Het meisje laf op een groot veld met bloemen, hoge grassprienen en kriebelende kuiden. Het rook er vaag naar de kruiden, maar de zoete geur van de bloemen overheerste.
Ze lag op haar rug met haar ogen dicht en snoof de zoete geur op. Ze voelde de zon op haar blote huid branden, en genoot ervan. Ze voelde de zachte wind, die een ruisend geluid maakte door het hoge gras en de bloemen. Ze voelde het prikken van het gras op haar blote rug, billen en benen, maar stoorde zich er niet aan.
Nogmaals ademde ze diep in, en snoof de geur op , om vervolges haar mond te openen en de lucht zachtjes te laten ontsnappen.
Ze voelde iets kriebelen op haar buik, precies bij haar navel. Toen ze haar ogen opendeed zag ze dat het een prachtige vlinder was. Zó mooi! De pootjes van de vlinder kriebelden zachtjes op haar buik en ze moest lachen. Door het plotselinge bewegen van haar buik vloog de vlinder op, en even voelde ze een zacht briesje van zijn vleugels.
De vlinder vloog weg, en het meisje volgde hem, totaal geobsedeerd door de prachtige vleugels. De vlinder vloog richting het bos dat achter het veld lag. Het meisje liep vol vertrouwen achter de vlinder aan het bos in. Ze volgde hem diep in het bos, en nog verder. Net zolang totdat ze bij een open plek kwamen die er net zo uitzag als het veld waar ze vandaan kwam, alleen kleiner. Net zo vol bloemen die een zachte zoete geur verspreidden, net zo vol hoge grashalmen en kleine bosjes kruiden. En er zaten vlinders, wel honderden. overal zag je het gefladder van duizenden kleine vleugeltjes.
Geschokt door alle schoonheid bleef ze staan aan de rand van de open plek. Ze durfde de magie niet te verstoren door door de massa van duizenden glinsterende vleugeltjes te lopen. De vlinder die ze gevolgd was bleef stil op een plaats in de lucht zweven, met alleen zijn vleugeltjes razendsnel op en neer bewegend. De vlinder vloog verder tussen de andere vlinders, en het meisje kon nix anders doen dan hem te volgen. De vlinder vloog naar beneden, en landde op een bloem, die nog even bleef schommelen.
Voorzichtig ging het meisje in het gras liggen , ondertussen proberend zomin mogelijk bloemen te knakken.
Na een poosje viel het meisje in slaap. Ze droomde zachtjes weg, ze had een mooie droom over vlinders, wat natuurlijk niet zo gek was.
Later werd ze wakker, doordat ze een tintelend gevoel had in haar schouderbladen, wat later overging in een prikkelend gevoel. Alsof 2 stompen uit haar rug wouden groeien. Ze merkte dat haar rug inderdaad begon te vervormen, maar het prikkelende gevoel was gelukkig over.
"Wat gebeurd er nou? "dacht ze verbaasd, maar voelde geen enkel spoor van paniek.
Ze voelde dat de dingen op haar rug hun uiteindelijke grootte hadden bereikt, en probeerde ze voorzichtig te bewegen.
Dat bewegen had onmiddelijk effect, en ze voelde hoe ze een paar centimeter boven de grond werd getild.Ze bewoog haar vleugels nog een keer, en nog een keer, en voelde hoe ze moeiteloos de lucht in werd getild.
Ze zweefde hoor door de lucht, en net op het moment dat ze nog een slag met haar vleugels wou slaan suisde ze naar beneden en landde met een plof op de grond.
Versufd deed ze haar ogen open en merkte dat ze met haar benen vastzat in iets zachts en warms. Toen ze beter keek zag ze dat het haar slaapzak was.
Ze bedacht zich dat ze een mooie droom had gehad, die ruw was beeindigd door haar val op de grond. En ze ging weer slapen.
Toen ze de volgende ochtend wakker werd keek ze opzij. Naast haar kussen lag een zachtroze bloem. Even dacht ze een vlinder te zien zitten op haar tafeltje, maar toen ze 2 tellen later weer keek was hij alweer verdwenen.
"Ach, het zal wel verbeelding zijn geweest" bedacht ze. Zich ondertussen afvragend waar die bloem vandaan kwam, en zich de droom niet meer herinnerend.....
__________________
Ik ben verliefd op het leven
|