mijn oom en ik......Iemand lees dit aub

[HelpMePlease]

even ter inleiding, ben net terug uit Amerika, ben daar 3 weken verbleven bij mijn oom C. en mijn Tante X. hier een verhaal.....


Oke hier een verhaal over C. Heel moeilijk uit te leggen maar vanaf dat ik hem zag, zag ik hem heel anders dan vorige keren. Ik vond hem heel leuk en ja, klinkt raar maar aantrekkelijk. Ik schaamde me daar een beetje voor omdat hij natuurlijk 42 is en de man van tante X. Mijn oom. Beetje gênant.

Maar we zaten vaak samen in de spa en dan konden we heel goed praten, we konden ook ontzettend lachen en hadden veel humor, ook viel het me op dat we heel vaak naar elkaar keken en dan naar elkaar lachte of juist snel wegkeken, en in de avonden bleven we vaak samen op tv kijken naar de olympische spelen en praten dan heel veel met elkaar. Ik voelde altijd een soort aantrekkingskracht tussen hem en mij maar dacht serieus dat het aan mij lag, hij was namelijk onwijs gelukkig met tante X, een oudere veel oudere vrouw en ik was maar zijn nichtje van bijna 20. Vond hij vast gewoon leuk en kon het daar goed mee vinden als oom/nichtjes, meer niet.

Maar we begonnen aan onze trip naar Las vegas en ik merkte dat ik het prettig vond om bij C in de buurt te zijn. Ik probeerde dan ook zoveel mogelijk met hem op te trekken, ging met hun mee hotels bezichtigen en oma en G gingen dan winkelen. Ik vond het prettig om bij hem in de buurt te lopen, naar hem te kijken, te lachen en gewoon zijn aanwezigheid te voelen. Ik baalde daar best van omdat ik dacht ‘Jeetje doe eens normaal hij is getrouwd met de zus van je oma, tante X en zij is over de 60 denk je nou echt dat hij jou ook ziet zitten?’ maar hij keek vaak naar me, lachte, knipoogte, gaf op een bepaalde manier extra aandacht. Dus ik twijfelde vaak.

Na las vegas reden we door naar Virginia waar C, tante X en ik op 1 kamer sliepen. Ik voelde toen meer aantrekkingskracht, ik voelde het gewoon en dacht dat hij dezelfde gevoelens misschien voor mij zou hebben. Op een avond kregen G en ik ruzie zoals eerder beschreven en C was degene die toen constant naar mij keek en met zijn ogen zei ‘het is goed’ en een knipoog gaf. Op dat moment voelde ik iets heel raars, iets wat ik nooit meer zou vergeten, een gevoel van ‘ik begrijp jou’. Toen in Virginia ben ik weer met hun overal mee naar toe geweest en weer voelde het zo goed voor mij om bij C in de buurt te zijn. Helaas leek het niet echt wederzijds, ik bedoel hij keek wel vaak, en gaf veel aandacht, maar waarschijnlijk gewoon als nichtje. Want als we samen in de spa zaten of ergens waren bleef hij altijd aandacht geven aan Tante X. Altijd haar erbij roepen en alles, dan dacht ik ‘jeetje je bent 16 jaar met dat mens, dan komt eens in de 5 jaar je nichtje uit Holland, kun je daar dan niet even alleen mee zijn?’ nee dacht ik, dus hij zag me niet zitten. Dacht ik.

Toen we naar San Fransisco gingen sliepen we met zijn allen op 1 kamer. Ik vond dat heel prettig aangezien ik dan zon beetje 24 uur met C zat. Op dat moment voelde ik echt constant aantrekkingskracht en de drang om bij hem in de buurt te willen komen werd groter en groter. Als ik in de ochtend wakker werd zat C vaak op het bed naar me te kijken zag ik, stiekem door de lakens heen. Als ik dan keek lachtte hij lief of gaf een knipoog. Ik wist zeker dat ik iets voelde tussen ons. Dat werd steeds erger, dat moet hij ook gevoeld hebben.

Op een avond hebben we ook leuk gespeeld, we gingen kaarten en hij leerde mij trucjes en we hebben toen echt onwijs gelachen gewoon. Vanaf toen klikte het echt helemaal gewoon tussen ons. Toen we op de terugweg bij me nichtje bleven slapen voelde ik een soort afstand, toen ik de volgende ochtend wakker werd stond hij alleen op het balkon ik ging naar hem toe om te praten. We praten over dat ik echt niet weg wou en dat ik niet naar school wou en over van alles en nog wat. Ik vond hem zo leuk, zo aantrekkelijk en zo ja…..had het gevoel dat hij dat ook had maar bedacht me dan weer dat hij 42 was en gelukkig met tante X, dus ik ging weg en ging een eindje lopen.

Ik ging een tijdje met de man van me nichtje praten en opeens kwam C dat we weggingen. Ik moest huilen want ik vond het op de 1 of andere manier vreselijk.

Teruggekomen bij hun thuis gingen C en ik in de spa, G zat er ook maar ik voelde dat C haar ook weg wou hebben. Ze ging ook weg en C en ik bleven een hele tijd alleen in de spa en hadden weer ontzettende lol. Op een gegeven moment werden we heel serieus en zei hij dat hij mij begreep en een heel speciaal meisje vond, en dat hij wist dat ik wat met mijn leven kon doen. Hij begon ook over zijn vader die 2 maande geleden is gestorven en zei dat hij daar met niemand over sprak. Het gesprek werd heel intiem en ik voelde me zo aangetrokken tot hem. Op een gegeven moment gingen we ook stoeien dan zei ik ‘C is weak’ en dan ging hij mij pakken, gingen we doen wie sterker was echt zo leuk was dat. We werden toen vrij handtastelijk. We bleven volgens mij net iets te lang alleen in de spa want Tante X kwam beetje pissed naar buiten van ‘I could use some help’ Ik dacht ‘shit, toch opvallend’. Vanaf die avond ging C niet uit mijn hoofd, ik voelde gewoon dat hij hetzelfde moest voelen voor mij maar dat was onmogelijk…….

De volgende dag, de laatste dag gingen we uiteten bij Panda buffet. C keek hele tijd naar mij en ik naar hem, ik wist namelijk dat ik de volgende dag weg zou gaan en ik wist dat hij dat ook jammer zou vinden, maar ja, hij vond het gewoon jammer, maar ik vond het vreselijk. Want ik zou C vreselijk missen, hoelang zou het duren voor ik weer naar Amerika zou gaan? 2 jaar? 5 jaar? 8 jaar?

