Wat voor boek zou je willen lezen?

[Not for Sale]

Omschrijf het plot, de sfeer, de lokatie, personages of iets anders waar je behoefte aan hebt om te lezen. Waarom wil je zoiets lezen? Misschien bestaat het wel en kent iemand zo'n boek

Ik wil een boek lezen waarin God verantwoording komt afleggen aan de mensheid over de puinzooi die Hij uiteindelijk heeft Veroorzaakt. Een soort omgekeerde Ontdekking van de Hemel dus, denk ik. Geen idee waarom, die behoefte borrelde ineens in me op.

De Bijbel, bedoel je. Alleen is daar de schuld helaas niet zo makkelijk bij God gelegd.

[WolterB]

Not for Sale schreef op 20-05-2007 @ 19:14 :
Omschrijf het plot, de sfeer, de lokatie, personages of iets anders waar je behoefte aan hebt om te lezen. Waarom wil je zoiets lezen? Misschien bestaat het wel en kent iemand zo'n boek

Ik wil een boek lezen waarin God verantwoording komt afleggen aan de mensheid over de puinzooi die Hij uiteindelijk heeft Veroorzaakt. Een soort omgekeerde Ontdekking van de Hemel dus, denk ik. Geen idee waarom, die behoefte borrelde ineens in me op.

Lees eens het boek 'The old man and Mr. Smith' van PEter Ustinov, denk dat die wel in de buurt komt

Mijn ideale plot kwam heel erg dicht in de buurt toen ik de serie van Verboden en Verbannen van James Clemens las. Spannend tot aan het einde, aardig gesloten, maar toch een lochte cliffhanger naar t volgende deel.

Op dit moment zou ik graag een boek willen spelen dat tussen de computerspellen S.T.A.L.K.E.R. en Fallout in zit. Voornamelijk Post-apocalyptisch dus, maar dan wel in de radioactivieve zin van het woord, geen mythische- of natuurrampen. Personages en plot maken me niet zoveel uit. Het moet natuurlijk allemaal interessant en goed zijn, maar vooral de setting en de manier waarop dat neergezet wordt is van belang. In Fallout waardeer ik bijvoorbeeld het contrast tussen de fragmenten van de American Dream die nog voort blijven bestaan in een wereld die kapot en dood is. In S.T.A.L.K.E.R. is de sfeer juist weer duister en vol met onbekende en menselijke gevaren.

Ik heb dat boek al een keer gelezen, het is Dr. Bloodmoney van Philip K. Dick. Dat speelt zich af in een wereld die in de jaren zestig door een derde wereld-oorlog kapot is gegaan en waar kleine gemeenschappen proberen weer wat leven op gang te krijgen en dingen weer op te bouwen. Het gaat te ver om het verhaal en de geweldige personages te beschrijven, maar ik vind het zo kut dat ik dat boek niet nóg een keer voor het eerst kan lezen.

LUH-3417

[Axel11]

Not for Sale schreef op 20-05-2007 @ 19:14 :
Omschrijf het plot, de sfeer, de lokatie, personages of iets anders waar je behoefte aan hebt om te lezen. Waarom wil je zoiets lezen? Misschien bestaat het wel en kent iemand zo'n boek

Ik wil een boek lezen waarin God verantwoording komt afleggen aan de mensheid over de puinzooi die Hij uiteindelijk heeft Veroorzaakt. Een soort omgekeerde Ontdekking van de Hemel dus, denk ik. Geen idee waarom, die behoefte borrelde ineens in me op.

Niet helemaal wat je zoekt, maar toch:

Karel van het Reve - De ongelooflijke slechtheid van het opperwezen

[trophus]

Ik zou een boek willen lezen over een miskend genie die in de problemen komt wegens psychologische problemen en trauma's geen studie kan afmaken en vervolgens besluit om iedereen te vermoorden die hem in zijn/haar leven in de weg heeft gezeten.

Hoe het afloopt wil ik niet weten want dan heb ik niet echt meer een reden om het boek te lezen.
Lokatie maakt verder niets uit.

De sfeer moet een mixje zijn tussen duister/depressief en verwarrend/psychopatisch

kent iemand iets in die richting?

Voor de miskende, duistere en psychisch in de knoop zittende genien zou ik, als ik jou was, zoeken in de romantisch/gothische hoek, hoewel het 'iedereen afmaken' weer meer iets moderns is wat je in zulke romans weinig tegen zult komen.

Je kunt eens Frankenstein van Mary Shelley lezen, als je het nog niet kent. Het gaat over een genie die een monster maakt en het is eigenlijk dat monster dat miskend wordt, waarna de genie in de problemen komt en er vallen hier en daar ook wel wat slachtoffers, geloof ik.

LUH-3417

Not for Sale schreef op 20-05-2007 @ 19:14 :
Omschrijf het plot, de sfeer, de lokatie, personages of iets anders waar je behoefte aan hebt om te lezen. Waarom wil je zoiets lezen? Misschien bestaat het wel en kent iemand zo'n boek

Ik wil een boek lezen waarin God verantwoording komt afleggen aan de mensheid over de puinzooi die Hij uiteindelijk heeft Veroorzaakt. Een soort omgekeerde Ontdekking van de Hemel dus, denk ik. Geen idee waarom, die behoefte borrelde ineens in me op.

Misschien is 'De kruisvaarder' van Anna Blaman geschikt.

[Zinkie]

Ik wil graag een boek lezen over de Tweede Wereld oorlog: Het verzet in Nederland.

Een verhaal dat echt gebeurd zou kunnen zijn en een langzame opbouw heeft. Midden in het verhaal een paar verzetsacties en alle schuilplaatsen etc. goed omschreven. Zodat je een duidelijk beeld krijgt van de omgeving.

Ja.. dat zou ik wel willen lezen

[Zut Alors!]

LUH-3417 schreef op 20-05-2007 @ 22:31 :
Op dit moment zou ik graag een boek willen spelen dat tussen de computerspellen S.T.A.L.K.E.R. en Fallout in zit. Voornamelijk Post-apocalyptisch dus, maar dan wel in de radioactivieve zin van het woord, geen mythische- of natuurrampen. Personages en plot maken me niet zoveel uit. Het moet natuurlijk allemaal interessant en goed zijn, maar vooral de setting en de manier waarop dat neergezet wordt is van belang. In Fallout waardeer ik bijvoorbeeld het contrast tussen de fragmenten van de American Dream die nog voort blijven bestaan in een wereld die kapot en dood is. In S.T.A.L.K.E.R. is de sfeer juist weer duister en vol met onbekende en menselijke gevaren.

