Advertentie | |
|
27-10-2003, 13:28 | |
Meis, je hebt heel veel agressie in jou, omdat niemand naar JOU LUISTERD en het belangrijkste in Nederland is luisteren, maar niet iedereen doet dat en kan dat, want aan hunzelf denken is in dat geval belangrijker...
Mijn moeder leert nu voor verzorgende (is in de 40) en heeft soms geen tijd voor MIJ omdat ze druk is, joun ouders en vrienden zijn ook DRUK en niet met JOU maar met HUNZELF... Meid, ik snap jou gedachte hierover heel goed, want ik heb het zelf ook heel lang gehad en vriendinnen die niet luisteren naar MIJ kunnen opdonderen, echt waar, ik heb het helemaal gehad met zulke mensen en alleen maar omdat ik heel veel alleen doe, kan me niet schelen wat anderen van mij vinden, echt niet, ik ga liever naar een museum dan naar een disco, want in de museum vind ik interesse in de dingen die ik leuk vind. Jij hebt jezelf al gevonden meis en dat je anderen wil die net zo denken als jou, dat is heel begrijpelijk... Maar die mensen zijn er echt wel hoor, echt wel!
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
28-10-2003, 09:45 | |
Misschien vindt je het gek maar die leegte die je voelt is de voorbode van verandering. Als je hier eenmaal doorheen bent zal je zien dat je een keuze hebt gemaakt om een weg in te slaan. Je staat als het ware nu op een kruising te wachten en te kijken welke weg je zal nemen.
Sommige mensen hebben dit vaak en anderen misschien wel nooit. Het is jammer dat niemand naar je wil luisteren want volgens mij heb jij echt wel wat te zeggen. Het hoeft zeker niet altijd over problemen te gaan. Misschien kan ik je als tip mee geven: trek je af en toe eens terug in de natuur. S'morgens heel vroeg naar de rand van een bos gaan en kijken of je daar dieren ziet. Of gewoon genieten van het buiten zijn. Kijk eens wat die natuur je te bieden heeft. Dat je dit tijdelijk alleen moet doen lijkt me zelfs goed omdat je daarmee niet afgeleidt kan worden van de keuze die je gaat maken. Geef mening aan je leven zoals je dat zelf wilt. Jij hebt daar de kracht voor.
__________________
"We don't see the things as they are, we see them as we are"
|
29-10-2003, 14:47 | |
wow .. je zit echt in een zelfde situatie als ik ..
ben ik toch niet de enige 21-10-2003 Still-alive schreef: hey allemaal, Als ik naar mijn leven kijk, zou ik best tevreden moeten zijn. Ik volg een opleiding, ik heb werk, een leuk huisje, leuke vrienden en een superfamilie. maar .. ik ben helemaal niet gelukkig Vooral de laatste paar maanden is het helemaal omgeslagen. ik weet niet hoe het komt, er is niks ergs gebeurd ofzo, maar ik heb totaal geen zin meer om 's ochtends uit mijn bed te komen. als ik kon kiezen zou ik het liefst de hele dag in bed blijven liggen zodat ik maar niks hoef te doen. niet op een luie manier ofzo, maar gewoon geen motivatie, geen doel meer, geen zin meer om op te staan. ik denk ook steeds vaker na over zelfmoord. rust, eindelijk rust. echt eng. ik snap mezelf niet ik zou het denk ik niet doen, niet omdat ik bang voor de dood ben of iets dergelijks, maar omdat ik dit mijn familie niet aan kan doen. gister bijvoorbeeld heb ik een onwijs gezellige dag gehad met een stel vrienden van me. 's avonds zat ik erover na te denken en dacht; goh, ik heb 1 dag ECHT gelachen. Net als vroeger. misschien komt de oude 'ik' weer terug.. de volgende dag was ik weer terug bij af. ik leef eigenlijk alleen maar voor mijn familie en vrienden. best triest eigenlijk. Ik sta echt supernegatief in het leven en dat weten ze ook. vroeger was dat wel anders, hoe krijg ik de oude ik weer terug nou ja, .... bedankt voor het lezen .. |
29-10-2003, 15:08 | |
Verwijderd
|
Ok...Ik zal proberen iets zinnigs te zeggen, maar ben zelf ook niet in allerbeste doen, duss...
