet doen! Laat zo'n kind in zo'n geval lekker bij leeftijdsgenootjes blijven en rustig de middelbare school afmaken (met alle sociale vaardigheden die daar aangeleerd worden) en daarna verder gaan studeren.

Dat is ook zo. Er was een meisje in Engeland dat heel slim was, en ging op 13 jarige leeftijd naar Oxford. Vervolgens is ze weggelopen omdat zij het helemaal niet wilde, maar ze is gepusht door d'r ouders. Heel zielig.

*Kim EL* schreef op 24-01-2004 @ 11:20:
Zeker. Maar heb jij nooit het gevoel van: wat zijn zij allemaal oud en ik zo jong?! Dat heb ik namelijk wel veel gehad, met name één bepaalde projectgroep. Zij waren allemaal 23/24, en ik was 17, werd 18 in die periode.

Ik was 18 toen ik naar het hbo ging, een heel normale leeftijd, volgens mij. Bij de eerste opleiding die ik deed waren we allemaal 17-18-19 ofzo. Ook op de pabo was ik gewoon gemiddeld, de meeste waren van mijn leeftijd (er was één meisje van 16, maar die was net zo ver als de meesten van 18-19). Nu ben ik ook weer gewoon gemiddeld (zit met mensen tussen de 17 en de 27 oid in een klas). Ik denk dat het meer per persoon afhankelijk is of je je jong of oud voelt en ik denk ook dat het soms meer iets is wat er zich in je hoofd afspeelt dan dat het werkelijk zo is. Dat meisje van 17 waar ik nu bij in de klas zit is echt niet zoveel jonger qua gedrag dan ik en er zit er ook één van 24 tussen waarvan ik dacht dat ze toch wel ietsje jonger was.

Dat is ook zo. Er was een meisje in Engeland dat heel slim was, en ging op 13 jarige leeftijd naar Oxford. Vervolgens is ze weggelopen omdat zij het helemaal niet wilde, maar ze is gepusht door d'r ouders. Heel zielig. [/B]

Je moet niet tot zo laat tv kijken.

[Hawahaai]

*Kim EL* schreef op 24-01-2004 @ 11:20:
Zeker. Maar heb jij nooit het gevoel van: wat zijn zij allemaal oud en ik zo jong?! Dat heb ik namelijk wel veel gehad, met name één bepaalde projectgroep. Zij waren allemaal 23/24, en ik was 17, werd 18 in die periode.

Maar van de andere kant: dat hoeft niet te komen doordat je klassen overslaat... Ik ben een vroege leerling, en altijd een van de jongsten uit de klas geweest, maar op de middelbare school viel dat nog niet zo op. Toen ik in mijn mentorgroepje terecht kwam, waren er ineens ook een heleboel mensen een stuk ouder dan ik. Een leeftijdsverschil van een jaar of 3, 4 heb je bij studies denk ik altijd wel, omdat je zitten-blijvers hebt, en jonge leerlingen, en mensen die eerst een andere studie hebben geprobeerd, etc...
Maar goed, ik blijf er dus bij: als het kind het zelf wil, waarom niet?

Mij lijkt het niet verstandig om iemand van 15/16 tussen 20/21 jarigen te plaatsen. Je kan nog zo slim zijn, je hebt denk ik toch wel altijd een ander denkniveau.

Mij lijkt het eerlijk gezegd niets.. je hebt dan bar weinig gemeen met de studenten om je heen, op de studie na.
Ik was 1 jaar jonger op het vwo en had daar al soms moeite mee, ben ook bewust niet op me 17e gaan studeren, omdat ik het idee had daar nog niet thuis te horen.
Achteraf is het nog later geworden, maar nu vind ik het wel prettig, ook dat ik de jongste niet ben For a change .

Maar het gaat erom of het 'kind' (hoe noem je dat idd!) het sociaal aankan en das nog altijd ieder voor zich.
Alhoewel ik wel vind dat kinderen tegenwoordig te snel volwassen worden eigenlijk.. laat ze nog een aantal jaar aankloten voordat ze echt gaan studeren.

Sylph schreef op 24-01-2004 @ 11:36:
Mij lijkt het niet verstandig om iemand van 15/16 tussen 20/21 jarigen te plaatsen. Je kan nog zo slim zijn, je hebt denk ik toch wel altijd een ander denkniveau.

