Nomina Animorum Verhaal

[lillojon]

Ik ben begonnen met een verhaal te schrijfen en wil het openbaar maken. Het is een fantasy verhaal.

Episode 1: Waarom ik? deel1

‘Wat wil je bestellen?’’Emh – Mag ik een hamburger,’zegt Olinia. ‘Oké , anders nog iets?’’Nee.’ De jongen pakt de hamburger en loop weer terug.’Alsjeblieft.’ Hij zet de hamburger op de eetplaat. Olinia strekt haar hand uit en pakt de burger. Ze schreeuwt. Alle klanten kijken naar de kant van Olinia. Een vrouw heeft haar nek vast met haar arm. Ze is lang en heeft een pistool in haar hand. De pistool is gericht op Olinia. Een paar mensen rennen uit de zaak.' Geef me het geld wat je daar hebt in de kassa,’zegt de vrouw met een boze stem. Olinia krijgt maar een klein beetje zuurstof. ‘Nee!’ zegt de Jongen.’Wat zei je daar!’ schreeuwt de vrouw. Een paar klanten kijken hem raar aan. De vrouw drukt op de trekker. Er is een harde knal. De vrouw laat Olinia los.

COMMENTS?

Inschrijven voor het verhaal kan je hier doen: http://forum.animewolken.nl/showthread.php?t=57270

[Geel]

Ja, het verhaal is absoluut niet beeldend.

[fizzle-fluffy]

Het boeit me nu echt niet dat die oliniavrouw misschien geschoten gaat worden. En ik schrik er ook niet van. En ik erger me aan het gebruik van aanhalingstekens; zet er spaties voor. En schrijfen is met een v. Schrijven.

[lillojon]

@ fizzle-fluffy hoe bedoel je de aanhalingstekens.

Episode 1: Waarom ik? deel 2

Olinia valt met haar achter hoofd tegen de grond.’Auww,’zegt ze. De vrouw kijkt naar haar pistool met een geschrokken gezicht. De klanten kijken verbaasd naar Olinia. De pistool van de vrouw heeft een deuk aan het eind. De deur van het fastfood restaurant gaat open.’Politie,’zeggen een paar mannen.’Zet je handen in de lucht.’ De vrouw draait zich om. Ze kijkt naar de politie en springt snel achter een afvalvak. Ze rent naar de wc toe. Maar voor dat ze de deur open kan doen krijgt ze een schop in haar buik. De vrouw schreeuwt wanhopig. De politie rent naar haar toe.’Dankjewel jongenman,’zegt één van de politiemannen. De resterende klanten lopen gehaast uit het restaurant.’Goed gedaan,’zei een jongen die daar ook werkte tegen de jongen.’Het was niet special,’zei hij tegen de jongen. Hij loopt naar Olinia toe en help haar op te staan. ‘Gaat het?’vraagt hij.’Ja, het gaat wel alleen heb ik me achterhoofd hard gestoten.’ De andere jongen loopt naar hun toe.’Wacht eens even,’zegt de jongen.’Ben je geen Olinia van de basisschool?’’Hoe weet je me naam,’vraagt Olinia.’Ik ben het Jason van groep 8.’ De andere jongen laat het Olinia los het vraagt:’Ken je haar?’’Ja, we zaten samen in groep, zoals ik al zei? Olinia loopt naar een bankje toe en gaat zitten. De jongens komen naast haar zitten. Olinia beweegt haar hand achter haar hoofd en begint achter haar hoofd te voelen. Jason staat op en gaat weer naar zijn werkplaats. ‘Hoe heet je trouwens,’vraagt Olinia.’Ik heet Dennie Roloson.’ Jason komt terug met 3 blikjes cola. Hij maakt zijn blikje open en drinkt. Een politie man loopt naar ze toe. Hij komt voor ze zitten.’Hallo, ik ben agent Ethan Col. Kunnen jullie me vertellen wat er net hier is gebeurt.’ De andere agenten lopen met de vrouw uit de zaak. Dennie vertelt tegen de politie agent wat er allemaal is gebeurd. Terwijl Dennie het verhaal vertelt maakt Olinia haar blikje open en begint te drinken.’Oké, ik begrijp volkomen wat er is gebeurt. Kunnen jullie je naam op dit blaadje schrijven, jullie huisadres en jullie huistelefoonnummer. Jason pakt het blaadje.’Heeft u ook een pen voor me,’vraagt Jason.’Ooh- Sorry. De agent pakt een pen uit zijn borstzak en geeft het aan Jason.’Alsjeblieft.’’Dank u wel.’ Jason zet zijn hand op de tafel en begint de gegevens te schrijven. Daarna geeft hij de pen aan Dennie. Die schrijft ook zijn gegevens op het blaadje. Tenslotte krijgt Olinia de pen. Ze schrijft haar gegevens ook en geeft de pen aan de man. De man stop de pen in zijn broekzak.’Dank jullie wel.’ De agent staat op en loopt naar de deur. Hij doet hem openen en gaat uit het restaurant. Jason staat op en zegt:’Kom we gaan naar huis. Hij loopt naar de kassa en pakt de sleutel. De andere staan op pakken hun blikje cola en ze lopen uit het restaurant. Jason loopt naar zijn blikje toe, pakt het en loopt naar de deur. Als hij buiten is stopt hij de sleutel in het sleutelgat en sluit de deur. Jason zegt:’We zullen je naar huis brengen. Zodat je veilig thuis kan komen.’’Oké,’zegt Olinia. De tocht naar huis ging snel. Dennie vroeg nog hoe het was om in zon situatie te zijn aan Olinia. Ze zei dat ze geschrokken was en niet wist wat ze moest doen. Ze staan voor de deur van Olinia huis.’Dank jullie wel dat jullie me thuis brachten.’ Olinia pakt haar sleutel hij haar jas zak en maakt de deur open.’Doei,’zeggen de jongens en ze lopen weg.

[fizzle-fluffy]

lillojon schreef:

@ fizzle-fluffy hoe bedoel je de aanhalingstekens.

‘Wat wil je bestellen?’’Emh – Mag ik een hamburger,’zegt Olinia. ‘Oké , anders nog iets?’’Nee.’ De jongen pakt de hamburger en loop weer terug.’Alsjeblieft.’

->

'Wat wil je bestellen?’ 'Emh – Mag ik een hamburger,' zegt Olinia. 'Oké, anders nog iets?' 'Nee.' De jongen pakt de hamburger en loop weer terug. 'Alsjeblieft.'

[Issun]

Onder elkaar is misschien nog wel mooier. Dan is het overzichtelijker.

En die Olinia (interessante naam) is net met de dood bedreigd, maar gaat vervolgens relaxed een colaatje drinken met een ex-klasgenoot. Dat is niet erg realistisch.

Hij loopt naar de kassa en pakt de sleutel. De andere staan op pakken hun blikje cola en ze lopen uit het restaurant. Jason loopt naar zijn blikje toe, pakt het en loopt naar de deur. Als hij buiten is stopt hij de sleutel in het sleutelgat en sluit de deur.

Je beschrijft hier heel nauwkeurig wat ze doen, maar het is niet leuk om te lezen en niet nodig. Je kan ook gewoon zeggen: 'Ze pakken hun blikje cola op en lopen het restaurant uit. Jason sluit de deur.', of iets dergelijks.

En het is het pistool, niet 'de'.

[lillojon]

@ Issun: Ja, ik denk dat ik dat gedeelte een beetje te snel heb geschreven.

Mijn verhaal is een fantasy verhaal:

UOHL staat voor Uitleg Over Het Leven. Het is achtergrond info over hoe het daar in de wereld zitten met het leven. Bijna niemand in die wereld weet niet hoe het zit met leven en dood. De wereld daar is het zelfde als onze wereld.

Episode 1: Waarom ik? deel3


‘Hallo, ik ben thuis.’ Olinia bukt en trek haar schoenen uit. Terwijl ze dat doet hoort ze voet stappen. Haar moeder komt en loopt naar haar toe.’Gaat het?’vraagt Olinia moeder.
‘Een meneer heeft alles via de telefoon gezegd wat er is gebeurd.’ Ze omhelst Olinia en ze begint te huilen.

