Oud 07-08-2003, 21:12
shameonme
Avatar van shameonme
shameonme is offline
hay,

Ik schrijf eigenlijk nooit lange verhalen, maar meer kleine stukjes, en gedichten.
toch leek het me leuk een poging te wagen, en aan een lang verhaal te beginnen.
je begrijpt natuurlijk al wat ik wil..: Jullie mening!
er zullen wel veel spel en/of stijlfouten in zitten*, dus alle kritiek is welkom!

alvast bedankt!

Liefs, feminime


*rekeninghoudend met mijn ervaring ( die zeer minimaal is )


* het verhaal heeft nog geen titel *


Het was maandagmiddag. Rowan haatte maandagmiddagen. Het enige waar men maandagmiddagen mee vuld was het terugkijken op het weekend, en het vooruitkijken op de week die nog voor je ligt.
Er gebeurde ook nooit iets leuks op zo’n middag. Dat gebeurde er trouwens nooit. 'Wat had ze eigenlijk een saai leven..' niet te lang bij nadenken dacht ze, 'zo komt je geschiedenis werkstuk nooit af'. Ze boog zich over de stapel papier waar ze mee aan het werk was. 'Het ging over Nederlands-Indië; 'Erg interessant,' merkte ze op.' Ze schrok ervan, ging ze nu ook al in zichzelf praten? Het was toch te gek voor woorden. Wat een geschiedenis werkstuk al wel niet in je los kon maken, dacht ze bij zichzelf.
Over stom gedrag gesproken... haar ouders konden er ook wat van en dan met name haar vader.
Hij maakte er echt een potje van. De laatste tijd hadden ze alleen nog maar ruzie, over de meest rare en uiteenlopende dingen.
Ze werd er 's nachts zelfs wakker van, zo erg schreeuwden haar ouders.
In dat soort nachten ging het er echt heftig aan toe. Haar ouders maakten elkaar echt voor van alles uit en beschuldigden elkaar van de raarste dingen.
Ze werd er altijd bang van, en kon na zo’n ruzie vaak moeilijk, of helemaal niet, slapen.
Elke keer hoopte ze dat de ruzies zouden ophouden, maar telkens gebeurde het weer...
Rowan keek naar de klok. – half 6 - ze besloot dat het wel weer genoeg was voor vandaag. Ze borg de stapel papier op, stopte haar pen in haar etui, en schoof haar geschiedenisboek tussen haar andere schoolboeken op de boekenplank. Hierna stond ze op, deed haar kamerdeur dicht en liep naar beneden.

‘Wat eten we’? vroeg ze aan haar moeder, die druk bezig was in de keuken. ‘Kijk maar in de pan’ antwoordde ze. Rowan tilde het deksel op, en wierp een blik op de inhoud van de pan. 'Bah, spaghetti!' Dat lustte ze dus écht niet. Ze liet niet merken dat het eten haar tegenviel, en liep terug de kamer in. Haar vader zat in de kamer de krant te lezen.
Rowan deed de televisie aan en ging op de bank zitten.
‘Pap’? vroeg ze.
‘Ja, wat is er?’ antwoordde haar vader.
‘Nog even over dat uitgaan hè, ik..’
Rowan was nog niet uitgepraat of haar vader viel haar in de rede.
‘Je weet hoe je moeder en ik erover denken meisje, je bent nog veel te jong. Er is nog tijd zat om je met dat soort activiteiten bezig te houden, je bent nét zestien! ‘
‘Kijk, daar gaat het nou juist om’ vervolgde ze. Iedereen van mijn leeftijd is in het weekend in de kroeg te vinden, en ik zit thuis!’
‘ We hebben hier vaak zat discussies over gehad Rowan, en dat weet je zelf donders goed. We willen het gewoon nog niet hebben, einde discussie’.
Haar vader sloeg de krant weer open, en las rustig verder. Rowan zette met opzet de televisie extra hard, zodat haar vader zou merken dat ze het hier niet bij liet zitten..
‘Blijf je zo eigenwijs en verwend doen? Of probeer jij het hier ook nog een beetje gezellig te houden?’ zei haar vader.
‘Net alsof dat nog zin heeft’ Rowan lachte sarcastisch. ‘ en áls het zin had, mogen mama en jij daar wel eens mee gaan beginnen, jullie verpesten de hele sfeer hier in huis’.
Ze wist dat ze te ver was gegaan, toen haar vader opkeek uit zijn krant.
‘Wát zei je daar’?
‘Je hoorde me wel.. ‘
haar vader was nu echt boos. ‘wat er tussen mama en mij gebeurt zijn jou zaken niet! Daar heb jij helemaal niks over te zeggen jongedame.’
‘onee?’ vervolgde Rowan ‘ dus ik moet alles wat hier in huis gebeurd zomaar pikken? Ik moet maar net doen alsof ik dom ben, en niet doorheb wat er aan de hand is? Nou pap, ik weet héél goed dat er iets behoorlijk fout zit hier! En ik hou me daar niet buiten! ‘
Haar vader had het nu echt gehad, hij wilde net naar haar uithalen, toen haar moeder binnenkwam.
Uit reflex dook ze naar de andere kant van de bank, en pakte een kussen.
‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg moeder verbaasd.
terwijl Rowan het kussen tegen zich aandrukte en haar benen optrok, keek ze in de richting van haar vader..
__________________
Dus...

