Ik wou het in het Russisch doen, maar het forum pakt die tekens niet, dus: welke film

[Uice]

Laatste post uit vorig topic:

Ik schreef:
Ik denk dat die vraag tijdens Lynch-films niet zo veel gesteld wordt.

Maar goed, die gozer/dame van de TV-krant is natuurlijk gewoon een Hollywoodmisbaksel dat Pirates of the Carribean de beste film aller tijden vindt en denkt dat Fellini een Italiaans gerecht is.

Over een iemand die Mullholland Drive 2/5 gaf. Verder: Ariël's doos en Darkiekurd wil weten hoe hij een recensie moet schrijven. Mark geeft tips.

Gaat u verder.

[Swlabr]

Verlicht mij met jullie kennis!

[DanielC]

Nou, nou, Juice. Jij had een half jaar geleden nog nooit van Powell & Pressburger gehoord, en dan nu mensen die niet bekend zijn met Fellini veroordelen. Kom kom. Je kan best Mulholland Dr. niet goed vinden zonder een "Hollywoodmisbaksel" (wat is er trouwens mis met Hollywood?) te zijn.

[Uice]

DanielC schreef op 06-04-2007 @ 12:45 :
Nou, nou, Juice. Jij had een half jaar geleden nog nooit van Powell & Pressburger gehoord, en dan nu mensen die niet bekend zijn met Fellini veroordelen. Kom kom.

Ik ben geen recensent.

Je kan best Mulholland Dr. niet goed vinden zonder een "Hollywoodmisbaksel" (wat is er trouwens mis met Hollywood?) te zijn.

Nou ja, ik stel me dat zo voor als je 1. voor de TV-Krant werkt en 2. Mullholland Drive 2/5 geeft.
Verder is er niks speciaal mis met Hollywood.

[DanielC]

Juice schreef op 06-04-2007 @ 12:50 :
Ik ben geen recensent.

Dat maakt niet uit.

Maargoed, ik heb niets gezien de afgelopen dagen. Maar vanavond heb ik mijn nieuwe T.V. en dan ga ik lekker Casino Royale kijken. Ik zal vast zeggen dat ik 'm goed vind.

[Dinalfos]

Vorige thread

[Uice]

DanielC schreef op 06-04-2007 @ 12:54 :
Dat maakt niet uit.

Nou, als filmrecensent wordt toch wel van je verwacht dat je een zekere kennis hebt en o.a. weet wie Fellini was en dat Mullholland Drive minimaal drie sterren verdient.

[Dinalfos]

Zo vanzelfsprekend is dat niet. Een film als Lost Highway (rommel van de bovenste plank) verdient bijvoorbeeld niet meer dan één ster. Toch zullen de fans bij hoog en laag vol blijven houden dat anderen de film niet begrijpen. Wat natuurlijk je reinste quatsch is.

[DanielC]

Juice schreef op 06-04-2007 @ 14:29 :
Nou, als filmrecensent wordt toch wel van je verwacht dat je een zekere kennis hebt en o.a. weet wie Fellini was en dat Mullholland Drive minimaal drie sterren verdient.

Je stukje is op iedereen van toepassing die Mulholland Dr. niet leuk vond. Vandaar dat het niet uitmaakt.

[Uice]

Dinalfos schreef op 06-04-2007 @ 14:34 :
Zo vanzelfsprekend is dat niet. Een film als Lost Highway (rommel van de bovenste plank) verdient bijvoorbeeld niet meer dan één ster. Toch zullen de fans bij hoog en laag vol blijven houden dat anderen de film niet begrijpen. Wat natuurlijk je reinste quatsch is.

De enige mensen die Lynch-films niet begrijpen zijn mensen die zeggen dat ze ze niet begrijpen. Wat vind je zo verschrikkelijk aan Lost Highway?

Verder: als je bij een blaadje als de TV-krant werkt, dien je volgens mij, zeker als je zo'n beperkte recensieruimte tot je beschikking hebt of zelfs helemaal geen recensie schrijft, een aantal sterren te geven dat een beetje representatief is voor hoe in de wereld der 'kenners' over de film gedacht wordt. Ik kan bijvoorbeeld À bout de souffle (nog) niet uitstaan, maar als ik bij de TV-krant werkte zou ik hem toch minimaal drie sterren geven.

[Dinalfos]

Juice schreef op 06-04-2007 @ 14:47 :
De enige mensen die Lynch-films niet begrijpen zijn mensen die zeggen dat ze ze niet begrijpen. Wat vind je zo verschrikkelijk aan Lost Highway?