'The Stand' (De Beproeving) van Stephen King al gelezen?

Edit; oh, wacht, radioactief... Nee, dan gaat het niet helemaal op hè?

Ik heb hem in het Nederlands, maar ik wil hem eigenlijk in het Engels lezen. Maar inderdaad een goed idee. King leest altijd wel lekker weg en het is echt jaren geleden dat ik iets van hem las. Bedankt voor de tip, ik ga antiquariaten langszoeken voor een Engelse uitgave.

LUH-3417

Een boek waarin de basis van sociologie en psychologie wordt uitgelegd op de manier van 'a short history of nearly everything'.

Daarnaast:

Boeken waarin een belangrijke periode van een land wordt beschreven vanuit het perspectief van de gewone burger. En dan bij voorkeur geen westerse landen. (Hierbij denk ik dus aan 'het huis van de moskee')

Boeken die zich afspelen in Zuid-Amerika/Azie/Afrika en op een goede manier de levensomstandigheden/cultuur beschreven. Aangezien ik daar nog vrij weinig van heb gelezen en daar eigenlijk wel geinteresseerd in ben. Hoe de westerse wereld zich heeft ontwikkeld weet ik nou wel zo ongeveer.

[elysea]

ehm er is een boek uit het perspectief van een afghaans burger, de vliegeraar, van wie weet ik niet, maar volgens mij gaat dat ook een beetje over rassenverschil.

elysea schreef op 30-05-2007 @ 11:15 :
ehm er is een boek uit het perspectief van een afghaans burger, de vliegeraar, van wie weet ik niet, maar volgens mij gaat dat ook een beetje over rassenverschil.

Je bedoelt denk ik Khaled Hosseini - De vliegeraar. Al gelezen Maar dat is wel wat ik zoek.

[botulismf]

Ik zoek een boek waar ik hardop om kan lachen. Absurde humor in de trant van the Hitchhiker's Guide to the Galaxy. Onderwerp, thema's en lokatie maken me an sich niet zoveel uit, als het maar zeer grappig is.

botulismf schreef op 02-06-2007 @ 13:37 :
Ik zoek een boek waar ik hardop om kan lachen. Absurde humor in de trant van the Hitchhiker's Guide to the Galaxy. Onderwerp, thema's en lokatie maken me an sich niet zoveel uit, als het maar zeer grappig is.

Handboek voor hypochonders door Gene Weingarten. Geniaal.

@LUH-3417: Je zou de film waar S.T.A.L.K.E.R. op gebaseerd is eens moeten zien. (Die heet Stalker. ) Hij is gaaf

Paranoide schreef op 02-06-2007 @ 21:44 :
@LUH-3417: Je zou de film waar S.T.A.L.K.E.R. op gebaseerd is eens moeten zien. (Die heet Stalker. ) Hij is gaaf

Je sais. Ik heb hem al in bezit.

LUH-3417

[Shinosu]

trophus schreef op 24-05-2007 @ 17:57 :
Ik zou een boek willen lezen over een miskend genie die in de problemen komt wegens psychologische problemen en trauma's geen studie kan afmaken en vervolgens besluit om iedereen te vermoorden die hem in zijn/haar leven in de weg heeft gezeten.

Hoe het afloopt wil ik niet weten want dan heb ik niet echt meer een reden om het boek te lezen.
Lokatie maakt verder niets uit.

De sfeer moet een mixje zijn tussen duister/depressief en verwarrend/psychopatisch

kent iemand iets in die richting?

Ik weet wel iets dat er een beejte op lijkt, maar het is oorspronkelijk een Frans boek, en ik weet niet of er een Nederlandse vertaling van is. Als je goed genoeg Frans kunt lezen is het zeker een aanrader:

'La nuit des enfants rois' van Bernard Lenteric

Gaat over een groep jongeren die super slim zijn en neerkijken op alle psychologen die hen onderzoeken. Ze voelen zich superieur en vervelen zich en gaan dan de perfect crime/murder (take your pick) uitvoeren, puur voor de kick.

Enjoy.

[Lilium]

Shinosu schreef op 03-06-2007 @ 10:44 :
Ik weet wel iets dat er een beejte op lijkt, maar het is oorspronkelijk een Frans boek, en ik weet niet of er een Nederlandse vertaling van is. Als je goed genoeg Frans kunt lezen is het zeker een aanrader:

'La nuit des enfants rois' van Bernard Lenteric

Gaat over een groep jongeren die super slim zijn en neerkijken op alle psychologen die hen onderzoeken. Ze voelen zich superieur en vervelen zich en gaan dan de perfect crime/murder (take your pick) uitvoeren, puur voor de kick.

Enjoy.

Of 'American Psycho'? Ik weet het niet zeker of dat is wat je zoekt, omdat ik alleen de achterkant van de roman heb gelezen.

[botulismf]

Paranoide schreef op 02-06-2007 @ 21:44 :
Handboek voor hypochonders door Gene Weingarten. Geniaal.

Dank je, ik ga op zoek.

[-zen-Chris]

Ik wil een boek lezen die lijkt op Rad des tijds, maar dan zonder al te veel fantasy gebrabbel. Iets dat zich weliswaar in een andere wereld afspeelt, maar wel realistisch overkomt. Een verhaal dat ook de innerlijke strijd, verschillen en vriendschap in een groep benadrukt, minstens net zoveel als de dreiging van buitenaf.

Weet iemand zo'n boek?

-zen-Chris schreef op 06-06-2007 @ 11:59 :
Ik wil een boek lezen die lijkt op Rad des tijds, maar dan zonder al te veel fantasy gebrabbel. Iets dat zich weliswaar in een andere wereld afspeelt, maar wel realistisch overkomt. Een verhaal dat ook de innerlijke strijd, verschillen en vriendschap in een groep benadrukt, minstens net zoveel als de dreiging van buitenaf.

Weet iemand zo'n boek?