Laatst gewijzigd op 07-08-2003 om 22:03.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 07-08-2003, 21:32
Verwijderd
Citaat:
feminime schreef op 07-08-2003 @ 21:12:
ik verbeter je hier en daar even, ok?

* het verhaal heeft nog geen titel *


Het was maandagmiddag. Rowan haatte maandagmiddagen. Het enige waar men maandagmiddagen mee vulde was het terugkijken op het weekend, en het vooruitkijken op de week die nog voor je lag. (Ik zou hier zeggen; 'ligt'.)
Er gebeurde ook nooit iets leuks op zo’n middag. Dat gebeurde er trouwens nooit. Wat had ze eigenlijk een saai leven.. niet te lang bij nadenken dacht ze, zo komt je geschiedenis werkstuk nooit af. ( De hele zin: 'Wat had ze eigenlijk een saai leven.. 'Niet te lang bij nadenken,' dacht ze, 'zo komt je geschiedenis werkstuk nooit af.'' of met cursief doen... ) Ze boog zich over de stapel papier waar ze mee aan het werk was. het ging over Nederlands- Indië, ‘erg interessant’ merkte ze sarcastisch tegen zichzelf op. (Deze zin;'Het ging over Nederlands-Indië; 'Erg interessant,' merkte ze, tegen zichzelf, op.') Ze schrok ervan, ging ze nu ook al in zichzelf praten? Het was toch te gek voor woorden. Wat een geschiedenis werkstuk al wel niet in je los kon maken, dacht ze bij zichzelf.
Over raar gedrag gesproken.. haar ouders konden er ook wat van en dan met name haar vader.
Hij maakte er echt een potje van. De laatste tijd hadden ze alleen nog maar ruzie, over de raarste 'meest' er nog tussen? uiteenlopende dingen.
Ze werd er s’nachts ( 's nachts ) zelfs wakker van, zo erg schreeuwden haar ouders.
In dat soort nachten ging het er echt heftig aan toe. Haar ouders maakten elkaar echt voor van alles uit, en beschuldigden elkaar van de raarste dingen.
Ze werd er altijd bang van, en kon na zo’n ruzie vaak moeilijk, of helemaal niet, slapen.
Elke keer hoopte ze dat de ruzies zouden ophouden, maar telkens gebeurde het weer..
Rowan keek naar de klok. – half 6 - ze besloot dat het wel weer genoeg was voor vandaag. Ze borg de stapel papier op, stopte haar pen in haar etui, en schoof haar geschiedenisboek tussen haar andere schoolboeken op de boekenplank. Hierna stond ze op, deed haar kamerdeur dicht, en liep naar beneden.

