Wat vinden jullie ervan?

[star9]

Ik wil een soort van herinneringenboekje voor mij en mn vriend schrijven met allerlei dingen erin. Blunders, romantische momenten, gewoon van alles.
Ik wil graag weten wat jullie van het idee vinden en van mijn manier van schrijven. >>

31 Maart 2002
De kinderboerderij

Samen op de fiets naar de kinderboerderij.
Eenmaal daar aangekomen de ene blunder na de ander.
Jij, die een kopstoot van een geit kreeg. Enkel om de reden dat hij een wortel wilde in plaats van de boterham die jij hem wilde voeren.
Ik die een geitje op mn vinger liet sabbelen, totdat dat geitje er achter kwam dat hij al in het trotste bezit was van een stel tandjes. En die dus ook lekker gebruikte om te kijken hoe mijn vinger smaakte.
Het schaap wat aan mn fles water sabbelde waardoor ik me zestien slagen in de rondte schrok, waardoor het fototoestel in de modderpoel belandde, evenals mn zonnebril..
Of jij die aan het rondrennen was door de kinderboerderij met een hele horde schapen en geiten achter je aan die konden ruiken dat jij brood en wortels bij je had..
Wat was ik die middag blij dat ik je had.
Zal nooit vergeten hoe lief jij met dat tamme lammetje was. Hoe je het voorzichtig aaide, en hij je zo lief likte..
Had bijna tranen van geluk in mn ogen.

24 mei 2001
De barbecue

Zenuwachtig als ik weer was, heb ik me wel 4 keer omgekleed.
Toen bloedjenerveus in de tuin alvast gaan zitten op t moment dat je aan zou bellen.
Maar dat moment kwam maar niet. Dacht ik.
Want de telefoon ging. Was jij het die vroeg of iemand de voordeur open kon doen, want je had al 3 keer aangebeld. Maar niemand had de bel gehoord omdat we buiten zaten.


22 juni 2001
Het afscheid

Huilend stond je in de achtertuin. Met grote tranen in je ogen. Wat het voor mij niet gemakkelijk maakte om je los te laten. Want ik wilde helemaal niet weg. Dus kwamen ook bij mij de tranen. Nog even vasthouden. Nog één kus. En nog één. Maar uiteindelijk dan toch weggaan. Met pijn in mn hart.
Nog 1 keer omkijken. Nog 1 keer zwaaien. Nog één keer zeggen dat het nog maar 2 weken duurt voordat je elkaar weer ziet, terwijl je allebei weet dat het 18 dagen zijn.
Maar dat lijkt zoveel meer. Het voelt als een eeuwigheid.
Wanneer ik bij de auto ben, nog 1 keer naar de huiskamer kijken waarvan ik verwacht dat ie leeg is.
Maar hij is niet leeg. Jij staat er daar heel zielig bij. Tranen op je wangen. Maar ik moet nu echt weg.
Ik stap in en doe mn gordel om. Mn moeder zegt:Je hebt het vast wel even moeilijk nu.
Het enige wat ik kan denken is dat ze dr mond moet houden.
Laat me met rust, spookt oneindig door mn hoofd, Ik wil helemaal niet weg.
Op de achtergrond zingt Pascal van Blof over Liefs uit Londen. Ik wil niet op vakantie. Niet zonder jou.

[dreamer]

Ja leuk man
Dat "afscheid", ik dacht minstens dat je ging verhuizen joh.. hahaha, echt wel leuk. 'k Vind t nog een leuk idee om te doen ook. Je manier van schrijven spreekt me erg aan, ik vind het ook zelf leuk om zo te schrijven. Ja, toppie!

Euhm jah heel gaaf, heb zoiets zelf ook. goh.. alleen je zou op zn minst denken da jegaat verhuizen ... mjah.. Mooi joh

[Signy]

dat stukje 'barbeque'...ghehe funny
eerste stukje vind ik wat rommelig geschreven...

opzich wel leuk idee, zo'n herinneringsboekje

[stroopwafel]

Signy schreef:
dat stukje 'barbeque'...ghehe funny
eerste stukje vind ik wat rommelig geschreven...

opzich wel leuk idee, zo'n herinneringsboekje

[star9]

Een soort van update.. zover ben ik nu. Dacht dat sommigen het misschien wel leuk vonden om te lezen..