Nee hoor, de meeste Lynch-fanboys kunnen het niet uitstaan als iemand het waagt om hun heilige graal (Mulholland dr. danwel Lost Highway) te bekritiseren. Dan krijg je te horen dat je de film niet begrijpt. Dat is grappig, want er valt doorgaans weinig te begrijpen.

Lost Highway is kut omdat het een simpele film is die doormiddel van abstracte symboliek, dromerigheid en gewoon weirdness probeert te verhullen dat er eigenlijk maar weinig interessants gebeurt. In tegenstelling tot mulholland dr. is er hier helemaal geen sprake van boeiende karakters en een toffe sfeer.

Verder: als je bij een blaadje als de TV-krant werkt, dien je volgens mij, zeker als je zo'n beperkte recensieruimte tot je beschikking hebt of zelfs helemaal geen recensie schrijft, een aantal sterren te geven dat een beetje representatief is voor hoe in de wereld der 'kenners' over de film gedacht wordt. Ik kan bijvoorbeeld À bout de souffle (nog) niet uitstaan, maar als ik bij de TV-krant werkte zou ik hem toch minimaal drie sterren geven.

Recensenten geven meestal gewoon hun mening. Niets meer, niets minder. Alhoewel ik wel vermoed dat met name de 'intellectuele' critici zich sterk laten leiden door de consensus als het gaat om de echte klassiekers waar niemand een kwaad woord over durft te spreken. Denk aan het feit dat de bekendste films van Charlie Chaplin vrijwel overal vijf sterren krijgen. Ik vind Charlie Chaplin persoonlijk het toonbeeld van onleukheid, dus ik begrijp niet waar die conformeringsdrang vandaan komt.

[Uice]

Dinalfos schreef op 06-04-2007 @ 15:06 :
Recensenten geven meestal gewoon hun mening. Niets meer, niets minder.

Ik meen in de TV-krant ooit een recensie gelezen te hebben van The return of the king waar die film vijf sterren kreeg, met erbij vermeld dat de recensent hem nog niet had gezien.
Meestal is het inderdaad de bedoeling dat recensenten hun mening geven, maar in de TV-krant is er niet echt ruimte voor een uitvoerige bespreking met interessante argumenten etc. Mensen lezen de filmrecensies dat blaadje om een beetje een indruk te krijgen van hoe er tegen een film aan wordt gekeken. Daarom vind ik het uit den boze om in een dergelijk blad zonder toelichting een alom gerespecteerde film een laag cijfer te geven.

Ik vind Charlie Chaplin persoonlijk het toonbeeld van onleukheid, dus ik begrijp niet waar die conformeringsdrang vandaan komt.

Heeft minder met conformeringsdrang te maken dat je denkt. Er zijn gewoon vrij veel mensen die de genialiteit van Chaplin wel inzien. Er zijn weinig films van voor de jaren vijftig waar je tegenwoordig nog hard om kan lachen, maar bijvoorbeeld de Duitse speeches in The Great Dictator beschouw ik als komediegoud (in tegenstelling tot die overgewaardeerde wereldbolscene overigens). Daar lach ik nog steeds hoorbaar om.

[Dinalfos]

Juice schreef op 06-04-2007 @ 15:38 :
Ik meen in de TV-krant ooit een recensie gelezen te hebben van The return of the king waar die film vijf sterren kreeg, met erbij vermeld dat de recensent hem nog niet had gezien.
Meestal is het inderdaad de bedoeling dat recensenten hun mening geven, maar in de TV-krant is er niet echt ruimte voor een uitvoerige bespreking met interessante argumenten etc. Mensen lezen de filmrecensies dat blaadje om een beetje een indruk te krijgen van hoe er tegen een film aan wordt gekeken. Daarom vind ik het uit den boze om in een dergelijk blad zonder toelichting een alom gerespecteerde film een laag cijfer te geven.

Ik vind dat persoonlijk ook zwaar irritant. Net zoals die 'recensies' waarvoor men wel de beschikking heeft over voldoende ruimte, maar die ruimte volledig wordt besteedt aan een omschrijving van het verhaal (denk aan de KRO-gids). Maar toch, als iemand een film niet goed vond, dan zou het idioot zijn als hij dan toch ging strooien met hoge cijfers. Ik weet dat ik dat nooit zou doen.