Olinia is eigenlijk een tweeling maar 4 jaar geleden is haar tweeling broer gestorven. Hij kwam van school op weg naar huis met zijn fiets en toen is hij aangereden door een auto. De autochauffeur reedt gewoon door, doordat een voorbijganger hem zag liggen op de grond met overal bloed om zich heen ging hij een ambulance bellen. Maar de ambulance kwam te laat. Johan lag al ruim 10 minuten op de grond en hij had veel bloed verloren. Voordat de ambulance kwam stierf hij. Toen Olinia’s moeder dat hoorde was ze helemaal van slag. De eerst week na zijn dood at ze helemaal niks. Na een tijdje werd het wel minder maar ze was bang dat er zo iets met Olinia ook kan gebeuren.

‘Ma het gaat, ik heb alleen me hoofd gestoten meer was het niet.’ Olinia keek met een serieuze blik in haar moeders ogen. Haar moeder snikte nog en ze liet Olinia los. Ze veegde haar tranen af en zei:’Ik had al eten gemaakt. Heb je honger?’’Nee. Ik wil gewoon naar me kamer gaan.’’Ok,’zei Olinia’s moeder. Olinia’s moeder loopt naar de woonkamer toe. Ze gaat zitten op de bank en pakt de afstandbediening die op de bank ligt. Ze doet de tv aan en begint te zappen.

Olinia loopt via de trap naar boven. Ze loopt naar de wc en doet de deur open. Ze gaat plassen en loopt dan naar haar kamer. Ze gaat in haar bed liggen een begint na te denken.’ Waarom ik.’ Vraagt ze zich af in haar gedachten. Een tijdje later is ze klaar met denken. Ze doet de tv in haar kamer aan en doet ook de computer aan. Ze gaat op haar computerstoel zitten en kijkt tv. Terwijl ze dat doet start de pc op. Ze zapt met haar afstandbediening. Maar er is niets leuk op tv. Dan draait ze zich om en doet en logt in op msn. Er komt een schermpje tevoorschijn waar in staat dan distantia@hotmail.com haar wilt toevoegen. Ze zegt hardop:’Wie heet er nauw distantia?’


UOHL #1
Iedereen heeft positieve doelen en negatieve doelen in het leven. Als je erin slaagt om al je positieve doelen te bereiken dan ga je naar de hemel. Als je erin slaagt om al je negatieve doelen te bereiken dan ga je naar hel. Als geen een van beide allemaal bereikt zijn of als ze alle twee gelijk zijn, wordt je opnieuw geboren.

UOHL #2
Elke ziel heeft een unieke naam waarbij een unieke kracht die eraan is vastgebonden. Als iemand opnieuw wordt geboren veranderd de naam van de ziel niet en de kracht verandert ook niet.

Olinia begint met een paar vriendinnen te chatten en vertelt wat er allemaal is gebeurd. De meisjes vragen wat er is gebeurt en hoe ze zich voelt. Ze typt dat het wel met haar gaat. De meisjes zitten in een groep met allemaal meisjes van school op msn. Olinia weet niet wat voor huiswerk ze heeft en vraagt het via msn aan Leanne. Olinia vraagt het aan Leanne, omdat Leanne altijd haar huiswerk maakt. Leanne is 1 van de beste leerlingen van haar klas. Leanne antwoordt dat ze alleen nederlands hoofdstuk 3 paragraaf 5 opdracht 1 tot en met 7 moesten maken. Olinia gaat van de pc af en loopt naar beneden. Ze pakt haar tas die ze vergeten is om mee te nemen naar boven. Ze zet haar tas op bed en maakt hem open. Ze pakt haar etui voor zich en haar boek. Olinia begint aan haar Nederlandse huiswerk. Als ze een tijdje bezig is voelen haar handen raar aan. Het lijkt op ze de ruwe muur met haar handen voelt. Het gevoel is heel sterk. Ze negeert het en gaat door werken. Als ze bij opdracht 4 is, is ze moe. Ze denkt dat ze zo’n raar gevoel heeft doordat wat er vandaag is gebeurd. Ze zet haar Nederlandse boek weer in haar tas samen met haar etui.

Ze kleed zich uit en pakt haar handdoek. Ze loopt uit haar kamer en gaat naar de badkamer. Olinia gaat de badkamer in en draait de kraan open. Wachtend staat ze voor het water totdat het warm wordt. Maar hoe raar het ook mag zijn voelt ze het water met haar hand terwijl ze een meter er van afstaat. Ze kijkt naar haar hand maar die is helemaal droog. Olinia voelt dat het water warm is en begint onder de douche te staan. Het water is ook warm. Olinia vind het heel eng wat er is gebeurd. Na een minuut of drie is ze klaar met douche en droogt zich af. Ze loopt naar haar kamer toe vanuit de badkamer en doet haar slaappyjama aan. Ze kruipt onder de dekens en denkt naar wat er allemaal is gebeurd vandaag. Als het 3 over 7 is begint ze te slapen. Een aantal minuten nadat ze in slaap viel gaat de deur van haar kamer open. Haar moeder komt kijken als alles goed is. Daarna doet ze de deur dicht en gaat zelf slapen.

[Geel]

Probeer toch een beelden en verhalend te schrijven. Nu lijkt je verhaal een grote opsomming van gebeurtenissen. Ik zal proberen met een voorbeeld te verduidelijken wat ik bedoel.

Wat jij schreef:

‘Hallo, ik ben thuis.’ Olinia bukt en trek haar schoenen uit. Terwijl ze dat doet hoort ze voet stappen. Haar moeder komt en loopt naar haar toe.’Gaat het?’vraagt Olinia moeder.
‘Een meneer heeft alles via de telefoon gezegd wat er is gebeurd.’ Ze omhelst Olinia en ze begint te huilen.

Wat ik er van zou maken:

"Hallo, ik ben thuis." roept Olinia terwijl ze bukt om haar schoenen uit te trekken. Ze herkent de naderende voetstappen van haar moeder. Haar moeder vraagt geschrokken of het goed gaat met Olinia.
"Er belde iemand en die vertelde me wat er gebeurd is." Nog steeds van slag omhelst ze haar dochter en barst in snikken uit.

Zoiets.

Het is inderdaad erg opsommerig en daardoor leest het nogal droog, dat werkt soms een beetje lachwekkend.. (bijvoorbeeld: "[...] Olinia valt met haar achter hoofd tegen de grond.’Auww,’zegt ze. [...]", ik zie dan voor me hoe iemand vrij houterig achterover valt en heel droog 'auw' zegt, terwijl jij waarschijnlijk iets vrij dramatisch/schokkends probeert te beschrijven).

Probeer wat minder álle handelingen achter elkaar te zetten, probeer juist te spelen met hoe je van de ene situatie naar de andere komt. Je hoeft niet te beschrijven hoe iemand zich omdraait, de sleutel in de deur doet en de sleutel omdraait, dat kan sneller en 'spannender', zoals ggcy8 hierboven ook al zegt.

[lillojon]

Ik heb verder geschreven.

Episode 2: My own power! deel1
‘Opstaan!’ Schreeuwt de moeder van Olinia. Olinia is nog half slapend. Een piepend geluid van haar wekker gaat af. Na een aantal seconden is ze wakker. Haar deken is op de grond. Ze is moe. Ze bukt vooruit en gaat zitten op haar bed. Het geluid van de van de wekker irriteert Olinia. Ze zet haar handen op het bed om op te staan. Opeens valt de Wekker. Olinia keek naar haar hand. Ik voelde het . Ze kijkt naar de wekker op de grond en duwt met alle kracht haar hand naar voren. De wekker schuift een klein beetje op de grond. Wat gebeurt hier. Ze kijkt naar de rode knop van de afstandbediening en druk haar vinger in de lucht. De TV gaat aan. Hoe heb ik deze kracht gekregen? En waarom?

