Advertentie | |
|
30-03-2012, 16:31 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Met welke reden wil je 'jouw' waarheid (of zoals jij vermoedelijk zou zeggen, 'de' waarheid) opleggen aan mensen die de empirisch wetenschappelijk methode niet onderschrijven? |
30-03-2012, 16:48 | |||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
30-03-2012, 19:24 | ||
Citaat:
|
30-03-2012, 20:23 | ||||||
Citaat:
ik bedoel natuurlijk meer dan vier, als in string-theorie aantal dimensies op enorm kleine schaal. Citaat:
of je neemt het niet aan, ook dikke prima maar dan betekent het nog steeds niet dat je (om met deadlocks woorden te spreken) "recht van spreken" hebt. Citaat:
Citaat:
Citaat:
TENZIJ natuurlijk het over een filosofische discussie gaat, dan zal ik zonder enige belemmering meefiloso- en fantaseren. Overigens geloof ik wel in meerdere "metafysische" zaken maar dat terzijde. Tot slot beweer ik nooit de waarheid in pacht te hebben en ben ik persoonlijk van mening (zoals hierboven al staat) dat waarheden niet bestaan, ze zijn subjectief en dit vooral omdat de omgeving net zo veel beïnvloed wordt door de collectieve "geest" (als je het zo zou willen noemen om het maar een naam te geven) als dat de collectieve geest beïnvloed wordt door de omgeving. i.a.w. ik geloof niet in het bestaan van ware singulariteiten (i.a.w. zelfs een singulariteit is duaal van aard), maar goed dat is weer een heel ander onderwerp.
__________________
B. kiest tussen nergens vertroosting in vinden of door niet te speculeren of door filosofisch te redeneren, de derde optie betekent putten uit alle bronnen
Laatst gewijzigd op 30-03-2012 om 20:29. |
30-03-2012, 21:31 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
30-03-2012, 22:07 | ||||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
30-03-2012, 22:27 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
In strikte zin is dit begrip van waarheden relatief, omdat er meerdere waarheden voor verschillende personen naast elkaar kunnen bestaan. Echter doordat waarheden ten opzichte van elkaar kunnen worden gewaardeerd, en dus belangrijk of onbelangrijk worden, noem ik het niet relatief in een nieuwe zin van relativisme. |
31-03-2012, 08:23 | |
Verwijderd
|
Waarom zou je niet in iets kunnen geloven wat niet bewezen kan worden?
Ik vind niet gelovige mensen af en toe best wel vreemd. Een vriend van me gelooft bijv niet en als ik dan vraag hoe hij denkt dat de aarde ontstond dan zegt hij dat hij daar gewoon niet over nnescio denken net zoals heel veel andere ongelovigen. Als je naar de aarde kijkt is het allemaal zo mooi gemaakt dat het nooit uit toeval ontstaan kan zijn door een explosie ofso. Kijk bijv naar bomen als je er een in de fik steekt blijft er alleen maar as over en dat komt in de aarde waardoor de aarde extra vruchtbaar word (as werkt net als compost) en dan groeit er dus weer een nieuwe boom terug. Ook is het bijv mooi dat als je ziek bent, je lichaam het virus zelf kan doden en je (meestal) geen medicijnen nodig hebt Hier is egt over nagedacht en kan dus nooit zomaar uit Toeval ontstaan zijn Ook denk ik dat God de wereld veel perfecter heeft gemaakt dan hij nu daadwerkelijk is. Vroeger aten ze nooit snoep ofso dus hoefden ze nooit tanden te poetsen en hadden ze nooit gaatjes. Ook was het aantal mensen dat kanker had minder of geen omdat we het vandaag de dag vooral door kankerverwekkende eigen krijgen zoals haarverf vet eten en roken |
31-03-2012, 08:25 | ||
Citaat:
__________________
Altijd nuchter
|
31-03-2012, 09:08 | |
Ik heb een beetje moeite eigenlijk met de manier waarop hier het woord 'waarheid' wordt gebruikt. Het woord is nogal vaag. Zoals hier al wordt opgemerkt, is het relatief en heeft het verschillende betekenissen. Met dat gebruik van het woord is het inderdaad ook mogelijk om religieuze of geloofs-gestuurde 'waarheidsbevinding' gelijk te stellen aan andere methoden. Hier ben ik het echter niet helemaal mee eens. Ik zal het proberen uit te leggen.