George R.R. Martin, de Song of Ice and Fire serie. Het is fantasy, maar er zit niet heel veel magie in. De enige dwerg die er rondloopt is iemand die, eh, vertically challenged is en er is geen elf te vinden, godzijdank. Er zijn veel hoofdpersonen dus je volgt het verhaal vanuit vele oogpunten. Dit heeft niet alleen als voordeel dat er geen 'goeien en slechten' zijn, maar ook dat je er niet op kunt vertrouwen dat hoofdpersonen blijven leven. Dat maakt het tenminste écht spannend en heel wat realistischer dan het gemiddelde boek, waarin de hoofdpersoon niet dood kan omdat er dan geen verhaal meer is.

Ik wil wel een boek lezen over vampiers dat intelligent is, goed in elkaar zit, grappig én eng. Een wereld zoals in Anita Blake, bijvoorbeeld, maar beter geschreven en zonder een Mary Sue hoofdpersoon. (Jaha, de vakantie komt er weer aan ).

Oh en góede Nederlandse literatuur; kleurrijke, fantasievolle boeken, meer in de richting van Rachels Rokje dan Joe Speedboot, maar alles in die richting is goed. Als het maar goed geschreven en niet saai is.

[-zen-Chris]

Morgan schreef op 06-06-2007 @ 14:43 :
George R.R. Martin, de Song of Ice and Fire serie. Het is fantasy, maar er zit niet heel veel magie in. De enige dwerg die er rondloopt is iemand die, eh, vertically challenged is en er is geen elf te vinden, godzijdank. Er zijn veel hoofdpersonen dus je volgt het verhaal vanuit vele oogpunten. Dit heeft niet alleen als voordeel dat er geen 'goeien en slechten' zijn, maar ook dat je er niet op kunt vertrouwen dat hoofdpersonen blijven leven. Dat maakt het tenminste écht spannend en heel wat realistischer dan het gemiddelde boek, waarin de hoofdpersoon niet dood kan omdat er dan geen verhaal meer is.

Oke, bedankt. Het is wel een dun boek, en de bladzijdes zijn smal, wat me doet denken aan een jongere doelgroep. Maar ik zal er naar zoeken.
Het meervoudig personale vertelperspectief lijkt me wel interessant.

botulismf schreef op 03-06-2007 @ 17:44 :
Dank je, ik ga op zoek.

Ik heb 'm naar aanleiding van dit topic gekocht en ahhh wat is 'ie toch gaaf <3

-zen-Chris schreef op 08-06-2007 @ 10:16 :
Oke, bedankt. Het is wel een dun boek, en de bladzijdes zijn smal, wat me doet denken aan een jongere doelgroep. Maar ik zal er naar zoeken.
Het meervoudig personale vertelperspectief lijkt me wel interessant.

Dun boek? *verslikt zich in haar water* Het zijn momenteel vier boeken, de eerste twee ongeveer 800 pagina's (in de Nederlandse vertaling - die heeft mijn vader hier, de Engelse liggen op mijn kamer). De derde was zo dik dat hij in twee losse boeken is uitgebracht. En het verhaal dat eigenlijk in deel vier hoorde paste niet, dus is dat op gebied afgesplitst en in boek vijf komt dus het deel van het verhaal dat niet in vier paste. En het is beslíst niet voor een jongere doelgroep (moord, verraad, incest, seks, al dan niet vrijwillig, etcetera...). Heb je bij de verkeerde boeken gekeken?

Edit: De serie zou in eerste instantie geloof ik uit zeven boeken bestaan, maar dat zal nu dus tenminste één boek uitlopen. Het is nu nog niet saai en hij verzandt m.i. nog niet te veel in zijlijnen (hoewel die er wel zijn, maar over het algemeen van belang voor de hoofdlijn van het verhaal). Ik hoop dat hij het volhoudt en niet Jordaneert.

Paranoide schreef op 02-06-2007 @ 21:44 :
Handboek voor hypochonders door Gene Weingarten. Geniaal.

Omdat ik er net toch een stuk van heb overgetypt:

Paranoide schreef op 10-06-2007 @ 19:49 :

Het heeft hoofdstuktitels als 'Rustig maar, aan hypochondrie is nog nooit iemand doodgegaan. Of wacht eens. Ja, toch wel.' en 'De hik: syndroom van kanker?' en 'Infarct - wat een raar woord! Hahahaha! BONK' en 'Tumor. Rijmt op humor.'

Het heeft ook allemaal dingen om de paranoia op te schroeven, zoals dit:

"Vlug! Loop naar de spiegel. Doe uw mond open. Kijk naar uw huig, dat ding dat als een tuinslak achterin hangt. Ziet u een klopping? Dat moet niet. Als uw huig klopt op de maat van uw hart, heet dat het syndroom van Müller, het kan wijzen op een hartafwijking! U kunt er aan doodgaan!"

Oh en nu ik toch bezig ben typ ik wel even de test over waarmee je kan zien of je een hypochonder bent.

"Om vast te stellen of dit boek 'voor u' is, gebruikt u de volgende eenvoudige test, de Multiple-Choice Anima Score. Er zijn negen vragen. Scoor één punt voor elk antwoord met nummer 1, twee punten voor elke vraag met het antwoord nummer 2 en drie punten voor elk antwoord met het nummer 3.

ZELFONDERZOEK VOOR HYPOCHONDRIE

A. Was en droog uw handen zorgvuldig. Raak nu met uw rechterhand uw linkertepel aan. Kneed uw tepel tussen uw wijsvinger en duim, en rol hem zachtjes maar stevig tegen de klok in. Wat voelt u?
1. Dat u een idioot bent.
2. Een tepel.
3. Kleine, goedaardige vergrotingen en/of gezwollen poriën die vermoedelijk geen reden zijn voor ongerustheid.

B. U vermoedt dat u koorts hebt. Dus u:
1. Jaagt de temperatuur omhoog
2. Neemt uw temperatuur op.
3. Neemt uw temperatuur op en wanneer u de thermometer aanbrengt constanteert u met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid een extra knobbel in dat ding onder uw tong dat eruit ziet als een zee-egel, zodat u rondloopt met uw tong in de lucht en aan iedereen vraagt of ze iets geks zien, maar dat begrijpen ze niet want het komt eruit als 'Arll lralll lallrhal?'.