Wat eten we?' vroeg ze aan haar moeder, die druk bezig was in de keuken. ‘Kijk maar in de pan,’ antwoordde ze. Rowan tilde het deksel op, en wierp een blik op de inhoud van de pan. 'Bah, spaghetti!' dacht ze bij zichzelf. Dat lustte ze dus écht niet. Ze liet niet merken dat het eten haar tegenviel, en liep terug de kamer in. Haar vader zat in de kamer de krant te lezen.
Rowan deed de televisie aan en ging op de bank zitten.
Pap?' vroeg ze.
Ja, wat is er?’ antwoordde haar vader.
Nog even over dat uitgaan hè, ik..’
Rowan was nog niet uitgepraat of haar vader viel haar in de rede.
Je weet hoe je moeder en ik erover denken meisje, je bent nog veel te jong. Er is nog tijd zat om je met dat soort activiteiten bezig te houden, je bent nét zestien! ‘
Kijk, daar gaat het nou juist om’ vervolgde ze. Iedereen van mijn leeftijd is in het weekend in de kroeg te vinden, en ik zit thuis!’
We hebben hier vaak zat discussies over gehad Rowan, en dat weet je zelf donders goed. We willen het gewoon nog niet hebben, einde discussie.’
Haar vader sloeg de krant weer open, en las rustig verder. Rowan zette express ( Mja, ik zou zeggen 'met opzet', express is meer spreektaal...) de televisie extra hard, zodat haar vader zou merken dat ze het hier niet bij liet zitten..
Blijf je zo eigenwijs en verwend doen? Of probeer jij het hier ook nog een beetje gezellig te houden?’ zei haar vader.
Net alsof dat nog zin heeft,Rowan lachte sarcastisch, ‘en áls het zin had, mogen mama en jij daar wel eens mee gaan beginnen, jullie verpesten de hele sfeer hier in huis.'
Ze wist dat ze te ver was gegaan, toen haar vader opkeek uit zijn krant.
Wát zei je daar?'
Je hoorde me wel.. ‘
Haar vader was nu echt boos. ‘Wat er tussen mama en mij gebeurd zijn jou zaken niet! Daar heb jij helemaal niks over te zeggen jongedame.’
Onee?’ vervolgde Rowan, ‘dus ik moet alles wat hier in huis gebeurd zomaar pikken? Ik moet maar net doen alsof ik dom ben, en niet doorheb wat er aan de hand is? Nou pap, ik weet héél goed dat er iets behoorlijk fout zit hier! En ik hou me daar niet buiten! ‘
Haar vader had het nu echt gehad, hij wilde net naar haar uithalen, toen haar moeder binnenkwam.
Uit reflex dook ze naar de andere kant van de bank, en pakte een kussen.
Wat is hier aan de hand?’ vroeg moeder verbaasd,
terwijl Rowan het kussen tegen zich aandrukte en haar benen optrok, keek ze in de richting van haar vader.. [/B]
Leuk verhaal verder, ben benieuwd naar de rest
(Hopelijk kom ik niet té juf-achtig over trouwens )
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:39
Screaming Slave
Screaming Slave is offline
Citaat:
feminime schreef op 07-08-2003 @ 21:12:
hay,

Ik schrijf eigenlijk nooit lange verhalen, maar meer kleine stukjes, en gedichten.
toch leek het me leuk een poging te wagen, en aan een lang verhaal te beginnen.
je begrijpt natuurlijk al wat ik wil..: Jullie mening!
er zullen wel veel spel en/of stijlfouten in zitten*, dus alle kritiek is welkom!

alvast bedankt!

Liefs, feminime


*rekeninghoudend met mijn ervaring ( die zeer minimaal is )


