Ik heb al een half jaar een vriend van een jaar ouder. Hij is hartstikke lief en ik was heel erg verliefd, maar de spanning was er zo af wanneer ik een tijdje met hem omging. We gingen wel eens een patatje halen of naar de bioscoop of zo, maar niet meer dan dat. Hij wil maar niet verder. Geen arm om me heen of een piep-klein kusje, het is altijd meer een vriendschap, lijkt wel. Het kan zijn dat hij er niet klaar voor is, maar hij zit in de vijfde en... Hij blijft nogal (HEEL ERG) achter vergeleken met de andere jongens. Ik heb hem ook niet echt met andere meisjes gezien en ik weet niet wat zijn gedrag is op zijn school. Het zou ook geen misverstand kunnen zijn, want op MSN stuurt hij me wel hartjes en zegt hoe geweldig ik ben, dat nog wel. Hoe lief hij ook is, er is geen sprake van liefde. Hoe dan ook, ik zou wel voor liefde openstaan.
Laatst spraken we toch wat af. Omdat het niet meer dan een 'vriendschap' leek, belde hij een oude vriend van de basisschool op die wel bij mij op school zit, geen probleem. Ik kende hem al goed. Het was een geweldige jongen en gewild bij de meisjes. Gek genoeg was hij wel single. We hadden lol samen en trokken vaker met zijn 3en op. Op een dag zaten we op een parkbankje toen mijn 'vriend' naar hockeytraining moest, zoals elke zaterdag. Eigenlijk zou ik ook naar huis gaan, maar die ene keer raakten ik en die andere jongen aan de praat. We maakten grapjes en het was leuk. Opeens kusten we elkaar, het ging heel soepel. Ik vergat helemaal dat ik al met iemand had. het was geweldig, maar ik voel me wel schuldig. Zeker nu ik vreselijk verliefd ben en m'n vriend niet bij me op school is om te checken, is het heel verleidelijk om achter zijn rug om iets te beginnen. Eigenlijk praatten we nooit over relaties, dus weet die ene jongen het tuurlijk ook niet. Hij is wel degene die op mijn 'niveau' een relatie aan kan gaan. Zoenen is trouwens niet bij één keer gebleven, zo zie je maar weer dat het ‘iets’ al begonnen is. Ik weet niet of ik het uit moet maken, want ik kan die vriend dus erg pijn doen met het verbreken van dat beetje dat we hebben. Maar ik ben ongelukkig en het is moeilijk. Kan iemand me helpen?
|