Ze loopt naar haar kast om kleren te gaan pakken. Terwijl ze loopt kijkt ze naar de spiegel. Haar ogen zijn zilver.’MAAA!’ schreeuwt ze. Olinia hoort voetstappen. Voetstappen van iemand die rent. De deur gaat open. ‘Wat is er met je?’vraagt haar moeder geschokt.’Me ogen, ma,’zegt Olinia. Haar moeder kijkt vreemd. Wat is er dan met je ogen. Olinia kijkt in de spiegel. Haar ogen zijn weer normaal blauw. Het is even stil. ’Ik denk dat ik me wat verbeelde. Het komt vast door het ongeluk van gisteren,’zegt ze. Haar moeder kijkt opgelucht naar haar.’Laat me, alsjeblieft niet zo schrikken.’ Haar moeder loopt uit de kamer. Ze doet de deur dicht als ze uit de kamer is.

Olinia doet de deur van haar kast open. Ze pakt een spijkerbroek, handboek, BH en tuniek. Ze loopt nar de badkamer toe en kleed zich daarin uit. Olinia loopt naar de douche en doet de kraan open. Ze staat gaat eronder staan. Olinia strekt haar hand naar voren en haar shampoo begint te zweven. De shampoo valt een meter voor haar neus. Het is wel zwaar om iets van ver te tillen. Na haar te doen gaat ze poetsen. Als ze daarmee klaar is droogt ze zich af en kleed zich aan. Ze kijkt in de spiegel om haar gezicht te doen. Haar ogen zijn weet zilver. -Elke keer waneer ik me krachten gebruik dan worden me ogen zilver.- Ze loopt naar beneden en pakt haar jas en tas.’Kga dag ma.’

UOHL #3 Als je de naam van je ziel uitspreekt krijg je kracht van je ziel. Elke keer dat je opnieuw geboren wordt geboren dan herinnen je van alles van je vorige leven. En je hebt de krachten ook.


UOHL #4 Als je over je kracht spreekt tegen iemand dan vergeet je alles in je volgende leven. En je ziel blijft 2 eeuwen lang op aarde voordat je weer opnieuw wordt geboren.

[Issun]

Probeer dit soort zinnen te vermijden:

Haar moeder loopt uit de kamer. Ze doet de deur dicht als ze uit de kamer is.

[lillojon]

Episode 2: My own power! deel2

Het is koud buiten. Niet bepaald mooi weer kun je zeggen. Olinia staat buiten met haar sleutels in haar hand. Ze is net op school gekomen. Er komen kinderen binnen vanaf de achterkant binnen op school. Olinia zit in de 2e klas.’Hé, Oli.’ Een klas genoot van Olinia loopt naar Olinia toe.’Hé, Lea,’zegt Olinia. Leanne is een meisje die Olinia vanaf de brugklas kent. Leanne is een jonge meid met bruin haar tot halverwege haar rug. Haar schuine pony en haar paarse diadeem zijn standaard bij haar kapsel. Leanna heeft mooie blauwe ogen.’Thanks voor gister. Als jij er niet was wist ik niet wat voor huiswerk ik moest maken.’’Geen probleem. Je moet wat vaker je huiswerk in je agenda schrijven.’ Olinia lacht.’Maar ik heb geen zin om, helemaal me agenda te pakken en dan nog op te schrijven en dan nog in me tas te stoppen.’’Ja, snap wat je bedoeld.’Terwijl ze doorpraten lopen de meisjes naar hun kluisje toe. De eerste 3 uren hebben ze muziek, tekenen en wiskunde. Olinia pakt haar wiskunde boek en doet dat in haar rugtas. Samen met Leanna en een paar meisjes lopen ze naar het muziek lokaal.

UOHL #5 De kracht van een ziel wordt sterker. Als het vlakbij meerdere zielen is, die hun kracht kennen.


Als ze bij het muziek lokaal staan, is er nog niemand. Maar naar een paar minuten komen er meer leerlingen. Als de bel gaat dan komt ook de leraar eraan. De leerlingen lopen het lokaal binnen en beginnen te zitten op een stoel achter een tafel. Terwijl de leerlingen dat doen zit de leraar al achter zijn bureau.’Oké jongens pak jullie boeken erbij,’zegt een zware stem. Alle boeken zitten na een paar minuten op tafel. ‘Sla je boek open, op bladzijde 13.’ BOEM. De deur is opengeslagen. De directrice en een jongen staan bij de deur.’Hallo, kinderen. Jullie krijgen vanaf vandaag een nieuwe leerling in jullie klas. ‘ De directrice geef een duwtje aan de jongen.’Hij heet Dean en hij is 13 jaar oud.’ De directrice wijst met haar korte vingers naar een stoel. Ga maar daar zitten. Zenuwachtig loopt Dean naar de stoel en begint te zitten. De directrice loopt het lokaal uit. Lichamen draaien om naar de kant van Dean. Ogen kijken de richting op van Dean. Dean wordt rood van de aandacht. Hij zit naast een jongen genaamd Hidde.’Goedemorgen, Dean, ‘zegt de leraar. ‘Heb je je boeken al.’’Nee, meneer.’’Kijk dan maar bij Hidde.’Oké klas, we gaan verder. De lessen gaan snel voorbij het en de leerlingen hebben na 3 uurtjes pauze.


COMMENT§

[Geel]

Boeken kunnen niet zitten.
De directrice geeft de jongen een duwtje is een correcte zin, De directrice geeft een duwtje aan de jongen niet.

Probeer duidelijker te maken wie wat zegt. Het is misschien overzichtelijker als je elke keer als iemand iets zegt dat op de volgende regel zet.
Lees je verhaal een paar keer over, of laat het door iemand anders lezen, voordat je het hier post. Er zitten onnodige fouten in.
Werk aan je zinsconstructies, sommige zinnen kloppen niet helemaal.

[Issun]

Wat ggcy8 zegt.

[lillojon]

Episode 2: Mijn eigen kracht! deel1
‘Opstaan!’ Schreeuwt de moeder van Olinia. Olinia is nog half slapend. Een piepend geluid van haar wekker gaat af. Na een aantal seconden is ze wakker. Haar deken is op de grond. Ze is moe. Ze bukt vooruit en gaat zitten op haar bed. Het geluid van de van de wekker irriteert Olinia. Ze zet haar handen op het bed om op te staan. Opeens valt de Wekker. Olinia keek naar haar hand. Ik voelde het . Ze kijkt naar de wekker op de grond en duwt met alle kracht haar hand naar voren. De wekker schuift een klein beetje op de grond. Wat gebeurt hier. Ze kijkt naar de rode knop van de afstandbediening en druk haar vinger in de lucht. De TV gaat aan. Hoe heb ik deze kracht gekregen? En waarom?

Ze loopt naar haar kast om kleren te gaan pakken. Terwijl ze loopt kijkt ze naar de spiegel. Haar ogen zijn zilver.’MAAA!’ schreeuwt ze. Olinia hoort voetstappen. Voetstappen van iemand die rent. De deur gaat open. ‘Wat is er met je?’vraagt haar moeder geschokt.’Me ogen, ma,’zegt Olinia. Haar moeder kijkt vreemd. Wat is er dan met je ogen. Olinia kijkt in de spiegel. Haar ogen zijn weer normaal blauw. Het is even stil. ’Ik denk dat ik me wat verbeelde. Het komt vast door het ongeluk van gisteren,’zegt ze. Haar moeder kijkt opgelucht naar haar.’Laat me, alsjeblieft niet zo schrikken.’ Haar moeder loopt uit de kamer. Ze doet de deur dicht als ze uit de kamer is.

Olinia doet de deur van haar kast open. Ze pakt een spijkerbroek, handboek, BH en tuniek. Ze loopt nar de badkamer toe en kleed zich daarin uit. Olinia loopt naar de douche en doet de kraan open. Ze staat gaat eronder staan. Olinia strekt haar hand naar voren en haar shampoo begint te zweven. De shampoo valt een meter voor haar neus. Het is wel zwaar om iets van ver te tillen. Na haar te doen gaat ze poetsen. Als ze daarmee klaar is droogt ze zich af en kleed zich aan. Ze kijkt in de spiegel om haar gezicht te doen. Haar ogen zijn weet zilver. -Elke keer wanneer ik me krachten gebruik dan worden me ogen zilver.- Ze loopt naar beneden en pakt haar jas en tas.’ik ga dag ma.’

UOHL #3 Als je de naam van je ziel uitspreekt krijg je kracht van je ziel. Elke keer dat je opnieuw geboren wordt geboren dan herinnen je van alles van je vorige leven. En je hebt de krachten ook.


