Psychobiologie of Geneeskunde?

[Rogier.]

Hallo allemaal ,

Op dit moment zit ik in 5 gymnasium, ik heb dus nog wel eventjes de tijd, maar alsnog heb ik een vraagje aan jullie.
Ik twijfel namelijk op dit moment erg tussen twee verschillende studies: psychobiologie en geneeskunde.

Toen ik het met een oom had over psychobiologie (hij is neuroloog) raadde hij mij aan om voor geneeskunde te kiezen, en je daarna later alsnog te specialiseren in neurologie. Niet alleen had je dan een bredere basis, je zou later (ook als je onderzoek wil gaan doen) zekerder zijn van een baan.
Op dat moment was mijn eerste keuze psychobiologie aan de UvA, maar hij heeft me nu toch aan het twijfelen gemaakt.

Voor mij heb ik de volgende voordelen en nadelen die er misschien zijn, achter sommige dingen staat een vraagteken omdat ik die dingen dus niet goed kan inschatten:

Geneeskunde
+ : bredere basis, anatomie en chirurgie vind ik leuk (heb ik zelf een project voor opgezet bij mij op school, ontleden van koeienkoppen), misschien gewilder op de arbeidsmarkt?
- : loting, lange studielengte, als je aan het begin al denkt dat je neurologie op gaat leer je wellicht veel 'niet-nodige' dingen (en dat staat hier expres tussen aanhalingstekens, tuurlijk is het nodig, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel denk ik )

Psychobiologie
+ : specifiekere studie over de combinatie van biologie en psychologie, gemiddelde studielengte, geen loting, klinkt allemaal erg interessant als ik het zoal lees overal
- : wellicht minder gewilder op arbeidsmarkt? te berperkte studie ? Te veel van alles een beetje?

Kortom, wat kunnen jullie hierover zeggen. Iemand die wat antwoorden kan geven op de vragen?

Alvast bedankt,
Rogier

Ik zou zeggen ga naar een open dag of meeloopdag. Daar kunnen ze dit soort vragen heel goed beantwoorden. Of volg een Webklas aan de UvA.

[Ieke]

Ik denk dat de belangrijkste vraag is wat je wil gaan doen en hoe je je leven na de studie ziet. Wil je echt patienten zien dan zit je aan geneeskunde, anders kan psychobiologie ook wel. Ik zou vooral kijken naar het werk wat je erna kan doen en wat je dan het meeste aanspreekt.

[Rogier.]

Bedankt voor de reacties.

@Micromensje: mijn ervaring is juist dat ze bij open dagen soms een beetje vaag doen over vergelijken met andere studies, maar misschien had ik die ene keer wat ongeluk met de persoon waaraan ik het vroeg. Ik wou eigenlijk een weekje meelopen met de studie psychobiologie, maar helaas valt mijn toetsenweek precies samen met de meeloopweek. Dus dat wordt een volgende keer meelopen dan.

@Ieke: Ik ga iig meelopen met een neuroloog, om te zien wat je zoal precies doet als je klaar bent met geneeskunde en echt met patienten werkt. Misschien dat ik ook nog eens kan meelopen met een onderzoeker, maar dat gaat misschien iets minder makkelijk. Ik moet voor mijzelf inderdaad kijken of ik de patienten of meer de onderzoekskant op wil, al zal er bij beiden richtingen ietsje overlap zitten denk ik (niet dat je als onderzoeker helemaal niet met mensen bezig bent bedoel ik )

[Ieke]

Rogier. schreef:

@Ieke: Ik ga iig meelopen met een neuroloog, om te zien wat je zoal precies doet als je klaar bent met geneeskunde en echt met patienten werkt. Misschien dat ik ook nog eens kan meelopen met een onderzoeker, maar dat gaat misschien iets minder makkelijk. Ik moet voor mijzelf inderdaad kijken of ik de patienten of meer de onderzoekskant op wil, al zal er bij beiden richtingen ietsje overlap zitten denk ik (niet dat je als onderzoeker helemaal niet met mensen bezig bent bedoel ik )

Neurologie is echt super leuk (ik heb het co-schap 2 maanden geleden gedaan).
Het patientencontact wat een onderzoeker heeft is echt wezenlijk anders, alleen als arts-onderzoeker (dus geneeskunde) is dat wat meer vergelijkbaar. Het voordeel van geneeskunde is dat je in principe echt nog beide kanten op kan (dus patientenwerk en/of onderzoek (zelfs de combi dus)) terwijl je met een aanverwante studie (BMW, medische biologie, die studie die jij noemt) echt meer in het onderzoek zit en je nooit het artsen-patientencontact kan doen.
Ik zeg zeker niet dat het ene beter is dan het andere, dat is voor iedereen een keuze. Het enige voordeel is denk ik dat je met geneeskunde nu zeg maar nog niet hoeft te kiezen.

Meelopen is zeker een goed idee. Probeer vooral poli te kijken, dat is vaak leuker (vind ik dan). Maar een rondje op de afdeling is ook wel goed om te zien.
Qua onderzoeker is het lastiger. Onderzoek kan je namelijk echt op 100 verschillende manieren doen. Zo heb je mensen die echt in het lab zitten met reageerbuisjes etc, maar ook mensen die alleen maar met patienten praten en alles ertussenin. Qua beeldvorming is dat dus heel moeilijk, je kan het ene leuk vinden en het andere niet.

Wat je ook nog kunt overwegen is Technische Geneeskunde. Veel technisch geneeskundigen gaan onderzoek doen binnen de neurofysiologie en dat vind je vast ook interessant. Hoewel ik bang ben dat ik hiermee de keuze niet makkelijker maar moeilijker voor je maak

Je kunt ook naar de open dag van een ziekenhuis gaan, zo weet ik dat het AMC in Amsterdam open dagen houdt. Hier heb ik bijvoorbeeld een kijkje genomen op Radiologie en zo waren er nog meer afdelingen waar je een rondleiding kon krijgen. Dan heb je toch een beter beeld van waar je dan terecht komt.

Rogier. schreef:

Hallo allemaal ,

Op dit moment zit ik in 5 gymnasium, ik heb dus nog wel eventjes de tijd, maar alsnog heb ik een vraagje aan jullie.
Ik twijfel namelijk op dit moment erg tussen twee verschillende studies: psychobiologie en geneeskunde.

Toen ik het met een oom had over psychobiologie (hij is neuroloog) raadde hij mij aan om voor geneeskunde te kiezen, en je daarna later alsnog te specialiseren in neurologie. Niet alleen had je dan een bredere basis, je zou later (ook als je onderzoek wil gaan doen) zekerder zijn van een baan.
Op dat moment was mijn eerste keuze psychobiologie aan de UvA, maar hij heeft me nu toch aan het twijfelen gemaakt.

Ik vind het een goed idee van je oom dat hij je aanraadt geneeskunde te overwegen. Ik heb ooit ook psychobiologie overwogen, maar uiteindelijk laten zitten, want: leek me veel te vaag en wat zou ik in hemelsnaam voor beroep willen gaan uitoefenen?! En ik stond ook veel meer te trappelen om arts te worden.
Wat ik in je verhaal een beetje apart vind, is dat geneeskunde zomaar ineens op de proppen komt. Overwoog je dat daarvoor helemaal niet? Dan vind ik het wel heel wat om er ineens voor te kiezen, want je werkt toch naar een heel ander beroep toe. En het duurt lang.

Ik denk trouwens dat je ook bij biomedische wetenschappen veel te maken kunt hebben met neurologie, maar dat is ook weer zoals bij geneeskunde: veel informatie die je niet 'wilt'.