Ik vind mijn leven niet de moeite waard

[tisje]

Lieve iedereen. Ik ben een meisje van 17 en ik heb in het afgelopen jaar twee mensen van wie ik onwijs veel hield verloren. Thuis heb ik vaak ruzie, omdat het heel erg slecht met me gaat. M'n moeder zegt ook regelmatig dat ze me de laatste tijd anders vindt geworden.
Een vriend van me zag dat het niet goed met me ging en had toen een afspraak voor me gemaakt met de vertrouwenspersoon op school. Zij zei tegen me dat ze me niet verder kon helpen en dat ik het zelf moest zien op te lossen. Een paar weken later ben ik een paar keer bij een maatschappelijk werkster geweest, maar ook daar ging het niet goed. Ik kon absoluut niet makkelijk met haar praten, telkens als ze wat vroeg en ik gaf een antwoord bleef ze me daarna een aantal minuten me aanstaren, alsof ze me wou analyseren ofzo. Als ik alleen ben, begin ik vaak te huilen, maar als ik met vrienden ben wil ik het niet laten merken hoe ik me voel. Als ik alleen ben snij ik soms in m'n polsen of armen. Ik vind mijn leven niet meer de moeite waard. Ik denk vaak na over de dood. Steeds vaker zou ik zelfs dood willen zijn, maar steeds houd iets me tegen om door te snijden. Ik wil hier niet met m'n ouders over praten, want dan zou ik hun veel verdriet doen en komt er weer alleen maar ruzie van, dat weet ik nu al.
Ik heb eigenlijk geen idee waarom ik dit opschrijf, maar het lucht een beetje op om er wat over te schrijven.
dankjewel voor het lezen

[Marc S]

tisje schreef:
Ik heb eigenlijk geen idee waarom ik dit opschrijf, maar het lucht een beetje op om er wat over te schrijven.

Het lucht tenminste een beetje op

Je voelt je dus vooral slecht omdat je die 2 mensen hebt verloren? Of spelen er nog meer dingen mee?

[tisje]

Marc S schreef:
Het lucht tenminste een beetje op

Je voelt je dus vooral slecht omdat je die 2 mensen hebt verloren? Of spelen er nog meer dingen mee?

Er spelen ook nog wat andere dingen mee, vooral dingen die thuis gebeuren. Maar dat vind ik echt heel er moeilijk om over te praten.

[Marc S]

tisje schreef:
Er spelen ook nog wat andere dingen mee, vooral dingen die thuis gebeuren. Maar dat vind ik echt heel er moeilijk om over te praten.

Hmmz... misschien helpt het wanneer je het aan een wildvreemde vertelt? Je kunt me mailen op mas2401@yahoo.com, maar dat mag je helemaal zelf weten natuurlijk

tisje schreef:
Er spelen ook nog wat andere dingen mee, vooral dingen die thuis gebeuren. Maar dat vind ik echt heel er moeilijk om over te praten.

wil je het echt niet vertellen?want dat is misschien makkelijker om je te kunnen helpen.
sterkte
xxxx
kelly

[tisje]

Het zijn vooral dingen die vroeger en nu heel af en toe nog gebeuren tussen mijn vader en mij. Ik heb hier nog nooit met iemand over gepraat omdat ik me dat voorgenomen had, alleen nu het de laatste tijd weer gebeurt heb ik er heel erg veel moeite mee om het gewoon maar te accepteren.

[Marc S]

tisje schreef:
Het zijn vooral dingen die vroeger en nu heel af en toe nog gebeuren tussen mijn vader en mij.

Zit 'ie aan je?

Correct me if I'm wrong.

[tisje]

Ik vind het een beetje vreemd gevoel geven, om het er eigenlijk hier zo over te hebben. Weet ook niet waarom, sorry

[Marc S]

tisje schreef:
Ik vind het een beetje vreemd gevoel geven, om het er eigenlijk hier zo over te hebben. Weet ook niet waarom, sorry

Ik begrijp het wel...

Je hoeft het ook niet per se te vertellen... of wacht ermee tot je het wel kunt...

Sterkte in ieder geval.

[tisje]

dankjewel

Probeer er toch eens over te praten met iemand, tis moeilijk, maar misschien helpt het wel. Misschien dat die vertrouwenspersoon je dan wel kan/wil helpen, misschien was het hem/haar vorige keer niet duidelijk wat er aan de hand was, leek het 'gewoon puberteit' te zijn, en als ik zo je posts lees dan is het dan niet alleen, dan is er meer aan de hand. Dingen waar je wel hulp bij nodig hebt. Zoek die ook. 'k weet niet wat je vader doet, maar iemand anders is het niet waard om jouw leven te verzieken, ze zijn het niet waard om je ongelukkig om te voelen, om dood om te willen. Daar bedoel ik mee dat je dat dus maar niet moet denken, die gedachte is er, maar daar bedoel ik mee dat je jezelf niet moet schamen om hulp te zoeken en alles te vertellen. Sterkte en succes.

[blacky]

Lieve tisje,

Als je er echt niet met mensen over kunt praten, probeer het dan voor je zelf op te schrijven. JE zei nl ook dat het voor jou oplucht om het op het forum te zetten. Misschien helpt dit jou een stuk verder zodat je er misscien uiteindelijk over kan praten.
Veel sterkte alvast.

[My$Te®yG!®L]

Het is altijd heel pijnlijk om mensen te verliezen waar je nauw contact mee had Ik zou je gewoon aanraden om van de kleine dingen te genieten. Het snijden lucht je misschien wel eventjes op, maar daarna voel je je eens zo slecht! Er zijn genoeg mensen die met je willen praten en je willen helpen. Zels op dit forum... Probeer erover te praten ofzo. Misschien met mensen die hetzelfde hebben voorgehad en daar kracht uit te putten. Alvast veel succes!!!

[tisje]

ik wou even dankjewel zeggen voor de lieve berichtjes.. dus dankjewel.
En ik ga inderdaad proberen om er met iemand over te praten, want op deze manier gaat het echt niet goed. ik weet alleen nog niet met wie. suggesties, want bij de maatschappelijk werkster en vertrouwenspersoon heb ik het wel gehad en eigenlijk wil ik mn vrienden niet met mijn problemen opzadelen.

[Dit bericht is aangepast door tisje (30-12-2001).]

[Marc S]

tisje schreef:
ik wou even dankjewel zeggen voor de lieve berichtjes.. dus dankjewel.
En ik ga inderdaad proberen om er met iemand over te praten, want op deze manier gaat het echt niet goed. ik weet alleen nog niet met wie. suggesties, want bij de maatschappelijk werkster en vertrouwenspersoon heb ik het wel gehad en eigenlijk wil ik mn vrienden niet met mijn problemen opzadelen.

Tja, blijft niet zo veel over dan...

Ik kwam al met de suggestie dat je me mailen kunt, maar die keus blijft bij jou. Misschien vind je hier op het forum ook nog wel anderen die meer ervaring hebben met hetgeen dat je doormaakt...

[BlackMystery]

ik zeg je al dit om te beginnen
loose the knife
voel je je niet beter met
zoek eerst een andere manier om er van af te graken (muziek, schrijven, ...)
het slechte gevoel is dan meestal een kwestie van tijd
maar in het geval dat het niet zo is
zou ik je aanraden om misschien is te praten met gewone vrienden
het kan zijn dat je niet direct een oplossing nodig hebt
maar eerder steun
of je kunt je altijd richten tot iemand op de forum
al raad ik je wel aan met iemand te praten die niet zelf diep in de put zit
hoop dat ik je van enige hulp kon zijn
XxX
Myst