Dat schijnt dus lang niet altijd zo te zijn. Iemand die hoogbegaafd is schijnt dus qua ontwikkelingsniveau (en dus ook denkniveau) vaak ook een paar jaar hoger te zitten. Sommige mensen zullen andere interesses hebben en met andere dingen bezig zijn, maar dat zul je altijd blijven houden (er zitten soms ook mensen van 18 en 30 in één klas en daar is dat verschil er ook).

@Milk: gefeliciteerd!!!

[Nuck]

*Kim EL* schreef op 24-01-2004 @ 11:20:
Zeker. Maar heb jij nooit het gevoel van: wat zijn zij allemaal oud en ik zo jong?! Dat heb ik namelijk wel veel gehad, met name één bepaalde projectgroep. Zij waren allemaal 23/24, en ik was 17, werd 18 in die periode.

Nou, nee, eigenlijk niet . Ik gedraag me trouwens wel ouder (naar het schijnt ), dus ik voel geen barriere o.i.d.

[El Kim]

Leonoor schreef op 24-01-2004 @ 11:25:


Je moet niet tot zo laat tv kijken.

Jij ook niet

Ik geloof dat we allemaal hetzelfde denken; het hangt vooral van de persoon zelf af of die het aankan, sociaal/emotioneel gezien.

Maar het lijkt me raar dat een hoogbegaafd iemand op exact hetzelfde niveau zit als iemand die 4 of 5 jaar ouder is. Sommige dingen maak je nou eenmaal pas mee op een bepaalde leeftijd.

@Milk: gefeliciteerd!

Ik vind het onverstandig. Niet omdat vijftien te vroeg is om te studeren, maar omdat negentien te vroeg is om op dat niveau aan het werk te gaan.

[Hoipiepeloi]

nare man schreef op 24-01-2004 @ 23:22:
Ik vind het onverstandig. Niet omdat vijftien te vroeg is om te studeren, maar omdat negentien te vroeg is om op dat niveau aan het werk te gaan.

Maar je hoeft helemaal niet op je 19e aan het werk te gaan. Ik denk dat juist de mensen die op hun 15e gaan studeren eerst onderzoek gaan doen of nog een studie doen o.i.d....

@*Kim EL*: Je zit nooit op exact hetzelfde denkniveau. Maar als ik het goed heb begrepen hebben hoogbegaafden juist het denkniveau van een ouder iemand. Als je bijvoorbeeld 15 bent en je hebt het denkniveau van een gemiddeld iemand van 15 heb je dus het IQ van 100. En als je het denkniveau van een gemiddeld iemand van 20 hebt als je 15 bent, heb je dus een IQ van 20/15 * 100 = 133. Zo werd het i.i.g. vroeger gemeten ofzoiets, ik weet het niet precies meer. Bovendien maken de leeftijdsverschillen niet zo heel veel meer uit als je bijvoorbeeld 20 bent en bij mensen van 22/23 zit, veel minder dan 13 bij 15/16.

[Hawahaai]

Hoipiepeloi schreef op 25-01-2004 @ 09:09:
@*Kim EL*: Je zit nooit op exact hetzelfde denkniveau. Maar als ik het goed heb begrepen hebben hoogbegaafden juist het denkniveau van een ouder iemand. Als je bijvoorbeeld 15 bent en je hebt het denkniveau van een gemiddeld iemand van 15 heb je dus het IQ van 100. En als je het denkniveau van een gemiddeld iemand van 20 hebt als je 15 bent, heb je dus een IQ van 20/15 * 100 = 133. Zo werd het i.i.g. vroeger gemeten ofzoiets, ik weet het niet precies meer. Bovendien maken de leeftijdsverschillen niet zo heel veel meer uit als je bijvoorbeeld 20 bent en bij mensen van 22/23 zit, veel minder dan 13 bij 15/16.

Ik dacht juist dat IQ (Intelligentie Quotient) niet gelijk stond aan denkniveau... Ik dacht dat het gewoon je verbale en performale kwaliteiten waren ten opzichte van leeftijdsgenoten.

*Kim EL* schreef op 24-01-2004 @ 22:11:
Maar het lijkt me raar dat een hoogbegaafd iemand op exact hetzelfde niveau zit als iemand die 4 of 5 jaar ouder is. Sommige dingen maak je nou eenmaal pas mee op een bepaalde leeftijd.