First of all: Word niet boos. Ik wil niets zeggen om je te kwetsen ofzo, pak het please niet zo op. Aan de ene kant begrijp ik je wel. Een tijd lang hebben we een beetje steun gezocht bij elkaar, omdat we het alletwee moeilijk hadden. En ja, we waren beiden eenzaam en woonden dicht bij elkaar. We mogen elkaar (toch?), maar toch zijn we heel verschillend. Ik denk dat dat een reden is waarom we niet een echte vriendschap hebben. Jij denkt zo anders als ik, ik denk zo anders als jij. Die eenzaamheid hebben wij gemeen, maar verder niet zoveel. (Zo zie ik dat althans). Ik mag je zeer zeker. Het maakt mij ook niet vrolijk als ik zie, weet dat jij het zo moeilijk hebt. Terwijl ik uit mijn depressie kwam, ben jij er eigenlijk nooit uit gekomen. Ikzelf denk dat je, om ergens uit te komen, er echt zelf aan moeten werken. En (Don't get mad) soms twijfel ik wel eens of jij wel echt wil. Of nee, ik moet het anders zeggen... Je wil wel, maar als je dan vecht en weer wat geluk ziet, dan (denk ik) beangstigt je dat zo, dat je weer terugvalt in dat veilige, depressieve wereldje. Dat is niet slecht, of goed. Dat is gewoon, denk ik. Er is veel kracht voor nodig om dit allemaal alleen aan te kunnen, dus daarom denk ik ook dat je toch hulp moet zoeken. Je wil wel niet, door slechte ervaringen, maarr je weet net zo goed als ik dat niet iedereen hetzelfde is... Ik heb ook klote mensen gehad (En dat lag voor een deel ook aan mezelf), maar ik heb ook een hele lieve vrouw gehad. Ik denk dat je je er overheen moet zetten en gewoon toch maar weer een nieuwe afspraak moet maken. Waarom probeer je het anders es niet bij een alternatieve arts? Ik heb nog wel ergens een adresje voor je van een Haptonoom, inn uhh..Gemert ofzo was die. Heel lief vrouwtje, ook. Die leegte, ja.. jij bent de enige die dat kan veranderen. Zoek zelf naar invulling, naar een doel. En above all: Geef nooit op. Ik vind je hoe dan ook een lieve meid, en ik hoop dat je weet dat je me ondanks alles toch mag bellen als je me nodig hebt... Ik hoop niet dat je je gekwetst voelt ofzo, want ik bedoel niks lullig.. *knuf* Marleen |
29-10-2003, 15:10 | |
Verwijderd
|
Ik heb eigenlijk niet zo heel erg veel nuttigs te zeggen tegen je. Maar wat idmind zei, ga de natuur eens in. Het is heerlijk rustig en je kan, ik tenminste, totaal tot mezelf komen en mezelf weer een beetje moed inspreken. Probeer iets te zoeken wat je interessant vind, het is voor jou ongetwijfeld heel erg moeilijk, maar probeer het...
Sterkte... |
29-10-2003, 17:31 | |
Verwijderd
|
Ik herken het eigenlijk best goed wat je zoal schreef.