Heeft minder met conformeringsdrang te maken dat je denkt. Er zijn gewoon vrij veel mensen die de genialiteit van Chaplin wel inzien. Er zijn weinig films van voor de jaren vijftig waar je tegenwoordig nog hard om kan lachen, maar bijvoorbeeld de Duitse speeches in The Great Dictator beschouw ik als komediegoud (in tegenstelling tot die overgewaardeerde wereldbolscene overigens). Daar lach ik nog steeds hoorbaar om.

Oh, de films van Chaplin kennen zeker gelaagdheid, met name de The Great Dictator en City Lights. Maar omdat het comedies horen te zijn en ze weinig tot niets bevatten wat ook maar een verkrampte glimlach opwekt, verdienen ze natuurlijk geen vijf sterren (meer). Slapstick uit de jaren twintig en dertig is totaal ongenietbaar anno 2007.

Heeft Mark nou al toegegeven dat Ariël d'r kut te zien is? Dat topic had echt even open moeten blijven tot zijn reactie.

Verder;

Marnie (1964), Hitchcock.
Best tof, niet extreem spannend, wel gaafheid van Sean Connery alom Interessante karakters en weer typisch geniale Hitchcock-details er in.

Spoiler

Zoals die fobie van Marnie voor de kleur rood, yeah.
Het einde vond ik echt doodeng, toen dat mens opeens met een kinderstemmetje ging praten kroop ik echt half de bank in. En dan direct daarna dat naargeestig vage terug-in-de-tijd-shot aaahhhhh. Ik moet echt even uitzoeken hoe dat gedaan is, als het (met de hedendaagse techniek etc) net zo simpel te maken is als het beroemde trap-shot in Vertigo dan moet ik dat echt ooit gaan verwerken in m'n toekomstige filmprojectje.
En voor de rest, haha, briljante quote van Marnie als ze op die boot zit, zelfmoord probeert te plegen in een fakking zwémbad () en dan gered wordt door ons aller Jean.
> "Well why didn't you jump over the side?"
< "The idea was to kill myself - not to feed the damn fish."
Haha.

En voor de rest, wanneer komt Mulholland Drive op tv? Ik vind de TV -krant ook stom, maar goed, je ziet wel vaker dat gave films lage cijfers krijgen terwijl ontzettende kutfilms hoog scoren.

[Hakuna]

Ben nu maar eens naar de Hulk aan het kijken (RTL5).

De ambilight II van mijn plasmascherm kleurt de muur inderdaad felgroen zoals in de Philips reclame.

[Mark Almighty]

Following (1998)

Recensie gemaakt als studie-opdracht:

Geld, verraad, een mooie vrouw en een wanhopig slachtoffer: het zit allemaal in ‘Following’, het regiedebuut van Christopher Nolan. Het verhaal draait om Bill (Jeremy Theobald), een would be-schrijver die een keur aan mensen achtervolgt om aan inspiratie te komen. Op een dag merkt één van hen (Alex Haw) echter dat Bill hem overal volgt en deze spreekt hem aan. Zijn naam is Cobb en hij bekent Bill dat hij op verschillende plaatsen inbreekt voor de kick die hij ervan krijgt. Hij haalt onze hoofpersoon over met hem mee te doen. Dan krijgt Bill een relatie met de blondine (Lucy Russell) bij wie hij met Cobb eerder heeft ingebroken. Die heeft op haar beurt weer problemen met een malafide ex-vriend. Wat volgt is een duizelingwekkend aantal plotwendingen waarin Bill steeds dieper in de problemen komt en de anderen niet blijken te zijn zoals ze zich hadden voorgedaan.

Aan alles is af te zien dat het hier om een zogenaamde ‘no-budget film’ gaat. Nolan’s eerste film duurt slechts zeventig minuten, is geheel in zwart-wit geschoten en men maakte gebruik van een hand-held camera. Geen van dit alles is echter storend, of geeft de film een goedkope indruk. Integendeel: deze presentatie van het materiaal draagt bij aan mijn waardering voor de film, die mijns inziens veel weg heeft van een oude Hitchcock-productie uit diens Britse periode (voor zijn vertrek naar Hollywood). Ook die films wisten in een beperkte tijd, net als ‘Following’, op overtuigende wijze een verhaal vol spannende wendingen neer te zetten. De beperkingen die Nolan heeft gehad als gevolg van zijn budget, heeft hij om weten te zetten in een voordeel: het geven van een ‘klassieke’ uitstraling aan een moderne film. Zelfs de manier van acteren lijkt daarop geënt te zijn. Aan de andere kant onderstreept die acteerwijze ook de manier waarop het materiaal gepresenteerd wordt: no-nonsense, geen onnodige afdwalingen, maar altijd puur gericht op het verloop van het plot. Dat brengt cohesie aan in Nolan’s productie. Modern is de film, in de zin van de structuur waarmee het verhaal is opgebouwd. Alle handelingen verlopen niet-chronologisch, waardoor het publiek eerst verbaasd is over een bepaalde scène waarvan het pas later de uitleg krijgt. Dit is geen nadeel wat mij betreft: het houdt het publiek scherp en oplettend, want er is geen scène onmisbaar.