Toen we het restaurant verlieten en thuiskwamen ging C zonder iets te zeggen zomaar weg met de auto, tanken zeiden ze. G en ik gingen in de spa, ik hoopte zo dat C nog zou komen maar hij bleef weg, na een half uur nog geen C, na een uur nog steeds geen C, na anderhalf uur zag ik het licht in zijn slaapkamer uitgaan. Ik dacht dat hij niet zomaar naar bed zou gaan, hij zei altijd ‘Good night’ en ging nooit zomaar weg, niks voor hem. Maar toen ik uit het water kwam zag ik alleen tante X op de bank zitten. ‘C is al naar bed’ zei ze stug. Ik snapte er niks van, dacht dat hij kwaad was. Ik vond het zo jammer omdat dit de laatste avond was dat we samen konden zijn in de spa of waar dan ook. Ik baalde en ging slapen, ik kon niet slapen die nacht, dacht alleen aan C. Morgen ben ik echt weg dacht ik de hele tijd. Vreselijk…

De volgende dag stonden we allemaal vroeg op want we moesten 12 uur naar airport. C was hele tijd alleen in de tuin bezig en hij was zich aan het afzonderen. In plaats van dat hij ons hielp of met ons praatte zonderen hij zich constant af. Ik snapte er niks van, hij deed koel en schuw. Ik liep naar hem toe in de tuin en vroeg op de man af wat er was, ik zag dat hij verlegen werd en ergens meezat. Hij lachte heel lief. Ik vroeg hem waarom hij gisteravond opeens naar bed was gegaan zonder iets te zeggen. Hij zei alleen maar dat hij heel erg moe was. Ik vroeg hem of hij boos was en steeds zei hij ‘No not mad’ met de nadruk op ‘mad’ dus moest er iets anders zijn. Maar hij gaf geen duidelijk antwoord. Hij zei alleen op een gegeven moment ‘Its just…Im really gonna miss you’. Ik zei dat ik hem ook erg zo missen. We gingen even zitten in de tuin en praten nog een hele tijd met elkaar, dat we elkaar zouden missen, en dat ik niet weg wou gaan, er hing een hele verdrietige sfeer, maar ik wist diep van binnen dat hij hetzelfde voelde voor mij als ik voor hem.

Op een gegeven moment liep ik naar binnen en kreeg om iets ruzie met oma, ik kreeg een woede aanval en smeet met de deur. C liep later naar binnen maar ik smeet de deur dicht. Toen ik de koffer naar de auto bracht in de garage stond hij daar in te laden. We waren alleen. Hij wenkte dat ik moest komen en zei in het engels ‘I want you to sit in the midlle, and when you feeling sad I want you to look at me in the mirror’ okay? Ik zei dat dit goed was, vond het vreemd, maar goed. Ik wou namelijk niet weg daar, dus iedere blik, aanraking, of woord van C vond ik geweldig.

In de auto hebben we bijna 1 uur lang constant oogcontact gehad in de auto. Vond het op een gegeven moment heel vreemd omdat ik echte spanning voelde. Het ging de hele rit zo door en ik praatte tegen hem met mijn ogen en zei dingen als ‘C ik wou echt dat het kon, maar het kan niet, je hebt tante X, maar ik wil je echt, ik zal je vreselijk missen, I love you’ Alsof hij dat snapte keek hij op zo’n manier terug. We reden een uur, hoe langer we reden hoe meer ik steeds voor hem ging voelen en hem ging missen.

Toen we op airport waren keken we elkaar de hele tijd aan, we wouden beide met elkaar spreken maar de familie stond steeds om ons heen. Op een gegeven moment waren we eindelijk alleen en hij was doodstil maar keek constant, ik vroeg ‘Are you a little sad?’ hij zei ‘But ouf course aren’t you?’ We begonnen weer te praten en hij zei opeens ‘You know in the car, I talked to you with my eyes, everything I wanna to say you I said’ ik zei ‘yeah me to, but things like this, you can only say with your eyes, not in real’ toen zei C ‘Yeah thats true, that really true’ We zeiden steeds dat we elkaar zouden missen en ik wist nu bijna zeker dat het niet echt normaal was, de manier waarop we steeds naar elkaar keken en hoe vaak we in 2 uur gezegd hadden dat we elkaar zouden gaan missen. Het afscheid was moeilijk voor me, ik zei ‘Im gonna miss you’ hij zei ‘me to’. Toen we door de gate gingen en ik hem langzaam tussen de mensen zag verdwijnen had ik het gevoel alsof ik mijn hart daarachter liet. Ik voelde me zo vreselijk intens verdrietig.

In het vliegtuig dacht ik constant aan C, ik dacht alleen maar aan zijn blik in de auto, aan zijn stem, zijn woorden, onze gesprekken in de spa en ik dacht constant, als ik thuis ben ga ik hem mailen als ik thuis ben ga ik hem mailen! Ik viel in het vliegtuig in slaap en droomde over C, toen ik wakker werd dacht ik, ja je moet het nu toegeven, je bent verliefd op C. Raar maar waar….

Toen ik thuiskwam was het eerste wat ik deed C mailen, ik mailde dat we goede vlucht gehad hadden, maar vooral dat ik hem nu al mistte en vroeg wat hij bedoelde met de woorden vlak voordat ik instapte. Ik hoopte dat hij snel terug zou mailen, ik ging 7 uur savonds naar bed en 10 uur werd ik wakker en meteen ging ik mail checken. C had gemaild ik was helemaal opgewonden. Ik had een normaal mailtje verwacht maar tot mijn grote schrik was het een superlang mailtje waarin hij bekende dat hij de afgelopen 3 weken erg verliefd op mij was geworden. Dat hij op dit moment alleen nog maar aan mij dacht en zich vreselijk schuldig voelde tegenover mijn tante.

We hebben dus constant heen en weer gemaild en hadden t constant erover dat t onmogelijk was, hijs 42, ik 20. maar afgezien daarvan, hij heeft met mijn tante nota bene, voor 16 jaar. En hij zei 'I can just leave her, we have to think about this very seriously, These feelings are very important for me, but so are you and our family' Hij wilt niemand pijn doen, maar onze gevoelens onderdrukken kan ook niet.

Het is wel heel serieus voor hem, omdat hij meteen zei 'I cant bettray tante X' en dat het niet meer kon worden dan t nu was, dat we wel hele goede vrienden zouden worden in de toekomst. en dat hij het ook anders had gewild.

wat ik wel vreemd vind is dat hij haar niet wil bedriegen maar intussen wel met mij mailt. hij was vrij op zaterdag maar ging speciaal naar kantoor toe om met mij te mailen. En hij vind dat we serieus moeten denken hierover.

klinkt hele drastisch maar als het aan mij ligt ga ik daar zo wonen, en met hem trouwen. hij voelt zo goed, zo veilig.

wat raden jullie mij aan en hoe denken jullie erover? en wat is jullie indruk van hem?

please help me, dit is zooooo vreselijk verrot.

ik ga het verhaal nu lezen dus mijn reactie staat er rond middernacht wel

[Signy]

Jij valt steeds op mannen waarbij het niet kan he... (zie dat andere topic met je baas)

Ik vind dat je veeeeel te hard van stapel loopt en volgens mij ben jij zo'n meisje dat erg snel verliefd wordt (no offence). Ik zou er niet aan beginnen. Waarom??

