[Vraag]Liefdespoëzie.

Ik ben op zoek naar een modern gedicht waarin een vrouw (en graag ook vrouwelijke schrijfster) de liefde voor een man "bezingt".

Dit ter inleiding bij een presentatie die ik moet houden over een artikel van M.A. Schenkeveld - van der Dussen. Deze verklaart dat er vroeger geen liefdespoëzie bestond waarin de vrouw haar liefde aan een man verklaart.

Ik heb zelf dit gedicht al gevonden:

Voor de liefste onbekende

Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.

Het is maar goed dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
en samen dwalen door de regen,
wéér veliefd zijn, wéér verliezen,
bijna sterven van verdriet -
dat hoeft nu allemaal nog niet.

Ik ben nog niet aan ons gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt,
Wacht een maand, een jaar,
de eeuwigheid en één seconde meer -
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.

Ingmar Heytze
uit: Het ging over rozen, Podium 2002


Het enige dat ik hieraan jammer vind, is dat dit gedicht over een niet-bestaand persoon gaat. Daarom niet 100% geschikt voor het doel dat ik voor ogen heb.

Dus, kent iemand nog een gedicht waarin de vrouw haar liefde aan een man verklaart? (schrijfster dus vrouwelijk)

Ik vond ook nog deze:

Droombeeld - Hagar Peeters

Vanmorgen toen ik nog niet wakker was
maar al niet meer sliep sloop onzichtbaar
op gehoefde sokken het onheil binnen
in mijn bed, vlijde zich tegen mij aan
en fluisterde om mij niet te wekken mijn naam.

Terwijl ik mijn ogen niet opende zag ik
dat hij naar mij keek met ook zijn ogen dicht
het kussen streelde dat hij voor mijn lippen aanzag
en dat hem zoende zoals ik zou hebben gekust.
Wij omhelsden in de veronderstelling van elkaar.

Ik neem aan dat Hagar Peeters een vrouw is?

[edit]Al zelf opgezocht en is inderdaad zo. Mochten jullie een beter gedicht vinden, graag posten. Anders neem ik deze[/edit]

Het mag niet van dit forum zijn? Ik heb er zelf over mannen geschreven en zo zullen er nog wel zijn. En Riven heeft geloof ik zelfs als vrouw over een vrouw geschreven.

Daarnaast heb ik dichtbundels gekocht, met alleen maar vrouwelijke dichters. Als je wil, kan ik er eens in kijken.

Graag!

vrouw - vrouw is uit den boze, deden ze vroeger ook en ik moet juist iets hebben wat ze vroeger niet deden

Iets van het forum kan, maar eigenlijk heb ik liever iets dat ook daadwerkelijk ergens in is gepubliceerd.

Ik kijk erin zodra ik thuis ben .

Dat is nog niet makkelijk ^^ Ik heb 2 boekjes vol met vrouwen, maar het ene is hoofdzakelijk pijn en scheiden en het ander is meer alledaags. Daarentegen kwam ik zelfs 'ik heb alleen sex met je omdat ik kinderen wil' en 'sorry dat ik een hoer ben' tegen .

Ik heb er 2 gevonden, beide van Annemarie de Waard, uit De nieuwe wilden in de poëzie. Uitgegeven door de (jaja) Feministische Uitgeverij Sara uit 1987.


Liefste, liefste
laat me liggen aan je albasten borst
ik ben zo moe en ik heb zo'n dorst
naar rust
ik voel elke pees, elke spier
is stijf en in het gewricht
is het scharnier
zo stroef, zo oud als het Verloren Paradijs.
In de muren van mijn schedel ligt
het verstand versteend van weten
bijeengeschroefd door een ijzeren band
en er is geen water in deze woestenij.
Liefste, liefste,
laat mij liggen aan je albasten borst
les mijn dorst met stilte
deel, deel je rust met mij.

-----------------


Fluweelzacht als lippenberenlippen
zijn je lippen
bijenbont je huid
je buik een stevige glooiing
een helling voor zoet kruid
je navel een kom voor vissen
een bokaal voor fruit
zacht gelooid paddeleer je scrotum
tot zijde geschuurd vurehout
je totem de holebeer
de dijen sterke stromen
voeten wortels van bomen

ik ben de storm
die je huiveren doet
je naar een schuilplaats drijft

ik tap je als een ahorn
ik verzoet je
ik dik je in

Tjitske Jansen

Voor zijn verjaardag

Ik weet de kleur waar hij het liefst op loopt
Ik weet de kleur die hij bij voorkeur draagt

Maar lopen is niet hetzelfde als slapen
en dragen niet hetzelfde als wakker worden.

Ik heb hem dus gevraagd: in welke kleur wil jij het liefste
slapen, in welke kleur wil jij het liefste wakker worden

In de kleur van jouw ogen zei hij, in de kleur van jouw huid.
Ik heb er niet naar gezocht. Ik wist ook zonder zoeken wel

dat er geen winkel bestaat die dekbedovertrekken verkoopt
in die kleuren. Er zit niets anders op. Ik moet voor altijd

bij hem slapen.




zoiets?

[Halogeen]

Zepp schreef op 21-09-2006 @ 15:22 :
Tjitske Jansen

Voor zijn verjaardag

Ik weet de kleur waar hij het liefst op loopt
Ik weet de kleur die hij bij voorkeur draagt

Maar lopen is niet hetzelfde als slapen
en dragen niet hetzelfde als wakker worden.

Ik heb hem dus gevraagd: in welke kleur wil jij het liefste
slapen, in welke kleur wil jij het liefste wakker worden

In de kleur van jouw ogen zei hij, in de kleur van jouw huid.
Ik heb er niet naar gezocht. Ik wist ook zonder zoeken wel

dat er geen winkel bestaat die dekbedovertrekken verkoopt
in die kleuren. Er zit niets anders op. Ik moet voor altijd

bij hem slapen.




zoiets?

lekker metrum

excuseer mij?

Ik heb uiteindelijk toch het gedicht van Hagar Peeters gekozen, paste het beste bij het doel dat ik voor ogen had.

Toch bedankt!