Hee,
Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb mijn vader nu al 7 jaar niet gezien, Ik mis hem heel erg en hij mij ook want hij stuurt nog steeds brieven en kaartjes enzo
Ik zou heel graag contact met hem willen maar dat kan niet, mijn moeder zegt dat ik dan niet meer welkom ben thuis, bij hem wonen is ook geen optie want hij vaart om de week en kan dus geen hele week alleen thuis zijn.
Met mijn verjaardag heeft mijn vader mij een brief gestuurd, die brief wilde ik houden en dat heb ik ook gedaan, daarna heeft mijn moeder mij 3 dagen uitgescholden voor verrader en negeerde ze mij. Ik kon er niet meer tegen en ben dus ook naar de mentor geweest, hij wilde met mijn moeder praten alleen ik wou dat niet omdat het dan alleen maar erger zou worden. Ik ben ook erg gespannen en ging dus naar een soort ontspanningstherapie, mijn moeder en ik hadden vlak daarvoor hele erge ruzie en toen ben ik bij die therapie in huilen uitgebarst, ik heb toen verteld aan hem waar mijn moeder naast zat wat er aan de hand was. Als er mensen bij zijn dan doet ze heel aardig en lief alsof er niks aan de hand is en als we dan weer naar huis gaann barst het los, ze word dan enorm boos op mij en zegt dat ik haar voor gek zet bij anderen.
Mijn vriendje weet ook van mijn problemen thuis en het word de laatste tijd steeds erger, ze scheld me uit, ze vraagt soms 'MOET JE EEN KLAP VOOR JE KOP' zegt dat ik op mijn vader lijk en egoistisch ben etc. mijn moeder haat mijn vader en daarom ben ik dus bij haar niet meer welkom als ik contact met hem heb. Mijn moeder zegt ook tegen mij dat het misschien beter is dat ik ergens anders ga wonen.
Als mijn moeder me uitscheld voor verrader etc. doet mijn zus van 18 (ik ben 14) gewoon gezellig mee, en zij kunnen dan met elkaar lekker tegen mij. Ik sta er helemaal alleen voor en ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben ook laatst op school in huilen uitgebarst de dag na vaderdag omdat ik hem zo mistte, ik heb erover gepraat met de mentor en weer wilde hij met mijn moeder praten. Ik weet niet wat ik moet doen en ik denk dat t mischien inderdaad beter is als ik ergens anders ga wonen ik hou dit zo niet vol en heb ook in mijn armen gekrast en denk soms aan zelfmoord. Ook dat weet mijn vriendje en hij wilde naar de mentor gaan omdat hij zich zorgen maakte om mij maar ik heb hem toen beloofd het niet te doen. Mijn moeder was er ook achter gekomen dat ik in mijn arm had gekrast en zei dat als ik het nog eens deed ik maar ergens anders moest gaan wonen.
Wat moet ik nu doen, ik weet het niet en nu is er vakantie en iedereen heeft lol maar ik vind vakantie vreselijk omdat ik dan veel vaker thuis ben, ook omdat ik weinig vrienden heb