Dat laatste zou ook een negatief punt genoemd kunnen worden. Er blijft geen ruimte voor de kijker om even uit te rusten. Er is geen moment in de film waarin plaats is voor een rustpunt, een ogenblik van ‘lucht’ temidden van alle elkaar snel opvolgende plotwendingen. Bovendien blijven de karakters onuitgewerkt. Wie zij zijn, waarom zij zo handelen als ze doen etc. komt niet aan de orde. Naast Bill en Cobb blijven alle andere personages naamloos. Aan de andere kant is het ook niet nodig voor het verhaal dat Nolan te vertellen heeft en dus wat mij betreft geen onoverkomelijk bezwaar voor een uitstekende film.

3/5

[Mark Almighty]

Meestal weten ze bij 'TV Krant' anders wel films op waarde te schatten.

Juice schreef op 06-04-2007 @ 15:38 :
Heeft minder met conformeringsdrang te maken dat je denkt. Er zijn gewoon vrij veel mensen die de genialiteit van Chaplin wel inzien. [...]

Ja, maar sommige van zijn films blíjf ik veel te overgewaardeerd vinden. Ik zie bijvoorbeeld niet in waarom een slaapverwekkende film als The gold rush vijf sterren moet krijgen. Drie vind ik ook wel genoeg, en dan 'beledig' je 'm helemaal niet.

Paranoide schreef op 06-04-2007 @ 19:39 :
Heeft Mark nou al toegegeven dat Ariël d'r kut te zien is? Dat topic had echt even open moeten blijven tot zijn reactie.

Nee. Maar er was volgens mij ook écht niks te zien. En ik was niet de enige die er zo over dacht, als je het topic er even op naslaat.

Mensen die enkel 'normalere' films gewend zijn, zullen dit misschien minder waarderen, maar dat is alleen omdat ze het dan te oppervlakkig beoordelen (ik snap het niet/waar blijven de blote tieten/ dat kan helemaal nieeet!~ etc).

die blote tieten zitten dan weer veelvuldig in MH}

[samoth]

MetalliCat schreef op 06-04-2007 @ 23:19 :
die blote tieten zitten dan weer veelvuldig in MH}

En ook in Inland Empire kom je weer aan je trekken.

MetalliCat schreef op 06-04-2007 @ 23:19 :
die blote tieten zitten dan weer veelvuldig in MH}

Maar pas verderop in de film.

Persoonlijk vind ik trouwens de VPRO-gids goede stukjes hebben hun cijfers meestal terecht.

[Uice]

Dinalfos schreef op 06-04-2007 @ 15:54 :
Oh, de films van Chaplin kennen zeker gelaagdheid, met name de The Great Dictator en City Lights. Maar omdat het comedies horen te zijn en ze weinig tot niets bevatten wat ook maar een verkrampte glimlach opwekt,

Ik lach hoorbaar om Chaplin.

verdienen ze natuurlijk geen vijf sterren (meer). Slapstick uit de jaren twintig en dertig is totaal ongenietbaar anno 2007.

Onzin. Van een goede Buster Keaton geniet ik met volle teugen.

Men behind the sun 2 : ongeinspireerd, maar ach de gore is wel cool. 1.5/5

Detour: Aardige film 3/5

Mark Almighty schreef op 06-04-2007 @ 22:15 :
Nee. Maar er was volgens mij ook écht niks te zien. En ik was niet de enige die er zo over dacht, als je het topic er even op naslaat.