C. Constanteert u 38 á 40 minutenna het verorberen van een stevig maaldat uw pylorus-sfincter zich onvoldoendeontspant, waardoor excessieve peptische digestie ontstaat vergezeld van matig-tot-zwakke bovengastrische beklemming, 18 tot 22 uur later gevolgd door krijtpoep?
1. Hé?
2. Sfincter? Wat?
3. Ja.

D. Wanneer hebt u voor het laatst een dokter bezocht?
1. Twee jaar of langer geleden.
2. In de afgelopen twee jaar.
3. U leest dit in de wachtkamer van uw dokter. Voor de zekerheid laat u heb die tepel zien.

E. U constanteert een lichte pijn in uw oksel als u uw arm op een bepaalde manier optilt. Wat u doet is:
1. Uw arm niet langer optillen op die manier.
2. Voelen naar knobbels.
3. Voelen naar knobbels. Zijn ze er niet, voelen naar pukkels of wondjes of puisten. Zijn ze er niet, dan een hersenscan ondergaan. Zijn er geen afwijkingen, dan zorgt u voor een gesprek met een goede vriendin waarin u terloops vermeldt dat u iemand kent die een lichte pijn in zijn oksel constanteerde als hij zijn arm op een bepaalde manier optilde, en uw vriendin zegt ja, zij heeft ook zo iemand gekend die later dysenterie kreeg en zichzelf doodpoepte, en plotseling moet u doodziek naar het toilet.

F. Hebt u moedervlekken?
1. Geen idee.
2. Ja. Misschien moet ik er eens naar laten kijken.
3. Ja, maar ze zijn in de afgelopen 18 maanden niet merkbaar veranderd. Ik heb er foto's van.

G. Algehele lupus erythematosus is een ernstige, verzwakkende, mogelijk dodelijke auto-immuunziekte die geregeld tijdelijke verschijnselen meebrengt van enkele of alle van de volgende symptomen: vermoeidheid, spierzwakte, huiduitslag, misselijkheid, een droge mond, pijn in de borst, hoofdpijn, blauwe plekken, pijnlijke gewrichten, vergeetachtigheid. Denkt u dat u misschien algehele lupus erythematosus hebt?
1. Kom nou.
2. Hoezo? Wat hebt u gehoord?
3. Lag het maar zo eenvoudig.

H. Zou u trouwen met een proctoloog? (Voetnoot: Een medisch specialist op het gebied van anus, rectum en onderste dikke darm.)
1. Nee.
2. Nee, behalve als ik heel, heel erg verliefd was.
3. Nee, behalce als ik poliepen had.

I. Hoe denkt u dat u zult overlijden?
1. In bed, omringd door wenende kinderen en kleinkinderen.
2. Terwijl u door de voorruit van uw auto vliegt.
3. Terwijl u door de voorruit van uw auto vliegt na een 'cerebrovasculair ongeval' oftewel attaque, vermoedelijk in connectie met ongediagnostiseerde atherosclerose, trombotische endocarditis of hemorragische telectiangasie.

Puntenaantal 9-10: U moet dit boek kopen, want u bent veel te zorgeloos over uw lichaam. Waakzaamheid is essentieel voor uw gezondheid.

Puntenaantal 11-19: U moet dit boek kopen om u beter te voelen dan de volgende groep. Een positieve geesteshouding is essentieel voor een goede gezondheid.

Puntenaantal 20-27: U bent een hypochonder. Als u dit boek niet koopt, gaat u dood.

Puntenaantal 28 of hoger: U bent een imbeciel. U hebt dit boek al gekocht en bent van plan het te gebruiken als de medische handleiding voor u en uw gezin."

Duuuuuuuuuus. Ik wil eigenlijk nog meer overtypen want het is allemaal zo gaaf, maar goed, dat is te veel moeite. Moet je het boek maar kopen.

[botulismf]

14 punten. Ik moet het boek kopen.

Ja, hij is geloof ik uit de productie genomen ofzo, want ik kon 'm nergens vinden, zelfs bol.com had 'm niet. Maar op dingen als marktplaats kun je 'm al snel vinden voor rond de 7,50 dus dat had ik toen maar gedaan

[-zen-Chris]

Morgan schreef op 10-06-2007 @ 14:43 :
Dun boek? *verslikt zich in haar water* Het zijn momenteel vier boeken, de eerste twee ongeveer 800 pagina's (in de Nederlandse vertaling - die heeft mijn vader hier, de Engelse liggen op mijn kamer). De derde was zo dik dat hij in twee losse boeken is uitgebracht. En het verhaal dat eigenlijk in deel vier hoorde paste niet, dus is dat op gebied afgesplitst en in boek vijf komt dus het deel van het verhaal dat niet in vier paste. En het is beslíst niet voor een jongere doelgroep (moord, verraad, incest, seks, al dan niet vrijwillig, etcetera...). Heb je bij de verkeerde boeken gekeken?

Oh ja nu zie ik het. Ik keek naar "De wereld van het lied van ijs en vuur". Het spel der tronen moet ik dus hebben zeker. Oke dan.

[Broeder]

Paranoide schreef op 10-06-2007 @ 20:16 :

Ik vind het eigenlijk wel heel gemakkelijke humor soms. Op een gegeven moment wordt dat wel vermoeiend.

Morgen ga ik weer eens op zoek of er nog ergens een tweedehands Kafka of iets dergelijks ligt. Het blijft een geweldig soort onzeker absurdisme. Als iemand nog tips heeft, dan graag.

[***ailá***]

ik wil nog meer historische romans lezen. Heksenvervolgingen, prehistorie... en het leven in de 16e eeuw (en de eeuwen daaromtrent) hier in Nederland. Gewoon het wel en wee (gezin staat centraal, af en toe een pestepidemie etc.)

En verder hou ik ook van boeken over WOII

[Larry Flint]

***ailá*** schreef op 12-06-2007 @ 11:59 :
ik wil nog meer historische romans lezen. Heksenvervolgingen, prehistorie... en het leven in de 16e eeuw (en de eeuwen daaromtrent) hier in Nederland. Gewoon het wel en wee (gezin staat centraal, af en toe een pestepidemie etc.)

En verder hou ik ook van boeken over WOII

La Peste van Camus, speelt zich af rond/tijdens de tweede wereldoorlog (maar je kent hem misschien al wel want Camus is wel bekend natuurlijk):

De pest
Een klassieker, uit 1947.