- je OOM!
- hij is getrouwd
- de leeftijd
- Amerika
- het is te vaag...

[Boeing 747-400]

Niet lullig bedoeld ofzo, maar als ik zo eens door jou geposte topics lees, lijkt het wel of je problemen of moeilijke dingen aantrekt

Maar goed, wat ik ervan vind? Ik vind het vooral een lang verhaal, en eigenlijk ook wel een beetje raar. Is die oom aangetrouwde familie, of is die oom echt familie? Het lijkt me vrij lastig worden, jullie wonen ver uitelkaar, jullie verschillen veel in leeftijd en bovendien denk ik dat er binnen de familie niet al te positief gereageerd zal worden als een nichtje haar oom 'inpikt' van haar tante...

Wat heeft hij je allemaal te bieden? Is het überhaupt wel de moeite waard? Ben je wel echt verliefd, of is het alleen de spanning, van 'het eigenlijk niet kunnen' dat het leuk voor je maakt?

Tsja, persoonlijk vind ik het eigenlijk helemaal niet kunnen, doordat het je oom is, en door het grote leeftijdsverschil. Alleen ja, je moet doen wat je hart je zegt te doen. Er zijn vast wel gekkere dingen gebeurd op aarde.

[HelpMePlease]

Signy schreef op 29-08-2004 @ 22:03 :
Jij valt steeds op mannen waarbij het niet kan he... (zie dat andere topic met je baas)

Ik vind dat je veeeeel te hard van stapel loopt en volgens mij ben jij zo'n meisje dat erg snel verliefd wordt (no offence). Ik zou er niet aan beginnen. Waarom??

- je OOM!
- hij is getrouwd
- de leeftijd
- Amerika
- het is te vaag...

waarom loop ik te hard van stapel? en waarom loopt hij niet te hard van stapel?

hij is mijn oom ja, maar aangetrouwd, en dan van mijn oudtante

de leeftijd maakt mij niet uit, ik val op karakter.

en waarom is het te vaag?

en amerika? ik ga daar wonen....zei ik al vanaf dati k 4 was dus.

[HelpMePlease]

Boeing 747-400 schreef op 29-08-2004 @ 22:05 :
Niet lullig bedoeld ofzo, maar als ik zo eens door jou geposte topics lees, lijkt het wel of je problemen of moeilijke dingen aantrekt

Maar goed, wat ik ervan vind? Ik vind het vooral een lang verhaal, en eigenlijk ook wel een beetje raar. Is die oom aangetrouwde familie, of is die oom echt familie? Het lijkt me vrij lastig worden, jullie wonen ver uitelkaar, jullie verschillen veel in leeftijd en bovendien denk ik dat er binnen de familie niet al te positief gereageerd zal worden als een nichtje haar oom 'inpikt' van haar tante...

Wat heeft hij je allemaal te bieden? Is het überhaupt wel de moeite waard? Ben je wel echt verliefd, of is het alleen de spanning, van 'het eigenlijk niet kunnen' dat het leuk voor je maakt?

Tsja, persoonlijk vind ik het eigenlijk helemaal niet kunnen, doordat het je oom is, en door het grote leeftijdsverschil. Alleen ja, je moet doen wat je hart je zegt te doen. Er zijn vast wel gekkere dingen gebeurd op aarde.

ja heb soms ook t gevoel dat ik alle moeilijke dingen aantrek.

maar hijs aangetrouwd, getrouwd met de zus van mijn oma, hij heeft een 28 jaaro udere vrouw.......en nu valt ie op een meisje van 20...

ik weet dat de familie raar zal reageren maar stel dat dit zo lang blijft, dan zou ik t evengoed doen. Ik ben echt verliefd ja, ik wil constant bij hem zijn al vanaf de eerst dag dat ik hem zag. Het leeftijdsverschil boeit ons niet......

[Luna]

Ik zou nu niet als een kip zonder kop in een relatie storten. Denk er eerst lang en goed overna. Misschien zakt het gevoel wel snel weg en zit je daar in amerika, getrouwd met een oude man.
Ja, verder kan ik niet zoveel tips geven denk ik. Ik heb echt geen idee, het enige wat jij kunt doen is er heeeeelheel goed overna denken.
Dit klinkt trouwens bijna wel als een onmogelijke liefde..

[Boeing 747-400]

HelpMePlease schreef op 29-08-2004 @ 22:08 :
ik weet dat de familie raar zal reageren maar stel dat dit zo lang blijft, dan zou ik t evengoed doen. Ik ben echt verliefd ja, ik wil constant bij hem zijn al vanaf de eerst dag dat ik hem zag. Het leeftijdsverschil boeit ons niet......

Je wilt constant bij hem zijn...maar hoe kan dat? Hij woont in Amerika, heeft daar een baan en een sociaal leven. Jij hebt dat alles hier, in Nederland. Zoiets kun je niet zomaar opgeven. Bovendien, hoe serieus zijn zijn gevoelens? Is het voor hem ook niet alleen de spanning van 'het 20-jaar jongere meisje' ? En de spanning van het mailen zonder dat zijn vrouw het merkt?

Natuurlijk kun je zeggen dat het leeftijdsverschil je niet boeit, maar realiseer je goed dat als hij met pensioen gaat, jij misschien nog bezig bent met het klimmen naar de top van je carrière...

Ik zou er echt heel goed overnadenken of het alle problemen, die je ongetwijfeld gaat krijgen, waard zijn.

Sja, het is je oom, hij woont in amerika, hij is getrouwd, hij is 22 jaar ouder, hij is familie, sneu gezegd; het wordt niets.
En denk jij dat jouw familie het je in dank zal afnemen als jij met hem een relatie begint? Ook dat denk ik.
Probeer het te vergeten, ga een relatie als oom en nichtje op bouwen, niet als verliefde stellen. Dat werkt toch niet.
En ja, de liefde is hard.