Er viel ook niks te zien op de stills uit de film, geef ik je gelijk in, maar als je de brightness en contrast omhoog schroefde dan zag je dat ze bij Disney die lijnen er wel ingebouwd hadden. Soort van .rar imbedded in een .jpg, het is er wel maar het is zo gedaan dat je het niet direct ziet. En ik was niet de enige die er zo over dacht, als je het topic er even op naslaat

Ontopic;
Cast Away
Gave film, ook weer een erg goede rol van Tom Hanks. Het begin is wel héél ergerlijk, wanneer ze in Moskou zitten. Alle cliché's over Rusland worden bij elkaar gegooid, de tijdlijn klopt van geen kant want ze doen flauwe USSR-grapjes terwijl de Soviet Unie tegen die tijd al lang uit elkaar gevallen was, er zijn maar twee mensen die daadwerkelijk Russisch spreken en de rest brabbelt maar wat losse klanken, etc. Maar goed, daar erger je je alleen aan als je weet what's up, er zijn ongetwijfeld even slechte opzettingen van Japan of China of ieder willekeurig land eigenlijk.
Ik zat me ook de hele film lang af te vragen wat er nou in dat ene pakketje zat, maar dat hebben ze dus niet laten zien. Daar kan ik me ook aan ergeren, aangezien mijn nieuwsgierigheid me dan parten speelt. Zoals wel vaker krijg ik dan het commentaar 'het doet er toch helemaal niet toe wat er in dat pakje zit', en ik weet ook wel dat het voor het verhaal niks uitmaakt, maar ik wil het dan gewoon weten en als ik het niet te weten krijg vind ik het kut.
Maar goed, dat zijn op zich kleinigheden, voor de rest is het wel een erg toffe film.

[Uice]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 15:22 :
Er viel ook niks te zien op de stills uit de film, geef ik je gelijk in, maar als je de brightness en contrast omhoog schroefde dan zag je dat ze bij Disney die lijnen er wel ingebouwd hadden. Soort van .rar imbedded in een .jpg, het is er wel maar het is zo gedaan dat je het niet direct ziet.

Ligt aan je scherm en aan de kwaliteit van de foto. Op televisie zag ik het gewoon meteen.

[Mark Almighty]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 15:22 :
Er viel ook niks te zien op de stills uit de film, geef ik je gelijk in, maar als je de brightness en contrast omhoog schroefde dan zag je dat ze bij Disney die lijnen er wel ingebouwd hadden. Soort van .rar imbedded in een .jpg, het is er wel maar het is zo gedaan dat je het niet direct ziet. En ik was niet de enige die er zo over dacht, als je het topic er even op naslaat

Dus het zit er alleen in als je zelf een halfuur op de computer gaat zitten manipuleren? Eh... right...

Mark Almighty schreef op 07-04-2007 @ 16:22 :
Dus het zit er alleen in als je zelf een halfuur op de computer gaat zitten manipuleren? Eh... right...

Ligt dus aan je monitorinstellingen. En zelfs als dat niet zo was, het maakt niet uit of je middels manipulatie de lijnen beter laat uitkomen of niet. Als de kut van Ariël niet bestond dan kon je ook mét hoger contrast niets zien wat er op leek.

PS. Even met drie muisklikken de brightness en contrast omhoog schroeven is geen 'halfuur op de computer manipuleren' hoor.

ONTOPIC Ik heb gisteren ook Léon voor de tweede keer gekeken, dat was net als de eerste keer erg gaaf en verder keek ik Terry Gilliam's Personal Best wat Monty Python's Flying Circus betreft en dat was geniaal want hij was kennelijk degene die alle tekenfilm-tussenstukjes maakte. Nja, die vind ik dus altijd nogal geniaal en de hele dvd bestond uit die tekenfilms en toen lachte ik me bijna een hernia maar het was 't meer dan waard

[Dinalfos]

Juice schreef op 07-04-2007 @ 14:27 :
Ik lach hoorbaar om Chaplin.

Daar geloof ik niets van.

Onzin. Van een goede Buster Keaton geniet ik met volle teugen.

Daar geloof ik niets van.

[Bonga]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 15:22 :
Ik zat me ook de hele film lang af te vragen wat er nou in dat ene pakketje zat, maar dat hebben ze dus niet laten zien. Daar kan ik me ook aan ergeren, aangezien mijn nieuwsgierigheid me dan parten speelt. Zoals wel vaker krijg ik dan het commentaar 'het doet er toch helemaal niet toe wat er in dat pakje zit', en ik weet ook wel dat het voor het verhaal niks uitmaakt, maar ik wil het dan gewoon weten en als ik het niet te weten krijg vind ik het kut.
Maar goed, dat zijn op zich kleinigheden, voor de rest is het wel een erg toffe film.

ach.. heb ik wel vaker vrouwen over horen klagen..

shoebuddy schreef op 07-04-2007 @ 17:25 :
ach.. heb ik wel vaker vrouwen over horen klagen..