Misschien wel, misschien ook niet. Ligt er aan hoe je je ontwikkeld. Ook niet iedere niet hoogbegaafde maakt dingen altijd mee op een vaste leeftijd.

EvilSmiley schreef op 23-01-2004 @ 20:27:
(...) Studenten van 20 sluiten waarschijnelijk niet aan op iemand van 15 of 16, maar stel dat ze niet zo snel waren gegaan in het onderwijs, waren ze waarschijnelijk ook wel social outcasts geworden, zich maar een beetje vervelen in de klas. (...)

Dat denk ik niet. Als je je de hele tijd verveelt in de klas, kan je er toch nog (eventueel met hulp) voor zorgen dat je uiteindelijk je diploma haalt. In zo'n geval houd je heel veel tijd over voor andere dingen, die belangrijk zijn voor zelfontplooiing en algemene ontwikkeling. Wanneer je dan ook nog tussen leeftijdsgenoten zit, kun je tijd besteden aan omgaan met je klasgenoten, dat is dus een belangrijk sociaal aspect. Als je één of meerdere klassen overslaat, kunnen die aspecten heel gemakkelijk wegvallen.
Bovendien, waarom zou je je jeugd zo vroeg laten beëindigen? In mijn ogen eindigt die namelijk op het moment dat je na de uni werk hebt gevonden. Het is zonde als je jeugd ineens 4 jaar korter duurt daardoor.

[El Kim]

nare man schreef op 24-01-2004 @ 23:22:
Ik vind het onverstandig. Niet omdat vijftien te vroeg is om te studeren, maar omdat negentien te vroeg is om op dat niveau aan het werk te gaan.

Daar zit ook wel iets in. Ik denk inderdaad dat bedrijven niet snel een 19-jarige zullen aannemen (voor een functie op dat niveau). Bovendien is het zo dat bedrijven ook niet zitten te wachten op piepjonge stagiares. Ik heb gehoord dat een stage zoeken voor iemand die 18 is in het 2e HBO jaar, al erg moeilijk is omdat ze te jong worden gevonden. Moet je nagaan als je 16/17 bent

*Kim EL* schreef op 25-01-2004 @ 12:27:
Daar zit ook wel iets in. Ik denk inderdaad dat bedrijven niet snel een 19-jarige zullen aannemen (voor een functie op dat niveau). Bovendien is het zo dat bedrijven ook niet zitten te wachten op piepjonge stagiares. Ik heb gehoord dat een stage zoeken voor iemand die 18 is in het 2e HBO jaar, al erg moeilijk is omdat ze te jong worden gevonden. Moet je nagaan als je 16/17 bent

Ligt er erg aan wat je gaat doen, denk ik. De twee mensen die ik ken van 17 in de tweede, die hebben er totaal geen moeite mee (gehad).

[El Kim]

Leonoor schreef op 25-01-2004 @ 12:36:
Ligt er erg aan wat je gaat doen, denk ik. De twee mensen die ik ken van 17 in de tweede, die hebben er totaal geen moeite mee (gehad).

Ja, dat zal best. Als er zo'n 500 tweedejaars op zoek gaan in de regio Rotterdam naar een stage, dan hebben bedrijven natuurlijk alle keus

[Go]

Als hun uitdaging op de universiteit ligt, ja, waarom ook niet? Beter dan dat zij zich doodvervelen op de middelbare school. Hoogbegaafde kindertjes krijgen vaak moeilijkheden op een school die onder hun niveau is, dus naar de universiteit lijkt me beter voor hun.

*Kim EL* schreef op 25-01-2004 @ 12:46:
Ja, dat zal best. Als er zo'n 500 tweedejaars op zoek gaan in de regio Rotterdam naar een stage, dan hebben bedrijven natuurlijk alle keus

Dan moet je dus in een grote stad gaan studeren.

Hoipiepeloi schreef op 25-01-2004 @ 09:09:
Maar je hoeft helemaal niet op je 19e aan het werk te gaan. Ik denk dat juist de mensen die op hun 15e gaan studeren eerst onderzoek gaan doen of nog een studie doen o.i.d....