* het verhaal heeft nog geen titel *


Het was maandagmiddag. Rowan haatte maandagmiddagen. Het enige waar men maandagmiddagen mee vulde was het terugkijken op het weekend, en het vooruitkijken op de week die nog voor je lag.
Er gebeurde ook nooit iets leuks op zo’n middag. -> Dat gebeurde er trouwens nooit. <- beetje slechte grammatica Wat had ze eigenlijk een saai leven.. niet te lang bij nadenken, dacht ze, zo komt je geschiedenis werkstuk nooit af. Ze boog zich over de stapel papier waar ze mee aan het werk was. het ging over Nederlands- Indië, ‘erg interessant’ merkte ze sarcastisch tegen zichzelf op. Ze schrok ervan, ging ze nu ook al in zichzelf praten? imo beter maar een keer zichzelf gebruiken, bv 'tegen zichzelf' weglaten Het was toch te gek voor woorden. Wat een geschiedenis werkstuk al wel niet in je los kon maken, dacht ze bij zichzelf.
Over raar gedrag gesproken.. haar ouders konden er ook wat van en dan met name haar vader.
Hij maakte er echt een potje van. De laatste tijd hadden ze alleen nog maar ruzie, over de raarste uiteenlopende dingen.
Ze werd er s’nachts(-> 's nachts) zelfs? wakker van, zo erg schreeuwden haar ouders.
In dat soort nachten ging het er echt heftig aan toe. Haar ouders maakten elkaar echt voor van alles uit, en beschuldigden elkaar van de raarste dingen. je gebruikt (te?) vaak 'raar'
Ze werd er altijd bang van, voor 'en' (bijna) nooit een komma! en kon na zo’n ruzie vaak moeilijk, of helemaal niet, slapen.
Elke keer hoopte ze dat de ruzies zouden ophouden, maar telkens gebeurde het weer.. nooit 2 puntjes (eerder ook al), één óf DRIE
Rowan keek naar de klok. – half 6 - ze besloot dat het wel weer genoeg was voor vandaag. Ze borg de stapel papier op, stopte haar pen in haar etui, en schoof haar geschiedenisboek tussen haar andere schoolboeken op de boekenplank. Hierna stond ze op, deed haar kamerdeur dicht[,] en liep naar beneden.

‘wat eten we’? vroeg ze aan haar moeder, die druk bezig was in de keuken. ‘kijk maar in de pan’ antwoordde ze. Rowan tilde het deksel op, en wierp een blik op de inhoud van de pan. Bah, spaghetti! Dacht ze bij zichzelf. Dat lustte ze dus écht niet. Ze liet niet merken dat het eten haar tegenviel, en liep terug de kamer in. Haar vader zat in de kamer de krant te lezen.
Rowan deed de televisie aan en ging op de bank zitten.
‘pap’? vroeg ze.
‘ja, wat is er?’ antwoordde haar vader.
‘nog even over dat uitgaan hè, ik..’
Rowan was nog niet uitgepraat of haar vader viel haar in de rede.
‘je weet hoe je moeder en ik erover denken meisje, je bent nog veel te jong. Er is nog tijd zat om je met dat soort activiteiten bezig te houden, je bent nét zestien! ‘
‘kijk, daar gaat het nou juist om’ vervolgde ze. Iedereen van mijn leeftijd is in het weekend in de kroeg te vinden, en ik zit thuis!’
‘ we hebben hier vaak zat discussies over gehad Rowan, en dat weet je zelf donders goed. We willen het gewoon nog niet hebben, einde discussie’.
Haar vader sloeg de krant weer open, en las rustig verder. Rowan zette expres->s<- (s weg) [te Televisie] extra hard, zodat haar vader zou merken dat ze het hier niet bij liet zitten..
‘blijf je zo eigenwijs en verwend doen? Of probeer jij het hier ook nog een beetje gezellig te houden?’ zei haar vader.
‘net alsof dat nog zin heeft’ rowan lachte sarcastisch. ‘ en áls het zin had, mogen mama en jij daar wel eens mee gaan beginnen, jullie verpesten de hele sfeer hier in huis’.
Ze wist dat ze te ver was gegaan, toen haar vader opkeek uit zijn krant.
‘wát zei je daar’?
‘je hoorde me wel.. ‘
haar vader was nu echt boos. ‘wat er tussen mama en mij gebeurd (-> gebeurt) zijn jouw zaken niet! Daar heb jij helemaal niks over te zeggen jongedame.’
‘onee?’ vervolgde Rowan ‘ dus ik moet alles wat hier in huis gebeurd zomaar pikken? Ik moet maar net doen alsof ik dom ben, en niet doorheb wat er aan de hand is? Nou pap, ik weet héél goed dat er iets behoorlijk fout zit hier! En ik hou me daar niet buiten! ‘
haar vader had het nu echt gehad, hij wilde net naar haar uithalen, toen haar moeder binnenkwam.
Uit reflex dook naar de andere kant van de bank, en pakte een kussen.
‘wat is hier aan de hand?’ vroeg moeder verbaast.
terwijl Rowan het kussen tegen zich aandrukte en haar benen optrok, keek ze in de richting van haar vader..
vooral op spelfouten e.d. gelet. je moet goed opletten dat je op de juiste plekken hoofdletters gebruikt, en vermijden te vaak dezelfde stukjes te gebruiken ("dacht ze bij zichzelf").

dit is positief bedoeld.