[Dzjes]

Denk er zeker en vast toch eens goed over na. De reacties die je zal krijgen op deze relatie zullen niet altijd even vriendelijk en mals zijn. Wil je dit echt ,en vooral.. zie je echt een toekomst met je oom..? (djeez.. je oom.. je kent hem al sinds kind, en je vindt het totaal niet raar om een relatie met hem aan te gaan?)
Uit je verhaal maak ik op dat de aantrekkingskracht groot is, let er toch maar op dat hij uiteindelijk niet terug voor je (oud)tante kiest. Je weet nooit natuurlijk , het zou goed kunnen dat hij uiteindelijk tot de conclusie komt dat hij toch nog teveel van je tante houdt. Je zou echt zeker van elkaar moeten zijn, en dan heb je nog eens het probleem dat hij in Amerika woont.
Denk er toch nog maar eens goed over na, alles kan lukken natuurlijk, maar dit vind ik nogal erg drastisch allemaal.

[HelpMePlease]

Luna schreef op 29-08-2004 @ 22:08 :
Ik zou nu niet als een kip zonder kop in een relatie storten. Denk er eerst lang en goed overna. Misschien zakt het gevoel wel snel weg en zit je daar in amerika, getrouwd met een oude man.
Ja, verder kan ik niet zoveel tips geven denk ik. Ik heb echt geen idee, het enige wat jij kunt doen is er heeeeelheel goed overna denken.
Dit klinkt trouwens bijna wel als een onmogelijke liefde..

nee natuurlijk stort ik me niet zomaar in een relatie. IK weet gewoon niet wat ik moet. Wat vind je nou van hem dat hij dit doet?

[HelpMePlease]

Mushu schreef op 29-08-2004 @ 22:25 :
Sja, het is je oom, hij woont in amerika, hij is getrouwd, hij is 22 jaar ouder, hij is familie, sneu gezegd; het wordt niets.
En denk jij dat jouw familie het je in dank zal afnemen als jij met hem een relatie begint? Ook dat denk ik.
Probeer het te vergeten, ga een relatie als oom en nichtje op bouwen, niet als verliefde stellen. Dat werkt toch niet.
En ja, de liefde is hard.

ja maar het is een aangetrouwde oom, had dus net zo goed een gewone man kunnen zijn. Ja hij is getrouwd maar hoevaak gaan mensen tegenwoordig wel niet scheiden omdat ze verliefd worden op een ander? EN mijn familie zal t niet in dank afnemen nee, Im sure for that, maar dat deden ze ook niet toen mijn tante een 23 jaar oudere man trouwde, uiteindelijk respecteren ze je wel, en dat is een zaak voor later. het gaat nu om hoe serieus mijn gevoelens zijn voor hem, en hoe serieus zijn gevoelens voor mij.

en hij zegt zelf, you can do with you life what you want, but only if you want'.

[HelpMePlease]

Dzjes schreef op 29-08-2004 @ 22:43 :
Denk er zeker en vast toch eens goed over na. De reacties die je zal krijgen op deze relatie zullen niet altijd even vriendelijk en mals zijn. Wil je dit echt ,en vooral.. zie je echt een toekomst met je oom..? (djeez.. je oom.. je kent hem al sinds kind, en je vindt het totaal niet raar om een relatie met hem aan te gaan?)
Uit je verhaal maak ik op dat de aantrekkingskracht groot is, let er toch maar op dat hij uiteindelijk niet terug voor je (oud)tante kiest. Je weet nooit natuurlijk , het zou goed kunnen dat hij uiteindelijk tot de conclusie komt dat hij toch nog teveel van je tante houdt. Je zou echt zeker van elkaar moeten zijn, en dan heb je nog eens het probleem dat hij in Amerika woont.
Denk er toch nog maar eens goed over na, alles kan lukken natuurlijk, maar dit vind ik nogal erg drastisch allemaal.

nee ik ken hem pas vanaf me 12de omdat ik voor die tijd nooit naar amerika ging. ik ben ook heel bang voor de reacties van de familie en hij ook, daarom houden we het ook zo errug geheim. En ik zie hem niet echt als mijn 'oom'. Omdat mijn tante al zo oud is en hij er atlijd zo jong naastliep, leek hij net haar zoon ofzo. Zeker deze vakantie zag ik t leeftijdsverschil hele erg en vond ik hem helemaal niet mijn oom.

Hij houdt onwijs veel van mijn tante en hij is erg gelukkig met haar, heeft ie gemaild. Maar waarom wordt ie dan verliefd op mij? dan zit er iets mis in je relatie. Hij is er erg serieus mee bezig en zegt dat we beide goed na moeten denken over wat we voelen, en dat hij haar niet zomaar kan verlaten.

kijk, dan zijn zijn gevoelens toch best serieus als hij meteen over haar verlaten praat? wat vind je dan van hem?

[Talon]

Ik heb het gelezen,
en snap niet dat je zoiets post.
Je komt over als een domme goedgelovige koe.
Gewoon al serieus nadenken over iets beginnen met die man is al verkeerd.
En als je dan nog eens post dat je al vanaf je vierde roept dat je daar gaat wonen.. Dat zegt mij al voldoende over wat voor een type jij bent.

[HelpMePlease]

Talon schreef op 29-08-2004 @ 23:38 :
Ik heb het gelezen,
en snap niet dat je zoiets post.
Je komt over als een domme goedgelovige koe.
Gewoon al serieus nadenken over iets beginnen met die man is al verkeerd.
En als je dan nog eens post dat je al vanaf je vierde roept dat je daar gaat wonen.. Dat zegt mij al voldoende over wat voor een type jij bent.

of misschien zegt t iets over jou dat jij mij een domme koe noemt omdat je zon verhaal als dit leest? je weet niet wat ik voel, je weet niet wat hij voelt, dus hoe kun je mij dom noemen? Knap dat jou dit voldoende zegt over hoe ik ben, dit is misschien maar een halve procent van hoe ik ben, knap hoor. Je mag me vertellen waarom het stom is dat ik er uberhaupt over nadenk, een toekomst tussen hem en mij?


Ik snap best dat mensen op een bepaalde manier gaan reageren na zon verhaal als dit gelezen te hebben, maar dat je dan meteen voor dom uitgemaakt wordt. Het heeft helemaal niks met domheid te maken. Erg bekrompen.

[Balance]

Stel: hij verlaat zijn vrouw. Wat dan?

- Jij woont nog altijd in Nederland, hij in Amerika (je mag dan wel van plan zijn daar heen te gaan, maar dat is voorals nog niet de situatie).
- Je familie zal jou als verrader zien. Ik weet niet of je overige familiebanden ook zo goed zijn, maar dit kan nog wel eens gigantisch veranderen.
- Jullie kunnen openlijk voor jullie liefde uitkomen, dus de spanning die daar in Amerika aanwezig was zal snel over zijn, want zo te lezen werd die juist gecreëerd door het feit dat het niet kan en niet mag.
- Je bent bij/met hem op vakantie geweest: dan zie je een persoon heel anders dan normaal. Alles is leuk, wordt geregeld, men is vrolijk, geen verplichtingen of stress. Je kent hem maar amper zoals ie werkelijk is. Wat als ie straks tegenvalt? Dan heb je wel een huwelijk gebroken!
- Hij is 42 en wordt langzaam ouder. Beperkingen zullen komen, terwijl jij juist begint te bloeien.