UOHL #4 Als je over je kracht spreekt tegen iemand dan vergeet je alles in je volgende leven. En je ziel blijft 2 eeuwen lang op aarde voordat je weer opnieuw wordt geboren.

Episode 2: Mijn eigen kracht! deel2

Het is koud buiten. Niet bepaald mooi weer kun je zeggen. Olinia staat buiten met haar sleutels in haar hand. Ze is net op school gekomen. Er komen kinderen binnen vanaf de achterkant binnen op school. Olinia zit in de 2e klas.’Hé, Oli.’ Een klas genoot van Olinia loopt naar Olinia toe.’Hé, Lea,’zegt Olinia. Leanne is een meisje die Olinia vanaf de brugklas kent. Leanne is een jonge meid met bruin haar tot halverwege haar rug. Haar schuine pony en haar paarse diadeem zijn standaard bij haar kapsel. Leanna heeft mooie blauwe ogen.’Thanks voor gister. Als jij er niet was wist ik niet wat voor huiswerk ik moest maken.’’Geen probleem. Je moet wat vaker je huiswerk in je agenda schrijven.’ Olinia lacht.’Maar ik heb geen zin om, helemaal me agenda te pakken en dan nog op te schrijven en dan nog in me tas te stoppen.’’Ja, snap wat je bedoeld.’Terwijl ze doorpraten lopen de meisjes naar hun kluisje toe. De eerste 3 uren hebben ze muziek, tekenen en wiskunde. Olinia pakt haar wiskunde boek en doet dat in haar rugtas. Samen met Leanna en een paar meisjes lopen ze naar het muziek lokaal.

UOHL #5 De kracht van een ziel wordt sterker. Als het vlakbij meerdere zielen is, die hun kracht kennen.


Als ze bij het muziek lokaal staan, is er nog niemand. Maar naar een paar minuten komen er meer leerlingen. Als de bel gaat dan komt ook de leraar eraan. De leerlingen lopen het lokaal binnen en beginnen te zitten op een stoel achter een tafel. Terwijl de leerlingen dat doen zit de leraar al achter zijn bureau.’Oké jongens pak jullie boeken erbij,’zegt een zware stem. Alle boeken zitten na een paar minuten op tafel. ‘Sla je boek open, op bladzijde 13.’ BOEM. De deur is opengeslagen. De directrice en een jongen staan bij de deur.’Hallo, kinderen. Jullie krijgen vanaf vandaag een nieuwe leerling in jullie klas. ‘ De directrice geef een duwtje aan de jongen.’Hij heet Dean en hij is 13 jaar oud.’ De directrice wijst met haar korte vingers naar een stoel. Ga maar daar zitten. Zenuwachtig loopt Dean naar de stoel en begint te zitten. De directrice loopt het lokaal uit. Lichamen draaien om naar de kant van Dean. Ogen kijken de richting op van Dean. Dean wordt rood van de aandacht. Hij zit naast een jongen genaamd Hidde.’Goedemorgen, Dean, ‘zegt de leraar. ‘Heb je je boeken al.’’Nee, meneer.’’Kijk dan maar bij Hidde.’Oké klas, we gaan verder. De lessen gaan snel voorbij het en de leerlingen hebben na 3 uurtjes pauze.

Episode 2: Mijn eigen kracht! deel3

Als het pauze is lopen een paar kinderen naar Dean. Dean staat bij ze kluisje. In de ruimte waar de kluisjes zijn staan er veel leerlingen. De muren zijn groen en het is betegeld aan de grond. Als de pubers bij Dean staan vragen ze hij niet te jong is. ‘Eigenlijk wel,’zegt Dean terwijl in zijn haar krabt.
’Maar ik heb een klas overgeslagen.’Maar hoe kan dat,’vraagt een meisje van het groepje.’
Ze lieten we een toets maken net als de cito maar dan las een man hem op en waren het geen meerkeuze vragen maar allemaal open.’
De pubers kijken verbaast.’Wij zijn het slimste van dit jaar,’zegt een jongen uit het groepje.’Wil je bij ons horen.’
Dean kijkt verbaast.’Eeuh.. Oké.’ Op de gang is het nog steeds druk. Het meisje dat daarnet praatte, pakt iets uit haar rugzak. Ze brengt een pennendoos tevoorschijn. Er staat Elite.
’Dit is jouw pen. Dit is het bewijs dat je in de groep hoort.’ De pen is mooi zwart en is omringt met goud en in het zilver staat Elite. Dean pakt voorzichtig de pennendoos uit het meisje haar hand.
’Hoe heten jullie trouwens,’ vraagt Dean. Het meisje zegt:’Ik heet Caskia.’ Caskia is een bruin meisje met een bril. Haar haar is gevlochten. Dan wijst ze naar de jongen naast haar.
’ Dat is Anthony en achter mij staat Talia.’ Anthony is een blanke jongen met blond haar en lichtblauwe ogen. Hij is gekleed in een donkere spijkerbroek. Heeft een T-shirt aan, een spijkerjack en heeft een arafat om zijn nek. Talia is een blank meisje met blond haar tot haar schouder. Ze heeft een blauwe trui aan en een spijkerbroek. Terwijl ze praten wordt het steeds rustiger bij de kluisjes.
Dean doet zijn kluisje dicht. Wanneer de bel gaat. Gaat Dean naar zijn les toe. De klas heeft Duits. De schooldag gaat snel voorbij. Als de klas uit is loopt Olinia naar haar kluisje. Het is niet zo druk, omdat de meeste mensen niet uit zijn. Ze pakt haar tas en loopt naar haar fiets.


Ze staat alleen buiten en stopt haar slot in haar fiets. Buiten is het heel rustig. Zo rustig dat je de vogels hoort fluiten. Ze stapt op haar fiets en fiets via de achterkant van school naar buiten. Op de weg is het niet druk. Ze fiets eerst op de hoofdweg en dan al gauw naar een zijstraat.
Ze fiets een lange tijd rechtdoor. Er zijn nog kleine kinderen op straat. Ze spelen met een bal. Als Olinia aan de eind van de straat is. Staat er een groot gebouw. Het is een pakhuis dat al jaren leeg staat. De buurt ziet er verlaten uit.
Olinia parkeert haar fiets voor het pakhuis.

Ze loopt naar binnen. Binnen is het vol met stof en er is een muffe geur. Het is wel groot van binnen.
Waarom hebt ik deze kracht eigenlijk. Hoe kom ik aan deze kracht.
Olinia staat in het midden van het pakhuis. Olinia kijkt naar een paar dozen. Ze doet haar handen naar voren met veel moeite en de doos verplaats zich een beetje.Dat koste veel energie.)


Ze kijkt naar een stoel, bukt en doet een beweging net alsof ze het gaat optillen. Het voelt net als een stoel van lood. De stoel komt maar een aantal centimeter omhoog.
Olinia hijgt, want het is heel zwaar. Ze loopt naar de stoel en gaat erop zitten.Dit kost echt veel moeite. Het is heel stil in het pakhuis.
Ze kijkt naar haarzelf in een spiegel. Haar ogen zijn zilver en ze gloeien. Ze zit op de stoel ongeveer 10 minuten. Maar dan hoort ze heel zachtjes geademd. Het lijkt net alsof iemand anders ook in het pakhuis is. Ze hoort van rechts van haar het geluid. Ze concentreer zich op daar en hoort het opeens net alsof het naast haar staat.’Wie is daar!’schreeuwt ze.


Ze ziet iemand van ver achter een klein doosje verstopt. Ze concerteert zich om beter te kijken en ziet het nu opeens van vlakbij. De persoon staat op. Ze ziet dat het Dean is. Opeens ziet ze weer normaal. Haar ogen gloeien harder en zijn nu goud.
Dean loopt naar Olinia toe. Hij springt over een paar dozen, want het is wel rommelig. Olinia hijgt, want ze is nog steeds moe. Wanneer Dean vlakbij Olinia staat. Zijn haar ogen weer zilver.’Hoe lang ben je al hier?’vraagt Olinia.’Ik was je gevolgd.’ Olinia kijkt verbaast.
Dat heb ik geen eens opgemerkt.’Je hebt pas net je kracht. Ik weet dat je denkt dat er iets raar met jouw is en jij je afvraagt waarom je deze kracht hebt. Maar eigenlijk is het heel gewoon.’Dus hij weet iets over me kracht.’Ik heb zelf ook een kracht.’Dean glimlacht een beetje.’Ik kan gedachten lezen.’