>18 dagen later..

In het hotel waar we onderweg overnachtten, loopt om 5 uur ’s ochtends een wekker af.
Wendy staat als eerste naast haar bed.
Nog een uurtje of 7, dan zou ik m’n knullie weer zien. Zenuwachtig stap ik in bad. Maar al snel stroomt al het water eroverheen. Door de zenuwen heb ik het bad veel te vol laten lopen. Volop stress meteen. Heel de kamer loopt onder.

Zodra ik in Nederland ben, bel ik je eventjes. De rest van de weg smsen we. Al snel blijkt dat je die dag al op 8 uur op was gestaan omdat je zo nerveus en opgewonden was dat ik die dag terug zou komen.

Ik sta rond 12 uur bij je voor de deur.
Ben nog nooit zo blij geweest om je te zien.
En volgens mij denk jij er net zo over.
Ben weer thuis. Gelukkig.



8,9 & 10 maart 2002
Het weekendje weg..

We wisten allebei hoe het zat.
Misschien dat dit het laatste weekend samen zou zijn.
Al waren we het er beide niet mee eens.
Maar het kon misschien niet anders.
Ik kon niet blijven wie ik was, hoe veilig dat ook voelde, het was zo verkeerd.
En ik had m’n best gedaan om te veranderen, maar alleen jij kon me vertellen of het genoeg was.
Of het genoeg was voor jou om bij me te blijven. Om me niet alleen naar huis te laten reizen, al wilde je bij me blijven.

Het begon al goed. Ik wist wel waar we uit moesten stappen. Nou, ehhh, niet dus. Één halte te vroeg stapten we uit. Waardoor we nog een aardig stukje konden gaan lopen. Foutje!!

Samen op het strand, vrijdagavond.
Je gooide de bal die symbool stond voor de pijn die we op dat moment afsloten ver weg de zee in.
Ik hield je vast. Met al m’n kracht. Vertelde je dat ik van je hield, en dat ik bij je wilde blijven.
Je huilde..
Daarna vroeg ik je je ogen te sluiten en m’n hand vast te houden.
Terwijl jij daar bibberend van de kou stond, zakte ik voor je door m’n knieën.
Je mocht je ogen opendoen, en terwijl je daar naar me stond te kijken, vroeg ik je of ik nog heel lang je ukkie mocht blijven. Godzijdank zei je ‘ja’.
We zoenden elkaar en gingen naar onze hotelkamer waar we rustig in slaap vielen.

De dag erna, een strandwandeling, god wat was het koud.. En wat was ik gelukkig.. Je was zo lief.. zo ontzettend lief.. Maar ik moest het zo nodig weer verzieken. Die avond durfde ik niet met je in bad. Ik weet niet meer precies waarom, maar ik vond het doodeng. Bovendien zou ik een reflectie van mezelf in die spiegel zien en ik had daar zo’n hekel aan.
Samen hebben we gehuild. Geen van beiden begrepen we waarom ik zo deed.
Ik vroeg je of je niet liever alleen naar huis wilde gaan in plaats van samen met mij. Huilend zei je ‘nee’.
Ik heb je geprobeerd te troosten. In elkaars armen zijn we in slapen gevallen. En we zijn samen gebleven.

Sealife hebben we samen gezien.. lachend aan de ontbijttafel gezeten in het hotel. Waren helemaal idolaat van de sinaasappelpersautomaat. Zoveel kleine dingetjes waren er.. zoveel dingen waar ik van genoten heb, dat ik het eigenlijk niet eens meer precies weet.