Ik denk dat uiteindelijk ons leven er om gaat hoe wij kunnen omgaan met de uitdagingen en verwonderingen die wij in het dagelijks leven hebben. Hierin komt inderdaad naar voren dat voor ons belangrijk is wat 'waar' is. Wij hebben zoveel methoden in ons dagelijks leven om te bepalen wat waar is, dat het wel lastig wordt om precies te vertellen wat 'waar' is. Ik denk te weten dat mijn vader mijn vader is, dus dat is 'waar'. Weet ik dat zeker? Nee. Ik heb een aantal observaties dat het klopt: een foto van hem jong waar ik op lijk, de kleur van mijn ogen klopt, ik lijk op zijn broers en mijn neven en nichten, hij heeft mij opgevoed, etc. Iedereen in het leven gebruikt dit soort observaties voortdurend. Ik denk dat iedereen, voor ze een conclusie trekken, voor zichzelf het bewijs dat ze hebben doornemen. Op een fundamenteel niveau is dat ook nodig. "Kan ik deze bes eten?" is een primitieve vraag die heel belangrijk is (stel dat de bes giftig is). Observaties vormen dus voor iedereen de basis van hoe mensen denken. Deze observaties zijn ook een vorm van bewijs voor mensen. Ik denk dat ongeacht de methode mensen het hier mee eens zijn. Dan ga je een laag verder. Je hebt je observaties en uiteindelijk ga je hier uit conclusies trekken. Hier gaan de methoden die je beschrijft uit elkaar. Want wat 'waar' is, komt voort uit je observaties, maar ook je interpretatie hiervan. Het plaatje hier onder is een stukje geroosterd brood. De observatie die je hierbij kan doen is dat het stukje brood een beetje verbrand is geraakt in 1 hoekje. Dit is al een interpretatie! Ik kan eigenlijk alleen zeggen dat het zwart is, maar mijn ervaringen uit het verleden vertellen mij dat brood met die kleur is verbrand. Duidelijk lijkt me. Nu een laag verder: zien we iets bijzonders? Ik zou zeggen dat dat niet zo is. Het is gewoon een stukje verbrand brood. Er zijn ook mensen die zeggen dat daar het gezicht van Jezus in zit. Hier hebben we weer een laag interpretatie, die net zo goed door 'bewijs' (let op dit woord) kan worden ingegeven: je weet dat andere mensen eerder Jezus op brood hebben gezien, de Bijbel spreekt er over, etc. Je maakt echter wel een enorme stap hierin. Voor jezelf is dit allemaal prima te doen. Wat jij vaststelt als 'waar', is altijd voor jou 'waar'. Misschien kan iemand je van gedachten veranderen, maar tot die tijd is het waar. Het probleem is als je het aan anderen gaat vertellen. Samengevat: Observaties = 'Waar' (?) Eerste lijn interpretatie = 'Waar' (?) Persoonlijke en/of religieuze interpretatie = 'Waar' (?) Prima. Ik denk dat iedereen zo zijn 'persoonlijke waarheden' heeft. Zoals ik met mijn vader. Waarom noem ik dit zo? Omdat er problemen ontstaan als je met iemand anders gaat praten over dit fenomeen. Op alle drie de niveaus die ik zojuist heb genoemd kan namelijk ook een vraagteken staan. Ik denk dat je snapt dat veel mensen het vraagteken op de laatste plaats zetten. Als je kijkt naar de foto zullen veel mensen het oneens zijn met de 'Jezus-conclusie'. Bijvoorbeeld omdat ze niet gelovig zijn. De laatste conclusie is dus niet met iedereen te delen. Onderwerpen die op dat vlak liggen zijn dus ook niet te gebruiken voor constructieve samenwerking. Vb: De Tsaar en de generaal van de Oostenrijkers bij Austerlitz zien dat Napoleon de hoogtes heeft opgegeven. De Tsaar denkt dat Napoleon bang is voor hen en zich klaar maakt om zich terug te trekken. De Oostenrijkse generaal is het daar niet mee eens: hij denkt dat het een val is. Het gevolg: een patstelling. Observaties en eerste lijn interpretaties zijn hetzelfde, de uiteindelijke conclusie niet. De Tsaar is de baas en voert zijn zin door. Een week later geeft hij zich over nadat zijn leger in de pan is gehakt. Je kan je voorstellen dat ook die andere twee niveaus heel makkelijk met vraagtekens kunnen worden beantwoord. Vooral de observaties zijn hierbij van belang! Uiteindelijk als je helemaal teruggaat naar het begin van de schrijvers van de Bijbel, zien we mannen (en vrouwen) die hun observaties als 'waar' opschreven en zo communiceerden. Alleen als je klakkeloos aanneemt dat hun waarheid voor jou geldt, kom je weg hiermee. Wat heeft dit te maken met jou belangrijkste