Het begon allemaal 4 jaar geleden, ik leerde de jongen van mijn dromen kennen. De vier jaar gingen snel voorbij en de jongen werd een man. Ondanks alle grote veranderingen die we beiden doormaakten bleven we bij elkaar, en de relatie was goed. Tot een half jaar geleden de tragedie begon.
Mijn droomman werd steeds minder mijn droomman, ik herkende bijna niet meer degene waar ik verliefd op was geworden, waar ik van hield. Ik voelde me steeds slechter in zijn bijzijn, en kreeg de indruk dat de liefde aan zijn kant bekoeld was. Er waren geen vormen van genegenheid meer, we zagen elkaar nog vaak, maar dat was meer uit gewoonte.
Ondanks dat ik nog van hem hield, wist ik dat het zo niet door kon gaan, en stelde voor de relatie te verbreken, om elkaar wat tijd en ruimte te geven. In de tijd merkte ik dat we nog verder uit elkaar groeiden.
Na dit verhaal denken jullie misschien wat mijn probleem is. Het volgende: hoop. Alle ellende die ik heb meegemaakt, en het verdriet dat me aan is gedaan, is niet genoeg om aan mijn verstand te brengen geen hoop meer te hebben. Ik heb van nature erg veel vertrouwen in mensen, en van de mensen van wie ik hou heb ik ook hoge verwachtingen. Hij stelde me keer op keer teleur, het werd van kwaad tot erger. Na mijn verwachtingen te hebben verlaagd tot het meest basale menselijke niveau wist hij me zelfs teleur te stellen ( ik verwachtte bijvoorbeeld dat hij eens in de week uit zichzelf even zou bellen, maar dat gebeurde niet...ik was het die altijd initiatief moest tonen)
Niets liever wil ik van deze man verlost worden, maar het is in mijn ogen onmogelijk. Ik blijf van hem houden, misschien van een schim uit het verleden, misschien van de leuke momenten die we gedeeld hebben, maar ik kan het niet achter me laten. Ik kan niet accepteren dat hij zo geworden is, dat hij me zo teleurstelt...ik kan mijn hoop niet laten varen in hem, bang dat ik dat laatste wat ik nog heb ..ook verlies.
__________________
0001010100010101010101111010110101010101011010101011110101101011110101 001010101001010101101010101010101010101111101001000101010101010101111100101
|