In de Algerijnse stad Oran breekt de pest uit. De stad wordt geïsoleerd. Hoofdpersoon, tevens de kroniekschrijver is de dokter, Rieux. Hij heeft net voor de stad dicht ging zijn vrouw naar een sanatorium gebracht en zijn moeder is tijdelijk bij hem ingetrokken.
Hij doet zijn werk naar eer en geweten van dokter, daarbij geholpen door Tarrou, die zich uit alle macht tegen de dood van wie ook verzet; door de journalist Rambert, die alle mogelijke moeite doet om de stad op illegale wijze uit te komen, maar als hij dan eindelijk die kans krijgt, toch blijft; door Grand, een ambtenaar, die een roman wil schrijven maar nooit verder komt dan de eerste zin en door de priester, die heen en weer geslingerd wordt in zijn geloof.
Ook is er de misdadiger Cottard, die profiteert van de toestand en illegale handel drijft.

Het boek wordt een aanklacht tegen de oorlog genoemd, maar is vooral een uiting van het existentialisme, waar Camus in geloofde: Je wordt geboren, je begrijpt er niets van en je gaat weer dood.

[***ailá***]

Larry Flint schreef op 12-06-2007 @ 12:06 :
verhaal

thnx wel van gehoord, nooit gelezen, maar dat ga ik nu mss maar es doen klinkt interessant

Die van Camus is inderdaad wel ok, kan ik me herinneren.

Als je het over de SF-boeg wilt gooien kun je naar White Plague van Frank Herbert kijken. Is eigenlijk een 'normaal' verhaal van iemand die normaal alleen SF schreef. Gaat over een wetenschapper die uit wrok (zijn familie komt om bij een aanslag), een virus (of zoiets) op de mensheid loslaat waardoor alle vrouwen onvruchtbaar worden. Ik kan me herinneren dat die wel tof was.

LUH-3417

[botulismf]

Broeder schreef op 12-06-2007 @ 11:39 :
Ik vind het eigenlijk wel heel gemakkelijke humor soms. Op een gegeven moment wordt dat wel vermoeiend.

Morgen ga ik weer eens op zoek of er nog ergens een tweedehands Kafka of iets dergelijks ligt. Het blijft een geweldig soort onzeker absurdisme. Als iemand nog tips heeft, dan graag.

Ja maar jij hebt zelf gevoel voor humor, dan ligt de lat hoger.

Broeder schreef op 12-06-2007 @ 11:39 :
Ik vind het eigenlijk wel heel gemakkelijke humor soms. Op een gegeven moment wordt dat wel vermoeiend.

Morgen ga ik weer eens op zoek of er nog ergens een tweedehands Kafka of iets dergelijks ligt. Het blijft een geweldig soort onzeker absurdisme. Als iemand nog tips heeft, dan graag.

Heb je ook gelijk in, maar het is een tof boek om in twee dagen al lachend uit te lezen. Hoewel ik op zich denk dat 'ie in het origineel veel gaver is, er staan best wat dingen in die volgens mij heel lastig te vertalen zijn (zoals die dokter-terminologie) en sowieso is het een feit dat Nederlandse vertalingen gruwelijk kut zijn.

Voor onzeker absurdisme kan ik je doorverwijzen naar Daniel Charms. Hij wordt in Nederland geloof ik een beetje beschouwd als een schrijver voor elitaire wijsbegeerte-studenten, maar ik heb 'm ook al gecategoriseerd zien worden als kinderliteratuur, wat 't absoluut niet is. Ik denk dat het komt doordat er alleen losse zinnen, korte stukjes en verhalen/toneelstukken van hooguit tien bladzijdes van hem bekend zijn, die dan bij elkaar gegooid worden in bundels. Geen hele boeken. (Censuur in zijn tijd he, veel werk is verwoest. Maar hij schijnt zelf ook een chaoot te zijn geweest, dus dat helpt ook niet.)
Je moet dan wel écht een Engelse vertaling lezen, want hij schreef origineel in 't Russisch en omdat hij zo ontzettend veel met taal speelt, is het Nederlands gewoon veel te beperkt om het een beetje fatsoenlijk te vertalen.
En verder schrijft hij geniaal absurd, surrealistisch en grappig. Eigenlijk ben je de hele tijd verward als je hem leest, maar het is een aangename verwardheid.

Ha, ik heb wat Engelse vertalingen van hem gevonden. Check:

Blue Notebook No. 10
or The Red-Haired Man

Once, there was a red-haired man who had neither eyes nor ears. He had no hair either so he was called "red-haired" only theoretically.

He could not speak since he had no mouth. He didn't have a nose either.

He had neither legs nor arms. He had no stomach, no back, no spine, and he had no insides whatsoever. He had nothing at all! Therefore, it's not clear who we are actually talking about.

In fact, we would rather not talk about him any more.

A Sonnet

An amazing thing happened to me today: I suddenly forgot which comes first - 7 or 8.

I went to my neighbors and asked them what they thought on the matter.

To their and my surprise, we suddenly discovered that they too couldn't recall the counting order. They remembered 1, 2, 3, 4, 5 and 6, but they'd forgotten what comes next.

We all went to the overpriced grocery store, the one that's on the corner of Znamenskaya and Basseinaya Streets, and asked the cashier to resolve our dilemma. The cashier smiled sadly, pulled a small hammer out of her mouth and, after twitching her nose slightly left-right, said: - In my opinion, seven comes after eight, whenever eight comes after seven.

We thanked the cashier and cheerfully ran out of the store. But then, thinking carefully about the cashier's words, we got sad again since her words were void of any meaning.

What were we supposed to do? We went to the Summer Garden and started counting the trees. But upon reaching six in count, we stopped and begun to arguing: in the opinion of some, 7 went next; but in opinion of others, 8 did.

We were arguing for a long time when, by some sheer luck, a child fell off a park bench and broke both jaw bones. This distracted us from our argument.

And then, we all went home.

An Optical Illusion

Semion Semionovich, puts his glasses on, looks at a pine tree and he sees that in the pine tree sits a man showing him a fist.

Semion Semionovich, takes his glasses off, looks at the pine tree and sees that there is no one sitting in the pine tree.