Nou ja, volgens mij flink wat redenen om er niet aan te beginnen.

[HelpMePlease]

Balance schreef op 30-08-2004 @ 00:36 :
Stel: hij verlaat zijn vrouw. Wat dan?

- Jij woont nog altijd in Nederland, hij in Amerika (je mag dan wel van plan zijn daar heen te gaan, maar dat is voorals nog niet de situatie).
- Je familie zal jou als verrader zien. Ik weet niet of je overige familiebanden ook zo goed zijn, maar dit kan nog wel eens gigantisch veranderen.
- Jullie kunnen openlijk voor jullie liefde uitkomen, dus de spanning die daar in Amerika aanwezig was zal snel over zijn, want zo te lezen werd die juist gecreëerd door het feit dat het niet kan en niet mag.
- Je bent bij/met hem op vakantie geweest: dan zie je een persoon heel anders dan normaal. Alles is leuk, wordt geregeld, men is vrolijk, geen verplichtingen of stress. Je kent hem maar amper zoals ie werkelijk is. Wat als ie straks tegenvalt? Dan heb je wel een huwelijk gebroken!
- Hij is 42 en wordt langzaam ouder. Beperkingen zullen komen, terwijl jij juist begint te bloeien.

Nou ja, volgens mij flink wat redenen om er niet aan te beginnen.

dank je, aan jouw advies heb ik wat zonder dat je uitmaakt voor alles en nog wat. Mijn familie zal mij als verrader zien, dat weet ik en dat zou ik ook heel errug vinden, maar stel dat onze verliefdheid jaren aanhoudt en je verlangt echt naar elkaar, moet je het dan maar onderdrukken omdat de familie t niet aanstaat? dat voor de liefde uitkomen zit wat in, het mocht nu niet en was spannend, maar ana de andere kant was t dat zeker niet alleen. Het ging niet zozeer om spanning en 'niet mogen' alleen. het was echte aantrekkingskracht vanwege het karakter en de lol die we samen hadden, en het was niet zo dat als niemand keek we stiekem iets gingen doen, want we wisten t toen nog niet eens van elkaar. Ja op vakantie is alles mooi, I know that, maar ik ken hem ook van een hele andere kant, de familie kent hem goed, ik heb heel veel over hem gehoord en ken hem niet alleen van de mooie leuke kant, ik kan zin zwakke kanten, heeft hij me zelf ook verteld, hij kent ook mijn minpunten die ik genoeg heb laten zien op vakantie. En dan even iets, Ik breek nooit hun relatie, dat zal altijd hij of zij doen, ik kan dat niet voor hun doen. En het leeftijdsverschl ik weet t......

dit is heel moelijk voor me, ik ga naar bed, al weet ik nu dat ik niet kan slapen, dit zit zo vreselijk in me hoofd, het is nu kwart voor 4 smiddags in Amerika, vraag me af wat hij aan t doen is, vast gezelling in gesprek met ze vrouw. Hoewel dat betwijfel ik, hij schreeuf in de mailtjes dat hij de hele dag aan me denkt en me errug mist, en dat hi jspeciaal naar kantoor kwam op een dag dath ij vrij was om mij te mailen.

zijn gevoelens zijn volgens mij serieus.....

[EkiaM]

btje herkenning hier..
ik heb een tijdje lang ook gehad dat ik een oom van me (ook aangetrouwd) erg graag zag. ik kon goed met hem lachen en zag hem graag. iedere keer als ik hem zie geven we elkaar een dikke knuffel en is het erg gezellig.
toen gingen we op een gegeven moment zeilen. hij en mn ouders en ik reden naar friesland ergens. op de boot waren twee tweepersoonsbedden voor ons, dus ik lag met hem in een tweepersoonsbed. we hadden wel allebei een slaapzak. we lagen wel dicht tegen elkaar en aaiden elkaar over de handen en door het haar. ook gaf hij kusjes op mn handen. - nu ik het type klinkt het ineens veel meer dan het in mijn hoofd was -
ik was hier een tijdje best over in de war. ik mocht hem erg graag, maar niet op die manier.
nu heb ik een tijd afstand van hem genomen. het is nu beter voor mn gevoel. als ik hem zie krijgt hij wel de knuffel, meer uit traditie. gewoon gezellig.
misschien is dit voor jou ook beter. de afstand is er al. nu nog wat minder mailen en je op andere dingen concentreren. binnenkort weer naar school waarschijnlijk, iets meer afleiding zal helpen. want iets met hem beginnen is geen optie. (vind ik dan)
succes ermee.

xm

[miro]

Tuurlijk verlaat hij zijn vrouw niet voor jou. Hij is al 16 jaar samen met haar, heeft samen iets opgebouwd in Amerika. Dan denk jij dat ie na 3 weken met jou dat gaat weggooien?Alles weggooien voor een nichtje van 22 jaar jonger.... Ik denk het niet. Ik denk dat je wat realistischer moet worden en dingen nuchterder moet bekijken, dat zou je een hoop problemen schelen.

[luchtballon]

eh... al je verhalen worden een beetje ongeloofwaardig, eigenlijk.

wtf? Eerst dat met die getrouwde baas van jou en nu met je getrouwde oom? Ik weet het niet hoor.. Ik heb het nog niet doorgelezen, maar wou het alvast ff zeggen. Als het uit de hand loopt met dit soort topics kom je erg ongeloofwaardig over. Ik heb heel serieus op je vorige topic gereageerd en alles gelezen, maar nu ga ik hier eerst eens een tijdje over nadenken.

[Luna]

HelpMePlease schreef op 29-08-2004 @ 23:17 :
nee natuurlijk stort ik me niet zomaar in een relatie. IK weet gewoon niet wat ik moet. Wat vind je nou van hem dat hij dit doet?

wat ik van hem vind..? Ik ken hem niet, ik heb alleen jouw verhaal gelezen en daaruit kan ik concluderen dat jullie wel echt gek op elkaar zijn. Van hem vind ik het trouwens wel onverantwoordelijk om na een huwelijk van 16 jaar er zomaar vandoor te gaan met het 20 jaar jongere nichtje van zn vrouw, die hij net 3 weken kent en die bovendien aan de andere kant van de wereld woont. Ik bedoel, wie weet flikt hij dit bij jou ook over 10 jaar en dan zit je daar in amerika..
Voor hetzelfde geldt worden jullie samen heel gelukkig. Maar ik zou eerst maar eens een paar maanden met hem mailen en nadenken, ik bedoel, de situatie is nou niet ideaal om halsoverkop naar amerika te verhuizen..

