In mijn geval liep ik al langer bij een vertrouwenspersoon op school. Toen ik begon te snijden heb ik dat aan haar vertelt. Wij hebben toen een aantal gesprekken hierover gehad. Tuurlijk zij met het voorstel dat ik moest stoppen en hoe ik dat zou moeten aanpakken. En ik wist niet of ik wou stoppen. Ik heb toen wel gezegd dat ik het zou doen, maar deed het toch weer. In mijn geval hebben ze me niet direct doorgestuurt. Nadat het na een half jaar niet beter ging hebben ze echter wel voorgesteld om me te laten praten met de begeleider van alle vertrouwenspersonen. Dit is er later nooit van gekomen, omdat ik toen voor iets anders werd doorgestuurd.
Ik denk dat als jij je leerlingbegeleider, begeleidster, verteld dat je wel wilt praten, maar nog niet weet of je wat wilt ze dat niet kunnen afdwingen. Want het gaat in de eerste plaats er toch om dat ze jou zullen helpen, en daarvoor moeten ze wel jouw vertrouwen hebben.
__________________
"You'd kill yourself for recognition, kill yourself to never ever stop"
|