Laatst gewijzigd op 07-08-2003 om 21:52.
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:43
Verwijderd
Achtervolg je me ofzo?
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:43
Screaming Slave
Screaming Slave is offline
damn, en ik d8 dat ik moeite had gedaan.

alle fouten zijn er wel zo'n beetje uit nu als je andijvie's post met mijne combineert
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:44
Screaming Slave
Screaming Slave is offline
Citaat:
Andijvie schreef op 07-08-2003 @ 21:43:
Achtervolg je me ofzo?
ha, nee. toen ik begon aan dat teringverhaal waren er nog geen replies
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:49
Verwijderd
Citaat:
Crystal Method schreef op 07-08-2003 @ 21:44:
ha, nee. toen ik begon aan dat teringverhaal waren er nog geen replies
Whehehe
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:51
shameonme
Avatar van shameonme
shameonme is offline
Citaat:
Andijvie schreef op 07-08-2003 @ 21:32:
Leuk verhaal verder, ben benieuwd naar de rest
(Hopelijk kom ik niet té juf-achtig over trouwens )
Bedankt! ik had al die spelfouten wel verwacht eigenlijk, en ben ook geen kei in hoofdletters etc.
ik zal proberen erop te letten!


@ Crystal Method: 'teringverhaal?'
__________________
Dus...
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:52
Screaming Slave
Screaming Slave is offline
Citaat:
feminime schreef op 07-08-2003 @ 21:51:
Bedankt! ik had al die spelfouten wel verwacht eigenlijk, en ben ook geen kei in hoofdletters etc.
ik zal proberen erop te letten!


@ Crystal Method: 'teringverhaal?'
teringverhaal -> mijn post, met alle verbeteringen enzo
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:52
Verwijderd
Citaat:
feminime schreef op 07-08-2003 @ 21:51:


@ Crystal Method: 'teringverhaal?'
Ach, neem het hem niet kwalijk, daar bedoelt hij verder niets mee
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 21:54
shameonme
Avatar van shameonme
shameonme is offline
oké dan is het goed.
ik dacht al
__________________
Dus...
Met citaat reageren
Oud 07-08-2003, 22:43
shameonme
Avatar van shameonme
shameonme is offline
Vervolg ( nog een inleidend stuk, ik wil de gebeurtenissen niet overhaasten )

Het was ochtend. Het felle licht scheen in Rowans vermoeide ogen. ‘hoe laat zou het zijn?’ vroeg ze zich af. Ze draaide zich om en keek op haar wekkerradio.
Half 8, ze moest er dus echt uit nu. Ze ging rechtop zitten en schoof het gordijn een stukje opzij.
Het was lekker weer, de zon scheen tussen de bomen door.
Rowan stond op, en schoof haar voeten in haar sloffen die nog half onder het bed stonden.
Terwijl ze de trap afliep dacht ze nog even terug aan gisteren. Haar ouders hadden erge ruzie gehad. Waarover wist Rowan niet precies, ze was vrijwel meteen, zonder eten, naar boven gegaan. Ze had geen zin in nog meer ruzie gehad. Het zal wel wat met de onenigheid tussen haar en haar vader te maken hebben gehad. Haar moeder nam dat soort dingen altijd heel serieus, ze probeerde ruzie altijd te voorkomen. De laatste tijd was dat steeds minder, want haar ouders hadden regelmatig meningsverschillen.
Toen Rowan beneden kwam, lag er een briefje op tafel..

‘Goedemorgen lieverd,

Heb je lekker geslapen?
er liggen boterhammen voor je in de koelkast
veel plezier op school.

Liefs, mama.

Ps. Ik ben een paar dagen weg, ik leg later nog wel uit waarom. Papa is hele dagen thuis, hij heeft zich ziekgemeld op zijn werk. Ik bel je nog.

Ik hou van je Rowan!