voorbeeld: 'menselijkheid'? Wederom: vraagtekens. Menselijkheid is simpelweg niet een goed begrip. Het is zo relatief, heeft zo veel kanten en interpretaties, dat het niet te definiëren is. Niet in zijn geheel. Het kan verwijzen naar anatomische bouw, hormonale huishouding, evolutionaire geschiedenis, sociaal gedrag, saamhorigheid, overtuigingen, etc, etc. Menselijkheid definiëren is niet mogelijk, en iedereen zal vraagtekens zetten bij de definitie van een ander. Het is daarom compleet nutteloos om er over te discussieren. Daarnaast is het ook niet relevant. Jij zegt dat wij mensen als 'begrip' niet kunnen bepalen. Niet nodig. Mensen zijn namelijk op te breken in onderwerpen en vragen. We hebben niets aan de conclusie: "dit is een mens." of "dit is menselijkheid", zeker omdat mensen het daarmee oneens zijn. Het is wederom die derde lijn interpretatie. We kunnen wel conclusies trekken over anatomie en vergelijkingen tussen menselijke anatomie. Daarbij kan je zien dat mensen een bepaalde hoeveelheid gelijkenissen en verschillen met elkaar hebben. Sommigen meer dan anderen. Hier zitten we een laag later. Als ik kom met een stamboom en de fysieke gegevens van die familie, dan kan jij het met mij eens zijn dat ze die eigenschappen delen. Je kan het met me eens of oneens zijn dat die eigenschappen van belang zijn (stel dat ik aankom met rokershoest, dan is dat toch lastig). 'Waar' is dus dermate lastig dat ik zou zeggen dat je moet teruggaan naar het laagst mogelijke niveau, zodat zo veel mogelijk mensen het delen. Observaties die iedereen kan doen, of kan aannemen dat het zo is. 'Ik heb een man zien lopen nadat hij werd aangeraakt door Jezus' is een prima observatie. "Jezus heeft hem genezen' een interpretatie. 'Hij kon eigenlijk gewoon lopen' is dat ook. Je zal het nooit weten tenzij je van de man een eerlijk antwoord krijgt, en hem hebt onderzocht voor en na. Hier scheiden de wegen van wetenschap en geloof zich ook. Wetenschap heeft een andere begin aanname: "Ik weet het niet". Religie neemt aan "God heeft het zo gewild." (of iets vergelijkbaars). De primitieve reactie van de mens ligt hier tussenin, want mensen houden niet van 'ik weet het niet'. Waarheid is uiteindelijk een afgeleide van observaties van de wereld. En goede observaties kunnen door iedereen worden gedeeld (in principe)
__________________
Altijd nuchter
|
31-03-2012, 11:16 | |||||||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Verder is er heel goed over menselijkheid te spreken in een andere context, zo zijn er 'rechten van de mens' en kan een 'misdaad tegen de menselijkheid' worden vastgesteld. Dit vergt een begrip van de mens en menselijkheid in abstracte vorm en kan prima over worden gediscussieerd. Een saillant detail is overigens dat in deze context de anatomie van de mens problematischer is. Wanneer noemen we een organisme mens en heeft het dus rechten? Om het arbitraire karakter van deze scheiding te illustreren kunnen we een klassiek en gruwelijk spelletje spelen. Neem een mens waar alle ledematen aan zitten en alle organen er in zitten. Dit is een mens zegt iedereen, maar is het nog steeds een mens wanneer je er een arm afhaalt? En wanneer alleen de romp met hoofd over is? Is het een mens als er nog maar één nier in zit? En wat als het hoofd eraf gaat? Wat is dan de mens, de overgebleven romp of het hoofd? Door dit fijnmazig genoeg te spelen komt iedereen uit bij een andere grens tussen mens en niet-mens. Citaat:
Citaat:
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Huiswerkvragen: Exacte vakken |
[NA] straling, geleiding en stroming Hardcoregamer | 2 | 16-01-2012 14:10 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
Vloeken = bewijs? Verwijderd | 184 | 25-01-2011 16:39 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
Katholieke school Verwijderd | 176 | 10-08-2009 14:16 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
Wetenschap in de Bijbel ~> Eilidh <~ | 253 | 28-06-2008 13:25 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
Wetenschappers bevestigen de Tekenen van God. Iqra | 94 | 30-07-2003 21:36 | |
Liefde & Relatie |
LONGPOSTS: Mijn ideeën over liefde. Rerisen Phoenix | 58 | 13-06-2003 07:23 |