-/thriller\ verhaal- De broederschap

[wilco984]

Ik heb een begin gemaakt aan een verhaal. Ik vraag me af of het interessant genoeg is om verder te gaan.

Het begin van het jaar

Een hand met daarin een goed gevuld glas champagne steekt de lucht in. Gevolgd door alle andere aanwezige handen. Dit fenomeen gaat gepaard met een luide stem die uitroept: “Gelukkig nieuwjaar geachte gasten”. De spreker had de woorden nog niet uitgesproken en buiten vlogen de pijlen al de lucht in. Onder de begeleiding van gillende keukenmeiden sprak de spreker voort: “Het afgelopen jaar is voor U allen en voor mij persoonlijk een jaar geweest waarin we hebben gedaan wat het beste was voor onze vereniging. Het beste voor hetgeen wij wilden bereiken, we mogen zeer tevreden terugkijken op onze vorderingen in het plan wat bij lange na nog niet voltooid is, ik nodig U uit om u zelf volgend jaar weer volkomen in te zetten achter onze werkzaamheden. Nogmaals een heel goed nieuwjaar toegewenst”. Een daverend applaus gaf de spreker voldoening en erkenning voor de door hem gesproken woorden.

Overal in Bergensheim schoten de vuurpijlen met enorm lawaai en ondersteund door enorme kleurenspektakels de lucht in. De mensen bedienden zich perfect van het gebruik om elkaar een voorspoedig nieuwjaar te wensen. Een nieuwjaar wat voor meerdere mensen wel eens anders kon uitpakken dan men gewenst had. Een jaar waarin er niks meer terecht kwam van de gemaakte plannen. Ook niet van Hassid Chamshed, die enkele minuten nog op zijn knieen was gegaan om zijn vriendin ten huwelijk te vragen. Hij voorzag nu nog niet de grootste problemen die ooit op zijn pad waren gekomen. Hij had nu alleen maar zin om met zijn toekomstige vrouw het nieuwe jaar in te luiden.

Ergens afgezonderd op het platteland zaten mannen in zwarte pakken rond een tafel. Hun kaarten en overige toekomstplannen lagen op de tafel uitgespreid. Net had de voorzitter gesproken, als hij gelijk had, als hij waar kon maken wat hij had gezegd dan zou Bergensheim eindelijk zijn waardigheid krijgen die deze selecte groep mannen voor ogen hadden. Bergensheim zou het voorbeeld worden voor Nederland. Er moest alleen nog veel gebeuren voor het eindelijk zover was.

Het verlaten bospad naast het pand waar de bijeenkomst plaatsvind is niet langer meer verlaten. Enkele mensen van de sterke arm der wet verzamelen zich rond het gebouw. Door de ramen ziet agent Bouwer dat er 19 mensen aanwezig zijn. Hij wenkt naar zijn andere mannen en tezamen maken ze zich klaar om deze mensen de verassing van hun leven te bezorgen. “3, 2, 1”, gezamenlijk storten de mannen zich door alle mogelijke plekken naar binnen. De geweren vooruitgespreid. Een agent heeft de opdracht gekregen om op de wacht te blijven staan en voert deze taak uit zoals hem bevelen is. De overige agenten omcirkelen het groepje mannen.

De leider van de mannen staat op loopt op agent Bouwer af. “Daar blijven staan, kom niet verder”, hoort hij uit de mond van Bouwer terwijl Bouwer zijn wapen recht voor zich uit steekt. Op dat moment gaan dingen zo vlug dat niemand meer het besef heeft van wat er zich nu precies afspeelt. Agent Bouwer lost een schot op de leider van de groep, deze valt kreunend ter aarde. De andere mannen hebben de waarschuwing begrepen en houden afstand. Een van de mannen loopt toch naar voren.

Buiten is het koud. Jos houd zich warm door een paar keer met zijn voeten de grond te verlaten. Hij vraagt zich af wat er binnen gebeurd en besluit na een hoop lawaai gehoord te hebben binnen te kijken. Deze actie had hij niet moeten ondernemen. Binnengekomen ziet dat er minstens 4 van de 10 agenten op de grond ligt, zonder enig leven. De overige 6 worden vastgehouden door de 12 nog levende mannen. Jos blijft als versteend aan de grond staan als een van de mannen hem vastgrijpt. Op het moment dat de mannen het pand verlaten hoort Jos achter zich een kreunende stem. Agent Bouwer ontwaakt uit zijn eigen bloedplas en probeert de mannen te berispen voor de door hun gepleegde daad. Een van de mannen richt een geweer op het hoofd van agent Bouwer en een gesmoorde kreet is alles wat we nog ven hem horen.


Laat het me weten.. Let daarbij nog niet op spel en stijlfouten.

[Twijg]

Goed begin in ieder geval, je leid het verhaal goed in met de toespraak van die man.

Misschien kun je wat minder snel van personage wisselen, en de kleine stukjes wat langer en uitgebreider maken.
Het is voor de lezer zegmaar nogal verwarrend om steeds van personage te moeten wisselen, snap je?

Wat ik goed vind, is dat je die agenten laat in de positie zoals ze zijn, met de leider dood, en dat dan die jongen later ziet hoe het er aan toe is gegaan.
Misschien kun je het stukje van de moord/overval iets, langer maken. Wat meer details, misschien zels gesprekken tussen agent en mannen.

Verder vind ik het een goed verhaal, spannend, en je schrijfstijl vind ik prettig om te lezen.
Ben wel benieuwd hoe het nu verder gaat!!

[wilco984]

Ik zal ergens deze week een vervolg erop schrijven en daarbij het eerste deel verbeteren!