’Dus je wist de hele tijd wat ik dacht.’’Ja, je dacht daarnet dat ik iets over me krachten weet.’ Het is even stil.’Laten we gaan zitten,’zegt Dean. Olinia gaat weer zitten op de stoel en Dean loopt naar een balk en begint ook te zitten.’Ik zal uitleggen wat ik weet. Ieder persoon heeft een ziel. Elke ziel heeft een eigen naam. Elke ziel heeft dus ook een eigen kracht. Jij kan dingen van afstand doen en ik kan gedachten lezen. Door je zielen naam te zeggen krijg jij je kracht. Mijn ziel naam is opinio lectio.’ Opeens komt er een blauwe gloed om Dean. Ze ogen zijn zilver. Olinia schrikt ervan. Na een aantal seconden gaat het weg.’Als we ons krachten gebruiken voor 20 % - 50worden ons ogen zilver. Als het boven de 50% wordt het goud.
’Ooh, daarom worden me ogen altijd zilver als ik me kracht gebruik.’
Als we ons naam zeggen wordt ons kracht 4 keer zo sterk.' Je hebt geluk dat je het niet tegen je moeder hebt gezegd.
Waar heeft hij het over.


’Toen jij je moeder wilde zeggen over je ogen. Als je met iemand praat die zijn kracht nog niet heeft. Dan zwerft je ziel 2 eeuwen op aarde nadat je dood gaat.’Olinia kijkt geschrokken. Oohja, je kan ook iemand anders zijn kracht leren. Door te weten hoe hij/zei het gebruikt en oefenen. Het kan niet zo sterk zijn als die persoon, eigenlijk is het maar 1/3 ervan. Maar het is wel handig.’

Dean knipt in zijn vinger er komt een vlammetje uit zijn vinger.
Olinia kijkt vol verbazing.
’Hoe hebt je dat geleerd?’vraagt Olinia.’Van iemand die vuur kan sturen. Ik zat in de tram en een meisje naast me dacht steeds over haar kracht. Ik las haar gedachte en las hoe ze vuur kon sturen en toen heb ik het zelf ook geoefend. Het is voor mij makkelijk om andere krachten te leren, omdat ik daarvoor alleen gedachten moet lezen. Maar in jouw geval moet iemand je het uitleggen. Hoe meer je oefent met een kracht hoe beter je wordt dat is vanzelf sprekend.

Er zijn 5 beroemde krachten die iedereen best goed kunnen. Zien, voelen, horen, proeven en reuken. Dat waren de krachten van de eerste zielen. Voor de rest weet ik niet meer.’
‘Dus ik kan jouw kracht ook leren.’
‘Ja, dat kan. Maar nu niet moet naar huis. Het is al laat jij zou ook moeten gaan.’
'Hoe wee je dit allemaal? vraagt Olinia.
'Ik heb een boek over het in een oude bibliotheek gevonden maar er waren alleen de bladzijde 1 tot en met 7 en 651 - 660, plus het staat in het latijn. Ons namen zijn trouwens ook latijns.
'Ooh.. ok.'
Ze lopen samen uit het pakhuis. Als ze buiten zijn zegt Dean doei en hij verdwijnt uit het niets. Wow, dit had ik echt niet verwacht. Dus mijn kracht is van afstand. Olinia pakt haar fiets en stopt de sleutel erin. Ze fiets naar huis en zit te denken over wat ze daarnet heeft gehoord. Terwijl ze dat doet begint het te regen.

UOHL #6 Als je iemand over je kracht hebt verteld die niet zijn eigen kracht kent. Dan moet de persoon binnen 10 jaar dood gaan, als je niet 2 eeuwen als een ziel

[Issun]

Al in de eerste alinea van het nieuwe gedeelte zitten allemaal fouten...

Als het pauze is lopen een paar kinderen naar Dean. Dean staat bij ze kluisje.

'Zijn', niet 'ze'.

In de ruimte waar de kluisjes zijn staan er veel leerlingen. De muren zijn groen en het is betegeld aan de grond.

Volgens mij is 'de grond is betegeld' beter.'

Als de pubers bij Dean staan vragen ze hij niet te jong is.

'Vragen ze of hij niet te jong is.‘

'Eigenlijk wel,’zegt Dean terwijl in zijn haar krabt.

'terwijl hij in zijn haar krabt.'

’Maar ik heb een klas overgeslagen.’Maar hoe kan dat,’vraagt een meisje van het groepje.’
Ze lieten we een toets maken net als de cito maar dan las een man hem op en waren het geen meerkeuze vragen maar allemaal open.’

Volgens mij bedoelde je in de laatste zin 'Ze lieten ons een toets maken'.

Sorry als dit te mierenneukerig is, maar ik haal de foutjes er even uit. Lees het altijd nog even goed na voordat je iets post.

Nu ga ik de rest lezen.

EDIT: Tweede stukje van deel drie: de hij-vorm van fietsen is fietst, niet fiets...
En:

Als Olinia aan de eind van de straat is. Staat er een groot gebouw.

'Als Olinia aan het einde van de straat is, staat er een groot gebouw.' En zelfs dan nog is het fout, want dat gebouw staat er altijd, niet alleen wanneer Olinia aan het eind van de straat is.

Oké dan, ik heb een beetje verder gelezen, maar ik ga nu niks meer verbeteren. Lees het gewoon nog even goed na, er staan echt nog heel veel kleine fouten in, in bijvoorbeeld de interpunctie en de werkwoordsvormen. En achter een vraag hoort een vraagteken.

[lillojon]

Episode 3: Let's train deel 1

Olinia zet haar fiets op slot als ze de tuin is in gefietst. Ze heeft het koud. Ze voelt de druppels om haar handen vallen.
Ze veegt haar handen aan haar broek en plaats daarna op haar handen. Door de lucht voelen haar handen wat warmer. Ze loopt rustig naar de achterdeur van hun huis.
Olinia stopt haar handen in haar zak en ze grabbelt erin om haar sleutel te vinden. Eerst pakt ze haar school pas en stopt dat in haar andere hand. Daarna pakt ze haar sleutel.
Ze stopt haar schoolpas weer in haar zak en stopt haar sleutel in het sleutelgat. In de tussen tijd is het al gestopt met regenen.
Ze maakt de deur open.
‘Dag, Ma.’
‘Dag, schat. Waarom ben je zo laat van school?’
‘Ik moest nablijven, bij Frans,’liegt Olinia snel.


Binnen is het lekker warm. Olinia loopt naar de gang en hangt haar jas op aan de kapstok ook doet ze haar schoenen uit.
Ze loopt naar boven via de trap direct naar haar kamer. Olinia gaat gelijk achter haar pc zitten. De kamer van Olinia is niet zo groot. De muren zijn blauw en ze heeft twee ramen aan de muur. Ze heeft een bed, tv en kast in haar kamer.Het zou wel cool zijn om gedachten te kunnen lezen. Misschien.. misschien heeft hij daarom hij daarom een klas over geslagen.
Olinia zet haar hand op de muis ze begint op het plaatje van internet explorer drukken. Het webbrowser van internet explorer komt te voorschijn.
Op de webblak typt ze google en op de site typt ze ziel en krachten. Een aantal sites komen tevoorschijn. Olinia klikt op 1. Maar het gaat over heel iets anders.
Dit heeft geen zin.
Olinia loopt naar haar bed en begint te liggen.
Wat is de naam van mij ziel eigenlijk.
Olinia heeft een verward gezicht.
Mijn naam, wat was mijn naam ook alweer.
Shit, hoe kan ik dit eigenlijk vergeten zijn.
17 minuten vraagt Olinia haar af wat haar naam is. De gedacht komt opeens zomaar in haar op dat het met msn te maken heeft.

UOHL #7 Een ziel kan 200 verschillende krachten leren, exclusief zijn/haar eigen kracht.