Owh ja, de bedblunder.Ukkie ging iets teveel op de rand van het bed zitten of liggen of weet-ik-veel-wat-ik-precies-aan-het-doen-was.. En voor ik het wist, lag ik NAAST het bed. OP de grond.. Te rollen van het lachen om die stomme ukkie-actie.

Hoe jij zo lief in je boxer speciaal voor mij de gang oprent om een appel voor ukkie te gaan halen. Dat is pas echte liefde (en humor!!). Maar wel heel lief..
Een foto van de duckies nemen wat resulteerde in een rennende Spacey en een paniekerige duck, maar WEL een foto van de duck!!!
Drie keer de boulevard op en neer lopen omdat Spacey niet kan beslissen wat we die avond zullen eten. Waardoor ik alleen nog maar meer honger kreeg.. (Was het dus toch ergens goed voor..) Of de besluiteloosheid waar je last van had toen je een cadeautje voor me uitzocht. Superlief.. Zoals je gewoon bent.

Maar misschien was nog wel het allermooiste het hele weekend op zich. Gewoon, omdat we samen waren.
Het bracht ons dichter bij elkaar. We zijn er sterker door geworden. Een sterker stel. Sterkere Ukkie en Spacey.



Dinsdag, 2 april 2002
Knuffelbeertje

Je vertelde me dat je me die nacht ervoor zo gemist had, dat je met het bruine knuffelbeertje geslapen had. Op dat moment voelde ik me zo ontzettend gelukkig met zo’n vriendje zoals jij.


Donderdag, 4 april 2002
E.T.

Samen last van traantjes hebben tijdens E.T. Er niet tegen kunnen als E.T. doodgaat. Of dat hij tenminste lijkt dood te gaan. Elkaar stevig vasthouden. Huilen om een buitenaards wezen. Beetje vreemd, maar wel lief.


(P.S. er komen nog veel meer data... van vorig jaar en van 2000 en van dit jaar.. maar schrijf per wat er in me opkomt.. )

[stroopwafel]

star9 schreef:


Samen last van traantjes hebben tijdens E.T. Er niet tegen kunnen als E.T. doodgaat.

een jongen die huilt om E.T.???

het vervolg vind ik eerlijk gezegd minder als deel 1..

[star9]

stroopwafel schreef:


een jongen die huilt om E.T.???

het vervolg vind ik eerlijk gezegd minder als deel 1..

owh ja, laat me raden.. nu is t zeker een mietje??

dat je t vervolg minder vindt, ok, kan ik mee leven..

[WackfordSqueers]

Gatverdamme! Hier moet ik dus echt van kotsen he!
Al dat geblaat om over tien jaar terug te kijken hoe leuk je het in 2002 wel niet had. Bah!


Sebastiaan



-----------------------------------
Als ik nog geen sig mag maak ik er zelf wel een:
Geef de wijsheid aan de wijzen, maar laat de dwaas woekeren met zijn eigen talenten

WackfordSqueers schreef:
Gatverdamme! Hier moet ik dus echt van kotsen he!
Al dat geblaat om over tien jaar terug te kijken hoe leuk je het in 2002 wel niet had. Bah!


Sebastiaan



-----------------------------------
Als ik nog geen sig mag maak ik er zelf wel een:
Geef de wijsheid aan de wijzen, maar laat de dwaas woekeren met zijn eigen talenten

ook nog enige uitleg misschien?

ik vind t wel koel, hoewel het niet mijn stijl is

[undefined]

Paranoide schreef:

ook nog enige uitleg misschien?

ik vind t wel koel, hoewel het niet mijn stijl is

'k vindt het verschrikkelijk lief, ik zou niets liever willen dan dat m'n vriend dit voor mij zou doen denk ik

[Dark Enchantress]

Ik vind t heel erg lief.
Toen mijn vriend en ik 6 maanden hadden heb ik ook een kaart voor hem gekocht en daar allemaal data opgeschreven met stukjes dr onder..Zoals de eerste dag dat ik hem zag, eerste zoen en wat ik voor hem voelde enzo
Vond hij helemaal geweldig