[Anadyomenè]

Alicia Silverstone schreef op 30-08-2004 @ 13:05 :
wtf? Eerst dat met die getrouwde baas van jou en nu met je getrouwde oom? Ik weet het niet hoor.. Ik heb het nog niet doorgelezen, maar wou het alvast ff zeggen. Als het uit de hand loopt met dit soort topics kom je erg ongeloofwaardig over. Ik heb heel serieus op je vorige topic gereageerd en alles gelezen, maar nu ga ik hier eerst eens een tijdje over nadenken.

Ja en daarvoor al iets met een ex en een aanrandig en helderziendheid en hmm... best bijzonder allemaal . Ik oordeel verder niet.

[evanescence]

Signy schreef op 29-08-2004 @ 22:03 :

Ik vind dat je veeeeel te hard van stapel loopt en volgens mij ben jij zo'n meisje dat erg snel verliefd wordt (no offence). Ik zou er niet aan beginnen.

idem

dit klinkt beetje als een opvlieging ofzo

[ExVaal]

Mooi verzonnen! Echtwaar, je zou schrijfster moeten worden!

[Balance]

HelpMePlease schreef op 30-08-2004 @ 00:43 :
maar stel dat onze verliefdheid jaren aanhoudt en je verlangt echt naar elkaar, moet je het dan maar onderdrukken omdat de familie t niet aanstaat?

stel dat je nu overhaaste beslissingen neemt en het gevoel is na een paar maandjes dusdanig verminderd dat het eigenlijk een soort vakantieliefde is geweest?

stel...

[Anadyomenè]

Kheb eens wat zitten rondsnuffelen en kwam iets tegen dat me toch opviel. Beetje vreemd als je sinds je vierde in Amerika wil gaan wonen en geen Engels verstaat

HelpMePlease
20V - Lid

gepost op 20-03-2004 @ 01:19

--------------------------------------------------------------------------------
ja linda krijg ik ook les van, linda rands bedoel je toch? Dies wel tof, alleen superirri dat ze af en toe de hele tijd int engels praat, dan gaat ze zo snel dat ik er geen hout meer van begrijp soms. verder is ze wel lief. nancy is altijd gestresst, maar wel aardig verder. en ik krijg dansles van Cora op het moment, vorig blok van james. ik vond cora echt te cool gewoon! haha


________________
Wat heb je aan mensen die je alleen kunt benaderen met de juiste woorden?

[*$tylo*]

Denk er rustig over na. Overhaast het niet. Succes

[little nemo]

tssk...waarom zou je zoveel moeite doen voor een ouwe vent 10 000 km verderop waar je dan toevallig verliefd op bent terwijl het echt 100% zeker is dat je dichter in de buurt ook nog wel een jongen (of man van 40 whatever) tegen gaat komen, ook al duurt dat misschien nog even. als je daarheen gaat voor die kerel ben je echt te naief want dat gaat nooit werken

[HelpMePlease]

Alicia Silverstone schreef op 30-08-2004 @ 13:05 :
wtf? Eerst dat met die getrouwde baas van jou en nu met je getrouwde oom? Ik weet het niet hoor.. Ik heb het nog niet doorgelezen, maar wou het alvast ff zeggen. Als het uit de hand loopt met dit soort topics kom je erg ongeloofwaardig over. Ik heb heel serieus op je vorige topic gereageerd en alles gelezen, maar nu ga ik hier eerst eens een tijdje over nadenken.

ik kan me voorstellen dat dit voor sommige ongeloofwaardig overkomt, maar geloof me het is waar.Ik zou echt niet zomaar verhalen gaan lopen verzinnen, lekker tijdverspilling denk. heb t echt wel druk genoeg met andere dingen. Het is echt waar en ik zit ermee, en ik waardeer het serieus dat je serieus op me reageert. Dit verhaal is echt waar, het is aan jou of je t gelooft of niet.

[HelpMePlease]

Anadyomenè schreef op 30-08-2004 @ 13:56 :
Ja en daarvoor al iets met een ex en een aanrandig en helderziendheid en hmm... best bijzonder allemaal . Ik oordeel verder niet.

ik weet zelf ook wel dat het lijkt alsof ik al die moeilijke en extreme dingen aantrek. En bijzonder vind ik t niet, vind t bijzonder vervelend dat wel. Van mij mag je oordelen zolang ik maar weet dat alles wat ik hier neer zet waar is.

[HelpMePlease]

Anadyomenè schreef op 30-08-2004 @ 14:43 :
Kheb eens wat zitten rondsnuffelen en kwam iets tegen dat me toch opviel. Beetje vreemd als je sinds je vierde in Amerika wil gaan wonen en geen Engels verstaat

HelpMePlease
20V - Lid

gepost op 20-03-2004 @ 01:19

--------------------------------------------------------------------------------
ja linda krijg ik ook les van, linda rands bedoel je toch? Dies wel tof, alleen superirri dat ze af en toe de hele tijd int engels praat, dan gaat ze zo snel dat ik er geen hout meer van begrijp soms. verder is ze wel lief. nancy is altijd gestresst, maar wel aardig verder. en ik krijg dansles van Cora op het moment, vorig blok van james. ik vond cora echt te cool gewoon! haha


________________
Wat heb je aan mensen die je alleen kunt benaderen met de juiste woorden?

als je goed hebt rondgesnuffeld vind je ook terug dat ik voor t eerst in amerika was toen ik 12/13 was. Ik ben daar maar twee keer geweest, toen en afgelopen weken. Verder zie ik hun nooit dus spreek ik geen engels. En by the way, dat Engels wat mijn Zanglerares spreekt is met allerlei zangtechnische termen wat ik in het nederlands al niet begrijp, laat staan engels.

Beetje jammer dat mensen nu dingen gaan zoeken om te doen alsof ik hier alles verzin. Sjonge jonge, geloof me, ik wou zelf ook dat het allemaal anders was.

En die opmerking van die andere: Mooi verzonnen je zou schrijfster moeten worden.

Ik heb betere dingen te doen dan zulke verhalen te verzinnen.

Voor iedereen: als je niks zinnigs te zeggen hebt, zeg dan niks, ik weet dat t extreem overkomt, maar stel dat dit jou overkomt en mensen geloven je niet en doet alsof je alles verzint terwijl t alleen maar de pure waarheid is.

[Anadyomenè]

Ik oordeel verder niet, wil alleen aangeven dat je of heel naief bent en echt in belachelijke situaties terecht komt, of dat je je verveelt en vreemde verhalen op internet zet. Er zijn genoeg mensen die dat doen dus heel gek is het niet dat mensen gaan twijfelen.