Ze gaat weer achter haar pc zitten en klikt op msn. Haar msn komt op het scherm. Ze scrollt en ziet een msn die ze heeft nog gister had toegevoegd. Distania@hotmail.com. Even kijken als het werk.
Distania.
Een explosie van energie uit het niets. Olinia is omringt met een goud kleurige aura. Ze heeft het warm. Maar tegelijk tijd is er ook veel vind in haar kamer. Je hoort een zoemend geluid. Het aura straalt veel licht uit waardoor haar kamer helemaal verlicht is.
‘Olinia, eten!’ roept haar Moeder.
Ze kan nu niet naar beneden. Ze heeft nog het aura om haar heen. Olinia weet niet wat ze moet doen. Ze krijgt het benauwd. Als ze het laat zien. Kan ze 2 eeuwen lang op aarde rondzwerven. Hoe kan ik dit in nou stoppen.
‘Olinia, het eten is al klaar!’
‘Ja, ik kom al mam. Ik ben nog even bezig met iets.’
Gelukkig is er niet meer zoveel aura om haar heen en voelt ze dat haar kracht afneemt.
Rennend gaat Olinia naar beneden.


In de woonkamer op de bank gaat ze eten. De tv staan aan en ze zapt naar kanaal 9. Op het kanaal is pokemon te zien.
De woonkamer is behangt met een geel behang met zwarten patronen aan de boven kant.
Het is niet echt zo druk, omdat er alleen een bank, tafel, tv en kast erin staat.
Als ze klaar met het eten is. Loopt ze weer naar boven. Het is al 8 uur. Uit de kast pakt ze een baddoek en haar pyjama.


Ze zet haar kleren op een box. Dan doet ze haar kleren uit en loopt naar de douche. Ze doet hem open en begint te douchen.
Ze staat onder de douche maar springt er weer van dan, omdat het nog koud is.
Dan probeert ze het weer en het blijkt warmer te zijn.
Kijken of het vandaag beter lukt.
Ze concentreert op de zeep en maakt een pak beweging. Als de zeep voor haar neus is pakt ze hem haar anderen hand.
Yes, het werkte. Oké, nu iets moeilijker.
Ze kijkt naar haar tandenborstel en verplaats hem en zet hem in een liggende positie.
Dan haalt ze de tandpasta dop ervan af op de normale manier en ze doet een beetje tandpasta op haar tandenborstel.
Ze douchet en poetst te gelijk. Als ze klaar is gaat ze naar haar kamer. Om haar huiswerk te maken.
Na een halfuurtje valt ze in slaap.

Episode 3: Let's train deel 2

‘Opstaan!’ schreeuwt Olinia’s moeder. Zoals gewoonlijk is het nog donker in Olinia kamer. Met heel veel moeite staat Olinia op. Ze begint op het bed te zitten. Het kraakt een beetje, omdat het al oud is. Van de tijd dat Olinia nog 7 jaar was. Olinia was toen heel erg blij toen ze haar kamer kreeg. Ze voelde zich toen volwassen, omdat ze haar eigen kamer had.

Olinia doet weer de zelfde routine die ze de meeste morgens ook doet.
Ze loopt naar haar kast en pakt haar baddoek en haar kleren. Lopend gaat ze naar de badkamer. De badkamer was een beetje vochtig, omdat haar moeder voor haar had gedoucht. Haar moeder douchet meestal met heet water. Daarom kan je nog de damp op de spiegel zien. Olinia stopt haar baddoek en kleren op een box.
Ze doet de kraan open met haar kracht. Ze gaat onder de douche staan. Het water is lekker lauw. Olinia kan langzaam doen, omdat ze vandaag vrij heeft van school. Ze loopt naar de wasbak die naast de wasmachine staat. Op de wasbak ligt haar tandenborstel, die ze altijd in de beker daar zet. Ze pakt haar tandenborstel en de tandpasta. Als ze klaar is met de tandpasta op haar tandenborstel gaat ze weer onder de douche staan. Na een aantal minuten is ze klaar met douche. Gelijk na het douche droog ze haar lichaam af met de baddoek. Ze kleed zich aan en gaat naar beneden.

Beneden ruikt het heel lekker. Haar moeder heeft brood in de brood rooster gezet. Je kan het al een beetje van boven ruiken.’Oh..nee,’zegt Olinia’s moeder. Olinia rent snel van de trap naar beneden.
‘Wat is er, ma?’vraagt Olinia geschrokken, maar toch ook verbaasd.
‘Ik ben de donuts en croissant vergeten. Wil jij ze alsjeblieft kopen?’
‘Ja, ik zou wel kunnen gaan,’zegt Olinia aarzelend.

Olinia loopt naar de kapstok en pakt haar jas. Ze heeft een mooie zwarte jas. Als ze haar jas aan heeft loopt ze naar buiten. Buiten is het niet zo koud. Ze loopt naar de kant van de bakkers. Terwijl ze er naar toe loopt, fluiten de vogels, spelen de kinderen buiten en is het een zonnige dag. De mensen die ze tegen komt zien er vrolijk uit. Het verkeer is niet zo druk. Olinia is nog 2 winkels van de bakker vandaan. Niemand is bijna in de hoofdstraat. Voordat ze in de bakkerij gaat pakt ze eerst haar geld. Ze kan de geur al ruiken van de heerlijke lekkernijen.

Als ze het geld heeft gecontroleerd loopt ze naar de ingang. Je hoort een enorme klap en Olinia ligt een paar winkels verder. Haar lichaam doet heel erg pijn en het voelt net alsof ze haar arm heeft gebroken. Met vele inspanning kijkt ze omhoog. Een grote monster staat voor haar. Het heeft 5 gezichten. Één van een mens, aap, rat, olifant en ezel. Elk gezicht kijkt naar 1 kant. Het monster Heeft het lichaam van een staande leeuw maar dan in het zwart. Het maakt een vreemd geluid. De rillingen lopen over het lichaam van Olinia. Het lijkt net alsof met monster lacht. Maar dan op een maar dat alleen psychotische mensen zouden doen. Shit, wat is dit voor een ding. De aarde trilt als het naar Olinia toe loopt. Het heft zijn hand op en dan ……

UOHL #8 Als een ziel te meer dan 90 % van alle kracht gebruikt kan de persoonlijkheid van een ziel veranderen op een negatieve manier.

Episode 3: Let's train deel 3

BOEM. Het geluid van brekend glas, wordt opgenomen in de oren van Olinia. Het monster is in een ruit gevlogen. Het vloog weg door een zwevende auto die op hem af knalde. Maar, ik deed niets.
‘Het is niet netjes om meisjes aan te vallen.’
Hidde een jongen van Olinia klas stond op een auto met boodschappen tas in zijn hand en had een hand naar het monster gericht.
Het monster maakt een oor verdovend, krijsend geluid. Het monster staat op en springt heel erg snel naar Hidde toe. Maar terwijl het monster in de lucht is trapt Hidde op de auto waar op hij stond. De auto vervormt en functioneert als een soort barrière voor Hidde.
Het monster ging te snel en kon het niet ontwijken. Het komt met 1 van zijn gezichten tegen de barrière aan.
Het monster krijst weer en staat op het punt om Olinia aan te vallen.
Shit, ik moet hier vandaan.
Maar voordat Olinia kan opstaan, staat het monster al voor haar.
‘STOP,’zegt Hidde tegen het monster. Het monster staat stil.
‘Ga terug, naar waar je vandaan komt.’ Het monster rent op de weg naar een zijstraat.
Hidde rent snel naar Olinia toe. Met veel zorg vraagt Hidde als het goed gaat.’Ja, maar ik denk dat ik mijn hand heb gebroken,’zegt Olinia. Olinia zit vol met pijn in haar arm, er valt een traan van haar wangen af naar het zand op de grond. Nog steeds is het rustig in de straat.’Wacht even, ik ga je helen. Ik ben er niet zo goed in, maar het kan op zijn minst je arm herstellen.’ Hidde blaast om de arm van Olinia. Er komt een groene aura uit zijn mond. Het omringt Olinia’s arm. Na een aantal minuten voelt ze haar arm warm worden en voelt ze de pijn niet meer.
‘Dit is alles wat ik voor je kan doen.’
‘Dankje,’zegt Olinia met heel veel dank.’Als jij er niet was, was ik misschien nu al dood.’
Olinia omhelst Hidde en begint te huilen. Hidde wrijft over haar rug.
‘Het komt allemaal wel goed.’