Semion Semionovich, puts his glasses on, looks at the pine tree, and again sees that in the pine tree sits a man showing him a fist.

Semion Semionovich, takes his glasses off, looks at the pine tree and again sees that there is no one sitting in the pine tree.

Semion Semionovich, puts his glasses on, looks at the pine tree, and again sees that in the pine tree sits a man showing him a fist.

Semion Semionovich does not want to believe this phenomenon and considers it to be an optical illusion.

Four illustrations on how a new idea dumbfounds a man that was not ready for it

I
The Writer: I am a writer!
The Reader: And I think you are crap!
(The Writer stands there for a few minutes shocked by this new idea, falls dead. He is carried away.)

II
The Painter: I am a painter!
The Worker: And I think you are crap!
(The Painter went pale as a canvas, and shaking like a little leaf, suddenly dies. He is carried away.)

III
The Composer: I am a composer!
Ivan Rublev: And I think you are crap!
(The composer, breathing heavily, dies. He is carried away.)

IV
The Chemist: I am a chemist!
The Physicist: And I think you are crap!
(The Chemist didn't say another word and falls heavily on the floor.)

Meeting

Once there was a man that went to work but on his way he met another man who just bought a Polish baguette and was on his way to nowhere.

This is actually it.

Kozlov: And where is Oknov?

Oknov (While ripping Kozlov's leg off): I am right here, not too far!

Kozlov: Oh my God! Help me!

Struchkov and Motilkov: It looks like he ripped his leg off!

Oknov: Ripped it off and threw it right there!

Struchkov: This is rather vicious!

Kozlov: How am I going to walk home now?

Motilkov: Don't worry, we'll attach a little wooden something.

Struchkov: Can you stand on one leg?

Kozlov: Sure, but I don't feel very comfortable.[/b]

Hier kun je er nog een aantal vinden, maar de vertaling is niet al te best. Ik denk dat de fangrrrl die de site gebouwd heeft het zelf heeft zitten vertalen, in elk geval lopen de zinnen vaak te stroef om een professionele vertaling te zijn. Bovendien (her)ken ik het gros van die stukjes en het is lang niet altijd goed weergegeven, maar goed, het zij zo. Het is altijd zo jammer dat niet iedereen zulk soort dingen in het origineel kan lezen, want het is zo briljant en er gaat zo verschrikkelijk veel verloren bij de vertaling dat het, als je 't origineel kent, haast een marteling wordt om een vertaling te lezen.

/rant

Paranoide schreef op 13-06-2007 @ 18:12 :
Ha, ik heb wat Engelse vertalingen van hem gevonden. Check:













Hier kun je er nog een aantal vinden, maar de vertaling is niet al te best. Ik denk dat de fangrrrl die de site gebouwd heeft het zelf heeft zitten vertalen, in elk geval lopen de zinnen vaak te stroef om een professionele vertaling te zijn. Bovendien (her)ken ik het gros van die stukjes en het is lang niet altijd goed weergegeven, maar goed, het zij zo. Het is altijd zo jammer dat niet iedereen zulk soort dingen in het origineel kan lezen, want het is zo briljant en er gaat zo verschrikkelijk veel verloren bij de vertaling dat het, als je 't origineel kent, haast een marteling wordt om een vertaling te lezen.

/rant

Ik wou zeggen, die Engelse vertaling kan gemákkelijk in het Nederlands en het is sowieso kut geschreven zo. Maar Masha, Masha, in het Nederlands kun je precies even veel zeggen als in het Engels of in het Russisch. Nederlands is nooit te beperkt om met taal te spelen. Het enige voordeel dat een Engelse vertaling kan hebben boven een Russische is als Engels meer op Russisch zou lijken. Maar ik vermóed dat ze allebei ongeveer evenveel afwijken, dus kan er vrij onmogelijk een voordeel zijn.

Morgan schreef op 13-06-2007 @ 18:43 :
Ik wou zeggen, die Engelse vertaling kan gemákkelijk in het Nederlands en het is sowieso kut geschreven zo. Maar Masha, Masha, in het Nederlands kun je precies even veel zeggen als in het Engels of in het Russisch. Nederlands is nooit te beperkt om met taal te spelen. Het enige voordeel dat een Engelse vertaling kan hebben boven een Russische is als Engels meer op Russisch zou lijken. Maar ik vermóed dat ze allebei ongeveer evenveel afwijken, dus kan er vrij onmogelijk een voordeel zijn.

Nienke, Nienke. Je kunt toch niet ontkennen dat bij een vertaling ontzettend veel verloren gaat aan taalspel, woordgrapjes, typische verwoordingen, spreekwoorden, etcetera? Wat dat betreft maakt het niet eens uit van welke taal je naar welke taal vertaalt, sowieso zal de vertaling minder goed zijn. Minder grappig. Je zal dingen missen die er in het origineel beter uitkwamen. En je leest het zoals een (hopelijk gepassioneerde, maar met een beetje pech een ongeïnteresseerde) vertaler wil dat je 't leest, niet zoals de schrijver het voor jou bedoeld heeft. (Hoewel je dat geloof ik ook niet ontkende? Hm. Te weinig slaap. )

En als je dan specifiek naar talen gaat kijken, dan is er ook verschil in wat je kan zeggen, hoe, op welke manieren, dus sommige dingen zijn gewoon onvertaalbaar. Neem nou het Nederlandse 'gezellig' waar men zo trots op is, in geen enkele taal is daar een synoniem voor. Met Russisch is dat net zo, maar omdat het simpelweg meer woorden telt*, meer betekenissen, meer specificaties, naamvallen, omdat het simpelweg een complexe taal is, kun je veel dingen simpelweg niet vertalen. Omdat er in een andere taal gewoon geen woorden bestaan die hetzelfde betekenen. En als er vervolgens ook nog taalspel bij komt kijken, dan is het einde al helemaal zoek. En dat gaat voor elke complexe taal op: heb je in taal X een geniale passage, als je het vertaalt naar een minder complexe taal dan kijk je al snel tegen een saaie lap tekst aan met constant het woord "tafel" omdat dat in de vertaling nou eenmaal de enige definitie is die past.

