Oud 14-12-2011, 20:50
Shaneq
Avatar van Shaneq
Shaneq is offline
Dag iedereen,

De Laatste tijd heb ik steeds meer het gevoel dat ik een beetje depressief ben, ik weet het gewoon even niet meer. Laat mij het even voor jullie uitleggen:

2 Jaar geleden had ik een vriendin, na 1,5 jaar samen zijn voelde ik dat ik minder van haar hield en dat m'n gevoelens steeds minder werden voor haar. Maar op de een of andere manier wou ik het niet uitmaken en durfde ik het niet. Ze was zo lief en we pasten zo goed bij elkaar, ik wou zo graag weer van haar houden. Ik voelde me steeds slechter en slechter, ik hield niet echt meer van mijn vriendin, maar toch bleef ik maar bij haar, omdat ik haar op een bepaalde manier toch maar niet kwijt wou. M'n vriendin voelde volgens mij wel dat er iets niet goed was, maar ze wist nooit dat ik niet echt meer van haar hield. Ze zei op een gegeven moment: Je bent anders geworden, veel meer gesloten. En ze had gelijk, niet alleen bij haar was ik meer gesloten geworden, maar ook bij anderen. Ik zei nog maar weinig of hoe ik me voelde tegen m'n ouders en hoe het met mij ging.

Een half jaar later toen we allebei naar andere scholen gingen, toen ging het echt niet meer. We zagen elkaar al veel minder, maar nog wel regelmatig. We waren allebei bij een verjaardag van een vriend van mij en toen ging het allemaal verkeerd. Ik voelde me toen helemaal slecht aangezien ik al een half jaar lang bijna niet meer van haar hield. (Een week hiervoor hadden we al een gesprek gehad over hoe ons relatie nou was, en beide vonden we dat het niet meer geweldig was.) Maar tijdens die verjaardag had ik voor de eerste keer iets te veel gedronken, want het was erg gezellig met m'n vrienden. Ik was niet dronken, maar wel aangeschoten. We gingen die avond allebei naar 2 verschillende clubs. Uit eindelijk ging ik naar de club toe waar zij was en ze was erg down en verdrietig, schijnbaar was haar vriendin net van de fiets gevallen omdat ze iets te veel op had. Ik wou haar opvrolijken, maar een vriendin van haar zei dat ik weg moest, want ik was Dronken. Ik snapte er niks van en ging weg met 3 vrienden.

Ik probeerde haar te bellen en te sms'en maar ze antwoordde nergens op. Ik voelde me echt heel erg klote, als of alles mijn schuld was. Ik ging meteen naar huis en heb tot laat wakker gelegen in m'n bed. De dag erna hebben we gepraat op msn en hebben we elkaar gebeld. Het was over...

We waren uit elkaar na 2 jaar. Ik voelde me op het moment heel verdrietig, maar toch ook een soort van opgelucht, aangezien ik niet meer met die opgekropte gevoelens hoefde te leven. 1 maand hierna stopte ik met m'n opleiding, al naar 1,5 school. Ik zat nu veel thuis en had niks te doen. Ik werkte zo af en toe, ik had niet echt een fulltime baan. Ik deed weinig met vrienden aangezien die allemaal druk waren met school of met andere mensen uitgingen. Ik vond het jammer, want opzich had ik wel graag wat gedaan met m'n vrienden. Toen nam ik ontslag van werk om op zoek te gaan naar meer werk, want ik moest sparen voor school. Na 2 weken vond ik een baan, maar ik was er totaal niet gelukkig mee. Ik hield dit dan ook maar 2,5 maand vol. Ik werd zo enorm ongelukkig van dit werk. Tijdens dit werk hoorde ik dat m'n ex al met een kerel had gedate, maar dat niks was geworden en dat ze op dat ook aan het daten was met iemand.