Ze moeten ook niet zo overduidelijk focussen op een pakketje als ze toch niet gaan zeggen wat er in zit. Dat gaat in strijd met ons vrouweninstinct van op vakantie altijd weten wat in welke tas zit.

[Uice]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 15:22 :
Ik zat me ook de hele film lang af te vragen wat er nou in dat ene pakketje zat, maar dat hebben ze dus niet laten zien. Daar kan ik me ook aan ergeren, aangezien mijn nieuwsgierigheid me dan parten speelt. Zoals wel vaker krijg ik dan het commentaar 'het doet er toch helemaal niet toe wat er in dat pakje zit', en ik weet ook wel dat het voor het verhaal niks uitmaakt, maar ik wil het dan gewoon weten en als ik het niet te weten krijg vind ik het kut.

Dan heb je het als Hitchcock-fan wel moeilijk, of niet?

[Uice]

Dinalfos schreef op 07-04-2007 @ 17:04 :
Daar geloof ik niets van.

Als je zo extreem vanuit jezelf lult zijn we natuurlijk uitgepraat.

Juice schreef op 07-04-2007 @ 17:58 :
Dan heb je het als Hitchcock-fan wel moeilijk, of niet?

Ja, ik geloof dat ik bij een Hitchcockfilm ook een keer iets vergelijkbaars had. Ik weet alleen niet meer wat precies en in welke film.

Gelukkig weet Hitchcock goed te compenseren <3

[Uice]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 18:28 :
Ja, ik geloof dat ik bij een Hitchcockfilm ook een keer iets vergelijkbaars had. Ik weet alleen niet meer wat precies en in welke film.

Hitchcockfilms hebben heel vaak MacGuffins.

[Mark Almighty]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 16:52 :
PS. Even met drie muisklikken de brightness en contrast omhoog schroeven is geen 'halfuur op de computer manipuleren' hoor.

Voor mij wel.

Juice schreef op 07-04-2007 @ 18:34 :
Hitchcockfilms hebben heel vaak MacGuffins.

Ik wist niet wat het was dus ik moest het opzoeken. Als m'n interpretatie fout is dan eh ja, is 'ie fout en slaat het komende verhaal nergens op.
Maar volgens mij is het iets anders dan zo'n obvious pakketje. In The Lady Vanishes van Hitchcock had je bijvoorbeeld twee Engelsmannen in de trein die het de hele tijd hadden over Engeland, hoe het in Engeland ging, etc. Uiteindelijk werd door hun dialogen duidelijk dat ze het over een cricketwedstrijd hadden en niet over een oorlog oid, wat het eerste vermoeden was. Vervolgens hadden ze het de hele film lang tussen de belangrijke stukjes door over die cricketwedstrijd en hoe de trein écht geen vertraging mocht omdat ze dan te laat zouden komen, blablabla. Die wedstrijd en hun dialogen waren een onbelangrijk doch komisch detail en de wedstrijd zelf was hun motivatie om naar Engeland te komen, waarmee ze invloed uitoefenden op het verloop van 't plot. Ehm. Het punt is dus dat 't niet uitmaakte dat het een wedstrijd was, en dat 't ook niet zo veel boeide dat die Engelse lui er heen wilden, maar dat het wel begrijpelijk was dát ze er heen wilden en waarom.

Misschien een beter voorbeeld, Vertigo.

Spoiler

Daar draait het op een gegeven moment om die medaillon.

Ook dat had in principe alles kunnen zijn, een handschoen, een ring, whatever. Maar ook daar was het begrijpelijk wát het was en waarom het 't was, ook al had het voorwerp in kwestie vervangen kunnen worden met ieder willekeurig ander ding.

In Cast Away echter, krijgen we een aantal keer vluchtig dat pakje te zien. De motivatie van Tom Hanks is niet dat pakketje, dat naar mijn idee meer een komisch-tragische rol speelde - hij was immers een pakketbezorger, en uit nostalgie wil 'ie dat ding dan terugbrengen naar de eigenaar, die hij kent uit vroegere tijden. De echte motivatie is die blonde kip, liefde van z'n leven, etc. Hij kalkt immers telkens haar naam/hoofd overal, en niet dat prutpakketje. Het pakketje komt amper in beeld en alhoewel we begrijpen dat hij het terug wil brengen en waarom, is het in dit geval vast dat het per se een pakketje moet zijn met per sé dat ene logo d'r op en dat het per sé naar dat éne adres moet. Dat is naar wat ik begrijp geen MacGuffins, maar een specifiek detail uit de film dat de nieuwsgierigheid van de kijker triggert om deze vervolgens onbevredigd achter te laten.