Rowan fronste haar wenkbrauwen. ‘weg’? wat bedoelde haar moeder daarmee, en waar was ze heen?
Ze snapte er niets meer van. Haar moeder kon toch niet zomaar weg gaan? Ze besloot het van zich af te zetten, want ze was al aan de late kant.
Ze zette snel een kop thee, ging douchen, en kleedde zich aan en pakte haar tas. Ze pakte het lunchpakket uit de koelkast en sprong op haar fiets.
De hele weg kon ze de gedachte dat haar moeder ‘weg’ was maar niet met rust laten.
Op school aangekomen voegde ze zich al snel bij ‘haar groepje’, dat bestond uit twee meiden, twee jongens en Rowan zelf.
Leonie, één van de twee meiden, was Rowans beste vriendin. Stiekem keek Rowan een beetje tegen haar op. Leonie had eigenlijk alles wel; mooi haar, een mooi gezichtje, leuk karakter, moderne kleren en een leuk vriendje. Rowan kon heel goed met haar opschieten, ze konden ook altijd goed met elkaar praten. Als er iets was, belden of mailden ze elkaar.
Leonie moest een jaar overdoen, dus ze zat in havo vier. Rowan zelf zat in Havo vijf, het examenjaar.
Dan had je Larissa nog, het andere meisje. Als ze met meerdere mensen waren, had Larissa meestal de grootste mond, maar zodra je met haar alleen was leek ze eerder verlegen dan zelfverzekerd.
Larissa gaat met Mark, die ook bij het groepje ‘hoort’ .
Ze hadden nu 4 maanden een relatie, en het ging hartstikke goed tussen die twee.
Mark is meer een ‘machotypje’. Hij wil altijd overal bijhoren, en heeft net zo’n grote mond als zijn vriendin. Wat dat betreft pasten ze erg goed bij elkaar.
Tenslotte had je Richard. De leukste van het stel, vond Rowan.
Richard was een spontane jongen, met een leuk gevoel voor humor. Hij interesseerde zich in alles en iedereen, en wilde daarom ook altijd alles weten.
‘Zo, daar hebben we Rowan ook weer!’ schreeuwde Mark overdreven hard over het schoolplein.
‘Schreeuw toch niet altijd zo’ Larissa trok aan zijn arm. ‘ niet iedereen hoeft te horen wat jij te melden hebt.’ Rowan keek naar de grond, ze had nog niets gezegt.
Het viel Leonie als eerste op.
‘Wat is er meid?’ vroeg ze.
Rowan haalde haar schouders op, ‘ik weet het niet ‘ zei ze.
‘Je weet het niet? Kom op, wat isser? ‘
‘Ik vond vanochtend een briefje van mijn moeder, er stond op dat ze een paar dagen weg ging. Waar naartoe weet ik niet.. ik snap er niets van’
Nog voordat Leonie iets terug kon zeggen, ging de bel.
__________________
Dus...
Met citaat reageren
Oud 08-08-2003, 11:52
shameonme
Avatar van shameonme
shameonme is offline
Rowan sprak na schooltijd af met Leonie. Ze zouden naar haar huis gaan, om verder te praten. Op school kwam er ook niets van. Toch moest Rowan er de hele dag weer aan denken.
Dat had ze trouwens wel vaker. Als er écht dingen waren die Rowan bezighielden, raakte ze er vaak niet over uitgepraat. Dat was dit keer ook. Alleen nu praatte ze niet, nu zat het in haar hoofd.
Irritant, vond ze. Ze kon zich op haar schoolwerk dus niet concentreren.
Leonie had de hele dag ook al zo nieuwsgierig gedaan, en scheen het evenmin los te kunnen laten.
De dag verliep langzaam, de uren en hoeveelheden werk volgden elkaar op.
Het ging allemaal langs Rowan heen. Het interesseerde haar niet. Niet vandaag in ieder geval.
Zodra het laatste uur aan zijn einde was zocht Rowan Leonie op, en fietsten ze samen richting haar huis. Bij leonie thuis was het altijd zo gezellig. Haar moeder zette meestal een kop thee voor de meiden, en met de vader van Leonie was ze nooit uitgepraat. Haar ouders kenden ze ook. Het waren al heel lang goede vrienden van elkaar. ‘lieve mensen’ dacht ze bij zichzelf.
‘Zouden die nou nooit eens ruzie hebben’?