En ja, je kunt in elke taal ongeveer even veel zeggen. Je kunt prima communiceren, je kunt spelen met taal, je kunt in principe alles wat in elke andere taal ook kan. Maar zodra je wil gaan vertalen, dan verlies je de essentie, het echte taalspel. Moet je dan ook nog simplificeren, dan stuit je er gewoon op dat het enorm veel afdoet aan het vertaalde.

*Daar zijn onderzoeken naar gedaan, naar hoeveel woorden talen kennen. Nederlands had een relatief klein totaal aan woorden, Russisch relatief veel. De meeste woorden zitten in het Japans op de voet gevolgd door Chinees, als ik het me juist herinner. Ik heb even gezocht maar ik kan zo 1-2-3 geen bron vinden, maar goed, je kan je zelf ook wel voorstellen dat het totale aantal woorden per taal erg verschilt. Bovendien, je kijkt (of keek?) anime, daarbij heb je ook dat zo'n Japanse chick 2 minuten blijft kletsen terwijl er bij de ondertiteling star 'goedenmorgen, wilt u een kopje koffie met een omelet' oid blijft staan.

Oja, nog in een voetnoot, ik vind het Nederlands een mooie taal en ik wil niet weten wat vertalingen maken van (bijvoorbeeld) Arnon Grunberg. Volgens mij is dat een hel. Dus, concluderend, vertalingen zijn gewoon per definitie kut en iedereen moet alle talen kunnen zodat iedereen altijd alles in het origineel kan lezen.

[Horror Kitty]

Paranoide schreef op 13-06-2007 @ 18:12 :
Ha, ik heb wat Engelse vertalingen van hem gevonden. Check:

misschien moet ik dit onthouden voor als ik studeer, want het doet me vrij weinig op deze manier..

[Miroir]

Ik zou wel weer graag een goed Engels boek á la Sarah Waters willen lezen, in de middeleeuwen of jaren 1700-1850 met een mysterie, accurate historische feiten en een geweldig plot, met het taalgebruik van Willem Jan Otten en het genialisme van de schrijver Paulo Coelho (of hoe zn naam ook is).
Punt.

Zoiets. Yes Please.

Offtopic:

Paranoide schreef op 13-06-2007 @ 19:17 :
Nienke, Nienke. Je kunt toch niet ontkennen dat bij een vertaling ontzettend veel verloren gaat aan taalspel, woordgrapjes, typische verwoordingen, spreekwoorden, etcetera? Wat dat betreft maakt het niet eens uit van welke taal je naar welke taal vertaalt, sowieso zal de vertaling minder goed zijn. Minder grappig. Je zal dingen missen die er in het origineel beter uitkwamen. En je leest het zoals een (hopelijk gepassioneerde, maar met een beetje pech een ongeïnteresseerde) vertaler wil dat je 't leest, niet zoals de schrijver het voor jou bedoeld heeft. (Hoewel je dat geloof ik ook niet ontkende? Hm. Te weinig slaap. )

En als je dan specifiek naar talen gaat kijken, dan is er ook verschil in wat je kan zeggen, hoe, op welke manieren, dus sommige dingen zijn gewoon onvertaalbaar. Neem nou het Nederlandse 'gezellig' waar men zo trots op is, in geen enkele taal is daar een synoniem voor. Met Russisch is dat net zo, maar omdat het simpelweg meer woorden telt*, meer betekenissen, meer specificaties, naamvallen, omdat het simpelweg een complexe taal is, kun je veel dingen simpelweg niet vertalen. Omdat er in een andere taal gewoon geen woorden bestaan die hetzelfde betekenen. En als er vervolgens ook nog taalspel bij komt kijken, dan is het einde al helemaal zoek. En dat gaat voor elke complexe taal op: heb je in taal X een geniale passage, als je het vertaalt naar een minder complexe taal dan kijk je al snel tegen een saaie lap tekst aan met constant het woord "tafel" omdat dat in de vertaling nou eenmaal de enige definitie is die past.

En ja, je kunt in elke taal ongeveer even veel zeggen. Je kunt prima communiceren, je kunt spelen met taal, je kunt in principe alles wat in elke andere taal ook kan. Maar zodra je wil gaan vertalen, dan verlies je de essentie, het echte taalspel. Moet je dan ook nog simplificeren, dan stuit je er gewoon op dat het enorm veel afdoet aan het vertaalde.

*Daar zijn onderzoeken naar gedaan, naar hoeveel woorden talen kennen. Nederlands had een relatief klein totaal aan woorden, Russisch relatief veel. De meeste woorden zitten in het Japans op de voet gevolgd door Chinees, als ik het me juist herinner. Ik heb even gezocht maar ik kan zo 1-2-3 geen bron vinden, maar goed, je kan je zelf ook wel voorstellen dat het totale aantal woorden per taal erg verschilt. Bovendien, je kijkt (of keek?) anime, daarbij heb je ook dat zo'n Japanse chick 2 minuten blijft kletsen terwijl er bij de ondertiteling star 'goedenmorgen, wilt u een kopje koffie met een omelet' oid blijft staan.

Oja, nog in een voetnoot, ik vind het Nederlands een mooie taal en ik wil niet weten wat vertalingen maken van (bijvoorbeeld) Arnon Grunberg. Volgens mij is dat een hel. Dus, concluderend, vertalingen zijn gewoon per definitie kut en iedereen moet alle talen kunnen zodat iedereen altijd alles in het origineel kan lezen.

Ah, maar ik zeg ook niet dat vertalingen goed gaan - ik ben vooral vóór lezen in de oorspronkelijke taal en als het niet anders kan goed vertalen. Daar heb je helemaal gelijk in. Maar waar ik op doelde is dat jij zei "Je moet dan wel écht een Engelse vertaling lezen, want hij schreef origineel in 't Russisch en omdat hij zo ontzettend veel met taal speelt, is het Nederlands gewoon veel te beperkt om het een beetje fatsoenlijk te vertalen."

Nederlands is namelijk niet beperkter dan Engels of Russisch Onze woordenschat is inderdaad kleiner, maar wij kunnen precies hetzelfde zeggen in bijzinnen. (Probeer trouwens maar eens ons veelvuldig gebruik van bijwoorden als 'toch', 'dan', etc naar het Engels te vertalen. Pijn In principe kun je het heel vaak weglaten, maar ze voegen toch een soort 'gevoelswaarde' toe die heel moeilijk over te brengen is). Er bestaan geen talen waarin je dingen niet kunt zeggen die je in andere talen wél kunt zeggen. Je doet het alleen op een andere manier. En ja, dat veroorzaakt andere taalgrappen, waardoor vertalen vrijwel altijd moeilijk is.