Wat versta je onder 'onderzoek doen'? Zich oriënteren op de arbeidsmarkt? Dat is nogal loos, omdat je dan een groot gat hebt tussen je afstuderen en het tijdstip waarop je werkelijk aan het werk gaat. Bovendien is het zo dat een tweede studie niet (meer) vergoed wordt, dus je zult dan alles moeten bijlenen. Het is maar de vraag of je daar zin in hebt (nog los van de vraag of het doen van twee volledige studies überhaupt echt veel toegevoegde waarde heeft).

*Kim EL* schreef:
Daar zit ook wel iets in. Ik denk inderdaad dat bedrijven niet snel een 19-jarige zullen aannemen (voor een functie op dat niveau). Bovendien is het zo dat bedrijven ook niet zitten te wachten op piepjonge stagiares. Ik heb gehoord dat een stage zoeken voor iemand die 18 is in het 2e HBO jaar, al erg moeilijk is omdat ze te jong worden gevonden. Moet je nagaan als je 16/17 bent

Ja, mee eens. We hebben het hier natuurlijk wel over functies van enig niveau. Iemand die op zijn vijftiende gaat studeren en op zijn negentiende klaar is, en pak 'm beet stage wil gaan lopen bij een advocatenkantoor, of al zijn co-schappen moet gaan lopen bij geneeskunde, is daar gewoon nog niet aan toe. Natuurlijk zullen er uitzonderingen zijn, maar de overgrote meerderheid kan die verantwoordelijkheid gewoon niet aan. Je mist dan gewoon een deel van je jeugd, die zich bij studenten namelijk best wel uitstrekt tot hun 25e ofzo.

gerwin schreef:
Als hun uitdaging op de universiteit ligt, ja, waarom ook niet? Beter dan dat zij zich doodvervelen op de middelbare school. Hoogbegaafde kindertjes krijgen vaak moeilijkheden op een school die onder hun niveau is, dus naar de universiteit lijkt me beter voor hun.

Dat denk ik niet. Hoogbegaafd is vrijwel altijd slechts een interessant klinkend excuus voor luie donder. Iemand die zich op de middelbare school VWO verveelt en daardoor enen haalt (hoe kan dat trouwens? Dan doe je toch *af en toe* iets? Nouja ) zal die enen net zo goed halen op de universiteit, want daar word je helemaal aan je lot overgelaten.

nare man schreef op 25-01-2004 @ 13:40:
Dat denk ik niet. Hoogbegaafd is vrijwel altijd slechts een interessant klinkend excuus voor luie donder. Iemand die zich op de middelbare school VWO verveelt en daardoor enen haalt (hoe kan dat trouwens? Dan doe je toch *af en toe* iets? Nouja ) zal die enen net zo goed halen op de universiteit, want daar word je helemaal aan je lot overgelaten.

Het heeft weinig met aan je lot over gelaten worden of niet te maken, het heeft (oa) te maken met uitdaging.

Verder ben je pas hoogbegaafd als je getest bent en het daar uit is gekomen.

(Hoe bedoel je: "hoe kan dat trouwens? Dan doe je toch *af en toe* iets? Nouja "?)

[El Kim]

nare man schreef op 25-01-2004 @ 13:40:
Ja, mee eens. We hebben het hier natuurlijk wel over functies van enig niveau. Iemand die op zijn vijftiende gaat studeren en op zijn negentiende klaar is, en pak 'm beet stage wil gaan lopen bij een advocatenkantoor, of al zijn co-schappen moet gaan lopen bij geneeskunde, is daar gewoon nog niet aan toe. Natuurlijk zullen er uitzonderingen zijn, maar de overgrote meerderheid kan die verantwoordelijkheid gewoon niet aan. Je mist dan gewoon een deel van je jeugd, die zich bij studenten namelijk best wel uitstrekt tot hun 25e ofzo.

Inderdaad, ik denk niet dat ik het zelf zo leuk zou vinden als ik een groot (en waarschijnlijk ook essentieël) deel van mijn jeugd zou missen doordat ik zo vroeg al zoveel verantwoordelijkheid zou moeten dragen. Ik denk ook niet dat ik dit zou kunnen. Natuurlijk wordt je tijdens je studie wel het één en ander bijgebracht, maar ik geloof dat iemand in zijn verantwoordelijkheid moet groeien. Daarnaast heb je waarschijnlijk nooit kunnen genieten van een onbezorgde jeugd en het studentenleven, omdat je zo vroeg al aan een bepaald verwachtingspatroon moet voldoen. Nee, dank je wel, mij niet gezien!

nare man schreef op 25-01-2004 @ 13:40:
Dat denk ik niet. Hoogbegaafd is vrijwel altijd slechts een interessant klinkend excuus voor luie donder. Iemand die zich op de middelbare school VWO verveelt en daardoor enen haalt (hoe kan dat trouwens? Dan doe je toch *af en toe* iets? Nouja ) zal die enen net zo goed halen op de universiteit, want daar word je helemaal aan je lot overgelaten.