[Marcade]

Heb je geen foto's oid van jezelf? Of nog beter, een webcam? Gewoon om gelijk van 't hele gezeik af te zijn of je nep bent of niet; is makkelijker voor alle partijen.

[Tiño]

Anadyomenè schreef op 29-08-2004 @ 22:22 :
Of je hebt een giganitsche fantasie of jouw leven is echt debiel.

en ook nog eens, je hebt indd wel vaak dit soort problemen enzo, wel rot,maar je hebt voor jezelf al klaar wat je wilt blijkt uit je reacties telkens, dat is goed,maakt niks uit,maar vraag dan niet aan ons om het te lezen en dus een mening erover te hebben.

luchtballon schreef op 30-08-2004 @ 13:02 :
eh... al je verhalen worden een beetje ongeloofwaardig, eigenlijk.

en met een naam als HelpMePlease, wordt het er ook nit veel beter op...

Maare, succes ermee! Ik zou hem vergeten als ik jou was... Dat werkt nooit!

Mja, iig wil ik geen kwetsende reacties meer in dit topic zien, maar het is logisch dat mensen het vreemd beginnen te vinden.
Dat kun je hen niet kwalijk nemen. Ze kennen jou niet, alles wat ze van je zien is wat je op dit forum post. En je post altijd dingen waar je mee zit, dus dat zijn dan niet de makkelijkste zaken natuurlijk. Maar bij jou zijn het dingen die de meeste mensen niet meemaken en dan ook nog eens veel van die dingen achter elkaar. Dat is in ieder geval erg bijzonder.

Wat ik me afvroeg was hoe het nou zat met je vorige topic. Je liefde voor je baas. Is die liefde nu over? Is dat probleem nu weg?
Ik denk dat meer mensen die in dat topic gereageerd hebben zich afvragen hoe het daarmee is afgelopen. En dan zien ze ineens een nieuw topic over je getrouwde oom, dan denken ze "huh?".

Ook is het misschien niet helemaal eerlijk als je in dit topic ineens antwoord zou moeten geven op allerlei vragen uit andere topics, vragen over de rest van je leven, over dingen die je liever wilt vergeten. Maar dit is internet, mensen kennen je niet en kunnen heel hard reageren. Ze zien jou niet. Als al je verhalen echt waar zijn is het gevaar dat je door deze topics te plaatsen gekwetst wordt groot.

Ik wil nog wel meer zeggen, maar heb nu geen tijd meer, ik kijk hier later nog naar.

[pyres]

ehm iemand met de nick "HelpMePlease" en dan zo'n topic



sorry maar ik neem dit niet serieus

en het verhaal is te lang

[Lucky Duck]

Iets echt zinnigs kan ik op 't moment niet opbrengen, maar ik denk dat 't net een paar 'minpunten' teveel zijn...

Leeftijdsverschil? Had gekund. Je aangetrouwde oom? Had ook nog gekund. Amerika? Had ook gekund. Alledrie had 't z'n moeilijkheden meegebracht, maar over één zo'n punt kun je wel heenkomen.

Maar én het leeftijdsverschil én je oom én Amerika? Ik denk dat dat net iets teveel is...

[February]

Misschien moet je gewoon je hart volgen en naar Amerika verhuizen, als je dat toch altijd al wilde. Dus dat is niet echt een probleem neem ik aan.
Het is kut dat C familie is maar als jullie je echt zo tot elkaar aangetrokken voelen is het toch helemaal lullig om het stil te houden tegenover je oudtante, zij heeft ook recht om te weten wat er aan de hand is, en je familie zal dit uiteindelijk ook wel snappen, toch? Zal wel zwaar worden maar ik deze topic zo lees lijkt het mij overduidelijk dat jullie allebei niets anders willen dan elkaar. Succes ermee

[HelpMePlease]

Alicia Silverstone schreef op 30-08-2004 @ 17:01 :
Mja, iig wil ik geen kwetsende reacties meer in dit topic zien, maar het is logisch dat mensen het vreemd beginnen te vinden.
Dat kun je hen niet kwalijk nemen. Ze kennen jou niet, alles wat ze van je zien is wat je op dit forum post. En je post altijd dingen waar je mee zit, dus dat zijn dan niet de makkelijkste zaken natuurlijk. Maar bij jou zijn het dingen die de meeste mensen niet meemaken en dan ook nog eens veel van die dingen achter elkaar. Dat is in ieder geval erg bijzonder.

Wat ik me afvroeg was hoe het nou zat met je vorige topic. Je liefde voor je baas. Is die liefde nu over? Is dat probleem nu weg?
Ik denk dat meer mensen die in dat topic gereageerd hebben zich afvragen hoe het daarmee is afgelopen. En dan zien ze ineens een nieuw topic over je getrouwde oom, dan denken ze "huh?".

Ook is het misschien niet helemaal eerlijk als je in dit topic ineens antwoord zou moeten geven op allerlei vragen uit andere topics, vragen over de rest van je leven, over dingen die je liever wilt vergeten. Maar dit is internet, mensen kennen je niet en kunnen heel hard reageren. Ze zien jou niet. Als al je verhalen echt waar zijn is het gevaar dat je door deze topics te plaatsen gekwetst wordt groot.

Ik wil nog wel meer zeggen, maar heb nu geen tijd meer, ik kijk hier later nog naar.

bedankt voor je reactie, hoe zit t nu met me baas? ja ik heb die een maand niet gezien dus niet zoveel meer aangedacht, op vakantie af en toe maar daar was ik natuurlijk 24 uur met me oom dus die leidde mij min of meer af. Maar ik denk als ik hem morgen/overmorgen zie ik meteen weer dat gevoel terugkrijg. Ik ben nu trouwens weer met me oom aan het mailen want bij hem is t middag en hij zegt dat hij zich hee lschuldig voelt tegenover me tante door romantische emails naar mij te sturen. Dat hij in contact met me wil blijven, elke dag wil mailen maar het niet kan respecteren van zichzelf dat hij zulke mailtjes stuurt, dat zijn gevoelens voor mij nog steeds hetzelfde zijn maar hij t supermoelijk vind allemaal......

dus tja...

