Hiervoor hebben we een aparte afdeling in het burgerlijk wetboek, namelijk afdeling 5 van Boek 7 (art. 7:446 e.v., de overeenkomst inzake geneeskundige behandeling). Ik ben daar echter niet in thuis: gezondheidsrecht is een bijzonder specialisme.
Het enige wat ik ervan kan zeggen, is dat volgens mij de gewone bepalingen inzake wanprestatie van toepassing zijn. Het is immers gewoon een verbintenis, net als een arbeidsovereenkomst. Als jij van mening bent dat de arts tekort is geschoten in de behandeling, kun je hem aansprakelijk stellen.
Je komt dan waarschijnlijk (helaas) terecht in een moeilijk debat over de feiten. Wanneer schiet een arts tekort in de behandeling? Wanneer is de kwaliteit onder de maat? Wat mag er van een patiënt verwacht worden m.b.t. het dragen van eigen schade? Enzovoort.
Er is geen omkering van de bewijslast, met andere woorden je zult zélf moeten bewijzen dat de arts fout zat. Dat kost je waarschijnlijk zeer veel tijd, geld en moeite.
|