Ik ging kapot van binnen. Ik wou zo graag weer bij haar zijn, mijn leven zoog op dat moment. Geen school, amper vrienden en slecht werk. Ik smste haar uit pure wanhoop en dat kon je ook lezen uit het bericht, ik was bereid alles te doen om haar terug te krijgen. Maar na 2 maanden dacht ik, waarom? We zijn uit elkaar gegaan omdat we niet meer van elkaar hielden, dus waarom nu weer wel? Ik stopte met het smsen en msn'en met haar om haar te vergeten. Dat lukte me. In deze tijd had ik weer een nieuwe baan die ook niet geweldig was, maar ik probeerde het vol te houden voor mijn ouders, die ik niet wou teleurstellen. Ik ging weer meer dingen met m'n vrienden doen en ik had me ingeschreven voor een nieuwe studie. Het ging steeds beter met mij. Wat maanden hier na kwam ik weer in contact met m'n ex, ze vertelde dat ze ondertussen een vriend had. (dat was die kerel waarmee ze had gedate toen ik er van hoorde). Ik was blij voor haar en we zijn nog steeds goede vrienden. Ik ben niet meer tot haar aangetrokken op de manier van 'houden van' , ze is een vriend geworden.

Dus aan het begin van dit jaar ben ik begonnen met mijn nieuwe studie, waarvan ik dacht: 'Dit wordt het!' Maar nee. Al gauw kwam ik er achter dat het niets voor mij was, nouwja, het is misschien wel wat voor mij, maar het niveau ligt te laag. Dus ik begon al te zoeken naar nieuwe opleidingen en vertelde het m'n ouders. Ze vonden het jammer dat ik weer een verkeerde keuze had gemaakt, maar ze begrepen mijn keuze. Laat ik hier zeggen dat mijn droom, mijn doel en mijn grootste wens is in Amerika te wonen. Ik dacht: misschien is dit een kans om te kijken voor een opleiding in Amerika, maar m'n ouders twijfelden. Uit eindelijk kreeg ik ze zo voor om mee te komen naar een gesprek met een organisatie die daar over ging. Helaas ging dit niet door... Mijn ouders hadden een goed gesprek met mij en vonden dat ik eerst een opleiding in Nederland moest doen en dan zou ik later in Amerika nog kunnen studeren. Ik ging daar mee akkoord, maar heb er een beetje spijt van. Amerika is alles voor mij. Dus ik ging opzoek naar een opleiding in Nederland en die vond ik, ik ging naar een opendag en vond het helemaal geweldig. Het is een opleiding met een opdrachten die ik eerst moet maken om toegelaten te worden, ik heb me een paar weken geleden ingeschreven en wacht eigenlijk nog op de opdrachten.

Maar de laatste 3 weken weet ik het niet meer. Ik weet niet meer of die opleiding wat voor mij is. Ik weet helemaal niet meer wat iets voor mij is. Er is maar 1 ding dat ik zeker weet en dat is dat ik weg wil uit Nederland en naar Amerika wil gaan, het liefst vandaag al. Niet dat mijn leven op het moment slecht is, want ik heb goede vrienden en een geweldige familie, maar elke dag word ik wakker met een somber gevoel. Ik wil zo graag daar wonen en niet hier. Ik ben werkelijk geboren in het verkeerde land. Maar dat is niet het enige waarom ik me zo down voel de laatste tijd, ook voel ik me steeds meer alleen, terwijl ik vaak genoeg dingen doe met vrienden etc. Dat snap ik niet.

Lang verhaal
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 15-12-2011, 15:59
nachtmens
nachtmens is offline
Waarom wil je naar Amerika? Ooit daar geweest trouwens? En voor welke opleiding heb je je ingeschreven?
__________________
Lach eens!
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie ik weet het niet meer...
Verwijderd
8 08-01-2013 18:12
Liefde & Relatie Ik weet het niet meer...
Dzjun
51 03-07-2006 08:38
Psychologie Ik weet het niet meer...
Dark-Wings
2 06-06-2002 21:18
Liefde & Relatie Ik weet het niet meer...
muurbloem
3 03-03-2002 08:39
Liefde & Relatie * Ik heb jullie hulp nodig * Ik weet het niet meer.. :( *
U-NiQ
16 03-02-2002 15:26
Psychologie ik kan het niet meer aan
shania
3 17-01-2002 19:05


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:36.