Ik heb me ook een paar jaar doelloos gevoeld en ik wilde dan ook niet naar buiten ofzo omdat ik er geen reden voor had. Maar toch zijn daar wel redenen voor, gewoon even wat anders zien dan je kamer en de frisse wind voelen en de blaadjes ruiken...dit kleins kan je zeker goed doen. Maargoed, die tip had je al: een keer de natuur in gaan. Ik moest bijna lachen om die zin "mijn ouders vinden dat ik toch goed te vreten krijg." niet om je uit te lachen of uit onbegrip, maar omdat mijn ouders precies hetzelfde dachten. Ik liet wel eens merken dat het niet zo lekker met me ging maar dan kreeg ik een reactie dat ik me goed MOEST voelen en dat ik geen reden had om me slecht te voelen "want ik had tenslotte onderdak en eten". Dat je niet kunt beginnen met school of werk is natuurlijk balen. Ik hoop dat je toch nog iets geschikts vindt. Ik voel me door het werken en mijn nieuwe school veel minder doelloos want ik ben weer nuttig bezig. Heb je al geïnformeerd naar avondschool Mavo? Soms matsen ze je en is je vooropleiding niet belangrijk...en er zijn ook goedkopere alternatieven voor bijv. het LOI. Zelf doe ik Boerhave maar dat is wel redelijk prijzig, toch maar de helft van Schroevers...(om je een voorbeeld te geven). het is HBO maar er zitten ook mensen die geen Havo hebben, genoeg gematst dus...en anders misschien combinatie werken-leren? Er moet vast iets voor je tussen zitten...hoop ik... Als je je vrienden alleen in het weekend zit dan heb je wel iets om naartoe te leven. Dan is dat toch een doel? Contacten kunnen je trouwens wel goed doen. Misschien handig om je ergens voor op te geven? (sport, muziek, whatever). De mensen van zo'n club hoeven niet meteen je vrienden te worden maar je hebt wel wat meer contacten. Die leegte is trouwens inderdaad een teken dat het binnenkort heel hard kan gaan. Dan ga je een soort proces in waardoor je kan veranderen (heb ik zelf net gehad). Hoort misschien ook bij volwassen worden. En als je wat blijer met jezelf wordt (niet forceren maar lekker laten gaan) dan zie je vanzelf weer waarvoor je leeft... Maarja dat kan echt heel moeilijk zijn en ik bgrijp wat je schrijft...misschien praten we nog wel eens op msn ofzo... Succes ermee |
07-11-2003, 09:02 | |
wat ik eigenlijk nog als aanvulling wilde zeggen is dat er mensen zijn die juist die leegte opzoeken. Zij willen de ultieme leegte ervaren. Leeg zijn van geest kan zo ook iets heel erg positiefs zijn.
Wie zegt dat je leegtes altijd moet opvullen hoeft dus geen gelijk te hebben. Waarom zou je in een hele mooie vaas een bos bloemen zetten als je toch al kunt genieten van die vaas. Je kunt dan ook nog genieten van die bloemen als je die opzoekt in de natuur. Stel jij bent die vaas, die prachtige vaas en je kijkt naar jezelf. Je hebt eigenlijk alleen maar de focus op die leegte. Mensen kijken naar je en zien die vaas. Ze zien dat er iets in kan en ze proberen om de dingen die ZIJ mooi vinden in jou te stoppen maar dat is niet wat jij wilt. Jij wil er zelf iets in stoppen wat JIJ mooi vindt of dat je in elk geval de keuze hebt om er zelf iets in te stoppen of leeg te blijven. Misschien is dit een beetje een omweg om te zeggen: accepteer wat je hebt en focus je niet teveel op het verlangen naar wat je (nog) niet hebt. In deze westerse maatschappij worden wij gevoed met informatie waarin verborgen zit dat wij leegtes moeten opvullen. Leegte als in: stilte "zet je radio aan" of "bel nu nog vaker iemand op" of "zorg dat je er 'goed' uitziet of anders heb je geen vrienden" en ga zo maar door. Het is niet gek dat je jezelf eenzaam gaat voelen als je niet voldoet aan die "normen en waarden" die ons worden aangepraat. Ik kan enorm veel respect opbrengen voor mensen die zelfstandig zijn en die zelf echt nadenken. Mensen zoals jij die zich de leegte om hen heen realiseren. Het hoeft niet zo te zijn dat dit negatief is en dat je dit MOET veranderen. Doe je ogen eens dicht en realiseer wat je bent. Elke cel van je lichaam: voel het! Je zal zien dat je een mooie vaas bent en dat die leegte in jezelf veel kleiner is dan de leegte om je heen. "there is no spoon, it's only you who bends"
__________________
"We don't see the things as they are, we see them as we are"
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Studeren |
Lastige situatie voor studiekeuze Kelvyn | 5 | 31-12-2014 09:29 | |
Psychologie |
Ik weet het niet meer Shaneq | 1 | 15-12-2011 14:59 | |
Psychologie |
Borderline (BL) MisterDJ | 10 | 11-05-2005 06:11 | |
Verhalen & Gedichten |
Als de dag van gisteren. ro-tje | 53 | 16-07-2004 17:04 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] .boris | 14 | 04-02-2004 05:31 | |
Psychologie |
Hoe kom ik hier uit Nena21 | 141 | 11-03-2002 15:35 |