Volgens mij doe je helemaal niets als je enen haalt Maar als je het als hoogbegaafd persoon zo saai (en zo makkelijk) vindt op school, waarom haal je dan enen? Dan is het blijkbaar toch niet zo makkelijk?!

*Kim EL* schreef op 25-01-2004 @ 14:36:
Volgens mij doe je helemaal niets als je enen haalt Maar als je het als hoogbegaafd persoon zo saai (en zo makkelijk) vindt op school, waarom haal je dan enen? Dan is het blijkbaar toch niet zo makkelijk?!

Niemand die zegt dat school voor een hoogbegaafd kind makkelijk is, dat is iets wat mensen vaak denken. Er speelt alleen veel meer dan alleen maar dingen als sommetjes maken. Soms raakt een kind zo enorm gedemotiveerd, dat het daardoor niks meer doet. Of het kind denkt op een heel andere manier dan 'hoort'.

[NN]

Ik denk dat het niet mogelijk is om een zinnig antwoord te geven wat voor leeftijd juist is om te gaan studeren. Elk mens is anders en zodoende ook verschillend in intellectuele en sociale ontwikkeling.

[PV]

Ik denk dat dat best kan. Tussen 16 en 18 zit echt niet zo'n gigantisch verschil. En 18 is toch ongeveer de leeftijd van mensen die voor het VWO slagen en naar de universiteit gaan, niet 20. Die 20-jarigen kunnen zich best een beetje aanpassen voor zover dat nodig is, hetzelfde geldt voor de 16-jarigen.

Zelf was ik 16 toen ik naar het hbo ging (en op kamers), ik merkte niet echt veel verschil. Kon juist best goed opschieten met de enkele 20-jarigen die er toen rondliepen.

Je bent dan inderdaad wel vrij jong als je afstudeert, maar of dat echt een nadeel is bij het zoeken van een baan weet ik niet.
Wat is het alternatief, expres blijven zitten op het VWO omdat je dan een jaartje ouder bent?

[El Kim]

PV schreef op 25-01-2004 @ 15:02:

Wat is het alternatief, expres blijven zitten op het VWO omdat je dan een jaartje ouder bent?

Ik denk ook dat dáár het echte probleem zit. Als iemand het sociaal/emotioneel gezien niet aankan om te gaan studeren, maar zich doodverveelt op school omdat het te makkelijk is, dan denk ik dat dááraan iets gedaan moet worden

[El Kim]

Leonoor schreef op 25-01-2004 @ 14:52:
Niemand die zegt dat school voor een hoogbegaafd kind makkelijk is, dat is iets wat mensen vaak denken. Er speelt alleen veel meer dan alleen maar dingen als sommetjes maken. Soms raakt een kind zo enorm gedemotiveerd, dat het daardoor niks meer doet. Of het kind denkt op een heel andere manier dan 'hoort'.

Ik hoor het alweer, ik ben slecht op de hoogte Maar ik blijf het raar vinden dat als een kind zó slim is, dat het dan zulke slechte cijfers haalt (ook als het niets doet). Ik deed ook niks op de middelbare school, maar ik heb wél netjes mijn diploma op tijd gehaald- zonder te blijven zitten. En nee, ik ben zéker niet hoogbegaafd. Het heeft denk ik wel wat te maken met het geheugen, maar daar staat weer tegenover dat één van de kenmerken van hoogbegaafdheid een uitmuntend geheugen is. Iemand die mij kan uitleggen hoe dat precies zit

*Kim EL* schreef op 24-01-2004 @ 22:11:

@Milk: gefeliciteerd!