Maar goed. Ik heb een keer per ongeluk een bijenkast vol bijen opengemaakt, omdat het niet op een bijenkast leek en ik wilde weten wat zo'n rare doos midden in een bos deed. Dus misschíen ben ik wel gewoon te nieuwsgierig.

@Mark: Okay, nu doe je inderdaad gewoon stomweg koppig en negeer je al mijn superdupergeldige argumenten. Ik geef het op, je zit in de ontkenningsfase.

[Uice]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 18:59 :
Dat is naar wat ik begrijp geen MacGuffins, maar een specifiek detail uit de film dat de nieuwsgierigheid van de kijker triggert om deze vervolgens onbevredigd achter te laten.

Maar dat doen MacGuffins ook vaak. Denk aan de vraag waar die spionnen in North by North West achteraan zitten.
Een MacGuffin is een element dat de plot vooruit helpt, maar waarvan het verder niet duidelijk is was het is. De koffer in Pulp Fiction is de bekendste moderne.

Maar goed. Ik heb een keer per ongeluk een bijenkast vol bijen opengemaakt, omdat het niet op een bijenkast leek en ik wilde weten wat zo'n rare doos midden in een bos deed. Dus misschíen ben ik wel gewoon te nieuwsgierig.

Werd je gestoken?

[Menahem]

An American werewolf in Paris.

Briljant! Alles klopt aan deze film, helemaal super!

Juice schreef op 07-04-2007 @ 19:44 :
Maar dat doen MacGuffins ook vaak. Denk aan de vraag waar die spionnen in North by North West achteraan zitten.
Een MacGuffin is een element dat de plot vooruit helpt, maar waarvan het verder niet duidelijk is was het is. De koffer in Pulp Fiction is de bekendste moderne.

Die heb ik nog niet gezien, want die hebben ik noch mijn filmhomie op DVD, terwijl er wel nog een stuk of 4 Hitchcocks liggen die we nog moeten kijken. (Vanavond is er weer één aan de beurt ) Maar hij staat wel hoog op 't lijstje van nog te kijken films.

Ik vond de koffer in Pulp Fiction trouwens ook stom, want ik wilde weten wat er nou in zat. Maar door die gloed heb ik maar bedacht dat het vast goud is en het is me dusdanig gelukt mezelf hiervan te overtuigen dat ik niet meer nieuwsgierig ben.

Maar goed, ik vind MacGuffins dan vast gewoon altijd stom behalve bij Hitchcock en af en toe bij andere films. Of ik vind één soort ervan leuk en de rest stom. Of ik vind het leuk en één soort stom. Zoiets.

Juice schreef op 07-04-2007 @ 19:44 :
Werd je gestoken?

Nee, ik rende heel hard gillend weg om tegen iedereen te vertellen dat ik per ongeluk 'vliegende beesten' had vrijgelaten, aannemende dat iedereen door zou hebben dat ik 't over insecten had. Alleen toen dacht iedereen dat het vogels waren en brak er paniek uit. De bijen vlogen gewoon fijn met z'n allen weg want ze waren heel blij dat ze niet meer in zo'n potdicht klein kutkastje hoefden te zitten.

[Uice]

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 20:18 :
Nee, ik rende heel hard gillend weg om tegen iedereen te vertellen dat ik per ongeluk 'vliegende beesten' had vrijgelaten, aannemende dat iedereen door zou hebben dat ik 't over insecten had. Alleen toen dacht iedereen dat het vogels waren en brak er paniek uit. De bijen vlogen gewoon fijn met z'n allen weg want ze waren heel blij dat ze niet meer in zo'n potdicht klein kutkastje hoefden te zitten.

Dan heb je de bijen toch blij gemaakt.

Maar hoe oud was je dan?

Juice schreef op 07-04-2007 @ 20:27 :
Dan heb je de bijen toch blij gemaakt.

Maar hoe oud was je dan?

Khe, het was ehm vorig jaar hm.

[Floris_22]

Marked For Death

Altijd goed die Steven Seagal films. Verstand op nul en genieten maar.

