In " Schrijvers op de rand van 80" door Frank Van Dijl, staat op pag. 41: In zijn werk laat Ruyslinck zich kennen als een onvermoeibare strijder voor een menswaardiger bestaan van onderdrukte groepen in de samenleving. Hij zegt: "ik ben altijd op de bres gesprongen voor de underdog. Een tijdlang ben ik met de vredesbeweging bezig geweest, met Amnesty international en nu met de dierenbescherming, want dieren zijn ook underdogs. Mijn boeken geven dat meegevoelen met de verdrukte aan. Dat is merkwaardig, omdat ik zelf uit een burgerlijk milieu kom. Misschien komt het door het schuldgevoel dat ik heb, dat ik ben gaan inzien hoe verfoeilijk dat burgerlijk milieu is - waar men oogkleppen opzet en zelfs niet ziet wat de buren doen, laat staan wat ver weg gebeurt. ik voel me soms medeschuldig aan het onrecht. Dat klinkt misschien gek, het ligt gebed in je persoonlijke stuctuur.......
In "Atlas van de Nederlandse letterkunde" ( Ik probeer mijn pen)
uitgeverij Bert Bakker staat op pag.237 het volgende te lezen:
Ward Ruyslinck debuteerde sterk met vanaf 1957 elk jaar een novelle........................................................... maar hij is net als Jos Vandeloo een veelbelovende verteller die zichzelf heeft overleefd........................................................ Beide auteurs schreven knap, licht surrealistisch en hallucinerend proza dat getuigt van sociale bewogenheid.
Succes, Brent.
|