Beetje laat, maar thank you
Kan geen kwaad om een nieuwe studiegenoot te bedanken

Mwjah, verder is me mening niet veranderd over dit onderwerp

Leonoor schreef op 25-01-2004 @ 13:42:
Het heeft weinig met aan je lot over gelaten worden of niet te maken, het heeft (oa) te maken met uitdaging.

Verder ben je pas hoogbegaafd als je getest bent en het daar uit is gekomen.

(Hoe bedoel je: "hoe kan dat trouwens? Dan doe je toch *af en toe* iets? Nouja "?)

Wat is dan het verband tussen het wel of niet hebben van een uitdaging en het halen van enen omdat je zogenaamd gedemotiveerd bent? Ik heb op de middelbare school werkelijk geen kont uitgevoerd maar heb mijn VWO-diploma gehaald met meer achten dan zevens. Ik vond de stof makkelijk, keek vrijwel nooit een boek in, maar ik was blijkbaar wel 'streetwise' genoeg om in te zien dat je áf en toe wél even een boek in moet kijken.

Als je erg intelligent bent, dan hoef je misschien maar 10% of 5% van de tijd op te letten die een normaal kind op moet letten om stof te snappen. Maar dát je af en toe even moet opletten is logisch. NIEMAND kan op alleen algemene kennis en gokken de middelbare school halen. Als je de stof geen uitdaging vindt, dan kijk je het toch maar heel eventjes in?

Dat is de paradox van hoogbegaafdheid die ik nooit kan doorzien. Als ze zo slim zijn, WAAROM zijn ze dan niet zo slim dat ze WEL inzien dat ze af en toe eventjes, ook al is het maar een halfuurtje, WEL een boek moeten opendoen? Dat vind ik op zich dan wel weer heel erg dom, eigenlijk.

Verder schijnt het mij toe dat hoogbegaafdheid vaak gebruikt wordt als excuus voor kinderen die gewoon dom of irritant zijn. Kleine ADHD'ertjes krijgen dat predikaat ook wel eens opgespeld: 'ja, hij heeft geen uitdaging, daarom is hij zo snel afgeleid'. Ga nou gauw zeg.

[Luego]

ik ben zelf net 17 als ik klaar ben met mn vwo, en ga eerst een jaartje weg . niet alleen omdat ik 'jong' ben.

zit al vanaf de kleuters bij mensen die een jaar ouder zijn in de klas, dus niemand merkt dat ik jonger ben (laatst een goede vriendin: "wanneer ga jij nou met je rijbewijs beginnen?" ).

maar ik vind dat iedereen dat voor zichzelf moet bepalen, of je als je 16 bent meteen gaat studeren of niet.
en wat moeten ze anders doen? zitten toch ook wel nadelen aan een jaar er tussenuit.

en zal proberen niet te generaliseren, maar vaak zitten dat soort mensen toch of in een andere ontwikkelingsfase, lijken veel ouder dan ze zijn en vinden de mensen bij wie ze nu in de klas zitten kinderachtig, of het zijn van die types die nooit een kroeg van binnen zullen zien als student. dan maakt t sowieso niet uit.


dus: moeten ze zelf weten/bepalen.

[Jampot]

minder moeite een klas over te slaan?

16 of 15 is 2 of 3 jaar overslaan.. toch?

ik heb 1 klas overgeslagen en slaag dit jaar op mijn 17e..

nare man schreef op 25-01-2004 @ 18:16:
Wat is dan het verband tussen het wel of niet hebben van een uitdaging en het halen van enen omdat je zogenaamd gedemotiveerd bent?

Als je niet gemotiveerd bent, niet op komt dagen, niks opschrijft op toetsen, niet leert (of je het gelooft of niet, ook een hoogbegaafde moet leren) dan haal je geen voldoendes. Jij was kennelijk nog gemotiveerd genoeg om toch wanneer het nodig was dat boek in te kijken. 't ligt er ook aan of je genoeg discipline hebt, dat ben ik met je eens.

Als je erg intelligent bent, dan hoef je misschien maar 10% of 5% van de tijd op te letten die een normaal kind op moet letten om stof te snappen. Maar dát je af en toe even moet opletten is logisch. NIEMAND kan op alleen algemene kennis en gokken de middelbare school halen. Als je de stof geen uitdaging vindt, dan kijk je het toch maar heel eventjes in?