Als Olinia getroost is. Dan lopen ze naar de bakkerij. Het lijkt net alsof de tijd stil stond. De croissants en donuts die Olinia moest kopen, kopen ze daar. In de bakkerij ruikt het heerlijk zo als altijd. Olinia kijkt naar de klok. Het is maar een kwartiertje, nadat ze haar geld geen controleren. Dan lopen ze naar Olinia’s huis.
‘Het lijkt net alsof de tijd heeft stil gestaan,’zegt Olinia.
‘Dat klopt, dat is één van mijn krachten die ik heb geleerd. Eigenlijk is het de kracht van mijn broertje.’
Olinia kijkt verbaasd naar Hidde.’Hoe oud is je broertje?’
‘Hij is zes jaar oud.’
Olinia is met stomheid geslagen.
‘En..en hij weet zo snel zijn naam?’
‘Ja, bijna iedereen van mij familie heeft zijn kracht al.’
‘Jij hebt een bijzondere familie.’
‘Ja, eigenlijk wel.’
‘Ik vraag me iets af. Hoe heb je dat monster zo gecommandeerd.’
‘Mijn kracht is een soort hypnose.’
‘Wil je mij dat leren?’
‘Euhh. Ja, maar het gaat wel lang duren.’

De kinderen praten verder over de krachten. Als ze bij Olinia’s huis zijn, nemen ze afscheid via een knuffel. Olinia gaat naar binnen en groet haar moeder zoals het hoort en haar moeder groet terug. Ze loopt naar woonkamer om te gaan eten. Er liggen allemaal verse dingen op tafel. Je ruikt gewoon dat er veel aan is besteed. Na het eten gaat Olinia naar haar kamer. In haar kamer pakt ze een gymbroek en trui en wisselt haar kleren om.

‘Kga naar buiten, ma,’zegt Olinia nog even voordat ze weg gaat. Als ze haar fiets pakt raast ze naar het pakhuis.
UOHL 9# Je kan een kracht leren zonder dat jij je eigen kracht hoeft te weten.
Episode 3: Let's train deel 4


‘Oké, laten we beginnen.’
Olinia staat in het midden van het pakhuis. Een doos schuift naar voren.
Dat ging gemakkelijk. Mmh,,, ik doe dit alleen met mijn handen. Maar ik weet geeneens als het met mijn voeten kan.
Olinia is omringt door allemaal dozen en magazijnkasten. Het is nog steeds stoffig in het pakhuis en er is niet zoveel licht in het pakhuis.
Ze schopt in de lucht en de doos gaat bonsent naar voren.
Een halfuutje later is Olinia helemaal uitgeput. Ze zit op een stoel, zoals ze de vorige keer deed in het pakhuis.
Trainen kost veel energie. Het gehijg van Olinia kan je overal horen.De vorige keer toen Dean bij die kast stond leek het net alsof ik kon inzoomen. Ze concentreert zich op de zelfde plaats en geleidelijk lijkt het vanuit haar zicht dat ze inzoomt. De mondhoeken van Olinia krulde licht omhoog.Dit kan handig worden op een toets.


‘Oké, welke kracht wil je als eerst leren. Vuur, gedachte lezen, vliegen of telepoorteren.’
De stem kwam van Dean die uit het niets voor haar stond. Nog net kon Olinia haar evenwicht houden, omdat ze zo schrok en bijna van haar stoel pleurde.
‘Laat me niet zo schrikken. Ik krijg bijna een hardaanval.’
‘Ooh, sorry.’K wist niet dat je ging schrikken,’zegt Dean en hij krabt zijn achterhoofd.
Dean maakt een vuurbal boven zijn hand. De warmte van de vuurbal verwarmt het gezicht van Olinia. Maar al gauw maakt Dean hem uit en vliegt dat in hoog in de lucht. De ene salto naar de andere salto maakt Dean in de lucht en daar staat hij dan weer opeens voor Olinia’s neus getelepoorteerd. Zijn ogen zijn zilver, maar al heel snel worden zijn ogen weer normaal.


‘Dus wat wil je als eerst.’
‘Ik denk…. vuur,’zegt Olinia twijfelend. Het hoofd van Dean maakt een korte knik. Hij gaat aan de overkant van Olinia zitten, op een balk. Dean zucht.
‘Oké, ik ga je de basis ervan uitleggen. Het gaat erom om de energie van je ziel naar je handen te sturen en het dan uit je hand laat stromen. Maar terwijl je dat doet moet je denken aan vuur. Dus je moet er aan denken hoe het eruit gaat zien en hoe de warmte gaat voelen.’
‘Eeuh.. waar ligt de energie van je ziel eigenlijk? ‘vraagt Olinia terwijl ze Dean onderbreekt.
‘Je energie ligt bij je hart. Het stroomt continu van je hart naar je longen en dan weer naar je hart. In een eindeloze cyclus.’


Dean stopt zijn handen tegen over elkaar. Er verschijnt een vuurbal en Dean glimlacht.
‘Zo moet je het doen. Oké, nu ben jij aan de beurt.’
Olinia zet haar handen tegenover elkaar. Ze laat de energie naar haar handen toe stromen. Maar er gebeurt niets.
‘Je dacht niet aan het vuur.’
‘Dat deed ik wel,’liegt Olinia.
Dean kijkt met een droog gezicht naar haar toe.’Ik kan gedachten lezen.’
Shit, niet aangedacht. Deze keer gaat het wel lukken.
Olinia doet deze maal weer hetzelfde, maar denkt deze keer aan het vuur. Er komt een vuurbal uit ter grootte van een stip. Verbaasd kijkt Olinia naar de vuurbal.’Zo klein,’zegt ze teleurgesteld.
‘Misschien heb ik een beter idee, zeg je naam en dan moet je het doen. Je moet je wel eerst voorstellen hoe het gaat voelen. ’
Dus ik voel de warmte van de vuurbal op mijn handen en voor een gedeelte op mijn pols. Er zit een vuurbal tussen mijn handen.


‘Oké, hier gaat ie. DISTANIA.’ Een goud kleurige aura omringt het lichaam van Olinia. Haar ogen zijn zilver. Olinia zit vol met energie. Weer concentreert ze zich op een vuurbal. Ze laat de energie naar haar handen toe stromen. Er komt een vuurbal vrij ter grootte van een tennisbal. Hij ontploft in haar hand.’Aaaaah!’ jammert Olinia van de pijn. De binnenkant van haar hand heeft een beetje zwart op zich. Haar ogen zijn goud kleurig. Dean kijkt in haar ogen en zegt:’Je kracht is niet stabiel.’
Maar Olinia geeft niet op en doet het 3 keren. Maar alle drie de keren ontploft de vuurbal weer.


‘Nu moet je stoppen,’zegt Dean serieus.’Als je niet stopt kan je persoonlijkheid wonden krijgen.’ Het hijgen van Olinia is harder dan normaal. Ze wordt langzaam rustiger. Na een minuutje zijn haar ogen zilver geworden en even later zijn ze weer normaal.
‘K heb teveel energie gebruikt.’ Het geluid van een plof verspreidt zich in het pakhuis. Olinia viel op de grond.

Episode 3: Let's train deel 5

Het geluid van voetstappen die buiten te horen zijn, komen dichterbij de kamer van Olinia. Het raam gaat open en er komt iemand binnen. Het is Dean, met Olinia is zijn handen. Hij stopt haar in bed. Zoals een dief in de nacht is hij verdwenen. Het zonnetje schijnt en een windbriesje treedt binnen. Het was zes uur in de middag. Een normale tiener zou nu niet slapen.