Dus. Maar ik ben het met je eens, vertalingen zijn kut en mensen moeten alle talen kunnen. Waarom doe ik eigenlijk een vertaalminor? ...oh ja, omdat ik vertalingen meestal kut vind en ze wil redigeren

Kun jij nog steeds Russisch lezen trouwens? Hoe oud was je eigenlijk toen je naar NL kwam?

[Broeder]

Paranoide schreef op 13-06-2007 @ 17:49 :
Voor onzeker absurdisme kan ik je doorverwijzen naar Daniel Charms. Hij wordt in Nederland geloof ik een beetje beschouwd als een schrijver voor elitaire wijsbegeerte-studenten, maar ik heb 'm ook al gecategoriseerd zien worden als kinderliteratuur, wat 't absoluut niet is. Ik denk dat het komt doordat er alleen losse zinnen, korte stukjes en verhalen/toneelstukken van hooguit tien bladzijdes van hem bekend zijn, die dan bij elkaar gegooid worden in bundels. Geen hele boeken. (Censuur in zijn tijd he, veel werk is verwoest. Maar hij schijnt zelf ook een chaoot te zijn geweest, dus dat helpt ook niet.)
Je moet dan wel écht een Engelse vertaling lezen, want hij schreef origineel in 't Russisch en omdat hij zo ontzettend veel met taal speelt, is het Nederlands gewoon veel te beperkt om het een beetje fatsoenlijk te vertalen.
En verder schrijft hij geniaal absurd, surrealistisch en grappig. Eigenlijk ben je de hele tijd verward als je hem leest, maar het is een aangename verwardheid.

Hm, dat klinkt interessant. Ik ga het eens lezen (hieronder), maar wel pas morgen, want het beeldscherm is in tweekamp met m'n ogen : (

[Broeder]

Nu is 'hier' natuurlijk niet meer daar waar de quote stond. Ik voel me beetgenomen.

[D_Darko]

Ik heb nog geen standpunt ingenomen wat betreft het lezen van een boek in de originele taal hetzij een vertaling. Ik denk dat het buiten kijf staat dat slechte vertalingen vermeden moeten worden, in het geval de originele taal beheerst wordt. Ik sluit echter niet uit dat het verstandiger is om vertalingen te lezen als deze gerenommeerd zijn; zulke vertalingen zijn in het Nederlands veelal herkenbaar doordat ze de vertaler een beurs hebben opgeleverd. Een tweede aangeleerde taal zal namelijk nooit zo vloeiend beheerst worden als de moedertaal; ook dat is uit onderzoek gebleken.

Ik zou een boek willen lezen dat lijkt op boeken van Robin Hobb. Ik ben echt een fantasy-noob, ik heb naast de boeken van Hobb een boek van Margaret Weis gelezen, maar dat vond ik tenenkrommend slecht. Wie weet er goed geschreven (!) fantasy met (het liefst) magie erin en goed uitgewerkte personages?

[tuttebel]

Jones schreef op 30-05-2007 @ 10:55 :

Boeken die zich afspelen in Zuid-Amerika/Azie/Afrika en op een goede manier de levensomstandigheden/cultuur beschreven. Aangezien ik daar nog vrij weinig van heb gelezen en daar eigenlijk wel geinteresseerd in ben. Hoe de westerse wereld zich heeft ontwikkeld weet ik nou wel zo ongeveer.

wat ik een interessant verhaal vond: things fall apart van chinua achebe. gaat over een stam in afrika waar ongeveer halverwege blanke missionarissen komen. heel veel over de afrikaanse cultuur en hoe zij omgaan met die missionarissen en andersom.

[tuttebel]

iets wat qua taalgrapjes en gebruik lijkt op alice in wonderland, en zo'n gekke wereld en alles moet er ook in voorkomen. maar dan een veel dikker boek en gecompliceerder (dus meer voor volwassenen).

tuttebel schreef op 18-06-2007 @ 15:41 :
wat ik een interessant verhaal vond: things fall apart van chinua achebe. gaat over een stam in afrika waar ongeveer halverwege blanke missionarissen komen. heel veel over de afrikaanse cultuur en hoe zij omgaan met die missionarissen en andersom.

Ik heb hem toegevoegd aan mijn veel te lange verlanglijst.

zuster schreef op 18-06-2007 @ 15:26 :
Ik zou een boek willen lezen dat lijkt op boeken van Robin Hobb. Ik ben echt een fantasy-noob, ik heb naast de boeken van Hobb een boek van Margaret Weis gelezen, maar dat vond ik tenenkrommend slecht. Wie weet er goed geschreven (!) fantasy met (het liefst) magie erin en goed uitgewerkte personages?

De genoemde George Martin, hoewel zijn stijl heel anders is dan die van Robin Hobb (veel minder persoonlijk, o.a. door het perspectief) en er niet bijzonder veel magie in zit.

Tad Williams, de Memory, Sorrow and Thorn serie: The Dragonbone Chair, Stone of Farewell en To Green Angel Tower. Ik heb ze trouwens in het Nederlands gelezen en ze zijn niet heel slecht vertaald, maar er staan nog wel fouten in.

Eveneens van Tad Williams, de Shadowmarch serie. Tenminste, ik heb boek een gelezen en ik vond 'm leuk, weet niet hoe de serie zich zal ontwikkelen.

En ik heb pas The Language of Stones gelezen van Robert Carter, ook in de vertaling trouwens (mijn vader heeft issues met Engels lezen ). Ik vond hem heel vermakelijk, maar dat kán komen omdat ik al lange tijd geen fantasy meer gelezen had. Het is niet uitgesproken goed, maar ook niet echt slecht. Beter dan veel andere fantasy.

En boeken van Neil Gaiman. Wel wat meer richting het komische en soms een beetje flauw, maar ik heb laatst Anansi Boys gelezen en die was leuk.

Oh en vaak staan er héle goede verhalen in fantasy bloemlezingen zoals Year's Best Fantasy. Heel afwisselend ook, natuurlijk.

Thus speaketh the fantasy nerd.