Hmm, maar voor sommige kinderen werkt het dus niet op die manier. Zij hebben altijd uitgekeken naar de middelbare school, omdat ze dan, volgens anderen, echt iets zouden gaan leren. Ze komen daar en komen al heel snel tot de ontdekking dat ze ook daar niks leren. Ze zijn niet meer gemotiveerd en werken er niet meer voor. Of, zoals ik al eerder zei, ze denken op een andere manier (ze lossen dingen op een andere manier op) en dat wordt op veel middelbare scholen niet geaccepteerd. En ook het niet aansluiten bij klasgenoten ed, zal niet echt bemoedigend werken, denk ik.

Dat is de paradox van hoogbegaafdheid die ik nooit kan doorzien. Als ze zo slim zijn, WAAROM zijn ze dan niet zo slim dat ze WEL inzien dat ze af en toe eventjes, ook al is het maar een halfuurtje, WEL een boek moeten opendoen? Dat vind ik op zich dan wel weer heel erg dom, eigenlijk.

Zie het bovenstaande stukje. En ze zijn ook niet per se meteen op alle gebieden slim. En 't zijn ook maar normale mensen, ze maken ook fouten.

Verder schijnt het mij toe dat hoogbegaafdheid vaak gebruikt wordt als excuus voor kinderen die gewoon dom of irritant zijn. Kleine ADHD'ertjes krijgen dat predikaat ook wel eens opgespeld: 'ja, hij heeft geen uitdaging, daarom is hij zo snel afgeleid'. Ga nou gauw zeg.

Dat vind ik ook erg. 't moet niet als excuus gelden, al is het alleen maar omdat het dan ten koste gaat van de kinderen waarbij het wèl echt geldt. Het is geen excuus, maar het kan wel een verklaring zijn.

[El Kim]

Milk schreef op 25-01-2004 @ 16:27:
Beetje laat, maar thank you
Kan geen kwaad om een nieuwe studiegenoot te bedanken

Mwjah, verder is me mening niet veranderd over dit onderwerp

Wat doe jij dan?

Als je niet gemotiveerd bent, niet op komt dagen, niks opschrijft op toetsen, niet leert (of je het gelooft of niet, ook een hoogbegaafde moet leren) dan haal je geen voldoendes. Jij was kennelijk nog gemotiveerd genoeg om toch wanneer het nodig was dat boek in te kijken. 't ligt er ook aan of je genoeg discipline hebt, dat ben ik met je eens.

Eerlijk gezegd geloof ik dit ook niet helemaal... ik deed niks, kwam nooit op school en toch heb ik het gehaald (zonder ook maar een boek in te kijken voor de examens overigens heb ik wel de werkstukken ed gemaakt) Ben ik hoogbegaafd? Nee. Dan zou iemand die (veel) slimmer is dan ik er toch minder moeite mee moeten hebben Maar goed, hier zal ik me altijd wel over blijven verwonderen. Ik heb ooit een reportage gelezen over een meisje die stukliep op wiskunde en daarom bleef zitten terwijl ze toch hoogbegaafd was... ach, die mensen kunnen ook niet alles

*Kim EL* schreef op 25-01-2004 @ 20:51:
Wat doe jij dan?

Eerlijk gezegd geloof ik dit ook niet helemaal... ik deed niks, kwam nooit op school en toch heb ik het gehaald (zonder ook maar een boek in te kijken voor de examens overigens heb ik wel de werkstukken ed gemaakt) Ben ik hoogbegaafd? Nee. Dan zou iemand die (veel) slimmer is dan ik er toch minder moeite mee moeten hebben Maar goed, hier zal ik me altijd wel over blijven verwonderen. Ik heb ooit een reportage gelezen over een meisje die stukliep op wiskunde en daarom bleef zitten terwijl ze toch hoogbegaafd was... ach, die mensen kunnen ook niet alles

Ik heb het al een paar keer gezegd: iemand is niet meer gemotiveerd en doet dus niks meer. Die iemand doet dus ook weinig tot geen moeite om zijn toetsen te halen, wat jij ongetwijfeld wel gedaan hebt (al is het alleen maar ze gewoon maken en overal wat opschrijven). Of iemand denkt zo anders, dat niemand hem snapt, inclusief de docenten. Enz.

En idd, 'die mensen' kunnen ook niet alles. Je kunt ook hoogbegaafd zijn op bepaalde gebieden en een heel stuk minder begaafd op andere gebieden.