Hoi,
Nooit gedacht dat ik dit op het forum zou gaan plaatsen....Hier toch een poging tot.
Als ik met mensen omga, lijkt het alsof ik bepaalde situaties behoorlijk...awkward maak. Ik doe vaak mijn best en probeer aardig te zijn, maar het lijkt alsof ze me daardoor juist vreemd aan gaan kijken. De laatste tijd resulteert dit in onzekerheid, wat alles nog erger maakt. Ik struikel over mijn woorden en in grote gezelschappen klap ik volledig dicht.
En dit alles, terwijl mijn broertje (1 jaar verschil) op kan schieten met letterlijk
iedereen.
Nu begin ik toch behoorlijk aan mijzelf te twijfelen (meer dan dat ik eerst al deed ;p). Hij is brutaal, extrovert en een allemansvriend. Ik ben echt een introvert, waardoor ik soms wel eens denk dat niemand met mij om
wil gaan. Er verschijnt bij mensen een "blik" in de ogen, waarna ze zich naar mijn idee afstandelijker worden en het liefst elke gek die voorbijkomt vastklampt (figuurlijk), om zo ver bij mij vandaan te zijn.
Nu weet ik: het zijn veel hersenspinsels, het verhaal is onsamenhangend en er is geen echte oplossing voor
Toch vroeg ik me af, of er een mogelijkheid is om "mij" hierin te veranderen. Ik heb al honderden keren gehoord, dat je jezelf moet blijven (en daar heeft iedereen ook gelijk in), maar het lijkt in mijn ogen de enige mogelijkheid waardoor mensen me misschien wat "
normaler" gaan zien.
Groetjess van mij