[CoalChamber]

Unbreakable

<3

[Swlabr]

The Passion of the Christ.

Ging wel.

[__]

Walk The Line
goed, leuk. niet geniaal maar wel goed

[pete da pornkid]

Paranoide schreef op 06-04-2007 @ 19:39 :
En voor de rest, wanneer komt Mulholland Drive op tv?

Mulholland Drive komt woensdag op Belgie 2 om 20.50

Lost Highway komt vrijdag op Belgie 2 om 23.05

Paranoide schreef op 07-04-2007 @ 20:46 :
Khe, het was ehm vorig jaar hm.

Haha

OT:

Passion of the Christ

Mja, ach, nog steeds niet echt geweldig. Postume heldenverering en persoonsverheerlijking, beetje overdone allemaal. Wel mooi gefilmd, maar ook weer iets teveel slowmotion.

6/10

pete da pornkid schreef op 08-04-2007 @ 13:30 :
Mulholland Drive komt woensdag op Belgie 2 om 20.50

Lost Highway komt vrijdag op Belgie 2 om 23.05

Ah, dank.

House of 1000 corpses (2000?), Rob Zombie.
Ja, eh.
Inmiddels bijna 24 uur geleden dat ik 'm zag en ik weet nog steeds niet wat ik er nou eigenlijk van vind. Heel eng is 'ie niet, maar dat was de bedoeling ook niet volgens mij. Pikzwarte humor, dat was wel heel gaaf, en af en toe geniale dialogen en situaties. Die mutant vond ik gaaf, enkele zieke shit uit dat huis is tevens gaaf. Maar ik ergerde me wel kapot aan hoe het gefilmd was, de hele tijd van die quasi-artistieke stukken in 't negatief, losse flarden gore d'r tussen, sommige rollen érg goed gedaan maar sommige volslagen kut en ongeloofwaardig.. Otis was werkelijk geniaal, bijvoorbeeld, terwijl dat ene blonde mokkel godsgruwelijk vervelend was. Al met al heb ik bij deze film heel sterk het gevoel dat Rob Zombie wel erg gave films kán maken, maar dat 'ie dat eh, gewoon niet doet. Het geheel draait te veel om het shockeren. Met wat minder en beter geplaatste gore, twee/drie betere acteurs en zonder al die strontvervelende tussenstukjes in 't negatief/nightvision/high contrast/whatever, zou het best een goede film zijn, een zwarte comedie ofzo. Nu moet je af en toe heel hard lachen, verwonder je je af en toe om de surrealistische taferelen of staar je gefascineerd naar de briljante ziekheid van sommige delen.. Enkel en alleen om later weer 5 minuten lang verveeld voor je uit te moeten staren omdat Rob Zombie even quasi-schokkend een reeks wazige bloederige beelden tegen je wil gooien. Beetje jammer.

6,8/10 ofzo.

The curse of the golden flower
Visueel prachtig, verhaal wel oke.

Life of Brian
Geniaal natuurlijk. Duhh.

[Mark Almighty]

L’ ultimo bacio (2001)

Oftewel: ‘de ultieme kus’ (of ‘de laatste kus’). De titel is goed gekozen voor deze prima Italiaanse film over een vijftal dertigers die allemaal het gevoel hebben dat ze vast zitten in de sleur van hun saaie dagelijkse leven en het helemaal anders willen gaan doen. Dat gaat natuurlijk niet van de ene op de andere dag: de een is getrouwd en heeft een kind, de ander verwacht een kind, weer een ander heeft een vader die op sterven ligt, etc. De verschillende verhaallijnen worden aangenaam afgewisseld, met zelfs nog een zijlijntje voor de oudere vrouw Anna die op zoek is naar een avontuurtje omdat haar huwelijk al jaren dood is.

Haar verhaaltje is de enige waarin het perspectief van de vrouw wordt uitgediept. Dat is ook met minpunt van de film. De vrouwen van de hoofdpersonages worden allemaal erg eenzijdig neergezet als platte karakters. Ze verdienen niet wat de mannen hen aandoen, maar het verhaal en regie sturen je toch richting sympathie voor de hoofdrolspelers en laat het lot van de vrouwen onberoerd. Dat maakt de film onevenwichtig en dat is zonde, omdat de emoties van de mannen wel met zorg tot in detail zijn uitgewerkt.

Snel, maar stijlvol en sfeervol gefilmd.

3,5/5