Na 2 uurtjes wordt Olinia wakker. Ze trekt haar warme deken van haar af en loopt naar beneden.
‘Was je de hele tijd boven?’vraagt de moeder van Olinia verbaasd.
‘J..ja.,’stottert Olinia.’Ik was aan het slapen.’ Olinia wisselt snel van onderwerp en vraagt wat er te eten is.
Moeder reageert met groente Soep. De sfeer van de woonkamer is fijn. Het is zo knus als maar kan. Met een kom soep zit Olinia op de bank.
Hoe kwam ik op mijn bed terecht.
Ze slurpt de soep naar binnen.
Dean moet me zeker hier hebben gebracht. Ik was me zelf niet.
De gedachte van dat moment dwarrelt in haar hoofd.

De dag gaat zoals gewoonlijk en is snel voorbij.

UOHL# 10 Één van de straffen van hel is dat jij je krachten verliest.
UOHL# 11 De prijs van de hemel is dat jij je krachten verliest.

[Issun]

Ik heb gelezen tot en met deel 2. De rest lees ik morgen wel.

Ik vind het geen spannend verhaal. Het boeit me totaal niet wat er met de hoofdpersoon gebeurt. Ook zitten er onwijs veel onnuttige en rare zinnen in. Nogmaals:

Lees het nog eens goed na voordat je het hier neerzet.

Of zie je de fouten gewoon niet?

En het zou misschien handig zijn als je ook op ons reageerde, in plaats van steeds maar weer stukken verhaal te posten met steeds maar weer dezelfde fouten.

[lillojon]

Ik gebruik wel spelling controle Issun. Maar het pikt niet alle fouten eruit. Ik vind het zelf wel moeilijk om me eigen fouten eruit te halen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Episode 4: The mysterious killer deel 1

‘Is dat afgesproken?’
’Ja, Tom’
‘Dank u wel, minister president.’
De president verlaat de tweede kamer. Tom staat in het midden van de tweede kamer. De andere mensen verlaten de kamer en Tom is alleen. Het is stil in de kamer. Met grote passen loopt Tom naar de kast. Hij ordent de papier. De kamer is enorm. Je zou er met gemak tien olifanten in kwijt kunnen, en dan had je het enkel nog maar over het vloeroppervlak.
Over 20 minuten, lekker naar Kentucky.
Tom maakt een sprong in de lucht en gaat weer aan het werk.
Het geluid van een telefoon ruist door de kamer. Tom schrok van het geluid van de telefoon, die de stilte, die eer heerste, ruw onderbrak.
What the fuck, heeft iemand zijn telefoon hier laten liggen.
Tom haast zich naar de telefoon. Hij grijpt er naar en kijkt op het scherm. Op het scherm ziet hij 3 gemiste oproepen. Één van een persoon onder de naam D en twee van een persoon met de naam O.
Gekke namen.De telefoon was bedekt met doodkopjes en een zwarte achtergrond.
Tom valt op de grond. De telefoon ging weer af. Dit maal werd er weer door de D personage gebeld.
Ik schrik me een hoedje. Tom drukt snel op het groene knopje. Maar tevergeefs nam de persoon niet op. In een vingerknip gaat het licht uit het niets uit. Tom ziet zwart voor ogen.
Wat gebeurt er? Dit is eng.
Het geluid van een zwaar object, dat net valt, is te horen voor Tom.
Wat was dat?
Hij schreeuwt het uit van pijn. Mijn arm!!!!!!!!!! Het bloed spuit uit zijn oksel, een stoel wordt bedekt met bloed en Tom valt op de vloer. Hij kijkt naar voren. Er is een schim voor zijn ogen. De schim maakt een vuurbal.’Je bent een vr-.’ Voordat Tom zijn zin heeft afgemaakt, wordt hij geraakt door de vuurbal, die het leven met een krachtige stoot uit hem blies.

Episode 4: The mysterious killer deel 2



Hij heeft weer toe geslaan. De man slaat met zijn vuist op de tafel. De kamer is gevuld met 6 mannen, de bescherming van de president. Buiten is het donker, de wint tikt tegen het raam. Met een knal wordt de deur open gemaakt.
‘Wij nemen het over heren.’

Een groep van 4 mensen kwam binnen. Drie vrouwen en één man.
‘Wat heeft dit te betekenen,’vraagt een man geschrokken.

‘Wij zorgen nu voor het parlement. Jullie kunnen op vakantie gaan. Dit is een bevel,’zegt de mevrouw. Ze laat een document zien, waarin staat dat ze daadwerkelijk gelijk heeft.
De mannen springen van hun stoel en verlaten de kamer. Op het moment dat de deur dicht gaat, veranderd de kamer. Van een kamer met alleen een tafel, naar één met computers, koffiezetapparaten en een tv.
‘Hier mee zullen we het doen,’zegt de vrouw. De vrouw, eigenlijk het meisje, heeft lange blond, krullend haar; in een perfect model .Haar ogen zijn blauw en haar lippen zijn rood.
‘We moeten hem vangen en doden. Hij wordt al een groot probleem’



De dag is al snel voorbij.



UOHL# 12 Dieren kunnen 10 krachten hebben.



‘Vandaag heeft u bijna niks te doen, meneer de president,’zegt de secretaresse van de president
‘Dankjewel, je kunt nu weg gaan.’ De deur wordt dichtgeslagen door de secretaresse.
De president zit lekker in zijn leren stoel. Hij hangt onderuit en heeft zijn voeten op zijn bureau. In de ruimte is het lekker warm. De mond van de president valt open. Het plafon staat vol met het woordje ren in rode letters, wel honderden in verschillende grootte en lettertype. De gordijnen vliegen dicht. Het is donker in de kamer.
‘Ik heb hier lang op gewacht,’zegt een stem.
Een gedaante staat voor het bureau van de president. Het pakt een mes uit de outfit, een soort van ninja outfit, die het om heeft.
Ze heft het zwaard op.
‘Nu ga je dood.’
De president glimlacht naar de gedaante.
‘Hier heb ik lang op gewacht.’
De president verandert in het meisje, die gister het kantoor van de mannen had overgenomen.
‘Shit, een val strik,’zegt de gedaante.
‘ANTIVIS DIGITUS!!!!’
Het meisje krijgt een groene gloed om zich en haar ogen worden goud. Ze maakt haar mond open. Een oorverdovend geschreeuw kom uit haar mond.
Het springt weg, met gemak.
‘Is dat alles. Ik hoef geen eens op volle kracht te gaan als dit alles is wat je kan.’
Er komt weer een krijs uit de mond van het meisje. De gedaante doet een stap opzij.
Nu is de vrouw pissig. Uit haar mond komt een goor geluid van speeksel. Ze steekt haar tong uit, het is zo lang als die van een giraf. Haar speeksel druipt op de grond.
‘Wtf iel, dat is goor.’
Het gore geluid wordt steeds harder. Er ontstaan vier monden op de tong. De monden gaan open.
‘Shit’
Het geluid komt door alle vier de monden. De ogen van de gedaante worden zilver. De gedaante staat achter de vrouw.
‘Nu heb ik je,’zegt het meisje heel zacht.
Ze draait zich om en steekt haar vinger uit. Ze beweegt haar vinger naar de gedaante.
‘Nu ga je eraan.’
‘Nee, hoor.’ De gedaante buig naar achter. Nog net raakt het meisje haar vinger aan.
Het meisje vliegt weg door een schop van de gedaante.
‘Mij kracht is zwakker. Wat heb je gedaan.’
‘Als ik iemand aanraakt kan hij geen kracht gebruiken. Nu weet ik zeker dat ik win.’
De persoon lacht.’Gelukkig was dit alleen een illusie.’
‘Wat?! Een illusie.’
‘Je bent best wel goed. Ik zie je nog wel eens.’
De gedaante verdwijnt uit het niets.

[Issun]

Ik gebruik wel spelling controle Issun. Maar het pikt niet alle fouten eruit. Ik vind het zelf wel moeilijk om me eigen fouten eruit te halen.

Spellingcontrole is natuurlijk niet genoeg. Die haalt kromme zinnen er niet uit.

Buiten dat klopt de spellingcontrole ook niet omdat ie verkeerde lidwoorden en onnodige hoofdletters etc. gebruikt.

Verder is het handig om het verhaal aan een broer/zus/ouder/wiedanook te laten lezen, zodat die het voor je kan nakijken. Of neem gewoon een bètareader, ook handig.

[lillojon]

Wat is een betareader?