Even leek het of leonie hoorde wat er in Rowans hoofd omging.
‘Waar denk je aan’? Vroeg ze.
‘Nou gewoon’ antwoordde Rowan… er volgde een stilte. ‘
‘Hebben jouw ouders eigenlijk wel eens ruzie’? Rowan hoorde de onzekerheid in haar stem.
‘Eh… eigenlijk niet zo heel vaak.’ Zei Leonie. ‘Maar áls ze ruzie hebben, is het ook wel behoorlijk raak hoor, dan is er meestal echt iets aan de hand. Maar zovaak gebeurt dat gelukkig niet.’
Ze waren bij het huis van Leonie aangekomen. Ze reden door het kapotte tuinhekje, en Rowan zette haar fiets tegen de schuur. Ze liepen door de achterdeur naar binnen.
‘Ha mam!’ zei Leonie met een lach op haar gezicht.
‘Dag meiden’! De moeder van Leonie draaide zich om, en droogde haar handen af.
‘Hebben jullie zin in thee?’
Dat wilden ze wel. Ze gingen in de kamer zitten. ‘nou vertel op’ begon Leonie ‘wat is er nou gebeurt’? ‘Ik weet het niet precies, het ging allemaal zo snel. Ik had een meningsverschil met m’n vader over iets stoms, en dat liep uit de hand. Toen mijn moeder erbij kwam kregen ze ruzie. De rest weet ik niet, want ik ben naar boven gegaan. Toen ik vanochtend beneden kwam, lag er een briefje met de mededeling dat ze weg was, en nog wel zou bellen.’
‘Jeetje’ antwoordde Leonie. ‘Ik wist niet dat het zo erg was, je ouders hebben de laatste tijd wel vaker ruzie, of niet?’
‘Klopt’ vervolgde Rowan. ‘ik word er gek van, het zou beter zijn als ze uit elkaar gingen.’
Ze schrok van haar eigen woorden. ‘Eh, ik bedoel…’
‘Ik weet het’ zei Leonie weer. ‘Dat zou inderdaad beter zijn, hoe graag je ook zou willen dat het niet gebeurt. Zo’n stap is altijd moeilijk, en je ouders nemen die niet voor niets en zomaar, daar is echt wel goed over nagedacht. Dus als het gebeurt, is het ook wel echt nodig…’
Rowan wist dat Leonie gelijk had. Maar haar ouders uit elkaar? Dat kon toch niet? Ze waren al bijna 16 jaar getrouwd, en waren al minstens 18 jaar bij elkaar. Dat ga je toch niet zomaar opgeven?
Rowan begreep het niet. Nee, haar ouders gingen helemaal niet scheiden. Ook al hadden ze redelijk vaak ruzie, scheiden gingen ze niet. Daar zorgde Rowan wel voor.
Toen ze ’s avonds weer thuis was, stond niet – zo als gewoonlijk – het eten op tafel.
In plaats daarvan zat haar vader op de bank, met zijn voeten ongeïnteresseerd op de tafel.
‘waar is mama’? vroeg Rowan voorzichtig.
Toen zag ze de fles martini naast haar vaders voeten op tafel staan. Haar vader dronk vaak martini, maar een hele fles? Ze voelde hoe haar adem in haar keel bleef steken.
‘Mama? Oh… die hoer! Die zal wel bij haar nieuwe vriendje zitten, neem dat van mij aan. Stom wijf, ze heeft alles verpest. Maar ze gaat maar lekker buiten de deur… laat ook maar…’
Rowan begreep er niets meer van, was dat haar vader? Ze herkende hem niet! En waarom praatte hij zo over haar moeder? Wat was er allemaal aan de hand?
Toen begon haar vader opeens te huilen. ‘Lieverd kom eens zitten als je wilt?.’
Rowan ging naast haar vader zitten. Er hing een lucht van alcohol om hem heen.
‘Mama en ik hebben besloten dat het zo niet langer gaat. Het werkt niet meer tussen ons, het gevoel is weg. Het lijkt ons dus beter om uit elkaar te gaan.’
De woorden galmden na in het hoofd van Rowan. ‘het gaat zo niet langer’.
‘Natuurlijk gaat het wel langer! Jullie proberen het niet eens!’ schreeuwde ze. De tranen sprongen in haar ogen.
‘We hebben het al heel vaak geprobeerd Rowan, maar de situatie wordt er alleen maar erger van.
Begrijp je dat?’. Haar vader legde een arm om zijn dochter heen. ‘Ik wil je niet kwijt Rowan’
Hij begon harder te snikken. ‘Ik wil je echt niet kwijt…’
__________________
Dus...
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 15:29.