"Zo, mijn vriend, ik zie dat je weer terug bent."
Ja, kom, dacht ik, en komen deed ik ook.
Dus nu teken ik om elf uur 's avonds
de psyche van een leeuw.
Mijn palmbladen zijn wegen.
Een storm in een glas water waar een oog in zwemt.
De kleuren van Miró op een grijze achtergrond
kijken mij wazig aan en roepen "Hier is het geheim!"
Ik zag het reeds in woorden, bij Van Abbe -
nu vind ik het weerom, en kan opnieuw ernaar gaan zoeken.
Ziezo, mijn vriend, waar waren wij gebleven?
__________________
Eat jazz, drink sunshine, listen to honey, talk to tea
|