[HelpMePlease]

Marcade schreef op 30-08-2004 @ 16:43 :
Heb je geen foto's oid van jezelf? Of nog beter, een webcam? Gewoon om gelijk van 't hele gezeik af te zijn of je nep bent of niet; is makkelijker voor alle partijen.

natuurlijk heb ik foto's van mezelf, en zeker een webcam. maar moet ik mezelf gaan laten zien als bewijs dat ik niet lieg? sorry, maar daar zie ik t nut niet van in. Juist zet ik deze dingen op internet omdat dat anoniem is, wat bijna voor iedereen geldt. Dat veilige gevoel. En dan moet ik mezelf gaan showen om mensen te doen laten geloven dat datgene wat ik neerzet geen gelul is? tjeez hey....alsof dat uitmaakt, stel dat ik nu mijn foto hieronder zet, geloof je me dan opeens wel?

Nogmaals, ik heb betere dingen te doen dan zulke verhalen te verzinnen.

Het is wel heel serieus voor hem, omdat hij meteen zei 'I can't betray tante X' en dat het niet meer kon worden dan t nu was, dat we wel hele goede vrienden zouden worden in de toekomst. en dat hij het ook anders had gewild.

Daar heb je je antwoord. Hij is verliefd op je maar ziet door de omstandigheden geen manier om er iets van te maken.
Als je over 2 jaar er nog steeds zo over denkt en hij ook, kan je overwegen om je hele wereld op zijn kop te zetten. Anders is het gewoon iets waar je je overheen moet zetten.

Ik geloof niet dat jij beseft wat het betekent als je met hem een relatie zou krijgen: je krijgt er een man bij maar verliest de rest van de familie. Wat gebeurt er als hij je dumpt of overlijdt? Ga je dan met hangende pootjes terug? Stel dat hij je jaren aan het lijntje houdt omdat hij niet kan beslissen. Wat dan? Nu zie je alles rooskleurig en denkt dat prille, heftige liefde alles overwint. Je moet ook de consequenties op de lange termijn overzien.

[SoMeBoDy]

Ik vind dat jij verkeerd bezig bent en hij toruwens ook. Denk nou eens na en niet alleen maar kijken naar je verliefdheidsgevoelens. Sorry dat ik een beetje bot overkom, maar als ik het zo hoor ben je je tijd aan het verspillen. Oke, je hebt verder gedacht dan alleen je verliefdheid. Dan zou je toch moeten inzien dat het niets zal worden? Hij is getrouwd met je tante en woont in Amerika. Jij hebt hier op dit moment je leven en hij daar. Het zal alleen nog maar meer shitzooi veroorzaken als je hiermee doorgaat.

Ik weet hoe shit het is om in zo'n situatie te zitten, want ik ben ook meer dan drie jaar verliefd geweest op iemand die zo onbereikbaar was die overigens niet verliefd was op mij, maar als ik wist wat ik nu weet, had ik allang vanaf dag één dat ik wist dat ik verliefd werd, afstand genomen, want het heeft me zoveel energie gekost en ik ben er uiteindelijk niets mee opgeschoten.

Dus mijn advies zou zijn: Verbreek het contact en ga lekker je eigen dingen doen. Ik zeg dit nu heel makkelijk en weet hoe moeilijk het is om afstand te nemen van iemand als je helemaal hotel de botel bent, maar open je ogen toch..

Heeft hij het trouwens met zijn vrouw hierover gehad of hadden anderen trouwens niets door dat er iets tussen jullie speelden?

goh, na ALLES te hebben gelezen (ik ben nu nog lekker actief ) weet ik het gewoonweg niet meer.

maar één ding wil ik wel zeggen: IK weiger te oordelen over mensen zonder dat ik ze (voldoende) ken of meen te kennen. ik probeer nooit op geruchten of vage berichten af te gaan. misschien zouden meer mensen dit moeten proberen. veroordeel mensen niet te gauw. en inderdaad, ik heb er nu zelf niet om gekozen, maar je kan perfect anoniem hier topics posten zonder dat je daarvoor verdacht ofzo hoeft te zijn.. dat is nu net het mooie aan het forum.

in ieder geval.. wat je ook beslist.. ik wens je toch veel sterkte toe want het zal moeilijk zijn.

[Marcade]

HelpMePlease schreef op 30-08-2004 @ 22:05 :
Nogmaals, ik heb betere dingen te doen dan zulke verhalen te verzinnen.

Je kan niet van beide walletjes eten.

Je kan niet, en compleet anoniem willen blijven, en ook nog zodanige verhalen plaatsen en er dan vanuitgaan dat de meeste mensen je geloven.

Je kan het heel makkelijk oplossen door de mensen meer van jezelf te laten zien door middel van foto's oid, of je kan moeilijk gaan doen.

Er zijn zat personen voor jou geweest die net zoals jou ongelovelijke verhalen hebben zitten op te hangen waarvan achteraf geen letter van waar was. Waarom zou jij anders zijn?

[filia dei]

dus als ik het goed begrijp ben je nu drie weken (op een soort vakantie) verlieft op een man van 42? En nu wil je dat hij zijn vrouw dumpt en jij wil naar Amerika verhuizen?

Nou eehm... ik persoonlijk vind dat geen goed plan! Verlieftheid gaat altijd een keer over. En jullie moeten allebij veel opgeven om jullie gevoelens de kans te geven. Nou doe dat lekker niet! blijf gewoon met 'm mailen en ga daar misschien in de herfstvakantie of in een andere vakantie weer logeren. En als jullie over 2 jaar nog steeds zo zeker er van zijn dat jullie elkaar willen dan kun je altijd nog kijken wat de mogelijkheden zijn. Maar nu drastische acties lijkt me niet slim.

[Otis]

oooh wat een slet zeg , stoken in huwelijken en dan ook nog je eigen familie , BAH !!!

Otis schreef op 31-08-2004 @ 16:08 :
oooh wat een slet zeg , stoken in huwelijken en dan ook nog je eigen familie , BAH !!!

Ze is zeker fan van Brooke Logan

[Mark]

Dit verhaal is bijna een film. Sorry, maar ik geloof bijna niet dat het waar is. Echter als het waar is, snap ik dat je met een groot dilemma zit. Ten eerste trek je niets aan van negatieve reacties. Ookal ben je erg snel verliefd, dat kan je niet veranderen, dat zal minder worden naarmate je ouder wordt.

Ik raad je echter aan je niet in dit avontuur te storten, want dat is het wel. Jij hebt niets te verliezen, je bent jong en ongebonden. Echter je oom moet zijn relatie aan de kant gooien en voor hem is het dus nog moeilijker dan voor jou. De keuze ligt ook niet bij jou, maar bij hem. Je moet vanaf nu gewoon eerlijk zijn tegen hem, maar uitleggen aan hem dat hij de keuze moet maken, omdat hij getrouwd is en jij je niet wil bemoeien met het huwelijk dat hij heeft.

Ik probeer het nu simpel te zeggen, maar dat is het niet. Als je er nog verder over wil praten, kun je me toevoegen op msn: marksnowboarder@hotmail.com

Sterkte!